Alpmisi Nltiis- DE LAHGEI DE MÖSAAZ, Tuinderscrediet. Donderdag 7 December 1922. 65ste Jaargang. No. 7143. Uitgevers; N.V, v.h. TRAPMAN ft Co, Sctiagen N.V. „Dl TIJDGEEST"!. DEPOSITO'S. Arrondissements Rechtbank te Alkmaar. SCHAGER Dit blad vojcflchljnt viormaal po» wook: Dinadaff, Woensdag, Donder dag on Zaterdag. BIJ inzending tot !b morgens 8 uur, worden Advor- tentiön nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomond nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. - INT. TELEF. no. 20 Prtjo per 8 mo&ndon f 1.65. Losse nummers 6 cent, ADV3RTRN- TIöN van 1 tot 5 rogols f 1.10, lodoro regel moois CO cent (bowtJano. Inbegrepen). Grooto lettors wordon naar plaatsruimte borokend» Het kan met dit artikel gaan als met vele van zijn verwanten. Het thema begint te vervelen, de kolom men der provinciale bladen hebben het herhaald in alle toonaardende nood der tuinders. Het is dan ook niet het gebrek aan commentaar, aangaande deze zoo netelige kwestie, die ons tot het schrijven van deze pennevrucht deed zetten. Artike len van inenschen met namen op tuinbouwgebied zijn ons in deze voor gefeest en hebben de tuinders- nood mot al den aankleve van dien in al zijn scha- keeringen betast, en-'bekeken en ook gepoogd, hem met, alle beschikbare middelen te doen lenigen. Tot dusver hoeft de vrucht van hun werken zich nog niet geopenbaard aan do breedore lagen van het pu bliek .en blijft do zware wolk, die als een enorme dreiging dezen herfst heeft gehangen boven den Ne- derlandschen tuinbouw, groeien in tint en omvang. Do verschijnselen,van een dreigend onweer zijn niet van de lucht. Het is in het belang van het Neder- landsche volk in het algemeen, maar bovenal in het belang van onzen tuinbouw, dat men erin mag sla gen, dit dreigende onweer naar de zee te doen af drijven Er zijn ernstige redenen, waarcvm wij, die door gaans het schrijven van beschouwingen over bepaal de onderwerpen gaarne overlaten aan meer bekwa me krachten, meenden een langer stilzwijgen niet te mogen bestendigen. Waar zich toch in het stadium waarin de crisis zich momenteel bevindt, zfyktc- symptomen voordoen, welke in die toekomst ernsti ge gevolgen in het leven zouden kunnen roepen en blijvende schaduwen zouden kunnen werpen op de gemoedelijke dorpsverhoudingen in vele plattelands gemeenten, meenden we van onze hand eenige re gelen- te moeten doen verschijnen, om althans ons- elve niet te moeten verwijten een al te groote pas siviteit en al te groote 'bescheidenheid. Daar is het vraagstuk van het regeeringscrediet aan de tuinders. Wo kennen voor een deel de actie, die door krachten van boteekeni» is in het leven ge roepen, teneinde van de regeering credieten, zoo mo gelijk renteloos en op langen termijn, te verkrijgen tot hot verleenen van den oorstnoodigen steun. Wij allen hebben tegenover deze pogingen in hooge ma te sympathiek gestaan. Tot dusver .is. hot resultaat •van deze actie onbeduidend klein geweest. Het ad vies van den Tuinbouwraad laat nog steeds op zich wachten. Goedeputeerde Staten van Noordholland hebben f200.000 op de begrooting geplaatst ter be strijding van den nood van den tuinbouw. Dit be drag, hoezeer misschien op zich zelf blijk van goed willen en hot ingrijpen van don toestand, is een druppel in den ontzaglijk gTooten emmer van het eerst,noodige. .Want wat hier ontbreekt,, la evenzeer zij het dan in aconomischen zin het eerstnoodige. In- derden huizon aan