üet Huwelijk van Lady Tancred.
Uit het Hart van Holland.
De dingen om ons heen.
PINK PILLEN
Zaterdag 31 Maarl 1923.
66sie Jaargang. Mo. 7206.
IW££DE BLAD.
Nu heel de wereld voor niets anders schijnt te leven,
dan voor gcbieusuitbreiüing en annexatie, geiooft i)cn
Haag niet met schik acntcr te kunnen blijven, getuige
het .wetsontwerp inzake de annexatie van Loosüuinen.
Den Vlaag heelt zien in de laatste jaren enorm uitgebreid.
Rijswijk en de hoistaü z.m feite lijk reeus aan elkander
vastgebouwd. In Noordelijke richting wonen reeds tal
van iiagcnaars feitenjk op v> assenaarséhen grend, terwijl
naar het Zuiden reeksen van straten gebouwd ot gepro
jecteerd zyn op Loosuuipsch gebied. En er is nog lang
geen einue aan ue unureiauig. /.ouuoenue ligL uei
wel voor de hand, dat Hen Haag gaarne meester wil
blijven over zijn burgers aan de andere zijde van de
grenslijn en dus verlegging daarvan wenscht.
Noodig werkelijk noodig was het volstrekt niet
geweest als men met den bouwgrond in den Haag
niet was omgesprongen als oen bezetene. Heel de
nieuwe buurt aan en achter de Laan van ivieerdervoort is
een onding eerste klasse, die een mensoh doet verlan
gen naar een aardbeving, die in gelukkiger landen wel
eens een ongewenscht stadsgedeelte laat verdwijnen. Stra
ten, die berekend schijnen op een wereldstadsverkeer,
omzoomd door stuntelige, klungè.ige kleine huisjes met
minuscule voor- en achtertuintjes, soms piet zijluintjes
of doorloopen, die aan zulk een bouwgewrocht het ken
merk van een villa en aan den bouwer het recht moeien
verschaffen er een paar mille meer voor te vragen.
Kamers van wel zeven voet breed als vgroote' en dito
van yijf voet als kleinere vertrekken. Zolderingen, die
iemand van middelmatige lengte kan witten of schil
deren, zonder trapleer of zelfs maar een stoel noodig
te hebben. Huizen inet allerlei dwaas "houtwerk, hekjes,
deurtjes, schotjes, aller.ei romine., die er het „moderne
cachet" aan moeten geven. Pleinen van veel meer dan
voldoende of noodzakelijke afmeting, aan alle kanten
ingesloten door vierkant affe huizen van een verdie
ping. Daarnaast het allermodernste: flatwoningen met
hemelhooge buitentrappen, zichtbaar door een gleuf in
den voorgevel of verstout achter een soort midaeleeuw-
schen kloostergang mei nissen en kijkgaten.... Flat
woningen, dat is wat men vroeger een etage noemde,
doch met als eenig kenmerkend onderscheid het bezit
van een eigen straatdeur, al is die dan ook één of Iwee
hoog, en met kamers van een afmeting waar een
arbeidersetage in de oude stad den neus zou optrekkea
En dit alles óp grond, waar heien bijna onnoodig is en
waar een compacte bebouwing in huizen van vier of vijf
verdiepingen aan de „flats" voldoende behoorlijke af
metingen zou hebben gegeven, zonder meer kosten,
ja zelfs met groote besparing. Omzet met ferme hooge
huizen, met een markanten gevel, hier en daar, zouden
die nieuwe pleinen en straten een goeden indruk hebben
kunnen maken inplaate van thans den aanblik te
geven van een mislukte tuinstad uit Liliput. Als^ men
het binnen de grenzen van het redelijke in de
hoogte had gezocht inplaats van ver in het onredelijke
in de breedte, zou ,er nog voor jaren grond beschikbaar
zijn geweest in den Haag en zou men veel goedkooper
aan het publiek veeLmeer gerief liebben kunnen geven.
Tuinsteden zijn goed en ik ben blij, dat men hier en
daar in den Haag schuchtertjes dan een poging in die
richting heeft gedaan. Maar Uier is men aan het over
drijven geslagen en heeft men in de semi-openbebou-
wing het eenige heil gezien, zonder te bedenxen, dat
iemand, zelfs met een klein gezin, doch met het meubi
lair, dat een kLin gezin twee jaar geSoden beaai, jn geen
enkel der moderne huizen onder uak komt.
