Vraagt stalen bij B. H. LEKGHAÜS, De dingen om ons heen. 'n Gratis Dag ofCadeaux kannen wi| U niet a nbieden maar wel PKIMlKLlBINGleqen de LAAGSTE PIIIJZEN N.V. „De TIJDGEEST* soonlijkheid verheven idee, iets groots is geopen- buard, dat in Hem de waarheid, de wereld-verlossen de waarheid is gegeven. In dien zin kan ik zeggen: bulten Christus is geen verlosslnor, nóch voor den enkelen menech, nóch voor de wereld. En slechts in de aanvaarding van dien Christus is het behoudl Maar, zult gij zeggen, wat verstaat gij dan pre cies daaronder en is dit niet een spel van woorden? In geenen deele. Als gij wilt weten wat ik ver sta onder „Christus" als de belichaming eener idee. dan is mijn antwoord: leest in uw nieuwe testa ment, slaat de evangeliën open en tracht u dan te vormen een voorstelling van wat daarin der mensch- held gepredikt wordt. En gij zult komon onder de bf koring van het beginsel der liefde. Liefde, zuivere uüiverseele liefdel Is er iets wat daar boven gaat? Liefde voor God dat is een hunkeren naar eenheid met het groote, eeuwige Leven zelf, hetwelk in alles, dus ook in menschenzielen zich openbaart; dat is het kennen van den drang naar heiligheid en vol komenheid! Liefde voor de naasten dat ie een verlangen naar jto zuivere reine verhouding der menschen onderling, naar waarachtige broederschap 1 Liefde 1 Als wij denken aan de beduidenia van dit eene woord, dan weten wij met innerlijke zeker heid dat er niets hoogers is to bereiken. Welnu, van die liefde is Christus ons de verper soonlijking. En wanneer wij dus van Christus spre ken, denken wij niet alleen aan een historischen Je zus, maar aan een beginsel, waarvan hij1 de drager is en waarom hij de Christus „de gezalfde" wordt geheeten. Die Christus heeft geleefd niet alleen in een Je zus, maar in allen, mannen en vrouwen, die ge streden hebben en geleden uit waarachtige liefde. Die Christus echter moet beleden worden in zijn volheid. En nu ben iki genoodzaakt om op iets zeer ernstigs te wijzen. In onzei christelijke wereld durft men dienf Christus in zijn volheid niet te aanvaarden. Dit wil zeggen: men praat veel «ver hem, men vindt zijn leer heel mooi madr men deinst tege lijkertijd1 voor de consequentie van het groote liefde beginsel terug. Het is de christelijke maatschappij, welke nog da gelijks den Christus aan het kruis nagelt. En nu wil 'tmiji voorkomen, dat ieder, die zich nog christen wil blijven noemen, omdat hij in alle waarachtigheid de waarheid van het, liefdebeginsel heeft doorvoeld en innerlijk) doorleefd, noodwendig! moet komen tot het inzicht dat gansch onze samen leving zich heeft te herscheppen. Van tweeën één: óf dit beginsel is onbruikbaar en dan hebben wij het te verwerpen óf hot is goed en waar, maar dan moet het ook de levenspraktijk gaan beheerschen, Christus is de hoogste wijsheid of de grootste dwaasheid. De hoogste wijsheid is hij voor hem1, die de onge rijmdheid heeft doorzien van het leven in deze we reld, het leven van zelfzucht en leugen, dat het geluk verwoest, de zielen verarmt, de geesten ver duistert en die daardoor gekomen is lot het zoeken naar een nieuw, een hooger beginsel en dit, heeft gevonden in Christus. De grootste dwaasheid is hij voor den1 woreldling, voor wien geld en gioed, positie en macht, groot heid en glorie het meest begeerd zijn. Wij hebben te kiezen. Die keuze is iets anders dan het