ROMMELKRÜID.
fie en 4 broodjes f2.50 neerleggen. Maar och,
men went ook weer gauw aan deze prijzen. Al
leen dit verschil ia gebleven: in Oostenrijk en
Duitschland hebben we als prinsen geleefd, in
Holland betrachten we de zuinigheid weer. En
niet, omdat we te rijk geleefd nebben, want
het kost moeite per dag en per persoon f5.
kwijt te raken, alles, ook het reizen inbegrepen,
terwijl het in Holland moeite kost met een
tientjo p8r dag rond te komen.
En nu zitten we weer thuis met onze dage-
lijksche beslommeringen, doch de verfrtsschen-
de- invloed van een buitenlandsche reis, die zoo
veel nieuws en onbekende dingen en verhou
ding te aanschouwen gaf, zal nog lang .nawer
ken.
Eén schaduwplek is blijven hangen. Waar
inoet het heen met onza Oostelijke buren. De
dalende valuta brengt onze stamverwante
broeders in steeds moeilijker positie. Als tou-
rist merkt men daar niet zooveel van, maar in
derdaad verarmen de menschen bij den dag.
De daling van de waarde gaat steeds gepaard
met verhooging der prijzen omdat een belang
rijk deel van wat er noodig is, ingevoerd moet
worden. En het duurder worden der levens
behoeften gaat niet steeds gepaard met verrui
ming der inkomsten.
We zullen geen sombere beelden ophangen
van Europa's toestand. Maar komt er niet in
af dienbaren tijd een grondige verbetering, dan
vreezen we ergste voor den patién*. M.
EEN HUWELXJZ2ËLOTERZ4,
ib een gemeente in Jerser rijn de vroede
vaderen op de gedachte, gekomen een huwe-
lijksloterij te organiseeren, ter. einde weduwen
en weduwnaars in do gelegenheid te stellen
nogmaals een gezel of gezellin op het levens
pad te verkrijgen. Door de bevolking is tegen
dit plan geprotesteerd en wel op grond daar
van, dat ook onder da personen, die nooit
getrouwd zijn geweest zich zeer velen bevin
den. die gaarne een hu wei ijk zouden aangaan,
ioaar geen aansluiting kunnen vinden. Opdat
de loterij dus baar doel zou bereiken, zou ze
niet slechts ..beperkt moeten worden tot
weduwen en weduwnaars, doch toegankelijk
moeten zijn voor alle jonggezellen en jonge-
dochters.
Het denkbeeld van dezen Amerika»nscheu
gemeenteraad is ongetwijfeld oorspronkelijk;
de deelnemers aan de lotciij zuilen echter wel
tot de ervaring komen, dat.er heel wat nieten
in zitten.
het niet gemerkt had. Zouden vader en moeder
het gehoord hebben? Hij zou *t straks even-
vragen! Voorzichtig liep Henk naar het raam
en keek naar buiten. Het was nog stil. Bijna al
le menschen sliepen nog! Enkele arbeiders gin
gen naar bun werk. Het vee lag dommelig in
het vochtige gras. De zon, was al op en de nat
te grashelmen schitterden in de zonnestralen.
Leuk was dat: de droppels zagen dan weer
blauw en dan weer rood. Dat kwam van de
straalbreking, had moeder hem geleerd. De re
genboog kwam daar ook van; die zag je altijd
als de zon scheen en *t tegelijk regende. Hoe
dat precies in mekaar zat, wist Henk nog niet.
Dat zou hij later nog wel eens leeren. Aardig
toch, om zoo van boven af de wereld te bekij
ken. Vanuit den molen was *t nog mooier,
maar daa r mocht bij niet veel in. Alleen als
vader er hij was, en dan nog niet eens altijd!
Daarginds had jo de kerk, en daarnaast het
hooge dak van het postkantoor. Ook *t kleine
torentje Op *t gemeentehuis kon Je goed zien.
Daar hing een klok in, en die werd geluid, als
er brand was. Wanneer was er ook weer brand
geweest? O Ja, vorig jaar voor bet laatst; toen
was de boerderij van boer Dirk» verbrand; t
kwam door hooibroei! Vader was er toen ook
nog heen geweest. Er was toen heel wat drukte
in *t dorp geweest!
Henk zocht naar de school, maar die kon hij
niet vinden. „Zekfcr te laag", dacht hij. Hij bleef
nog wat staan kijken Daar kwam Jaap, de
molenaarsknecht aan. „Dan is *t zeker al een
uur of vijr, dacht nenk, „dan zal vader ook
LOCOMOTIEF ONDERZOEK BIET EEN
PIANO.