Spiegels van andcrhalven meter hoogte, toch waarlijk
zoo iets bijzonders niet, zijn in geen enkel modern
huis onder te brengen. Het klassieke nuiskamer-ameuble-
ventbuffet, theetafel, tafel, vier gewone- en twee
leunstoelen prakkiseert men nergens binnen, tenzij men
den haard onder de tafel schuift en de theetafel boven
op het buffet zei. Hetzelfde geldt voor een normaal
slaapkamer ameublement. Ik heb huizen gezien, en wer
kelijk niet van de allergoedkoopste en allerkrottigste,
waar een liljumeau niet kon staan, gezwegen nog van
een linnenkast, die meer dan „zes stuks van elk'1
kan bevatten.
Maar die „huizen" hadden tuinen ep een bah
lees een open plaatsje en een verbreed tVvw-mié portaal,
waar je vroeger je fiets zette. En zij hadden kasten met
gebrandglazcn ruitjes, zoodat je kristai'.en karaffen
zichtbaar uitgestald volgens den letter van de wet
als versiering belastbaar worden. En zij hebben üfcve
fcchoorsleenmanteltjes van groen gevjrfd hout met oen
rood biesjo en een kubistische vlak versiering- in het
midden, den bewoner als het ware forcerend to«.
spoedig aankoopen van een Perzische lap om al het
huisheeren fraais te bedekken Zonder die „versiering'4
en-gros ergens besteld voor een gehecle straal te-
-geiijk zou men het huis hebben kunnen schilderes
met olie inplaats van waterverf. Zoo goed als men
het beter bewoonbaar en geriefelijker had kunnen raakec,
door het zij tuintje weg te laten of tww» inp'sats van
één verdieping hoog te gaan,
Dan behoefden we nu Looaduinen niet te annexeer en;,
wat Den Haag natuurlijk afschuwelijk vee!' geld gaat
kosten, omdat onze nieuwe medeburgers natuurlijk aan
spraak maken op allerlei groote-stadsvoordeeien, die
voor eèn plattelandsgemeente als Loosduinen, behalve
de eigenlijke kern dan ongetwijfeld is, buitengwoon
kostbaar zullen blijken.
Het eenige voordeel tegenover dit alles is, dat wij
een paar behoorlijke belastingbetalers er bij krijgen, niet
eens veel, en dat -de heeren van den Raad eèn paar
duizend menschen meer krijgen te comtnandeeren.
Daar gelaten nog allerlei speciale bezwaren, die men
thans met succes over het hoofd heeft willen zien.
Zooals bijv. hoe de Haagsche brandweer lees: de
politie met haar slangenhaspelwagentjes in de Loos-
duinsche wijk zal optreden, waar geen waterleiding is.
En wat er gebeuren moet met den den „W-estland-
schen moordenaar", alias de stoomtram naar Loosduinen
enz., die op den veel te smallen landweg nu reeds alerlei
onheil aansticht, wat er zeker niet minder op zal
worden, als onze nieuwe medeburgers zich meer één
gaan gevoelen piet de residentie-
Als men alles wel beschouwt, is het eenige argu
ment voor de samenvoeging, dat er Haagsche menschen
op Haagschen grond binnen de grenzen van Loosdui-
nen zijn gaan wonen (als gevolg van de „zonderlinge'"
wijze, waarop men van de gronden binnen net Haagsche
grensgebied gebruik maakte) en dat een „bestendiging
)van dezen toestand" groote practische en administra
tieve bezwaren mee zou brengen." Aldus staat het
in de Mem. van Toelichting te lézen. En dit js het
eenige argument dat steek houdt.
Het zal zoo liastig zijn voor de administratie.
Och arm
Eerst verfrnoeit men den aanleg van een nieuwe buurt
en als dit goed en wal' met het veroorzaken van admi
nistratieve en andere bezwaren grondig is verricht tot
tevredenheid van alle betrokken ambtelijke wezens, komt
men met het argument van die zelf gefabriceerde
bezwaren aandragen, om Den Haag gelukkig te maken
met e?n paar mille Loosduiners, waar we niets dan
last van zullen hebben.... A.
