ROMMELKRÜID. DE JONGENS TM DEN MOLEN cognac, dio hij haast niet kon koopen, omdat ze zoo duur was. We waren Kleef genaderd en Herr Schaffner opende de portieren. Wij zochten onze zitplaat sen weer op en poogden te slapen, wat niet al te best lukte. Te middernacht kwamen we in Keulen aan. Ongeveer een uur oponthoud. We konden ons dus wat vertreden op het perron en een fleschje eau de cologne koopem,. waarmee druk gevent werd. En wie zou nu Keulen 'aandoen, zonder een fleschje van het wereldberoemde reukwater te koopen! Na Keulen hebben we zoo goed en zoo kwaad het ging een „tukkie" gedaan. Maar niet lang, want de trein stoomde met ontzettend ge weld door het leisteengebergte voort in de richting van Wïesbaden. Tegen den morgen genoten we van het schoo- ne uitzicht op den Rijn aan den rechterkant en tegen de bergen links. De verdere reis verliep heel kalm. Het uitzicht bleef mooi, maar in teresseerde niet bijzonder meer; we waren langzamerhand wat moe geworden en hangerig Te WurtzJjurg werd de „Speisewagen" weer aangehaakt, zoodat We in Beieren weer wat opkikkerden na een stevigen maaltijd. De trein snorde voort door het schoone Beieren en ratelde eindelijk van de hoogvlakte naar de DonauvalleL Tegen een uur of drie bereikten we Passau. Weer „Zollrevision". De Oostenrljksche douane maakte het zich heel ge makkelijk. Naar onze bagage werd bijna niet omgezien. Met onze Hollandsche guldens kwa men. we nog even in de knel. We hadden te veel geld bij ons en moesten wachten. Maar de Hol landers hebben een streepje voor bij de Oosten rijkers en al spoedig kregen we een wenk maar door te loopen Zoo liep ook dat weer goed af. Spoedig *n tientje ingewisseld voor kronen en kaartjes gekocht. En daar zaten we weer. We ontvingen ruim 190.000 kronen voor ons briefje van f 10. De reis van Passau naar Linz kostte maar eenige dubbeltjes. We hadden dus al heel wat kronen op zak. De overgebleven mar ken kwam in een aparte af deeling van de por tefeuille om op de terugreis verdere diensten te doen. Tot Passau waren we vrij nauwkeurig op tijd gebleven. De trein had weinig vertraging. Maar op Oostenrijksch gebied veranderde dit ter stond. Een paar uur over den gezetten tijd be reikten we Linz, waar we een paar dagen zou den vertoeven. - Doodmoe zochten we al spoedig na ons eerst eens flink gewasschen en' wat gegeten te hebben de slaapkamers op. En weldra slie pen we in, droomende van het verre vreemde land, waar we nu waren, en waarvan we ons zooveel voorstelden. Flink uitgerust verschenen we den volgenden morgen aar het ontbijt. Het leven in het oude rijk der Habsburgers nam een aanvang. Doch hierover de volgende week meer. M. TmJc is Imker, hij woont in üpendam. Joris is Jutter, hij zit naast Jan in de tram. Kobus is Koster, hij is *t eerst in de Kerk. Lodewijk is Lui, hij is liefst niet aan *t werk. Maarten is Melkboer, hij verkoopt de Melk rauw, Nelis is Negociant, hij woont in Noordse 1 erwou. Otto is de oudste zoon van Oom Tom, Piet is Portier, Pas maar op! Hij is lang nï<.£ Iot;« Rudolf is» Rechter en Ritus is boer, Simon is Schilder, nu Schrabt hij de vloer. Teun is Tuinier, hij werkt in zijn Tuin, Ulrich is Jit, hij vangt een Uil in het duin. Volkert Visscher, aij Vaart langs den kant. Willem is Winkelier, hij woont in het Weztland IJsbrand is een Ijverig smid, hij smeedt het IJzer heet. Zeger is ZegsmaD. van veel meer, dan hij Vervolg. Een week was voorbijgegaan. En penning meester Willem van Rijn maakte zich klan, om de dubbeltjes vorr den voetbal van F'jo medeleden in ontvangst te nemen. Hij had een schoolschrift van 5 cent gekocht in een klein CEMENT ALS BRANDBLUSCHMIDDEL. Bij den brand van