Een piano lijkt niet thuis te hooren in een
fabriek van locomotieven, en toch kan dit in
strument daar een zeer nuttige rol spelen. Er
is geen beter middel om scheuren en iouten in
machinedeelen te ontdekken dan met een ha
mer tegen het metaal te slaan, en het geluid te
vergel ijken met de tonen van de piano. Degeen,
die rle piano bespeelt, moet een goed muzikaal
gehoor hebben, want hij moet den geringsteo
dissonant hóoren. Klinkt het metaal harmo
nisch met de piano, dan is het in orde; maar
het geringste barstje verraadt zich. op deze ma
nier. Men kan zoo gebreken opmerken, die men
bij de gewone methode van hameien nauwe
lijks zou vinden.
VREEMDE DIEVEN.
Te I.onden geven een zeker soot; dieven en
vooral dieveggen de politie weer handen vol
werk. Deze dieven n.1. maken er han werk van
kieine kinderen onder allerlei beloften naar le
dige huizen of stille straten te lokken en ze
daar dan van een gedeelte van hun kleeren en
schoeisel Ie berooven. Ecnigen tijd voerden drie
gezusters dergelijk bedrijf uit in Oost-Londen,
maar zij konden tenslotte gearresteerd wor
den.
Thans maker» de Engelsche blad-sa melding
vap een beroering van een kleinen jongen docr
een net gekleed beer, die hem onder belofte
van mooie boeken naar een ledig hv.is bad mee
genomen. Daar or.deed de „heer" den knaap
van rijft JcLsje, vest en schoeisel e.3 nam toon
de vlucht. De knaap rende den di-yf achuvna.
maar verloor hem uit het gezicht. De jongen
stelde de politie van het geval in kennis.
VERZEKERING TEGEN HUWELIJK..
N. «r uit New-York wordt gemeld, heeft een
jong» „film-ster" in haar contract met een
Amerikaansche film-ondernemer gestipuleerd,
dat als z\i in bet huwelijk treedt, vóór liaar
verbintenis met de maatschappij is afgelocpen,
zij haar contract zei mogen aunuleeren
Om nu tegen dit risico gevrijwaard te zijn.
doet de maatschappij pogingen om een ver
zekering ie sluiten tot een bedrag van 250.800
dollar voor het geval de film-actrice vóór 't
afloopen van haar contract zou huwen.
De verzekeringsuiaatschapDij. die deze ver
zekering wil aangaan, is echter nog niet gcr
vonden.
EEN JUBILEUM.
Edison is te New-York gehuldigd door meer
dan 600 vrienden en bewonderaars.
Op dit icest werd herdacht, dat het veertig
jaar geleden was, dat te New-York de gloei
lamp was ingevoerd.
DE MALARIA.
j Naar uil Londen gemeld wordt, is aldaar Sii
John Bland teruggekeerd van een reis in di-
j binnenlanden van Brazilië. Hij deelde mede
dat thans de malaria is overwonnen en dat
deze ziekte de wereld niet langer zal teisteren
Dit is een gevolg van het prachtige werk (Uit
j aan de Amazone-rivier verricht was door on
derzoekers uit Liverpool.
Sir John hoopt spoedig nadere bijzonder
heden over deze onderzoekingen bekend te ma
ken.
EEN NIEUWE VOPM VAN LIEFDADIGHEID-
Lord Desborough heeft een nieuwen vorm
van liefdadigheid bedacht, door zijn leven t«»
verzekeren voor 0.1)00 ten behoeve van St.
jDunstan's groote Britsche tehuis voor blinden.
ZWARTE BARONNEN EN GRAVEN.
i
De kleurlingen van tegenwoordig willen in
•niets onderdoen voor de blanken. En zoo heeft
de voorloopige president van Afrika, de onge-
j kroonde koning aller koffers, M&rcus Garvey,
'te New-York, in wiens handen de leiding ge
legd is over aJle „negers in de verstrooiing",
alvorens het wereldrijk der zwarte Kissen uit
to roepen, eer groot aantal volgelingen verhe
ven ioi baron, graaf, markies enz. Van die ver
heffing in den. zwarten adelstand was deor ve
len eeu feestdag gemaakt. En de meeste» ver
schenen in rok. oi in een ol andere f&ntastteche
uniform.
