llititu Nieiws-
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
FEUILLETON.
ieg bij hel strijken van rijden sloffen een
dunnen doek ouer de voorzijde van heigoed
Een Levensweg
Donderdag 6 September 1923.
SCHA
66ste Jaargang. No. 7294.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag.1 Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
IlilijUViïïS i N.V, V.ll. ÏIIAPWlAK lli, ÜCfofipïl
POSTRI Kl'NlNO No. 23330 INT TFl.FP no. 20
Prijs per 3 maanden fl.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Zitting van Maandag 3 September 1923.
Voor den Politierechter.
Voorwaardelijk.
De strafzaak tegen W. Broek hit Egmond aan- Zee,
waarvan de behandeling onlangs reeds plaats vond;
werd nu verder voortgezet, nadat rapport der reclas-
sêering omtrent beklaagd6 is ingekomen, die nu we-,
gens belWdiging wordt veroordeeld tot 5 dagen ge
vangenisstraf voorwaardelijk met 3 proefjaren.
't Kwam wat bij.
Piet Kramer uit Den Helder beeft reeds onlangs
terecht gestaan wegens een diefstalletje. Piet is een
groote liefhebber van 'el borrel. De eisch, heden tegen
Piet ingesteld, was 1 maand gevangenisstraf. In het
vonnis draaide het neer op 'n tientje boete of 10 da
gen zitten. 9
Niet van goeden wille.
De zaak contra den Urker visscher Jaap Hoek
stra, wien poging tot opzettelijke vernieling van an
dermans vischnetten was ten laste gelegd, werd na
aanvankelijke behandeling van vorige week, verder
voortgezet, door het hooren van den VJsscherlj-In-
specteur, den heer Jenssen, als getuige.
Deze verklaart dat Volendammer viaschers met
het visschen bij, nacht, kans maken, om in staand
want van andere visschers terecht te komen, zonder
dat en opzet in het spel is. Ook kunnën andere
stoom- of zeilschepen in zulk want terecht komen,
terwijl het dan toch aan Volendammers wordt ge
weten.
Als kennisgeving van aanwezigheid van staand
want wordt gedaan, kunnen de Volendammers er re
kening mee houden. Onder de 250 Volendammer vis-
scÉiers zullen er trouwens wel zijn, spr. wil het toe
geven, die ook niet van goeden wille zijn.
In deze is het optreden van den Urker visscher
niet goed geweest.'
De O. v. J. blijft bij zijn eisch tegen beklaagde
f150 boete of 150 dagen hechtenis.
De verdediger, Mr. Kustera, persisteert bij zijn I
pleidooi en acht het ten laste gelegde niet wettig
en overtuigend bewezen. 1
Het vonnis is heden 60 gulden boete of 60 dagen
hechtenis.
Treurig ongeval.
Jan do Groot, een 18-jarige chauffeur uit Alkmaar, j
stond terecht wegen» het door schuld veroorzaken van I
den dood van A. Dubbeld uit Krommenie.
Bekl. reed op 16 Juni met groote snelheid Alkmaar
uit in de richting Schermerpoort en heeft toen
Dubbeld, die van tegenovergestelde richting op den
Steeweg aan den zijkant per fiets aankwam, overre
den. wat al spoedig na korted tijd nog dienzelfden
dag den dood tengevolge had.
Er reden een paar met paarden bespannen wagens
vóór beklaagde, die met de auto in naast fbor zijn
patroon nog op bezetten tijd ergens moest zijn. Bekl.
reed volgens ooggetuigen zeef snel en kwam van
achter de wagens te voorschijn met de auto en kon
toen eerst door tien aankomenden wielrijaer, die op
het zijpad reed, worden waargenomen. Om de vóór
rijdende wagens voorbij te komen, moest de auto
bestuurder ook het zijpad even nemen, waarop zich
de fietser bevond.
Door de glibberigheid van den weg, die volgens
getuigen toen smerig was, greep de auto toen niei
gauw genoeg den breeden weg om weer op het mid
den te komen, doch bleef in zijn vaart iets langer
op het zijpad, dan bij droog weer bijv. wel het geval
geweest zou rijn.
