RÖMMELKRÜID.
BE JONGENS VAN BEN MOLEN
bezitten.
To-in hij eens een zijner ambtenaren een aan
deel aanbood in de Carnegie Steel-Comp, ant
woordde ceze.: „Zeer verplicht, maar van za
ken doen Leb ik volstrekt geen verstand. Ik
begeer or ook niets mee te doen te hebben,
want dc lid ding van de fabriek, waarvan ik
cbef ben, kost mij al hoofdbrekens genoeg.
Laat mij al mijn aandacht daar aan weiden
en geef mij een flink salaris".
Carnegie anwoordde: „Je ontvangt van nu af
hei salaris van een president der Vereenigde
Staten." Hierover heeft hij nooit berocw hoe
ven te hei-ben. want zijn fabriekschef was vol
gens Coruegie's eigen zeggen, vele gewone pre
sidenten waard.
Een juiste beoordeeling, van de menschen,
die een mak dienen, ia hst halve werk om de
xa&k tot bloed te brengen. M.
ILAKNT3Ö3 ALS» VOEDSEL.
liet Maandblad Ziekenzorg, orgaan van de
Algemeent* .kmsieröamscfcc Yereiiu*'ficg vcor
Ger.ee»-, Heel- en Verloskundigs hulp beeft in
het jongste nummer oen artikel: „Waarom iz
karnemelk ais voedsel zoo gezond?"
Langen tijd heeft men in cna land, zoo be
ker d om zijn vee en rijn zuivelproducten, de
karnemelk beschouwd als een voedsel, dat
.oor varkens «i kalveren zeer geschikt was,
Xuaar voor menschen wel een boet ie als roin-
dcrwauidig moest worden aangezien. Alleen
de hoeren en de arbeidersklassen gebruikten
hei en bevonden ar zich wel bij. Gelukkig
schreef een medicus, dr. li., in de „Zwolsche
Courant" dat tegenwoordig een kentering Is
t* bespeures eaa. dat dit zoo liet; verteerbare
en uitstekende voedsel langzamerhand de
plaats onder fie vofedinganrfddalan gaat inne
men. die hei verdient.
Dat de karnemelk ontstaat na de vetonttrefc-
king door het kamen, weet ieder. Door de
melkzuurbacteriën wordt de metkerdker om
gezet in melkzuur. Dit melkzuur heeft de voor
treffelijke eigenschap, dat hst tal van schade
lijke bacteriën doodt of de ontwikkeling ervan
belet.
Een mikro&kopisch onderzoek vtoa karne
melk toont dan ook aan, dat de bacteriën, die
zich er in bevinden, nagenoeg alls melkzuur
bacteriën zijn, terwijl in de zoeto melk een
mengelmoes van tal van verschillende bacte
riën rarilqf houdt en groeit. Deze verdwijnen
echter bijna alle bij bet zuur worden van de
melk.
Men heeft in den laatst en tijd hoe! wat on
derzoekingen verricht cm de doodezide werking
van het melkzuur op de schadelijke ziektekie
men te weten te komen. Vooral die ziekten,
Vervolg.
„Zoo gaat het niet", zei Dirk. „Laten we nou
asjeblieft stil zijn!"
En Willem voegde aan de woorden van zijn
vriend toe:
„Over een half uurtje zijn we klaar! Maar
eerst moeten we toch een naam en een regle
ment hebben".
„We beginnen met den naam", zei Dirk. „Be
denken jullie allemaal eens een naam. Dan
kunnen ve zoo me: een zien, welke naam de
beste isr
Na zetten ze allemaal een ernstig gezicht
Sommige jongens, die de heelc boel nogal grap
pig vonden, keken elkaar af en toe eens aan
en hadden ze moeite om niet te lachen.
Andere jongens deden hun best, om werkelijk
een goede naam te vinden.
Na een poosje zei Dirk:
„Ziezoo, nu hebben we allemaal wel wat be
dacht Non moeten we om de beurt een naam
neggen. Eerst Karei Bakker!"
