Naar Indië.
GLASTRA'S Schoenenmagazijn,
N.V. „De TIJDGEEST"
aan liet gelegen liggen wat de Heeren uit Amster-
dam van de dingen dachten. Als Holland behalve het
bruikleen van Mr. Zimmerman ook nog honderd mil-
lioen had toegezegd, had de houding van de Kamer
nipt komischer en pedanter kunnen zijn, dan nu met
een garantie van millioen. Bovendien is die ga
rantie zonder beteekenis, aangezien de leening-zelf
verzekerd is door bepaalde Staatsinkomsten van
Oostenrijk, een en ander onder controle van den Vol
kenbond en van een gedelegeerd commissaris na
mens dien Bond, die nota beruo zelf Nederlander is.
Vijf en dertig honderd Nederlanders kunnen een
gokje zéér bescheiden gokje! maken in Oosten-
rijksche obligatie®. Hoeveel millioen obligaties van
dat land er, vroeger in Nederlandsche brandkasten
lagen, weet niemand. Wel, dat de eenige manier om
er nog ooit een cent van terug te zien, is, dat men
Oostenrijk weer op de been helpt. De Bank voor
Reconstructie van Oostenrijk, in Den Haag gevestigd,
keert geloof ik 8 uit, dus zelfs in dan tegenwoor-
digen wrakken toestand eu desolaten boedel is er
veel geld te verdienen. Waarom zich druk maken,
over bepalingen, bij wier al dan niet handhaving
men ons nooit zal noodig hebben. Maar laat ons eer-<
lijk zijn; de heeren in Den Haag staan met hun
eigenwijsheid niet alleen. Ook Spanje heeft, gelooven
we, een dergelijk voorbehoud gemaakt en nog een
land leent wel, maar toekent niets en keurt niets
goed of af.
Resultaat van de preciesheid van de heeren is, als
hei een beetje traag gaat met de wijziging van het
wetsvoorstel, dat de leening er precies is voor Ne
derland besloten zal zijn of het zijn percent zal no
men. Daar de leening natuurlijk dik wordt overtee-
kend, zou het dan best kunnen gebeuren, dat Ne
derlanders, die zooveel hart hebben voor Oostenrijk,
dat zij er een zeer behoorlijke rente wollen maken,
achter het net visschen en d's obligaties elders met
een agio zullen moeten1 koopen. Maar dat is min
der.
Nederland zal er dan toch trotsch op kunnen zijn,
dat al zegt de heele wereld: „geen Oostenrijksch
Duitsch samengaan", het Nederlandsche parlement
er niets op tegen heeft, al zouden Berlijn en Wee-
nen morgen aan den dag voorsteden van Munchen
w( rden onder een of anderen prins van Wittel ®-
bach als erfelijk voorzitter van den „Duitschen
Bond".
Voor de rest leven we in Den Haag zeer geluk
kig in het vooruitzicht op vele congressen en een
schaakwedstrijd op Scheveningen in het a,s. seizoen.
Twee van mijn bekenden, die niet zijn doodgevroren
nu een tocht per open tram; naar de badplaats, kon-
aon, na in warme deken9 te zijn gewikkeld .en na
gebruik van warme groc (in weerwil van de ,.blau
we week", die uit vlaggetjes op de trams blijkt to
worden gevierd) nog juist stamelen, dat er toebe
reidselen worden gemaakt voor een schitterend sei
zoen. Wat het alleimaail zal opleveren, zullen we la
ter wel hooren.
In de prijzen vani het „Weekend" zijn warme krui
ken inbegrepen, zegt men.
A.
Vervolg.
De beruchte Engelsche Zondag laat® ons nu weinig
keus, wat amusement betreft, dan is hier alles rust
en ieder Engelschman viert den Zondag zooals z'n
voorvaderen 't steeds gedaan hebben. Toch kunnen
wij Zondagmiddag per auto nog eenige plaatsjes in
de omgeving bezoeken en hebben daarbij alle gele
genheid te zien dat boomen en heesters in Zuid-En-
geland reeds bijna volledig groen en dus die van 't
vasteland in groei ver vooruit zijn.
Die autotochtjes, zijn zeer aantrekkelijk en zeer
billijk. Voor vier Hollandscho gulden, die hier even
gewild als 't Engelsch pond blijken, maken wij een
fraaie tocht. Een. Engelsche afternoon tea hoort hier
vanzelf sprekend bij. Wij- genieten hiervan in een ty
pische Engelsch© Inn, waar een open haardvuur
flikkert en de wanden zijn behangen met jach tv oor-
stellingen. en hertengeweien.