Dit is de manier om den
glans Aa het wasschen
te behouden en om ze
weder als nieuw te krijgen.
Wasch Uw zijden stoffen In
LUX en nooit in gewone zeep en
volg de nauwkeurige gebruiks
aanwijzing op het pakje.
LUX
DE LEVER'S ZEEP MAATSCHAPPIJ VLAARDINGgN.
Fabrikanten van RINSO en TWINK.
P. BOONACKER, Heerenstraat, Schapen.
Drukkerij, Binderij, Boekhandel.
Feest-Artikelen.
Daardoor greep de auto den fietser met helaas
I den dood ,als gevolg.
Na verhoor van dokter J. L. Hulst' uit Leiden als
getuige-deskundige en van verschillende oóggetuigen,
waaronder eene dame, mej. H. Zwiep uit Stompeto-
ren, die vlak achter den fietser reed en door, tijdig
afstappen en tusschen de boomen uit te wijken, zich
in veiligheid wist te stellen, werd door den heer
Officier strafeisch ingesteld, luidende een maand ge
vangenisstraf.
Bekl. werd tot 14 dagen gevangenisstraf veroorv-
doeld.
Onder de pannen.
Aan Jacob Koster, een pog jeugdig landbouwer, te
Schagen, was ten laste gelegd dat hij aldaar in Juni
j.1. een pan ten nadeele van C. Boontjes zou hebben
weggenomen,
Maar het bewijs werd na verhoor van een drietal
getuigen niet voldoende geleverd, zoodat de Politie
rechter bekl. vrijsprak, nadat f20 boete of 20 dagen
hecht, tegen bekl. was geöischt.
Vtrznt
Koos Cornelit Schaaf heeft zich in den nacht van
19 op 20 Juni te Koedijk verzet tegen de politie en
kreeg nu een vonnis tot f25 of 26 dagen hechtenis.
Beleediglng.
Hubertus Spaander uit Harenkarspel heeft aldaar
op 2 Juli J.1. rijksveldwachter Kranenburg uit War-
menhuizen beleedigd, wat een vonnis tot f 10 boete of
10 dagen hechtenis tengevolge had.
Een ongewenschte gast.
Simon Verduin van Akersloot bevond zich aldaar
ep Juni in de keuken van z'n dorpsgenoot Piet Kap-
tein en wilde niet weggaan, ondanks herhaald ver-
zeek, zoodat de politie er aan te pas kwam.
Een vonnis tot f20 bo^te of 20 dagen hecht, was
nu Simon'a loon.
Te groote mond.
Hendrik Jan Boom van Texel had aldaar den 20en
Juni een veel te grooteu mond tegen Pieter Koenraad
Boot en beleedigde dezen geen klein beetje.
Het vonnis tot f 15 boeto of 15 dagen zitten «al
Boon misschien 'n beetje voorzichtiger maken.
Louw geheelonthouder».
Leendert Korn uit Alkmaar, than» al» bqkl. afw#-
»lg, 1» oen oude bekende «n houdt van 'n .levlg glai
jenever.
Hij waa op 10 Juli J.1. heet dronken en venette rich
heftig tegen overbrenging door de politie. Waarmee
hit een maand. gev. opliep.
Tti>1 iifltl Ifljng.
Adriaan A, Winter, een Jeugdig Alkmaarsch rel- k
zlger, heeft om een onbeduidende aanleiding rijn
stadgenoot C. J. Berkhout op 24 Juli J.1. in den mu-
riektuin te Alkmaar beleedigd, wat een vonnis tot
f 5.boete of B dagen hechtenis tengevolge had.
Een zaakje met gesloten deuren tot besluit.
Zitting van Dinsdag 4 September 1923.
Zonder middelen van bestaan.