een pakhuis en een daar naast gelegen houtopslagplaats in Seneca (N. Amerika) is voor het eerst gebruik gemaakt van cement om den brand te stuiten en met zeer verrassend succes. Groote massa's hout hadden reeds vuur gevat, toen men op het idee kwam om de bedreigde houtstapels te bestrooi en met cement waarvan groote hoeveelheden vlak bij beschikbaar waren. Door het water van de spuiten pakte het cement samen tot kleine stukjes, die beletten, dat zuurstof bij het hout kon komen, zoodat geen nieuw hout meer vuur kon vatten. Het cement, dat op het-bran dende hout terecht kwam belette het wegvlie gen van vonken en brandends stukjes, terwijl het vuur eronder gesmoord werd. Bij dien brand werd ook van cement gebruik gemaakt voor het blussehen van olie, waarvan ongeveer anderhalve kubieke meter in een tank in vlam was geraakt en die tot overmaat van ramp overal heen spatte, omdat uit het pakhuis al lerlei blikken in dien tank vielen, die dan uit elkaar sprongen en dé brandende olie over al heen verspreidden. Men wierp eenige zakken droge cement in het reservoir met. de vlammen de olie. De zakken verbrandden natuurlijk oogenblikkelijk, maar de fijn poedervormige cement werd daarna over de opperv lakte heen gestoven, waardoor weer door afsnijding van de zuurstof het vuur geblusekt werd. Het rapport OTcr dien brand constateert met nadruk, dat zonder gebruik van het cement de houtvoorraad geheel verloren geweest zou zijn. Het feit is belangrijk genoeg om onderzoekin gen uit te lokken en bij gelegenheid de iue- p&ssing ook bij ons eens te probeeren. Hdbl. KLEINE ARTIKELEN UIT STAAL. De Amerikaan scho tarief commissie, die be zig is de gegevens te verzamelen voor een nog hoogeren tolmuur rondom de Vereenigde Sta ten, dan nu reeds bestaat, geeft een aantal cij fers, die doen zien, dat de kleinere artikelen uit staal toch nog van groot belang zijn. De grootere artikelen zijn rails, balken, scheeps- platen, etc. Als1 eerste klein artikel kunnen we noemen de „eeiton tie" een -stalen band, die ge bruikt wordt Yoor het bijeenhouden van de ba len ruwe katoen. Deze banden zijn bijna een millimeter dik, 22 c.M. breed en bijna 550 c.M. iang en worden in bundels van 45 eng. ponden (ruim 20 Kg.) verhandeld. Amerika produceert jaarlijks tusschen twee a drie millioén bun dels, terwijl ongeveer de helft daarvan door Engeland en Duitschl&nd geleverd kan worden. Dat groote hoeveelheden van dit artikel noodig zijn, volgt reeds uit den Amerikaanzchen ka- •winkeltje. waar een oud vrouwtje m woonde, en in dat schoolschrift had hij op de 3ers»n bladzijde met vette letters geschreven: Kas boek van de voet bal vereeniging „V W.'\ Op de volgende bladzijde stond: „Inkomsten" en dan kwamen de namen van a Je jongens, die lid waren. Boven die namen had hij weer geschreven: „Contributie", Een aantal bladzij den verder stond te lezen: ..Uitgaven'. Hoe Willem dat zoo netjes in eikaar gezet had? Dat ral ik je vertel»"»:: Zijn vader had hem gezegd hoe hij dden moest. Boer van Rijn had schik in de voetbalclub van z'n zoon en z'n vrienden en^daarom hielp h j de jongens ook waar hij kon. „En, penningmeester, hoe staat 't met t geld voor de bal?" vroeg hij, toen Willem thuis kwam met het schrift onder den arm. „Och, vadei**, _zei Willem en hij keek niet erg vroolijk, „nog maar zes jongens hebben betaald, zes van de één-en-twintig"! „Dat valt nïel mee, hè?" antwoordde boer van Rijn, terwijl hij Willem op zijn schouder klopte, en vervolgens lachend de deur uitging. Nee, dat viel Willem heelemaal niet mee. Hij was 's middags met Henk Nieuwenhuizen op stap gegaan. Jan, Henk en hijzelf hadden betaald, Maar toen ze hun andere schoolkame