Langendijk, Streek en wijde om geving hocrscht geldgebrek. Hier is het niet, de ar- moode, die de groote steden met zijn heterogene be volking kenmerkt, de armoede, die zich demon stroert in gebrek aan voedsel en brandstof, hier is 't de stillo, hagelwit, gewasschen, do netjes gesteven en zedig gekleede armoede van het platteland, zich demonstreerendo in groen-gedragen jas en vorveloo- ze huizen. Er is geldgebrek. Aangaande den om vang van de allereerste geldbehoefte hebben we uit den aard onzer werkkring, die ons met, vele tuin der» in aanraking brengt, verschillende klanken kunnen beluisteren. In een gemeente, waarvan we het niot met fruit 'beplante „zwarte" oppervlak schat ten op 150 H.A., werd do directe behoefte bij de on langs van ambtelijke rijde gehouden enquete ge schat, op acht en dertigduizend) gulden. Do gemid delde hulp per hoofd werd zeer matig de schat ting geschiedde door een zeer bevoegd en zeer be scheiden persoon - getaxeerd op duizend gulden: Tegenoyor deze cijfers zinkt do provinciale hulp *d- scluut in het niet. Van Regeeringsaijde moet, en we hopen, zal de zoo lang verbeide hulp komen. „Van rogeeringszijde is geen steun te verwach ten", verklaarde do heer Wostorbof dezer dagen in zijn rode tijdens de provinciale begrootingsdebatten Als dit-inderdaad de hoogte is, waartoe do actie der tuinders de regeering heeft opgevijzeld (gesteld na tuurlijk, dat de lieer Westerhof in deze voldoende ingelicht was) dan moeten we ons afvragen,: is van de zijde van die tuinders (in den ruimsten zin) ge- noegzzaam middelen in het werk gesteld om de re geering van de noodzakelijkheid van het tuinders- crediet te overtuigen? Is door de plaatsolijke tuinbouwvereenigingen, on verschillig van welke gezindte of kleur, gezorgd voor voldoende aaneensluiting, is er gezorgd voor een comité van actie, met een ijverig dagelijkscb bestuur? Zoo ja, is dan door dat comité connectie gezocht met de leden der Tweede Kamer opdat', vooral bij de betrokken begrooting, gezorgd wab voor krachtige vordediging der tpinddrsbelangen? Zijn er door de plaatselijke vereenigingen of bij gebrek aan activiteit van deze, door de tuinders zelf maatregelon getroffen voor een protestvergadering ter plaatse of olders. Ia door de tengevolge van den tuinbouwcrisis ge- trcffen werkers, bedrijfsleiders en arbeiders^ nog niet de mogelijkheid overwogen, van een petitionne- ment onder de tuinders? Men bedenke, dat actie alleen1 kan leiden tot re sultaat, wanneer zo, naast veelzijdig en weloverwo gen, vooml krachtig is. Een kleine uitwijding over die verwachte regee- ringshulp moge hier op zijn plaats zijn. Aangaande den aard dor credieten en de wijze waarop ze eventueel zouden worden verleend, is, waar omtrent het stichten van de mogelijkheid van crodietnoming nog volkomen onzekerheid bestaat, nog niets bekend. Wij voor ons zullen alleen met el kaar eens zijn, dat het verstrekken ervan geen kos ten moet medebrengen voor den credietnemer, noch in den vorm van rente, noch voor administratie. De heworktuiging van het te gebruiken systeem ver- eischt efenvoud' en geen formaliteiten. Ze moeten vooral „bereikbaar" zijn. We willen in dit verband wijzen op een schema, ontworpen door den welbe kenden heor C. van Spronsen, oud-president van het Rijkskantoor voor groenten en fruit, welke schema \-o dezer dagen in de Raffeissenbode afgédrukt von- Lcn. Deze heer wil ten opzichte van het crediet Boe renleenbanken, veilingen