Alumni Kieiws- Aiitrttmii- LuliiiTllai DE LANGE t DE MGNAA2, DE WILDE JACHT' Donderdag 9 November 1922. 65ste Jaargang. No. 7127. Uitgevers i N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen Arrondissements Rechtbank te Alkmaar. DEPOSITO'S. Uit en Voor de Pers. FEUILLETON. S C BA GE R Dit blad verschijnt viermaal por week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. BIJ inzonding tot 's morgens 8 mur, worden Advor- tentiön nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst POSTREKENING No. 23330. - INT. TELEF. no. 20 Prlja per, 8 maanden fl.6B« Losse nummers 8 conti ADVERTEN- TIöN van 1 tot 5 regels ll>10, iedere rogol moezi CO cent (bowijsno» inbegrepen). Grooto lettors worden naar plaatsruimte berekend» Zitting van Maandag 6 November 1922. Een kans gekregen. Maric Laan van Akersloot stond terecht voor oplich ting. Nopens haar was ingekomen een rapport van de reciasseering. in deze zaak, die ai eerder heeft „ge diend", werd beki. opgeknapt met een vonnis tot 3 maanuen voorwaardelijk „zitten", zulks met ecu proel- tijd van 2 jaren. Diefstal van piepers. Een aariiappeiuieistalietje, gepleegd in den nacht van 4 op o September j.i. door de heeren gebroeders Gerar- dus en. iheodorus Bregman te Wervershoof, werd aaugehouueii tot 21 November a.s. Evengoed mag dat niet. Jan biikaer uit de Zijpe heeft te Schagerbrug ter gelegenheid deer harddraverij en kermis, in bept. j.i. aldaar gehouden,een rijwiei uit een stading gegapt. De fietsenbewaarder, v. d. Fluit, zei dat Slikaer dronken was. Jan werd wegens diefstal gevonmsd met 2 maanden gev. voorwaardelijk met drie proefjaren. Boven z'n thee. hen werk'ï m ,die als anderbaas te Bovenkarspei was aangesteld, H. v. d. Berg genaamd, heeft zich in het naburige Enkhuizen in den nacht van 21 op 22 Sepr- tember j.'i. gewelddadig verzet, ha in dronkenschap ae openbare orde ernstig te hebben verstoord. Na verhoor van een groot aantal getuigen, (bekL had er eventjes 7 a decharge meegebraent. terwijl een vrouwelijke getuige fcpp nonchalant was, naren leeftijd niet eens tc kunnen aangeven); werd door den heer Officier f 20 boete of 20 dagen hechtenis geëischt. Uitspraak drie weken aangehouden. 'n Slokkie op. Leen van den Broek te Hélder had aldaar in den nacht van 16 op 17 Sept. j.i. 'n aardig slokkie op en wou niet mee. toe de politie, gezien de toestand waarin hij zich bevond, rijkelijk termen aanwezig achtte, om sinjeur naar t „bero' te sjouwen, 'n Verzet, meneertje, dat je achter zoo'n exemplaar, dat in een dergelijk verregaand stadium verkeerde, niet gezocht zou hebben Maar 't is of de woede dan de oogenschijnlijk verslap- o spieren weer stevigheid en kracht schenkt. Met al z'n martelen trok Leen toch aan 't-kortste einde: hij kreeg een vonnis tot f 25 boete of 25 dagen. Niet Jutten. Nat waren de aangespoelde schroten, die H. Koorn op Texel' zich onlangs wederrechtelijk toeëigende, in- piaats van ze netjes bij den strandvonder aan te geven. (Maar toch brandde hij er zijn handen aan, want nu kan hij er f 60 voor betalen oi 60 dagen de doos in. Melkvervalsching. Jaap Smit, ook van Texel, had evenmin goed ge handeld en zich aan melkvervalsching schuldig gemaakt, hen leeiijk feit. Hij kreeg een vonnis tot een maand brommen. Leelijke woorden. Klaas- Korver uit Schagen heeft Reier Sander van Barsingerhorn op Koninginneverjaardag beieedigende wooruen toegevoegd en kreeg deswege een straf tot f 15 boete of 15 dagen. 