raden aanklampten, hadden de meesten heele maal niet meer om de voetbalclub gedacht en daardoor hadden ze natuurlijk ook geen geld toenoogst, die op zijn hoogst 13.000.000 balen heeft bedragen, terwijl elke baal vele banden vereischt. Wat wij in het algemeen aanduiden met kip pengaas is een belangrijk artikel, dat in 1919 in meer dan 300.000.000 Kg. afgeleverd werd. Het eigenlijke gaas, dat bruikbaar is voor ze ven,, het afweren van insecten, en dat ook uit andere metalen gemaakt wordt, bereikt in Amerika nog een jaarlijksche productie van 26:000.000 Kg. Ook de wielen voor locomotieven en wagons behooren tot de kleinere artikelen. Zij zijn in vele gevallen gemaakt uit een gegoten cen traal stuk met een band, die eromheen ge krompen wordt, maar worden ook gewalst of- gesmeed. Van de gegoten soort wordt paarlijks ongeveer 3.000.000 stuks gemaakt en in totaal in 1919 meer dan 100 millioen Kg. Van kettin gen van diversen aard wordt niét de hoeveel heid opgegeven, maar alleen de waarde, die geraamd wordt op 10 millioen dollar per jaar. Hieronder zijn dan begrepen zoowel de zware kettingen voor Kranen en schepen, als die voor rijwielen, etc. Aan bouten, schroeven, klinknagels en derge lijke artikelen wordt voor meer dan 20 millioen dollar gefabriceerd, terwijl het bouwbedrijf nog een grooter bedrag aan stalen en ijzeren kleine artikelen verlangt. Aan «ileine spijkertjes van allerlei aard werd vf MT meer dan 10 millioen dollar gemaakt en wol ongeveer GO millioen Kg. Hoefijzers hebben een geschatte waarde van 9 millioen dollar, Als bijzonder klein artikel wordt nog vermeld stalen krullen, die gebruikt worden voor het schuren van hout eu waarvan Amerika jaar lijks van 500.000 tot 750.000 Kg. maakt en ver bruikt. Aan baleinen voor parapluis en parasols wordt jaarlijks bijDa 2 millioen. dollar besteed en aan gespen, baken, etc. voor klecding en schoeisel meer dan G millioen dollar. Stalen broekknoo- pen bereikten verleden jaar 500.000 gros ter waarde van 300.G00 dollar. Ook spelden worden nog wel van staal gemaakt en wel 1.800.000 pak ken van 3360 stuks, terwijl er ruim 9 millioen gros haarspelden geproduceerd werden en 4.700.000 gros stalen veiligheidsspelden. De pro ductie van stalen pennen wordt er geraamd op 2.500.000 gros. ter waarde van 1.700.000 dollar. De aangegeven lijst is natuurlijk lang niet compleet, daai allerlei artikelen, zooals schuur- hagel, schroevon, zadelmakerswaar, etc. niet nader opgegeven zijn. De bedoeling was dan ook alleen een indjruk te geven van het belang van menig artikel, waar men anders geen aan dacht aan wijdt. WAT KOSTTE DE OORLOG? Volgens een Londensche statistiek kost de Volkenbond 1 millioen pond per jaar, terwijl de oorlog 50 milliard pond kostte en meer dan 30 millioen gesneuvelden en invaliden. bij zich. En ook troffen ze veel jongens niet thuis. Nico Rigter. Wout Vet en Jan Robbers hadden hun dubbeltje geofferd. Dat was dus bij elkaar zestig cent! „Denk er om!" had Willem tegen de niet be talers gezegd. ..dat je dan de volgende week dubbel moet betalen!" Maar Gerrit de Jong, het zoontje van een ar me weduwe, had toen geantwoord: „Hoe moet ik vier weken achter elkaar aan een dubbel tje komen? Een maal, dat zou nog gaan, »naar vier dubbeltjes.! pie kan moeder nooï* beta len!" Zoo zat Willem te denken! tWas w aar, wat Gerrit gezegd had. Zijn moeder kon zoo maar niet veertig cent betalen voor een voet bal vereeniging. Dat was voor haar te veel» Maar zoo kregen ze nooit genoeg geld bij elkaar! Dat zou toch jammer wezen, vomal, omdat ze nu al zoo'ii mooi terrein hadden Willem stoud op en ging Re kamer uit. Hij zou maar eens naar Henk gaan, m nog eens te praten over de kwestie. Zij vader stond in de deur. „Hoeveel hebben jullie nu, Wiliem?" vroeg hij. „Zestig cent, vader!" antwoordde Willem. „Daar kan je niet veel mee beginnen, hè?