EEN NIEUW 2J8TU&PE8S?
"Op hei dezer dagen to Huil gehouden C09*e
congres van du Bniish Association beeft prof.
sir C. S. Sherrington een rede uitgesprol.ua,
waarin hij als zijl doening te kennen gaf dat
de individuen, gedwongen door hun eigen bio
logie, zich langzamerhand zullen vereeniger:
tot i'iia sociaal organisme, dat nieuw zal zijn
in tie geschiedenis van deze-«planeet.
Op -een vraag van den correspondent van de
Daily Chroiuc.1 a, al hij bedoelde dat in do
eeuwen, die zouden komen een volkomen fu-
j sie van allo nationaliteiten zou ontstaan, unt-
woordde Shenisgton: Ongetwijfeld in oen zeer
i ver voi-w ijderde toekomst. Wij gaan deze rich
ting uit. Eens zal de openbaring in bet Nicu-
vvo Testament worden verwezenlijkt en zul-
I leri de mciischenmassa's zich vereenigen tot
een harmonieus geheel. Het zal eeuwen en
eeuwen duren, maar wanneer men de geschie-
wel al op wezenDag Jaap'"
Jaap keek naar boven. Hij zag het hoofd van
Henk uit het raam kijken en zei:
„Goeie morgen, Henk! Al op!"
„Ja", antwoordde Henk, „hoe laai is 't,
Jaap?"
„Bij vijven", zei Jaap. "t Kan zoo slaan!" En
hij stapte verder.
Henk haalde zijn hoofd wper naar binnen.
Hij zou nog maar een poosje naar bed gaan.
Vijf uur was toch wel héél vroeg! Moeder had
ook niet graag dat hij zoo vroeg naar bene
den kwam
Spoedig lag hij weer op zijn oude plaatsje
naast zijn broer, die nog steeds sliep, en trok
de dekens over zijn hoofd
In den molen was het werk al begonnen.
Nieuwenhuizen en Jaap waren bezig, om het
meel, dat den vorigen dag gemalen was, in
groote zakken geborgen, op te stapelen. Straks
zouden de boeren komen, om het le halen.
De wind was nog niet sterk. „Zonder wind
kan de molenaar niet leven", dacht Nieuwen
huizen en hij keek naar de lucht.
..Over een uurtje kunnen we wel beginnen",
zei toen tegen Jaap, die zwijgend knikto.
Moeder was in de kamer bezig, 't Was al bij
na zes uur. Grietje en de jongens sliepen nog.
..Over een nurtje zullen ze wel wakker zijn
en honger hebben", dacht moeder. Ze zette wa
ter op het petroleumstel, deed thee in de thee
pot., en begon vervolgen» brood te snijden.
„Wat een weer gisteravond", dacht zo. „Ge
lukkig, dat Henk net op tijd thuis kwam. *t
Zou anders een leelijk ritje voor ze geworden
zijn!"
Moeder ging even zitien en dacht aan Jan.
.Hij mag nu langzamerhand weer langere wan
'eliifgen maken", had de dokter gezegd, ,.en
dan is alles weer voorbij!" Gelukkig voorbij
Rikketikkctik. tikkerdetik ging het dekseltje
j van de waterketel. Groote wolken witte damp
ontsnapten. Haastig stond moeder op en schonk
jhnt kokende water op.
j Daar kwamen Henk en -Jan naar beneden.
..Morgen moeder". „Dag moeder!". En alle twee
i gaven ze hun moeder een zoen.
..Is zus al wakker?" vroeg Henk.
..Nee. die slaapt nog!" antwoordde moeder.
De jongens gingen naar buiten. Jan liep nog
een beetje voorzichtig, niaor dat kwam door de
ongewoonte. Binnenkort zou hij weer de oude
wezen.
„Zeg tegen vader, dat 't brood klaar staat"
riep Moeder nog.
Na een poosje kwamen vader, Jaap en de bei
de jongens weer binnen.
„Heeft u vannacht niets gehoord?" vroeg
Henk.
..Gehoord? Wat gehoord?" vroeg vader.
„Henk is vannachtzei Jan.
„Stil!" zei Henk en hij legde z'n hand op
Jan's mond. „Stil!"
„Ik heb niets gehoord", zei Moeder.
„Fn ik ook niet", zei vader. „'Of *t zou een
muisje moeten wezen, dat ik over den zolder
heb hooren loopen!"