beslissen omtrent de vraag of wiji al of niet tot een kerkgenootschap toetreden zullen. Zij bestaat hierin: uit welk beginsel wij zullen le ven. En dit is niet allereerst te beslissen door het ver- standi maar door het hart der menschen. Of anders i gezegd: wij moeten gevoelen wat het hoogste, het zuiverste is. Dit gevoel wordit zoo vaak weggeredeneerd1; het zwlfven wordt eraan opgelegd. Daarbij komt de ver derfelijke invloed van de bestaande zedelijkheids- en fatsoensbegrippen, die dwars tegen de uftleving van het liefdebeginsel ingaan. Laat ons toch eindelijk eens onzedelijk en onfat soenlijk durven worden om Christus, d.i. om lief- deswillel ASTOR. Als de wereld niet zulk een mallootige heksen- keuken was, zouden allen, die buitenlandsche po litiek bespreken, vermoedelijk voor niets anders oog hebben, dan voor hetgeen in Lausanne gebeurt, voor de poging n.1. om in het Naburige Oosten tot een ■vrede te komen. Die vrede had er lang en breed kunnen zijn, had al weer eenige malen kunnen zijn afgewisseld door een nieuwen oorlog zelfs met als gevolg daarvan een nieuwen vrede, als de omstandigheden maar hadden medegewerkt. Dit deden zij echter niet, want de fantastische mil- 1 menen en het definitieve weerloos maken van Duitschiand liet de groote mogendheden geen tijd en geen gelegenheid om het zwaarste te laten wegen wat het zwaarste is. Het zwaarste. Het allerbelangrijkste voor verschil lende landen. Ook en niet met minst voor Nederland, De vrede lif het naburige Dosten n.1. is niet alleen do kwestie of Griek en Turk elkander in de betwiste gebieden al dan niiet zullen bestoken met moordtuig en brandfakkel en of er in Armeniö nog eenige duizenden niot-Mohammedanen zijn te vinden, die bij gelegenheid zullen kunnen worden doodgeslar gen in tegenwoordigheid van een persfotograaf, zoo als zulks reeds met ca. vier rnillioen van de drie rnillioen Armeniërs is geschied. AU Grieken. Armeniërs en Turken elkander met huid on haar opeten, verslinden of tot fricasaé ver- wcrken, bestaat er nilet de minste aanleiding om zich daarover op te winden. Deze heeren zijn sedert langen tijd gewoon derge lijke dingen te doen. Zij weten niet beter en eigen lijk is het voor wie hun geschiedenis een beetje kri tisch leest, zonde wat er naast valt. Die hoek van de wereld is volgens alle sagen het tooneel gewee3t van dien zondvloed en het is alleen te betreuren, dat een I herhaling van dit ©enigszins hevig zuiveringspro ces naai' het schijnt voorloopig niet is te verwachten. Mocht het tot een tweeden zondvloed komen, dan i zou de taak der diplomatie ongetwijfeld worden ver- j licht en zou er metterdaad kans bestaan op die „be tere wereld", die het menschdom tijdens den oorlog van allerlei karnt is beloofd, doch waarvan nog nie- mand iets heeft bespeurd. Zoolang die massale schoonmaak uitblijft en I Grieken, Turken en de tot dusver nog niet ver moorde Armeniërs naast elkander blijven voortle ven, zal het Oosten vermoedelijk tot het einde aller dingen een heksenkeuken blijven. Want men vergete niet, dat men in Lausanne pre cies op papier kau zetten wat men wil, doch dat 6r geen enkel middel is om partijen te dwingen zich aan dien vrede te houden. Als de Turken daags na het officieele sluiten van den vrede lust hebben in Klein-Azië een of ander rolletje op touw te zetten en christenvervolgingen te ensceneeren, is er nie mand, die hun