Van dit en van dat en van alles wat!
Voor de Kinderen.
Bijvoegsel der Schager Courant van Donderdag 13 Sept. 1923. No. 7298.
x
DE BDd-CONSTRICTOR VAN
WELLENDAM.
't Was in WaLlendlam lamg niet mis, dw.z, 't
was er wèl mis geweest, men was er doodge
gaan van verveling en toch blijven, leven, wat
volgens sommigen' juist het ergste is, Een
jaar of wat geleden had men gepoogd een re
derijkerskamer op ito richten, door dien onder-
wijzer, naar *t klassieke voorbeeld, nog wel
„In liefde bloeiende" gedoopt; Helaas, zoo me
nig veelbelovende knop.... Maar met al die
uitweidingen komen wij niet verder en kort
heidshalve zij vermeld!, dat, na de eenste voor
stelling, die dominé zich tegen het tooneel ver
klaarde en die bakker er eigenlijk ook niet veel
aardigheid" in had, daar men zoo vreeseüjk
lang moest wachtten voor men een beurt kreeg,
De anderen] vonden1 dit ook, terwijl enkelten nog
andere grieven hadden van ernstiger aard en
maar niet Houden verduwen, da/t zij voor ver
rader of huisknecht hadden moeten fungeeren
terwijl eten huurman, die toch niets meer was,
ja soms minder, voor koning of verliefde had
mogen spelen, Het meest van allen had echter
de stalhouder het land, In het stuk kwam een
vTouwaroI voor en daar zijn gezicht zoo baar
deloos was als een kip-^4, had! men net zoo
lang gepraat, tot hij toegestemd had, die rol op
zich te nemen. Wat had hij er later spijt van,
in zijtn vrouwa beste japon op die planken te
hebben gestaan. Of dJacht ge <tat hij het pret
tig vond, dat ze hem nu nog „het wiefke" noem
den? Ware het nietti oirn dien dokter geweest,
aan wilen hij een goeden klant had, hij zou zich
nog op U laatste oogenblik aan 't zaakje heb
ben onttrokken. Zoo bleef eenl tooneelveretenl-
ging te Wellendam dus tot die pla vota' behoo-
ren- en het winteravond-leven- dook weer weg
in een nacht van verveling, waaruit enkelen
het hadden pogen op te heffen. En d!e winter
duurde dat jaar zoo lang! Dat dkxminé -berouw
had van hert: doodvonnis, diat hij over „In liefde
bloeiende" geveld had, Is niet aan te nemen,
maar medelijden met zijn dorpsgenooten, die
dreigden onder te gaan in partijtjes domino en
brandewijhtjes, had hij zeker, 't Was een ge
dachte, die hem na zijn middageten te binnen
schoot: Hij zou zijn vriend!, <Üe juist tot profes
sor te K. benoemd was .uitnoodigen, een lezing
te houden over een interessant en voor allen
genietbaar onderwerp. De ultnoodigiing werd
geschreven, het antwoord kwam en eten paar
weken' later kwam do vriend zelf ook. De gjroofe
herbergzaal bleek -haast te klein om het (talrijk
opgekomen publiek te bevatten, Was ook geen
gekheid, een professor! De brievengaarder had
#en paar dagen van tevoren alom verteld, dat
hij van den dokter gehoord had, dat er ook
geopereerd zou worden. D>e verwachting daal
de van t kookpunt tot normale warmte toen
een klein nietig ventje het geïmproviseerde
spreekgestoelte beklom en aankondigde, dat hij
het hebben zou over: „De mogelijkheid en ge
volgen van een botsing der aarde met eten ko
meet." Hij nam een «lokje water en begon te
lezen. Tien minuten later sloop de bakker de
deur uit en' zocht de gelagkamer op, do stal
houder en nog wat anderen volgden vpor en
na, terwijl die dokter, de meester en allen, die
fatsoenshalve moesten blijven, elk1© vijf minu
ten op hun horloge keken, in stilte biddende
om do komeet die aan1 hun lijden ten minste
een eind zou maken.
De Wellendammens waren niet voor lezingen
aangelegd.
Wie een paar maanden Tater den' inval kreeg
een fanfarekorps op te richten, valt moeilijk ulf
te maken. Alle persoonlijke lezingen daarom
trent gehoord, zou men meenten dat als de
meeste groote ideeën, die fossilisch in de lucht
schijnen te hangen allen tegelijk op de ge
dachte gekomen waTen. En zoo zal 't wel ge
weest zijn ook. .Het fanfarekorps heette natuur
lijk Harmonie, Nu, harmonie was er. Had. deze
of gene al wat aan te merken op het instru
ment, dat hem ter bespeling werd toegewezen,
hij troostte zich dloor zelfs in do piannissamo's
een geliuidskraoht te ontwikkelen, alsof hij mu
ren van Jericho om te blazen had. Van het fan
farecorps „Harmonie" op „De Boa-Constricftor
van Wellendam" is maar één stap en wanneer
ik vertel dat, dank zij de nog al hooge contri
butie en de zuinigheid van- den penningmees
ter, er een batig saldo was, dat illusies opwek
te, dan ben ik reeds half waar ik weze#wilde.
