llliltil Nitlis-
Mratmiit- LmüiiïIM
HE 6ERMAAH-RIJW1ELEK
Zaterdag 3 Maart 1923.
66ste Jaargang. No. Tl90,
UililüVörSi M.V, v.h. TRJI
EERSTE BLAD.
Polder Wieringerwaard.
K. MIDDELBEEK, v.h. W. PRINS.
Het fatsoen der Pers.
SCHA
I>li l»lud v«iniuhl]nt vhn'inaal por wuoli: Dliiuduoc, Woonodnfo, Donder
dag on Zalurdug. tttj lnzouding tol 'u morgens uur, woydim Adver-
tontien nog ssuovnul mogelijk iri hut uoratuiikomorid nuinmor geplaatst.
POSTRËKENINQ No. 23330.
1 Co., dtiini
INT. TELEF. no. 20
Prijs por 3 maanden f 1.05. Loaoo numrnoro «ent.. Ak>V
TIAN van 1 tot. 5 meola f 1.10; iodoro rogol monit 20 cont. (bowljcmo.
inhogropen). Grnoto lotlora wnrdon naar plaatnnnmto borolcond.
DIT NUMMER BESTAAT UIT VIER BLADEN.
Vergadering van Dijkgraaf en Heemraden met Hoofd
ingelanden, op Vvó-ensuagmiddag, onuer leiding Van den
Dijkgraaf R. Kaan.
INa opening worden de notulen door den secretaris
Sleutel voorgelezen en onveranderd vastgesteld.
Naar aanleiding der notulen deelt Voorzitter mede,
dat Boekei na zijn ontslag nog toj 1 Februari de functie
heeft waargenomen en sinds dien datum de veldwach
ter Kok ais boue van den polder is aangesteld.
Aan Arie Braaf zal worden toegekend als toelage f4
perk week, dit is iets hooger geworden, dan aanvankelijk
was gesteid. j
Ten opzichte van de losse arbeiders wordt medege
deeld, dat deze niet kunnen worden onttrokken aan de
pensioenwet. Kr schijnt evenwel een anfler middel te
zijn, n.1. wanneer we Üe losse arbeiders aannemen op
arbeiderscontract, vaikn zij builen de pensioenwet.
Door het Dag. bestuur is de onlangs in werking
zynde baggermolen te Koegras niet bezichtigd geworden.
Na hetgeen we er van genoord hebben, meenen we te
moeten opmerken, dat een dergelijke molen voor onze
vaarten niet voordeelig zal werken. Ken eerste verelschte
is ruim water en dit wordt hier zoo veel mogelijk laag
gehouden. Vve steden ons voor met de gewone scnuitjjes
uoor te gaan. Algemeen goedgevonden.
liet werk aan de Kükbrug nabij de Oudesluis is in
eigen beheer uitgevoerd, dit werk is weer niet ineege-
vaden. Vve kwamen voor verrassingen te staan, doorual
velschillende leggers vernieuwd moesten worden. Deze
«leggers kosten ongeveer f 120. Tot zoover de mede
delingen.
Ingekomen stukken. Een schrijven van den Minister
van Binncmaiidsche Zaken, waarbij wordt aangerèden
aandeeien te nemen van de Ban* van Nederlandsche
omeenten. Het Dag. Bestuur heeft gemeend daarvan
jen gjbrudc te maken. Aden voor.
Van het bestuur van den Bond van Walerschaplpea
in Noord- en Zuid-Holland is een circulaire inge
komen in verband met de pensioenwetten. In overwe
ging wordt gegeven de geheele koopsom voor rekening
van den poider te nemen, wat voor de belrokkken
ambtenaren voordeeliger schijnt te zijn. Dit schrijven,
zegt Voorzitter, is 28 December 1922 ingekomen, terwijl
in October reeds een ander besluit is genomen. Wordt
alzoo voor kennisgeving aangenomen.
