Alieietn Nieiws-
limit- LamElenvUlii.
en.
ir,
:ur.
Uitgevers» N.V, v.h. TRAPMAN I Co., Schonen
GEN
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
HEClIl vonnis was tegen v. d. Gulik f100 boete of
*100 dagen hechtenis en betaling van f126 schade
vergoeding en tegen Braas f25 boete of 25 dagen
zitten.
FEUILLETON.
I!, Een Levensweg
T.
Tongenwors*
Bloedworst.
Gebr. KWELDAM.
N.V. „ÜE TIJDGEEST*
Uit den W.F.V.B.
ilé
Donderdag 13 September 1923.
SCHAGER
66ste Jaargang. No. 7298.
COURANT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENINO No. 23330.
INT. TELEF no. 20
Prijs per 3 maanden f 1.65. ^osse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels fl.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
w
Zitting van Maandag 10 September 1928.
EEN TREURIG BEGIN.
De eerste zaak van heden gold een kinderwetten-
zaakje met gesloten deuren en werd in de morgen
zitting berecht.
OPNIEUW UITGESTELD. t
fn de middagzitting kregen we eerst «User trui da
Bolleman uit Abbekerk. De behandeling harer
strafzaak zou heden worden voortgezet doch werd
opnieuw uitgesteld tot heden over 8 dagen.
ETALEN! r
Daarna werd voortgezet de behandeling der
strafzaak contra Simon Zwart uit Egmond aan
Zee, wegens riiwielverduistering. De reclasseering
gaf oplegging van voorwaardelijke straf de voor-
I 6^0* o.v.J. eischte 5 maanden gevangenisstraf
Voorwaardelijk met 3 proefjaren plus schadevergoe
ding. De Politierechter heeft vonnis gewezen tot 3
maanden gevang, voorwaardelijk met 8 jaar proef
tijd, plus f66.75 schadevergoeding.
AAN DE EITJES.
Willem van Duivenbode uit Egmond Binnen had
ch wederrechtelijk van enkele kipeieren en van
in partijtje eteenen meester gemaakt.
Met een vonnis tot f 30 boete of 30 dagen
.echtenis werd hem duidelijk gemaakt, dat zooiets
OORZAKEN, GROOTE GEVOLGEN.
marH Nicolaas van der Gulik, een jonge landbouwer
aamuif; Berkhout en zijn knecht Cornelis Braas, ston-
i^H^Jden vervolgens terecht wegens mishandeling, ge-
ICUPllpipegd op den eveneens nog jeugdigen veehouder
fram Willem Spaander.
li Q111 Laatstgenoemde bezit een ket, die ongelukkiger-.
2i>ha wijze in Nico's bouwland schade# had aangericht,
)bnü"waary00r Nio 'n tientje vergoeding wou hebben.
i cfa Die schade was reeds overeengekomen, doch door
I ald*een kleine twist, was de betaling nog met be-
Iniwerk8telligd. Zoo stonden de zaken, toon Willem
lulkwam aanvaren om naar zijn land te gaan en
-daarin door Nicolaas gehinderd werd, die een
lyCrSpaal schuin in de sloot zette, nadat er eerst weer
woorden over genoemde schadevergoeding waren
^"•gevallen. Spaander trachtte dien paal met do kloet
"weg te duwen en raakte daarbij Nico met den
lKil 1/ langen vaarboom tegen de beenen.
irilir Toen begaf Nico zich in toorn tc water en
'wilde aan boord komen. Willem weerde hem uit
de schuit en hield hem 'n oogenbliknagenoeg
ÏJonder water, terwijl Nico op zijn rug lag. Die
h j riep zijn knecht Kees Braas ter hulp. En deze
nanaisloeg toen Spaander met 't graafje, dat bij 't
e* aardappelenrooien werd gebruikt, op den rug. Van
t. der Gulik wist daarna aan land te komen, bemach-
Eerstatigde de kloet van Spaander en stootte daarmee
del A.Spaander een paar keeren. En wel eenmaal tegen
on 236,de borst en eenmaal in het oog. Dokter is er aan te
aat 44.te pas gekomen en Mr. Kusters, die zich civiele
stel- Partii stelde voor Spaander, vroeg voor dezen f140
schadevergoeding, ook op grond, dat Spaander een
fl.flnt.n.1 dagen niet heeft kunnen werken.