*" vroeg zijn vader lachend. Willem begreep niet, hoe zijn vader nog la chen kon. Hij zou wel kunen huilen. Wordt vervolgd. KLOKKEN JKET WERELDTIJD. In de „Telefunken Ztg." beschrijft R. Hirsch z.g. polytopische klokken. 4 Op het draadlooze station te Nauen is er een in gebruik, waarbij de wijzerplaat een we reldkaart is met de Noordpool als middelpunt. Uit verschillende plaatsen op de kaart zijn pij len naar den omtrek getrokken, die elk voor zich op de klok als kleine wijzer dienen voor de betrokken plaats. Wegens de rangschikking op de wereldkaart moet bet geheel draaien in gelijke richting als de aarde, d. w. z. tegen gesteld aan een normale klok en moet de wij zerplaat in 24 uur verdeeld zijn. De eene helft daarvan is donker gekleurd om nachturen «Jtn te duiden. Door Hirsch is nog een tweede systeem van wereldklok bedacht, waarvoor elk normaal uurwerk met 12-urige wijzerplaat kan dienen. Hierbij is aan den kleinen wijzer een spiraal van twee gangen bevestigd. Deze spiraal draagt versehillénde andere kleine wijzers, elk met plaatsaanduiding. Deze klok loopt in normale richting. Wil men weten of men in een andere plaats met dag- of nachturen heeft te doen, dan gaat men van het voetpunt van den kleinen wijzer voor de plaats, waar men zich bevindt, met het oog langs de spiraal/langs den koristen weg tot aan het voetpunt van den kleinen wijzer der andere plaats. Passéert men daarbij de 6 op de wijzerplaat, dan verkeert de andere plaats in de tegengestelde daghelft. Op soort gelijke wijze laat ook de datumwisseling zich vinden. Radia Nieuw*. EEN WET OP DE HAARDRACHT. Het Engelsche Lagerhuis heeft dezer dagen een wetsontwerp aangenomen, waarin het vol gende bepaald wordt: Iedere vrouwelijke persoon, die zestien jaren of minder telt moet. het haar loshangend of in een afhangende vlecht op den rug diagen; iedere vrouwelijke persoon, die zestien jaren of minder telt en het haar opgestoken draagt, zal in overeen stemming met de Wettelijke bepalingen wor den bestrafL Wordt een vrouwelijke persoon driemaal wegens een vergrijp tegen deze be palingen gestraft, dan zal zij zoo lang In een opvoedingsgesticht moeten vertoeven lot zij haar zestiende jaar bereikt heeft." Deze aangelegenheid staat in verband met de strafrechterlijke bepaling, waardoor on langs de z.g. beschermingsleeftijd voor meis jes van veertien tot zestien jaar" is verhoogd. Klaarblijkelijk wil nu de wetgever voor meis jes onder de zestien jaar een soort uniform instellen in de haardracht, opdat iemand, die de bepalingen van de beschermingswet over treedt. niet de uitvlucht gebruiken kan, dat hij den leeftijd van het meisje niet geksnd heeft. DE VERLIEZEN DER TURKEN ZN DEM WERELDOORLOG. Blijkens een onlangs gepubliceerde statistiek heeft Turkije in den oorlog 50.000 officieren en soldaten verloren; 35.000 officieren en sol daten zijn in de hospitalen aan hun vtonden overleden en 240.000 aan ziekten. Het totaal aantal dooden bedraagt derhalve 325.000. Het aantal invaliden is 400.000. Bij het begin der mobilisatie, in 1914, telde het Turksche leger 150.000 man. H-:t werd op 780.000 man gebracht en later opgevoerd tot 2K50-000 man DE CAMEL-WALK IS Dé DANS- Heel Londen is bezeten van de nieuwste dans. die dt,n smakelijk»n naam draagt van den Camel walk (Kameelen-loop). Het verzin sel is dezen zomer geïmporteerd door Ameri kanen, die in hecle zwermen op H oude Euro pa zijn losgetrokken. De kameelen-loop is een soort glijdends, langzame kuier-dans, die de