'n Lieverd. Te Heuler heeft zekere M. Noorder na afloop eencr voorstelling bij het verlaten der zaal in deri nacht van 23 op 24 Augustus een gehuwde vrouw mishandeld door haar een trap te geven en haar tegen het hoofd te siuau. Geëischt werd f 35 of 35 dagen, vonnis f 30 of 30 dagen hechtenis. Vrijgesproken. G. J. Muider, smid te Bovenkarspei, was ten laste gelegd dat hij in den nacht van 21 op 22 Septembr j.i. den bakkersknecht had mishandeld, door hem met een fiesch op z'n kop te timmeren. Bekl. ontkende zulks. Het verhoor van getuigen a charge en üt decharge bracht geen sterk bewijsmateriaal bijeen. Wel werd f *0 boete of 40 dagen hechtenis geëischt, waar bij vonnis- wijzing werd bekl. vrijgesproken. Te veel kapsie. Gerarous Jmius van Schaik uit Enkhuizen, maakte aldaar in den nacht van 21 op 22 September ji. heei wat drukte, toen hij het politiebureau aldaar moest ver laten. Daar had hij geen zin in en hij toonde, verzet Of hjj nu zin in z'n vonnis tot f 40 of 40 dagen heeft?... Te hardhandig. Jan Slijkerman van den Ruigenweg in de'Zijpe, heeft .aldaar Dirk Verduin, toen ze een tusschen hen bestaand ■geschil „behandelden", nogal mishandeld. Dat gebeurde op 17 September j.1.Eisch en vonnis tegen de hardhan- digen Jan f 20 of 20 dagen brommen. Nog niet droog achter zijn ooren. Een jeugdig Akerslooter ingezetene, met name J. Hollenberg, had vernieling gepleegd. De O.v.J. vroeg echter nietigverklaring deer dagvaarding tegen 'bekl, die nog geen 18 jaren oud is. Mishandeling. Gijsbert Willem Stoop, een grondwerker, woonachtig te Grootebroek, heeft te Enkhuizen zekeren Schaap mishandeld en liep daarmee een vonnis op tot f 20 of 20 dagen. Een lastpost. P. E. Vermeulen, een kastelein uit Den Helder, heeft terwijl hij dronken was hij had de spirutalia tegen inkoopsprijs en kon zich du3 goedkooper bedrinken dan 'n ander wederspannigheid tegen de politie ge pleegd in September j.L Zijn vonnis luidde f 40 of 40 dagen. Fine. Zitting van Dinsdag 7 November 1922. Accijnsontduiking. De langdurige zitting van heden werd geopend met beklaagde Jaap Homan, een Hoornsch koopman en sla ger, die accijnsontduiking heeft gepleegd bij het fraudu leus slachten van kalveren. Dit vond plaats op lö Maart j.1. Bekl. ontkende echter. Zijn beweren, dat hij volstrek! geen kalf had gekocht, baatte hem echter niet veel. Trouwens er was kalfsvleesch bij hem in beslag geno men. De rijksadvokaat, Mr. Asser .uit Haarlem, vorder de f 100 boete, bij lijfsdwang te verhalen, onverminderd het door den O.v.J. te requireeren aantal dagen hech tenis. De O.v.J. vroeg toewijzing van den eisch, en requireerde bij niet-betaling der boete, subsidiair 50 dagen hechtenis. De tweede zaak was tegen Jan de Waard, een sTa- ger uit Egmond-Binncn, die in den namiddag van 23 December j.11. ten 2 ure, bij het ambtelijk bezoek' waarmee hij op dien donkeren winterdag werd vereerd, niet koevleesch kon toonen in den staat zooals het door hem was geslacht. Het vleesch van die koe was niet good, was beklaagde's verweer en dat had hij toch niet vooruit kunnen weten, ziet U, enne.... toen had ie 't maar weggedaan. En t was een noodslachting boven dien 1 Jawel'.... maar Jan was met dat al in overtreding van art. 6 der wet van 1832 in verband met art. 3 der wet van 1859 en de rijksadvokaat vorderde f 50. De O.v.J. vroeg toewijzing en requireerde bij niet- betaling subsidiair 25 dagen hecht. Bruno Dekker van Wognum was er tusschenge- loopen met een gemande flesch, inhoudende 10 liter lekkere jenever van 39.4 pet., wat, herleid, overeen kwam met 7.88 liter van 50 procent. Dat goedje was op den vrachtwagen van Bruno gezet en zoo ver voerd. Maar toen Bruno een geleidebiljet moest too nen, kon hij dat niet doen. Hij verklaarde dat buiten zijn weten de bemande flesch met inhoud op zijn vrachtkoets was geplaatst. En dan is je dat toch niet bekendl en.... Maar ondanks alle verweer luidde 's rijksadvoka- ten oisch: boete tot een bedrag van f 130.0*2, zijnde 5 maal het bedrag dat men had moeten voldoen. Plus ALKMAAR. Te SCHAGEN Uonderdaps in HSIel Vredelusl. verbeurdverklaring der flesch met inhoud. De Officier van Justitie vroeg toewijzing van -dien eiscb en vorderde subsidiair 10 