Na vernoor van eenige getuigen vorderde de
L-pj-n O.v.J., die het een feit van zeer ernstigen aard
'vond, tegen v. d. Gulik f 100 of 100 dagen en tegen
Ll Braas f50 of 50 dagen.
n (ook EEN GEHUURDE FIETS VERPATST.
Beklaagd© Pieter Kos was absent. Hij beeft
in ^ei eeii rijwiel ter leen bekomen van C.
e Alk-
ND AG naar het Engelsch van E. TEMPLE THURSTON
oeding door w. J. A. ROLDANUS Jr.
I 25.
ERMSj Zoo werden, de dagen weken en volgden de
ir. weken op elkaar tot er twee maanden verloopen
warén. Met den dag werd zij ongevoeligerde
fijne rand van een lemmet, dat met iederen ruwen
streek zijn scherpteverliest; maar toch groeide
gestadig de overtuiging in haar op, dat het einde
van haar plicht tegenover de Kerk steeds nader
Nen nader kwam. De priester, die haar aangeraden
had haar man bij zich te roepen, zou weldra ge
noodzaakt zijn te erkennen, dat zijn raad nutteloos
6 was.
j Toen ziji op een .ochtend in het restaurant kwam,
I gaf Mr. Mossop haar een brief.
1 (1R fl :,Hef *s rï0 gewoonte niet," zeide hij, „ja, het gaat
luwII feitelijk tegen de regels in, dat een der jonge meisjes
de Stores als haar adres opgeeft."
„Dat heb ik niet gedaan", antwoordde zij vlug.
iljfpij "Oh! Maar om je niet in moeilijkheden te brengen,
ik er niets van zeggen zie je zal, ik er niets
van zeggen,"
„Dank1 u hartelijk," Zij nam dén brief, dien hij! haar
toestak.
»En hoe gaat het, Nanno?^ vroeg hij1, zooveel moge-
c trekken willend van zijn edelmoedigheid-
(lP|\l •-Sedert den dag, dat je in de kleedkamer flauw ge-
uLlli halven crown, als hij denktt, dat je het niet betalen
je zeker maar zoo-zoo?"
1 „Ik voel me niet erg lekker."
„Al bij een dokter geweest?"
„Neen."
„Nou, ik weet een heel goeden, die mij! ook! be
handelt. Wil ik hem eens bij je sturen? Hij is heel
schappelijk -hij zal je niet meer rekenen dan een
balven crown, las hij denkt, dat je het niet betalen
kan."
11 ai S Nanno, die dacht, dat het een brief van Jerning-
P i UI ham zou zijn, kon nauwelijks haar ongeduld, om
van dien babbelzieken kerel af to komen, bedwingen;
.NDEl rnaai" Vï wist, dat het onbeleefd, zou zijn haar on-
- verschillgheidi te toonen,
0- »0. i!f. Seloof n1®1. Ik een dokter noodig. heb,"
jjll zeide zij, den brief in1 haar hand verfrommelend'.
„Ook goed'", zeide hij met een' schouderophalen,
Wederom verkrijgbaar onze fijne
20 cent per ons, machinaal gesneden,
60 cent per pond.
M. Boelhouwer van Noordscharwoude, dat hem
door diens vrouw, Hendrik je Verdries, was ter
hand gesteld, om het na gebruik weer terug
te geven. Maar Piet verkocht in Mei i.1. het
rijwiel aan zekeren D. Schijf uit Den Helder, die
niet vermoedde, dat Piet ae fiets wederrechtelijk
verkocht.
De O.v.J. eischte tegen beklaagde wegens ver
duistering 6 maanden gevang. Waartoe bekl. ook
veroordeeld werd.