Van het Hoogheemraadschap is een schrijven ingeko
men aan Dii.vg.aal en Heemraden. Voorzitter wu dit
evenwel aan h.h. Hoofdingelanden ook meedeeien, omdat
het verband houdt met de verandering van den dijkwaeht
fltn waarschuwingsdienst. Ons Polderbestuur is nu niet
meer aansprakelijk daarvoor, en is het Hoogheemraad
schap nu het college dat zich met de uitvoering be.ast.
Voor dezen polder ben ik als leider aangewezen en
opzichter Broed als technisch ambtenaar.
Enkele artikelen uit de verordening worden voorge.e-
ze.il, waarvan we aileen hebben aangetcekend, dat bij
een waterstand van 1.80 M. boven A.P. des nachts éen
rood licht en overdag één zwarte bal aan den kerktoren
zichtbaar zal zijn. is de waterstand 2.60 M. boven
"A.P. dan twee roode lichten bij nóclil of twee tfwarte
ballen over dug.
Volgt vaststelling begrooting. Algemeene beschou
wingen: Nihil.
Dijkgraaf begint met de uitgaven en zegt dat de
post salaris secretaris en pèimm^ieeatev .ebleven is
zooals hij was, doch het Dag. Bestuur stelt voor aan
deze twee ambtenaren ieder f 100 toeslag te verlee-
nen, omreden er nog ötoeds veel werkzaamheden
daaruan verbonuen zijn.
De heer Groneman vraagt of die meerdere werk
zaamheden voortspruiten uit het bestaan van het
Hoogheemraadschap.
Voorzitter deelt mede dat de werkzaamöieden over
het algemeen veel zijn vermeerderd. De pensioen
wetten geven veel werk, het proces-Wen tink en ook
het Hoogheemraadschap eveneens.
De heer Groneman is met doze toelichting tevreden
en allen vinden het verleenen van f 100 toeslag goed.
De geheele begrooting wordt achtereenvolgens
voorgelezen, enkele 'gewijzigde posten toegelicht,
waarna ze zonder een enkele opmerking wordt vast
gesteld op een bedrag in ontvangst en uitgaaf van
f 75.701.50^, met een post onvoorzien ad f24370.20M.
In den post ontvangsten zit een batig saldo vorige
dienst ad f32000.Mede in verband met het flinke
saldo, wordt door het bestuur voorgesteld de pol-
derlasten met f5.per H.A. te verlagen en vast te
stellen op f 16.Allen voor. (Wie zou daar nu ook
tegen zijn.)
liet kohier van omslag wordt nu vastgesteld1 voor
ruim 1688 HA. op een bedrag van f27011.86.
Verschillende veranderingen worden door den •pen
ningmeester medegedeeld en als datums vap betaling
worden genoemd 12 Mei, 18 Augustus en 10 Novem
ber. Het kohier ligt van 1—14 Maart ter inzage.
Volgt wijziging Polderverordening. Dijkgraaf deelt
mede. dat, hoewel nog kort geleden is nagezien
toch nog iets ontbreekt. Het betreft n.1. het be
rijden der wegen, wanneer er pas nieuw grint op
gebracht is. Het Dag. Bestuur wil art. 19 zoodanig
wijzigen, dat het verboden is anders te rijden dan
met de wielen langs de daarvoor bestaande wielsla-
gen.
Hierover volgt nogal eenige discussie.
De heer Groneman meent dat hier ook vroeger al
over gesproken is en gevoelt veel voor dit idée.
De heer P. Visser brengt ter sprake om het nieuwe
grmt er in te walsen.
Voorzitter meent dat dit wel overweging verdient.
De'heer Groneman zou een proef willen nemen zoo
mogelijk met andere polders te zamen.
De heer Jb. Bakker is van oordeel dat onze we
gen daarvoor niet geschikt zijn, de straatjes liggen
over het algemeen te hoog.
Voorzitter zou een bijzonder soort wals willen heb
ben. Ten slotte krijgt het Dag. bestuur machtiging
een onderzoek te doen instellen, en het genoemde
artikel te wijzigen.
Volgt nog eenige discussie over de bekendmaking.