Wordt vervolgd.
denis der biologie nagaat, kan men zien dat al
de processen op dit einde aansturen.
De wotenschap, zegt prof. Sherrington, be
vestigt slechts de voorspelling van een Ko
ninkrijk Gods op aarde.
De correspondent van de Daily Chronicle
vroeg den geleerden heer eveneens of er geen
groote wereldramp in de toekomst te wachten
was waardoor deze harmonie van rassen zou
worden veroorzaakt. Het antwoord luidde, dat
het zeor wel mogelijk was, dat er een nieuw
ijstijdperk zou ontstaan, wat inderdaad een
waarschuwend teeken voor de wereld zou be-
teekenen. Deze ramp zal ongetwijfeld komen
onder gelijke omstandigheden als de ijstijden
van het verleden.
Door het verschuiven van de aardas zulien
de streken, waarin wij leven, kouder worden
dan zij nu zijn, en de tropische streken zullen
een gematigd klimaat aannemen.
Onze hoofdbronnen van energie raken op,
hoewel na de steenkolen gebruik zal worden
gemaakt van de waterkracht. iDdien door oe
vindingrijkheid van den mensch een andere
energiebron zou kunnen worden gevonden, zal
het komende ijstijdperk van niet veel beteeke-
nis zijn.
Zulk oen periode zou volgens prof. Sh-rring-
ton 10.000 jaar duren.
RUWE OLIE VOO* YUKGTUJGMGTCWEK.
Volgens de Daily Chronicle, hebben de Öri*-
sche luchtvaartdeskundigen een sterken nieu
wen vliegtuigmotor uitgevonden, die met ru
we olie kan loopen. Deze olie kost mae? een
vijfde van den prijs van prima motur-benzine
voor vliegtuigen.
Het blad gelooft, dat de uitvinding bij uit
gebreide toepassing een groeten invloed cal
hebben op de ontwikkeling van bet burgerlijk
vlieg wezen.
De motor is zoo goed als niets zwaarder aan
du tegenwoordig gebruikte motors, bovendien
bedraagt het verbruik per mijl minder «roo-
dat men langer aan een stuk door zal kunnen
vliegen.
HOE BOEKEN GERESTAUREERD
WORDEN.
Menig kostbaar product der drukkunst is
reeds van ondergang gered docr de bekwaam
heid van den „boekendokter", die het "wist te
herstellen en te behouden, aldus het Nieuws
blad van den Boekb. De kunst van deze re
staurateurs van boeken is minder bekend dan
die der restaurateurs van schilderijen, maar zij
is wellicht nog moeilijker en vereischt groote
ervaring. Voor deze dure „chirurgische'" behan
deling komen natuurlijk slechts zeldzame en
kostbare boeken in aanmerking. De mooie druk
uit de 16e eeuw, die jaren lang in een kohier
heeft gelegen, door de boekworm verteerd en
met vochtvlekken bedekt is, wordt bij zaakkun
dige behandeling weder voor minstens 4t>0 ver
dere jaren tegen de vernietigende invloeden bo-
stand. De reiniging van zulk een boek geschiedt
het best, door de vochtvlekken te verwijderen
met overmangaanzure kali. Alle vlekken v»r-
ciwijnen bij deze bewerking, maar het gevolg
is. dat het mangaan-oxyde. resultaat van dit
oxydatieproces zich vast hecht op het papier,
en het aldus een bruine tint geeft.
Dit bruine mangaan-oxyde lost echter op ia
een zuur. en met liehulp van sterk verdund
zwavelzuur onttrekt men het dus weder aan
het papier, dat daarna een fraaie witte kleur
vertoont. Behandeling met een dunne lijmop-
lossing schenkt het papier dan weer sterkte en
duurzaamheid en tenslotte worden alle aldus
behandelde bladzijden gelijk van tint met de
overige gemaakt, waarna de gerestaureerde
bladzijden niet meer van de oorspronkelijke
zijn te onderscheiden.
NAPOLE09T9 DEGEN.
Het feit dient vermelding, dat Napoleon ee-
dert zijn feitelijk treden uit den dienst, &.wjl
als eerste consul en keizer slechts driemaal
zijn degen getrokken heeft. De eerste maal
deed hij het gedurende den terugtocht uit Rus
land in 1812, den dag na den slag bij Male-Va-
roslawez tegen een schaar kozakken, die ham
en zijn staf aangrepen.
