Alieieci Nieuws-
Mratniit- LaiiMlal
FUNSTE
MELANGE
JBRGENS'
VERVANGT DE FUNSTE BOTER
Hoe het in 't Lagerhuis
toeging.
Anna Paulownapolder.
11 Fl
I Co.» Scbeoe»
Alle jjeukende huidkwalen
Binnenlandsch Nieuws.
Woensdag 27 December 15*22,
SCHAGER
66ste Jaargang, No 715®,
Dit hlad v«t«chljnt vlorma&l pas woolc: Dinsdag, Woensdag, Donder- imwiwns i
dag on Zaterdag. BIJ Injondlng tot '«morgens 8 uur, worden Advor- I Ullyt,vtil 9 I
tentlön nog soovoel mogelijk ln het oecetultkomond nummer geplaatst, POSTREKENING No, 23330
INT. TELEF. no. 20
Prijs per 8 maandon tl.OS, Losso nnmmora 9 cent, ADVBKTiIN-
TIöN van 1 tot B rogoio 11.10, lodoro rogol raeoï 20 cent (bowljsno.
Inbegrepen). Grooto lottero worden naar plaatsruimte berekend.
Als or wel Iemand ia die zijne positie ala Eerste
Minister ernstig opvat, is hoi Bonar Law,„terwijl de
oppositie allo "krochten inspant hom op zijne ,grond--
vosten te doen wankelen en 't moeilijk voor hom te
maken, Niet alleen komt de éene deputatie na de
andere, om 'n onderiioud -maar in de Kamer in 'a
Lagerhuis zijn do verwijten van de zijde der La
buurpartij niet van do lucht.
Nog stoeds zwerven de workeloozen door de stad;
zo hangen on verlangen en groeien in aantal. Elke
wook komen er ecnige honderden bij, want het ia
een goed baantje.
De dominé Pickering, die mot een groot aantal van
hen uit Shoffield gewandeld is, is hun held. Toom de-
zo op Trafalgar Square, hen toesprak, en hij ook
vele belangstellenden, die even bloven luisteren, on
der den magnetischon invloed van zijne woorden
wist te brengen, hoeft hij, zooals Mozes met zijn^tok
wator uit den rots deed vloeien, het gold bij hon
derden ponden uit do zakken van 't publiek doen
stroomen en dat nog wel op commando. Wij m o o-
t o n levorn riep do „Revorend", we moetoiï onder dak
slapen cm we moeten eten, om nog niet eens van. de
slijtage van onze schoenen te spreken. Geeft dus en
geeft zooveel je kunt! Eerst moet ik jullie ponden
hebben, Als ik en tel, steekt ge allen de handen in
de zakken, zeg ik twee, dan neemt ge uw pond-
noot in de hand; drie dan houdt ge die hand in de
lucht en vier dan werpt ge de ponden hier op het
platform. En ja, éen, twee, drie, vier: als 'n zwerm vo
gols fladderden 'de ponden aan des sprekers voeten,
op het steencn voetstuk tusschen de reuzenleeuwen.
Toen sprak hij: nu uwe halve kronen {2M shillingB)
uwo twoGshillingstukken en shillings. Hetzelfde com
mando, dezelfde manoeuvre: éen, twoo, drie.... vier!
Rrrrrt, het hagelde zilverstukken. Pickering graaide
en grabbeldo, stopte een tasch vol. „Méér zilver",
riep hij „méér.... en dan de ponnios". Zoodoende
kon hij zijne beschermelingen on volgelingen nog et
telijke weken in 't, loven houden. Doch mot dat, al
veroorzaakte hij tolkons opstootjes en mon arres
teerde hom als rustverstoorder. Toen hij gewaar
schuwd word cn de mannen ©enigszins verbouwe
reerd uitweken, riep hij: „Dat is nu nèt wat ik wil,
nu wordt het goed; verzot u. mannon, laat u niets
gezeggen, gaat door met betoogen, sluit u weer aan,
vult de openingen." Mr. Pickering had zich hierover
te verantwoorden, maar tegenover den rochter had
hij lang zoo'n praats niet, hij legde alles anders uit.
„Zóo heb ik het niet bedoeld," zei hij, „iemand! an
ders hooft geroepen: „dat is net wat ik wil", ik woet
niet wie hij stond achter mij. Ook sprak ik maai'
zóo tegen de workeloozen omdat zo anders boos op
de politie zouden worden. Do Revorend: moest, toen
50 pond waarborgsom storten. Een paar weken daar
na werd hij wederom op den schouder getikt door d«
politie. Ilij bedelde te veel. 't Was wel niet voor hem
zolf, maar 't ging toch niet aan tolkons het publiek
lastig te vallen en geld te vragen.