Den volgenden dag brengt, slecht weer, zoodat we
zeer tot onzen spijt geen tocht naar 't eiland Wight
kunnen maken. In plaats daarvan nemen wij deel
aan een tocht door *t beroemde New Forest. 'n Plant
mot gele bloemen, veel gelijkende op onze brem,
groeit hier overal; tot struiken van manshoogte;
overvloedig overdekt haar goudgeel de heivlakte.
Hot is een schitterend gezicht.
De streek heeft 't voorkomen van Zuid-Limburg.
Een groot aantal vruchtboomen staan in bloei. Maar
de donker roode gloed van do hier verbazend hooge
rhododendrons is wel he.t allerfraaist
Daargelaten de te frisscho temperatuur geeft de
tocht een onverdeeld genot.. De wegen zijn van uit
stekende qualiteit, men besteedt er zeer veel moeite
en zorgen aan. Fietspaden zijn er bijna niet.
Toit onze reisgenooten behoort ook een veearts.
Geen wonder dat de vrij langs de wegen loopende
koeien en de aardige Shetlandlsche ponnies zijn le
vendige belangstelling hebben,
't Reed® lang vergeten school Engelsch wordt op
gediept en gevormd tot kreupele Engelsche zinnen;
de chauffeur blijkt gelukkig vlug van begrip en 't
wordt een levendig gesprek over vee en melk. Vol
verwondering hoort onze veearts spreken van 6
vetgehalte; daar kunnen onze Hollandscho dieren
toch niet tegen op.
Meer dan dit alles interesseert mij 't typisch En
gelsche landschap. Stijf gesnoeide hagen en. boomen
van diervormen omringen de tuinen. Weinig mooi
zijn hier de huizen, nl. verveloos en vierkant. Bij
sommige, met riet bedekt en blijkbaar bit een jon
ger stadium, wordt die'verveloossheid! een deugd'. Op
een onschuldig bijgeloof wijzen de hoefijzers, die
bijna boven geen' deur ontbreken. Die romantische
dorpjes hebben vriendelijke kerkjes, van grijs-witte
steen gebouwd,, sommige dateerend uit de middel
eeuwen, zooals de Romsey Abby. Overal staan ook
hier als blijvende herinnering aan den grooten oor
log ged'enksteenen, eerbiedig opgedragen aan d'e
dooden uit 't dorp. Steeds nog brengen de inwoners
met versche bloemen en kransen hun groet aan de
gestorvenen. Bijna elk dorp heeft zijn naald of stee-
nen kruis, want groot, is 't aantal aan wie ze in wee
moedige herinnering zijn opgedragen
Ook de menigvuldige, veel kleurige linten op de
borst van de politie-agenten herinneren aan dien
drieven tijd. Allerwege fungeeren ze als verkeers
agent en verschillen hierin van de collega's van 't
vasteland, dat ze niet als een star dienaar on verte-1
genwoordigei' van 't gezag een strak voorkomen be- j
waren, maar integendeel, uiterst welwillend en met!
een vriendelijke glimlach de auto al.® 't ware over 't
kruispunt of door den bocht in den weg heen wui-1
ven, En dat is 't tegendeel van wat go u voorstelt,
want volgens de gewoonten der Engelschen, die nu j
eenmaal 't tegengestelde van onze gebruiken als de;
hunne hebben aangenomen, houdt de chauffeur
links; 't gevolg is dat ge elk oogenblik voor een aan
rijding vreest en t optreden van den politieman j
verwacht.
De veearts, die, ik hoop dat mijne lezeressen mij, *t j
zonderlinge in de combinatie niet zullen toerekenen,1
niet slechts de dieren des velds, maar ook de zwak-
kere kunne op dit wereldrond een goed' hart toe
draagt, maakt de opmerking, dat toch lang niet elke
Engelsche vrouw van de tradioneele beeltenis der
Engelsche is, dus lang, mager en den Baedeker niet
te vergeten; waarover volkomen overeenstemming
bestaat.
