Alieieci Nieuws- Mratniit- LaiiMlal FUNSTE MELANGE JBRGENS' VERVANGT DE FUNSTE BOTER Hoe het in 't Lagerhuis toeging. Anna Paulownapolder. 11 Fl I Co.» Scbeoe» Alle jjeukende huidkwalen Binnenlandsch Nieuws. Woensdag 27 December 15*22, SCHAGER 66ste Jaargang, No 715®, Dit hlad v«t«chljnt vlorma&l pas woolc: Dinsdag, Woensdag, Donder- imwiwns i dag on Zaterdag. BIJ Injondlng tot '«morgens 8 uur, worden Advor- I Ullyt,vtil 9 I tentlön nog soovoel mogelijk ln het oecetultkomond nummer geplaatst, POSTREKENING No, 23330 INT. TELEF. no. 20 Prijs per 8 maandon tl.OS, Losso nnmmora 9 cent, ADVBKTiIN- TIöN van 1 tot B rogoio 11.10, lodoro rogol raeoï 20 cent (bowljsno. Inbegrepen). Grooto lottero worden naar plaatsruimte berekend. Als or wel Iemand ia die zijne positie ala Eerste Minister ernstig opvat, is hoi Bonar Law,„terwijl de oppositie allo "krochten inspant hom op zijne ,grond-- vosten te doen wankelen en 't moeilijk voor hom te maken, Niet alleen komt de éene deputatie na de andere, om 'n onderiioud -maar in de Kamer in 'a Lagerhuis zijn do verwijten van de zijde der La buurpartij niet van do lucht. Nog stoeds zwerven de workeloozen door de stad; zo hangen on verlangen en groeien in aantal. Elke wook komen er ecnige honderden bij, want het ia een goed baantje. De dominé Pickering, die mot een groot aantal van hen uit Shoffield gewandeld is, is hun held. Toom de- zo op Trafalgar Square, hen toesprak, en hij ook vele belangstellenden, die even bloven luisteren, on der den magnetischon invloed van zijne woorden wist te brengen, hoeft hij, zooals Mozes met zijn^tok wator uit den rots deed vloeien, het gold bij hon derden ponden uit do zakken van 't publiek doen stroomen en dat nog wel op commando. Wij m o o- t o n levorn riep do „Revorend", we moetoiï onder dak slapen cm we moeten eten, om nog niet eens van. de slijtage van onze schoenen te spreken. Geeft dus en geeft zooveel je kunt! Eerst moet ik jullie ponden hebben, Als ik en tel, steekt ge allen de handen in de zakken, zeg ik twee, dan neemt ge uw pond- noot in de hand; drie dan houdt ge die hand in de lucht en vier dan werpt ge de ponden hier op het platform. En ja, éen, twee, drie, vier: als 'n zwerm vo gols fladderden 'de ponden aan des sprekers voeten, op het steencn voetstuk tusschen de reuzenleeuwen. Toen sprak hij: nu uwe halve kronen {2M shillingB) uwo twoGshillingstukken en shillings. Hetzelfde com mando, dezelfde manoeuvre: éen, twoo, drie.... vier! Rrrrrt, het hagelde zilverstukken. Pickering graaide en grabbeldo, stopte een tasch vol. „Méér zilver", riep hij „méér.... en dan de ponnios". Zoodoende kon hij zijne beschermelingen on volgelingen nog et telijke weken in 't, loven houden. Doch mot dat, al veroorzaakte hij tolkons opstootjes en mon arres teerde hom als rustverstoorder. Toen hij gewaar schuwd word cn de mannen ©enigszins verbouwe reerd uitweken, riep hij: „Dat is nu nèt wat ik wil, nu wordt het goed; verzot u. mannon, laat u niets gezeggen, gaat door met betoogen, sluit u weer aan, vult de openingen." Mr. Pickering had zich hierover te verantwoorden, maar tegenover den rochter had hij lang zoo'n praats niet, hij legde alles anders uit. „Zóo heb ik het niet bedoeld," zei hij, „iemand! an ders hooft geroepen: „dat is net wat ik wil", ik woet niet wie hij stond achter mij. Ook sprak ik maai' zóo tegen de workeloozen omdat zo anders boos op de politie zouden worden. Do Revorend: moest, toen 50 pond waarborgsom storten. Een paar weken daar na werd hij wederom op den schouder getikt door d« politie. Ilij bedelde te veel. 