Er werd 5 pond van du waarborgsom afgenomen
als boete. De rest blijft staan, hij kau zich dun nog
weer eens «jikele vrijheden veroorloven.
Toon Rov. Pickering het gerechtshof verliet, werd
hij door zijn satellieten lu do hoogto getild en weg
gedragen.
Enkole dagen geloden verscheen or oeno afdeeling
mijnwerkers, onder aanvoering van hun Kamerlid
en enkele voorzitters van vakvereenlgingon.
Don Minister word,uitgelegd, nat hij oene subsidie
behoorde te goveh aan des mijn werkers. „Ik ben een
leskundige", sprak oen der voorzitters, „Sedert 1898
tra ik nu al de mijn in on' ik moot, u zeggen, dat de
toestanden voor do mijnwerkors er nog nooit zoo
slecht voorgestaan hebben als nu. Als een man
werkt, krijgt hij geen ondersteuning,; de ondersteun
den ontvangen per week moor. De kolen zijn goed
koop, toch kan men ze niet kwijt, want de fabrieken
en werven stakn stil."
Mr. Bonar Law uitte zijn spijt, maar kon geen
subsidie beloven. „We moeten eerst zien hoe het
wereldcongres zich verder ontwikkelt", zeide hij,
„als het evenwicht zich moer gaat horstellen, zullen
de bestellingen niet uitblijven, dan komen de fabrie
ken en "werven, aan wien gij nu uwe kolen niet
kwijt kunt, u vrageni om alsjeblieft kolen en zoo
veel en gauw mogelijk. Wanneer het waar is, wat u
du beweert, dat Engeland's mijnen en de werkers
in die mijnen daarmee niet gebaat zijn en de toe
standen dan niet verbeteren zullen, welnu, dan heb
ik diep medelijden met Engeland en beklaagt ik spe
ciaal de mijnwerkers uit den grond, van mijn hart."
Daarmee konden de klagers volstaan.
Mr. Bonar Lg.w heeft zijne vaste denkbeelden en
laat zich niet ompraten of ondersteboven schreeu
wen.
In de I^amer van 't Lagerhuis hebben de leiders
der arbeiderspartij te keer gegaan. Ze waren nog
niet tevreden, hoewel ze de loden van 't Lagerhuis
tot 's morgens zeven uur hebben laten vergaderen,
hen vasthoudend met goed vooraf beraamde plannen
hen dwars, te zitten.
„Wc zullen wel zorgen1", hadden ze gezegd, „dat de
Premier zijn rust niet genieten zal en nét zoo lang
hamoren tot hij zijne standvastigheid verliest; voor
uit jongens!" Zoodra de vertegenwoordigers der Re
geering geregeld voortgang wilden maken met het
behandelen van ingekomen stukkon, riepen, ze:
„schandalig; jullie moesten je schamen, jullie willen
ons den mond snoeren" en dreigden de sprekers zoo
noodig op straat af te toffelen. Dit, alles werd te
baat genomen, (rmdat de Eerste Minister de Pre
mier - weigerde de zittingen te laten onderbreken
om nog eens het vvgrkloozenvraagstuk te behandelen.
„Er is al zooveel over gezegd en 't wordt zoo om
en-om gedraaid", had hij gezegd, dat we 't nu even
moeten laten rusten". „Verharde onverschillig
heid", riep Mr. Lansbury; cn Mr. Clynes die rook
dat er kwaad werd gebrouwen, stelde kalm voor
om de zitting te verlengen, zoodat het werkeloozen-
vraagstuk nog^ steeds aan do orde zou komen en
men nog eenig voordeel yoor hen kon behalen.
Mr. Bonar Law zat kalm toe te kijken.,
Toon wierp Mr. Johnston, die een paar dagen ge>-
loden Mr. Asquith beleedigd had en geweigerd excuus
to vragen, zich op on vroeg aan Mr. Bonar Law of
zijne kiezers uit Glasgow zich soms niet voorgesteld
haddon dat toen hij in het Lagerhuis kwam, do
kwestie van de werkeloozen onmiddellijk behandeld
zou worden.