bekoorlijkheid heeft van een golf, die op z'n dooie gemak door de zee roltZiedaar de aanbeveling van de wonderbaartijke gratie, die de kameelen-loop dezen winter geven zal aan de verwilderde jeugd, die verzot was op steps en trotts. Maar voor den nuchteren beschouwer zal er weinig verschil zijn tusschen den komen den winter en vorige dansseizoenen., want de kameelen-loop wordt gedanst op de muziek van de fox-trott. DE JUWEELEN VAN DEN TSAAR. Uit Moskou verneemt men, dat de sowjet-re- geering een catalogus met fotografische af beeldingen laat vervaardigen, van de kroon- juweelen. die zij binnenkort denkt aan den man te brengen. Deze catalogi zullen in het buitenland voor gegadigden verkrijgbaar wor den gesteld. Hieruit zou volgen, dat de ge ruchten omtrent een gedeeltelijken verkoop die reeds vroeger zou hebben plaats gehad, on juist zijn. De waarde der juweelen, die zich thans nog in het bezit der sowjet-regeering bevinden, zou ongeveer een milliard gulden be dragen, iw.z. als diamant gerekend zonder acht te slaan op de historische of gevoelb- waarde der sieraden, terwijl bovendien een aantal der juweelen feitelijk geen vaste markt waarde hebben, daar zij uniek zijn. Men zegt, dat de sowjet-rogeering de kost baarheden eerst bijeen had willen houden in een verzameling, als kunstvoorwerpen, doch dit plan stuitte op zoo grooten tegenstand, dat men nu tot verkoop overgaat, ofschoon er- eveneens een strooming bestaai om ze niet di rect te vervreemden, doch als onderpand eener leening te gebruiken. EEN EIGENAARIG ARBEIDSCONFLICT. Dezer dagen is te Manage nabij Mons ln België een eigenaardig arbeidsconflict tot op lossing gebracht. Eenigen tijd geleden werd aldaar een overeenkomst bereikt tusschen de arbeiders in de glasfabrieken en hun werk gevers, waarbij den arbeiders een loonsver- hooging werd toegestaan op voorwaarde, dat zij hun normale productie zouden handhaven. Een tijd lang ging alles goed, doch op zekeren dag verzuchten de arbeiders opnieuw om loonsverhooging. Dat werd dit" keer gewei gerd. Daarop bevolen de leiders der vakver- eeniging aan de arbeiders hun productie met veertig procent te verminderen om de patroons te noodzaken aan hun eischen too te geven uit vrees voor buitenlandsche concurrentie. De arbeiders volgden het bevel op. Als tegen maatregel daagden de werkgevers alle 350 arbeiders, die lijdelijk verzet haddon gepleegd voor het gerecht Het hof deed uitspraak ten gunste van de werkgevers en veroordeelde de arbeiders ora de schade te vergoeden die zij door hun ver minderde productie hadden veroorzaakt. De schade beliep 150.000 francs, zoodat iedore arbeider meer dan 400 francs moet betalen. DWAZE STUMPERS! Er zijn van die menschen, (U kent ze toch ook?) Dié hun leven verknoeien door giftig gestook, Om maar te kwetsen! Ze schuifelen schichtig en schuw langs de straat En vermoorden hun ziel in zoetsappigen haat Met een grijnzenden lach op 't azijn-zuur gelaat!.... Kom ,laat ze kletsen!! Wanneer er in stilte een rijke wat geeft Aan den broeder, die tobbend z'n leventje leeft, Dan gaan ze kwetsen! „Hij wist toch geen raad met z'n vele O.W. „En 't liep hem genoeg bij z'n gok-zaakjes mee, „Licht, dat ie nou eind'lijk iets nuttigere deelw.... Ach, laat ze kletsen!! Als een dappere moeder, met vaardige hand, Heel d*r huisgezin kleedt, tja iets boven z'n stand, Dan graan ze kwetsen! „De kind'ren zijn trotsch en d^ moeder er bij, „Ik ga er geen stap voor die opschik opzij, „Doe toch niet zoo dwaas met je opschepperij!".... Och, laat ze kletsen!! Als een wakkere kereld z'n kansen gebruikt Van z'n voordeel geniet en z'n nadeel ontduikt, Dan gaan ze kwetsen! „Die kerel schijnt eerlijk, al is ie doortrapt, „Die heeft zich al rijk aan een ander gegapt, .