Aiicntti Nicus-
Luiliiillil
Het Huwelijk van Lady Tanend.
Woensdag 22 Februari 1923.
66sie Jaargang. No.. V'ietè.
Uitgevers i N.V, v.b. TRAPMAN Co., Schagen
EERSTE BLAD.
1EKLAND.
FEUILLETON.
Plaatselijk Nieuws
Dit blad vm-a.-liljnt viermaal po» wook: Dln&dag, Woenadag, Donder
dag on Zaterdag. BIJ inzending tot '0 morgona 3 'uur, woeden Adver-
leuiión nog zooveel mogelijk in hot oeratuitkomond nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. - INT. TELEF. no. 20
Prijs per 8 maanden f 1.6B. Loooo nummers 0 cent, ADVfóftYEN-
TlftN van 1 tot 6 regels fl.lö, iodoro rogol mooa EO cent (bewljsno.
Inbegrepen). Grooto lettera worden naar plaatsnuimto borokend»
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN
Bijna even prettig als het maken van herrie, vindt
een Ier het bes.echten van herrie, zei laatst een Ameri
kaan, die correspondent te Dublin ls van een der
groote Engelscke dagbladen.
Het heeft cr heusch allen schijn van of het zoo is,
want het allernieuwste bericht uit Ierland is nu, dat
de Iorsche Napoleon bezig is als Vredesapostel op te
treden.
Deze Iersche Napoleon is een jonge Ier. genaamd
William Deasy, maar élgemeen in Ierland genoemd
Liam Deasy.
Den bijnaam van Napoleon heeft hij te danken aan
wijlen jVlichael Cólins, die beweerde, dat het jonge
mcnsch werkelijk bijzondere qualiteiten had.
Liam Deasy is plaatsvervangend chef van den Staf
van het Republikeinsch-Iersche leger, der Rebellen dus..
Twee of drie weken geleden werd Liam Deasy ge
vangen genomen en dua rhij natuurlijk in hét bezit van
wapenen was, is ziin lot beslist.
Dat wil zeggen, net zou beslist zijn, indien hij niet
met een heer bijzonder voorstel' voor den dag ware
gekomen. N
Zijn lot zou geweest zijn als dat van den bekenden
Jerschen vechtersbaas Rory O'connor en van den En-
gelschman Erskine Chjlders.
Een muur, een blinddoek, een vuurpeloton, een com
mando, cn.... afgeloopen.
Rory O'connor cn Erskine Childcrs hebben den dood
met mannenmoed voor oogen gezien.
Of Liam Deasy nu minder moedig ten opzichte van
den dood,door een vuurpeleton was, wil' ik niet zeggen,
het zou vreemd lijken voor een man, die steeds elke
gevaren van een guerilla oorlog geüoopen heeft
Maar het kan zijn.
Het kan echter ook zijn, dat Liam in de gevangenis
van de dwalingen 'zijns weegs teruggekomen is en neeit
leeren inzien toen hij rust? had, kon en onwillekeurig
moest nadenken, dat deze guerilla oorlog tusschen de
Zuid Ieren onderling, dit verbranden van huizen,
kasteeleii en cinema ta dat opblazen van bruggen, vcrnic
tigen- van rollend spoorvvegmateriaal en stations ten
slotte niets goeds kan baren.
Het is dan ook met het spoorwegvervoer in Zuid
Ierland ,zoo gesteld, dat alleen de grooto Iersche spoor-
wog nog zoo en zoo kwaad als het kan, rijdt, maar alle
verantwoordelijkheid ook ten opzichte van het leve!
der passagiers uitdrukkelijk voorbehoudt.
Du kleinere ilijnen hebben het bijltje er bij neergelegd.
Het fatale is, dat de stations van de nog geëxploiteerd
wordende lijnen steeds overvallen worden om t,de Inde
10 lichten", zoodat de spoorwegmaatschappij eigenlijk
werkt oin de rebellen aan de noodige zakcenten te
helpen,
Dut is natuurlijk ccn hopeloozo toestand.
Met het zelfde doel om geld te krijgen, doen de
Rebellen steeds Invallen in de postkantoren "en soms
in banken. De laatsten zijn echter bijna overal gesloten.