't Is er mee als met de mythe, die ln 't buitenland
bestaat, eri die van ons Hollanders, bolwangige vis-
schers in M'arkrbroeken, 'die iederen windmolen hun
eigendom schijnen te kunnen noemen, maakt. Even
zeer als in ons land die eigenaardige dracht tot uit
zondering behoort, is dit gélukkig ook 't geval met
de Miss-figuur onder de Engelsche vrouw. Er zijn er
daar integendeel van een bijzonder charme.
Men ziet in deze omgeving weinig fraaie auto's,
wagens als de codillac waren een groot© uitzonde
ring. Vele motorfietsen met zijspan en zeer veel klei
nere auto's passeeren, maar evenals de rijtuigen zijn
ze zeer slecht onderhouden.
Door 't New Forest, een zeer fraai bosch met niet
bijzonder zwaar geboomte, wordt de tocht beëindigd.
Den volgenden morgen wordt Southampton door
kruist. Dit vertoont 't rommelige van een havenstad
in ruime'mato. Typisch doen aan de eigenaardige
trammetjes die uit, een speelgoedwinkel op straat
schijnen te zijn neergezet. Voorop staat, tegen regen
en wind onbeschut (waarbij hun Hollandsche broe
ders in 't voordeel zijn) de bestuurder. Bovenop dit i
knusse trammetje zijn weer banken aangebracht, zoo
dat. ook 't dak van de tram voor vervoer wordt be-j
nut; soms is dit platvorm van wanden voorzien,
waardoor een tram van twee verdiepingen voorbij j
rijdt.
De Engelsche prijzen benemen de lust in Sout-1
hampton inkoopeu te doen. Wij' besluiten daarom on-|
ze Engelsche ponden in Genua voor Lires in te rui- j
len. De artikelen zijn niet smaakvol geëtaleerd, zelfs
geschikte oogenblik om tusschenbeiden te komen, dus
bracht zij het gesprek op minder zwaarwichtige onder
werpen. praatte ten slotte over haar eigen aanstaand
huwelijk en zoo ging de tijd voorbij.
Tristams moeder was te fier om iemand iets te vragen,
hoewel zij alleen met lady Anningford praatte en het dus
'gemakkelijk kon hebben gedaan: de eenige, aan.wien zij
naar bezorgdheid verried, was haar broeder de hertog,
toen zij (hem (later even onder vier oogen sprak.
Tristam ziet er gejaagd en "heel1 ongelukkig uit,
Glastonbury, zei ze alleen maar. Weet je daar soms
iets meer van*
Mijn beste Jane, antwoordde de hertog: 't is het
grootste raadsel van de wereld: niemand kan er ufl
wijsworden. Ik heb hem op Montfichet wat goeden
raad gegeven, toen ik zag dat de toestand zoo gespannen
was, en, afgaande op het gezicht, dfU hij1 vanavond zet,
teloof ik niet dat hij dien opgevolgd heeft. Deze moderne
at het nutteloos zo|i zijn op- dat •thema door te blijven
gaan; wat er ook aan mocht haperen, het was nu niet'it'
"jongelui zijn zoo onnatuurlijk koud. hoewel ik toch
hoor dat zij zich bij de feestelijkheden uitstekend ge
houden hebben.
Ik' zie er erg tegenop, Glastonbury, om naar hel
■buitenland te gaan en hen zóó achter te laten. Is het
héér schuld? Wat denk jij ervan?
Ik 'kan er waarachtig niets van zeggen: zelfs dc
Spreeuw kon het geheim niet ontraadselen. Laura High
ford is op Montfichet geweest zij' wilde dat met olie
geweld en ik vraag me af of zij' soms de hand
m deze geschiedenis gehad kian hebben
Toen werden zij gestoord en konden er niet over
'.door praten en ten slotte ging het gezelschap uiteen,
•zonder dat de angstige bezorgdheid van de arme moe
der verminderd was. Tristam en Zara zouden morgen
bij haar tornen lunchen om afscheid te nemen en dan
zon zij met den namiddagtrein naar Parijs vertrekken.
En daar Francis Markrute nog wat'bleef om met den
hertog een sigaar te rooken en waarschijnlijk ook om
tersluiks afscheid te nemen van zijn aanstaande, moest
Tristam1 Zara alleen naar huis brengen.
Nu zou het geschikte oogenblik voor een verklaring
daar gewoest zijn, maar zij voorkwam1 hem, want zij
zaten nauwelijks in hun auto, ©n 'hij wildo juist iets
zeggen, of zij viel hem in de rede:
Je hebt vanavond op de trap iets te kennen
gegeven, wat zóó gemeen is, dat ik het in hef. begin niet
eens begreep; ik waarschuw je dat ik daarover geen
woord lm eer wil hooren.