dit kan beletten en zeilfs, wat een répressieve werking kon hebben, is er ook niemand en geen combinatie, die hen zou kunnen straffen. Zeker, men kan de'Dardanellen forceeren, Konstan- tinopel beschieten, in Mud'anda of Smyrna of elders landen, maar een expeditie om Turkije werkelijk groot nadeel toe te brengen, moet zeer sterk zijn. Sterker, dan een der groote mogendheden of een combinatie ervan hij een kan. brengen. Hun binnen land, althans in Klein-Azië, is zoo goed als onaan tastbaar en het eenige, waar zij iets van een aan val hebben te duchten is in Europa, Waar .dan de Grieken de spits zouden moeten afbijten. Het is dui delijk, dat een botsing tusschen Griekenlaud en Tur kije, die in weerwil van alle tractaten niet lang kan uitblijven, niet .tot die twee landen beperkt blijft. In de eersto plaats heeft Angora Rusland achter zich. In de tweede plaats zijn. ouden strijdmakker Bulgarije. Dit zou Roemenië nopen tot waakzaam* heid en zou waarschijnlijk de geiheele Kleine En tente niet onverschillig laten, terwijl do Groote dito natuurlijk1 niet werkloos zou kunnen toezien, dat hun vriendjes, waaraan Frankrijk al ettelijke honderden millioenen francs die het zelf niet heeft en die dus uit zijn 'eigen tekort moeten komen! voor militaire uitgaven heeft geleend, in den knel werden gebracht. Een GriekschTurksche botsing beteekent een nieuwen Europeeschen oorlog. Daaraan twijfelt nie mand. Het eenige middel om dit botsing, te voor komen, 7,ou de ontwapening der kemphanen zijn ge weest, Dat is echter onmogelijk, omdat Griekenland nu eenmaal een halfbroertje der Entente is en dus gewapend moet blijven. En de ontwapening van Turkije alleen zou niet alleen hebben] beteekend, dat deze eertijds groote mogendheid1 de prooi werd' van allerlei strandjutters, waaraan de buurt zoo rijk is, doch bovendien ie de Entente nooit sterk genoeg ge- j weest om dien omtwapendngseisch in ernst te stel- len, laat staan uit te voeren. Dit gaat ten opzichte van een beschaafd modern georganiseerde en ge regeerde natie, maar niet ten aanzTen van een volk als het Turksche, levend in een land als Aziatisch Turkije. Het kleine stukje onder het bereik der En- gelsche scheepskanonnen en onder dat van 't Griek- sche legier moge men kunnon domilitairiseeren, het blijft zelfs de vraag of dit mogelijk is, doch het overige Turkije doet ën laat wat het' zelf wil, ndet wat de Entente voorschrijft. En dit is ernstiger, om-1 dat de Turken voor hun landsverdediging geen mo derne strijdmiddelen noodig hebben, doch hun berg passen met een paar scherpschutters kunnen verde- i Confectie- en Maatkleermakerjj WINKEL. Overal Ie ontbieden. d.gen, die 'naar «elan» van zaken aoldaat o? vreed zaam boer zijn... D.t alles zou zoo erg nog niet zijn, als men alleen had te maken met den staat Turkije. Misschien, als n on niet voor groote offers terugdeinsde en de Ara bieren, zooals Engeland gelukte, op zijn hand wist te krijgen, zou het mogelijk zijn Turkije militadr en politiek ten onder te krijgen. Doch dan bleef nog steeds de religieuse macht van het Kalifaat over. Zeker, die macht en invloed heeft geledem Ook loor de toenadering van Angora tot Moskou,* door do inzetting van den Sultan, door de breuk met het nieuwe koninkrijk der Hedzjahs. Maar dit alles neemt niet weg, dat Turkije voor honderd milllioen of wat menschen een grootere beteekenis heeft, dan een