„Voetbalvereeniging De leeren voetbal", zei
Karet
„Won jij dan met een houten bal gaan trap
pen?" vroeg Willem.
„Daarom zeg ik toch juist: de lééren voet
die dikwijls door de melk worden verspreid,
zijn onderzocht, nl. typhus, cholera en mond
en klauwzeer. Van de laatste riekte staat nu
al vrijwel vast, dat het melkzuur de kiemen
doodt, zoodat men kan zeggen dat 't drinken
van karnemelk geen mond- en klauwzeer kan
veroorzaken.
Of typhus en cholera eveneens niet door kar
nemelk kunnen worden overgebracht, is nog
niet met voldoende zekerheid bewezen; proef
nemingen op menschen zijn hiermede niet te"
nemen, zoodat alles in het labor&toruim onder
zocht moet worden en do laboratoriumproeven
verliezen, doordat zij niet aan de praktijk ge
toetst kunnen worden, voel van hun waarde.
In het laboratorium is echter onorastootelijk
bewezen, dn. do typhus- en de cholera-bacte-
ricn wel degelijk door het melkzuur gedood
worden. De bacteriën, die de doodolijke maag
darmontstekingen der kalveren varoorzaken,
kunnen er echter nog langen tijd weerstand
aan bicden. Bij dc menschen kunnen door het
gebruik var. karnemelk of van zure melk veel
maag{larm&&ndoeningen geweerd worden, om
dat het melkzuur de ontwikkeling van tal van
schadelijke ruikro-organismen in het veitee-
ringsorgnan tegengaat of ze geheel vernietigt.
Ziedaar bet groote nut van de melkzuurbacte
riën; dat 33 de reden, waarom het drinken van
karnemelk „zoo gezond is", zooals het publiek
zegt
Men lcide hieruit echter niet af, dat alle
zure melk gestotd is of zelfs maar u-Jtschadelijk
Er zijn bacteriën, die, evenais .ie melkzuur
bacteriën, de melk zuur maken, terwijl zij
daarbij giftige atoffen vormen, doch deze bac
teriën worden in gewone omstandigheden door
de rcolkzuurbacteviën overgroeid cg iij hun
ontwikkeling tegengehouden. Alleen wanneer
bepaalde umstaadigheden den giooi der melk
zuurbacteriën beletten, kunnen zij zich ver
meerderen ei. hun kwaadaardige eigenschap
pen toonen. Hoofdzakelijk hangl dit van de
temperatuur af* te warme en te koude tem
peraturen bijvoorbeeld beletten op den duur
het zuur worde» der melk niet, aocii dan ls
het geen vcnrzuiing door de heilzame melkzuur
bacteriën. msor den i3 zij toe te schrijven aan
de schadelijke jckkro-organismen.
Eén ding is voor de karnemelk jammer: ui.
dat zij zco weinig vetrijk is terwijl er ook nog
bijkomt, da'- in veel gevallen, tengevolge van
liet „smeren'"* van de karn onder het kamen
met warm water, de karnemelk zelf wel wat
al te erg gedoopt wordt. Wordt voor dit snie
ren wat warme molk of karnemelk zelf ge
bruikt, of wordt van het warme water oe>n zeer
matig gebruik gemaakt, dan wordt do voed
zaamheid er natuurlijk niet minder op.
ER WAS NOG GEEN WATERLEIDING.
Jan Claesz. was schepen van Amsterdam ten
tijde van Alva. Toen waren de Roomschen nog
vrijwel oppermachtig en duldden goen afdwa
lingen op kerkelijk gebied. De Horvormden
warden overal vervolgd.
jal". antwoordde Karei.
„Dat begrijpt iedereen natuurlijk, dst ie van
leer is!"
„Nou, zeg dan gewoon: dc voetbal", zei Ka-
rel weer.
