Alumni Niiiis-
TO
GLASTRA'S SGHGENUAGAZIJN,
EERSTE BLAD.
NIEUWE ABONNE'S
Engelaid en de Ruhr.
Een Levensweq
RIJWIELEN
Agent voor Schageni B. ANNtVELDT.
Extra aanbieding HEEHEN KIJGB0TT1NES,
Woensdag 13 Juni 1923.
SCHAOSR
66ste Jaargang. No. 7245.
COURANT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder- JU JlHHUPlfS NV 1/ h TRAPR#AIM f (TB SphRflPH Prijs per 3 maanden fl.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- yCwo fttf, tf.il. i rtl lfl/1 Uf lilU f y TIëN van 1 tot 5 regels fl.10, iedere regel meer 20 cent (bewij9no.
tentiën nog zooveel mogelijk in het eer9tuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. no. 20 inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
der Schager Couranl onlvangen
de nummers welke nog vóór
1 Juli a.s. verschijnen GRATIS
DE UITGEVERS.
Ofschoon het zeer voorbarig zou wezen om te zeggen,
dat de breuk tusschen Engeland en Frankrijk definitief
is en de Entente Cordiale heett plaats gemaakt voor
een vijandige stemming, heeft het toch er allen schijn
van or we langzaam maar zeker op zulk een toestand
aandrijven.
Ik zeg aandrijven, want van sturen is geen sprake.
De Fransche Ruhrpolitiek heeft een soort politieken
golfstroom geschapen. Allerfei klippen, waaraan men
vroeger niet dacht, omdat het politieke vaarwater an
ders lag, rijn nu plotseling een gevaar voor de poli
tieke schippers èn stuurlui geworden.
Van de week is een vriend van mij', olie met de
Britten in Keulen was, thuis gekomen.
dat de Fr
ïrgebied niet minder
dan de Duitschers het de Belgen en Noord-Franschen
Hü vertelde mij, dat de Franschen de Duitschers in
het Ruhrgebied niet minder brutaal' en wreed behandelen
deden.
Ofschoon mijn vriend eenersrijds zei„that serves
the Germans right", vond hij'er toch, wat de Fran
schen betreft, geen excuus voor.
Integendeel keurde hij het zeer af, want er was in
1918 een vredestractaat geteekend en nu ging het niet
aan om een volk, waarmede men vrede gemaakt had, nog
steeds als vijanden te behandelen.
Trouwens hij was absoluut niet op de Franschen 'te
spreken, en zei dat, hoezeer hij ze ook alB strijdmakkers
in den oorlog bewonderd had, hij nu hun optreden na
den Vrede slechts met weerzin kon bekijken.
De Fransche Politiek, zoo zei hij:, is een politiek
van haat en wraak en kan slechts tot ellende voor de
geheele wereld leiden.
Wie wordt er beter van die Ruhrbezetting? Geen
mensch. Den Franschen kost het schatten en ze krijgen
er niets voor teruc. Hun hoop, dat rij steenkolen en
cokes in overvloed, zouden krijgen, is ijdel gebleken.
De industrie en handel liggen stil. Wie lijden daar
onder V Landen, die et niets mee te maken hebben.
Mijn vriend wees op Holland. Hij was in Rotterdam
tweest en vertelde, dat "hiji toenDamn the french,
iad gezegd.
Ik geloof het graag.
Het Engelsche karakter komt in opstand tegen op
treden als van de Franschen.
De Engelschman vecht, vecht om te overwinnen, maar
na het gevecht maakt hij vrede en dan is het ook uit
met vijandschap.
De Franschen of liever de Fransche politici blijven
vechten ook na de overwinning, zelfè nadat er vrede
gesloten is. Dat is geen b qprt, dat is geen optreden^
vindt de Engelschman. Mij'n Engelschman kan ook
niet verkroppen, dat ook' Engeland zelf in handel en
industrie door de Ruhrbezetting gefnuikt wordt.