't Was wel niet voor hem zolf, maar 't ging toch niet aan tolkons het publiek lastig te vallen en geld te vragen. Er werd 5 pond van du waarborgsom afgenomen als boete. De rest blijft staan, hij kau zich dun nog weer eens «jikele vrijheden veroorloven. Toon Rov. Pickering het gerechtshof verliet, werd hij door zijn satellieten lu do hoogto getild en weg gedragen. Enkole dagen geloden verscheen or oeno afdeeling mijnwerkers, onder aanvoering van hun Kamerlid en enkele voorzitters van vakvereenlgingon. Don Minister word,uitgelegd, nat hij oene subsidie behoorde te goveh aan des mijn werkers. „Ik ben een leskundige", sprak oen der voorzitters, „Sedert 1898 tra ik nu al de mijn in on' ik moot, u zeggen, dat de toestanden voor do mijnwerkors er nog nooit zoo slecht voorgestaan hebben als nu. Als een man werkt, krijgt hij geen ondersteuning,; de ondersteun den ontvangen per week moor. De kolen zijn goed koop, toch kan men ze niet kwijt, want de fabrieken en werven stakn stil." Mr. Bonar Law uitte zijn spijt, maar kon geen subsidie beloven. „We moeten eerst zien hoe het wereldcongres zich verder ontwikkelt", zeide hij, „als het evenwicht zich moer gaat horstellen, zullen de bestellingen niet uitblijven, dan komen de fabrie ken en "werven, aan wien gij nu uwe kolen niet kwijt kunt, u vrageni om alsjeblieft kolen en zoo veel en gauw mogelijk. Wanneer het waar is, wat u du beweert, dat Engeland's mijnen en de werkers in die mijnen daarmee niet gebaat zijn en de toe standen dan niet verbeteren zullen, welnu, dan heb ik diep medelijden met Engeland en beklaagt ik spe ciaal de mijnwerkers uit den grond, van mijn hart." Daarmee konden de klagers volstaan. Mr. Bonar Lg.w heeft zijne vaste denkbeelden en laat zich niet ompraten of ondersteboven schreeu wen. In de I^amer van 't Lagerhuis hebben de leiders der arbeiderspartij te keer gegaan. Ze waren nog niet tevreden, hoewel ze de loden van 't Lagerhuis tot 's morgens zeven uur hebben laten vergaderen, hen vasthoudend met goed vooraf beraamde plannen hen dwars, te zitten. „Wc zullen wel zorgen1", hadden ze gezegd, „dat de Premier zijn rust niet genieten zal en nét zoo lang hamoren tot hij zijne standvastigheid verliest; voor uit jongens!" Zoodra de vertegenwoordigers der Re geering geregeld voortgang wilden maken met het behandelen van ingekomen stukkon, riepen, ze: „schandalig; jullie moesten je schamen, jullie willen ons den mond snoeren" en dreigden de sprekers zoo noodig op straat af te toffelen. Dit, alles werd te baat genomen, (rmdat de Eerste Minister de Pre mier - weigerde de zittingen te laten onderbreken om nog eens het vvgrkloozenvraagstuk te behandelen. „Er is al zooveel over gezegd en 't wordt zoo om en-om gedraaid", had hij gezegd, dat we 't nu even moeten laten rusten". „Verharde onverschillig heid", riep Mr. Lansbury; cn Mr. Clynes die rook dat er kwaad werd gebrouwen, stelde kalm voor om de zitting te verlengen, zoodat het werkeloozen- vraagstuk nog^ steeds aan do orde zou komen en men nog eenig voordeel yoor hen kon behalen. Mr. Bonar Law zat kalm toe te kijken., Toon wierp Mr. Johnston, die een paar dagen ge>- loden Mr. Asquith beleedigd had en geweigerd excuus to vragen, zich op on vroeg aan Mr. Bonar Law of zijne kiezers uit Glasgow zich soms niet voorgesteld haddon dat toen hij in het Lagerhuis kwam, do kwestie van de werkeloozen onmiddellijk behandeld zou worden. „Ja", zeide Mr. Bonar Law kortof, „en ze hadden gelijk". pit antwoord was het sein voor velen der Ar beiderspartij om op te staan en tegen hem to bruL len en gedurende eén kwartier was er een oonver- doovend tumult. Mr Lansbury's stem galmde als