dagen zitten. De slager J. Komen, onlangs te Beets, nu te Wog- moer, gem. Obdam, was op 8 Februari jl. in overtre ding, omdat hij de huidi van eene door hem geslachte koe had verwijderd vóór dat de ambtenaren er ge weest waren, in plaats van die huid aanwezig te la ten tot het ambtelijk bezoek plaatsvond. Mr. Asser eischte f 150 boete en de O.v.J. kon zicb met dien eisch vereenigen, vorderde toewijzing daar van en vroeg subs. 30 dagen hecht. Theodoor Rood, een Wognumsche slager, kon niet de kwitantie van betaalden accijns toonen, van een geslacht kalf, toen hem door een belastingcommiea die hem bezocht daarnaar werd gevraagd. De eisch van Mr. Asser v as f 100, de O.v.J. requireerde toewij zing en vroeg subs. 25 dagen zitten. Al e wijn Ott, slager te Venhuizen, kreeg aldaar den belastingcommies D. Visser van Hoorn op bezoek.- Aangenaam!maar Ott kon niet toonen een kwi tantie of ander document tot dekking voor een door hem geslacht stuk vee, zijnde een kalf. Dat beestje kan duur worden, daar Mr. Asser f 100 boete eischte. De O.v.J. vroeg toewijzing en vorderde subs. 25 dagen de doos in. Geën aangifte gedaan. Klaas Kapper,'een schippersknecht aan boord van het, ruim een paar honderd ton metende zeilvaar- tuig „Vertrouwen", had geen aangifte gedaan voor inkomstenbelasting. Mr. Asser was daar „wetig" van geworden en eisch te tegen den te Groningen gedomicilieerden beklaag de 2 maal f 100 boete. De O.v.J. vroeg ook van dezen eisch toewijzing en requireerde subs. 2 maal 25 dagen hechtenis. De klandestiene vervaardiging van gedistilleerd te Bergen. De volgende en laatst ezaak was een lang durige zonder einde! Want toen het getuigenver hoor was afgeloopen, werd de rest der behandeling verdaagd tot over drie weken. Dan zal dus het einde er van wel komen. Beklaagden waren: Marinus Jacobus Edelaar, 29 jaar, vroeger slager, later een beetje distillateur en thans kamerverhuurder te Amsterdam. En: Evert Jo- han van der Wal, 34 jaar, zonder beroep, eveneens te Amsterdam. Deze twee waren oude kennissen uit militairen dienst, hadden elkaar in vriendschap ont moet en waren, na te Bergen ingestelde pogingen er in geslaagd om aldaar oen flinko stal te huren, die word ingericht voor klandestiene vervaardiging van gedistilleerd. Wegens de daarbij plaatsvindende ont duiking van accijns waren ze geverbaliseerd gewor den. Zij hadden dat gedistilleerd-zaakje zoo'n beetje in gang gokregen, mede met behulp van een flink voorschot, dat een dame uit Amsterdam, mevr. Kóesting aan v. d. Wal had verstrekt. Het haperde weieens aan de machine-installatie, maar dan was Bdelaar degene, die het meest ter zake kundig was en zoo goed! mogelijk den boel weer op dreef bracht. In Januari jl. liepen zij echter ver baal op. De vriendschap tusschen 'de twee beiden zeer welbespraakte beklaagden, scheen met dat ge meenschappelijk zakendoen wel wat zoek geraakt te zijn. Athans het was er nu niet ver van af dat de een graag zooveel mogelijk den ander bezwaarde. Edelaar, die te Amsterdam al eerder is veroordeeld wegens klandestiene distilleerderij en wel in 192) I verklaarde toen de Pres. vóór het getuigenver hoor eerst een langdurig verhoor aan beklaagden afnam, wel een machine aan v. d. Wal te hebben I overgedaan, maar niet to zamen met dezen te Ber gen de zaak te hebben gedreven, en Van der Wal' had de verantwoording voor de geheele zaak op zich genomen. Als v. d. Wal er op wordt gewezen, dat van de branderij en distilleerderij te Bergen geen aangifte bij den administrateur van 's Rijks Dir. belastingen enz. is gedaan, doet deze bekl. het voorkomen, dat hij en zijn modebeklaagde samen de zaak deden. Ver schillende belastingambtenaren en een aantal an dere meer of minder belangrijke getuigen doen daar na hunne verklaringen. En alles te zamen vormde daar waren verschillende aanwezigen het roerend over eens, een heel weinig interessant geheel.. Mr. de Vrieze uit Amsterdam was als verdediger aanwezig, doch deze flinke jurist kwam niet tot het uitspreken van een pleidooi. Ook de O.v.J. 