Mijn vriend sprak ook over ae Belgen. Volgens hem,
hebben die er schoon genoeg van. De Belgen -hadden
resultaat van de Ruhrbezetting verwacht. Nu dat te
gengevallen is, willen ze er uit. Zij1 zien er niets goeds
fa'
FEUILLETON.
naar het Enqel«ch van E. TEMPT-E THURSTON
door W. J. A. ROLDANUS Jr.
Het was jammer, dat rij een heel knap gezichtje had,
noc jammerder dat "rij het wist. Maar het al'er-
amraersle lag misschien in het feit, dat een jonge
Engelschman eer: artist, die in het dorp logeerde,
hartstochtelijk verliefd werd op dat knappe gezichtje.
Nu kunnen in een landelijk dornxje a's Rathmore,
waar men mijlen ver kan dwalen zonder een leven.de ziel
te ontmoeten, tragedies worden afgespeeld en levens ten
gronde gericht worden zonder dat iemand het weet.
En zoo gebeurde het met Bridget Power en haar
Engelschen minnaar. Zij plachten 's avonds rond te
zwerven op de klippen, waar het uitges eten voetpad
hun stappen in de donkerte l'eidde en het klotsen der
zee od de rotsen beneden hen Waarschuwde, dat rij
dicht bij den afgrond onder h.en waren. Het kwam er
niet on aan, dat het gras nat Was van dauw, dat het
uitzicht onaangenaam en dreigend was. De avonden
waren donker; rij1 hadden weinig anders noodig. En
dus wist niemand het: men zag hen nooit.
Haar oogen waren brutaal én vermetel in die dagen
en haar eerzucht even vermetel1. Vroeger had rij in
Lismore gediend bij een familie, die ook een huis in
het dorp bezat, en daar had rij', ofschoon zij het in twee
jaar moe geworden was, mooie dames of liever wat
Zij mooie dames vond gezien en rij' begreep heef
goed, dat mooie kleereri er veel toe zouden medewer
ken om een dame van haar te maken, hoewel misschien
niet in die mate a's rij zich verbeeldde. Haar accenï
ka£}..ie's ruws, dat nooit uitgeroeid zou kunnen worden.
Zij gebrui' te woorden en uitdrukk'ngm en voe'en,
iu u artistieke ziel van den jongen man pijn deden.
Maar het is niet makkelijk een zie! lang pijn te doen,
wanneer 'het bloed kookt en de keel droog is. De her
innering kan later komen. En bij hem kwam de heriime-
niM. later en daarin had Zij zich misrekend.
Zij had hem in bijna alles rijn zin gegeven e)n in haar
eenvoudige berekening dacht zij hem geheel' te winheh
door zichze'f te geven. Zoolang de wereld draait zul en
•vrouwen die WTeede misrekening maken. De macht der
vrouw bestaat in wat rij' L shoudt. In wat zij geeft ligt
onafwendbare ellende en smart.
De dag kwam'; het oogenblik van totale vergetelheid
van komen, om 70 millioen menschen tegen zich in
het harnas te jagen.
Zeventig millioen, die later wraak zouden komen
nemen op de 8 millioen Belgen.
Terwijl België niet meer neutraal is, maar vrij, dus
aangevallen kan worden, ook zonder dat er een „stukje
papier verscheurd wordt."
Terwijl België nog wel met een tractaat aan Frank
rijk vast zit.
Frankrijk, dat 'zoodanig de haat der Duitschers op
zich laadt, dat mij'n vriend meent, dat de toekomstige
revanche onvermijdelijk, slechts een quaestie van tijd is.
Buitendien, de Belgen staan er wat de heretelling der
verwoeste gebieden betreft, geheel anders voor dan
Frankrijk.
De Belgen hebben met onvolprezen ijver de door
de Duitschers betaalde gelden voor den wederopbouw
gebruikt.
Geheel .anders dan in Frankrijk, waar veel te veel
geld aan den strijkstok is blijven kleven.
De Fransche Republiek staat in dit opzicht ver achter
bij1 het Belgische Koninkrijk.