klokkengelui over de stormachtige wateren. Mr. Maxton, wit van woede, dreigde, met den vinger naar de richting waar Mr. Bonar Law zat en vroeg wèit de regeering nu dacht te doen. „Antwoord, ant woord". gilden ze in koor achter hem. „Zitten, zit ten" riepen dogenen, die de Regeoring ondersteun- den, terug. Mr. Jack Jones balkte van' zijn gelief koosde plaats, in de schaduw van de galerij en Mr. Scrymgeour (spr. uit Skrimdzjur) do voorstander der afschaffing, had het over do „ploertige manieren" van den President Mr. Whitley, hij stond wild om zich heen maaiend, op. Mr. Kirkwood bleef zitten, maar met zijn broede Schotsche accent richtte hij zich tot den President, on verzocht hem, „dien man" (wijzend op den Eersten Minister) aan zijne belofte te herinnoren en hem erover aan te spreken dat hij zich er van af maakte Niet minder dan. 6 leden dor Arbeiderspartij stonden tegelijk te roepem Toen ilu storm een oogenblik. luwde, wilde de spreker het volgende vraagstuk behandelen. „No. 49", zei Mr. Ilogge, maar opnieuw brak het lav/aai los, zoodra Mr. LaneFox het antwoord wilde lezen. Alweer be gon het oproer en Mr. Lansbury loeide als oen stier, weer om het woord vragend aan den Eersten Minis ter en weigerend zich stil te houden vóór hij een definitief antwoord kreeg. De kalmste man van het heele Lagerhuis was waarschijnlijk wel do Eerste Minister zelf. Hij had gedurende het gebrul met een onbewegelijk gezicht zUtcn kijken, maar toen er een oogenblik stilte was, stapte hij naar voren, naar het spreekgestoelte, om te zeggen,, dat, de Regeeringsvoorstellon in den bree- de waren uitgelegd en het was niet mogeBjk ze nog eens als antyoorden op verschillende vragen te ber de to brongen. Er volgde nog wat rumoer; men beschuldigde den heer Bonar Law. nog eens dat hij ..zijne kiezers bedrogen had", maar kalm weer op staand, herhaalde hij zijne verzekering dat de zaken niet konden worden behandeld als ondervragingen en antwoord. Hot rurnour hield even.plotseling op nis het begonnen was. Terwijl do storm raasde had Mr. Ramsay Me:.- donald stommetje gespoeld en door taal' noch teeken gcooogd zijne volgelingen te kaïmeeren. Mr. Bonar Law heeft een zacht, vriendelijk gezicht, vastberaden, zoiïder starheid. Een denker, geen ciroo- mer, maar con doolbewust man. Zie zijne oogen rustig, vaag, vérziend over en door alles heenkijken; plotse ling verheldert de blik en wordt aandachtig als hij een punt iu dc aantijgingen ontdekt, waaruit hij kracht put om een denkbeold to vormen, wat straks zijn tegenpartij don adem zal bonemen. Hij is geen aanvaller, maar een onwrikbaar verdediger, een. wetend en berustend lijder in '8 levens stoxmen. Op zijn gezicht ziet men dikwijls du-schmink van een glimlach, net is do uitdrukking, die onzo do Gén'slct beschrijft: „Er is een glimlach, gul' on goedigDat tranen daarbij Vroolijk zijn." Toen hij door den Koning ontboden werd en hem werd verzocht ecu kabinet to vormen, heeft hij' bodonktijd gevraagd. Na rijn beraad 'heeft nij do taak afinvdflrd, do tauk dio hem werk geeft en opofferingen vergt dit nieuwe leven sluit de periode af, 'welko bom De kinderen. <3ol op tan oude Meerijes, wanneer mei. TwInK weer rjjn vernieuwd I En de behandeling i3 top N/fcrkrljgkööt» fri 24 kleurviv fólrlfton/m. «wi Sunlighi en Ux* handelen", nu kerademt*£rankrijk. Bonar Law is niet vóór de bezetting aan de Rnhr, maar hij kan er zich niet legen verzetten. Doze kwestie zal 2 Januari op het tapijt komen. "Het voorstel om: de Duitschers betalingen te laten doen van uit de opbrengst hunner mijnen en bosschen. is in goede aarde gevallen. Maar wat