I
De dingen om ons heen.
N V. „DE TIJDGEEST".
3
S S S
«V. „DE TIJDGEEST".
een beer met i» baasd.
Eix zü gaan, door de zon geblakerd, naar huu huisjes
terug, de een met opgeruimd gezicht, de anderen met
een besluit op het verzoek
„Afwijzen" of Doorgeven'
Dr. ELI AS HÜRWICZ.
Het spelletje, dat in Parijs werd gegeven, en rond
om den Bosporua wordt uitgespeeld, is een van de
belangrijkste, sedert jaren vertoond.
Men kibbelde tusschen de geallieerden over een
al dan niet terugkeer van de Turken naar Constan-
tinopel naar het heette, doch metterdaad loopt het
geschil, dat bijgelegd heet, over geheel wat anders.
Het heet bijgelegd, doch daar heeft het niets
van. In den grond immers kan het niemand in
West-Europa iets schelen uit welke kleuren en ba
nen de vlag is samengesteld, die zal wapperen aan
den Gouden Hoorn. Het eenige, wat Parijs en Lon
den eenig belang inboezemt is, wie onder die vlag
het meeste te vertellen zal hebben.
En dit is een kwestie, dio nog lang niet is uitge
maakt, zelfs niet al zou hot vaststaan dat „wijlen
ile heer Kemai" x) zijn zin zou krijgen. Ook dat zin-
krijgen is nog lang niet zeker, naderaaal de heeren
in Parijs weer op de gewone manier langs elkaar
hoen hebben gepraat,
Frankrijk was aan zijn Turkscben amice verplicht,
hem de hand boven het hoofd te houden, d.w.z.
t«> verhinderen dat het Griekenland van den pro-
Duitschen Constantijn te veel te zoggen kreeg ih het.
Oosten en, samen mot Italië, was het er in het
geheel niet op gesteld, dat daar bij den Balkan een
machtige staat ontstond, die de machtbalans in de
iMiddeliandsche zee kon verschuiven. Zelfs het feit.
oat Kemal Pacba, bijna openlijk samen gaat met
Moskou, zoodat het pro-Turk se he Frankrijk dus fei
telijk de kastanjes voor Moskou uit het vuur haalt,
kan daar niets aan veranderen. Zwaarder dan
soviethaat weegt het politiek eigenbelang: ditmaal
Zwaarder ook dan de „heiligheid van gesloten ver
dragen", waarover Parijs het altoos zoo druk heeft
als het tegen Duitschland gaat. Afspraken met En
geland zijn blijkbaar voor Frankrijk geen verdra
gen, volgens de leer, dat men onder vrienden het
zoo nauw niet behoeft te nemen. .Speciaal in de
Turksche vraagstukke» heeft Frankrijk die theorie
steeds gehuldigd. De afspraak van. Franklin Bouil
lon, dio men in Parijs maanden lang heette lie
gen, tot de Daily Telegraph den letterlijken tekst
openbaar maakte, wa3 de eerste stap, die tegen bet
verdrag van Sèvres en do overeenkomst. Tan Londen
inging.
Feitelijk was daarmede de ondergang van een
Klein-Aziatisch Griekenland een voldongen feit ge
werden, stond hot vast, dat Parijs aitbena aan bet
herstel van een Europeesch Turkije? niets meer in
den weg zou leggen. Van dat regest Eis stond En
geland vrijwel alleen in den strijd voor ra vrije door
vaart der Dardanolleru Noch Parijs, noch Rome EGtt
een vinger uitsteken Toor het waarborgen daarvan,
iels, waarbij deze landen, die er zoo goed als geen
Zwarte Zee-handel op na houden en wien het her
leven van Zuid-Rusland voorloopig weinig belang
inboezemt, dan ook minder interesse bobben.