En1 toen veranderde plotseling haar stem' bn zij' zeide
op hartstochtelijken, maar tevens ietwat klagenden toon
Oowax lijd ïk van avond toe., zeg al® jq
blieft biets tegen me; laat me aan mezelve over.
Zoo was Tristam het zwijgen opgelegd. Wèt het ge
weest was zon zij toch spoedig moeten zeggen, maar
vanavond wilde hij haar niet plagen; en in weerwil van
aJ rijh boosheid en zijn argwaan en zijn verdriet, trof het
Molenstraat Schageu.
Goedkoopst en meest gesorteerd
Magazijn voor luxe- en burger-
Schoenwerk van erkend degelijk
Noord-Brabantsch fabrikaat. - -
hem, toen opeens licht in het rijtuig scheen, haar in een
hoek ineengedoken te zien zitten, met oogen als van
een gewona dier.
Zara, zei hij' ten slotte heel vriendelijk, wat is er
toch, dat je zoo hindert? Als je het mij toch maar
wilde zeggenDoch juist in hetzelfde oogenblik kwa
men ziji voo rde deur, die aanstonds geopend werd, en
zij ging naar binnen, en daarop naar ae lift, zonder
antwoord te geven, en sloot de deur achter zich. Wat
had zij ook kunnen zeggen?
Zij' kón dien toestand niet langer verdragen. Tristam
had blijkbaar gezien dat zij eenig geheim verdriet had;
zij Wilae naar haar oom gaan en hem vragen, haar
wan haar belofte te ontslaan, tenminste voor zooveel haar
man betrof zij had een afschuw van geheimzinnigheid
en als hij haar er vrijheid toe gegeven had, dan zou
zij haar man de waarheid vertellen, over Mirkio en over
alle andere dingen.
Hij had zich blijkbaar zeer geërgerd, maar dit was de
eerste maal dat hij ook maar blijk had gegeven op te
merken, dat iets haar hinderde, behalve dan dien dag
in den tuin te Wrayth. Haai redenen waren van zóó
onschuldigen aard, dat. in haar zelfs niet het flauwste
idee opkwam dat iets in haar doen of laten ooit verdacht-
kon schijnen. Tristam was boos op haar, omdat Zij laat
uil was geweest, cn had uit jaloerschheid iéts geïnsi
nueerd ziji wist 'nu eenmaal dat mannen altoos
jaloersch waren, 'zeis waren zij volkomen .onverschillig
voor hun vrouw. Wat haar dien avond zoo vreeselijk
ongerust had gemaakt, was het telegram', dat zij' ln
haar kamer had gevonden: zij had haar kamenier gezegd
hel daar neer te leggen, als 't kwam. Het was 't telegram
van Mimo, die berichtte dat Mirkó weer,wat koorts had
liij vreesde, dat hij dit keer bepaald ziek 'was.
Zoo bracht Zara dien nacht angstig en biddend
"door, weinig vermoedend wat de nieuwe ochtend haar
zcu brengen.
En Tristam ging weer naar de wedrennen en tracht
te zich zijn verdriet uit het hoofd te zetten; het was
jnergens goed voor, zich nog verder in gissingen te
verdiepen), hij moest wachten op een verklaring, die
hij niet langer dan tot den volgenden ochtend wilde
verschuiven.
En zoo brak ten slotte een nieuwe ongeluksdag
aan. Zara stond vroeg op en kleedde 2ich. zij wilde
gereed zijn om uit tel gaan en te trachten Mimo op te
zoeken, in het oogenblik, dat zij vrij had na het ont
bijt Zij kwam met' haar hoed op beneden; zij had be
hoefte om eens met haar oom alléén te praten en zij
dacht dat Tristam niet zoo vroeg op zou zijn, stellig
niet vóór negenen.
Dat is flink, nicht! zei Francis Markrute, maar
zij antwoordde nauwelijks, en zoodra Turner en de
lakei de kamer uit waren, begon ze opeens:
Tristam was heel hoos op me, gisteravond, om
dat ik nog laai. uit was geweest. Ik was uitgegaan om
te trachten iet# van Mirko te hooren! ik ben heel
slordig, meeqt men op den. eersten aanblik.