„Erg mooi vind ik 't niet", zei Dirk, de voor
zitter. ,,'t Is nog al glad, dat we niet een voet
bal gaan voetballen, en niet mrt een keisteen
of een molenwiek".
„Goed", zei Karei, „bedenken jullie dan wat
beters!"
„Wout Vet is aan de beurt. Wat heb jij,
Wout?"
„Geef *m een trap", zei Wout. die een grap
penmaker was, en die altijd om z'n eigen grap
pen het hardst moest lachen. Nu ook weer. Hij
schaterde het uit en^oen de jongens hem zoo
zagen lachen, moesten ze wel meelachen, of ze
wilden of niet.
Toen het rumoer weer wat bedaard was, ging
voorzitter Dirk verder. Nu raoest Nicö Rigter
het zeggen.
„V.W.", zei Nico. „Dat beteekent.: Vlugheid
Wint".
„Dat is leuk", zei Dirk. „Hoe kom je daar
aan?"
„Ik heb *t niet zelf bedacht", bekende Nico.
„Maar ik heb in Haarlem een neef. en die was
lid van een voetbalvereeniging V.W."
„Er kunnen toch geen twee voetbalclubs met
Ook Jan Claesz. had zich aan ketterij schul
dig gemaakt, en om zich te r.uivoren en weer
m den schoot der moederkerk te worden op
genomen moest hij een bedevaart naar Rome
doen.
Te Home werd hem opgelegd een beschil
derd glas in de kerk te geven en een jaar leng
niets dan water te drinken, liet ecjrste was nog
te doen. maar 't laatste vi'el hem a! te hard.
Op den terugweg van Rome liep hij hierover te
piekeren. H;j kwam op een lumineus idee ca
maakte terstond rechtsomkeert om te Rome te
vertellen, dat er te Amsterdam nog geen wa
terleiding bestoud en dat het water er zeer on
gezond was. Men kon het alleen gekookt drin
ker en dan moest het ook nog met hop ver
mengd worden. Dit werd hem welwillend toe
gestaan. en Jan Claesz. dronk voortaan bier.
Dit bierdrinken beeft hem den toenaam van
Hoppen liezorgd.
In 1515 liet hij een gl&s schilderen, waarop
hijzelf in nionnikagéwaad, cn gaf dit aan ae
kerk.
Na was hij volkomen gerehabiliteerd cn in
1560 werd Jau Claesz. van Hoppen burgemees
ter van Amsterdam. M.
DE 'IRAN S-S AH ARA-EXPEDITIE.
De volksstammen in Gangara.
Do Ptuciianan Rodd Trans-Sahara-erpeditie
is aangekomen uit Gangara, in Damergou, op
de grens \an de uitgestrekte woestijn.
Do bevoiking in de grensdorp van dezen in
cultuur geb; achten steppengordel is zeldzaam
cuamopolitisch. Er zijn drie groote stammen
die zeer van elkaar verschillen., do Tueift's,
de nomadisch Fuiani'a en de zuivere Hausa's;
de Beri-B?ri*s. Bugadji's en Magazawa's kun
nen beschouwd worden al3 lagere stammen
van in! u"i Hogen die mee/ overeenkomst met
elkaar verioonen.
De Tuareg's zijn van deze stammen de meest
schilderachtige; zij zijn gekleed in witte of
blauwe wijde gewaden, die htm tot op de voe
ten hangen, en dragen 'n donkeren sluier voer
het gelaat. zm>dat men alleen hun glinsterende
oogen kan zien. Zij dragen uit leer ver
vaardigde amuletten otn den hals en aan hun
linkerzijde hangt var den schouder een
tweesnijdend zwaard met kruisvormig gevest.
Zij zijn zeer ydel op liun k leeding. welke
moe gratie en waardigheid dragen.
De verschillende stammen in Gangara wo
nen meestal in him eigen dorpen, m&ar in het
dorp der Tuareg's vindt men eveneens de Bu-
gadji's, oorspronkelijk slaven van de Tuarge's.
maar nu vrijgemaakt.