Bij alle toegangen tot den polder borden te plaatsen
zal nogal kostbaar worden, vooral als het geheele
artikel daarop vermeld moet worden. Enkele leden
meenen, dat het met weinig woorden gezegd kan
v»or SCIIAütN en Omsirekeii bij
TELEFOON 39.
werden. Het komt toch in echt Hollandsch hierop
neer: Kalfslag rijden is verboden. Onderzocht zal
worden, of het op de borden maximum gewicht bij
gevoegd kan worden. De verordening zal aan Ged.
Staten ter goedkeuring worden toegezonden.
Rondvraag. Heemraad P. J. Blaauboer vraagt,
wanneer de borden maximumgewicht zullen arri-
veeren.
Voorzitter zegt, dat deze 3 weken geleden zijn aan
gekomen.
De heer K. K. Kaan vestigt de aandacht op enkele
scheuren in de muren der bruggen en op de boven
dekken, die wel wat afgeveegd mogen worden. Den
opzichter wordt verzocht een en ander na te zien.
De heer Groneman komt nog eens terug op de
borden en zou deze gaarne, wanneer de verordening
wordt goedgekeurd, geplaatst willen zien.
De heer C. A. Waiboer is dit met den heer Grone
man eens, want indien de menschen het niet kunnen
lezen kan men toch moeilijk moete opleggen.
Voorzitter meent, dat het op de borden van maxi
mumgewicht wel kan gebeuren.
Dan zegt dé heer Groneman, dat onze wegen ten
eenenmale te smal zijn voor bet moderne verkeer,
en zou gaarne-die plaatsen, waar hellingen zijn, wat
willen ophoogen.
De heer C. J. Blaauboer zegt, in verband met het
gesprokene door den heer Groneman, het niet noodig
te vinden, om borden te plaatsen.
Voorzitter merkt op, dat zooeven is besloten om
een onderzoek in te stellen en dan kan de heer
Blaauboer daar later toch nog op terug komen.
Verder zegt de heer Blaauboer, dat ten Noorden
van zijn boerderij een gedeelte van den weg verbe
tering behoeft. De opzichter zal ook dit noteeren.
De beer Wonder vraagt of Dijkgraaf al heeft ge-
informeerd bij het Hoogheemraadschap over liet
aanbrengen van grint op de kluften. Dijkgraaf zal
dit a.s. Vrijdag in Alkmaar informeeren.
De heer P. Visser Az. geeft in overweging om in
verband met onderhoud bruggen eens naar een ver-
kooping van scheepshout te gaan.
Voorzitter licht toe, dat reeds een partij van de
Neptunus is aangekocht.
De heer K. Zijp wil nog iets informeeren wat niet
speciaal deze vergadering betreft. Het betreft een
lezing van de heeren Trapman en Kooiman te
Dirkshorn. Bij het lezen van het verslag trok het
mijn aandacht dat iemand een vraag had gesteld,
uoe te handelen wanneer een belastingschuldige
de Hoogheemraadschapslasten niet kon betalen,
waarop volgens dat verslag de heer Trapman zou
geantwooi'd hebben, dat ze dan bij Ged. Staten om
uitstel konden verzoeken. Kan u mij hieromtrent
ook inlichten?
Dijkgraaf: Dat verslag heeft ook mijn aandacht
getrokken, hot verslag inoet niet juist geweest, zijn,
of de toelichting van den hoer Trapman is niet iuisi.
Wanneer men uitstel van betaling" wil, moet men
zich wenden tot penningmeester en bestuur van het
betrokken waterschap.
De heer C. A. Waiboer: Misschien is het wel ver-
kiezingspolitiek van Trapman.
De kwestie is deze: In de j.1. Novemberzitting van
de Provinciale Staten heb ik gesproken over de
onbillijke Hoogheemraadschapslasten, en gewezen op
den te zwaren druk daarvan, vooral ook in de tegen
woordige slechte tijdsomstandigheden voor velen op
hel platteland, niet 't minst in land- en tuinbouw
streken.