De tweede maal was de handeling nog dra
matischer. Het was bij Areis-sur Aube f>814)
toen een cavalerie-divisie van generaal Colbert
tegen de Oostenrijkere en de Bussen oprukte,
maar door geweervuur ontvangen, rechtsom
keert maakte en door de kozakken gevolgd
werd. Toén Napoleon dit zag, gaf hij buiten
zichzelf van woede, het paard de sporen en
snronv midden tusschen vervolgers en vervolg
den. Hij wilde den degen trekken, maar deze
zat vastgeroest; eerst met behulp van zijn ad
judant gelukte het Napoleon den degen te
trekken, waarbij hij zich aan de hand bezeer
de. Ondertusschen was reeds een groep vluch
tende Fransche cavalerie te Arcis gekomen;
de keizer haalde ze in, ging voor de brug staan
en riep: den dogen zwaaiend: Wie waagt bet,
mij om to rijden?
De vluchtende troepen maakten beschaamd
rechtsomkeert en vielen, nu met beter gevolg,
de vijanden aan. De derde en laatste maal trok
Napoleon zijn degen bij Waterloo, toen hij
's avonds door zijn oude garde beschermd, op
de vlucht ging. Hij wilde nog eens den strijd
beginnen, maar zijn moeite bleef vruchteloos.
GEEN ONDERSCHEID TUSSCHEN KUNST
MATIGE PAARLEN EN ECHTE.
Zooals reeds vroeger is meegedeeld, zijn de
juweliers verontrust door het op de markt ver
schijnen van gecultiveerde paarlen, die nóch
geheel echt, nóch 'geheel kunstmatig zijn en
die het eerst zijn verkregen door den geleer
den Japanner Mikimoto. Deze heeft een me
thode gevonden, waardoor men een vreemd li
chaampje, bijv, een stukje parelmoer, kan bren
gen in het lichaam van den oester, bestemd
voor de cultuur. De oester scheidt dan om kei
vreemde voorwerp concentrische lagen af, die
de gecultiveerde parel vormen.
De heer Louis Boutan, hoogleeraar te Bor
deaux, heeft een gecultiveerde parel van meer
dan dertien grein in twee deelen. verdeeld en
er geen enkel vreemde kern in gevonden. Ia
dus het resultaat van een nieuwe entingspro-
cédé, waardoor men gecultiveerde paarlen zon
der kern verkrijgt.
Op die wijze zal het volkomen onmogelijk
zijn een natuurlijke van een gecultiveerde pa
rel te onderscheiden, zelfs niet als men haar
doorsnijdt'
Voor eenige maanden meende men dat het
vernuftig bedachte fotografische procédé van
de heeren Galibourg en Rysiger, die de holten
van doorboorde paarlen fotografeerden, een
middel zou opleveren om de fijne paarlen van
de Japanscbe te onderscheiden. x
ïn de Académie des Science» heeft than» de
heer Louih loublin, namens den heer Bbutaa,
deze laatste illusie weggenomen. Er is tot nu
tc-o geen middel om de Oostersche paarlen te
onderscheiden van die op kunstmatige wijze
voortgebracht.
"Even la «hen.
HIJ HAD GELIJK.
In het „Geïllustreerd Stuiversmagazijn" staat
de volgende mop:
Een jongen had 1200 pakjes sigaretten ge
rookt en zond de inliggende plaatjes naar de
fabriek met de vraag wat ze hiervoor geven
wilden.
Het antwoord was kort: „Rook nog 1200 en
we sturen u een doodkist".
Zoover de mop, maar vlak daaronder staat
de advertentie van een bekend sigarettenmerk.
Of de fabriek dat heel prettig zal vinden?
DIE WIST HET.
Een gezelschap voor 'n dag buiten is getuige
hoe op een boerenerf twee kippen elkaar duch
tig plukveeren.
Een dame uit het gezelschap roept spontaan:
„Kijk die twee kippen daar! Is dat nu een h a-
n e ngevecht?"
ALTIJD JANTJE.
Meester: „Jans noem eens een zoogdier?"
Jan: „Een bloedzuiger, meestei^.
Meester: „Ik bedoel een ander zoogdier".
Jan: „Een andere bloedzuiger, meester".
DIE HAD ER SLAG VAN.
Midden in een stormachtigen nacht werd de
dokter uit bed gebeld om dadelijk bij een ze
keren heer te komen.
De dokter rent naar het opgegeven adres.
„Dokter", zei een zenuwachtige man, „neem
mij niet kwalijk, maar ik heb een gevoel alsof
ik dood ga".