ander land. Dat velen er het centrum in blij ven zien van de Mohammedaansche wereld en dat een slechte behandeling, de dreigende ondergang van dat Turkije miilioenen vuisten zou doen ballen, mil joenen hoofden rijip zou maken voor een opstand. Wij, Nederlanders, weten wat voor last de toch vrij tamme Mohammedaan sche beweging in Neder- landsch Indië veroorzaakt, terwijl die beweging toch in hoofdzaak plaatselijk ia en niet wordt geïnspi reerd door een geloofshaat, die den heerscher, den onderdrukker nog in veel slechter daglicht zou plaatsen. Vermenigvuldig don overlast der Muzelmansche actie in Nederlandsch Indië met tien of twintig, dan weet ge, wat. de zorgen van Engeland zijn, dat tien, twintig maal ons getail aan Mohamedaansche onder danen heeft. Voeg daarbij den invloed van een ac tieve religieuse propaganda, die er zich op zou kun nen beroepen, dat de Entente den godsdienst be dreigt, waardoor dus de haal nogmaals vertiendub- beld wordt en ge weet welke gevaren er dreigen in de eerlste plaats voor hot Britsche Rijk, docli ook voor de Fransche en Italiaansche kolonies en bezittingen, om van die der Neutralen: Nederland en Spanje ndet te spreken. Turkije, dat overwonnen geweest is en overwon nen zou zijn gebleven, als men zich niet had blind- gestaard op het vernielen van Duitschiand en als Frankrijk fdet achter den rug zijne bondgenooten om extra-voordeeltjes in Klein-Azië had' trachten te krij1- gen, is nu onoverwinnelijk. Deels door de kracht, die liet ontleent aam zijn geografische onkwetsbaarheid en zijn positie als religieus centrum, deels door de onmacht der Entente, die met een zeldzame menge ling van talmen en rekken hier en onbekookte over haasting daar, de geheele wereld tegelijk beeft over hoop gehaald, terwijl er voor haar, eigen stoepje nog zoo machtig veel viel te vegen. Dit is voor ons de beteekenis van Lausanne. Een beteekenis, die ons.TOOter lijkt dan de vraag hoeveel rnillioen er eventueel uit Duitschiand zullen zijn te halen. Waar er kwestie is van het al dan niet voortbe staan van groote koloniale rijken, behoorde men de vraag van 'n honderd rnillioen of wat ietwat minder hoog aan te slaan en het zwaarst laten wegen wat het zwaarste is. Een goede, d.i. een uitvoerbare en wedierzijdsch controleerbare vrede tusschen Turkije en Europa (met inbegrip van Griekenland) beteekent voor alle landen, die belangen h9bben in Azië en Afrika, heel wat meer dan het gekwebbel ovèr een mijn of een fabriek in het Ru'hrgebied. Tusschen beschaafde landen brengt handel en eco nomie van zelf de toenadering, in weerwil van alle tractaten, die toenadering triachten onmogelijk te ma ken en uitzuiging beoogen. Maar tusschen landen zender spoorwegen, zonder kadaster, zonder burger lijken stand zonder kennis van de regels van het spel dus trekt hij, die het spel wel naar de regels tracht te spelen, ongetwijfeld aan het kortste eind. Wint hij dan is er niets te halen. Verliest hij, dan is hij het kwijt. „Munt" dan win ik, „kruis" dan ben jij het kwijt, ziedaar het spelletje van Lausanne. En het is te ver wonderen, dat de Turken, die toch niet kunnen ver liezen, zich nog zooveel moeite geven om hun wen- achen op perkament neergeschreven te krijgen. Aangeboren schaggerzucht? UITKIJK. Reclames. mocht in het eerst een hemelsche vreugde zijn. altoos zou toch dat afgrijselijk spook weer voor hem oprijzen en