Deze Bugadji's. afstammelingen van de op
strooptochten meegevoerde gevangenen, zijn
van gemengd ras en hebben weinig karakteris
tieke eigenschappen. Hun sieraden zijn min
der talrijk en kleiner dan de sieraden der be
ter gesitueerde rassen.
De Beri-Beri's zijn van de lagere stammen
hel meest welgesteld. De vrouwen van dit ras
gelijke namen zijn", zei Jan Robbers.
..Dat is zo:» erg niet", antwoordde Nico Rig
ter. ..Maar die voetbalvereeniging van mijn
neef bestaat niet meer!"
..Hoe kom' dat?" vroeg Dirk.
.Ja. dat weet ik niet, hoor"? antwoordde Ni
co ..Ik hen er niet bij geweest!"
..Dat doet er ook niet toe", besloot Willem.
Jk vind V.W. wel mooi".
..Ik ook", zei de voorzitter.
..En ik!" hoorde je van verschillende kanten
„Laten we ouze vereeniging dan V.W. noe
men". zei Dirk.
Zoo werd besloten. Jan Robbers riep alweer:
-Leve V W.'"
„Maar", zei Dirk. „Nu hebben we wel een
naam maar nog geeD terrein, waar we ons
moeten oefenen, en wedstrijden spelen".
..Daar weet ik raad voor", zei Willem toen.
„We mogen een gedeelte van het land van
mijn Vader gebruiken, als we maar niet te
ruw zijn!"
-Ruw zijn! Dat kun je begrijpen", riep Dirk.
..Nee maar, dat is reusachtig! Zoo'n mooi ter
rein! Daar moet je Je vader vriendelijk voor
bedanken. Willem!"
„Ik zal het doen, hoor!"
Wordt vervolgd.
dragen het haar op kunstige cn sierlijke, maar
ingewikkelde wijze. Gewoonlijk hebben zij in
bet rechteroor een grooten oorring, amuletten
van zilverachtig metaal om den bals en vaak
een band van witte kralen of metaal als een
kroon rond het voorhoofd; bij feestelijke ge
legenheden dragen zij groote koperen enkel-
ringen.
Het interessantste volk is dat der Bororoji's,
een zuiver ras \ac nomadische Fulani's. Een
stam van dit volk wordt door sommigen te1
schouwd als de nazaten van de Hykscs, na hun
verdrijving cit Egypte.
De Bororoji's hebben scherpe gelaatstrekken
zijn Lsraëlietisch van uiterlijk en zeer donker
van huid.
Zij zijn groot en lenig; de mannen dragen
slechts een leeren doek om de lenden, cn een
doek om het voorhoofd. Een eenvoudige arm
ring boven den elleboog, een paar kleine lee-
_ivn amuletten om den hals, een ruwe stok en
een leeren waterzak of kalabasflesch maken
gewoonlijk hun eenig persoonlijk bezit uit. Het
baar van dit volk is zeer fijn, en vertoont geen
enkel overeenkomst met negerhaar, wat de
meening versterkt dat dit ras van semiet ischen
oorsprong zou zijn.
Gangara is hei laatste bewoonde gebied dat
de expeditie heeft aangedaan voor Air of As-
hen en het land van de Tuareg'a
GEVAAR DOOR AANRAKING VAN VUILE
ELECTHISCHE LAMPEN.
