AllUfEl NiÊÏWS- „Labor" INGER. Co., Winterjassen. £ËR&£liLAD» Beklimming van de Mount Everest in woord en beeld. Da TABAK die U zoekt is Met St. Nicolaas geeft men of niets of iets goeds Marktplaats E 30 - Schagen. Zaterdag 2 December 1922. 85ste Jaargang. No. 7140. i> N.V| v.h. Co., Schap Geeft men das een KAAiMAOHINE dan geeft men natuurlijk een Reclames. MATIGHEID, Tweede Kamer. SGHAE Dit blad vajcachljnt vioKmaal pos woolc: Dinadatf, Woonada®, Donder dag en Zaterdag. Dij inzending tot 'a morgens B uur. wojjdon Adver- tentlön nog zooveel mogelijk ln hot oorutuitkomond nummer geplaatst. POSTREKENINO No. 23330. INT. TELEF. no. 20 PKljo per, 9 maanden f l.ÖSi Lozso numciosfl 6 conti ADJ/ÏSB1TI2N- TIöN van 1 tot B togola 11.10, iedere zo^el mooa 00 cent (bewijano, lnbogropon). Guoote lottera woadon noaj plantaauimto borokondi DIT NUM2JER BESTAAT UIT VIER BLADEN. Avond om half 3, bij het aankomen te Londen. Donker, mistig, aile lichten op, uit de ramen kwamen de stralen van electrische lampen, als schijnwerpers door den nevel. Omnibussen, taxi's gleden als glimwormen door de geheimzinnige atmosfeer, 't Was geen zwartgeele mist, zooals men wel in November kent en vreest, ne^n 't was een. dofgrijze avondstemming. De reizigers die voor hun dageJijksch brood 's morgens om' 9 of 10 uur den metropolis binnenstoomen hadden geen ochtend gloren gezien, de nacht was nacht gebleven, heei den dag. fn de „Central! Hall", het groote gebouw tegenover West minster Cathcdral het gebouw, waar in elke zaal op elke verdieping lezingen en tentoonstellingen ge houden worden, waar ook dc Methadists hunne blj- cenkoijisteu hebben, werd voor de eerste maal dc Mount Ëverest-fiim vertoond, begeleid door een lezing van Captain Noel, dc cinema- en photograaf Van het shap. De Alpine-s oei ety en het Kon. Aardijks kundig Genootschap in Engeland hadden hunne iedoa-ihvi- tatic en op verzoek introductiekaarten doen toekomeh. De zaal was goed bezet met oen aandachtig luisterend én ingespannen toekijkend publiek. Edoch, ondanks alk oorgespits werd over 't algemeen weinig verstaan van het eentonig, droog voorgelezen relaas. Als de foto s niet zoo schitterend en helder waren gewëê&t, ondanks de mist, die zelfs tot in het gebouw doordrong, had het be langstellende publiek riiet zoo dikwijls geapplaudisseerd. Eerst ziet men de leden van 't gezelschap, bndor leiding van .Generaal Bruce te Durjoeliug, in gesprek en worden de toebereidselen gemaakt. De talrijke ezel tjes, die weerbarstig ronddraaien of achteruittrekken, worden bepakt en beladen, door vlugge, donkere Indiërs; de dieren worden dan vooruit geheud en geduwd en voegen zich eindelijk gbduldig in oen lange Hj, Thet hunne groote koppen knikkend, de neuzen laag, trippen ze voort. De heeren der expeditie en de Indiërs te paard er achter. Tropische plantengroei, zware varens, orchideeën, warm, zwoel-vochtige atmosfeer, waterval len, klein eii groot; breede, maar ondiepe rivieren, waar de ezeltjes weer met krachtige hand doorheen ge dreven worden, ze worden letterlijk van achteren ge duwd, alsof het handkarren zijn en de bagage onder steund. De paarden willen drinken of rollen, maar do berijders zetten hunne hielen in do flanken om dit te hdetten, want in den sterken stroom zouden ze wegdrij ven, zoodra ze van de been raken. Bamboe-bruggetjes, zwiepend en 'konkeltrekkend, worden door enkele iuluu ders overgchuppeld; soms laat er zich een langs een touw glijden en hangt met de voeten in don snellen stroom. Khododendronbossehen versperren den weg: een doortocht moet hier en daar gehakt Insecten plagen mensch en dier, maken bulten, door onder dc huid le kruipen, men ziet een inlander zoo'n bloedzuiger uit zijn been verwijderen eu vormorselen. De