hem bespotten. En dan, als zij! eens kinderen kregeu? Zij waren beiden nog zóó jong, dat dit stellig gebeuren zou, en deze gedachte, die hem eenmaal in deze zelfde kamer, in zijn gelukkig ge peins, zooveel vreugde bereid had, deed hem nu tril len van hevige smart. Want een vrouw met zulk een verled' n mccht niet de moeder zijn van een Tancred of Wrayth. Tristam was geen Puritein, maar de aangeboren trots op zijn ouden naam kon hij niet van zich af zetten, dUs hield hij zich met zijn ijzeren wil in be dwang. Hij keek niet eens naar haar, en sprak op ijskouden toon en zij kwamen dooT den lunch. En toen zei Zara opeens dat zij gaarne naar de kerk zou gaan. Het was drie uur, dus schelde hij zijn bediende en liet de auto voorkomen. Zij was nog niet sterk ge noeg om1 het heele park door te wandelen. Hij wilde haar niet alleen laten gaan, dus wijzig de hij zijn plannen en ging met haar mee. Zij spra ken onder weg geen enkel woord met elkaar. Zij was nog nooit in die kerk geweest en werd ge troffen door de prachtige ramen en het monument der Guiscards en de beroemde graftombe van den Kruisvaarder in den muur, dicht bij baar bank; en gedurende den geheelen dienst keek zij naar dat ge beeldhouwde gelaat, zoo precies dat van Tristam, met dezelfde strenge uitdrukking. En een wilds, jammerlijk gevoel van opstand ver vulde haar ziel en toen een van ijskoude vrees, en zij bad den Heer hartstochtelijk dat Hij hem zou beschermen. Want al3 hij eens een of andere gevaar lijke jachtexpeditie ging ondernemen., on er over kwam hem iets, en zij zag hem nooit terug! En toen zij overeind stond, terwijl do slotzang gezongen werd, hield zij in eens met een snik op. En Tristam keek angstig naar haar en vroeg zich af of hij nog meer ellende te verduren zou hebben dan wel of die reeds haar hoogste punt bereikt had De geheele gemeente stelde veel belang in het jonge paar, en bij het uitgaan der kerk moesten zij enkele handdrukken wisselen. Wat zouden al deze goede lieden wel denken-, vroeg Tristam zich met bit teren humor af, als zij hooiden dat hij een verre reis was gaan ondernemen, en zijn scboone jonge vrouw alleen had achter, gelaten, nog geen maand na hun huwelijk? Maar het kon hem nu niet meer schelen, wat iemand ter wereld over. hen dacht. Toen zij weer thuis kwamen, ging Zara naar haar kamer en toen zij beneden kwam om thee te drin ken, was hij' er niet en zat zij alleen met Jake. Zij was schier bevreesd voor het diner. Hij ontweek haar blijkbaar. En terwijl zij nog besluiteloos stond wat te doen, bracht haar kamenier haar een briefje. „Ik kan niet beneden komen ik kan het niet dragen. Ik zal morgenochtend met je afspreken voor I ik wegga, als je om twaalf uur in mijn kamer wilt komen". Dat was alles. En hartstochtelijker bedroefd, dan zij ooit te vo ren was geweest, ging zij naar haar bed. Den volgenden ochtend zamelde zij al haar wilsi- kracht bijeen om zich zelve te beheerschen. Zij mocht geen ontroering toornen, w&t zij ook mocht ge voelen. Niet omdat zij' zoo trotsch was of ttiem. niet gaarne in de armen zou zijn gevlogen., maar zij ge voelde dat geen vrouw dat uit eigen beweging doen mocht en voorzeker niet, wanneer een man over vloedig bewees dat zij hem onverschillig was. En zoo kwamen zij, beiden met bloedend hart naar de zitkamer. Ik heb nog maar tien minuten tijd, zei hij ge dwongen. De auto wacht voor de deur. Ik