„Ja", zeide Mr. Bonar Law kortof, „en ze hadden
gelijk".
pit antwoord was het sein voor velen der Ar
beiderspartij om op te staan en tegen hem to bruL
len en gedurende eén kwartier was er een oonver-
doovend tumult. Mr Lansbury's stem galmde als
klokkengelui over de stormachtige wateren. Mr.
Maxton, wit van woede, dreigde, met den vinger naar
de richting waar Mr. Bonar Law zat en vroeg wèit
de regeering nu dacht te doen. „Antwoord, ant
woord". gilden ze in koor achter hem. „Zitten, zit
ten" riepen dogenen, die de Regeoring ondersteun-
den, terug. Mr. Jack Jones balkte van' zijn gelief
koosde plaats, in de schaduw van de galerij en Mr.
Scrymgeour (spr. uit Skrimdzjur) do voorstander der
afschaffing, had het over do „ploertige manieren"
van den President Mr. Whitley, hij stond wild om
zich heen maaiend, op. Mr. Kirkwood bleef zitten,
maar met zijn broede Schotsche accent richtte hij
zich tot den President, on verzocht hem, „dien man"
(wijzend op den Eersten Minister) aan zijne belofte
te herinnoren en hem erover aan te spreken dat hij
zich er van af maakte Niet minder dan. 6 leden dor
Arbeiderspartij stonden tegelijk te roepem Toen ilu
storm een oogenblik. luwde, wilde de spreker het
volgende vraagstuk behandelen. „No. 49", zei Mr.
Ilogge, maar opnieuw brak het lav/aai los, zoodra
Mr. LaneFox het antwoord wilde lezen. Alweer be
gon het oproer en Mr. Lansbury loeide als oen stier,
weer om het woord vragend aan den Eersten Minis
ter en weigerend zich stil te houden vóór hij een
definitief antwoord kreeg.
De kalmste man van het heele Lagerhuis was
waarschijnlijk wel do Eerste Minister zelf. Hij had
gedurende het gebrul met een onbewegelijk gezicht
zUtcn kijken, maar toen er een oogenblik stilte was,
stapte hij naar voren, naar het spreekgestoelte, om
te zeggen,, dat, de Regeeringsvoorstellon in den bree-
de waren uitgelegd en het was niet mogeBjk ze nog
eens als antyoorden op verschillende vragen te ber
de to brongen. Er volgde nog wat rumoer; men
beschuldigde den heer Bonar Law. nog eens dat hij
..zijne kiezers bedrogen had", maar kalm weer op
staand, herhaalde hij zijne verzekering dat de zaken
niet konden worden behandeld als ondervragingen
en antwoord.
Hot rurnour hield even.plotseling op nis het begonnen
was. Terwijl do storm raasde had Mr. Ramsay Me:.-
donald stommetje gespoeld en door taal' noch teeken
gcooogd zijne volgelingen te kaïmeeren.
Mr. Bonar Law heeft een zacht, vriendelijk gezicht,
vastberaden, zoiïder starheid. Een denker, geen ciroo-
mer, maar con doolbewust man. Zie zijne oogen rustig,
vaag, vérziend over en door alles heenkijken; plotse
ling verheldert de blik en wordt aandachtig als hij een
punt iu dc aantijgingen ontdekt, waaruit hij kracht put
om een denkbeold to vormen, wat straks zijn tegenpartij
don adem zal bonemen. Hij is geen aanvaller, maar een
onwrikbaar verdediger, een. wetend en berustend lijder
in '8 levens stoxmen. Op zijn gezicht ziet men dikwijls
du-schmink van een glimlach, net is do uitdrukking, die
onzo do Gén'slct beschrijft: „Er is een glimlach, gul'
on goedigDat tranen daarbij Vroolijk zijn." Toen
hij door den Koning ontboden werd en hem werd
verzocht ecu kabinet to vormen, heeft hij' bodonktijd
gevraagd. Na rijn beraad 'heeft nij do taak afinvdflrd,
do tauk dio hem werk geeft en opofferingen vergt
dit nieuwe leven sluit de periode af, 'welko bom
De kinderen. <3ol op tan
oude Meerijes, wanneer mei.
TwInK weer rjjn vernieuwd I
En de behandeling i3 top
N/fcrkrljgkööt» fri 24 kleurviv
fólrlfton/m. «wi Sunlighi en Ux*
handelen", nu kerademt*£rankrijk.