reizigers volgen den hoofdweg naar Tibet. Dc ezeltjes zijn afge dankt en worden Teruggedreven. Inplaats daarvan heeft men nu ossen. Dikbehaarde buffels, met reuzenhorens stappen log en secuur door de leeraige, glibberige klei, nu en dan kijkt er een om en staart L aan met sombere resolute uitdrukking in de oogen. Steil bfgint de weg te klimmen, men'is boven het woudgebied, hooger dan een boom wil groeien, gaat door mooie hooglanden en boven op den top van do Jclop pus wordt de expeditie begroet door de gèbedsvlag van 'l ibel, vuil wit met let- iergreep-teekens, gelijk aan de Chineeschc letters. Wéér klimmen tot de Chumbi vallei en vandaar leidt een hoogere pas naar de dorre Tibetuansche vlakte, waar zelfs 's winters weinig sneeuw valt, maaF waar in het voorjaar een schrale wind waait, die juist nu heerscht en zandstormen veroorzaakt, wal het kampleven onaan genaam en moeilijk .doet zijn. Men verlaat den hoofdweg naar Lhasa en slaat in noordwestelijke richting al om het graf to bezoeken ^an Dr. Kellas, welke daar verleden jaar het leven liet, toen hij met de vorige ebcpeditie uit was: Bij elke slopplaats komen de mensehen van dc kleine forten en gehuchten 'aangezwermd en verdringen zich in het kamp. Ze zijn m zakkengoed en gekeerde bufeflhuiden gekleed. Allen .grinniken en poseeren willens of onwillens voor de steeds draaiende camera. De vrouwen hebben de haren loshan gen, pony tot de oogen, ook .wel twee ruige vlechten, zooals de Indianenvrouwen, Enkelen, in feestdosch, gereed om naar den tempel op to gaan, waar juist heilige dansen en pantomimen zullen worden gehouden, hebben een halfronde hoepel aan net achterhoofd beves tigd, men zou zeggen een boog, waarvan de gespannen fcnaar tegen het achterhoofd gedrukt en bij de noren bevestigd is met een koord, dat langs het voorhoofd loopt. Allen hebben het Mongoolsehe type natuurlijk* de schuine oogenstand, geen zeer dikke lippen, ook geen breede neuzen, meer wipneuzen, en breede boven kaak. Vrouwen en meisjes zijn aan 't weven van de mooie tapijtjes, sedert eeuwen naar dezelfde motieven, gevarieerd naar eigen idée. Te Shekar, op een steilen heuvel gebouwd, houdt de karavaan halt oin te onder handelen met de Dzongpen, die het district ten zuiden van den Everest-berg, regeert. Hij neemt het op zich om goederen te vervoeren, benoodigdheden te verza melen en de post door te zenden; de buffels worden afgedankt en spoedig is men op weg naar het klooster-in de heilige Rongbuk-vallei die naar den grooten berg voert. De hoofd-Lama van het Rongbuk-klooster is heilig verklaard, omdat wordt beweerd, dat hij de verpersoon lijking van een god is. Van heinde en ver komen pel grims uit Tibet, iederen zomer het klooster bezoeken, I net hoogstgelegen van alle kloosters ter wereld, dat het j volle uitzicht heeft op den heiligen berg, welke ae Engel- pchen willen beklimmen. Het ingewikkeld en pompeus ri tueel der monniken bevat plechtige dansen} dikwijls duivelsdansen genaamd, door de Lama's (pnesters) in elkaar gezet brri den geloovigen te onderwijzen welke geesten, goede of kwade, zij in de volgende wereld zullen (ontmoeten en hoe deze te onderscheiden, zoo zullen de menschen na hun dood weten hoe zich tegenover deze verschijningen te gedragen en de goede volgen, terwijl Ze de kwade zullen mijden. Deze ritueel© dansen worden begeleid door plechtige muziek. Eén der expeditie-leden, Mr. Somervell, heeft deze muziek opgeteekend en men hoopt deze spoedig in Europa te doen üitvoeren. Eigenaardig is het, de gymnastische toeren te zien, met welko een man, die zijn morgen- of avondgebed ver richt, dit begeleidt. Hij heeft een ronde schijf tusschen de handen geklemd, de vingers stijf omhoog gehouden, en knielt, prevelt, heft