„Maar nooit is ie nog bij z'n zwendel gesnaptl".. Toe laat ze kletsen!! Nooit is in den grond van hun denken Iets waars, Lap al hun geleuter dus kalm aan je laars, Zonder te kwetsen', i Ze hebb^p genoeg aan hun sarrend verdriet, En mishand'len zichzelf, al erkennen ze 't niet, Want ze gaan door 'n tekort aan geweten failliet!.... Bah! Laat ze kletsen!!! Nadruk verboden. Aug. 1922. KROES. Even laehen. IN DEN SPOORTREIN. Twee boeren ontmoeten elkaar in den spoor trein bij Arnhem. kaatst, toen er bij ons op t dorp dat op stootje was", vertelde Joris, „liep onze burge meester den heelen dag met zijn insienje om". „Insienje?" roept Jochem, „wat is dat voor 'n ding?" „Wel, de ketting, die hij om den nek draagt." „Wat je zegt", roept Jochem verbaasd, „bij ons laten wij hem altijd maar los loopen. Hij doet geen mins kwaod". - BAAS BOVEN BAAS. Mijn vrouw vindt het thans loopende feuilleton in onze courant zoo interessant, dat ze onzen dinertijd een uur vroeger gesteld leeft om dadelijk h t \rrvoig te kunnen le zen, als de loopster de krant brengt. Nou, dan mot je mijn tante hebben. Die is dadelijk na het eerste hoofdstuk van het feuilleton krantenbezorgster geworden, om het vervolg een paar uur eerder te kunnen lezen. ZICH ERUIT GERED. Een rijke landgoedbezitter liet eens aan een vriend de renstallen zien, die uren in den omtrek bekend stonden als de beet in gerichte en zindelijkste in deh lande. De vriend merkte bij het aansteken van een sigaar, dat er zich in een donkeren hoop van den stal als het ware een heele hangmat van spinnewebben bewond en hield zijn lucifer, wat langor aan dan noodig was, terwijl hij met spiedenden blik in den hoek keek. Do eigenaar had met één oogopslag de netelige situatie overzien. Op driftigen toon riep hij één der stalknechts en duwde hem toe: Zeg, hoort dat hier in den stal? Zeker, mijnheer, antwoordde de stal knecht. Ik wist dat ze er waren en liet ze er met opzet zitten. Hoe heb ik het nou met je? Wist je dat? Ja, mijnheer, daar worden al de vliegen in gevangen, die anders de paarden zouden hinderen. ONDER OUDE KENNISSEN. Zoo, ouwe jongen, zie ik je weer oens, Apropos, dat was zeker je verloofde, waar mee ik je verleden jaar zomer eens ontmoet heb? Jullie bent nu toch zeker getrouwd? Ja, getrouwd wel, maar we wonen toch niet samen. Zoo, wat is er dan voor zwarigheid? Och, zwaarighdld is er absoluut niot. Ik ben niet met haar getrouwd en zij niet met mij. KLEINE BIJZONDERHEDEN. Reeds in de dertiende eeuwi 'werd er in Enge- land gevoetbald. In Midden-Afrika komen rupsen voor, die zijden nesten weven, zoo groot als kokosnoten. In New-Yorksche warenhuizen wordt per jaar voor meer dan een millioen dollars aan goederen gestolen. De eerste glazen spiegels zijn in het jaar 1300 te Venetië vervaardigd- Een normaal mensch gebruikt volgens een Amerikaansche statistiek tot zijn 60ste jaar 1000.000.000 woorden. Turkije is door den oorlog zoo arm geworden, dat bijna nergens meer de harem bestaat. Tengevolge van het voortdurende geraas in Londen zijn de meeste bejaarde bewoners dier wereldstad eenignzins doof. De boekenproductie is in Japan grooter dan in elk ander land ter wereld. Sommige Amerikaansche dames laten op haar gepolijste vingernagels portretten aan brengen van haar liefste vrienden. De kat, oorspronkelijk uit Egypte gekomen, is daar thans zeldzaam. De afstand van de aarde tot de zon bedraagt ruim 92.800.000 mijl. Door den wereldoorlog is de tuberculose- sterfte weer grooter geworden en gekomen tot den stand van 1896. M.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1922 | | pagina 10