Er is geen handel en geen verkeer meer. In hot
gebied van Cork 61 leen zijn 53 bruggen vernield. Dan
toch geen handel on verkeer meur mogelijk. Buiten-
ien, wat een schade. Is het niet treurig?
Feitelijk kun elk mcnsch onmiddellijk begrijpen, dnt
die vernietiging van eigen Iörfd. eigen welvaart ten slotte
op diepe ellende, op de moest tragische armoede moet
aansturen,
Liam Deasy heeft oen onderhoud gevraagd met Geno-
raa|'Mulcahy, den Minister van Oorlog van den Icrsóhen
Vrijstaat en heeft bij dat onderhoud aangeboden om
te trachten du Republikeinen Deasy's kameraden
cn partijgenooten over tc halen om zich aan de
Iersche vrljstaat-regeering tc onderwerpen.
Er is door de Regoering daarop amnestie toegestaan
aan alle rebellen, die zich voor 18 Februari a-3- onder
werpen.
Liam Deasy heeft een door ae Iersche Begeering
opgesteld stuk getcckend, waarin de zeer nobele con
dities aan de Rebellen werden neergelegd.
Deasy heeft aan de Valera en 19 andere partijleiders
der Republikeinen die stukken doen toekomen, maar
tevens is voor verspreiding gezorgd onder de gewone
rebellen, zoodat die ook op ae hoogte der voorstellen
zullen zijn.
Deasy heeft gelegenheid gehad, ten eerste om zijn
eigen meening en eeno verklaring van zijne houding er
aan toe te voegen, ten tweede om zijn eigen vertrouwde
tftipdschappers te kiezen^ zoodat de Rebellen géén vef
raali' behoefden te vreezen,
Genernai Mulcahy heeft «het trouwens gisteren in
den Dail (Iersche Vrijstaat Parlement) nog eens duidelijk
gezegd, dat Deasy bij hem was gekomen met het
plan, geheei uit vrijen wil en dat er op geen enkele
manier ook maar eenige 'pressie op Deasy of andere
gevangenen wordt'uitgeoefend.
De gevangenen zijn echter grootendeels voor vrede,
zoodat zelfs 600 gevangen rebellen In Lunericht gevan
genis een adres aan de Regcering yan den Vrijstaat
gericht hebben, met verzoek vier van hen onder parool
los te laten, opdat die met de kameraden buiten spreken.
De gevangenen zeiden in hun adres: het is heel
duidelijk Üat wij die nu toche enraaal gevangen, zijn.
geen macht hebben om vrede te maken, die macht
nebben slechts degenen, die thans nog op vrije voeten
staan.
Zoowel onder de jgevangen rebellen als onder de
bevolking was hoop op een gunstig antwoord der
rebellen op bet voorstel van Deasy in de Regeering.
Die hoop js echter ij del gebleken, zoover het de offici-
eele beantwoording betreft.
Liam Lynch, ae Chef van den Staf van hot Re
bellenleger heeft n.1, aan Liam Deasv zijn gevangen
onderchef geantwoord: Namens het Gouvernement el
het leger van de Republiek deel ik U mede, dat uw
voorstel van '29 Januari niet in overweging genomen kan
worden"
Tevens deelt hij Deasy mode, wie in diens plaats
tot plaatsvervangendi'Chef van den Staf is gekozen.
Do Iersche bevolking is zeer teleurgesteld door difl-
antwoord, doch de Vrijstaat ïtegecring scheen niet ver
wacht te hebben, dat ae Rebellen chefs, onverzoenlijke
lieden met Mephistophcles de Valera als 'aanvoerder
dadelijk zouden toehappen. Wel schijnt de Regeer' ïg
te verwachten dat er veel aanhangers van de talrijke
gevangen rebellen zich zullen overgeven.
Zij hebben tot 18 dezer den tijd. Honderden rebel
len. waaronder verscheidene der populaire aanvoer
ders, zitten in de. gevangenis en zullen, indien 18 dezer
de vredespoging mislukt is, wel moeten worden dood
geschoten. liet is met de Ieren een treurig bestaan.