'die vóór den pleiter dari nog aan de beurt zou zijn geweest, heeft geen requisitoir gehouden. Want toen het getuigenverhoor eindelijk was af geloopen, werd de verdere behandeling dezer zaak in overleg met den Rijksadvokaat, uitgesteld tot Dins dag 28 November. A.s. Dinsdag uitspraken. DE VLOOTWET. Onder het opschrift „Een nieuwe Vloot" schrijft de Maasbode: Men kan niet zeggen, dat op de Vlootwet veel ze gen rust. De Indische Volksraad had met groote meerderheid het ontwerp aangenomen, maar helaas geen rekening gehouden met de snel wisselende economische omstandigheden in onze koloniën, die voor de uitvoering van de plannen toch van het grootste gewicht zijn. Het gevolg hiervan was, dat kort na een uitlating van den Gouverner-Generaal, dat de toestand snellen afbouw van de steunpun ten niet toeliet, de Volksraad een wijziging in het ontwerp aannam. De bouw van de steunpunten, waarvan de kosten, 99 millioen, geheel door Indië moeten worden gedragen, werd in plaats van over 6 jaren over een langeren termijn gesteld. Dat was de eerste stoot die aan het ontwerp Vloot wet werd toegebracht en waarop er spoedig meerde re volgden. De financieele gevolgen van deze wet waren te licht opgevat. Reeds vóór de wet in de Kamer aan de orde kwam, was ze door de Regeering gehalveerd, naar het heet te uit practische overwegingen, omdat men toch niet voor 12 jaren de lijp kon bepalen van onze toekomr stige vlootpolitiek. Dit was te voorzien. Bij onze beschouwingen over de Vlootwet hebben we er biji herhaling op gewezen, dat het ontwerp veel te licht oordeelde over den fi- nancieelen toestand in de komende jaren. Dat de Kamer ook hier voor huiverde, bleek maar al te duidelijk bij de openbare behandeling. De mo tie-Oud, gesteund door Mgr. Nolens, heeft ons be- hood voor een beslissing, waarvan de gevolgen bij aanneming van het ontwerp niet waren te overzien, al diende dan ook de afwezigheid van den Minister van Buitenlandsche Zaken, als motief voor het uit stel. Toen uit Indië, waar toch het leeuwenaandeel be taald moet worden, het bericht kwam, dat daar de Vlootwet-plannen waren goedgekeurd, dacht menig een de zaak voor beklonken. De tijdsomstandighe den dringen ons in andere richting, want juist nu oorstanders van deze wet reikhalzend uitzien naar de behandeling ervan in de Kamers, wordt een nieuwe stoot aan het ontwerp toegebracht. In de Memorie van Antwoord op de Staatsbegroo- ting lezen we, dat in verband met den toestand der Nederlandsche en Nederlandsch-Indische financiën de afdoening van het ontwerp Vlootwet moet wach ten totdat nader met spoed zal zijn onderzocht, in welk tempo de aanbouw zal kunnen plaats hebban. Een lastige opdracht, die ten spijt van de toezegging niet spoedig zal kunnen worden uitgevoerd. Want Me zal in deze abnormale tijden eenige voorspelling I durver, doen omtrent den financieelen toestand in I Kcmende jaren. En dat is toch toet allesbeheerschen- de in de Vlootwet. Hel ontwerp is bl^kens deze ver- klaring niet van de baan, maar dooü de vele toege brachte stooten in het laatste jaar lijkt het nu al niet veel meer op de oorspronkelijke door de com- I missie ontworpen Vlootwet. We vermoeden, dat na het onderzoek van den fi nancieelen toestand en de daardoor noodig geoor- doelde wijzigingen, het onherkenbaar verminkt zal zijn. We betreuren dit niet, want zoo óóit dan geldt hier hét spreekwoord: beter ten halve gekeerd, dan ten heele gedwaald. naar het Amerikaansch door ZANE GRE.Y, Bewerkt door W. J. A. ROLDANUS Jr. 41. Een vreemd, dadelijk weer verdwijnend licht van vreugde stierf van Bostil s gezicht weg. De verandering