De eerste zaak bracht ons als beklaagde Jansje Meijer,
een werk vrouwtje, geboren te Amsterdam. Na eenig
rondzwerven kwam Jansje, die haar weikVrouwschap er
al sinds eenigen tijd aan gegeven had, in de omgeving
van Enkhuizen te land. In Augustus'werd ze in die oudé
West-Friesche stad wegens landlooperij aangehouden,
naar het Engelsch van E. TEMPLE THURSTON
door W. J. A. ROLDANUS Jr.
23.
Eindelijk hield de koetsier voor een deur ötil. Met
groote moeite stapte Jamesy uit, terwijl de koetsier
de kist op het trottoir zette. Ryan voelde in zijn
zakken, haalde er ten slotte een shilling uit en legde
die in de uitgestrekte hand van den koetsier. Deze
keek er' even naar ,en zeide dan:
„Schiet wat op. Ik kan niet eeuwig blijven wachten.
Het is twee shilling."
„Moet ik twee shilling betalen voor die twintig mi
nuten rijden? Groote goden nog toe." 1
Hij diepte nog een shilling op en legde.dio naast de
andere in dé geduldig wachtende hand.
,Jij moest in een dievenwagen rijden", zeide de
Koetsier, terwijl hij zijn paard liet keeren. „Een rij
tuig is te duur voor jou."
Juist op dat oogenblik ging de deur open en keek
een vrouw met den zuur gezicht naar buiten.
„Bent. u Mr. Ryan?" vroeg zij.
„Dat ben ik", antwoordde hij, terwijl hij zich met
een zucht van verlichting omkeerde.
„Nou dan zou ik, als je niet wilt, dat een klabak
jo inrekent, maar gauw met die kist naar binnen1
kom en."
Met kinderlijke gehoorzaamheid deed hij wat hem
gezegd werd.
„Uw vrouw komt om half zeven thuis", zeide zij,
terwijl zij de deur sloot en hem telkens* weer inet
onverholen verbazing van top tot teen bekeek.
„Misschien wilt u wel naar uw kamer gaan", zei-
dk zij. Zij dacht, dat hij er mischien wat beter uit
zou zien als hij zich verkleed had. Zij kon niet ver
moeden dat dit zijn „beste plunje" was.
Hij volgde haar naar boven en toen de kostjuffrouw
een paar minuten later in de keuken kwam, waar zij
met een vriendin had zitten praten, liet zij' zich. in
een stoel vallen met den uitroep:
ksb ik in mijn leven nog niet meege
maakt I
De vriendin wachtte geduldig om te hooren wat zij
nog nooit meegemaakt had.
„Als hij haar man is", ging zij voort, „dan heeft ze
zich weggegooid. Een meisje als zij je hebt haar
immers gezien, toen ze laatst *<s avonds hier was?
Een meisje als zij zou heel goed kunnen trouwen.
Zij is pas drie dagen hier, maar ik ken dat soort da
delijk- Ik heb dames in winkels niet beter hooren
praten dan rij." Zij streek baar baar weg van haar
voorhoofd, zuchtte zwaar en vouwde haar handen in
haar schoot.
„Phoel Wat een lucht!" zeide baar vriendin, dia de
gewone keukenlucht bedoelde.
Mrs. Randal vulde baar longen met d!e heerlijke
atmospheer en sloot onverstoorbaar baar oogen, „Zij
is veel te goed voor hem", zeide zij, nog steeds den
kend aan haar nieuwen kostganger.
„Merk je het niet?" zeide haar vriendin, nog steeds
doelend op de lucht, die haar reukorganen belee
digde. Zij keek argwanend naar een pot, dia op het
plaatje van het fornuis stond te sudderen.
„Het merken! Neen! Ik zou die ontmoeting- wel
«ens willen zien, als zij vanavond thuis komt." Zoo
bleef Mrs. Randal, de meer in het oog loopende fei
ten des levens vergetend, bespiegelingen houden
over haar nieuwe kostgangers.
En boven zat Jamesy op het hagelwitte bed te sta
ren naar den grond en zich'af te vragen waarom' hij
naar Londen gekomen was. Hij wist dat hij, daar
heelemaal niet in zijn element was. In al de straten
die Hij doorgereden was, had hij geen enkel bekend
gezicht gezien. Hij miste vriendengezichten en plek-
ies, die hij goed kende. Eindelijk maakte een moede-
fbóze stemming zich van hem meester; na een paar
diepe zuchten ging hij naar beneden en de straa* -v>.