de schijf hoog op en werpt zich voorwaarts, op de borst; de handen vooruitges trekt, bergt hij hei hoofd tusschen de armen, het gezicht op bet z .nd; hij verheft zich, door op d» olbogen te steunen en krui;#? omhoog, staat, met hoog opgeheven handen, doet «njuh> stappen en vliegt weer, op knieeën en daarna op en borst, de schijf blijft stevig tusschen de aan- ge&Mra handen. Enkele priesters staan in een rij en prevc.' terwijl ze oen soort tol op een stokje laten ronddraaien, \t is alsof ze kleine 'cacaobusjes op een houtje gestoken hebben, eerst wordt het busje in bewe- i ging gebracht, dan moet het vanzelf doordraaien; uit het' Busjes teken leertjes, waaraan botjes, welkke rondzwenge- ler- "Nu is .men aan 'flen ingang 'van den eigenlijken tempel van Gyanlse. De heilige priester zit in de voor hal, gezalfd, gepomraadeerd en Iraai aangedaan, temidden van getrouwen. Onbewegelijk zit dit gezelschap, op trom mels. de breede naakte voeten netjes naast elkaar, de handen, plat, recht, en groot, op de dijen rustend. De nagels zijn alle helder wit gekleurd. Voor den hooge- priester knielt met de strak saamgehouden handen omhoog een Tibetaan, hij houdt het hoofd omlaag tus schen de armen en praat veel De Lama neemt een witte lange sjaal met franje, een das zou men 't kunnen noe men en legt hierin oen ring. De Tibetaan brengt 'deze even'naar den mond en sndt weg met de das en ring„ Buiton den tempel zit Generaal "Bru'ce, de gezellige, ste vige en glimlachende chef der expeditie. Sjaal en ring worden onder vele buigingen en verhalen hem op de twee uitgestrekte handen vertoond. De tolk vertaalt do plechtige uitnoodiging om des heiligen priesters gas ten te zijn. Daarop verwijdert de Tibetaan zich weer, onder vele achierwaartsche buigingen -en met dezelfde plechtige vertooning wordt do ring aan den Lama terug gebracht. Het gezelschap zet zich in beweging en de tem peldeuren worden opengezwaaid. Dicht bij den ingang is een boogvormige nis, waarin een steen gevat, met liieroglyphen erin gekerfd en een soort steenen urn. Hiervoor zijn ruim ceh twintigtal mannen aan 't en aangetoond. Hierna komen behendigheidsspelen: to paard zit tende mamïën- schieten in vollen galop op een han gende kegel en «laan met een langen stok naar han gende noten of kalebassen. Na al dit feest>- en plech- tjgheidsvertoon begeven de Engelschen zich naar buiten. Even krijgt men een kijkje van het publiek op de wallen, dat zonder uitzondering bedelt. De smeekendste gebaren; opgeheven handen, scheuren de kleederen, 't ontblooten der borst, maaien en zwaaien van armen en meewarig kijken, vallen op de knieën, eindelijk ook 't uitsteken van den tong, wat de grootste beleefdheids- en dankuitdrukking is en beteekent: „Ik bied u mijn tong aan om deze, iiaar gelieven uit te rukken." Nu vertrekt de troep Engelschen en Tibetanen te voet, na de zegeniwenschen van den hoofd Sama ont vangen te hebben, dio vol belangstelling geluisterd heeft naar de uitlegging van generaal Bruce, welke hem vertelt dat hot de heilige plicht is van het Kon Aardrijkskundig Genootschap, alle plaatsen der we reld te bezoeken en van de Alpine Club zoo dicht mogelijk bij den Hemel te zien klimmen. Des priester's houding en zegeningen gaven don dragers den moed en hot uithoudingsvermogen op den gletseher en den borg, waarvan zij zoo groota b; ijken gaven. Later, troostte hij de overlevende Ti betanen door de passende diensten en ceremoniën ie lal en plaats vinden voor de kameraden: die het le- vf n verloren. De eerste taak was nu een basis te vormen en oen stijgende lijn van kampementen, voorzien van voed sel en brandstof en een kok, zoodat er een geregel de zending van levensmiddelen en zuurstofcylinders Kn plaats hebben en de