is het moeilijk cleze zaak te administreeren. Het beste zou waarschijnlijk zijn, het doeltreffendste, zeide een onzijdig, maar zeer meevoelend mensch tot een Engelschman gisteren, tot 'een Franschman van daag, om naar Berlijn te réizen en "de Diuitsche bankiers, welke in weelde zwelgen, eens te laten uitkomen. Hét volk in Duitsehland 'werkt en verdient, maar zit op hoogo lasten. De middenstand strijdt om] het bestaan, de hoogere burgerstand en de adel lijdt cebrek. De ban kiers hebben in troebel water gevisent en gesabeld, die weten wel hoe zich te redden, maar 't land helpen ho maar, dan voelen ze zich opeens geen Duitschers, dan zijn ze internationaal, dan trekken zo de grens over, naar het land van melk en honing en worden daar „eerzame" burgers,, welkom of onwelkom, in hei laatste geval schaffen ze zich^ een olifantshuid aart Er zijn wel meer dikhuidigen in den dierentuin. Vergadering van Dijkgraaf, Heemraden en Hoofd ingelanden op Zaterdag 23 December 1922. Afwezig de heeren C. Geerligs, Heemraad en A. van den Berg en P. J. Visscher, Hoofdingelanden, met kennisgeving van verhindering. Voorzitter de heer C. Wijdenes Spaans Jr., dijk graaf, secretaris de heer C. Keijzer. Na opening volgt lezing der notulen. Zo worden onder dankzegging onveranderd vastgesteld. Voorzitter deelt mede, dat Ged. Staten hebben goedgekeurd de overeenkomst die de polder met do Zuiderzeewerken heeft gesloten. Voor een te houden protest vergadering tegen de kosten van het Hoog heemraadschap was een uitnooddging ingekomen en do hoeren Tijsen en GeerligB, Heemraden, hebben die lo R»4. door den polder ten doel heeft de gezinshoofden en kostwinners aan werk te helpen. De kosten zullen voor den polder bedragen f3627. I De heer K. A. Kaan vraagt of het uurloon ook al is bepaald. Voorzitter zegt, dat het Dag. Bestuur zich daarmee I wilde bezig houden, maar de ambtenaar van het Ministerie heeft reeds meegedeeld dat het dagloon niet hooger dan f2.25 mocht zijn en dat het werk zooveel mogelijk moet worden aanbesteed. Do heer j. C. Geerligs noemt als1 noodzakelijk' werk verbetering van de draai aan de Van 'Ewijcksluis. Voorzitter acht het gewenscht dat het Dag. Be stuur wat vrijheid; van: beweging krijgt, wat betreft de volgorde, waarin de. werken zullen worden uit gevoerd. Wat de verbetering betreft, door den heer Geerligs aangegeven, de weg is in onderhoud van het Hoogheemraadschap, met dat bestuur zou dus on derhandeld moeten worden. Ook is een bezwaar dat de werken reeds zijn opgenomen door ambtenaren van.rijk en provincie. Met algemeene stemmen worden dó voorstellen van het Dag. Bestuur aangenomen. Voorgesteld, wordt door het Dag. Bestuur om de kayelsloot, welke loopt van den Kneesweg terzijde van de boerderij van mevr. wed. D. Waiboer tot de Kneeskade, als zoodanig vervallen te verklaren. Toegelicht wordt, dat deze sloot geen nut tneer heeft als kavelsloot te worden aangewerkt en dus onnoodig geschouwd! wordt Goedgevonden. Het Dag. Bestuur stelt voor opnieuw een overeen komst aan te gaan tot het diephouden van de vaar geul in de haven te Van Ewijcksluis. Met medewer king van de provincie en toestemming van het Rijk kan een nieuwe overeenkomst worden gesloten, waardoor de thans loopende, tot eindje 1923, komt to vervallen. De bijdrage van kosten woor den polder wor-dt ge rekend: naar een jaarlijksch grondvervoer van overeenkomst loopt tot het z.g. boezemmeer ge vormd is. Daarna Jtan de kwestie opnieuw onder de ocgen worden gezien, aan de hand van den gewij- zigden toestand'. De poTder zal een dlerde van de kosten betalen:, ge rekend naar een jaarlijksch