Engeland natuuurlijk veel meer. Al was het slechts
om de petroleum uit den Kaukasus en uit Roe aeniö,
om den Donaubandol en tenslotte om de verbindin
gen met het verdere Oosten. Maar momenteel al
thans zijn dio belangen toch niet zoo groot, dat En
geland in zijn tegenwoordige financiëele positie e?
een eersteklas oorlog voor over sou hebben. Het
oeitige land, dat een allcaoverheorschend 'belang
heeft bij do vrije doorvaart, is natuurlijk Rusland.,
dat nergens aan de open zoo zit. En Rusland, vriend
en bondgenoot van Kemal, weet natuurlijk, dat bet
Zoolang do dingen blijven, zooalu zij nu zijn, ten
allen tijde dio vrijo doorvaart zal hebbep cn
beter nog dat vriend Kemal dio doorvaart ge
sloten zal houden tegen iedor, die Rusland minder
welgevallig is.
Zoodru nu Kemal het vooraf dlon de Geallieerde
gedemoraliseerde Grleksche loger uit Kleln-Azlö
had verdroven, kwamen de eischen los en Frankrijk
haastte zich dio te billijken. Zeker, dio bravo Tur
ken, dio beloofd badden de grenzen van Fransch-
Syrie te eerbiedigen en zelfs te beschermen tegen
anderen, mocht terug komen naar Europa. Het
mocht best Thraciö, Gonstautinopel en Alrianopel
weor i<n bezit nemen, al hadden de Grieken Thra
ciö niet cadeau gekregen (zooals Frankrijk Syrië),
doch er bitter voor moeten, vochten. En zeer zeker
mochten die bravo Turken hun geheel Klein-Azlë
terugnemen met inbegrip van den zuidelijken oever
van de Zee van Mamiora. Als zij maar belóófden
meer was niet noodigl dat zij er geen forten
zouden bouwen was do vrije doorvaart, immers toch
gewaarborgd, vindt Psirena. Dta een paar kanonnen
liet doorvaren onmogelijk kunnen maken, zelfs als
er geen fort was, kwam bij een Fransch generaal of
admiraal niet op. Hoe zou het het. ook waar het
Franscho leger In sterkte van 10 tegen 1 nauwe
lijks voldoende wordt geacht om den Rijn tegen de
Duitschere te verdedigen.7
Er is zelden tusschen „goede vrienden" eeri zoo
scherp requisitoir geweest als het Engelsche over
deze houding van Frankrijk. „Als alle borgen, zeide
l.loyd George's blad de Chronicle. zich onttrekken
aan hun verplichtingen, mag dit voor den eenigen,
die zijn woord nog niet brak, geen motief zijn om
zich ook niet te houden aan zijn belofte."
Veel scherper kan het niet worden gezegd en al
bleek het niet in de verslagen omtrent de Parijsche
onderhandelingen van Curzon, indruk gemaakt heb
ben die woorden wel.
Het resultaat was dan ook, dat, als van ouds, alle
bei de partijen na het einde der besprekingen be
weerden hun zin te hebben gekregen. Frankrijk ging
er prat op voor zijn Turksch-Russiscbe vrienden
Thracië en Constantinopel te hebben terug gekregen.
Engeland wees op de belofte van Poincaré, dat
Frankrijk mede zou werken tot handhaving der vrije
doorvaart.
Uit het feit, dat ieder dat deel van de overeen
komst op den voorgrond stelde, dat het meest met
zijn eigen wenschen overeenkomt, volgt logisch, dat
ieder hetgeen de ander verkreeg, van secondair
belang acht. Vermoedelijk met de bijgedachte, dat
daarover nog wel te praten zal zijnAis hot zoo
ver komt.
Of het zoover komt is een tweede kwestie, die
evenmin nog niet is uitgevochten. Want het is
gek, zoo slecht als de post zoo nu en dan werkt
als er voor velen de brieven zijn te schrijven! - het
Fransche epistel «an Kemal Pacha in Angora, dat
de Turken do ssöne hadden te eerbiedigen
wil maar niet aan zijn adres komen.
Alle mogelijke Turksche propaganda-bureaux in
Parijs en elders weten sedert dagen wat het ant
woord zal zijn. Alleen Angora heeft noch taal noch
t( eken gegeven. Blijft zwijgen als eon Turk, wiens
deur de brievenbesteller voorbij liep.
Toen kreeg Engeland een troefkaart, in handen.