Bonar Law is niet vóór de bezetting aan de Rnhr,
maar hij kan er zich niet legen verzetten. Doze kwestie
zal 2 Januari op het tapijt komen. "Het voorstel om: de
Duitschers betalingen te laten doen van uit de opbrengst
hunner mijnen en bosschen. is in goede aarde gevallen.
Maar wat is het moeilijk cleze zaak te administreeren.
Het beste zou waarschijnlijk zijn, het doeltreffendste,
zeide een onzijdig, maar zeer meevoelend mensch tot
een Engelschman gisteren, tot 'een Franschman van
daag, om naar Berlijn te réizen en "de Diuitsche bankiers,
welke in weelde zwelgen, eens te laten uitkomen. Hét
volk in Duitsehland 'werkt en verdient, maar zit op
hoogo lasten. De middenstand strijdt om] het bestaan, de
hoogere burgerstand en de adel lijdt cebrek. De ban
kiers hebben in troebel water gevisent en gesabeld,
die weten wel hoe zich te redden, maar 't land helpen
ho maar, dan voelen ze zich opeens geen Duitschers,
dan zijn ze internationaal, dan trekken zo de grens
over, naar het land van melk en honing en worden
daar „eerzame" burgers,, welkom of onwelkom, in hei
laatste geval schaffen ze zich^ een olifantshuid aart
Er zijn wel meer dikhuidigen in den dierentuin.
Vergadering van Dijkgraaf, Heemraden en Hoofd
ingelanden op Zaterdag 23 December 1922.
Afwezig de heeren C. Geerligs, Heemraad en A.
van den Berg en P. J. Visscher, Hoofdingelanden,
met kennisgeving van verhindering.
Voorzitter de heer C. Wijdenes Spaans Jr., dijk
graaf, secretaris de heer C. Keijzer.
Na opening volgt lezing der notulen. Zo worden
onder dankzegging onveranderd vastgesteld.
Voorzitter deelt mede, dat Ged. Staten hebben
goedgekeurd de overeenkomst die de polder met do
Zuiderzeewerken heeft gesloten. Voor een te houden
protest vergadering tegen de kosten van het Hoog
heemraadschap was een uitnooddging ingekomen en
do hoeren Tijsen en GeerligB, Heemraden, hebben die
lo
R»4.
door den polder ten doel heeft de gezinshoofden en
kostwinners aan werk te helpen. De kosten zullen
voor den polder bedragen f3627.
I De heer K. A. Kaan vraagt of het uurloon ook al is
bepaald.
Voorzitter zegt, dat het Dag. Bestuur zich daarmee
I wilde bezig houden, maar de ambtenaar van het
Ministerie heeft reeds meegedeeld dat het dagloon
niet hooger dan f2.25 mocht zijn en dat het werk
zooveel mogelijk moet worden aanbesteed.
Do heer j. C. Geerligs noemt als1 noodzakelijk' werk
verbetering van de draai aan de Van 'Ewijcksluis.
Voorzitter acht het gewenscht dat het Dag. Be
stuur wat vrijheid; van: beweging krijgt, wat betreft
de volgorde, waarin de. werken zullen worden uit
gevoerd. Wat de verbetering betreft, door den heer
Geerligs aangegeven, de weg is in onderhoud van het
Hoogheemraadschap, met dat bestuur zou dus on
derhandeld moeten worden. Ook is een bezwaar dat
de werken reeds zijn opgenomen door ambtenaren
van.rijk en provincie.
Met algemeene stemmen worden dó voorstellen
van het Dag. Bestuur aangenomen.
Voorgesteld, wordt door het Dag. Bestuur om de
kayelsloot, welke loopt van den Kneesweg terzijde
van de boerderij van mevr. wed. D. Waiboer tot de
Kneeskade, als zoodanig vervallen te verklaren.
Toegelicht wordt, dat deze sloot geen nut tneer
heeft als kavelsloot te worden aangewerkt en dus
onnoodig geschouwd! wordt Goedgevonden.
Het Dag. Bestuur stelt voor opnieuw een overeen
komst aan te gaan tot het diephouden van de vaar
geul in de haven te Van Ewijcksluis. Met medewer
king van de provincie en toestemming van het Rijk
kan een nieuwe overeenkomst worden gesloten,
waardoor de thans loopende, tot eindje 1923, komt to
vervallen.
De bijdrage van kosten woor den polder wor-dt ge
rekend: naar een jaarlijksch grondvervoer van
overeenkomst loopt tot het z.g. boezemmeer ge
vormd is. Daarna Jtan de kwestie opnieuw onder de
ocgen worden gezien, aan de hand van den gewij-
zigden toestand'.