grondververvoer van 8163 M3., dus voor den polder 2721 M3. Goedge vonden. Bij de rondvraag vrahgt de heer J. C. Geerligs voortaan een uitvoeriger agenda te mogen ontvan gen, zoodat men b.v. voor deze vergadering had ge weten welke werken voor werkverschaffing in aan merking kwamen, volgens het Dag. Bestuur. Voorzitter doet de toezegging, dat zooveel moge lijk met dezen wensch rekening gehouden zal wor- deü. Evenwol die stukken liggen steeds bij; den voor zitter of bij den secretaris ter inzage. De heer Smit informeert naar het onderzoek van het boezemwater. Voorzitter antwoordt dat na do mededeeling van de vorige keer geen onderzoek meer is ingesteld, maar wel ligt het in do bedoeling het water nog eens te onderzoeken. De heer Smit: Dus er zal wol geen kans wezon een duiker te krijgen. Voorzitter zegt die vraag noch met ja, noch met neen te durven beantwoorden. Verder wijst de heer Smit nog op een schut achter zijn land, dat verbetering behoeft. Voorzitter, zal er werk van maken. De heer Langereis-merkt nog op, dat als hot boe zemwater nu goed is, bet daarom in den zomer nog niet goed is. Voorzitter zegt dat het dan ook in de bedoeling ligt met het nemen van proeven door te gaan. Sluiting. dan verlies en verdriet bracht. Zijne vrouw verloor hij kort geleden. Zijne twee zoons sneuvelden in den grooten oorlog, zijn familieleven was plotseling opge lost Nu wijdt nij zijne krachten, zijne gaven en energie aan het land zijner vaderen. Zijn geboorteland is Canada, waar hij als zoon van een Presbyterian dominé geboren werd, en streng opgevoed onder de leer van de stijve, stoere Schotsche Kérk. Hij kan tegen speldeprikken, wat een bijzondere gavt, is. Menig veroveraar, heerscher, heeft door speldeprikken zijn humeur, zijn zelfbeheersching en ook de goede zaak verloren. Napoleon bijvoorbeeld, verloor zijn geduld, zijn be- zinning, om zoo te zeggen, als hij' geprikkeld werd. Lloyd George ook en dat komt omdat dergelijke pittige helden, leeuwen klein van stuk, bewegelijk, geniaal en energiek, de zwakheid bezitten van hunne ij delheid: ze willen populair zijn. Ze willen be wierookt, gevierd, toegejuicht worden en heerschen en wanneer zij zóó aangevallen worden lot ze zich ergeren, kunnen zo niet begrijpen,» hoe men ben dat kan aan doen en ze meenden liet toch zoo goed, zoo van gan- scher harie met allen; dat is 't juist; toet allen. Ze beloven iedereen het beste en blijven In gébréke. Dan zeggen velen: „Hè, kijk, dat is toch niet de man die <ik mij gedacht had, hij draait zich nèt zoo naar den l anderen kant en heeft voor hen denzelfden glimlach, j dezelfde stembuiging, dezelfde woorden. Waaraan moet I ik me nu houden'?" Bonar Law zegt: „neen" en hij meent het. Dloyd George zeide,.ja" en hij meende het niet; hij kón het meenen, al wilde hij nog zoo graag. Frankrijk krijgt nu weer vertrouwen en voelt sympa thiek tegenover Engeland. Een maand geleden nog had men in Frankrijk het land aan de Engelscheanu men de vaste hand weer voelt, nu Bonar Law's laatste woorden zijn: j,Frankrijk en Engeland moeten te zamen i vergadering bijgewoond1. Het is de bedoeling naast de 'Noordhollandsche Vereeniging van Waterschappen in deze actief te blijven en besloten is dat de kosten pondspondsgewijze- door de polders zullen worden bijgedragen. Die kosten zullen wel gering blijven en de vergadering hecht hare goedkeuring aan deze regeling. Ged. Staten hebben goedgekeurd de nadere regeling van het salaris voor den 'penningmeester. Diens borgr stelling is geregeld door een hypotheek op lande rijen van een familielid' van den penningmeester Mededeeling