bracht zijn pikeurs weer tot zwijgen. Zij zagen hoe de King uit de salie kwam gestapt. Zijn kop liet hij hangen. Hij scheen grijzer dan ooit en liep kreupel. Maar hij was Sage King, schitterend als altijd, schitterender nog voor de oogen dei' pikeurs, omdat zij hem verloren gewaand hauden. Bij hei welkom, dat hem uit de corrals toegehinuikt werd. begon hij iets harder te loopen. Holley stak zijn hand uit. „Bostil het meisje leeft; zij glimlacht, nep hij en do koude stem kloiik zoo heei anders. De pikeurs wachtten op Bostil. Slone reed de binnen plaats op. Hij was bleek en uitgeput, waggelde in den zadel, hen met blóed bedekte das was om 2ijn schouder gebonden. Hij hield Lucv in zijn armen.'Zij had zijn ias aan. hen flauwe glimlach lichtte over haar bleek eezient. Bostil, luid vloekend, liep naar buiten. „Lucy. Je bent toch niet erg gewond?' smeekte hij met een stem, die niemand nog ooit géhoord had. „Ik heb niets, vader," zeide zij, terwijl zij zich in zijn armen glijden liet Hij kuste het bleeke gezicht, lichtte haar op als een kind, droeg haar naar het huis en brulde om tante Jane. J oen hij terugkwam, trokken de pikeurs zich van Slone terug. Maar het was alsof Bostil alleen den King zag. Het paard was bedekt met stoffig schuim en zweet, geschramd, uitgeput en als gebroken maar toch was hij nog mooi. Hij hief zijn kop en keek zijn meester aan met een blik, zacht en welsprekend als die van een vrouw. Langzaam dwaalde Bostil's blik van Sage King naar net salieveld, als verwachtte hij nog een ander paard p. Z}CJ}:. Tfar geen ander paard kwam in het zicht ainidelijk bleven zijn liarde dogen op en bleeken Slone rusten. „Is het een fnoeilijke rit geweest?" vroeg hij aarze lend. En allen, die om hem lieen stonden wisten, dat dat de vraag niet geweest was, die op zijn lippen gelegen bad. „Vrij moeilijk ja," antwoordde Slone. Hij was doodmoe. „Eu f— de Creeenes?' ."ging Bostii langzaam voort. Dood." Een gemompel -'liep de de 'luisterende pikeurs, die dichterbij kwamen. „Allebei?" „Ja. Joel heeft zijn vader vermoord, toén hij vocht om* Lucy te krijgen.... En ik heb Wildfire Joel laten ver pletteren." „Het spijt me voor den ouden kerel," antwoordde Bostil norseh. „Ik was van plan alles goed te maken... Maar de idiote jongen. En Slone jij zit voi bloed." Hij ging naar Slone toe en nam de das weg. Hij was hartelijk alsof hij niet anders zijn kon. „Geschoten? Gelukkig, dat het niet lager is. Wjie heeft het gedaan?" „Gordts. „Cordts" Bostil' boog zich in groote nieuwsgierigheid voorover. „Ja, Cordts.... Zijn bende had Creech's spoor gevon den en wij troffen elkaar. Ik kan het nu niet vertellen... Maar het was een hel. En Gordts is dood en Hulch ook en 'die andere vriend van hem.... Bostil; wat hen betreft, kan je in het vervolg rustig slapten.') Die laatste woorden sprak hij met een vreemden ernst, dat bijna bitter scheen. Bostil balde zijn beide groote vuisten. Zijn nek zwol op door den hevigen bloedaandrang. Het was een ander soort passie, die hem bezielde. Slechts met de grootste moeite kon hij zich bedwingen Slone te omhelzen. De groote vuisten ontbalden zich weer en de dikke vingers werkten „Beiloel1 je daarmede, dat je met 'Cordts en Hutch gedaan hebt, wat je met Sears gedaan hebt?" "Zij zijn dood weg. Bostil by God," antwoordde Slone. Holley stak een bevende bruine hand uit naar Bostil's gezicht. „Wat heb ik je altijd gezegd?" schreeuwde hij. „Heb ik je niet gezegd te wachten?" Er volgde een oogenblik van stilte. Al het hartstoch telijke verdween van Bostil's gezicht, waarop nog slechts een onbedwingbare en sprakelooze bewondering te lezen was. De ruiters zagen hoe Slone zijn bleek gezicht liet hangen. .