De poTder zal een dlerde van de kosten betalen:, ge
rekend naar een jaarlijksch grondververvoer van
8163 M3., dus voor den polder 2721 M3. Goedge
vonden.
Bij de rondvraag vrahgt de heer J. C. Geerligs
voortaan een uitvoeriger agenda te mogen ontvan
gen, zoodat men b.v. voor deze vergadering had ge
weten welke werken voor werkverschaffing in aan
merking kwamen, volgens het Dag. Bestuur.
Voorzitter doet de toezegging, dat zooveel moge
lijk met dezen wensch rekening gehouden zal wor-
deü. Evenwol die stukken liggen steeds bij; den voor
zitter of bij den secretaris ter inzage.
De heer Smit informeert naar het onderzoek van
het boezemwater.
Voorzitter antwoordt dat na do mededeeling van
de vorige keer geen onderzoek meer is ingesteld,
maar wel ligt het in do bedoeling het water nog eens
te onderzoeken.
De heer Smit: Dus er zal wol geen kans wezon een
duiker te krijgen.
Voorzitter zegt die vraag noch met ja, noch met
neen te durven beantwoorden.
Verder wijst de heer Smit nog op een schut achter
zijn land, dat verbetering behoeft.
Voorzitter, zal er werk van maken.
De heer Langereis-merkt nog op, dat als hot boe
zemwater nu goed is, bet daarom in den zomer nog
niet goed is.
Voorzitter zegt dat het dan ook in de bedoeling ligt
met het nemen van proeven door te gaan.
Sluiting.
dan verlies en verdriet bracht. Zijne vrouw verloor hij
kort geleden. Zijne twee zoons sneuvelden in den
grooten oorlog, zijn familieleven was plotseling opge
lost Nu wijdt nij zijne krachten, zijne gaven en energie
aan het land zijner vaderen. Zijn geboorteland is Canada,
waar hij als zoon van een Presbyterian dominé geboren
werd, en streng opgevoed onder de leer van de stijve,
stoere Schotsche Kérk.
Hij kan tegen speldeprikken, wat een bijzondere gavt,
is. Menig veroveraar, heerscher, heeft door speldeprikken
zijn humeur, zijn zelfbeheersching en ook de goede
zaak verloren.
Napoleon bijvoorbeeld, verloor zijn geduld, zijn be-
zinning, om zoo te zeggen, als hij' geprikkeld werd.
Lloyd George ook en dat komt omdat dergelijke
pittige helden, leeuwen klein van stuk, bewegelijk,
geniaal en energiek, de zwakheid bezitten van hunne
ij delheid: ze willen populair zijn. Ze willen be
wierookt, gevierd, toegejuicht worden en heerschen en
wanneer zij zóó aangevallen worden lot ze zich ergeren,
kunnen zo niet begrijpen,» hoe men ben dat kan aan
doen en ze meenden liet toch zoo goed, zoo van gan-
scher harie met allen; dat is 't juist; toet allen. Ze
beloven iedereen het beste en blijven In gébréke. Dan
zeggen velen: „Hè, kijk, dat is toch niet de man die
<ik mij gedacht had, hij draait zich nèt zoo naar den
l anderen kant en heeft voor hen denzelfden glimlach,
j dezelfde stembuiging, dezelfde woorden. Waaraan moet
I ik me nu houden'?"
Bonar Law zegt: „neen" en hij meent het. Dloyd
George zeide,.ja" en hij meende het niet; hij kón het
meenen, al wilde hij nog zoo graag.
Frankrijk krijgt nu weer vertrouwen en voelt sympa
thiek tegenover Engeland. Een maand geleden nog had
men in Frankrijk het land aan de Engelscheanu men
de vaste hand weer voelt, nu Bonar Law's laatste
woorden zijn: j,Frankrijk en Engeland moeten te zamen
i vergadering bijgewoond1. Het is de bedoeling naast de
'Noordhollandsche Vereeniging van Waterschappen in
deze actief te blijven en besloten is dat de kosten
pondspondsgewijze- door de polders zullen worden
bijgedragen. Die kosten zullen wel gering blijven en
de vergadering hecht hare goedkeuring aan deze
regeling.