Een Republiek schijnt al heel weinig waarborg voor
corruptie te bieden.
Trouwens, dat is geen nieuwtje.
De Belgen willen zich niet in avonturen storten, doch
op zaken toeleggen.
Zij willen met door het Ruhr-avontuur zich van
Engeland en andere landen vervreemden eh ïh de
toekomst steeds het schrikbeeld van een nijdigen, wraak
zuchtigen^ Duitschen adelaar als remmend spook, di
verdere ontwikketing van België zien tegenhouden.
Vandaar dat de Belgen reeds lang doende rijn de
Fransche Regeering te bewegen om toch de anlen
geallieerden, Engeland en Italië, weer bij alle bessprek.n
gen omtrent Duitschland te doen dee'nemen.
België heeft er een geschikt oogenblik voor afgewacht
Frankrijk is heden bereid wat water in den w'jn te
doen. Frankrijk ziet, dat het zoo hiet gaat en Poincar'
en zijne politieke vrienden begrijpen levendig, dat nu
de geJdzorgen voor Frankrijk maar steeds toenemen, er
op de een of andere wijze een resultaat verkregen moet
worden. Gaat dat niet door de Westphalers de duim
schroeven aan te zetten, dan in Vredesnaam maar door
middel van het Perfide Albion.
Engeland heeft geld en crediet, dus macht.
België heeft klaarblijkelijk het oog gericht op deze
feiten nu het Frankrijk bewegen wil! om1 met Engeland
en Italië te confereeren.
België heeft leeren begrijpen,, dat de Ruhrbezetting niet
Alleen 'n rooden toekomit schept, zonder heden1 tot een,
gunstig resultaat te leiden, maar buitendien, dat_door
die Ruhrbezetting het economisch leven van
thans en in de toekomst ernstig bedreigd wordt.
Wat voor Rotterdam1 geldt, gelat ook voor Antwerpen.
Beide havens lijden geducht door het lam1 liggen van
Duitschen handel' en industrie.
"België wil handel en industrie.
De Belg is vlijtig en wil van die vlijt pTofiteeren.
De Belg weet dat Engeland ook genoeg heeft van al
het gehaspel en nu weer tot Zaken wil
met den Duits cher.
De Engelschman houdt daarom ook niet van de
Duitschers, hoe kan dat ook maar hij accepteert
hem als een bestaand? blijkbaar noodzakelijk, kwaad.
Overigens waardeert hiji 's mans vlijt.
België heeft nu, naar het schijnt, met alleen aan
Frankrijk voorsteÜLen gedaan om de andere geallieerden
komen, ook
kwam en daarna- ontwaakte het vreeseKjk besef. De
jacht Was voorbij, de buit gevangen, zooals de natuur
dat bedoeld had, en rij hati vergeefs verlangd, gevan
gen te worden. Maar dat was alles. Nauwlijks een
oogenblik later besefte rij' haar vergissing; hoorde die
in het gesimuleerde van rijd stem en Wist, dat rij een
te hoog spel gespeeld, een niet te vervangen bezitting
verloren had, om te vinden, dat een vloek onvermijde
lijk in haar leven geworpen was.
De eenige herinnering, die haar behalve al de harts
tochtelijke oogenblikken, welke tot de crisis geleid had
den. bijgebleven was, was haar eerste vraag aan hem
en rijn antwoord.
„Kom je morgenavond weer hier?" had rij gevraagd
en met een geforceerde, zwakke geveinsdheid van geést-
drift had hij geantwoord: „Ja, ja natuurlijk. Of
ik weet het eigenlijk niet. We zullen het morgenochtend
we! afspreken. Ik heb morgen nog al wat te doen."
Zij was opgestaan van het vochtige gras en had hard
voor zich uit gekeken naar de zee De tranen, die
volgden, waren prophetisch geweest, Hijdacht, dat rij
huilde om haar misstap. Een man zou dat altijd
denken. Hij' zou er nooit van droomen om te veronder
stellen, dat haar eenig verlangen was hem hog meer te
binden. Berouw past niet bij hét verlangen van. een
vrouw om een man te winnen. Zij heeft nergens berouw
vóór zij hem aan zich gebonden heeft. Bridget's spijt lag
in haar wetenschap, dat rij haar doel niet bereikt had.