ga langs Bury St. Edmemdo, dat is een uur om en ik moet om vijf uur te Londen zijn, om met den nachttrein naar Parijs te gaan. Go. alsjeblieft even zitten, ik zal zoo kort mogelijk zijn- Zij viel meer in een stoel, dan zij' ging zitten. Het suisdq haar in de ooroni; zij mocht niet flauw vallen zij was nog zoo slap van haar ziekte. Ik heb het zoo geschikt dat je op Wryath kunt blijven, totdat je zelf andere plannen hebt gemaakt, begon hij, met afgewenden blik' en op kouden, pas- sie-loozen toon. Maar als het aan mij- ligt, dan hoop ik je, na mijn vertrek van hier, nooit meer terug te zien. Wij' 'hoeven geen publiek schandaal uit te lok ken-, het is onnoodig om de menschen iets te vertel len; zij kunnen denken wat zij "willen. Ik zal aan mijn moeder uitleggen dat ons huwelijk een vergissing was en dat wij: hebben besloten, gescheiden te leven; meer niet. En jij kunt je leven inrichten' als Je wilt ik Dn eiudclooze taak va» vrouwen Gemiddeld werkt een buisvrouw langer dan ieder ander. l>e rust, die zij kan nemen, is slechts een onderbreking van haar nooit eindigende taak. Dit is te betreuren. Alle lichaamsorganen voelen de inspanning, vooral de ni ren. Dan vertoonen zich urinestoonnissen, zenuwachtigheid, prikkelbaarheid, hoofdpijn, duizeligheid, pijn in den rug of in de lendenen en zijden, loomheid, moedeloosheid, bloedarmoede. De vrouwen moeten cr werkelijk on uit zijn om cjit 'e veranderen. Meer (tijd rno t worden gevend-en voor rust en voor ontspanning buitenshuis. Voorkom zoodoende de ontwikkeling van rheumatiek, waterzucht, steenvor ming, graveel, of nier- en blaasontsteking. Laat Fosl.er's Rugpijn Nieren Pillen u nu helpen. Wacht niet, tot de vermoeide nieren uitgeput zijn. Neem een verstandige leefwijzejaan en vertrouw net hersiellende werk aan hoster's Pillen toe. Verkrijgbaar in apotheken en drogistzaken h f 1.75 per doos. zal ,vt ook doen. Ik doe je geen verwijt over de ellen de, die je in mijn leven gebracht heM. Het was mijn eigen schuld, omdat ik zoo overhaast met ie trouwde. Maar ik (had je zoo lief! En toen brak hij opeens, met een snik af en strekte wild zijn armen uit. Mijn God! riep hij. Ik ben zwaar gestraft! Het vreeselijkste va.n alles is dat ik je nog liefheb, met heel mijn ziel al zag ik ze ook met eigen oogen je minnaar en je kind! Ziara gaf een gil en toen hij de kamer uitsnelde, zonder te durven omkijken, uit vrees dat zijn besluit toch nog zwichten zou, rees zij wankelend op en wilde hem roepen. Maar zij hijgde en kqn geen woorden vinden. Daarop viel zij bewusteloos in haar stoel neer. Hij zag niet meer om en dadelijk daarop zat hij in zijn auto en reed weg, als zaten al de duivels uit de hel hem- achterna, en dat was ook zoo door het krankzinnige verdriet dat hem kwelde. En toen Zara weer bij kennis kwam, was het een half uur later, en was hij reeds vele mijlen ver weg. Zij richttes zich op; Jake likte haar handen. Toen kwam. haar besef weer terug. Hij was weg, en hij had haar lief, en toch geloofde hij dat! Zij sprong op. Het bloed stroomde haar weer naar het hoofd. Zij moest -handelen. Zij staarde in het rond, aarzelde even en zag toen een spoorwegboekje liggen. Met koortsachtige haast bladerde zij orin. Ja, er was een trein, die om half drie wegging en om half zes to Londen kw9m. Het was een boemeltrein de sneltrein van half vier kwam eerst bij zessen aan. Dat kon to laat