Gisteren avond terwijl do drukinkt van het bericht van
Liam Lynch ternauwernood droog was viogen er al
•weer rebellen bommen naar de Portobells Kazerne
te Dublin, het hoofdkwartier der Vrijstaatsche Regce-
ringstroepen.
Liam Lynch heeft meteen een rebellen dogorder
uitgevaardigd en zei daarin uiteen dat de „vijand
dat is dus de Vrijstaatsche wettige Rcgeormg, uitgeput
is, en ten einde toch nog te overwinnen gebruik maakt
van een nieuwe taktlek. n.1, het probeeren om enkele
wankelmoedige aanvoerders over te halen haar Regetf
i ringszijde.
De Ropublikeinscho regcering gaat echter op geono
j voorstellen in, want do Vrystoters z(jn Verraders en
j woordbrekers.
Liam Lynch wekt alle Ieren on om de Republi-
k&inon te stemmen, juist nu. omdat de overwinning voor
do Republikeinen slechts voor het grijpen is. Zijne
manschlippen roep* 7 n om nfet ceracr den iCrCfd op
té geven 'dun wanneer Ierland een onafhankelijke Repu-
bliek «al wezen.
i Verder wordt er medegedeeld, dat de Valera bezig
is oen uitvoerig antwoord op de vredesvoorstellen samen
te stellen.
Dat zal wat moois worden i
14.
Naar het Enyelsch van ELINOR GLYN.
Zn ra's oogen schoten opeeng vuur bij de onbe
wuste beteekenis, die in deze woorden lag.'Ieder die
wel eens een opgesloten wild dier van het kattenge
slacht bespied heeft en gezien hoe een heele reeks
van aandoeningen doffe lijdzaamheid en geluk
zich in zijn oogen 'kan openbaren zonder dat oog
leden of wenkbrauwen daar in 't minst aan meehel-
jjen, zonder dat een spier vertrekt in mond of kin,
zal zich kunnen voorstellen hoe welsprekend Zara's
zwarte oogen waren, terwijl zij zelf een ijskoud stil
zwijgen bewaarde.
Zij begreep volkomen wat Ethelrida bedoeld had.
I)o stamlijn- der Tuncreds zou langs haar gaan!
Maar dat zou hooit gebeuren, nooitl Als zij daar op
rekenden, dan vergisten zij zich allen. Voor haar
stond vast dut dit huwelijk nooit iets anders zou
zijn dan bloot een yorm om derwille van bepaalde
geldelijke belangen. Met iets anders mocht men zich
niet vleien. Wat moest zij beginnen als lord Tancred
ook dergelijke gedachten koesterde? Zij huiverde op-
eens en hield haar adem in, zoo afschuwelijk was
dit denkbeeld!
En wie.was Cyril? Zara wist evenmin iets van Cy-
ril 6f als van Wraythl Maar zij vroeg niets.
Als Francis Markrute dit gesprek gehoord had.
zou hij zich over zichzelf geërgerd, en zidh een ezel
gescholden hebben. Hij had natuurlijk moeten zor
gen dat zijn nicht volkomen opd e hoogte was geweest
van al die bijonderheden en tegen dergelijke over
rompelingen gewapend.
Ethelrida zat ais versteend van verbazing.
Tristams financé wist blijkbaar zelfs de meest ge
wone dingen niet betreffende hem zelf, zijn familie,
zijn huis! Bij Ethelrida's laatste woorden was er een
woeste uitdrukking van zelfverweer en van wantrou
wen in Zara's oogen gekomen! En toch was Tristam
blijkbaar hartstochtelijk op haar verliefd. Hoe kón
dat? Het. was een raadselachtige geschiedenis. Ethel
rida was er loer getr-ffun en haar belangstelling in
hooge mate gewekt.
Francis Markrute vermoedde, dat de tijd, dien de
[dames alléén door moesten brengen, wol eens heel
pónibel voor haar kon zijn, on dus had hij het genot,
van port en ouden lrnndcwijn cn sigaren, zooveel
mogelijk bekort, waarin Tristam hem geholpen hal
Diens eenig verlangen was bij zijn, aanstaande te zijn.