en Rijk laten samenwer ken. Op iedere plaats wordt een commissie benoemd van personen, welke voldoende op de Imogie moeten zijn van den financieel rn iuestand van do evs'utueele? aanvragers. Deze verwijst eiken aanvraag met ad vies naar de plaatselijke boerenleenbank., we'ke zich weer in verbinding moet steller, met de veiling en welke laatste heeft op te geven, tot een hoe hoog bedrag de aanvrager het vorige jaar, of de beide vo rige jaren goederen verveilde. Het crediet wordt nu tot een derde van dit bedrag, of wel in verband met de slechte bedrijfsresultaten van het loopende jaar, tot een zesde van. het bedrag van beide jaren, ver strekt en duurt tot den ewsrtYoJgenden oogst. Alsdan moet het crediet. worden Geschiedt die {Af lossing niet, dan heeft do kassier, der R&tfeittenb&nM< het recht bij den betaalmeester over het verschul digde bedrag te beschikken. Door het systeem van verplicht veilen streng door te voeren,, benevens nog enkele andere bepalingen, is dit schema te comple- teeren. De finesses aan te geven is echter ons doel niet (1). Tegenover de Centrale Raffeisenbanken, die uit eindelijk voor al deze credieten de geldschieters zou den zijn, treedt de Staat aia borg op. Het risico van den Staat is, als op deze wijze wordt gehandeld, bij zonder klein, terwijl ze hot, door hot algenioen pre ferent stollen van hare vorderingen tot een «ani mo m zou terugbrengen. We bobben allen gevoeld, dal deze wijze van ere- deUverleenen zich Lot best eigent hij de gegeven om standigheden. Ieder jaar zuu, omatreeke Kerstmis, hei, sluiten van een nieuw „veiUngscredict" moge lijk, doch, zooals vanzelf spreekt, niet noodzakelijk, zijn. Inmiddels heeft en hier komen we tot de ziekte- symptomen, dien we boven even aanduiden het zoo- zen- gevreesde ontbindingsproces voortgang gemaakt en 'zijn in onze omgeving een paar coöperatieve aankoop- verecaigingen, deze zoo bij uitstek belanghebbenden bij dezen noodlottigeu terugslag, ertoe overgegaan, enkele ëunner nalatige ledep per deurwaarder om betaling unner vorderingen aan te ipreken. En gelijk hiermee is de gemoedelijke verhouding der dorpsbewoners in de onderhavige plaatsen op bedenkelijke wijze gestoord in zijn loop. Er vallen uTachloffers en het persoonlijke ele ment zegeviert over het zakelijke. Er zijn bijter» en ge betenen. We nemen volkomen aan, dat in de betrokken gevallen alle termen aanwezig waren, die verder uitstel in het belang der verecnigmg ongéwcnscht maakte*v De omstandigheden staan niet aan ons te beoqrdeelen. Toch zal groote bezonnenheid, vooral met het oog op de dorpsverhoudingen, ten zeerste op zijn plaats zijn. Het geldelijk belang ecner verecniging z$l ook zeer zeker hij de besturen van' dergelijke coöperaties moeten wegen, doch juist een ingrijpen in een tijd,, dat betaJirig van ao bestaande vorderingen uiterst onwaarschijnlijk zal zijn en waarin die vorderingen als onvolwaardig zijn aan te meiken, geeft geen uitredding uit de financieele impasse. Er zal in verband niet het boven besproken regeeringscrediet misschien aanleiding zijn nog eenigen tijd in de afwachtende houding te volharden. Blijft die staatshulp inderdaad uit, dan zal diezelfde regccring ér voor hebben te rekenen, dat ze die coöperaties heeft te behoeden voor een algeheele ondergang, een financi eele debacle. Maar vooral zal bezonnenheid noodig zijn van de zijde der crisis-slachtoffers. Er is bii de coöperaties geen gebrek