„Hebt u uw laatste wilsbeschikking ge
maakt?" vroeg hij kort.
De man werd bleek.
„Waarom, dokter, op mijn leeftijd", kermde
de man. .Net is toch niet waar, het kan toch
niet waar zijn?"
„Wie is je notaris", ging de dokter voort,
„laat hem dadelijk roepen".
De patiënt beefde over al z'n ledematen.
„Vifie is je pastoor?" vroeg de dokter verder.
„Dokter", smeekte de man, „denk je dan
werkelijk, dat het zoo ernstig is?"
„Heb je nog familie?" vervolgde de dokter
onverbiddelijk. „Laat re dan dadelijk komen".
..Dokter!" stamelde de man. „Denk u dan
werkelijk, dat ik sterven moet?"
De dokter keek hem 'hard en onbewogen aan.
„Neen", zei hij ten slotte, „dat denk ik hee-
lomaal niet. Er is niets met je aan de hand.
Maar ik dank er toch voor, om in zoo'n beesi-
achtigen macht als dezen de eenige te zijnf die
om wille van jou, een gek figuur slaat".
BAAS BOVEN BAAS.
Ze zaten bij elkaar en praatten over de
vroegste dingen, die zij zich als kinderen kon
den herinneren.
„Ik herinner mij nog", zei de een, „dat voor
ik nog kon praten, de kindermeid mij een keer
sloeg, gn dat ik toen het voornemen maakie
om dat dadelijk aan mijn moeder te vertellen,
zoodra ik praten kon".
kleine
Het graphiet, waarvan de potlooden gemaakt
worden, is afkomstig uit Mexico en Ceylon.
De paarden in Japan dragen strooien schoe
nen, terwijl ze in Soedan op kameelharen sok
ken loopen.
Reeds in de dertiende eeuw hadden Dordrecht
en Middelburg een belangrijke wolindustrie.
In de Vereenigde Staten treft men op elke
11 inwoners één automobiel aan.
Italié produceert "per jaar ongeveer 5.4oo.cog.0o0
liter wijn.
De gemiddelde leeftijd van een oester Is 10
jaar.
In Amerika zijn 70.000 kal tramlijn, in ex
ploitatie met. 5 milli&rd dollar aanlegkapitaal
300.000 man personeel en 14 milliard men
schenvervoer per jaar.
In 1921 zijn m Noord-Amerika 64 personen
door een woedende volksmenigte gelyncht.
Frankrijk's bevolking is gedurende den oor
log met 4.000.000 zielen verminderd.
m.
komt meer voor.
Ze was een levenslustig kindje,
Met oogen vol van zonneschijn.
Ze was zoo guitig, onbevangen.
Als onbedorven meisjes zijn!
Ze hield van een onschuldig grapje,
Ze deed nooit opgeschroefd, of mal
En om de praatjes van de menschen,
Gaf ze gewoonlijk niemendal!!
Ze ging dY eigen weg door t leven
Ze sloeg zich overal doorheen,
Ook als dY zelfgekozen toekomst
Nu niet bepaald rooskleurig scheen!
Dan floot ze vaak een jolig wijsje,
Vol tintelende ovennoed,
Dan kletterden dY hooge hakjes
En alles kwam ten slotte goedl!
Ze was getapt bij dY vriendinnen.
En gaf in alles goeden raad,
Ze Badderde als een blanke vlinder
Door d'r kantoor en langs de straat!
Men bestudeerde haar manieren.
Ze was vertrouwlijk en stipt,
D'r kapsel werd om 't zeerst bewonderd.
D'r bloesjes hoopvol nageknipt.
Totdateen konkel kliek ging kletsefi
En men haar erg veranderd vond,
Ze giechelde bepaald vervelend
Met een vaak veel te grooten mond!
Ze ging zich erg opzichtig kleeden.
Dat had ze trouwens steeds godaas.
Ze was verbazend wispelturig
En hielp d'r toekomst naar de maan!!
Ze deed ontzettend onontwikkeld,
D'r ouwe heer bezat geen duit,
Ze werd loslippig, zelfs loszinnig,
De domheid keek d'r oogen uitl
Ze was vaak plat en onbescheiden.
Niet al te wel meer bij dY hoofd.
Want (Tarme. diepgevallen stumper,
Waszeer voorspoediglijk verloofd!ftt
Nadruk verboden.
Sept. 1922. KROES.