Er vielen Turken in de neutralé zóne. Volle twee
duizend. Het wus natuurlijk een kleine moeite ge
weest voor de paar brigades Kngelachen om deze
Turken t6 arresteeren zooals destijd Bismufck
met 'n eventueel Engelsch landingsleger in Duitsch
land dreigde te doen.
Generaal Harington, die zijn eigen zeer uitgebrei
de volmacht had overgegeven aan zijn plaatselijke
bevelhebbers in den Chjmak, wist wat, hij deed. Een
majoor nam de beslissing in handen: „Jongelui, jelui
hoort hier niet. Ik kan je er uitgooien of opber
gen, maar als je wilt kan je eerst thuis vragen
wat zij er daar over denkeu. Je hebt 48 uur of zoo
uoodig 72 uur den tijd."
Dat was de beste kaart om te spelen.
Want do beslissing die het Turksche hoofdkwar
tier nu geeft, beslist over oorlog of vrede, roet alle
consequenties daarvan, Niet voor de Turken,
maar ook voor. de F'mwtchetx «x» ïtflïfemm. W&nfc
gaan de Turken op b<?vel van huw sJgstt leiders te
rug, dar i-s daarmee de neutrale eóno cn
kan men dus gaan onderhandelen. En doen zij dit
niet, dan blijkt afdoende, dat er niet te onderhande
len valt, dat Angora d6 vrije doorvaart, .zooals de
Geallieerden die v/orschen, niet wil en dan is Frank
rijk verplicht tot het waarborgen daarvan mede te
w erken.
Practisch beteekent dia Frarseho hulp natuurlijk
niets, aangezien hot met onwillige bonden kwaad
hazon vangen is. Maar het Engelsche principe is
er rj6.Lv gered en de blaam van e»n breuk te wseg
te brengen, valt niet op Engeland, doch op Angora.
Do Briteche majoor, die dj&ze oplossing vond, gaat
een goode carière tegemoet. Zou althens kane heb
ben bekroond te worden in een bridgo-wedotrljd in
een of aoritev weekblad!
Het al of niet terug trekken dar tweeduizend Tur
ken is het beslissend moment voor den afloop van
het conflict.
Voorloopig althans.
Komen do Turken naar Europa, da» tt&i de boalls-
sing van den strijd dnar niet meer la do n&ndon van
Londen of Parijs. Dan «uilen do inlHt-airo kwalitei
ten van Serviërs, Grieken en Roemenen en do Drifc-
sche scheepskanonDoii de incldentieele beslissing ge
von en do Heilige Oorlog tusschen Islam en Kolom-
seerende landen de finale brengen-
De Jehad der Muzelmannen, de Heilige Oorlog
voor het Kalifaat, geholpen ditmaal door zijn meest
riirecten tegenstander: het Moskousche Bolchiwisme,
zal dan den strijd hebben uit te vechten met het
„christelijke" West-Europa.
Zoodat er ook voor Nederland nog eon ietwat an
der cn zolfs ietwat grootor interesse bij don brand
'van Srnyrnn Is, dan of er een „oorlogsbodem" aan-
wezig kon zijn voor het t.ransporteeron van Neder-
Inndscho onderdanen uit de brandendo stad!
UITKIJK.
beste kerel- behalve wnimeer het om paarden gaat Oen
is hij een half paard Ik begrijp hem. Ik voel mede
lijden met hem..„. En kis hij de schuld op mij gewor
pen heelt, ook goed. Ik zal die dragen. Wat geef ik er
om? Ik werd "toch als een dwan.s beschouwd, omdat ik
geen afstand wilde doen van «ujto! .paard Hot. komt csr
niet zoo veel1 pp aan, of de mensdien denken, dat ik het
gedaan heb om de race gemakkelijker te kunnen vannen-
Maar als zij wisten, dat jouw jouw vader het gedaan
heeft ,en als Creech's paarden omkomen, dan zou het
een groote. schande zijn voor hem en voor jou."
„Lin Slorp, wil jij de schuld op je nemen?' fluisterde
zij, haar groote donkere oogen recht in de zijne eu, haar
handen op zijn schouders.
„Zeker wil jk dat," antwoordde Slone. Het kan er
voor mij niet beroerder op worden."