De Ocstrijksche heogleeraar, prof. dr. Stefan
Jellinek, schrijft in de JE. T. Z." van 15 Juni
over de mogelijkheid van ongolukken door hei
aanraken van het glas van eiectrische lampen
als zich daarop vuil bevindt
Tot dusver werd aan zulk gevaar niet ge
dacht. Den 21en Mei 1920 echter bleek dit uit
een geval te Weenen. In een nieuw gewitte
kamer vatte een vrouw, die blootvocls cp den
natten vloer stond, een met kolk Lespatla
lamp aan. Zij werd onder hevige kr&iapver-
schijnseien gedood en bij onderzoek bleek zij
typische kwetsuren te hebben gekregen als
voorkomen bij den dood door electricitfcit
Het bleek dat een kalkspat op het glos in
verbinding stond met de stroom voeren Je fit
ting. Bij proeven w erd toen in het algemeen,
als een vochtstreep op bet glas werd aange
bracht tot aan de fitting, met een YoHmetar
spanning gemeen tusschen die vochtstreep en
tien tweeden toevoerdraad aan de lamp. Gemat
teerde lampen waaraan bet vocht beter hecht,
'ioonen dit in ergere rnaie. Me! verschillende
vochten werd de proef genomen. Bij 22G Volt
netspanning werd hij *n streep getrokken met
gewoon drinkwater, op 5 millimeter van de fit
ting 68 Volt gemsten. Urine (dus vermoede
lijk ook zweet) geeft veel sterkere gevaarmo-
gelijkheden; kaljzeepoplossing is ook gevaar
lijk (natronzeep minder)- Alcohol (90 pet.) is
niet gevaarlijk, witte tafelwijn, wèL Ken kalk
spat ga! een meting van 132 Volt op 40 milli
meter van de fitting.
Wordt de vuilstreep droog, dan daalt natuur
lijk de spanning, maar een kalkspat gaf op 5
mm. van de fitting toch na 10 minuten nog
132 Volt en hygroscopieche stoffen verteonen
bij wisselende vochigheid later weer stijgend
gevaar.
Uit den aard der zaak bestaat dit gevaar al
léén als de nulleider geaard is en de buiten
leider aan de schroeffitting is verbonden.
T. van Elektrotechniek.
ZUSJE HEEFT ZICH GOED GEDRAGEN.
„En. hoe hebben jelui bet buiten gehad?"
Niet erg getroffen met het weer, en als
je voor het kind uit gaat, dan is het onplezie
rig. Zoo'n kind verveelt zich....
„Ja, dat is *n tegenvallerenne hoe was
Zusje, heeft ze goed opgepast, goed gehoor
zaam en zoo?'
O, ja, dat ging heel goed, meestal was ze
goed gehoorzaam alleen nu en dan eens, och
eik kind....
„Zeker, zeker, niet iedereen kan altijd een
engeltje wezen, dat ben ik met u eens".
Ja niet altijd, valt de vader van zusje nu
in, ik moet nog nog twintig gulden betalen
voor een ruit die ze gebreken heeft
Moeder neemt verontschuldigend het woord:
„Ja, maar dan moet je ook zeggen, hoe het ge
komen is. Ze speelde met een glazen deur,
dicht doen en open doen, alle kinderen spelen
graag., dat zult u ook wel weten, en of de
deur nu tegen haar hoofd gekomen is of er
gens anders tegenmaar ze heeft zich ge
lukkig niet zeer gedaan."
Gelukkig en gelukkig is twee, als ze zich
wel zeer had gedaan zou ze misschien niet
weer zoo'n duur spelletje spelen, maar dat is
wel een beetje hardvochtig Maar u kunt het
zusje toch ook wel op een andero manier af-
leeren.
„O, ik wil het haar heelemaal niet ai leeren,
laat ze maar spelen, als ze spelen wil. Montos-
sori
Is dat wel juist mevrouw? Heeft Montes-
sori niet uitdrukkelijk gezegd: orde. Een deur
is om een vertrek te sluiten enj niet om er mee
te spelen.
JMu, ja, maar bijna altijd is ze toch heel lief.
Ken enkel keertjevan middag bijvoorbeeld
wou ze niet dadelijk aan tafel komen bij het
eten. Moet je dan dadelijk maar gaan straffen?
Dat kan ik niet. En ik weet ook niet, in welk
geval ik ists door de vingers moet zien of niet.