„Zoudt u mij ook kunnen zeggen, waar ik een
kroeg kan vinden?" vroeg bij aan den eersten man,
dien hij tegenkwam.
„Tweede zijstraat links", antwoordde de man die
hem lachend nakeek.
Hij vond de straat en ging de kroeg binnen. Et was
niemand dan de buffetjuffrouw, een gezette vrouw
me* een. ruw gezicht, die óp een kruk een roman
netje zdt te lezen. Wanneer dat boeiend werd, prikte
zij zenuwachtig met het gebroken eind van een luci
fer tusschen haar tanden. Jamesy bleef een oogen
blik naar haar staan staren. Eindelijk keek zij op.
„Pardon," zeide zij, terwijl zij het boek neerlegde,
,,Ik dacht, dat er iemand binnengekomen en weer
wegegaan was. Wat wilt u gebruiken?"
„Whisky, als het u blieft."
Zij schonk het voor hem in, gaf hem een karaf wa
ter, ging weer zitten en vervolgde haar lectuur. Hij
Jeunde op het buffet en keek gaar haar. Het glas
werd slechts»tweemaal naar zijn mond gebracht; dan
vrpeg hij een tweede. Zij stond werktuigelijk op en
schonk het in.
„Wil je zelf ook niet wat drinken?" vroe ghij.
-Zij keek hem aan en glimlachte.
„Daar zeg ik geen neen op graag een glas port".
Zij schonk het in uit een vuile karaf. Het bezink
sel vloeide tegelijk met bet vocht in het glas.
„Op je gezondheid'!'' zeide zij, terwijl zij hem door
het glas een knipoogje gaf.
Hij knipoogde tegen haar terug, terwijl hij het zijne
tegen zijn neus hield.
„Kom je uit Schotland?" vroeg zij, nadat zij haar
lippen afgelikt had.
„Neen, hoor!" zei hij half lachend.
„Uit Ierland dan?"
„Geraden! Ik kom uit Rathmore. Ooit meer iemand
uit Rathmore ontmoet?"
Zij, schudde haar hoofd. Zij vermoedde, dat het
niet de tweede whisky was, die hij dien dag dronk.
Bijna een uur lang stond hij daar met haar te pra
ten. Met het derde glas whisky kwam zijn vroolijk-
heid terug. De buffetjuffrouw vond hem vrij aardig,
vooral.toen zij een tweede „portje" op zijn kosten
drinken mocht. Zij vergat zelfs haar roman, waarin
juist de held door hét bosch kwam, waarin de heldin
lag te slapen.
Toen hij om een vijfde glas whisky vroeg en haar
een derde glaasje port offreerde, kwam zij tot do
conclusie, dat hij met meer geld van buiten gekomen
was dan hij wist wat hij ermede moest uitvoeren, en
toen zij afscheid namen, lag een bezegeling van
goede kameraadschap in de hartelijke manier, waar
op zij zijn vereelte hand drukte.
Met een gunstigen indruk van Londen ging hij
naar zijn kosthuis terug. In ieder opzicht was hij
in een prettige gemoedsstemming. Hij pakte de groo
te kist Uit en ging dan op Nanno's thuiskomst wach
ten.
Even na half zeven veegde Mrs. Randal haar han
den af aan haar schort en liet Nanno door de voor
deur binnen.
„Ts mijn man er?"- was het eerste wat zij vroeg.
„Ja", antwoordde Mrs. Randal beslist, terwijl zij
d'e deur dicht deed. „Ja hij is er".
Met een benauwend gevoel van angst liep Nanno de
trap op. Er waren oogenblikken, dat zij, wanneer zij
haar voet oo een hoogere trede zette, dacht, dat zij
teru£ moest gaan, het huis uit vluchten, naar Jer-
ningham gaan, en de gramschap der Kerk trotseeren.