aan goeden wil of aan waaraeering van iemands moeilijkheden. Die coöperatie» hebben echter van ande ren kant recht op waardecring van hunne moeilijkhe den. Geen onverschillige of onverstandige houding van do leden mag aanleiding zijn tot het gebeuren van leelijke dingen. Do 'taak der coopcratiebesturen, uit den aard der zaak momenteel reeds zoo moeilijk en ondankbaar, moet niet verzwaard worden door de arrogante houding van achterstalligen De actie tot een coed elkaar ver staan moet juist van die leden uitgaan. Men moet elkaar zoeken., .niet uit baicorigheid elkaar in de wielen rijden. Als de> verhouding goed fcxm zeer veel kwaads worden rooikomew. topkoka, dat- ntaumd, te toenamen. waar redden gebieden- zicJa voor zijo Open met de kaart eis* rtóto den eisch is. j Een ander steeds stefkW' «pfcrkateiMi ariektesfrAptoom, 'dat Zoozeer de aandacht trefft va© wien zooiets nirtt gewoon is, is het zelf indienen van do faillissementsaan vrage, Het is een teelten des Ujds, dat dergelijke aanvra gen steeds minder sporadisch voorkomen. In vele ge vallen is onverstand of onverschilligheid aanleiding tot een, maatregel, die onberekenbare gevalgcn moet hebben. Het gevaar van een levenslange insolventie met al den ongerieve van dien schijnt velen niet op te vallen. Bo vendien gelooven we niet, dat dergelijke faillissements aanvragen te verdedigen zijn. Als allen, die op het mo ment wrak staan, zoo deden, was het met den geheelen tuinbouw uitx terwijl we daarentegen nog niet kunnen gelooven, dat het, als we de dingen stil hun gang laten gaan, zoo'n vaart zal loopen. Laten we elkaar niet met bankroeten om de ooren slaan. Het is evengoed al een goeden tijd voor deurwaarders en advocaten. En bo vendien bedenke men, dat faillissement voor velen geen I financieeïen, doch een moreelen ramp kan Zijn. I Ten slotte geeft als derde symptoom de vermeerderde activiteit van allerlei soort geldleeners, van schijn- of half origineele bankjes etc., te denken. Vooral de dag bladen laten ons in dit opzicht ruime keus. Het zal zaak zijn, op dergelijke aanbiedingen niet in te gaan. Verkeerde credieten verhaasten eerder den ondërgang van een zwakstaande, dan dat zo hem* er'bovenop hel pen. Ook hierbezonnenheid. Wie dit artikel tot het einde toe gelezen heeft, zal als wij met zijn conclusie klaar Zijn. Wat den Neder landsehen tuinbouwer noodig heeft, is een crediet, be schikbaar gesteld door zijn eigen stichting, den Boeren leenbank. met den Staat als borg. Dit moge niet de op lossing zijn, om de algemeene crisis in al zijn ,l" op te licffen, noch in zijn werkingen te bespoedig zijn het middel om den bona lide tuinder, die'uit oorzake van den ontwrichten buitenlandschen handel in zijn onmiddellijke bestaansmogelijkheid is. gestoord, in het goede spoor terug te helpen en om den Nederland- schen tuinbouw te behoeden voor een klap, die hon derden, voor nu en later, moreel en financieel radicaal' zou vernietigen. Hoora. J. ROSELAAR. 1). Van de credietverleening worden slecht beheerde )bedrijven uitgesloten, terwijl die. waarvan niets te redden valt, (mede buiten de regeling blijven. De cre dieten mogen niet worden aangewend tot aflossing van bestaande credieten of reeds verschuldigde rente. Trckkuso «s® SGS smasm oen cwwSsbswbb Neterii A. G. Melu. Woeaad&g 6 December 1933. Pr.js vin 1 <000 S3M2 Q «SCO 11422 v 400 13183 20106 300 5612 15098 100 4602 7133 7397 19913 19SM Prijien rui 1 90 (eigen geld.) 154 2596 5031 iW7 9282 11525 13921 16S76 «8877 62 2609 61 7100 9378 26 14025 19900 38649 88 67 77 12 9447 52 42 17 06 300 2708 5118 21 9589 96 14143 91 87 52 28 81 27 966311786 14210 90 19031 77 48 0213 73 83 11811 41 18741 34 421 2846 17 74 99 45 14358 16811 19114 59 58 27 7267 9721 79 68 43 19321 75 65 45 7322 31 11906 S441S 66 57 - - 39 14 18 71 73 53 12029 22 96 16425 75 36 K4H3 89923 2j 94 88 2974 69 72 541 3034 532) 7403 44 57 52 99 615 JU3 36 '<54! 