Het „morgen" kwam nooit voor haar. Zij had dat
vermoed; haar tranen hadden het voorspeld. Toen de
volgende dag kwam was hij weg.
Zelfs toen zij de absolute vruchteloosheid van haar
dwaasheid besefte, kon men niet zeggen, dat Bridget
berouw had over haar misstap. Zij bleef trotsch op haar
gedeeltelijke verovering maaf- haar teleurstelling, dat
rij daarmede haar einddoel toch niet bereikt had, was
er niet minder bitter om. Enkele weken na het vertrek
van den artist had rij getracht brutaal de omstandigheden
te trotsaeren; De dorpsbewoners hadden heel goed ge
merkt, dat hij haar het hof gemaakt had; maar van de
crisis en rijn redenen om Rathmore te verlaten wisten
rij niets. En zoo had zij de eerste .weken met arrogante
brutaliteit al hun vragen beantwoord. Zij schudde haar
hoofd en haar oogen waren even vermetel a's altijd, I
zoodat, wanneer er eenige argwaan bestaan had omtrent
de omstandigheden van het geval, deze onmiddellijk1
weer verdwenen was.
Maak dat alles duurde slechts enkele weken. Gedu
rende enkele weken kan ze'fs de lafste onder ons een
deuntje fluiten om het onvermijdelijke te trotseeren.
Maar die enke'e weken vliegen voorbij. Dan komt er
een nacht zonder slaap en is het einde nabij. Den vol
MOLENSTRAAT SCHAGEN.
Goedkoopst en meest gesorteerd magazijn voor
luxe- en burgerschoenwerk van erkend degelijk
Noord-Brabantsch fabrikaat.
nieuwste model, alles leder, I 5,50.
Zie de Etalage. Zondags niet gesloten.
weer bij de Duitsche quaestie te betrekken, maar heeft
ook in Engeland steppen gedaan, om dit te bevorderen,
tot een program van
inde geraken
voSi^gekoi
gekomen tusschen de Ruhr-
daarbij tevens
actie, een basis tot
Hierdoor is weer
bezetters en 'Engeland.
Reeds is de invloed daarvan bij1 de jongste conferentie
te Brussel gebleken. Wel is waar heeft Poincaró daar
niet „rijn gezicht verloren", zooals de Ghineezen dat
noemen, waarmede zij wülen uitdrukken, dat hij voor
zijne landslieden niet het gelaat behoeft af te wenden,
maar hij heeft toch moeten toestemmen, in eene geza
menlijke behandeling met de andere geallieerden van
de Nieuwe Duitsche Nota.
Poincaré heeft gedaan weten te krijgen, dat er van
nieuwe maatregelen van pressie in ae Ruhr wordt
gesproken in het officieel® communiqué der beide re
deringen. Opvallend 'is echter dat niet meer wordt
gerept van gages productife, hetgeen duidelijk aantoont,
uat Poincaré zich feitelijk in de Ruhr verslagen voelt,
want wat is er niet gescnermd met die gages productifs,
waardoor de Fransche belastingbetaler in den waan
werd gebracht, dat de Ruhrbezetting niet alleen niets
zou kosten, doch nog door grootere steenkólen- en
cokesproductie geld binnen zou brengen, dat zonder
bezetting van de Ruhr, niet betaald zou worden.
De Belgen zullen nu in de aanstaande confe
rentie der Geallieerden zeker een rol spelen. Dé En
gelschen hebben altijd de Belgen de hand boveni het
hoofd gehouden, hebben in al hun voorstellen ook
in dat van Bonar Law in Januari jj. aan de Belgein
voorrang verleend wat de betaling betrof. De Belgen
waren toen echter nog niet alleen in het Fransche vaar
water, doch voeren tevens uitsluitend op het Fransche
compas.