Toch bewoos: haar lichaam zich verder en bracht
haar dichter bij het einde, waarvoor zij Zoo huiverde.
Eindelijk stond zij voor de slaapkamerdeur en aarzelend
zocht haar hand de kruk. Met een laatste poging om het
gevoel, dat in haar oprees, weg te slikken, deed rij
i deur openy en liep de kamer in.
j Toegevend aan 6611 gevoel van moeheid, dat n^g ver
'ergerd was door de whisky, die hij naar binnen gewerkt,
had, had Jamesy zijn zware schoenen op de witte bed
desprei gelegd en was in slaap gevallen. Zijn hoofd
toen rij zonder middelen van' bestaan zien op het politie
bureau om onderdak kwam aanmelden.
Thans stond het vrouwtje terecht en vond legen haar
3 dagen hechtenis en 2 jaar en 8 maanden opzending
rijkswerkinrichting gevraagd.
hing achterover op "het kussen; rijn wijd open mond
stiet een Snorkend geluid uit. Zij bl'eef een oogenblik
naar "hem staren. Zij keek naar de moddersporen die
rijn schoenen op de hagelwitte sprei gemaakt hadden-
Zij dacht aan het gezellige kleine kamertje, dat zij in
den Fulham Road voor zjch alleen gehad had. Zij keek
de kale kamer rond, die rij nu met hem' moest (declen.
Dan keek rij weer n6ar den slapenden man. Diien
nacht zou haar gezicht dicht bij' het zijne liggen. Een
snik van oproerige tranen schroefde haar keel dicht.
Zij boog zien over het bed in een poging om' Je (beseffen
hoe vreeselijk het zijn zou dicht bij net gezicht, dat
rij nu voor zich had, te slapen. Dan drong de stank
der whisky in haar neusgaten en met een gesteun, van
wanhoop gingen rij weer rechtop staan. Minder dan ooit
kon rij thans een dronken man dulden. In het laatste
jaar was rij er nooit met een in aanraking gekjomen.
Bij het hooren van haar gesteun werd hij wakker
en ring hij opritten
„Eere zii God ben iij dat?" riep hij Uit b-rwi]' hij
haar van het hoofd tot oe voe'ten opnam. Evenmin a's
Jerningham kon hij het meisje, dat in Ierland rijn
vrouw geweest was, vereenzelvigen met het nét gékMèdé
persoontje, dat naast rijn bed stond. Nadat hij van
zijn eerste verbazing bekomen was, kwam hij, nog steeds
haar aankijkend, van het bed af.
„Bliksems nog toe", zeide hij. wat ben jij veranderd.
Ik zou je waarachtig bijna niet herkend heblien.' Ziin
blik rustte nog op haar en de oude wellustige begeerte
naar haar, die hem vóór hun huwelijk beheerscht had,
kroop weer door zijn bloed. Hij vergat, rijn eigen verdor
venheid dacht niet aan zijn eigen ruwheid. Op dat
oogenblik kwam1 het hem voor, dat rij zich het laatste
jar oneerhtmatig aan hem onthouden had.
„Wat voor den donder wilde je met dat wegloopen?"
vroeg hij .Hij sprak niet heftig, maar zijn manier om
zich uit te drukken, waaraan haar ooren zoo lang
ontwend waren,,stond haar tegen. Met een uitdrukkking
van afschuw in haar oogen yvendde zij zich van hem af.
„Waarom heb je het gedaan?" vroeg hij weer.
I „Daar praat ik liever niet over," zeide rij kalm'. Het
was do eerste maal, dat hij haar stem hoorde. De k'ank
daarvan verbaasde .hem al evenzeer als haar uitarjglk
hem verbaasd had. Hij, dacht, dat rij zich aanstelde, en
een oogenblikk prikkelde hem dat. Hij stond op het punt
uiting daaraan te geven, toen hij naar haar keek en zich
l bedacht, dat rij zacht behandeld moest worden mei
i wat hij als zachtheid* beschouwde ahs hij de be
geerte, die zich van hem meester gemaakt had, zou
willen bevredigen.
Wordt vervolg-1.