50 42 64 7616 9822 722 72 5419 86 26 823 74 S2 92 73 w se 53 84864 SB 16 91 14754 17003 95. 90 87143 19694 "25 9» 86 96 761211914834 99 89626 93 ft» 76 7717 «990 63 72 SIM 29 814 32 ft 2819990 70 D4S12 874® 18728 43 H <M 78 7612J8» 21 86 36 94 .7900 «W 92 78 M 83 22 «9861 lOlS M W 95 KB36123»! 63 64 50 341® 93 1814 43 82 8S 94 19978 77 3573 8740 89 93 57 701351920060 1111 3693 5807 3600 10222 84 80 96 20108 31 12520 15908 B3640 20201 - - u 39 51 76 81 91 31 96 6041 40 3790 88 8007 49 30 7 3806 89 64 74 44 1547213718 1318 40 97 8107 79 71 1554! 31 63 3942 6127 82» 89 12625 1S602 38 79 87 54 57 10315 32 «571613900 1450 89566926606867 1550 94 67 8335 10447 66 90 83 20310 97 4083 8207 39 92 12718 «5806 87 46 1707 4112 64 61 10S0812888 21 88029 50 44 30 6313 8471 32 12987 89 88 53 82 4262 6450 8905 75 13034 15926 90 58 ggOl 4310 63 1210617 13155 16044 9130491 43 35 71 36 34 77 64 94 20601 47 26 74 53 «0148 «32» 8918123 19 484877655548955696 ie7S 71 »!4 95® 77 71 «6809 S«84 30647 anU8 T® 71 56 «080613347 19 «8313 66 68 85 0785 8792 56 «3417 23 8530624 97 4484 6 882910979 25 3816457 57 2)03 95 44 8827 »06513635 8818504 61 53 46 81123 m 96 28 74 63 35 «3740 16244 <8 80 80 37 44 74 20913 9012 07 75 8318610 65 43 «1932 79 96 34 93 54 82 15357 37 9108 82 91 T7 48 31 93 13890 16428 18723 97 10 4572 38 4628 2233 »1 94 23» 4715 0SB5 65 4906 m 46 2i85 37 *74 2655 90 7001 17 5006 34 9215 11617 99 66 18840 Varia* 147* 8k»d 3259 m*. 3257. ALKMAAR. Ts SGHAGEN Donderdaos in Hölel Vredelnsl. Zitting van Maandag 4 December 1922. Handen thuis, Johan van der Heuvel uit Aitdijk had op 21 Octo- ber jl. zijn klavieren uitgestoken naar zekeren W. Beemsterboer uit het naburige Wervershoof. Jo- han's maat was beschonken geraakt en Johan achtte het plicht, zijn dronken makker bij te staan toen deze het met Beemsterboer aan den stok kreeg. De O.v.J. achtte het plidht, om f25 of 25 dagen hechte nis te eischen en het vonnis was dito dito. Niet meer heorl He Hoorn w#s het 7 October jl. loelijk hommeles tuasche.' oeo paar buurvrouwtje» van den Wester- dijk. Neeltje Bchouien, huisvrouw van Bêggelaar, schold hare stevige buurvrouw Anthonia Frederika Voenema, die met C. H. Vlootman gehuwd is, voor heel wat leelijks uit met als gevolg dat Tonia een klacht indiende. Daaruit sproot nu weer voort dat de O.v.J. f25 of 25 dagen zitten vroeg, waar echter een tientje afging, 't Vonnis luidde slechts f 15 of 15 dagen hechtenis., zoodat Neelbuur er nog goed af kwam, wat haar onzes inziens echter maar niet moet verlokken om weer zoo op te treden. Grofwerker. Jan de Vos van Andijk, grondwerker, is grof werk gewoon en van zoo'n sinjeur kun je, als die uit zijn humeur is, wat 21 October jl. het geval was, niet ver wachten, dat hij zoo heel zachtzinnig optreedt. Jan timmerde bij zijn dorpsgenoot Berkhout eenige glas ruiten in. Een duur grapje echter! f 15 boete of 15 da gen. hechtenis, plus f20 schadevergoeding, 't is niet zoo lekker. Maar dan ook maar