De menschen zijn overal zoo verzadigd, zoo overstelpt
met conferenties en Internationale congressen, die de
wereld zullen redden, dat het best te begrijpen is,
als er zoo -:u en dan een of ander dier bijjeenkjonisten?
minder aandacht wordt geschonken, dan feitelijk goed
zou zijn. Het komt er ook zoo weinig op aan, want in
de meeste gevallen brengt zulk een vergadering het
beoogde doei toch niet naderbij en is het hoofdbesluit
van zulk een samenkomst het vaststellen, dai men bin
nen niet al te langen tijd "„elders de besprekingen zal
voortzetten."
Meestal blijft het daarbij en ddan heet het in het
moderne krantenjargon, dat het 'congres in kwestie
op vruchtbaren arbeid mag terug zien. Of 'iets dergelijks,
"loch zou het jammer zijn, als men het internationale
congres der Kamers van Koophandel, te Rome gehouden,
bij die rubriek van niet geheel onvruchtbare bijeen
komsten indeelde.
Wel is het spreekt bijna van zelf ook daar geen
enkel besluit genomen van practische waarde, niets
waaraan men houvast heeft, doch er is eea motiè
aangenomen, die van zeer verstrekkend belang is. Ni.
dat er aile moeite gedaan zal worden om een internati
onale conferentie van zakeumensehen bijeen te krijgen,
tot bespreking der brandende vraagstukkende Doiitsche
schadevergoeding en de onderlinge schulden der geal
lieerde landen.
Op zich zelf niets bijzonders, zal men zeggen. Derge
lijke besluiten zijn reeds bij tientallen genomen, met
of zonder acclamatie en met of zonder geestdrift. Terzelf
der tijd, dat te Rome dit besluit viet, namen de vertegen
woordigers der sociaal-dcmocratiscne partijen der geal-
lieerde landen te Parijs een voorstel' aan, dat op deze
motie lijkt, als de eene druppel water op den anderen.
Maar toch is er een verschil.
Wat de socialisten willen komt in den grond neer op
een parlementaire behandeling van de zaak in kwestie,
Zij Kunnen niets doen, dan hun regeeringen warm
maken voor zulk een algemeene bespreking en het
lijdt geen twijfel, dat menige regeering, die zulk een
oonferentie niet wil, zooals bijv. de Fransche, de motie
van de in de volksvertegenwoordiging weinig invloed
rijke socialisten eenvoudig naast zien zal' neerleggen.
Als zfj al niet het verzoek uitbuit om nogmaals clcn
volke le tonnen, wat "een verkapte pro-Duitschers, die
socialisten toch eigenlijk zijn...
Het besluit van Rome was, naar onze opvatting, veel
belangrijker. In de eerste, plaats, omdat het voorstel
uiting van de Amerikanen, die tot dusverre al hun
best nebben geddaan om toch maar zoo ver mogelijk
weg^ te blijven van alle Europeesche verwikkelingen. En
in ae tweede plaats, omdat het besluit eenstemmig werd
genomen door zakenmensehen. Door zakenmen-
5chcn, die het bovendien voor een zeer groot deel in
eigen hand hebben in aoeverre hun motie door hun
/--geering zal worden uitgevoerd. Bij gebreke, waaraan
zij' instaat zijn zoo nooaig zelf in te grijpen en zelf
datgene te doen, wat de regeering niet doet.
Hef spreekt immers vanzelf, aat de handelaars en
industricelen, die zich vrijwillig hebben aangesloten
bij deze Kamers van Koophandel (1) behooren tot do
grootste en meest invloedrijke van hun land en dat
wel degelijk weten, hoe zij pressie moeten uitoefenen
op hun regeeriug, die natuurlijk juist bij economische
kwesties. als denmannen van de praktijk noodig zijn,
D« blovdtrmolde ondrr at
hare Normtn ts d« hinderpaal
tfle de Vrou"®) altyd op haar t»*g Vindt
Ir de belanrrfkale tydperkar Van haar
t: lichnmelyk leven.
Het la eVaneana de bloedarmoede die «tch
bevindt aan den ooraprong Van de meeate
ongemakken, raakten, storingen die heer
t: gedurende heer levenaloop Vervolgen, u
.Het ts dan ook Voor de VroueJ een nood-
sakelykheld, een dringende noodzakelijk
heid, haar bloed by regelmatige tuaachen-
pooxen te suiVeren en te Vernieuwen, om
daardoor hare krachtan eteer te herataUen.