Bij nadere beschouwing blijken zich achter die on-
aanzienijlke uitstallingen, vrij groote winkel® te be
vinden.
Een vage mist hangt in de straten en verdoezelt, de
lijnen der gebouwen tot onscherpe omtrekken,
't Schijnt hier gewoonlijk zoo te zijn. Neen, aanlokke
lijk is 't niet in Sou-thampton te wonen!
Weer aan boord gekomen, ontdek ik onder de
stuurlieden van de Prinses Juliana een ouden school
vriend. Dat geeft een hartelijke begroeting. Bij 't óp-
halen van tallooze oude herinneringen uiten wij on
ze verwondering over die toevalligheid. Dan verne
men wij ook, dat onze boot de eer zal genieten tot
Genua den Prince Minister van Engeland, Bonar,
Law onder haar gasten te herbergen. Een meer fees
telijke gangway is voor hem in gereedheid gebracht.
Inmiddels komen talrijke Engelschen 't getal der
Hollanders aanvullen., die deze reis tot Genua mee
maken als een pleziertocht, om over land weer naar
huis terug te keeren.
Geen grooter reclame en tevens een erkenning van
de uitstekende inrichting en verzorging op de Hol
landsche booten dan deze voorkeur. Immers staat
den Engelschen menige Engelsche, dus nationale lijn
ter beschikking. De Hollandsche booten blijken wel
een uitstekende reputatie te hebben.
Op 't laatste nippertje, zooals 't hoogen heeren be
taamt, verschijnt de Engelsche gast vergezeld van z'n
zoon. Mijn camera geniet '<t voorrecht een Prince
Ministor voor den lens te krijgen.
Voor Bonar Law blijkt een dergelijke versterkende
zeereis wel noodig. Afgemat en bleek is z'n uiterlijk,
moe zien de oogen voor zich uit.
Kapitein en wat er meer aan officieele personen
aan boord is ontvangt hem, witgehandschoend, aan
de gangway. Dan komt de Juliana weldra in bewe
ging.
Eerst, is de koers Westwaart, vervolgens Zuid
waarts om 't eiland Wight heen. Wij' passeeren de
Johan de Witt van dezelfde maatschappij, waartoe
de Prinses behoort, Aan- boord van de Witt wordt
druk gejuicht, betgeen zwak beantwoord wordt.
Maar de Joh. de Witt gaat ook huistoe 1
't Weer is aanvankelijk. kalm. Langzamerhand
evenwel komen meerderen onder invloed van de
lange deining van dn Atlantischen Oceaan. De vlag-
geknop vooruit daalt en verheft zich hoven den ho
rizon. Er overvalt ons "een wee gevoel, eeD drang
naar voedsel, 't Midden van *t sloependek wordt ons
toevluchtsoord. Langzaam en regelmatig met lange
tusschenpoozen golven de watermassa's aan; dat
niet te prtciseeren gevoel in de maagstreek zal dus
de zeeziekte, dê gevreesde zijn.
„Er me aan denkèn, zich er tegen, verzetten en
flink eten", geef^ glimlachend de scheepsdokter te
raad.
Niet al to frisch komen wij aan 't diner. De geuren
van de eetzaal vervullen ons met walging, wij ver
langen naar een flinke Hollandsche boterham. Die
dokter heeft gemakkelijk praten: velen, waaronder
ook uw dienaar, laten ontijdig 't diner in den steek
om een toevlucht -te zoeken in de veilige hut,.
Op een rustigen nacht volg.t een rustigen dag: de
Golf van Biskaje, waar 't zoo kan spoken, en in 't
breii van menigeen die naar Indië is gereisd, afge-
siphilderd als een oord van ellende, is gelijk een
spiegel.
Do avond vindt ons nog steeds koersend met ma
ximum snelheid in Zuidelijke richting. De kalme
dag wordt besloten door een schitterenden zonson
dergang.
Veel nuances geeft 't palet van lila verven, dat 't
zeevlak nu vormt. In prachlige tinten daalt de zon
en lang nog is de zee in 't Westen verlicht. Eenzaam
is de Oceaan, geen schip te zien, geen land. Onmete
lijk lijkt de effen zeespiegel. Geluidloos is de zee.