Ged. Staten hebben goedgekeurd de nadere regeling
van het salaris voor den 'penningmeester. Diens borgr
stelling is geregeld door een hypotheek op lande
rijen van een familielid' van den penningmeester
Mededeeling wordt gedaan van de aanbesteding
van het slootwerk. Het baggerwerk aan de Van
Ewijcksluis is aanbesteed' tegen 22 cent per M3. Er
blijkt wel uit dat pe nieuwe overeenkomst voor den
polder een billijke is en hem voordeel zal verschaffen
De baggermolens zijn onderweg, dus er zal nu wel
gauw worden begonnen.
Het Dag.'Bestuur stelt voor om wederom eenige
verbeteringen aan wegen ten uitvoer te brengen tot
verschaffing van arbeid aan werkloozen.
Voorzitter zegt dat Woensdag do Zuiderzeewerken
wordien aanbesteed, maar het is toch noodig dat er
iets gedaan wordt om de werkloosheid tegen te gaan.
De gemeente heeft thans 40 pet der kosten gegaran
deerd, heeft steun van rijk en provincie gevraagd,
terwijl hier reeds ambtenaren zijn geweest om de
werken in oogenschouw te nemen» Die ambtenaren
konden er zich mee voreenigen dat de werken voor
werkverschaffing werden aangemerkt. De begrooting
van -kosten voor de werken, welke voorzitter mede
deelt, geeft aan een bedrag van f5885. Het ligt niet
in de bedoeling dit bedrag direct te verwerken, maar
machtiging wordt gevraagd! dat zoo noodig te e-
bruiken. Het is voorts de bedoeling te trachten de
menschen zooveel mogelijk bij de Zuiderzeewerken te
werk gesteld te krijgen, terwijl de werkverschaffing
Reclames.
als eczema, uitslag, nelelroos, acne, winterhanden enz.,
en ook lichte kwalen als zadelpijn, insectenbeten, klo
ven enz. worden geheeld door aanwending van Fosler's
Zalf. Prijs f 1.75 per doos, alom' verkrijgbaar.
WIERINGERWAARD.
Wanneer we hier zoo af en toe eensi in de gelegen
heid' worden gesteld om het „Kleine Tooneel" van
Noordsc'harwoude te hooren, behoeven we volstrekt
niet Amsterdam of Schagen te gaan.
We hebben althans jl. Zondag verwonderd gestaan
over het prachtige spel van dit Kleine Tooneel bij
de opvoering van ;,Pro Domo" (Rede voor zijn éigen
buis), tooneelspel *in 5 bedrijven, van Riemsdijk, een
stuk dat zeer zwaar is en 'daarom beste krachten
verèisc'ht. Vooral de rol van Graaf Louis de Prebois
Grancé was bij den heer P. Deutekom in goede han
den, alhoewel velen onzer hem liever in een komi
sche rol zien, Wie dezelfde rol b.v. door Bouwmees
ter hebben zien spelen, beweerden, dat er meer stil
spel gegeven kon worden. Dit neemt niet weg, dat
we van begin tot het eind met algeheele aandacht
zijn spel hebben bewonderd.
Het samenspel in het derde bedrijf tusschen vader
en zoon was aandoenlijk en hoe mooi was het 4e be
drijf, waar hij een rede hield: voor de Rechtbank, die
23 minuten duurde. Hier hadden we gaarne een paar
rechters achter de'groene tafel gezien, wat zeker
meer effect had gemaakt.
In de Nachtsociëteit heeft Louis, de verdorven zoon
van den Graaf, meesterlijk gespeeld: We zouden zoo
zeggen: Het kon niet beter. In diezelfde nachtkroeg
was Toni ook eenig. Voor een dergelijk bedrijf was
het tooneel wel wat primitief.
Wanneer we dan ook nog mogen noemen de beide
dames die als Gravin era als dochter in het laatste
bedrijf met den Graaf, die na 5 jaar in de cel te
hebben gespten, op het kasteei terug is gekomen,
zulk mooi spel hebben laten zien, dan kan 't bijna
niet anders of iedereen zal hoogst voldaan zijn ge
weest. De uitstekende grimeering door de firm. Kuijt
heeft er ook veel toe bijgedragen.
Henri, de vriend van den Graaf, kon ons niet ge
heel en al voldoen. De leden van het Kleine Tooneel
kunnen overtuigd 'zijn, dat ze ons een genotvollen
avond hebben bezorgd. Trouwens de ademlooze stilte
in zoo'n volle zaal en het daverend applaus na elk
bedrijf is hiervan 't beste bewijs. Een gezellig bal na.