klimmende troepen elk het vooruit gezonden kamp in de beste conditie kon den bereiken, vóór hun verdere groote vermoeienis of weer neerdalen, vlug en gemakkelijklater, om zicb to herstellen, na hunne vermoeienis. Het klooster met zijne wallen en ronde torenhoe- ken verdwijnt uit hot gezicht; voor uit ligt do kou de, trotsche, tartende bergketen, met den hoogen top. Ze trekken de vlakte over en de eerste afdee- liiig verlaat hot lage basiskamp, om den weg over den gletseher te zoeken en banen en kampements- pleatsem te kiezen. Kamp I wordit gebouwd van hutten mot èteeneri muren op een terras hoven den gletscherstroom. Knmp II is fantastisch gelegen op den steen- en ijs- bcdem van den met spitse ljsbergjes bezaaiden glet- cher aan den voet van steile ijsklippen. Boven kamp II wordt door d'e spitse ijskegels een weg naar kamp III gebakend, do vooruitgeschoven basis op de bovenste gletseher onder de steile klippen van den Noord Piek. Hier werden de klimmende groepen georganiseerd door Kolonel Strutt. De naaste taak. is om kamp IV te vestigen op een ijsreep van de Noord-Piek, waar de klimmers den naeht moeten doorbrengen vóór een hooge kliimitocht en Kapitein van de N.V. Tabaksfabriek J. GRUN0, Groningen. PRIJS per '/i pond per ons ZWART MERK 40 cl. K cl. OROES 45 cl. 18 cl. BLAUW 55 cl. 22 cl. ROOD 62Va cl. 25 cl. VERKRIJGBAAR bij onderstaande adressen Anna Paulowna: C. DE BOER. Anna Paulowna: Fa. P. NEUVEL. BarsingerhornJ. MIDDELBEEK. Callantsoog: M. HOEK. Dirksfiorn P. DEKKER. Van Ewijcksluis J. VELDMAN. Julianadorp: M. NOOT. Kleine Sluis G. DE JONG. Koegras: A. VAN STIPRIAAN. NoordscharwoudeH. KRAAKMAN. Oudkarspel: P. BERKHOUT. C. KROON Cz. Fa. H. HART Mzn. G. BAKKER Tac.zn. St. Maarten W. H. ROGGEVEEN. St. Maartensbrug: G. VEUGER Hzn. St. MaariensvlotbrugK. VEUGER Hzn. Schagen: Fa. Jb. MOLEN AARGrossier Fa. J. ROGGEVEEN. Schagerbrug: Wed. C. THOMAS. SchoprlH. I. LIJNBACH. ValkoogA. BUIK. Warmenhuizen P. PASTOOR Czn. Winkel: COöP. „DE TIJDGEEST", 't Zand Wed. N. P. KEIJZER. heen en weer danson, met opgewekte, doch ernstige gelaatsuitdrukking. In de hana hebben ze een stok, waaraan onderaan een schijfje bevestigd. Pof, pof, pof," stampen ze ermee od den grond, de stok reikt tot ongeveer e.j tien schouder. Ze huppelen stortte omlaag op jle heele groep, sleepte hen naar "beneden en doodde zeven dragers. Deze dappere mannen hadden veel tot de vorige successen hijgedragen, vroolijk zware lasten torsend, zonder zichtbare moeite en duizend voeten hooger dan ooit iemand geklommen had. Als het weer meegewerkt had, hadden ze een Kamp, een plateau hooger kunnen opvoeren. Men is van pian dit nu 't volgend jaar te probecren. De kameraden van de zeven gevallenen laten zich niet afschrikken om het nog eens to probeeren. Voor dit jaar is het klimseizoen voorbij. De lezingen en vertooning der film wordt herhaald in andere stadsgedeelten en eindelijk overal in Engeland en elders om gelden te verzamelen tot bestrijding der on kosten van de volgende expeditie. PRACHTSORTEERING IN RATINÉ ESKIMO DUfEEL. Draagl ons II ol l-rii model (mei lluweelcn kraaa) zoo 2 aary 2 of 3 aan a! naar het uitkomt, doch allen doen dezelfde passen, 't lijkt wel' "feen fox-trot,\ op hunne groote platte voeten, zwaar komen ze op de hielen neerééne, tweeë, drieë, viere een twee drié een loopje rechts, dan weor eene, tweeë, drieë, vieré, een loopje links. Dan net zooveel hapjes en een loopje achterwaarts. Dat duurt zoo uren. Ze hebben lange jiirken aan. In de tempelruimte zitten drommen mannen, vrou wen en kinderen in kringen om een soort circuster- rein, waarin zich dansende massa's verdringen, deze draaien, buigen, strekken de armen, gooien het hoofd' achter- en voorover. In d'e handen hebben ze platte