En in verband daarmee heb ik tot Gedeputeerde
Staten de vraag gericht: of zij de consequentie duri-
deri aanvaarden van de mogelijkheid dat in nood-
verkeerende tuinbouwers hun Hoogheemraadschaps
lasten niet zouden kunnen betalen en het Bestuur
van het Hoogheemraadschap gebonden door zijn
voorschriften, zou imoeten overgaan tot executorialen
verkoop van de eigendommen van die tuinbouwers.
Toen is mij door den heer Ketelaar namens Gèd.
Staten geantwoord, dat Ged. Staten tegenover zulke
gevallen zeer welwillend zouden staan.
Dat is door mij in Dirkshorn meegedeeld en als
gevolg daarvan kwam van een der aanwezigen de
vraag hoe deze mededeel'ng van mij was overeen te
brengen met het feit, dat een der tuinbouwers die
aan het bestuur van het Hoogheemraadschap om
uitstel van betaling zijner Hoogheemraadschaps
lasten had gevraagd, van den penningmeester van
het Hoogheemraadschap het bevel had ontvangen
binnen drie dagen, te betalen.
Toen heb ik geantwoord, dat men zich in deze
had te wenden tot het college van Ged. Staten, het
aangewezen lichaam dat in dergelijke gevallen de
gewenschte oplossing zou kunnen geven. Een feit
dat mi. duidelijk reeds sprak uit het antwoord door
den heer Ketelaar namens Ged. Staten zelf op mijn
vraag gegeven en verder logisch voortspruit uit de
a erhouding waarin het Hoogheemraadschap tegen
over de Provincie staat.
Ik begrijp daarom niet wat de Dij'kgraaf van dén
polder Wieringerwaard hierin voor onjuistheid kan
zién, temeer waar het verslag van/ de vergadering te
Dirkshorn de toedracht duidelijk genoeg heeft weer
gegeven.
Wat de opmerking van den heer Waiboer betreft,
die laat ik maar onbesproken, voldoende als het
mij bekend is. dat het dezen niet gemakkelijk valt
om altijd parlementair te blijven, daarom heeft ook
blijkbaar de Dijkgraaf het niet noodig geoordeeld om
hem op het hoogst ongepaste van zijn uitdrukking te
wijzen.
TRAPMAN.
Naar aanleiding van het gesprokene van den heer
C. Blaauboer over het grint wil voorzitter ten slotte
nog even mededeelen, dat we de volgende week nog
40 kub. M. uit Alkmaar ontvangen. Willen we onze
verhardingspolitiek handhaven, is het gewenscht dat
onze hokken goed worden gevuld. Ook is het de be
doeling om aan het zuidelijk einde van den Barsin-
gerweg nog 2 hokken te laten maken.
Hierna gaat de vergadering in comité om nog
eenige zaken te bespreken in verband met het pro-
ces-Wentink.
Hoe meer men reist, hoe meer talen men spreken
en vooral lezen kan, hoe meer men tot het inzicht
komt, dat het fatsoen van onze Nederiandsehe pers
hoog staat.
I Dit is een zeer verheugend feit. Het is werkelijk
jammer dat onzeNederiandsehe taal geen wereldtaal
is en onze dag- en weekbladen niet in ener mate onder
de aandacht van het VYereldpubiiek komen als de groote
Engelsclie, Fransche en Amerikaansche bladen.
Het zou de wereld ten goede komen. Men kan gerust
zeggen, dat over het algemeen de Neueriandsche Pers
U-acht de lezers naar waarheid in te lichten.
Dat het daarin niet altijd slaagt mag men dat volstrekt
niet wijten aan het betrekkelijke blad, maar dikwijls
slechts aan de buitenlandsche,. duur betaalde bericht
geving
Wanneer men in het buitenland couranten leest dan
krijgt men niet den indruk, dat men tr prijs op stelt de
I lezers naar waarheid in te lichten,
J JLaat ik nu meteen zeggen, dat ik de eer der goede
eerlijke journalisten niet te na wil komen;
Laat ik echter eens in het hlgemeen 'de Engelsche
pers bekijken.