zijn beide treinen konden te laat komen maar zij moest het probeeren. Toen greep zij angstig naar haar hoofd. Zij wist niet, waar hij naar toegegaan) was. Ztm hij naar zijn moeders huis zijn of zijn oude appartementen in St. James Street? Zij' wist daar het nummer niet van. Zij schelde en beval dat Mi- chelham bij haar zou komen. De oude dienaar zag haar spookachtig bleek ge laat en wist van Higgins dat zijn meester van plan was dien svond naar Parijs ie vertrekken. Hij vermoedde dat zich een tragedie tusschen hen beiden had afgespeeld en wilde niets liever dan helpen. Michelham, zet se, zijn lordschap is naar Lon Trekking van 97Dommere ten mm ou Notari* A. G. Mullé. Donderdag 31 Mei 1923. TrU» van 50.000 11338 1000 li;61 *00 11377 1*614 14918 200 7939 12103 14495 182*0 19151 10. 7J1 1J3S 2963 3378 5727 9214 13098 13505 16096 13 82 rrijten van i 90. leiges geld). II 2039 5027 6857 10519 12890 14665 17160 19684 09 2178 5143 6906 81 13048 14741 98 19739 u 2451 5290 29 10675 80 67 17245 73 2j25 5396 81 1U7C6 13116 14870 17827 19868 - 1 28u6 5452 7074 48 90 78 34 91 ;i2 25s2 5537 7109 11112 13332 14958 17965 19530 2J :2<2 40 7231 11263 13556 15041 70 85 M 3510 5700 7390 74 13624 15260 18403 87 VI 17 48 7443 11332 13717 15400 31 20011 504 20 5801 7559 11492 13878 79 80 20207 el2 59 69 75 11506 13913 15568 18565 95 18 bS 6070 7861 10 14046 15742 97 20379 49 3743 89 7970 29 63 15880 18623 20514 I 0/ 3oo7 6143 82 43 68 16061 53 71 i 112 3972 52 8163 11644 87 16181 18730 20608 i >J 4C42 6272 8313 11718 14241 16350 18857 63 i. ió 83 63t4 9019 55 46 88 18931 80 i/Jl 434 76 48 68 14352 16403 19102 20715 15 t4 6466 9153 12044 86 37 12 58 c2 44cl 93 88 12141 92 78 19298 20848 1.4 J AJ20 6530 9323 93 95 16526 19356 72 4J 40 71 9402 12347 14410 16788 19431 20973 51 46u/ 6614 5 91 30 16840 47 LO 13 68 9501 12523 69 94 19502 73 32 6764 974- 12669 14537 17061 98 20u/ 48ö4 084/ 10152 12784 14646 11155 19637 68 2401 70 7 73 61 92 2501 141 14 63 82 256 22 30 35 t.5 51 95 .68 331 69 *0 82 413 2631 25 45 563 87 92 2711 9J 13 608 39 15 47 23 68 73 89 95 2834 7od 70 73 82 74 2903 808 6 25 13 69 33 81 34 922 95 52 3024 ÖJ 50 72 73 69 3100 Later aflosbaar. 4314 6662 9005 11697 13925 16302 185' 7 442/ 95 58 11709 33 17 24 98 6717 59 77 4508 47 9113 89 15 6851 55 95 39 66 61 11819 54 6953 65 99 78 8208 44 68 59 80 16430 87 89 44 18604 61 16538 58 25 14013 45 18713 46 24 16625 22 73 18809 76 97 48 50 58 70 80 Uu 8419033 1012 13 3j 1121 23 32 65 3213 71 20 74 3373 80 87 61 88 94 91 I23ó 3401 1324 37 70 39 94 55 99 72 1407 3502 27 43 38 46 53 76 96 3605 1524 8 462t3 97 10 72 38 29 34 75 7035 3811922 55 49 74 96 51 45 51 14110 61/ 81 4725 97 9337 79 34 62 90 58 7103 70 88 39 4815 22 7212058 45 76 39 79 77 69 7516703 45 89 9438 81 80 6 52 7205 0505 12184 14259 65 23 16 87 80 4925 90 97 97 95 45 7303 0632 12229 14314 51 54 84 48 45 16848 60 92 58 80 55 71 91 19101 97 96 9707 81 14444 16902 4 5036 7421 72 60 92 18 67 40 44 8112307 14527 32 19227 48 76 9802 00 38 40 - 68 78 98 9907 99 52 - 87 19317 5133 7534 2412433 57 17012 57 89 57 37 40 78 16 08 97 7661 73 51 96 28 19452 5205 69 89 64 14648 63 62 61 88 10010 12506 14701 71 81 83 7710 22 26 14801 17134 1950j 93 30 39 38 149*2 83 27 5315 34 86 61 50 17216 40 34 97 10105 62 51 87 73 36 7828 10 68 87 17375 81 82 43 16 92 15056 17417 92 5474 60 29 93 59 37 19647 5502 71 51 97 15172 40 55 