De onweerstaanbare stroom, die hem scheen aan
te trekken vanaf het eerste oogenblik dat hij haar
gezien had, was nu zoo sterk geworden, dat hij er
bijna onder leed. Tijdens het diner had zij hem
wreed, koel en minachtend bejegend; als zij tegen
hem sprak, drukten haar oogen duidelijk verachting
uit en dit had hem in hooge mate opgewonden. Toen
de anderen op de gezondheid van het verloofde paar
hadden gedronken en hem geluk gewenscht. had hij
don ouden brandewijn naar binnen gegoten en bij
zichzelf de gelofte gedaan:
Vóór we een Jaar verder zijn, zal zij mij liefheb
ben, «boals ik haar bemin!
En toen gingen allen naar de ontvangstsalons en
kwamen binnen, juist toen Ethelrida zei:
De noordelijke bezitting, Mormdale, is niet half
zoo aardig als Wrayth
Maar toen zij de heeren zag binnenkomen stond zij
op en stond haar plaats af aan Tristam, die met
een gelukkig gevoel naast zijne dame op de sofa ging
zitten.
Maar een tete-a-tete zou het niet worden, want
Jimmy Danvers, die gevoelde dat het zijn beurt was
nu eens iets tegen de toekomstige bruid te zeggen,
kwam naar hen toe en ging naast hen tegen den
schoorsteenmantel leunen.
Ik zal streng optreden, aanstaanden Woensdag,
gravin, zei hij. Ik zal er voor zorgen dat Tristam
een goed half uur vóór den tijd in de kerk is en
dat hij den ring niet laat vallen, daar kunt u op
rekenen! En hij lachte zenuwachtig, want Zara's ge
laat stond zoo strak.
—Gravin Shulski kent de Engelsche plechtigheid
niet, Jimmy, viel Tristam hem snel in de rede.
Waren we maar aan den anderen kant van het ka
naal, dan konden we eerst een repetitie houden van
de heele vertooning, juist al we deden vóór Darro-
woods trouwen.
Dat moet een grap geweest zijn! meende Jimmy.
Het was toen hard noodig, want er was zóó
veel drukte van bruidsmeisjes en zoo. Maar wij leg
gen het heel eenvoudig aan, nietwaar Zara? Ik heb
een hekel aan vertoopingen. Gij ook?
Moet dat branden en moorden nu maar doorgaan?
Het kasteel van Lord Carew en bot. buiten van Mr.
Daniël O'Oflïtor. achtrtrkleir.oon\nv dan ï*r*cben
„bevrijder", Daniël O'Ccnnor, zijn dezer dagen in
den asch gelegd.
Kort geleden werd het prachtige landgoed van Sir
Horace Plunkett in den asch gelegd.
Sir Horace is in Amerika.
Van Sir Horace mag men ook zeggen: HWie wind
zaait zal storm oogsten".
Vroeger jaren heeft hij altijd de Xsren opgezet te-
g»n de Engelschen en de Rngolieh» regeering.
Hij heef' de felste hartstochten duen ontwaken,
AU gevolg daarvan is zijn landhuis, dat dikwijls
onder cle gasten de meest intellectueele Britten en
Ieren telde, thans verdwenen. Met alle kunstschat
ten en waardevolle boeken.
Het kasteel van Lord Mayr is verbrand. Lord Mayr,
een grijsaard, had 5 minuten tijd om nog wat te
redden en moest toen toezien hoe zijn kasteel ver
brand werd.
Men heeft op de residentie van den Gouverneur,
den populairen Ier, den o.uden heer Healy, een aan
slag niet. geweervuur gedaan. Het is goed afgeloo
pen, maur dat Is toch geen werk..
Eert oude professor van ruim. 80 jaar die in den
Vrijstaat en Senaat zitting had, heeft bedankt. Hij
zei, hij was te oud om zijn bezit, dat feitelijk, nu hij
op den rand van het graf stond, aan zijne nazaten
toebehoorde, te laten vernietigen, omdat hij Senator
bleef.
Ik ben Jiet met dezen ouden heer niet een», maar-
kom zelf maar eens in de positie.