Dan zie ik allereerst een bijna belachelijke partij-
I politiek naar voren, gebracht, zoo fel, dat de waarheid
soms heel bedenkelijk onder sympathie of antipithie
lijdt. Verder een meer dan bedenkelijke sympathie of
j antipathie voor personen of regeeringen of Rijken naar
I voren gebracht.
Neem nu eens een blad als de Daily Mail met een
oplaag van li/a millioen exemplaren, met speciale edities
voor Manchester en andere groote plaatsen en een spe
ciale Parijs-editie.
in dat biad wordt feitelijk altijd tegen de bestaande
Britscho Regeering gefulmineerd.
Men let er niet op, welke Regeering in Engeland aan
het hoofd staat, maar het gaat persé tegen de Re
geering in.
In de Ruhr-quaestie neemt (le Daily Mail het door
dik en dun voor Frankrijk op, sciieult de Engelsclie
ivcgeei ing uit en stelt .Poincare op een voetstuk, zuó
'hoog dat het mannetje er zeil duizelig van moet worden.
Met dc Kausaune-conferentie werd Curzon uitgekei-
terd, alle bedoelingen der EngeiSChe Staatslieden in
verdenking gesteld en de lurken als heiligen verneven.
'.vitu kan gerest van Lord rtoUiermere en de geiieeie
journalistiek® kli.k van de Dady Mai. zeggen, dat zij niet
het geringste verantwoordeiijkneiusgevoci bezitten.
Ik wil van vaderiandslietde niet eens spreken, mis
schien meenen zij het goed, maar wanneer er zulke
moeilijke conferenties als die te Lausanne was, aan
den gang zijn, dan steeds met vuil te gooien naar do
eigen vertegenwoordigers aan l1/» mitlioen meascnen
uat op te uisschen met de wetenschap, dat uwe bericht
geving in het buitenland door de vijanden van het
vadenand verslonden en uitgebreid worden, dan is
het meest primitieve gevoel van verantwoordelijkheid
zoek.
Laten we nu een deftig blad nemen, de Morning
i osi, uat aan muy puluuisu toebehuurt.
De ïviormng Bost is uermate conservatief, dat het
soms alle kyk op menschen en zaken missen wUi
oiiiuat het. zuo piaejji'ig couservauci is. Buitendien is
het met de Morning Bost iiis met den itomemschen
Senator, die aitijd maar weet tot de conclusie kwam,
uai Liagu va-\v^cSi mvaSi woiüeu, zou geelt de
M. P. eiken dag weer een trap aan Lloyd George.
iocii is ue i.iui mug boSi ovengens een mooi blad,
uat op een hoog en fatsoenlijk peil staat.
net is uan ook een uei weiuigo couranten, die niet
mecuocn aan iets uat weikciija beuroevenu is voor
i^ugciuUu.
ik beuoel de opname in extenso van het getuigenver
hoor m uc eciiisciioiuiii0S|.Tocessen. nr zijn üagenjks
een ontelbaar aantal echiscneiuiiigsprocessen voor ucn
iwoUuensciieU reenter.
De'meest sensatie wekkende gevaden worden dan in
ue courant geurukt.
Het groote pubnek zou het natuurlijk volmaakt on
verschillig xateu oi nauy X. en Sir a. gaar\ scneiuen,
of Captain en ïvlrs. P. of Mr. en Mrs. O.
Maar neen, dat mag niet. De journalist gaat naór de
rechtbank en maakt oopie. Veruer ziet hij nog de
portretten te krijgen van net echtscheidende paar en de
manlijke of vrouwelijke „levende aameiding' tot de
sciieming en 's avonds wanneer men van Londen naar
huis spoort en het avonubiad leest, dan kr.jgi men een
scnanuaailectuur voor oogen zoo benauwend, dat je
je schaamt voor de jonge meisjes in de zeifde coupé, uie
je ook hetzelfde avondblad ziet lezen.