De keuze Van het middel dat krachtdadig
genoeg ia Voor deze belangryke Werking,
nan niet beter Vallen dan op de Pink Pillen,
nfelker goed uitgedachte «amenatelllng op
merkwaardige nJyze beantwoordt aan de
behoeften Van het teergevoelige gestel der
Vrouei. s:
De Ptnk Pitten bezitten de zeldzaamste eigen
schappen als herzteller Van het bloed en Ver
aterker Van het zenuwstelsel. Zy brengen
geen hevige reactie te Weeg; Integendeel,
zy ondersteunen en Versterken zonder opont
houd de Verzwakte gestellen door een Voort
durende Werking op de leVensfunctlea uit
u te oefenen.
De Ptnk Pillen Worden trouWene sedert
3o Jaren met Volmaakt overtuigende resul
taten gebruikt tegen bloedarmoede, bleek
zucht der jonge meisjes, neurasthenie alge
meene Verzwakking, zenuwachtige afmatting
«n herhaaldelyk Voorkomende storingen,
Voornamelyk de storingen der spysVertering,
tot Verlies der eetlust, de slapelooeheid.
br prto der Pink Pillen bedraagt i.7S de
doet, f. o dt zes doezen. Zy -dorden Oerkoebt in
bel Hoo/adepotNassau kade 14 ie Jtmslerdam.
Men eisebe dit adres en de boltandsebe gtbruiks-
gairdyzing. De Pink Pillen zyn ook te Itrktygtn
b$ de goede apothekers en drogisten In Nederland.
hun inzicht cn voorstellen zal inroepen
Als adviseurs invloedrijke raadgevers hunner
receeringen spelen zij dus reeds dadelijk een belangrijke
rol, doen tevens riin zij het, die eventueel het geld
zullen hebben te tourneeren, het systeem in elkaar
hebben te zetten, als er te eeniger tijd wordt besloten
over te gaan tot een regeling der onderlinge schulden
en tot een definitieve schilling inzake ae Duitsche
schadeloosstelling. Parlementariërs kunnen besluiten wat
jrij willen, kunnen ratificeeren q! tegenwerken, onver-
sch'Tig wat wordt voorgesteld, doch, als het op feiten
aankomt, zijn het de groote handelsmenschen en vooral'
de bankiers, die het heft in handen houden. Vooral in
do Vereeni^ie Staten is dit het geval, waar Wallstreet
en de producenten van graan en katoen, om slechts twee
groote producenten to noemen, grooten invloed op do
regeeriag uitoefenen. Wil Wallstreet geld voorschieten
aan Europa, dan komt het er. al zou net Kapitooi plus
het Witte Huis ei zich ex catnedra tegen verzetten. Wil
dé Amcrikaansche regeering helpen en houdt Wallstreet
de handen op de zakken, dan komt er van de hulp
niemandal terecht. Wil' de regeering Europa in eigen
sop laten gaarkoken, zonder con hand tot Tielpen uit
to steken, het zij zoo, maar als de katoenplanters in
het Zuiden en de graanproducenten in het Westen zien
dat zij met hun product blijven zitten, omdat het
verarmd Europa niet koopen kan, zal de zakenwereld
heel spoedig aan de regeering beduiden dat zij hare
klanten terug wil hebben ook ai zou Washington uit
politieke overwegingen liever onthouding van inmenging
zien.
Dit maakt o.i. dat het met algemeene stommen aange
nomen voorstel van Amerika'op zich zelf zoo bijzonder
belangrijk is.
De toevoeging, dat de banken cn andere lichamen,
die te Rome vertegenwoordigd waren, aanstonds in
Amerika een campagne zullen beginnen voor do actio,
uit hun voorstel voortvloeiend, is eveneens van groote
bcteekenia. Immers er is in Amerika tegenstand te
overwinnen en geen kleine. Men beseft uu eenmaal voor
eerst genoog van Europa, <van het imiiitairisme en impe
rialisme. van het géliionkel' en gedraai, van gebrek
aan wat een Amerikaan „democratie" noeant. De re
dering heeft bij monde van den Staatssecretaris Hug
hes reeds vroeger herhaaldelijk haa rstandpint vastge
steld van non-interventie, van onthouding van fhmen-
ging op welke wijze dan ook. En dit standpunt vindt
steun bij zeer vele Amerikanen. Het zal' niet gemakkelijk
zijn dien tegenstand te overwinnen, ook al gaat Lord
Roberi CeciL. als een andere Peter van AüJifins, de
kruistocht voor den Volkenbond prediken, aan wien hem
(n d,e Vereenigde Staten ras.ar willen nooren. Hét in
dus toe te juichen, dat de Amerikanen, die te Rome
waren, de propaganda zelf ter hand nemen.