Nu is dat anders. De Belgen varen nog wei in het
Fransche vaarwater, doch op eigen compas. Het Fran
sche vaarwater verlaten, kunnen rij hiet, zij zitten
gekoppeld aan de Franschen door een tractaat. Maar
wel kunnen rij een eigen koers sturen.
Die koers zal meer overeenkomen met die van En
geland en Italië, dan met die van Frankrijk.
Dat is van belang. Want nu zal er eene meerderheid
onder de geallieerden rijn, die de nieuwe voorstellen
der Duitscne Regeering eerst met alle geallieerden on1
derïing en dan tezamen met de Duitschers en liefst
ook Amerikanen zullen willen bekijken, als een
ernstig gemeend voorstel.
Het nieuwe Duitsche voorstel is bekend en ziet
r geheel anderes uit dan het vorige.
De D
Duitschers rijn zoo dikwijls in Londen om raad
geweest, tot zij ingezien hebben dat rij hun eigen vijand
waren.
Ze rijn toen naar raad gaan luisteren en komen
nu met een memorandum, dat niet meer de oude
snoevende Pruisische toon ademt maar een eenvoudig
weldoordacht stuk is, van een overwonnen volk, dat
inziet, dat het voor het verlies moet opkomen.
Geen condities meer, die in den mond van overwon
nenen zoo dwaas "klinken en oude wonden openscheu
ren, maar een voorstel, dat eindigt met de woorden, dat
rij inzien dat rij zich niet aan betaling kunnen
onttrekken en dat ook niet willen.
Thans kan er onderhandeld worden.
De Engelsche Pers beoordeelt de Duitsche voor
genden ochtend is onze valsche waan gebroken.
De rekening moest vereffend worden. Zij1 wist, dat
rij in een valstrik gevangen was; gevangen, zooals alleen
vrouwen gevangen kunnen worden, door de meedoa-
genlooze hand van het Oordeel, die slechts zelden
tnannen treft, doch zich met ijzeren vingers vastklemt
aan de schouders der vrouw en haar als een geranselden
hond naar den grond drukt.
En toen veranderden Bridgefs manieren. Eerst werd
rij onderworpen en dan verslagen en toen wees de
priester, haar in den biechtstoel weer vermanend, haar
op de materieele rijde van haar dwaasheid om de
eerlijke hand van John Troy te weigeren.
„Lieve Hemel," had hij langs rijn neus weg gezegd,
„er was 'een man met dertig acres goed, vruchtbaar
land en een aardige duit pp ae bank in Anesk. Hoe ik
dat 'weet» Ik heb verleden week 'pas bij den directeur
gedineerd. En jij zou je willen weggooien aan dien
hij aarzelde. ,,aien Engelschman, die niet weet tot wien
hij1 bidt, als bij tenminste bidt. God sta ons bij."
Een oogenblik had rij haar gericht in haar handen
verborgen, terwijl rij niets zeide. dan had rij met die
onbeschaamde vermetelheid, welke niet geheel uitge
broeid kon worden, gevraagd
„Bedoelt u daarmede, .dat het hu waarschijnlijk te
laat is, vader?"
En de priester had niet geantwoord.
HOOFDSTUK III.
Wat de priester met rijh zwijgen ook bedoeld mocht
hebben, Bridget legde het in haar voordeel uit en begon
van dien dag af John Troy te verstrikken. Een eenvou
dig man als hij was, is een stroo in de handen van een
vrouw als Bridget Power. Zij had niets van haar
knapheid verloren, ja zij was zelfs nog verleidelijker
dan ooit.
Zij had hem' bekend, dat de jonge artist haar het
hof gemaakt had. Zij' had hem gemarteld en aangemoe
digd door de bekentenis, dat rij' dat heel' prettig gevon
den had. Maar hij was Weg en wat kwam het er dus
op aan> John had haar altijd willen hebben; hij kon
haar krijgen. Zij was, als hij dat wilde, van at dit
oogenblik de rij'ne.