heter nadenken en geen vernieling plegen. Twee honden en een beentje. M. J. Tiesen van Callantsoog had) wat strandhout dat een ander bijeen gezameld had. wederrechtelijk zich toegeëigend. Zulks verdient ook al geen aanbe veling en Tiesen liep een vonnisje op tot f20 of 20 dagen hechtenis. Geen goede verstandhouding. Jan Kloosterboer, groentenkoopman te Simt Pan- cras, heeft onlangs te Broek op Langendijk den al daar woonachtigen transportarbeider K. Vinke mis handeld. De arbeider vroeg J. 16 schadevergoeding. De O.v.J. eischte tegen Jan f25 of 25 dagen hechte nis,, maar straks als het volgende mishandeling zaakje uit Broek zal zijn berecht, zal uitspraak vol gen. Jan Bakker, D. Bakker, P. Dekker, F. de Jong, C. W. Riedel, C. Witsen en K. Vinkon, allen van Broek op Langendijk, is ten laste gelegd, dat zij' Jam Kloos terboer, em diens broeders Cornelis em Willem, allen uit Sint Pancras, hebben mishandeld. De heeren Kloosterboer, bezig zijnde met laden, kregen beklaagden bij zich, die hen hebben geslagen. Vinke, Witsen en Riedel ontkenden, schuldig aan mishandeling te zijn. Eenige getuigen a decharge traden ook in deze zaak op. De O.v.J. vroeg voor Riedel vrijspraak en requi- reerde tegen de andere zes beklaagden ieder f25 of 25 dagen zitten. Mr.. Tideman, pleiter, VToeg vrijspraak voor Rie del en Vinke en lichtere straf voor de anderen. Riedel en Vinke werden vrijgesproken en de ove rige vijf beklaagden werden ieder tot f20 of elk 20 dagen hechtenis veroordeeld). De uitspraak in de zaak tegen J. Kloosterboer luidde f20 of 20 dagen hechtenis, plus scvide'ver goeding tot een bedrag van f 14.50. Een zaakje met gesloten deuren tot besluit. Zitting van Dinsdag 5 December 1922. Treurig. Friedrich Carl Esschenburg is een 19-jarige doof stomme Duitscher, die een jaar of zes in zijn vader land op oen doofstommeninstituut bad geloopen, daarna zoo goed mogelijk werk) had zien te bekomen en naderhand werd hij door den oorlog bewogen den vaderlandscheu bodem te verlaten en dien te verwisselen tegen een verblijf ln Nederland. Met pakjesdragen en soortgelijk werk wist hij wel een wdnigje te verdienen, maar hij was, door de natuur zoo misdeeld zijnde, ton opzichte van zijn spraakvermogen en bovendien in een voor hem vreemd land verblijf houdende, daar natuurlijk ten achter bij anderen, die de Hollandsche taal machtig waren en bet geluk hadden normale spraakorganen te bezitten. Op een nacht in het begin van October jl. heeft z'n goede schutsengel hem verlaten, figuurlijk gespro ken, èn is hij tot diefstal overgegaan te Alkmaar, waar hij wel eens bagage of andere goederen van of naar den trein bracht. Hij gapte het een en ander van een zending van een moeder aan haar zoon uit een spoorwegwagon, maar werd door de politie ge snapt en opgebracht, waarna hij in voorarrest werd gesteld. Heden was het de dag dat hij, moest terechtstaan. Een handig vrouwtje uit Alkmaar, gehuwd met een doofstomme en dus practisch onderlegd in do kunst om zoo een te verstaan en zich aan hem verstaan baar te maken, werd nu als tolke gebezigd om hulp te bieden, terwijl het verhoor van beklaagde zooveel mogelijk schriftelijk geschiedde. Er ging veel tijd met dit zaakje heen. Wat zich. laat begrijpen. Als be klaagde, wat op schrift stolde, deed hij dat in zijne moedertaal. Die de tolke, hoe een schrander vrouw tje zij ook was, weer niet machtig bleek te zijn, zoo dat de President haar dan weer in 't Hollandsch overbracht, wat het jongmensch in het Duitsch had opgeschreven. De tolke, Petronella Borjeson, ega van K G. Pot, sprak in de vingertaai met beklaagde en1 bracht dat op hare beurt in goed Nederlandsch over aan den Praesus en.... zoo kwamen we d'r toch, Maar.... 