Torwijl dus weer een vredespoging aan den gang
is, zijn de President van don Ierschen Vrijstaat, Mr.
Corgrave en een paar ministers, waaronder Mr. Ho-
gan, de minister van landbouw in Londen geweest
en hebben zjj met. den Duke of Devonshire, Minister
van Koloniën, met Mr. Bonar Law, Premier, en met
Mr. Baldivin Chancellor of the Exchequer geconfe
reerd.
liet gerucht wil: Niet over do vredespogingen.
Maar het schijnt over de overdracht van bevoegd
heden, oa. ten opzichte van de bekende Landwet.
Verder waren natuurlijk allerlei fiscale en finan-
tieele quaesties te regelen, ook alweer mede in ver
band met dio Landwet.
Men kan begrijpen, dat de schatkist van den Ier
schen Vrijstaat niet. vol is met een burgeroorlog in
vollen gang. Ten slotte over de quaestie van de
grensregeling met Noord-Ierland.
Men staat nu toch verstomd over 'het geduld en het
talent van de Engelscben, die het nog zoo lang met
dio leren hebben uitgehouden.
Want nu do Ioron vriji zijn, verlost, zooals zij dit
zelf vinden, van het Engolscho juk, is het er zpo'n
heksenketel, zooals hot er nog nooit geweest is en
dan bewondert mon toch de Engelscben, die eeuwen
lang nog orde onder die bende gehouden hebben,
zoodat alles or nog betrekkelijk geregeld ging en er
soms nog eens spoor van voorspoed te bekennen was.
Zoover dit laatste althans, bij zoo'n eigenaardige
bevolking als do Zuid-Ieren, mogelijk is.
Lui, vechtlustig, en drankzuchtig, las ik laatst in
een boek, was die bevolking.
Het grootste gedeelte van do bevolking, las ik ver-
•der, besteedde den dag door te kijken naar degenen
die.... luierden.
Over dat, vechten las. ik laatst nog, iets. Toen de
laatste Engelschs soldaten Ziud-Ierland verlieten,
kwam een Ierscho vrouw haar vriend con Engel
sche Tommy vaarwel zeggen. Wol, zei ze, het spijt
mij dat je me gaat, verlaten, maar toch ben ik blij
dat jullie Engelse hen weggaan, want nu kunnen wij
lil vrede vechten..
Wat mij betreft, ik geloof absoluut niet in een vre
de on rust in Zuid-leriand vóór de Valera den- laat
sten adem hooft uitgeblazen.
Zoo'n echte Ier als Liam Deasy voelt ten slotte
wel voor zijn land, bij dien en vele andere der Re
bellen ia de liefde vcor hei land nog wel r/>6. groot,
dat. zij tol een vrede kunne-?; medewerken en zoover
al?? dat bij Ieren mogelijk is, eensgezind bijdragen tot
het weder opbouwen van Zuid-Ierland.
Maar de Valera is nu eenmaal goen Ier, dat is een
kruizing van Spaanschen jood met Iersch-Ameri-
kaansche, daar zit dus ook hot bloed in van lui als
Trotzky en- andore beulen dor mensohheid
Het onderdrukte volk, dat wraak neemt.
De Valera ziet liever geheel Ierland ten gronde
gaan, dan dat hij toegeeft. Ik vrees dat de vent zou
lachen, indien Ierland geheel verwoest werd.
Men moet de Valera's macht niet onderschatten.
De Valera heeft zoover gebracht, dat hij niet
alleen hysterische opgeschoten jongens, maar, en
dat acht ik veel, veel gevaarlijker, tallooze hysteri
sche opgeschoten meisjes achter zich 'heeft.
De vrouwen hebben in Ierland altijd oen groote
rol gespeeld, vooral ook door den invloed der Room-
sche geestelijkheid.
Verder hielden de Iersche vrouwen de huishou
ding* nog zoo'n beetje bij elkaar.
Die jonge Iersche vrouwen, opgezweept tot hysteri
sche lepublikeinsche ideeën, geven den Vrij staters
nog veel meer moeite dan men ooit zou denken.