Is dat nu wel erg of niet, als een kind een
paar pünuten langer wil blijven spelen?"
Och, erg, niets ia erg. Het is de vraag
maar, of het wel of niet mag. Waarom mag *n
kind niet zoolaDg blijven spelen als ze wil. Het
eten zal toch wel óp komen, nietwaar?
„Ja, maar dat ls geen regelmaat, Als het
eten op tafel staat, moet er gegeten worden."
Nu, als dat zoo is, hebt u zelf het ant
woord gegeven. Wat den regel in de war stuurt
mag niet, en zooals het met het eten is, zoo is
het ook met de deur. Als u zusje maar drie
keer uitdrukkelijk leert, hoe u het hebben wilt
dan weet ze het voorgoed.
De moeder denkt na en zegt: „Ja, u hebt ge
lijk, dat voel ik, maar het is zoo moeilijk, de
liefde voor je kind zit je in den weg als je voor
eer. kleinigheid straffen moet...."
Zie, als. dat gezegd wordt, en het zal zeer
zeker wel waar zijn ook, dan rest een bezoeker
die n.»g iets zou willen zeggen, niets anders
dan van Vader Cats te reciteeren:
Het is een oude les, maar het dient wel
geseit,
't ls beter dat het kind als dat de moeder
schreit.
EEN ROCERD VAN. BEKNOPTHEID.
De adverenties kosten duur. 't Komt er daar
om ma&r.opaan om veel te zeggen in weinig
woorden. Als voorbeeld kan onder dit opzicht
de volgende advertentie gelden, welke onlangs
in de „New \ork Sim" verscheen:
„Ik heb de eer aan mijn vrienden en ver
wanten kennis te geven, dat de dood mij mijn
lieve vrouw heeft ontnomen op het zelfde mo
ment, dat zij mij een zoon schonk, voor welk
kind ik een goede verpleegster zoek, in af
wachting dat ik weer een nieuwe levensgezel
lin vind, jong, mooi en met een vermogen van
20.000 dollar, die mij zullen kunnen helpen om
mijn wel gerenommeerde lingeriezaak te blij
ven voeren, waarin ik op het oogenblik we
gens liquidatie een uitverkoop houd tegen el-
ken prijs, alvorens mijn zaak over te brengen
naar het nieuwe huis, dat ik heb laten inrich
ten op nummero 174 van de 12e Avenue waar
men nog bij mij prachtige kamers kan huren
tegen den prijs van 500 Dollar."
In deze weinige regels heeft de steller kans
gezien om kennis te geven van den dood van
zijn vrouw, van de geboorte van zijn zoon, om
te vragen naar een goede verpleegster, het ver
langen te kennen te geven om spoedig te her^
trouwen. Verder een reclame voor zijn zaak,
zijn voornemen om uitverkoop te hou
den, kennisgeving van zijn verhuizing naar
een nieuw pand en ton slotte de verhuring van
de overbodige apartementen.
EEN ZIEKE KLOK.
De groote klok van de Nótre Dame te Parijs
is ziek en beiert niet meer; Parijs moet het
stellen zonder het machtige vermanende ge
luid. Hst architecten-onderzoek bij de dikke
dame, die 13.000 kilo weegt heeft niet opgele
verd, men kon geen scheurtje o.i.d. vinden, dus
laat men haar maar eens een poosje rusten,
wat ieder die op haar gesteld was, verdriet.
ZWEMMEN IN WANDELPAKJE.
Dezer dagen werd de jaarlijksche zwemwed
strijd over 50 yards (met handicap) in het
Londensche riviertje de Serpentine gewonnen
door mr. Richard Ledger, oud 71 jaar, die
reeds 40 jaar lang zoo goed als dagelijks zijn
bad in de Serpentine neemt. Zooals men weet,
moeten de mededingers aan dezen wedstrijd
geheel gekleed zijn.
Er waren 12 concurrenten en van hen was
mr. Ledger gekleed in wandelpakje, terwijl
hij tevens een hoogen hoed droeg.