't duurde 'n heele tijd. In de zaak van dezen Duitscher, Friedrich Carl Esschenburg genaamd, werden 'n stuk of vijf getui gen gehoord. Uit dat verhoor bleek, dat in den nacht van 6 op 7 October beklaagde nabij het sta tion te Alkmaar uit een spoorwagen wederrechtelijk zich eenige kleedingstukken, wat postzegels, voorts een aantal peren, een paar zakdoeken, enz. had toe geëigend. Een en. ander bevond zich in een zending van Maria Korver, vrouw E. v. d. Laan uit Blokker, aan haar zoon te Amsterdam. Een Alkmaarsch jongmensch, A. Schoenmaker, had op 7 October 's morgens vroeg beklaagde met een groot pak bij zich in een weiland bij de gasfabriek gezien en1 vodd! dat verdacht. Na aan een stadgenoot te hebben verzocht op dien snaak te blijven letten, waarschuwde Schoenmaker de politie, die sinjeur meenam naar het bureau. Esschenburg verklaarde heden, niet gestolen te hebben en hij was razend, toen de heer Officier, het bewijs geleverd achtende, 3 maanden gev. tegen hem requireerde, huilde tranen van woede en stelde wat op papier, wierp dat woedend op den grond, enz. De tolke wist hem met echt vrouwelijke tact weer wat tot bedaren te krijgen. De verdediger, Mr. Smal, concludeerde tot vrij spraak, onmiddellijke invrijheidstelling, zich wat dat laatste betrof, aan het oordeel der rechtbank referoerende. Tot straks. Uitgeroepen werd zaak v. d. Rol (een gedetineer de) die al gauw in de zaal werd gebracht, maar weer weg moest, want er was eerst een zaakje met gesloten deuren te berechten. Best, afgemarcheerd dusl Ondeugdelijke worst. Daarna was het de beurt voor J. W. Huiberts, 7 Nov. 1891 geboren te Schagen, thans slager te Cas- tricuim. Hij heeft een 14-jarig knechtje, Antoon Res, die tengevolge van het eten van bij den baas ver vaardigde worst ziek werd. Ook vader en moeder Res en een zus en een broer van beklaagde, die eveneens van dezelfde worst „genoten" hadden, wa ren ziek geworden na het gebruik daarvan. De slager Huiberts bad zich nu te verantwoor den voor de aflevering van rtleze voor de gezondheid schadelijke worst, waarvan hij: zich niet overtuigd had of ze geheel onschadelijk voor de gezondheid zou zijn. De O.v.J. eischte f50 of 50 dagen zitten te gen bekl. Het rijwiel van Lord Listcr. Poortsluiter was de gedetineerde 27-jarige Jacob van der Rol, uit den Haag, die als smidsknecht naar Noordholland was gekomen om werk te zoeken en bij die gelegenheid te Winkel belandde, waar hij uit een schuur bij den landman C. Hartog een rijwiel ontvreemdde ten nadeele van diens neef Jan Vijze laar uit Broek op Langendijk, die het karretje daar een „veilige" plaats had gegeven. Bekl. zei, het rijwiel niet gestolen, maar gekocht te hebben. Dat gebeurde op straat. Degene van wie hij de „kar" kocht was donker van uiterlijk, droeg een korte broek en een jasjevan dezelfde kleur, enfin, bekL kende hem niet. Het was de groote on bekende. Mijnheer X, of hoe men hem noemen wil. De O.v.J. eischte tegen bekl., die al meer straf achter den rug heeft, een jaar gevang. Mr. Langeveld, verdediger, concludeerde tot vrij spraak. «.A.s. Dinsdag uitspraken.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1922 | | pagina 1