5 7903 62 12641 84 58 86 16 26 84 45 91 61 19714 36 27 1Q222 521520817519 23 46 87 33 61 -22 39 24 60 8010 81 63 64 88 3b 85 59 97 75 68 17631 19806 5633 84 10303 12734 15347 37 41 44 92 69 12859 63 99 19920 54 99 93 12378 9217716 28 64 ei22 10417 78 04 5520008 5738 73 9213003 15418 84 20155 89 8222 10567 13 29 17801 b6 16 59 23 20220 32 67 3915593 43 15622 67 25 5804 47 86 6610610 25 8365 50 6810728 33 8437 42 54 73 80 71 81 1610 14 70 56 85 96 3701 1788 33 90 42 1866 53 86 3832 1963 61 91 89 2082 90 2105 93 27 4054 39 6/ 2266 65 2302 4112 12 24 28 41 71 74 73 83 67 4206 21 47 58 59 43 53 59 13127 49 17927 76 45 71 10849 13203 15703 28 2032a 57 87 76 57 19 30 29 81 97 10920 13359 24 33 69 5907 8500 11110 13407 7 7 39 95 6006 '1311205 49 83 18042 204O4 35 86 43 5415820181^5 84 45 92 11301 13514 24 18201 20508 83 8625 17 25 63 24 74 21 83 93 56 20606 35 9515.910 62 25 39 13607 20 84 41 70 11 6518306 20721 99 62 69 2920800 90 7211453 13707 86 6404 75 58 9 16030 25 40 3616126 42 44 14 54 83 5518443 49 6104 30 75 84 6208 87 94 8735 6306 62 45 85 99 c9 881911509 (5 34 20 83 55 31 6515 8905 90 6620 47 77 78 82 7 21 47 53 58 99 20991 91 13816 85 38 0511630 6216246 60 41 £006 6313934 71 18507 Vorige lljrt «toad i 15244* sus. 25224*. W&& iiLs» 15666. -87L1» den gegaan weet je naar welk adres? Ik moet hem nareizen; het is een zaak van leven of dood ciat ik hem, zie, voor hij' naar Parijs gaat. Laat mij in een auto naar den trein van half drie brengen. Dat gaat gauwer dan den heelen weg per auto af te leggen. Ja, myiady, zei Michelham. Ik zal zorgen, dat alles klaar is. Zijn lordschap is naar zijn appar tement gegaan, 460 St. James Street. Mag ik met u meegaan. Zijn lordschap zou niet gaarne zien, dat u alleen reisde. Goed, zei ze. Er is geen plaats, die ik in een auto zou kunnen bereiken en waar ik een vroege- ren trein zou kunnen halen? Neen, myiady, dat is de vroegste, zei hij, Wilt u alstublieft wat eten? Het duurt nog een uur, voor de auto komt. Ik weet dat uw eigen bediende u behoorde te vergezellen, maar als het iets ernstig is, dan wil ik, als oud dienaar en, ik mag zeggen, een nederige en getrouwe vriend van zijn lordschap, ver zoeken zelf mee te mogen gaan. Zeker, zeker, Michelham, zei Zara, en snelde de kamer uit. Toen zij eindelijk het station bereikt hadden, zond) Zara een telegram naar St. James Street? „Wat je dacht was niet waar, vertrek niet vóór ik je alles uitgelegd heb. Je eigen Zara". En toen begon de spoorreis drie oneindig lange uren met al dat stoppen en .met die ééne gedachte, die 41 maar rondwoelde in haar brein. Hij dacht dat ze een minnaar -had en tóch had hij haar lief! O God, j dè,t was ware liefde! en zij zou misschien te laat komen! Maar eindelijk kwamen Michelham en zij toch te Londen en reden naar Tristaim's kamers. Ja, zijn lordschap werd om vijf uur verwacht, maar hij was nog "niet gekomen hij was laat. En Michelham legde uit dat lady Tancred gekomen was en zij zou blijven wachten, terwijl hij zelf naar Park Laaie zou gaan om te zien of lor,d Tancred daar ook geweest was. Hij maakte een heerlijk vuurtje aan irn de zitka mer en, na aan Higgins te hebben gezegd dat bij niet naar binnen moest gaan en haar niet .moest storen, zelfs Met met tlhee, ging de oude man, heel ongerust, zijn meester zoeken. 1 SIM volgt.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1923 | | pagina 6