,Jij bent beter don rij allemaal *bij elkaar mijn
ruiter," riep rij trillend uit. „Lin je maakt dat ik je
zoo lief. krijg, dat het me pijn doet." En het was alsof
zij 'zich weer in rijn armen wilde werpen- Er was iets
vreemds oan haar een aureool. „Maar jij zal da
schande van die daad niet op ie nemen. Dat zal ik niet
toelat en. Ik zal vader zeggen, dat ik bij je was, toen de
touwen losgesneden werden. Hij zal mij geloovqn."
„Ja, en bij zal mij doóden", kreunde Slone. „Om
GchAs wil, Lucy, doe dat niet!"
„Ik doe bet wel. En hij zal je niet dooden. Lin,
va/der beeft een groote svmpatbie voor je opgevat.
Dat weet ik. Hij denkt, dat hij je baat. Maar in zijn
hart doet hij dat niet. Als hij Wildfire bad, zou hij
Daet weten, wat hij voor je doen moest. Hij zou nooit
genoeg voor je kunnen doen. Wil ik je eens wat
'zeggen? Ik heb hem verteld, dat je me dien dag
zoo schandelijk omhelsd en gezoend hebt".
„Het is toch niet waar, Lucy?"
„Zeker is het waar! En wat denk je, dat hij zeide?
Hij zeide, dat hij met mijn moeder hetzelfde gedaan
had! Neen, Lin, Vader zal je nooit dooden, tenzij
hij door het dolle heen is over paarden. Al de ruzies,
die hij ooit gehad heeft, loopen over paarden".
„Lucy, als het ongeluk wil, dat ik Bostil nog eéns
ontmoet, zal ik doofstom zijn. En beloof jij mo
nou, dat je hem niet zult zeggen, dat je dden nacht
bij me was."
„Lin, als de gelegenheid1 komt, doe ik het ik
zou niet anders kunnen".
„Blijf die gelegenheid dan uit den weg", zeide bij
ernstig. „Want dat zou het einde zijn van Lin Slone!"
„Maar Wat ter wereld kunnen wij dan doen?"
zeide Lucy, plotseling wanhopig.
„Ik geloof, dat we moeten wachten. Jo hebt in je
brief geschreven, dat je me trouw zou blijven dat
je Hij kon de woorden niet ovejp gijn lippen.
„Wijlen", want de man is ruim twee jaar ge
leden te Konstantinopel bij verstek tor dood veroor
deeld cn technisch beslaat hij dus niet meer In het
cog van de Turksche wet.
krijgen, zoo overweldigend was de gedachte voor"
hem.
„Als het zoover mocht komen, zal Ik mei jfc vluch
ten", antwoordde Lucy, wier geestkracht weer te
rugkwam.
„O, mot jou weg te rijden, Lucy jou heelemaal
voor mezelf te hebben ik durf or niet aan te den
ken. Maar dat is alleen zelfzuchtig."
„Misschien is het niet zoo zelfzuchtig als je
denkt. Als jij nu Bostil's Ford verliet zou dat
mijn 'nart breken. Ik zou het nooit te boven ko
men!"
„Lucy! Houdt je zooveel van mei"
Dan vonden hun lippen elkaar weer. Hij drukte
haar lenig, veerkrachtig, zoo levend lichaam dicht
tegen zich aan en haar gezicht lag vorhorgen tegen
zijn borst. Hij keek over haar heen in de bevende,
door de maan verlichte schaduwen. De avond was
stil als een avond in de wildernis, heel ver weg
van de woonplaatsen van menschen. Hij was mooier
dan eenige droom van een nacht, waarin hij ver
weg gezworven was in het vreemde land, waar wilde
paarden waren en wouden zwart lagen onder door
de maan verzilverde bergtoppen.
„We zullen vluchten wanneer het niet anders
kan", zeide Slone heesch. „Maar ik zal wachten. Ik
zal het hier uithouden. Ik zal op mij nemen, wat
j ook komen moge. Op die manier zal ik je mis
schien niet meer te schande maken".