GEEN GOED e STEL OOGENI
Egn bejaarde visscher, Jan Wai, uit Heer ITugo-
waard had, zooals hij beweerde, bij vergissing in
den vroegen morgen van 1 Juli een fuik van den
visscher D. Hopmanr uit Oudkarspel gelicht en
daarna weder geplaatst zonder te hebben bemerkt,
dat'het andermans fuik was. 't Was heel in den
vroegen morgen, toen 't nog niet helder licht was,
gebeurd. „M'n oogon hebbe me gekuld, zei be-
De O.v.J. eischte f25 of 25 dagen. De Politie
rechter, overwegende, dat niet met zekerheid vast
staat. dat beklaagde met bewustheid handelde,
sprak dezen vrij.
RUITEN MEPPEN.
Johannes Metselaar uit Dimmen, heeft aldaar
in den stal van J. Winter op 15 Juli j.1. een
flasruit kapot gesmeten en kreeg een vonnis tot
15 boete of 15 dagen.
NOG GEEN WATERLEIDING?
Gerrit Groot Simonszoon, die te Grootebroek
met Piet Visser te zamen in een dubbel woonhuis
woont, kreeg den 14den Juli j.1. met dezen een
nogal hooggaande oneenïgheid pver den regen
waterbak, die een zeer waardevolle zaak was in
die periode van droogte en hitte. Zoo hoog liep
de twist, dat Groot zijn buurman Visser met een
breekijzer eent slag tegen het hoofd gaf. Groot
liep een vonnis wegens mishandeling op tot f40
boete of 40 dagen hechtenis.
EEN KLAP.
In den nacht van 17 op 18 Julli was de gemeente
veldwachter A. Noorman uit Schagerbrug surveil;
leerende op de kermis te Oudesluis en kreeg hij
'Onverwachts en zonder bepaalde aanleiding van
een jeugdig kermisbezoeker, zekeren Blaauboer,
een klap, wat door den mede-surveilleerenden ge
meenteveldwachter Smit uit Burgerbrug was ge
zien. Bekl. verzocht om voorwaardelijke veroordee
ling. Door den O.v.J. werd wegens mishandeling
van een dienstdoenden ambtenaar f30 boete of 30
dagen hechtenis geëischt.
De Politierechter wil vonniswijzing voor dezen
beklaagde, die nog een blanco strafregister heeft,
aanhouden, en zal over 14 dagen uitspraak doen,
om vooraf nader onderzoek door de reclasseering te
laten doen en van het rapport 'daarvan kennis
te nemen.
FLAUWE PRET
Albertus Koppies, een werkman, wonende aan
het Groote Oost te Hoorn, had met een groote
keisteen bij zijn buurmaü Kees Langedjjk een
paar glasruiten met roeden alles verbrijzeld. Dat
gebeurde den 21sten Juli.
Cornelia Sasman, de 25-jarige ega van Lange-
dijk. vertelde, dat Albert haarvooraf dien dag
gedreigd had en daarna de vernieling pleegde.
Ook zij wast door hem uitgescholden geworden.
Ber$U8 replioeerde dat juffrouw Lange dijk zijn
74-jarige mama uitschelt, wat hij niet kan hebben
en in drift heeft hij toen het feit gepleegd.
De getuige zegt* nooit beklaagde's moe te heb
ben gescholden.
De O.v.J. eischte f20 of 20 dagen hechtenis.
Het vonnis tegen Koppies was f 7 of 7 dagen.
HEIBEL.
De volgende beklaagde was T. Boekei uit de
Zijpe, die in den nacht van 17 op 18 Juli te
Oudesluis op de kermis A. C. Oostendorp had
mishandelddoor hem te slaan en op den grond
te werpen. De getuige Oostendorp was wegens
verhindering door werkzaamheden niet verschenen.
De O.v.J. vroeg en verkreeg acte van met-ver
schijning als getuige.
Bekl. bek enae de mishandeling, die ook door
den getuige Gerrit Eriks was gezien. 1
Overeenkomstig 'den eisch van den heer Officier
luidde het vonnis f40 bóete of 40 dagen hechtenis.
HOOGER Of.