trommels of dubbele tambourijnen en snoeren tan den en botjes. Alles van menschenihuïdi en gebeente, doch na den dood verzameld, 't zijn geene kanniba len. Zij dragen voorschoten van menschenhuid ge naaid, in ruitvormige vakken verdeeld, alles is met snoeren bevestigd van huid en darmen. Schedels bungelen aan hunne heupen, 't Is een „memento inori", zonder einde. Niet onelegant zijn de bewegingen; 't is minder grotesk en komiekerig dan negerdansen, minder langzaam, statig en hoekig dian onze Javaansche dansen, men zou er heusch moderne dansen uit kun- j nen distilleeren, 't geen misschien reeds lang ge beurd is. Eindelijk komen de booze geesten. Ver- i vaarlijk stampen en dreigend zwaaien met slokken i kernen twee groote mannen aangerend en nemen i een vechthouding aan. Wild zwaaien hunne ruime gewaden, zij buigen zich achterover en richten de stokken als lansen, vliegen elkaar voorbij, stampen op de hielen, zetten hunne teenen sterk buitenwaarts maken reuzesprongen. Zo dragen groote maskers met lange knevels en baarden en een hoofdtooi van I pijlen en franje. Daarna dianst de Hoofdpriester een pas Beul, een wijden rok van vakken menschenhuid om do heu pen. Ook hij maakt levendige en haast profetische gebaren. Dan komt, als slot 't kleine goedje, de kin- doren. Zij verbeelden de tallooze kleilfe onaange- I naaimheden, die den mensch dagelijks het leven be- moeilijken en onaangenaamheden in den weg leg gen. Geboren kleine acteurtjes zetten ze elkaar den j voet dwars, gaan dan groepsgewijze zitten en nemen stiekem voorwerpen van elkaar weg of trekken plot seling van achter aan 'n kleedingstuk. Allen 'ragen maskers, donker gepolijst hout, met kromme neu- con, dikke wangen, ronde hoofden. De bewogingen zijn niet wild, niet onbesuisd, alles wordt met een stellig vooruitbedacht manuaal, duidelijk uitgevoerd Noel zich opstelt om hen te photografeeoren. De ex peditie van 1921 had dit punt bereikt, maar niet verder kunnen komen. Er bestond een scherp meeningsrverschil tusschen hen die het noodzakelijkachtten zuurstof te ge bruiken om den top te kunnen bereiken en hen die dit oxygen of de zuurstof niet noodig vonden. De laatsten namen -de proef het eerst. Do heeren Mal'lory, Norton, Somerwell en Morshead vertrok ken paot vier dragers en vestigden kamp V, op 25.000. voet hoogte; de dragers zonden zij terug. Den. vol genden dag bereikten -de drie e^rstgenoemden een punt op de noord-oost helling, bijna 27.000 voet hoog. In de ijle, hooge lucht en bittere koude waren, ze maar langzaam opgeschoten. Op de eindelooze, hel lende sneeuwvlakten zag men hen in een lamge lijn moeizaam, haast wankelend, stappen. Merkwaardig die kinema-opnamen op vduizeling- wekkende hoogte. Gebrek aan voedsel, wat in -die konde streken, 'dadelijk ,in t lichaam om zoo te zeg gen, verbrandt, oplost, behoefte om te rusten, onmo gelijkheid om dit zonder kamp te dóen, verhinderde hun voortgaan, niet zoozeer gebrek aan lucht of zware weg. Zij keerden naar heft Noord-Piek-kamp terug, lang na 't vallen van den avond, uitgeput en éen man erg door de vorst toegetakeld, men kan de gezwollen handen, d'e knobbels en kloven zien, waar op zalf gesmeerd werd. De vreeselijtk rukwinden, die de wolken over den Noord-Piek jaagden en de sneeuw van de bergen rukten, waren de grootste hinderuaal voor 't klim men en fotografeeren. De eerste groep werdi met een groote te'lephoto-lens genomen. Kapitein Noel besteeg toen den Noord-Piek met de tweede groep en gebruikte zuurstof. De toestel len werden als ransels op den rug gebonden, 't leken wel matglazen cilindérs van een electrisch lampenkachel tje, met een slang en koker naar den mond. De kapi teins Finch. Georfrey Bruce en een Gurkha (Indiër) i „Tejbir". Hij