John zat stil1 op rij'n laag stoeltje naast het vuur
en trok zwaar aan rij'n pijp., Op een afrond in September
was rij1 naar de hoc*/e gekomen om een kan melk te
koopen met het vooropgezette doel hem te spreken en
haar laatsten troef uit te spelen.
Het is dwaas om te zeggen, dat een man trots bezit,
als hij een vrouw begeert. Trots heeft daar weinig oï
niets mede te maken. John was zoo menscheli'jk als
stellen zeer gunstig als basis voor verdere onderhande
lingen, geeft toe dat slechts eene conferentie der betrok
ken partijen nuttig effect kan sorteeren.
De Morning Post heeft in een hoofdartikel verklaard,
dat hier kans was om tot overeenstemming te geraken.
De Morning Post, die de Ruhrbezetting steeds heeft
goedgekeurd, kan echter niet nalaten te zeggen, dat de
gunstige toon der Duitsche voorstellen te danken is
aan 'ae bezetting van de Ruhr, en brengt daarom
buide aan Poincaré.
De Times heeft een veel breedere opvatting der
zaak en meent, dat do Duitschers, indien rij óp deze
manier blijven voortgaan, den stom der - Britten ver
dienen.
De Engelschen kunnen onmogelijk met de politiek
van Poincaré. indien die onverzoenlijk blijft, meegaan.
Zfi kunnen echter wel de Ruhrbezetting beschouwen
in het licht van de blijkbaar gewijzigde houding der
Franschen, "namelijk als middel om pressie uit te oefe
nen. Maar niet als middel om Duitschland te vernie
tigen en daarmede tevens Europa in gevaar te brengen.
Ook kan de Times niet meegaan met een Fransche
politiek, die niet wil spreken over de nieuwe vooretellen
of eerst moet Duitschland den passreven tegenstand
aan de Ruhr hebben laten varen. De Duitschers spreken
niet over de Ruhr en dat is zeer gelukkig meenen
zoowel Times als Morning Post. De Times wil dus ook
niet, dat Frankrijk de Runrquaestie aanroert.
De Times waarschuwt "Frankrijk voor een dwaas
vasthouden aan de oude cijfers van Versailles en maakt
erop attent, dat de schuldeiscber niet moet vragen wat
hij zelf hebben wil, maar rekening moet houden met de
betalingscapaciteit van den schuldenaar.
Dat is volkomen waar. Zoo gaat het ook in het
dagelijksch leven. Slechts op dit principe gebaseerd,
kan een feilllissement geverifieerd en gehomologeerd
worden.
Dus ook het Duitsche faillissement. Maar wil Frank
rijk verificatie en homologatie van Duitschland?
'Mijn Engelsche vriend, 'die juist uit het bezette
gebied 'terug is, zegt: nee®,. Tenminste niet zoo, dat
de Rij'n weer Duits ch wordt. Wij gaan nu zeer belang
rijke tijden tegemoet.
De stemming in Engeland is minder
dan toen in Januari p. Bonar Law te
Natuurlijk rijn er nog altijd liedem zooals dé Dai
MaiLmenschen, die de Fransche politiek door dik c
dun goedkeuren, maar de Dtailiy Mail staat als dagbk
heftig J>ro-d<
leeren 'zien ea
rijs was.
Daily
ik en
dagblad
goedkeuren,
vrijwicflJ Men.
De Morning Post, in Januari
Fransche politiek, heeft langzamer!
is weer gewoon Wro-Britsch geworden.
De grootö Zondagsbladen Observeer en Sünday Times
huldigen de vredes-idée en rij'n voor conferenties met
Duitschland en definitieve regeling.
De ontzettende lluchtweermacht van Frankrijk' heeft
in Engeland kwaad bloed gezet. Men riet dat Frankrijk
hier van geld, hetwelk het Engeland schuldig is, een
luchtvloot bouwt als bedreiging van Engeland, want
geen ander land 'is weerbaar.