Door 't stampen van de machines gemengd met t
gerucht van 't water, wanneer do voorsteven van
ons schip dit breekt, schijnt ons die stilte nog meer
tastbaar toe. Den geheelen dag is er geen teelten ge
weest waaruit 't bestaan van andere levende wezens
op dit deel der aarde blijkt. Dan wordlt, in den don
keren avond, ver naar voren, een lichtje zichtbaar.
Flikkerend al® de sterren boven ons, meenen wij 't
daarmee te moeten vereenzelvigen. Scherpe oogen
worden dan weldra een tweede licht gewaar en na
derhand een rood' licht. Een schip dus!
Dan glimt de Morx-lamp op. Boven van de brug
wordt die groet beantwoord! en in voor ons^ passa
giers onverstaanbare teekens informeeren de sche
pen naar eikaars ervaringen.
't Vreemde schip seint „Madoera" te heeten en af
komstig te zijn uit Engelsch Indië. 't Vertelt mooi
weer to hebben getroffen in de streken, die wij
thans tegemoet varen. Een welkome tijding dus.
Even nog, dan zijn beide schepen elkaar voorbij ge- j
gleden, den donkeren nacht in; de zee is weer een-
zaam als voorheen.
't Weer blijft Schitterend. Zeer tot ongenoegen der
stuurlieden, die voor mist vreezen. Zij hebben niet
mis geraden. Vroeg in den morgen worden wij wak
ker geschrikt door 't sombere loeien van de atoom-
fluit, van minuut tot minuut herhaald. Heel in de
verte wordt die waarschuwingskreet -teruggegeven
als 't geroep van een vogel in 't bosch. Tegelijkertijd
vermindert de 14-mijls-vaart tot een minimum.
Zon en wind brengen dan redding en voor de war
me stralen verdwijnt de mist.
Boven op 't aloependek is 't vroolijkheid en gelach.
De tub-tropen zijn zoo langzamerhandbereikt; een
aangename warmte en de frissche zeewind lokken
tot een zonnebad. Mijmeren en soezen in gemakke
lijke dakstoelen is 't parool.
Wordt vervolgd
Trekking van 700 nimmer» ten overstaan Van
Notari* A. G Mtillé.
Donderdag 17 Mei 1923
Prt)» van I 100.000 12C60
10C0 2392 2570 10965 14423
400 1094 3231
200 10577 13006 13C23 143f4
19759
Ifc, 60' 649 7304 8303 8948
18120
Prijzen van t 90. Wgeo qe1d>.
110 2252 4941 6685 9567 12179 T 2697 16120 JWQ3
236V 5C31 6765 78 12512 13952 162«9 18115
4 2427 53 6949 9754 12626 iriO 16501 P2-2
5?l 53 5344 54 79 40 14461 3 1R605
7 k 2566 60 7136 9R66 49 14698 61 I8ini>
t.Vi 96 5443 7352 10257 73 14938 16702 19007
94 2714 60 7578 10322 12735 45 24 75
775 2865 5521 85 90 13034 !K029 16896 19154
92 74 5635 87 10513 41 15262 16911 19-29
841 3128 89 7619 78 13143 15327 17132 19732
959 65 5735 8057 10805 13229 154/1 17374 92
1100 3215 5899 8146 56 59 15544 17121 20057
72 75 6109 8294 11125 74 91 17657 76
1454 3552 58 8432 60 77 15678 17657 20239
1554 3679 6218 8507 11400 80 158H 61 203 4
60 3857 64 8763 68 13378 74 17769 20403
2160 4292 6356 8959 11692 13440 90 70 20618
83 99 6529 9149 11929 13647 15945 17869 20733
93 4495 81 97 12105 13822 16109 17934 20931
2203 4719 6627 9396 77 30 14 18034
Later aflosbaar.