fotografeerde hen nadat zij 2000 voet geklommen hadden. Boven de 25.000 voet waren ze niet 'meer te zien tegen de donkere rotsen van den berg. In hun Kamp VI op 25.500 voet hoogte waren ze een dag en nacht opgesloten door een orkaan. Finch en Bruce I klommen den volgenden dag tot 27.235 voet, sloegen zoodoende het record met 2o0 voet en moesten toen teruglkceren door( gebrek aan voedsel. De zuurstofgroep had dadelijk vlugger kunnen klimmen en was hooger gekomen, 'maar ze hadden het weer tegen. De moesson viel een week Vroeger in dan gewoonlijk en bedekte de steile rotskanten ïnet versche sneeuw, evenals de ijshellingen. De moesson kwam even tot staan zoodat zij ten derden male pogingen aanwendden den top to bereiken, maar de snceuwhellingen waren verraderlijk, men zag dc mannen glibberen en zakken, ze keeschcn zich aan de touwen op, die hen verbonden. Een lawine opgewektheid, frissche lucht, geregelde gewoonten, ae noodige rust en slaap, lichaamsbeweging en een zorgzame leefwijze is wat de natuur vraagt ocm uw lichaam in goede conditie, uw nieren gezond, en uw gestel vrij van urinezuur te houden. Hgbt gij er ooit aan gedacht, dat uw pijn in den rug, hoofdpijn, urmekwalen en waterzuchtige zwel lingen een gevolg kunnen zijn van uw leefwijze? Te zwaar eten, het voortdurend gebruik van alco hol, te veel rooken, het zich te weinig beschermen tegen het klimaat, onmatigheid, en het te weinig zoo ken van gezonde ontspanning en rust, zullen onge twijfeld de nieren mettertijd verzwakken. En dan komt de last. Rugpijn, hoofdpijn, urinestoornissen, waterzuchtige zwellingen, niergruis, en duizeligheid zijn verschijn selen van te veel urinezuur in het bloed en er be staat gevaar voor nier- èn blaasontsteking en onge neeslijke nierziekten. Matig eerst die verkeerde gewoonten en sta dan de verzwakte nieren bij door een degelijke kuur met Foster's Rugpijn Nieren Pillen. Deze werken niet op de ingewanden, doch zijn een betrouwbaar en veilig niergeneesmiddel onder alle omstandigheden. De echte Foster's Rugpijn Nieren Pillen, voorzien van de handieekening van James Foster op het eti ket, zijn te Schagen verkrijgbaar hij de bekende dro gisten fl.75 per doos. Onze Nationale Opera heeft het loodje moeten leg gen, haar subsidie van f30.000 is geschrapt. Later heeft -minister De Visser nog de mogelijkheid ge1- opend om hiervoor een memoriepost op de begroo- ting te plaatsen. Er moest bezuinigd worden en daarom moest de Opera het gelag betalen. De subsidies voor de or kesten werden gehandhaafd. Het gevolg zal nu wel zijn dat de Nationale Opera morsdood gaat. Bij Waterstaat werd' heel wat geboomd over do haven te Vlissingen en kreeg de nieuwe minister van Waterstaat Van Swaaij nogal den wind van voren, omdat hij hiermee niet den noodigen spoéd be trachtte. Dé minister wilde het plan nog jeens be- studeeren, nadat zijn voorganger er ook reeds 3 jaar over had gedacht. Eenige Kamerleden wezen er op hoe het hier gold het teloor gaan van onze Schelde- haven en dat door België niet minder dan 25 milli- oen was besteedeer verbetering van de haven van Antwerpen. Het is hier niet alleen een belang voor Vlissingen, maar voor geheel Nederland. De minister vond dit slecht onthaal blijkbaar niet erg "aardig en kwam plotseling met oen Sinterklaas surprise aandragen, hij had nog f500.000 over van 1922 en zou daarvan f235.000 kunnen besteden tot het maken van zeeweringen die voor de haven noo dig zijn. Deze belofte bewaarde den minister echter niet voor een paar moties, die hij niet durfde afwijzen blijk baar en hem de belofte afperste: dat hij nog eens zou zien wat hij van zijn collega van finantiën zou weten los te krijgen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1922 | | pagina 1