Al ware het slechts, dat Amerikanen zoo zeer leven in
de roes van hun >,,100 jpet Amerikaan" zijn, dat
natuurlijk eerder toegankelijk 'zijn voor het woord van
een landgenoot, dan van een vreemdeling, (Ae bovendien
allicht wordt beschouwd te prediken voor eigen parochie.
Uit verschillend oogpunt is dus het besluit te prijzen,
doch wellicht het alerbelangrijkste midddel om den
tegenstand in Amerika tegen inmenging in Europee
sche aangelegenheden te overwinnen is wel', dat Europa
eindelijk zelf inziet ook iets in die richting te moeten
doen.
Dit „iets" bestaat daaraan, dat de verschillende Tanden,
ter conferentie aanwezig, besloten elk ini eigen omgeving
de maatregelen te bepleiten, die volgens Hughes in
zijn officieele mededeeling noodzakelijk zijn alvorens
Amerika .ook maar kan gaan denken aén interventie en
hulp. Die voorwaarden zijn natuurlijk, dat de verschil
lende landen ophouden met oorlogstoerustingen
met het wegwerpen van hun met moeite bijeengeschraapt
geld aan kanonnen en schepen en ander oorlogstuig. Dat
zij niet meer, als 'Amerika herinnert aan openstaande
schulden, ten antwoord geven, geen geld te hebben,
terwijl zij terzelfder tijd hun geld Bij hoopen het venster
uitwerpen voor doeleinden, die Amerika van een zedelijk
—en zaken- standpunt meent te moeten afkeuren.
Dat er samenwerking komt in plaats van naijver en
haat tusschen de naburen. Dat de landen zelf iets
doen om uit het moeras te komen, inplaats van hun
h »nci op *j£ houden in Washington en zélfs aanspraak}
te maken op hulp, waartoe Amerika geenerlei aanleiding
riet bestaan.
Als het Europa ernst is en alis er werkelijk iets
wordt gedaan in deze richting, zal de weerzin van
Amerika om te helpen niet lang meer duren. Tegen de
propaganda der eigen zakeumensehen en tegen het
overtuigend bewijs, dat Europa andere, betere wegen
op wil, is het "Witte Huis niet bestand.
Mits .dit bewijs dan ook wordt geleverd
UOTOTl
(1). De Kamers van Koophandel, die hier bijeenwaren,
rijn niet de lichamen,,.die wij krachtens de wet kennen
en waaraan neringdoenden van allerlei aèrd moeten
mededoen als kiezer. Het zijn vrijwillige vereenigingen
van kooplieden, fabrikanten, enz., die in het belang van
den handel en natuurlijk der eigen leden werkzaam rijn)
zonder een officieele positie in te nemen. Nederlandsche
kooplieden hebben zulke vereenigingen bijv. in New
York, Londen, Brussel, enz. enz.
Binnenlandseh Nieuws.
„KUNSTPALING" (DOR EN HAAI)
In het weekblad voor wetenschappelijke en prac
tische kennis van levensmiddelen en hygiëne Volks
voeding, signaleert van Eek (directeur van den
keuringsdienst van waren te Leiden) het feit, dat
door vischverkoopers in den laatsten tijd in som
mige steden gevent wordt met z.g. zeepaling tegen
een prijs, die hoewel niet buitengewoon laag, toch
wel zooveel beneden den normalen prijs van paling
ligt, dat menig liefhebber van deze even smakelijke
als dure vischsoort tot koopen wordt verlokt.
Aan de deur wordt deze paling niet anders dan
in gevielde i toestand verkocht, in de winkels wordt
zij ook wel als paling in gelei aan den man ge
bracht en wel verpakt in keurige fleschjes, waar
van de inhoud èn door de buitengewone helderheid
der gelei èn door de fleurige kleuren van een en
kele Spaansche peper èn een laurierblad een werke
lijk zeer smakelijken indruk maakt.