Dat in. Engeland, zult ge zeggen. Ja, dat gebeurt
in Engeland. Er staan dan in de getuigenverhooren
feiten genoemd, die men niet zonder blozen aan een
barmeid in 'n matrozenkioeg zou uurven ovrevertel-
len. Daarop worden honderdduizenden, neen millioe-
nen Engelsche burgera en burgeressen bijna dagelijks
vergast. Ik vroeg mij wel eens af hot» drult men in
een Engelsch gezin de couranten maar kalm te la
ten slingeren? Schoolmeisjes en jongens kunnen in
die courant dingen lezen van de meest brute
pornographie. Het treurigste is dat men dikwijls
deze echtscheidingsprocessen ook aantreft in een
blad als de Times.
Dit is werkelijk bedroevend. De Times is overi
gens een hoogstaande courant, vooral weer sedert
na den dood van Lord Northcliffe dat blad weer in
eigendom is overgegaan aan de vroegere eigenaren
de tamilie Walter.
Het pleit wel voor Lord Northcliffe, dat hij in zijn
fpstamprd bepaald had, dat men aan de Walters ge
legenheid moest bieden weer eigenaren van de Ti
mes te worden. Ilij wilde toch zeker Engeland niet
de schande aandoen, dat een blad als de Times in
handen van zijn broeder Lord Rothermere tot
een schendblad zou afdalen,
In de Times vindt men, dat dateert nog van
Lord Northcliffes beheer, verslagen over de echt
scheidingsprocessen.
Dit is een bedroevend feit voor het fatsoen van
de Engelsche Pers.
Welliqht zal de Times er nu mee ophouden, het
geen zeer te hopen ia, maar ik zag verleden week
toch nog een heel lang en erg onguur echtscheidings
proces in dit Londensche ochtendblad met een we
reldreputatie.
De Walters hadden indertijd van de Times een
blad gemaakt, dat op zulk een peil stond, dat het
een macht in Engeland en zelfs efcn macht in de
I wereld had.
I Mannen als Dr. Morrison ln Peking en Bourchier
in Constantinopel en Sofia om er maar een paar
te noemen, waren niet slechts vertegenwoordigers
van de Times, maar tevens mannen van grooten
invloed op de buitenlandsche politiek van de lan
den, waar zij vertoefden. Wanneer een Dr. Morrison
j of een Bourchier het niet óp de handelingen van
j een gezant hadden, dan werd door middel van de
j Times het foutieve van die handelingen aan het
licht gebracht en critiek uitgeoefend, die dikwijls
fataal werd voor den betrokken autoriteit. Want de
Times zat achter die critiek en de Times had macht.
De Times heeft nog macht, niet meer zooals voor
heen, maar wellicht zal het weer zoover als voorheen
komen.
Zichtbaar of moet ik zeggen, leesbaar gaat
de Times vooruit.
De hoofdartikelen zijn niet meer zoo heftig als in
den tijd dat Lord Northcliffe eigenaar was.
De hoofdartikelen zijn er echter des te belangrij
ker om.
Wanneer men de hoofdartikelen leest over de
quaestie van de bezetting van de Ruhr, en alles wat
daaraan vast zit, dan voelt men dadelijk, dat daar
een Brit aan het woord is, die voor alles Brit is,
maar bezield met idealen ten opzichte van vrede en
recht.
Men heeft groote vriendschap voor de Franschen,
maar men moent het recht "te hebben om den vriend
de feilen te toonen.
Wanneer men verder in de Times de belangrijke
correspondenties en ingezonden stukken volgt, leest
de mededeelingen omtrent de opgravingen van
Tutanjihamen's graf, ziet de prachtige photografiën
van de opgegraven voorwerpen en van andere .„to
pics of the day's dan begrijpt men wel dat, men
met een eerste klasse blad te doen heeft, dat de
lYi penny (7^ cent) te over waard is. (De Morning
Post kost 2 penny, de Daily Mail 1 penny).
Ik heb persoonlijk ook bemerkt dat men er waar
ds aan hecht of iemands artikelen in de Times op
genomen worden. Ik heb een paar keer iet? aan
de Times gezonden en hoorde daarover van) allerlei
kanten en zelfs tot in IJsland toe met lof spreken.