Na zijn overwinning (hij sloeg de anderen
met één yard) keerde hij naar huis terug in
een wandelpakje, met zijn koffertje en den
hoogen hoed in de hand om de wandeling te
maken, zooals hij steeds na het dageljjksche
bad pleegt te doen.
GEDACHTEN VAN ANDEREN.
Het is de vloek der armoede dat alles, wat
van eigenwaarde spreekt, met haar in vijand
schap schijnt te leven, en hoogmoed, aanma
tiging, en belachelijkheid gelijkt HebbeL
Het is het voorrecht der dwazen, de wijzen
uit te lachen. La Bruyère.
PANTOFFELHELDEN I
O, die kwakkelende stumpers,
Met hun zielige gezicht.
Met hun voorgewende flinkheid
En hun valsche overwicht!
Met hun dwaze m&cb tsvertooning
En hun onderworpen gang,
Uitgezonderd voor hun vrouwtje»
Zijn ze steeds voor niemand bang!!
*s Morgens doppen zo de boonen
In de keuken bij de meid.
Angstig spelen ze voor baker,
Als de jongste peuter schreit!
En ze roeren in de pannen
Met een zenuwbieek gelaat
Als bet karnemelksche papje
Op het overkeken staat!!
's Avonds poetsen ze de schoenen
Met een onbezweken trouw!
Bij hun taak van kamermeisje
Zijn ze zwoetende in t touw!
En als alle menschen slapen,
In de morgenschemering,
Manoevreeren ze met 't potje
Van de jongste lieveling'!
Onder vrienden doen ze snorkend.
Onverschillig en brutaal,
Tappen vaak gedaagde moppen.
Onbehouwen en banaal!
Snoeven op hun vrije leven.
Op hun huiselijk gezag
En vervoeren steeds hun lading
Dapper onder valsche vlag!!
Liegende pantoffelhelden,
Zwakke broeders laf en zuur,
Armelijk benepen ridders
Van de droevige figuur!
Redt je eer en je geweten,
Zotte vleiers bang en min.
Wees ge«n tweedehandsche vaders
Maar hef hoofd van je gezin!
Nadruk verboden.
Augustus 1922. KROES.
Even laehen.
EEN BENAUWDE POsitul
Gelezen in advertentie:
„Café Vbiedt u bij deze gelegenheid een
gezellig zitje met lommerrijk uitzicht en ver
hoogd met een le klas strijkje."
EEN DIE TE TEEL HEER.
„Groote prijsverlaging. Vanaf heden kost
mijn eigen gesmolten vet 35 ets. per pond bij
de 10 pond 30 ets., zoolang de voorraad strekt".
ZONDERLINGE VRAAG.
„Vriend, gij zijt een ezel!"
„Ben ik een ezel omdat ik uw vriend ben of
ben ik uw vriend omdat ik een ezel ben!"
TROUWENLOGICA.
„Hebt u bijgeval ook onzichtbare haarnet
jes?"
„Zeker, mevrouw!"
„Laat mij er dan eens 'n paar zien".
EEN INGEWIKKELDE AANDUIDING.
„Dokter, ik heb zoo'n pijn in mijn rug, bo
ven in mijn rug, eigenlijk meer in mijn schou
ders."
„Zoo, en heeft u die pijn voortdurend?"
„Neen dat niet. 't Meest heb ik er last van
als ik mijn ééne arm recht zijwaarts uitstrek
en dan een zwaaiende beweging maak. En als
ik dan mijn andere arm ook zijwaarts uitstrek
en daarmee eveneens een zwaaiende beweging
maak. En als ik dan beide armen iets naar
binnen buig en eenige malen achtereen weer
die zwaai maak."
„Ja maar, neem mij niet kwalijk, waarom
maakt u van die krankzinnige bewegingen
met uw armen?"
„Nou dokter, weet u een andere manier om
uw jas aan te trekken?"