Onderzoekt men dit artikel echter wat nader, dan
blijkt het met paling alleen in uiterlijk eenige over
eenkomst te hebben: in werkelijkheid is het heele
maal geen paling, noch zeo-, noch rivierpaling, doch
niet anders dan haai en wel veelal jonge oxe.mpla-
ren van de zoogenaamde dorenhaai. Deze wordt op
onze Noordzeekust gevamgen, te IJmuiden aange
voerd, aldaar ontdaan van kop, staart, vinnen cn
andere compromitteerende lichaamsdeelen en einde
lijk door wegsnijden van den buikwand in een pa-
lingachtigen vorm gebracht. De langgorekte lichaama
vorm van deze haai, waarvan, de achterste helft
haast volrond is, leent zich voor deze camouflage
hijzonder goed. Aldus gemetamorphoseerd wordt
onze haai verzonden aan vischventers in de groo
te steden en als zoepaling aan den man gebracht.
j Ook de in mooten, in zure gelatine ingelegde haai
wordt door de fabrikanten veelal als zeepaling in
I gelei aan de hetailverkoopers verkocht,
j Nu zal ik de laatste zijn om er aanmerking op to
maken, dat haaien als consumptiovisch in den han-
del worden gebracht. Over smaak valt niet te twis
ten en men zegt bovendien, dat deze dieren, be
hoorlijk toebereid, zeer goed smaken. Maar wat iedor
als bedrog aanvoelt en ongeoorloofd is, is het in
den handel brengen van haaien onder den naam van
een of andere algemeen in den smaak vallende visch
1 als paling. Zoodoende wordt de koopar bedrogen in
j den aard der koopwaar, terwijl hij bovendien voor
het artikel haai moer betaalt dan het inderdaad
waard is. Want als men nagaat, dat haai bij inkoop
te IJmuiden ongeveer f3 per 50 kilogram kost,
dan is er een winkelprijs van f 1.10 voor ten hoog
ste 500 gram van ditzelfde artikel als het in gelei
ihgolegd is, toch wel een abnormale prijs, die nóch
door het groote materiaal verlies bij het omvormen
FEUILLETON.
25.
Naar het Engelsch van ELINOR GLYN.
Lord Elterton was reeds verliefd op haar gewor
den. Hij betoonde zich een ware cavaliere servente,
hij verstond evenals de financier de kunst om met
vrouwen op de juiste wijze om te gaan. Hij was daar
trotsch op en bracht ook inderdaad een groot deel
van zijn leven door zonder veel anders uit te voeren.
Uitgezochte beleefdheid en sympathie zie daar
zijn methode. Er liepen zulk een hoop ruwe kerels
rond, dat een man altoos een kans maakte, als hij
zich juist het. tegenovergestelde toonde en echtgo-
nooten, zoo redeneerde hij, werden na een poosje in
de oogen hunner vrouwen bijna altoos ruwe kerels.
Hij. kende bijna geen geval, waarin deze methode ge
faald had, zelfs bij de meest toegewijde vrouwen. En
dus, al waa lady Tancred nog maar pas een week
getrouwd, hij hoopte toch dat hij er in slagen zou
haar niet geheel en al onverschillig te worden. Hij
had aanstonds gezien dat zij en Tristam nu niet be
paald hartstochtelijk verliefd deden en dan: er was
iets zóó pikants in met een bruid te flirten. Hij ver
deelde de vrouwen over het gehoel In vier soorten:
de beslist onmogelijken, de weerspannigen, de temi-
den en de brutalen. Wat de besliste onmogel ijken ba
trof: aan die verspilde hij zijn kruit en lood niet.
Voor de weerspannigen had hij zijn sluwe manier
om op haar fantasie in te werken. Voor de timiden
was hij tender en beschermend en voor de brutalen
berekend onverschillig maar altijd voorkomend en
aardig.
Hij was nog niet zeker in welke der vier klassen
lady Tancred thuis behoorde waarschijnlijk in de
tweede. Maar hij moest zich eerlijk bekennen, dat
hij nooit te voren ondervinding had opgedaan met
een vrouw van haar type. Haar vreemde blik be
Dauwde hem; als zij die diep leikleurige oogen op
hem richtte, voelde hij dat het hart hem in de schoe
nen zonk. Hij begon met buitengewoon aardig te
zijn.