De Engelsche soldaten beginnen zich te herinneren
hoe gehaat de Engelschen in Frankrijk waren, hoe ze
alleen goed waren als ze betaalden en hoe de Amerika
nen, die op het laatst kwamen en toe® nog niets pres
teerden, veel meer in tel waren bij de Fransche bevol
king, omdat ze meer geld hadden, dan de Engelsche
Tommy Atkins. Daarbij komt dat de Engelschen ab
soluut weer naar normale toestanden terug willen en
dat kan allee® gëbeuren indien er werkelijk vrede is.
De Engelschman weet heel goed, dat de Duitsche
concurrentie dan weer zal beginnen, maar die zdfde
concurrentie is er nu ook al.
Ondanks de Safeguarding of Industiy Act is 60 pet.
van de goederen in sommige Engelsche winkels Duitsch.
dat I
Made
st Engelsch wï
in Germany.
ee® mensch geschapen kan worden en bovendien nog
wat onnoozeler. Hij nam haar voor wat zij voor hem
op dat oogenblik waard was niet voor wat rij in
werkelijkheid waard was. Dat alles, zoo dacht hij, had
hij van te voron berekend.
En toen waren rij getrouwd. Bridget kon nu weer
met opgeheven hoofa en oogen, die brutaler keken dan
ooit, in het dorp rondloopen. Het liet haar koud wie
haar in de mis zagen of wat er over haar gefluisterd
werd in verband met den Engelschen artist. Zij was
Mrs. John Troy en men behoefde haar niet te laten
zien. dat zij allemaal één voor één haar benijdden.
En eindelijk, toen de trouwfeestelijkheden achter
den rug ware®, vertelde rij John Troy de waarheid.
Aan wat daarvan het gevolg zijn zou twijfelde zij geen
oogenblik. Hij zou haar misschien uitvloeken en dat
verwachtte rij, maar verder gaan zou hij niet. Hij was
te kalm, te eenvoudig om meer le doen, en wat in
haar "berekeningen nog juister was, zij'n natuur zou
het niet kunnen verdragen haar te verliezen.
De berekening kwam uit, ja meer, John Troy vloekte
zelfs niet. Hij^bleef met zijn gezicht in zijn hande/n
begraven op rijn driepootig stoeltje zitten eh vermoed
niets. Eerlijk gezegd had hij het vermoed, vermoed
met die bijna vrouwelijke intuïtie, welke in dergelijke
omstandigheden dikwijls een man ten deel valt. Had rij
het hem vóór hun huwelijk gezegd, dan zou het in
ïwerkelijkheid geen verschil gemaakt hebben. Het was
geen onverwachte bekentenis harerzijds. Zij kon gedacht
hébben, dat rij dapper, ja zelfs edelaardig was om het
hem zoo openhartig mede te deelCn maar hij had het.
altijd geweten. Hij zou nooit voldoende kracht bezeten
hébben om zonder haar te leven. In dat opzicht üad
rij hem goed beoordeeld. Zij had zich kunnen beroemen
op haar eerlijkheid, ,maar hier was geen reden voor trots.
Niels had verandering kunnen brengen m het feit,
dat hij haar (begeerde; niets had hem kunnen weerhouden
om de gelegenheid die begeerte te bevredigén, aan
te grijpen. Als er ellende zijn moest, dan zou die
later komen, wanneer de begeerte bevredigd was.
En dus sprak hij, toen Nanno geboren werd. nooit
tegen, da trij rijn kind 'was. Bridget had niets ongedaan
gelaten om na het vertrek van den Engelschen artist het
huwelijk te bespoedigen, zoodat er geen achterdocht
ontstond. De eerste jaren, dat er kinderen van hem
zelf ter wereld kwamen, sprak John Troy nooit tegen ot
over Nanno, tenzij' de omstandigheden dat noodig
maakten.
En toen veranderde rijn houdimg ten opzichte van
Nanno. Niet omdat er thans kinderen, van rijn eigen
vleesch e® bloed waren of omdat hij* de nutteloosheid
van het woeden tegen het Noodlot inzag. In werkelijk-