wordt gedaan van de aanbesteding van het slootwerk. Het baggerwerk aan de Van Ewijcksluis is aanbesteed' tegen 22 cent per M3. Er blijkt wel uit dat pe nieuwe overeenkomst voor den polder een billijke is en hem voordeel zal verschaffen De baggermolens zijn onderweg, dus er zal nu wel gauw worden begonnen. Het Dag.'Bestuur stelt voor om wederom eenige verbeteringen aan wegen ten uitvoer te brengen tot verschaffing van arbeid aan werkloozen. Voorzitter zegt dat Woensdag do Zuiderzeewerken wordien aanbesteed, maar het is toch noodig dat er iets gedaan wordt om de werkloosheid tegen te gaan. De gemeente heeft thans 40 pet der kosten gegaran deerd, heeft steun van rijk en provincie gevraagd, terwijl hier reeds ambtenaren zijn geweest om de werken in oogenschouw te nemen» Die ambtenaren konden er zich mee voreenigen dat de werken voor werkverschaffing werden aangemerkt. De begrooting van -kosten voor de werken, welke voorzitter mede deelt, geeft aan een bedrag van f5885. Het ligt niet in de bedoeling dit bedrag direct te verwerken, maar machtiging wordt gevraagd! dat zoo noodig te e- bruiken. Het is voorts de bedoeling te trachten de menschen zooveel mogelijk bij de Zuiderzeewerken te werk gesteld te krijgen, terwijl de werkverschaffing Reclames. als eczema, uitslag, nelelroos, acne, winterhanden enz., en ook lichte kwalen als zadelpijn, insectenbeten, klo ven enz. worden geheeld door aanwending van Fosler's Zalf. Prijs f 1.75 per doos, alom' verkrijgbaar. WIERINGERWAARD. Wanneer we hier zoo af en toe eensi in de gelegen heid' worden gesteld om het „Kleine Tooneel" van Noordsc'harwoude te hooren, behoeven we volstrekt niet Amsterdam of Schagen te gaan. We hebben althans jl. Zondag verwonderd gestaan over het prachtige spel van dit Kleine Tooneel bij de opvoering van ;,Pro Domo" (Rede voor zijn éigen buis), tooneelspel *in 5 bedrijven, van Riemsdijk, een stuk dat zeer zwaar is en 'daarom beste krachten verèisc'ht. Vooral de rol van Graaf Louis de Prebois Grancé was bij den heer P. Deutekom in goede han den, alhoewel velen onzer hem liever in een komi sche rol zien, Wie dezelfde rol b.v. door Bouwmees ter hebben zien spelen, beweerden, dat er meer stil spel gegeven kon worden. Dit neemt niet weg, dat we van begin tot het eind met algeheele aandacht zijn spel hebben bewonderd. Het samenspel in het derde bedrijf tusschen vader en zoon was aandoenlijk en hoe mooi was het 4e be drijf, waar hij een rede hield: voor de Rechtbank, die 23 minuten duurde. Hier hadden we gaarne een paar rechters achter de'groene tafel gezien, wat zeker meer effect had gemaakt. In de Nachtsociëteit heeft Louis, de verdorven zoon van den Graaf, meesterlijk gespeeld: We zouden zoo zeggen: Het kon niet beter. In diezelfde nachtkroeg was Toni ook eenig. Voor een dergelijk bedrijf was het tooneel wel wat primitief. Wanneer we dan ook nog mogen noemen de beide dames die als Gravin era als dochter in het laatste bedrijf met den Graaf, die na 5 jaar in de cel te hebben gespten, op het kasteei terug is gekomen, zulk mooi spel hebben laten zien, dan kan 't bijna niet anders of iedereen zal hoogst voldaan zijn ge weest. De uitstekende grimeering door de firm. Kuijt heeft er ook veel toe bijgedragen. Henri, de vriend van den Graaf, kon ons niet ge heel en al voldoen. De leden van het Kleine Tooneel kunnen overtuigd 'zijn, dat ze ons een genotvollen avond hebben bezorgd. Trouwens de ademlooze stilte in zoo'n volle zaal en het daverend applaus na elk bedrijf is hiervan 't beste bewijs. Een gezellig bal na.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1922 | | pagina 1