Cornelis Hoogland, en veekoopman uit Hoorn,
stond aldaar met de harddraverij op 25 Juli j.1.
even met zijn voet onder de afscheidingstouwen
door en werd daarop gewezen door den politie
agent P. Leegwater. Hoogland werd driftig en
schold den agent voor paardendief.
Hoogland erkende heden, dat te hebben gezegd
en beweerde ook nu nog, dat Leegwater een paar
dendief zou zjjn.
Hoogland kreeg een vonnis tot f 10 boete of 10
dagen hechtenis en verklaarde in hooger beroep
te willen gaan.
IN STRIJD MET DE WAARHEID.
Een 26-jarige boekhpuder F. L. Helder, wonende
te Den Helder, was in den loop van dit jaar in
funotie bij den heer K. Dol, wien hij in Mei
j.1. onder voorwendsels, in strijd met de waarheid,
heeft bewogen tot afgifte van twee bedragen, van
f25 en f52.
Tengevolge hiervan moest beklaagde wegens op
lichting terechtstaan. Hij heeft een blanco straf
register.
De O.v.J. requireerde om de zaak in handen van
den Ambtenaar ter reclasseering te stellen tot na
der onderzoek. De Politierechter schorste daarop
de zaak om eerst het rapport der reclasseering
te vernemen.
EEN PORTEMONNAIE GEVONDEN.
Een 73-jarig venter in schuurpapier. Jaoob Mans-
hande, geboren te Medemblik, en woonachtig te
Den Helder, was poortsluiter op deze zitting.
Hij was door zhn stadgenooten steeds voor 'n
eerlijk man gehouden, totdat op 13 Juni een paar
dames hem een portemonnaie, waarmee een klein
kind speelde, zagen oprapen en meenemen.
yerondersteld werd, dat 't een ledige portemon
naie was. Totdat de 28-jarige Johanna Goes, echt-
genoote van J. Does, vertelde dat zij een porte
monnaie met f7.50 kwijt was. Juist voor haar- wo
ning hadden de# buurvrouwen den ouden man do
uortemonnaie bij zich zien steken.
Jaap ontkende zoo hard als ie kon, maar kon z'n
onschuld niet aannemelijk maken en hoorde een
vonnis uitspreken tot f 8 boete of 8 dagen hecht.
Op de zitting van Dinsdag 11 September geen
nieuwe zaken, alleen uitspraken.
A.s. Maandag weder politierechterzitting.
O YMdUog m 800 mnron
t*Q ommubu WO Mot art, A. O. M«1U
Woensdag tit Septembep *923
Prtja ven t 81000 7224
1000 4193 13489
100 9296 13537
PrQzen f 90- *gta pk*
B25 343U 3634 T52g 125881W41 18211
K57 18324
8318501
l I8M18700
313608 1887::
29 1893
81Ö060
L
dat duidelijk verried, dat hij geloofde de verstandig
ste vajn de twee te zijn. „Omdat hij mij behandelt,
moét je niet denken, dat hij niet geschikt ia voor
dames."
Nanne ging onmiddellijk naar de kleedkamer en
scheurde de enveloppe open. Was zij niet zoo haas
tig geweest, 'dan zou zij gezien hebben, dat vingers
vóór de hare aan het couvert bezig geweest zijn. In
derdaad had Mr. Mossop, die geloofde, dat de brief
van een bewonderaar kwam, getracht hem met zach
te overtuiging te forceeren. Maar Jerningham was
niet iemand, die zijn enveloppes met d'e punt van
zijn tong likte, en zijn poging was vruchteloos.
„Mijn Nanno", begon de brief, en toen zij die
woorden las, legde zij 'hem even neer en liet het brok
dat in haar keel gekomen was, zich in tranen op
lossen.