Men vond het bijzonder, dat de Times artikelen van
een vreemdeling opnam en schonk daarom dubbel
aandacht aan die stukken. Maar juist daarom be
treur ik zoo, dat een blad als de Times niet nalaat
die pomographische verslagen over de echtschei
dingsprocessen te plaatsen. Men kan thans de
Times niet in een huis waar jongelui zijn, laten
liggen en geneert zich voor de dienstboden.
Dat zou toch in Nederland niet voorkomen.
Daarvoor staat het fatsoen van de Nederiandsehe
Pers te hoog. Dat is een zeer gelukkig, verschijn
sel.
De Nedoriandsch-Indische Pers moet ik even uit
schakelen. Dat wil zeggen misschien is zij sedert
verbeterd, maar jaren ereleden toen ik herhaaldelijk
m Indië reisde, heb ik mij dikwijls aan den in
houd der bladen geërgerd. De verontschuldiging was,
dat men op de nlantages eigenlijk altijd oude kost
te lezen kreeg en die dus dan wel graag wat ge-
nenerd kreeg.
Ik herinner irii 7eer geoonerd verhaal over
een huweliik dat. in Holland op liet laatste oogenhlik
j afgesprongen was Do namen waren wel niet ge
noemd maar gemakkeliik in te vullen.
Voor mij. die de families goed kende, was het
pijnlijk te zien, hoe allerlei menschen in de lectuur
gnuifden.
Nu is men gisteren eene actie tegen he» publlcee-
ren der echtscheidingsprocessen begonnen.
Vier-en-twintig Kamerleden van verschil lende-
kleur. waaronder een dame (Mr?. Wintringham) heh-
ben zich tot den Minister van Bir.nenlandsche Za
ken gewend, ten einde deze te verzoeken een wets
ontwerp in tc dienen, waardoor de publicatie zou
woidon verboden.
Mr. Bridgeinan de Minister heeft echter ge
antwoord, dat, alhoewel hij de meening deelde, dat
de poblicatie ongewenscht was. hij toch"geen termen
kon vinden om een wet, om die publicaties te ver
bieden, in te dienen.
Inmiddels hebben de Kamerleden hun brief, wel
ken zij tot den Minister gericht hadden, in de bla
den gepubliceerd.
De Morning Post heeft er een mooie plaats voor
ingeruimd en er een mooi, correct hoofdartikel aan
gewijd, de Time3 minder. Sommige bladen zullen het
stuk wel niet eens opgenomen hebben.
t Het pleit niet voor de vooruitgang der zeden in
Engeland, dat die echtscheidingsprocessen in kleuren
en geuren gepubliceerd worden.
Allereerst pleit het ontzaglijk aantal echtscheidin
gen niet voor de goede zeden, maar ik moet toegeven,
dat de oorlog van heel veel processen de oorzaak is.
Dat de bladen de pornographie publiceeren,. pleit
"biet voor de goede zeden der lezers en evenmin van
het fatsoen der heeren van de Pers
Indien de Pers het verslaan der processen zou staken,
ware het euvel meieen verholpen.
Men zou er de avondbladen niet minder om koopen,
evenmin als felle tegenstanders als ik, thans nalaten de
courant te koopen, ondanks dat de vuile rommel er
in staat.
Men koopt het avondblad toch, omdat men het laatste
nieuws wil weten.
De Pers kan zooveel doen om het publiek in een
bepaalde richting te- leiden.
De Pers 'kan systematisch de belangstelling voor het
mooie, ware en goede aanmoedigen.
Doch ook omgekeerd kan de Pers systematisch den
geest vergiftigen.
Het pleit ook voor onze kleine provinciale pers en
eveneens voor hare lezeressen en lezers, dat onze
Nederiandsehe Provinciale bladen op zulk een fatsoen
lijk peil staan.
Ik' lees nog steeds provinciale bladen uit Noord-
Holland en Gelderland en meen zelfs te mogen con-
stateeren. dat de uitgevers zich beijveren om de be
langstelling van het publiek in het mooie, ware en
goede in toenemende mate aan te wakkeren.
In onzen tijd van materialisme isNhet zoo noodig
het geestelijk leven te ontwikkelen. Wanneer men een