„Ik heb aan Van gezegd, dat ik ik 'het heerlijk
,vond dien dag door jou gezoend te zijn", antwoord-
do zij en haar uitdagend lachje verried hoe zij over
die zoogenaamde schande dacht.
„Je martelt hem", wees Slone baar terecht. „Je
zet hem tegen me op. Het zou beter zijn te zwij-
gen".
„Maar mijn bloed kookt!" zeide zij en zij sloeg
1 met haar vuist op zijn schouder. „Ik wil vechten!-
Ik kan Van niet vermijden. Holley vertelde me,
dat Van je dreigde. En toen ik Van sprak, vertelde
hij mij hoe iedereen zeide, dat je mij beleedigd hadt
dat je je schandelijker gedragen hadt dan een
dronken pikeur en dat hij je half dood zou slaan.
En toen zeide ik, dat bet best mogelijk was, dat Joel
Creech ons gezien had dat ik daar geen oogen-
blik aan twijfelde maar dat hij niet gezien had,
dat ik bet prettig Vond gewend te werden",
„En wat zei Van toen?" vroeg Slone, stralend van
pleizier.
„Hij sloop stilletjes weg.En dat gal Ik aan
hen allemaal vertellen".
„Maar, Lucy, je bent altijd mo ©orfijfej geweest1*,
„Hoe bedoel je dat?"
Trekking vnn 950 nummers :en overslaan ven
Nolaria G Mulle
Woensdag 27 Septembei 1322
Prga vnn t 1000 39S3
■100 10403 11347 13647
200 231 2615 5992 8713 1J674
13303 14350 15691
100 4761 5933 10271 11957 14117
14710 14891 15493 18892 19142
Trillen vnn 90. aigcn geld.
115 3107 6075 8025 10643 12369 15149 17365 19233
297 35 6147 94 5512404 75 72 68
322 3257 60 8148 10637 50 1521» 17405 7.1
433 3346 6203 8271 61 57 15306 19 80
510 3490 31 8470 10931 12S67 15484 58 193-6
39 3501 47 8746 11067 12641 15553 91 19408
931 74 6330 82 77 12789 73 17518 Hl
87 3850 92 8801 11117 12842 99 54 32
1164 3907 6549 50 45 4815622 62 19534
1290 4093 74 57 48 12935 97 17S84 lalili
1313 4181 6700 9251 86 19110 10)00 17743 1070.
17 4212 6821 9425 93 51 77 45 t
35 27 98 96 11338 13343 78 17931 19109
51 4309 99 9513 4913441 15815 42 1995;,
14 o .,«90 6955 16 11554 13558 38 55 2019,
1.,75 4900 7077 74 80 13656 15903 73 202. 4
1790 76 7102 94 11742 73161131801)2 Vu
1.10 5144 73 97301182918764 10431 42 20364
jOu4 54 7283 0808 118)2 73 54 18198 7u
-.49 62 7334 43 30 13943 16554 18258 20443
2J43 5200 7575 10017 52 88 80 18391 20517
75 43 80 34 92 141.271.6671 18426 69
2512 5732 7630 10122 «037 14249 16833 18592 30746
2 17 58.19 78 76 40 14601 16925 18802 ou
2721 S914 7903 10203 73 i<355 17018 31 2C856
2o,d 13 5410300 1211b 92 26 18964 76
a. 50 68 10467 45 14930 1715319052 20935
3105 6017 98 10600 12291 15100 17240 87
12 2083 4503 6778 962311757 13865 16564 18421
46 86 54 94 25 84 88 20 48
48 90 06 0654 44 *513B2S 38 59
89 2100 88 81 860411810 34 78 65
99 94 4746 9903 27 37 66 16728 85
125 2206 4810 29 SSr 47 74 45 18541
62 14 33 62 41 7814010 49 61
09 26 69 74 54 91 SÈ 721-631
72 46 4018 7000 55 WM 39 78 78
95 ,67 20 29 06 56 14114 19 88
202 93 2» 7108 9739 99 221683U1871J
93 97 KB! 24 M 86 81 27 9.1
M Wtm8 -Wl
S® 80)48®® 82
48) 68 24887
19ulu
19130
58 7410213
06 14408 99 85
80 17214 91
1819328
v. «uu. w. kj sa, nrni 98 35
«5 41 S SB 01 fflfflS 11 17316 78
.89 43 36 mi 88 10 72 57 98
743 62 48 14 89 35 M® 58 194 5
76 96 96 825a 28 54 8u
11*53 50668 32 50 80 99
15 8812604 62 9O105ul
187 130! 10(64 31 14708 17424 w
W 10207 40 J5 43 19758
GS
44 (O
04 »i3
85 32
812 40
31 48
44 86
«3
57 00
zm m u
W33 10 88 84806 MBOÖ 77
;<5
40 62 31
- w w T4 72 68 ÖT
.nXJE WÖ9WW4MW0 08
1027 28» m Mm» 10148»
1114 3041 KOT SOS!