TI ia nog niet lang in ons land, nietwaar, lady
Tancred? Men kan 't u aanzien u is zoo kourig
chic. En wat spreekt u uitnemend Engelsen! Niet
het geringste accent. Het is verwonderlijk. Leerde
u het. reeds heel jong?
Mijn vader was een Engelschman. zei Zara. wier
gewone koele terughouding ontwapend werd door de
sympathie die in zijn stem klonk. Ik heb het tot
mijn dertiende jaar altijd gesproken en daarna nu
en dan nog wol. Ik vind het een prettige taal
U spreekt waarschijnlijk nog tal van andere?
ging lord Eltorton op bewonderenden tóón voort.
Ja. zoowat vier of vijf. Dat leert heel gemak
kelijk als men in verschillende landen woont en
sommige talen lijken zooveel op elkaar. Het Rus
sisch is het moeilijkst.
Neen volstrekt niet. Maar ik heb veel tijd
gehad om te lezen en daarop zweeg Zara plotse
ling. Het lag niet in haar gewoonte om tegen men
schen als Elterton zooveel over zichzelve te spreken.
Lord Eltorton merkte die kleine nederlaag en
gooide het nu over een anderen boeg. Ik ben een luie
kerel geweest en heelemaal geen geleerde geworden,
zei hij. Tristam en ik waren te Eton samen in
éénzelfde huis en we waren allebei domooren. Maar
hij heeft te Oxford hard gewerkt en ik ging regel
recht naar de Garde.
Zara zou gaarne nog meer van Tristam vernomen
hebben. Zij wist heelemaal niet, dat hij te Oxford
gestudeerd had! Maar opeens besefte zij, hoe bela
chelijk het zou zijn om Elterton over haar man te
gaan uithooren. Zij had zichzelve verkocht; zij had
tiaar niets gevraagd; haar bedoeling was geweest,
voor de heele familie diepe minachting aan den dag
Ie leggen en er zich op een afstand van te honden
maar al haar voornemens vielen é8n voor éen in 't
water. Maar toch was zij er zich op dit oogenblik
nog niet in het minst van bewust dat zij bezig was.
verliefd te worden.
Dit was op 't oogenblik wel het onmogelijkste wat
zij had kunnen bedenken, nu hij volmaakt onver
schillig jegens haar was en dit op alle manieren
toonde. En nog weerzinwekkender was het, dat hij
dien eersten avond had durven beweren, dat hij
haar liefhad. Ja enkele verschillen ia ma en st&nii
daar gelaten, waren c?e rcetmen toch alten volaasaJ:t
onbetrouwbaar, geia-i: solfg al gon
een vrouw tegenover enkelen huner zonder direct ge-1
vaar haar waakzaamheid wat kunnen laten ver-slap
pen, zij zou toch nooit ook maar een greintje van
haar gevoelens veilig kunnen toonen.
Terwijl zij over dit aLes nadacht, bleef zij zwijgen, en
lord Elterton bespiedde haar, geheel1 in beslag genomen
door de aantrekking van het onbereikbare. Hij zag "dat
ze zeis zijn aanwezigheid geheel in 01"vergat, en hoe-;
aefr hem dit kwetste, hij werd er le gretiger cour
Ik zou gaarna willen weten, waarover u nu
denkt *zC hij zacht en trok heel zorgvuldig een I»;aam-
struik vooi haar op ^ij, opdat zij zich niet zou schram»
men. 'ij ,aren een laan ingewandeld, achter het rarfc.
Zi.ra schrok óp. Hare gedachten waren "nderduad vèr
veg gewiest
dachtzei ze en zweeg toen, om ten aan-
nemelijke uitvlucht te bedenken, maar die wi/üe r- et I
komen en zoodoende raakte rij in verwarring, zy aarzel
de en gooide er toen uit: Ik dacht er over na, of er
wei* iemand ter wereld zou zijn, dien men zou kunnen
gelooven.
Lord Elterton heek eens naar haar. Wat een vreemdö
vrouw was zy toch.