„Mijn Nanno,
,Jk schrijf je dezen brief niet als een verleiding
voor jou. Beschouw alle terleiding als achter je lig
gend. en laat ik hier afscheid van' je nerven zonder
het afschuwelijke lawaai van Miss Shand's viool in
mijn ooren of het rinkelen van theekopjes. Ik wil,
dat je denkt dat je gelooft, dat wat je in mij ge
wrocht hebt, gewrocht is voor altijd. Ik geloof niet,
dat ik een man ben om te trouwen. Ik bedoel dit: nu
ik je verloren heb, zal ik er niet op d'e gewone mar
nier overheen komen en uitzien' naar een andere
vrouw. Een andere man zou dat wel doen. Ik zou je
andere voorstellen hebben kunnen doen dan huwe
lijksvoorstellen, waarom jij, die zoveel van mij
houdt als jij doet, mij misschien niet gehaat zoudt
hebben. Ik zou zulke voorstellen hebben kunnen
doen aan iedere andere vrouw maar in jouw oogen
kijkend, zou ik ze jou niet hebben kunnen doen. Ik
vermoed, dat ik in zekeren zin ouderwetsch ben. Ik
geloof in het huwelijk, ofschoon bet voorbeeld, dat
jij ervan geeft, mijn geloof bijna vernietigt. Maar ik
kijk niet naar jouw voorbeeld ik kijk alleen naar
het huwelijk zooals hot zijn zou tusschen, jou en mij.
Stel, dat jij bij mij zoudt komen terwijl hij nog leef
de. en tegen me zeide, dat je niet alleen leven kon,
dan zou ik je met hart en ziel bij me nemer en er
geen oogenblik over denken je dat te verwijten'
maar het zelf jou vragen dat zou ik niet kunnen.
Mocht het ooit gebeuren, dat je naar een tehuis ver
langt, zoolang hij nog leeft, wat ik heb is tot je be
schikking. Ik zeg dit op deze manier, omdat ik nooit
kan vergeten hoe ik je in de laatste maanden heb
trachten over te halen' tot iets, wat in jouw oogen
een zonde is. Ik zal dat nooit meer doen eo dit voor
beeld, dat ik nu noem, zou, vermoed ik ik ken de
wetten van je Kerk niet een nog groot ere zonde
j zijn. En ik zou je niet kunnen laten zondigen, Nan-
no. Jii bent voorbestemd voorde lofprijzing van den
i God, die je geschapen heeft. En nu zie ik in, dat ik
I zelfs mistastte, toen ik zeide, dat ik je bij me nemen
I zou, als jij me dat zou komen vragen. Ik zou het
niet doen. Al het mijne is het jouwe, maar ik moet
niets, waar ik zoo vurig naar verlang, nemen van
jou. En dus vaarwel vaarwel, mijn Nanno."
I Dat was eeh stuk uit Jerningham's hart.
Nanno bracht den brief aan haar lippen. Haar tra-
nen vielen) op de letters en de inkt, waarmede ze ge-
i schreven waren, vermengde zich ermede. Hoe kon
zij teruggaan naar de gemeenheid van haar tehuis,
1 terwijl er in het leven een man was, die haar zoo
liefhad Zij vroeg zich dit alles wat zij deed af. In
het vervullen van haar plicht stelde zij zich de
vraag steeds weer. Wanneer zij naar het buffet
ging om thee te halen, wanneer zij' ging vragen wat
j een bezoeker gebruiken) wilde, straalde de vraag uit
dagend int haar oogen. Maar tegen den avond ver
dween dat uitdagende. Onder het naar huis loopen
las zij den brief nogmaals door. Het was het einde
van alles. Toen zij hem voor de vierde maal gelezen
'had, besefte zij het; maar dat verminderde geenszins
het afschuwelijke van datgene, waarheen zij terug
ging.
Nauwelijks had zij1 gebeld of de d'our ging open en
Mra Randal stond voor haar. Zijl veegde haar han
den met boosaardige rukken aan haar schort af en
de agressieve houding, waarmede ziji haar den weg
versperde, deed Nanno vreeaen, dat er in haar af
wezigheid iets gebeurd was. Zij was bang haar te
vragen wat het was, maar de vertoornde kostjuf-
frouw was niet van plan haar in het onzekere te la
ten. Zij haalde diep adem en bij het zien van Nan-
no's angstig gezicht werden haar lippen bleek bij
de herinnering aan de gemeene poets, die haar ge
bakken was, zooaJs zij dat zelf genoemd zou hebben.