19 2208 4548 6744 9923 US42 14470 16178 18688
59 54 96 82 10026 47 14518 87 18712
79 85 4630 6840 31 74 55 99 42
3812001 91 16201 44
48 41 14601 16379 78
49 121 (H 13 16431 80
57 70 31 6218808
61 91 5616509 20
31! 2698 4805 7508 10157 12270 14761 65 38
36 2726 90 17 58 7"< 14823 1671418918
50 31 5005 63 79 12330 63 54 76
432 60 24 7682 96 58 81 96 81
73 2853 28 7742 10221 60 15032 99 10009
92 67 5121 7803 43 80 44 16809 83
94 2918 68 5 90 12413 63 1919100
558 3003 5347 11 99 12501 95 41 31
74 61 5411 70 10430 24 15128 16979 19203
88 85 39 7910 10523 12634 53 17076 19350
627 3157 44 8052 29 95 67 17116 59
777 3219 69 8231 66 12924 15203 89 10416
864 25 81 64 10617 54 15 17265 30
96 55 94 85 40 13033 37 68 58
942 88 96 8329 88 57 69 17307 67
1006 3311 5547 70 10703 13115 95 13 19522
1115 23 5619 87 29 13264 15324 84 99
56 53 24 8409 89 79 68 95 19673
12-12 57 58 24 10825 13319 74:7488 88
41 3467 65 35 62 42 79 17503 19747
1302 3535 5763 53 9! 5515458 72 66
23 41 88 3524 10945 67 15565 17643 78
82 73 5824 42 11004 13403 88 17738 91
1494 3607 48 44 21 13501 98 68 19919
1513 30 61 6624 27 51 15620 17820 54
22 55 5910 50 71 74 35 47 59
40 97 21 8708 11141 86 63 70 20135
69 3705 43 87 61 .<=6 72 17997 3*
83 70 6015 93 7 3 13628 15732 18047 20227
1642 3835 6170 8866 11208 41 44 49 20-07
72 36 6206 67 81 72 98 18123 90
1707 42 57 75 11327 74 15851 26 97
19 69 74 98 58 137/7 85 42 20451
76 3929 6345 8973 11401 99 86 76 64
1802 74 61 89 36 13819 15923 96 20526
9 4047 67 90 69 84 25 18248 20610
26 4109 70 9073 11514 96 43 63 39
35 43 6436 0150 21 13.40 76 66 62
56 48 16005 95 66
66 6U 48 18354 20781
92 14074
97 75
91 2304 70 7125
93 72 4700 80
100 2410 64 7355
214 55 4848 7423
60 2593 51
46 45 47 67
92 55 0558 84
1908 78 50 9435 92 14074 59 18474 20M)3
48 4280 6637 59 97 75 64 18508 4
.65 *4 47 99 11625 14217 71 38 14
71 93 57 9671 11724 14329 83 77 79
2C08 98 61 0708 33 39 97 83 20977
30 4335 bg 19 46 43 16136 90 84
2143 83 6715 99 50 84 60 92 94
62 4464 19 681111863 85 68 18615
Vorige lijst stond j 8966°° m z. 897690. <0213
m z. 10293 Ib646 m z. 16646". 4036 m z. 4
6676 vervalt. 18006 untbraakV. Vtuutl' 18708 tot 84 u
17799 tot H,
ongerust over hém en ik kon Tristam geen uitleg
geven; ik verzoek u dus mij nu van mijn belofte te
ontslaan om hém van die dingen niets te vertellen.
De financier fronsde de wenkbrauwen1: het was nu
al een heel ongelukkig tijdstip om het familiespook
weer te laten verschijnen, maar hij was een zeer
rechtvaardig man en hij begreep aanstonds dat er
eenige argwaan in Tristam was opgekomen en dat
dit iets heel ernstigs was.
Heel goed, zei hij, vertel hem wat je goed dunkt
hij ziet er vreeselijk ongelukkig uit jullie alle
bei trouwens. Hou je hem nu al den tijd op een arms
lengte afstand. Zara? Heusch, als je dat doet, dan
zal je. hem verliezen. Ik waarschuw je maar. Je
kunt een man van zijn temperament niet zoo be
handelen; doe je het toch, dan zal hi) bij je van
daan gaan.
Het is niet mijn wensch om hem zoo op een
afstand te houden; het is zijn eigen wil. Ik heb het
u al op Montfichet gezegd: het is nu veel te laat.
Op dit oogenblik kwam de bottelier berichten;
Er is iemand aan de telefoon, die uw ladyschap aan
stonds wenscht te spreken.
En Zara vergat haar gewone waardigheid; zij liep
bijna op een draf door do hall naar de studeerkar
mer om met Mimo te praten want die was het
natuurlijk maar zij had toch nog tegenwoordigheid
van geest genoeg om tegen den bottelier, die de deur
open deed, te zeggen: Roep dadelijk een auto
voor me.
Zij nam de hoorn op en het was inderdaad Mimoïs
stem die hevig geschrokken scheen.