3! 69 25 8U4 98
I M S
7 02
20 IQ8Iu
30 100.J
42 20U3U
68 35
87 50
17604 65
SQKfttö 11 7W
16
- 00
3120127
38 33
88 52
70 83
O» 2024U
7541728 74
71 20331
86 32
08 3o
tf8UT2043y
31 62
40 72
'd
89 68 37
<ss) om osLöt
tfi 55
dSO 05
era
Si SS 63*333
46 4® Q ®r#83naasts;»
Cs dSsfl ffiÜS oo> 96
„Nou te zeggen, dat je het prettig vondt dien
dag gezoend te worden, was toch een leugentje?
„Dat was het wat me zoo woedend maaktebe
kende zij. „Ik schrok, toen je me van Wildfire af
trok. En mijn hart klopte klopte zoo, toen je me
omhelsde. En toen je me zoende was ik als ver
steend. Ik wist, dat ik het toen heerlijk vond en
ik was woest op mezelfI"
Slone haalde lang en diep adem van verrukking:
„Wil je Wildfire terug nemen?"
„O, Lin vraag me dat niet', smeekte
zij.
„Neem hem terug en mij met hem
„Dan zal ik het doen. Maar niemand mag het nog
weten".
„En nu moet je gaan", zeide Slone met grooten te
genzin. „Maar luister nog even. Ik heb vergeten je
voor Joel Creech te waarschuwen. Laat hij nooit te
dicht in je nabijheid komen. Hij is gek en voert wat
in zijn schild".
„O, dat weet ik, Lin. Ik zal voorzichtig zijn. Maar
ik ben niet bang voor hem!"
„Hij is sterk, Lucy. Ik heb hem pakken op zien
lichten, die te zwaar waren voor mij.. Lucy. ga je de
zer dagen rijden?"
..lederen dag. Als ik niet kon rijden, zou ik niet
kunnen leven".
Tk ben bang", zeide Slone zenuwachtig. „Creech
en Cordts hebben je allebei gedreigd".
„Voor Cordts ben ik bang", antwoordde Lucy met
een huivering. „Je hadt eens moeten zien, hoe hij
mij op den dag van de races aangekeken heeft. Het
maakte me gloeiend van woede cn toch bang ook.
Maar vader zegt, dat ik geen gevaar loop, als ik
maar goedi uitkijk. Wie zou fnij op Sarch kunnen
pakken?"
„Ieder paard kan in het salieveld beentje gelicht
worden. Je hebt me zelf verteld, hoe Joel geprobeerd
heeft een lasso om Sage King te werpen. Heb je
dat aan je vader gezegd?"
„Dat heb ik vergeten. Maar ik ben maar blij, dat
ik het r.iet gedaan heb. Vader zou hem daarvoor
eerder doodgeschoten hebben, dan wanneer Joel het
met hem geprobeerd bad. Doch maak je maar niet
ongerust, Lin,' ik heb altijd een revolver bij me."
„Maar weet je daarmee om te gaan?"
„Denk je, dat ik alleen maar rijden kan?" lachte
Lucy.
Slone herinnerde zich, dat Holley hem verteld
had, dat hij Lucy had leeren schieten en rijden.
„Maar je moet me toch beloven voorzichtig te
zijn."
„O, Lin, dat zal jij meer moeten zijn dan ik
Trokkln.' van 951) nummcrx een overstaan van
Notaris G. Mulle.