„Misschien wil je wel weten waar je man is", zedde
zij, terwijl zij de deur sloot en in de gang tegenover
Nanno ging staan.
Een vreeseliike angst maakte Nanno zóó zwak,
dat zij zich niet staande kon houden. Zij ging tegen
den muur leunen en keek droevig naar de vrouw,
die zich zoo oneindig meer beleedigd gevoelde dan
Nanno zelf, die nog niets wist.
„Wat is er?" vroeg zij verbijsterd. „Wat is er ge
beurd?"
Mrs. Randal vouwde haar armen over elkaar en
Aan de Leden.
In 't vervolg zal iedere Donderdag in dit blad een
rubriek verschijnen, die 't officieele nieuws bevat
van den W.F.VJ.B.
Den leden van den WLF.V.B. wordt dus ernstig dén
raad gegeven, deze rubriek door te lezen, opdat zij
zich steeds op de hoogte stellen van Beetuursbeslui-
ten{ uitslagen van protest-commissie-vergaderingen,
officieele wedstrijdprogramma's enz.
Leden der verschillende commissiën kunnen evenr-
eens in deze rubriek aankondigingen van vergaderin
gen ter kennis nemen, persoonlijke aanschrijvingen
blijven achterwege; tenzij natuurlijk een spoedverga
dering gewenischt mocht zijn.
scheen zich een oogenblik te laten verteren door een
levenden krater van woede.
„Begrijp me goed, dat ik je niet even gauw het
huis uitzet als je erin gekomen bent, komt alleen,
omdat ik zelf een getrouwde vrouw ben en er geen
droppel jenever voor noodig is om me medelijden te
doen hebben met anderen, die in de nesten zitten."
Nanno kon het niet langer uithokden.
„Maar wat is er dan 'toch gebeurd, Mrs. Randtal
smeekte zij. „Waar is hij?"
„Nou. als je het mij vraagt dan zou ik zeggen, dat
hij in Bow Street slaapt"
„Waar is dat?"
„Wel. dat is de bak, maar ik zou je niét kunnen
zeggen waar het precies is. Ik ben er zelf nooit ge
weest"
„Zit hij in de gevangenis?"
„En daar hoort hij 'thuis ook."
„Maar wat heeft hij d!an gèdaain?"
„Dat zal ik je vertellen." Zij snoot haar neus in
haar schort, als voorbereiding voor een lang ver
haal. „Vanochtend toen je weg was, bracht ik hem
zijn ontbijt boven en toen ik ongeveer een uur later
terugkwam om de boel weg te ruimen, was hij weg.
Ik had hem niet gehoord, omdat ik tegen mezelf zei
ik zag. dat hij een stukje spek op zijn bord had
laten liggen het zal me benieuwen wat zij daar
bedoelde ik jou mee zeggen zou, als zij zag boe
verkwistend hij! was? Dat zei ik en ik zou het niet
gezegd hebben als bij er geweest was. Toen ik merk
te dat hij: om een uur niet thuis kwam om te eten
ging ik zelf uit en zei ik tegen Annie mijn jongste
dochter om op de bel te letten," Hier wendde zij
haar hoofd naar het achterste gedeelte van het huis
en schreeuwde: „Annie!" met een snijdende stem,
die het vlies van haar strottenhoofd scheen te
scheuren. Tweemaal herhaalde zij dien gil. Eindelijk
deed een klein meisje de deur aan het eind van
de gang open.
,,Koni hier!" riep Mrs. Randal bevelend.
Heel goed begrijpend wat men vaa haar wilde,
kwam zij naar de twee vrouwen toe.
„Hoe laat is hij vanmiddag thuis gekomen?"
vroeg haar moeder.
„Om half vijf," antwoordde zij onmiddellijk met
een stem, welke precies die van haar mgpder
was. maar een octaaf hooger.
„En wie had hij bij zich?"
„De buffetjuffrouw van de Three Cr'oivns."
Wordt vervolgd.