„Waar is de mode hengst?" vroeg Bostil'. Dat was de yraag, die hij bijna niet over zijn lippen krijgen kon. Slone sloeg zijn donkere oogen met pijn naar hem op; toch schitterden Zij, toen hij Bostil1 diep in de oogen keek. „Wildfire is dood." Dood," riep Bostil uit. Weer een oogenblik van opwindende spanning. „Doodgeschoten?" ging hij voort. „Neen." „Hoe dan?" „De King heeft hem gedood, sir.... Gedood in een race." Bostil's gezicht zwol op en beefde. Zijn hand trilde, toen hij die op Sage King's manen legde de eerste aanraking na de terugkomst van zijn lievelingspaard. „Slone wat beteekent dat?'' zeide hij gebro ken met een stem. die vreemd-zacht klonk. Zijn gezicht was als verheerlijkt. „Sage King heeft Wildfire in de race gedood... Eén groote race,sirMaar Wildfire is dood.en Kier is ae King. Vraag mij niet meer. Ik wil er niet meer aan denken' Bostil sloeg Zijn arm om den schouder van den jongen man. „Slone als ik niet weet, wat je door het verlies van het schitterende paard voelt, dan weet niemand het... Ga naar binnen. Jongens, neemt hem allemaal mede en zorgt voor hem. Bostil wilde alleen zijn om den King te verwelkomen, om hem paar zijn corral terug te Brengen, misschien ook om voor de anderen de verandering te verbergen, die hem in het vervolg beletten zou een ander nog onrecht aan te doen. De late regens kwamen en als bij tooverslag werd de salie groen en glanzend en frisch, ging het over in purper. lederen ochtend ging de zon helder en warm op in een blauwen, wolkeloozen hemel. Maar al heel gauw kwamen aan den horizont roomkleurige wolken, die oprezen en zich. verbreidden en donker werden. lede ren middag hingén zware buien om de rotsen en welfden regenbogen zich mooi en aetherisoh. De zwarte donkerte der onweerswolken spleet voor het verblindende ;zag der bliksemstralen en de donder rolde en bul &ls de Golorado in zijn volle kracht. De wind was geurig, niet langer droog en heet, maar koel in de schaduw. Slione en Lucy reden nooit meer naar de statige rotsen, hoewel dleze even heerlijke als bittere herinne ringen voor hen hadden. Lucy reed nooit meer op den King. Maar Slone bereed hem en begon van hem te houden. Wanneer Slone den ouden geest in haar wakker trachtte te roepen, was het eenige antwoord, dat hij kreeg een melancholiek schudden van haar hoofd, of een glimlachje, dat de waarheid verborg, of een excuus, dat de pijn aan haar enkels door den lAsso vén Joel Creech nog niet over was. Het jonge meisje was onuitsprekelijk gelukkig, maar het was mogelijk, dat zij nooit meer aan een race zou deelnemen. Zij bereed Sarchedon en vond het prettig hand in (hand naast Slone te stappen of te draven en dan i n de verte te staren. Maar haar blik vermeed het Noorden, waar de wilde canons waren, en het groote, donkere, met dennen begroeide plateau. „Wil je nooit meer eens met me naar het oude kamp rijden, waar ik vroeger op je wachtte?" vroeg Slone. „Later," antwoordde zij zacht „Wanneer?" „Wanneer wanneer we terug zijn uit Durango," .Zeide zij met afgewenden blik en vuurroode wangen. En "Slone zeide niets^ want die voorgenomen tocht naar Durango, waar hij met haar trouwen zou, deed zijd hart opzwellen. En dus reden zij op dien regenboogdag, met Stormen om en den blauwen hemel boven hen, slechts tot het daL .Maar vandaar leken, voor zij teruggingen de rotsen dichtbij en doemden zij grootsch op tegen aen achter grond van purperen banken en roorïlkleurige wolleen en gouden zonnestralen. Zij deden denken aan schildwach ten bewakers van een groote en mooie liefde, die geboren was onder hun hoogte in de eenzame stilte van den dag, in de met starren bezaaide donkerte va,n den avond. Zij waren als die liefde. En zij riepen Lucy en Slone iederen dag, gaven bun onuitsprekelijk stu geluk, maakten hen trouw aan hun liefde, trouw aan het salieveld en de vlakte, trouw aan dat woeste home der bovenlanden. EINDE.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1922 | | pagina 1