Ponderdag 28 Septembei 1922
i'rij» van 1000 3719 6511
400 2176 3787 4610 5116 10527
12947 14086 14566 18777 18941
2'X) 284 996S 12488
100 517 585 1274 3591 5961 7581
12445 20448
PrHzen van 90. eigen geld.)
4 2259 4725 7174 9650 12118 14233 15982 18758
51 2j(JÜ 34 7348 9733 12243 til 16019 61
54 2468 96 7414 84 90 62 16134 18835
^3 2539 4825 58 93 93 78 16469 19169
1U5 2715 4945 7503 9858 12347 14317 16512 19269
18 32 59 9950 12459 24 17039 94
50 2844 5318 7703 10010 63 88 78 19313
o 2957 21 58 10155 8314443 17113 71
.ój 3102 5439 7865 10360 12520 14551 17431 19674
-tl 84 51 8022 10428 12673 14634 17598 19761
4U.i 3179 5728 8415 59 12764 92 17716 19913
35 3514 80 48 94 95 14921 79 28
^2 3608 5932 53 10677 13027 87 89 20107
75 18 55 8544 10708 13133 1509817888 84
c35 31 6003 65 89 37 15156 17911 93
1034 3772 39 8612 10685 13223 15251 18036 20354
cl 4C00 6138 97 109U9 30 89 46 20609
1204 4209 6304 8703 11029 1339915402 75 74
77 14 6405 7 11141 13438 69 88 20782
14a6 4338 97 8822 11494 91 15512 18170 98
«2 58 6672 59 11730 13555 54 18 20841
to44 88 92 8913 80 89 57 18352
<02 4415 6874 63 11884 13677 15623 18427
5* 4513 6943 9158 12011 13795 15767 1S598
19 55 7071 9258 93 13891 87 18673
'J 4657 7165 9512 12102 941592013715
Later aflosbaar.
- 2254 4446 7051 928511881 1424316536
■>4 01 4506 7150 932311907 57 7U
t-K» 63 27 7243 41 15 14353 73
73 2301 79 78 53 40 72 16618
/y 79 4607 7301 96 5814412 66
242 2412 13 42 9447 99 Z? 75
31 50 4912025 51 76
46 84 98 48 99 87
48 7436 9507 63 14B05 16726
60 48 971412106 29
75 50 31 31 44 41
- - 54 47 66
62 14606 16898
J3 56
00 62
86 70
353 2001
434 4
45 24 47ÓÖ 80
5o 74 22 81
2606 30 7513 7312210
©4 45 63 36 9614 60
.oó 52 80 40 2012337
i-i 70 87 98
vo2 71 4M5 WSS
"7 82 86
2799 U
96
t>13 2828
10 30 96 M
19 41 30» en 56 56
35 61 83 93 62 57
01 93 5100 7881 10314 12632
*0 2^00 80 88 44 59
-13 4 5222 8006 81 12714
18 17 32 24 85 44 15008
25 29 66 391041212875 13
18881'
1890.