Uit zijn onsamenhangende zinnen maakte zij op dat
de kleine Agatha Mirko geplaagd en tenslotte zijn
viool stuk gemaakt had'. En dit had hem. in zijn
koortsachtigen toestand, zóó opgewonden, dat hij er
bijna krankzinnig van was geworden. Hij had ge
wacht tot het heele huishouden, het kindermeisje
incluis, sliep, was toen met bovennatuurlijke krachts
inspanning uit zijn bed gekropen en had zich aan
gekleed; toen had hij het geld genomen dat Ohé-
risette hem dien dag in het park had gegeven voor
't geval hij het noodig mocht hebben, en dat hij altoos
in zijn lessenaar verborgen had! gehouden, was toen
naar buiten geslopen en naar het station gegaan
alleen in den donkeren nacht, het arme schaap! en
had daar gewacht op den nachttrein van| Weymouth,
had een kaartje gekocht én was naar Londen geko
men om weer naar zijn vader te gaan, met zijn ge
broken viool in het groene overtrek bij zich en
onderfwijl steeds hoestend zoo hevig dat het zijn
dood kon zijn. Hij was aangekomen met precies nog
geld genoeg voor een huurrïjtuigje en was omstreeks
vijf uur thuis gekomen en had ternauwernood, de
meid wakker kunnen bellen om in gelaten te wor
den, en hij, Mimo, had dat gerucht gehoord en was
naar beneden gegaan, had daar het kleine engeltje
gevonden, en hem naar boven gedragen en in zijn
bed gewarmd. En hij had eerst wat melk voor hem
warm gemaakt vóór hij naar de dichtstbijzijnde te
lefooncel was geloopen om haar te roepen. Ja. hij
was heel ziek heel erg ziek en of zij dadelijk
komen wou, vooral dadelijk!
Op dit oogenblik kwam Tristam de kamer binnen,
zag haar doodsbedroefd gelaat en hoorde haar zeg
gen: Ja, ja, lieve Mimo, ik zal nu komen en
vóór hij besefte wat zij deed, snelde zij langs hem
heen en de kamer uit. de hall door en naar de
wachtende huurauto, sprong daarin en stak haar
hoofd uit het portier om den chauffeur het adres te
geven, toen hij Grosvenor Street inreed.
De naam „Mimo" maakte Tristam onnieuw krank
zinnig. Hij bedacht zich een oogenblik. greep toen.
zijn jas en hoed en snelde haar achterna de Gros
venor Street in. tot groote verbazing van de deftige
bedienden Daar riep bil een andere auto aan, maar
toen hij er in stapte wa3 de andere al voorbij Park
Street
Volg die auto. riep hij tegen den chauffeur,
die groene daar vdór ,1e: je kriigt een sovereign als
Jë haar niet uit het oog verliest
En nu begon de jacht. Hij moest en zou zien. woaf
zii heen ging. ..Mimo!" de ..graaf Sykypri", aan
wien ze getelegrafeerd' had en zij had de onbe*
schaamdheid orn met hem te spreken vanuit haar
ooms huis! Tristam wa3 zoo buiten zich zelf van .voe-
de dat hij besefte dat hij haar zou vermoorden als
hij haar bij een ontmoeting met hem betrapte. Zijn
auto volgde de groene, hield die altoos in zicht. Zi
reden Oxford Street door. daarna door Regent) Street,
Mortimer Street zou ze naar het Euston Station
gaan? misschien weer naar zoo'11 rendez-vous in
een wachtkamer als Laura beschreven had. Een
onzegbare walging, gepaard aan blinde woede, beving
hëm. Maar neen. het ging zelfs niet naar Euston: zif
gingen de Tottenham'' Court Road in en daarna een
zijstraat, en daar sprong met een luiden knal de
achterband van zijn auto en de chauffeur moest stoj>-
j pen. Bijna schuimbekkend van woede zag Tristam
de groene taxi om een' anderen hoek van dezelfde
straat verdwijnen en hij wist dat hij ze uit het oog
zou verliezen vóór hij ze kon inhalen er was geen
andere in zicht. Hij wierp den man wat geld toe en
rende de straat door, en ja, toen hij den hoek om
sloeg zag hij in de verte de groene auto voor een
deur stil staan. Dus had hij haar tóch nog gesnapt l
Hij kon nu wel langzamer voortwandelen. Zij was
vijf of tien minuten vóór hij er zijn kon, het huis
binnen gegaan; hij begon zijn gedachten te verza
mel em
SVbrdt venrógd.