Er woont eeil weduwe in een huis te Dublin. Wie
zou die vrouw verdenken?
In haar huis was de ingang tot den tunnel, die cïe
rebellen gingen aanleggen om, het kasteel Dublin in
de lucht te doen vliegen.
Er loopen drie meisjes op straat in Dubiïtt. Ze heb
ben pukken bij zich. I)e pakken bevatten een paar
geweren en ammunitie.
De Valera is sterk met zijl» Iersche Amazones!
Een muur, een blinddoek, een vuurpeleton, een
commando!
Tegen dien muur de Valera, dan krijgen we in Ier
land een kans op einde van den burgerkrijg.
Van vrede durf ik nog niet eens te sprejien.
Ontzettend! was al wat zij antwoordde.
Sir James, die zich zeer gepikeerd voelde, ging, na
nog oen paAr fatterige opmorkingon gemaakt te heb-
ib&n, weg en Zara stond, als gastvrouw, op en sprak
'lady Coltshurst aan.
Tristam stuk over naar den hertog 011 begon snel
rnet. hom over politiek te spreken en terwijl zijn oom
deed alsof hij niets bijzonders opmerkte en belang
stellend op Tristams gezegden inging, had de goede
oude vriendelijke man verdriet, omdat hij zag dat
zijn. liefste neef leed.
Toen Lady Ethelrida met dén gastheer mee liep
om aan den tegenovergesteldcn wand van het vertrek
een prachtige Vigée-Le-Brun te bewonderen, zei zo:
Mr. Markrute, er is iets wat mij ongerust maakt.
Uw nicht is stellig de meest interessante persoonlijk
heid, dia ik ooit ontmoet heb, maar ik ben er zeker
van dat er iets is, wat haar ongelukkig doét zijn.
Wat kan dat toch zijn? O, ik heb de belofte gehou
den, die ik u aan tafel gaf, maar is u er wel zeker
van, dat alles in orde is? En zullen zo werkelijk sa
men ln vrede kunnen leven?
Francis Markrute boog zich voorover, schijnbaar
om een sieraad aan te wijzen, dat onder de schil-
dei ij op een tafel lag, en sprak met zachte, triljende
stom:
Ik geef u mijn woord er is iemand, die óu
dood is, en die ik liefhad, en die nu terug zou komen
om mij te vervloeken, indien ik dit liet geschieden en
onderwijl in mijn hart ook maar den minsten twij
fel voelde of zij werkelijk gelukkig zouden worden.
Lady Ethelrida keek hem recht in het gelaat en zag
dat zijn koude trekken nu teederheid en ontroering
teeltenden.
Als dat zoo is, dan zal ik er niet verder mijn
hoofd over breken, zei ze. -— Hoor eens: ik vertrouw
U.
O, gij lieve, edele Engelsche vrouw! antwoordde
de financier, hoe hartelijk dank ik u! En er glom in
zijn oogen iëts van de ontroering, die hij gevoelde,
terwijl hij het gesprek op andere dingen bracht..
Een paar minuten later kondigde lady Coltshurst
aan, dat het tijd werd om heen te gaan en dat zij
de meisjes thuis ?ou brengen. En hot rijtuig van den
hertog was ook voor en er werd afschéid genomen,
en de" gastheer fluisterde Jimmy Danvers. toé:
Wees zoo goed en neem Tancred ooit mee. Mijn
nicht' oververmoeid' en ik heb liever dat zij gauw
gaat slapen.
DE SCHADUW.
Zooals in dit blad reeds eenmaal is aangekondigd,
zal het Rotterdamse,h Tooneel op Dinsdag 27 Februa
ri een tooneeluitvoering geven in de t.ooneelzaal' van
den heer L. Zwaag van „De Schaduw", een spel van
vrouwenleed in 3 bedrijver, door Dario Niccodomi.