In
54
55
5ö
84 10222
37 38 70 78
46 78 5346 8128
u5 3008 5415 43
38 3113 40 49
5d 24 86
59 25 93
00 17 824510503 81 57
18 3244 89 47 2013106 15207
32 93 23 92
34 12916 55 17459
45 44 64 97
02 13019 15108 17501
73 21 12 3
93 73 42 22 1
- 34
51
39 56 5518 46 72 90 01 17005
47 3405 23 0510615 13206 87 82
70 JB 40 73 54 46 92 432
.^54 36 06 832610109 76.5002 70
70 96 3fl06 56 44 13300 14 17729
1470 98 47 ÖM 57 27 99 42 2
813622 62 910621 39 10400 17811
85 31 80 64 18 77 0 38
M 08 8523 tt»34 13412 8 62
76 m60 30 61 34 16567 17017
55 8012 5820 55 11007 83 90 242
90 93 0988 74 37 13511 10609 46 2
(20 8704 89 87 38 67 12 53
34 54 0GM7 8604 60 82 34 18096 2
77 70 27 89 88 36 18129
3633 90 0811127 13010 80 90 2
52 0(6) 84 60 31 9816203
77 3006 7 8KJ1 11208 6315811 19
94102655 10 891220
(00 25 01 10 47 00 57 20
14 26 QZ» 87 6913907 15917 76
20 73 96 8837 85 10 29 18340 2
71 4001 6345 41 92 17 66 59
81 43 65 6311340 20 69 18414
o03 48 6452 92 53 21 16122 91
53 49 6519 8084 11400 90 16208 18520
<077 94 38 91 11 13810 15 52
-OU 4185 61 9020 11513 28 53 62 2
30 4215 86 58 32 45 54 84
49 50 6689 65 CU 58 93 H6
^112 4316 6716 91 11621 63 1633318674
13 22 74 9145 4213933 39 81 2
40 82 6839 6811717 44 79 18732
43 4413 03 80 47 64 96 90
55 20 691- .201 11813 73 16403 18808
78 22 81 ai 25 77 75 43
9Q 23 700 - 4 31 97 16504 72
2234 -31 7 JÜ 7314187 26 79
Vorige Ityat stond 13656"' m-z. 1365- 1
9836 mx 9839
Wat zal jij doen?"
„Ik zal in het huisje blijven, waarvan ik tot van
daag dacht, dat het mijn eigendom was".
„Ileb je het dan niet gekocht?" vroeg Lucy vlug.
„Dat dacht ik. Maarenfin, dat komt wol in
orde. Misschien zal ik er niet dadelijk uitgezet wor
den. En wanneer zie ik jo weer?"
..Ilier, iederen avond. Wacht tot ik kom. Goeden
nacht, Lin!"
„Ik zal wachten!" zeide hij met hokkende
stem. „O, mijn geluk!Ik zal wachten, Lucy, iede
ren dag hopend en biddend, dat er een einde ko
men zal aan af deze moeilijkheden. En 's avonds zal
ik wachten op jou!"
"Hij kuste haar gooden nacht en koek haar na, tot zij
tusschen de donkere hoornen verdween. Hij was alleen
in het zwijgende boschje.
Slone sloop naar hot huisje terug eb. lag 'tot laat m
den nacht, slapeloos en in geestvervoering, te kijken naar
de sterren.
Den geheelen volgenden dag deed hij nauwelijks iets
anders dan kijken en voor zijln paarden zorgen cu droo
men ondanks zijn angst. Maar er kwam niemand. Dien
dag werd het huisje nog in zijn bezit gelaten.
Het was een wanne dag geweest, niet zware donder
koppen en zwarte en roomachtig -witte wolken, aandrij
vend uit den canon- kn Bostil's Ford was geeu regen
gevallen, ofschoon donderbuien vlak bij de lucht hadden
afgekoeld. Met zonsondergang zag Slone een regenboog,
die het purper der wolken verbond met het purper
van. den horizon
Aan jgene zijde van het dal waren de wolken gebroken
en lieten strepen blauw zien; zij hi|nge,n laag en begroe
ven de rotstoppen, op dl© wijze een. woest en vreemd
schouwspel vormend. De schemering volgde en kcheen
op te rijzen, om samen te smelten met de donker ma
kende wolken. Eindelijk yerblcekte het goud op de
toppen, werd het dal in duisternis gehuld.
Slone maakte van het uur voor de opkomst der maan
gebruik om naar het'boschje te sluipen cn daar op Lucy
te wachten. Zij kwam zóó gauw, dat hij niet eens wist,
dat hij gewacht had. De tijd, dien hij 'met haar door
bracht, maakte hem sterker om weer op haar te wachten,
zich to bedwingen, zijn somber gepeins op tc geve)n,
te vertrouwen in jets diepers dan hij peilen kon.
Den volgenden dag trachtte hij te werken, maar hij
merkte, dat niets doen den tijd snoller voorbij deeq
gaan2 omdat hij dan kon droomen- In 'het donker van
de ritselende katoenboom en ontmoette hij Lucy, die er
even vurig naar verlangde hem te zien als nij haar,
teeder liefhebbend en dat alles was zoo nieuw zoo
moeilijk te golooven voor Slone.
Wordt vervolgd.