Ja zei hij eenvoudig, u kunt mij gelooven, als ik u
zeg. aat u mi> nog «tooit in mijn léven toCIemand zóó
aangetrokken heb gevoeld.
Och, riep zij verachtelijk mit. Mon Daeu, hoe
dikwijls heb ik dat al hooren zeggen.
Dat was niet wat htf verwacht had. Er Aag niets
pralends in dat gezegde, gelijk bijvoorbeeld net geval
geweest zou zijn, als Laura Hignford het geuit bad
die demonstreerde wat gaarne haar macht over bet
sterke geslacht en haar veroveringen. Ër lag niets in
dan moeheid, moeheid van het ailedaagsche en verve
lende. Hij diende beter op te posten.
Ja. dal bcgryp ik' volkomen, zei hij op sympa-
thieken toon. U zult dt liefde der mannen wel1 moe zijn.
Ik heb nooit liefde van mannen -erien. Weten
mannen iets van liefde vroeg rij, niet zonder beter
heid, ais gold het eèn gewone daadzaak.
Wat mankeerde Tristam toch"? dacht lord Elterton. Hij
was nu al oen heele week met dit goddelijk schepsel ge
trouwd en rij stelde volmondig zóó u vraag En Tristam
was toch lang geen dwaas, zoovc? kende hij hem wd.
Daar moes! ean gehuim echter schuilten dat ook
rijn mocht. *ooz hèm was het aan ka cis cvT.^cir. l>m
trachtte hi] heel tectvoS h&iF is steïtea ten
toen zij hun wandeling geëindigd hadden, was Zara er
wel mee ingenomen.
Montfichei Tower was al wat er overgebleven was
van het oude kasteel, hetwelk door Cromwells partij
gangers verwoest .was geworden. Het bezat één groot
vertrek, meer ecu soort hall1. De ruïne had jarenlang
zonder dak gestaan, totide vader Van den ouden hertoz
ze had laten bekappen en er was een prachtigen steen en
schoorsteenmantel in van kolossale afmetingen. Er was
ook oen vloer in gelegd en het hoogere gedeelte Vvas er
nog, waar het adellijk* gezin plóöht te eten aan het
hoofd der tafel. J>- rest van het oude kasteel wjs
geheel in puin gevallen en tijdens de restauratie was
een nieuw gebouw gezet, een iuiji verderop in het park.
Lady lithelrida had verscheidene grove eikenhouten
meubelen bijeengebracht om in dit groote vertrek te
Skateen, dat wel drie verdiepingen hoog was; men kon
e sleunmuren van de schoorsteenen acr bovenverdie
pingen nog zien tegen de gewitte muren. Hier gaf ij
naar schoolfeesten en de danspartijen voor de pachters
want er lag buiten, naar de rivier toe, een groot
grasveld, uitnemend geschikt voor allerlei spel.
Ed op een regenachtigen dag was het een ideaal
plekje voor een picnic.
Er knetterde reeds ecu. groot vuur boven op de asch,
die in geen jaren weggehaald was en er stond een groot
braadspit voor alleen maar voor het mooi. Wat een
pret schenen rij allen te hebber», dacht Zara, toen zij op
een houten bank zat te kijken naar de bedrijvigheid,
waarmee rij allen bezig waren voor het maal' 'te zorgen!
Zij had de sla helpen aanmaken en zat nu naast den
Spreeuw naar de anderen te kijken.
Jixnmy Denvers had rijn mouwen omgeslagen en was
heel ernstig aan het werk; hij en jonge Billy hadden wat
brem verzameld cn slaken dat in een ham, die zoo
getooid een pauw moost voorstellen, want, vertel aarden
zy, bij een feestmaal in de hall1 van oen oude baronnen-
burcht, behoorde een jjauw, evengoed als een zwijnskop
en een in zijn geheel gebraden os-
En opnieuw moest Zara denken aan haar laalstcn
picnic met Mimo cn Mirko In het atelier jn de NevTIe
Street, toen do arme kleine vent oen papieren muts had
gedragen en zooveel pierier had gehad in do nieuwe
kopjes. En de Spreeuw, die haar nauwlettend bespiedde
mieg rich ai, waarara dit vroolijfee tooneeitje de lieve
bruid toch j.00 bitter bedroefd deed rijken? Wat zr.n
Etema $6 rifca hebben, dacht ze, dat