De hoofdfiguur in dit stuk is een vrouw die lijden
de is aan volslagen lamheid en zoodoende gekluisterd
is aan- haar leunstoel. Haar man staat midden in het
loven, is een bewondord schilder en de vrouwen flad
doren om hom heen. De vrouw voelt dit alles, weet
alles, maar laat niets blijken. Zes jaar lang heeft dat
spel van leed al voortgeduurd. Wij zien hoe naast de
vrouw leeft een jongo huisgenoote met wie de schil
der ox liaison heeft en uit welke verhouding een
kind is geboren. De lamme vrouw wordt als door
een wonder genezen en komt naar het atelier van den
schilder, waar zij tusschen 'tal van schilderijen, stu
diën vindt dio het kind voorstellen. Hier komt do
groote spanning in hot stuk en de Telegraaf schrijft
in, haar recensie verder:
Men kan zich do pijnlijke situatie indenken. De
dramalischo spanning, doet ons mooleven met hei
leed dor vrouw, op de nobelste wijze door onze eeni
ge, grooto tragédienne, mevrouw Alida Klein, ver
tolkt. De dialoog is sober, doch met zulk een saam-
geknepen ondertoon, dat hier hot leed van twee
menschen, die elkaar geen kwaad wonschen, doch
enkel goed, ons hart deed verscheuren.
Mevrouw Tartaud-Klein gaf schitterend spel. Zij
was aangrijpend en ontroerend in haar peilloozo el
lende, zij, do tot het leven teruggekeerde, die in dit
loven haar plaats zlcf ingenomen.
Hot derde bedrijf stijgt ver boven cle andere uit door
den fljngcsuhakecrden dialoog, dien de schrijver de twee
vrouwen id haar beslissende ontmoeting In den mond
legt. Het gaat hord tegen hard. Martna Wélden, die
j En tegen Tristam zei hij
I Zeg haar niet eens goeden nacht, als een bravo
kerel. Zie je niet, dnt zij flauw valt? Ga kalm met
de anderen-mee en kom haar morgenochtend halen ora
met mee naar je moeder tc gaan.
En dus gingen allen weg, gelijk hij dat wenschte. cn h|)
«elf ging weer de trappen op nuar 'de groote ontvangst
kamer en,zag Zara daar staan als een marmeren sténd-
beeld, juist zooals hij haar veflaten had. Hij ging naar
haar toe en kuste haar de hand.
Dat hebt gc prachtig doorstaan, mijn koninklijke
nicht, zei hij en geleidde haar naar haar kamer. Zij sprak
geen woord.
Maar toen hij iets later zelf naar zijn slaapkamer
ging, schrok hij en huiverde, daar hij haar ln haar
zitkamer het Chanson Triste hoorde spelen op een
'hartstochtelij'ken roerenden toon als van een ziel in
doodsangst.
En had hij haar kunnen zien, dan had hij tranen uit
haar groote oogen zien stroomen, onderwijl zij bad:
Mama, .smeek God dat Hij mij kracht geve om dit
allos door te maken, want het is voor Mirko.
HOOFDSTUK XIV.
Satan, Tristam's lievelingspaard, was buitenge
woon dartel den volgenden ochtend, toen hij een
tochtjo met hem door het Park ging maken. Hij was
er blij om, hij had behoefte om ergens al zijn kracht
aan te zetten. Hij verkeerde in een rustelooze, opge
wonden stemming. Gedurende de drie weken van Za
ra's afwezigheid 'had hij zich geheel overgegeven aan
droomen van romantische liefde voor haar. Hij had
in zijn geest haar gereserveerde koelheid, haar ijs
koud bewilligen van het 'huwelijk weggecijferd en
de terugkeer tot de werkelijkheid had hem een
schok gegeven.
Doch dezen morgen vond hij zich een dwaas, dat
hij iets anders had verwacht. Hij was blijkbaar over
het geheel een grooto gek, maar van besluit veran
deren wilde -hij niet. Hij was ten volle bereid den
prijs van zijn dwaasheid te betalen. Per slot van
rekening zou hij later een zee van tijd hebben om
haar afkeer te overwinnen; hij kon dus nu wel wat
geduld oefenen. Hij nam zich voor geen hartzeer
moer om haar te hebben.
Hij reed naar huis en nam zijn bad en kleedde zich
totdat hij er als een onberispelijk minnaar uitzag
om even over half twaalf zijn dame af te halen en