De andere factor, die meêwerkte om Welle n-
dam's Boa-Constriotor het -leven te schenken-,
verscheen op dat financieel gunstig oogenblik
in de gedaante van een feilen brandi in het na
burige Wez'elstedn, welke vier boerderijten in de
asch legde. Was het wonder dat als een feniks
uit de asch der verbrande hoeven, zich in de
harten der Waltendammers de begeerte ver
hief naar een goed1 georganiseerde brandweer
met *n echtte spuit? Natuurlijk was er geen geld!
genoeg om dien wensch in daad om te zetten,
doch het voorstel- bij de leden van „Harmo
nie" aangenomen zijnde kwam aan vrijwil
lige bijdragen heel wat in en was bovendien
een rentelooze leening spoedig voJiteebendL
Hét belangrijkste kwam echter pas aan do
orde, nl. het aanschaffen van een spuit en het
„voor elkaar zetten van, U zaakje", zooals d©
stalhouder het noemda Een algemeens verga
dering werd uitgeschreven en bepaald!, dat drie
der 1 mteliigentsten uit haar midden en die te
vens dien veredschten- vrijen tijd- hadden of kon
den maken, naar Amsterdam zouden gaan, om
daar de noodige kennis en ervaring op te dotein,
Do onderwijzer, do stalhoudte-r en de gemeente
secretaris waren de drie gelukkigen en kweten
zich, dit moet gezegd, naar behooren van hun
taak. Ze hadden in Amsterdam veel gezien' en
veel ondervonden, zelfs op brandweergebied;
de Wellendammers laafden zich aan de bron
hunner kennis en de daarvoor speciaal1 be
noemde commissie ging enkele dagen- later tot
de besteling der spuit over.
In blijde afwachting van haar komst begon
men onderwijl aan de regeling van al die klei
nigheden, die in pretenties bij het -belangrijkste
niet achterstaan. Een spuithuisje word getim
merd en beschilderd met de kleuren van Wel
lendam, zwart- en groen: de zwarte teelaarde
en de groene weL Het fanfarekorps werd in
twee helften gesplitst; de een© helft zou over
gaan in brandweerkorps, de andere zou aan
haar bestemming blijven beantwoordteni De
spuit zou zoodoende nooit uitrukken zonder
muziek en een opgewekt „hopsa, Jannetje!"
zou het geruisch der vlammen overstemmen),
De stalhouder, die militair geweest was, dacht
aan de uniform, maar gansche uniformen aan
schaffen, was wat kostbaar en wijselijk be
paalde men zich bij een enkele uniformpet: een
met roode biezen voor de muzikanten, een meill
geel voor de bedienaars van de spuit. Restte
nog het kiezen van een bestuur, want hoewel
beurtelings de speciale commissie van regeling
en die van onderzoek haar stem deden hooren,
niemand dacht er aan, een van beide voor goed
met de leiding te belasten. Allerlei voorstellen
werden gedaan, doch alle leden schipbreuk,
hoofdzakelijk op de persoonlijke ijdelheid der
Harmonieërs. Ten einde raad1, besloot men ein
delijk bij loting een president en een secretaris
te kiezen, terwijl het penningmeesterschap ver-
eenigd zou blijven met dat van het fanfare
korps. De benoeming zou echter slechts geschie
den voor dten tijd van drie maanden, als wan
neer een nieuwe loting ook weer een nieuwen
kans bracht. Voor de eerste maal viel het lot
op den stalhouder: Ieder schikte zich in 't ge
val, behalve de bakker. Zijn leven lang was
hij van alle baantjes verstoken gebleven en hij
kon 'f moeilijk kroppen, dat hij ook thans weer
tot de minsten der broederen zou behooren,
Hij kwam rondweg voor zijn gevoelens uit en
dreigde zich aan de heele zaak te onttrekken.
Gelukkig kwam de dokter op den lumineuzen
inval een eerebaantje «te creöeren. Waar een
spuithuisje was, moest een sleutel wezen, die
de deur opende en sloot. Dien sleutel kon men
niet aan een' verroesten spijker tegen den muur
hangen. Er diende iemand! te zijn, die hem be
waarde en in het uur des govaars zou toesnel
len om bet heiligdom -te ontsluiten. Met' weinig
moeite .wist hij de aanwezigen te overtuigen,
dat voor dien post van vertrouwen in de eer
ste plaats de bakker in aanmerking kwam en
met algemeene -stemmen werd' deze dan ook
verkozen tot spuithuisj e-sleutelbewaarder. Al
les zoover geregeld, gingen een dog of wat dn
rust voorbij. Toen vergaderde men weer. Er
stond, een zeer urgent punt op die agenda: Over
drie dogen' zou die spuit arriVeeren, men zou
haar feestelijk inhalen, men zou haar welkom
heeten in Wellendam, men zon baar 1-of be
zingen in 't lied en.... Men had vergieten te
bepalen, boe zij heeten zou. De bakker krabde
zijn. kalen knikker, de dokter beet eens op
zijn. knevel, de gemeentensercetaris zette een
gezicht, zooals hij dat gewoon was bij zeer of-
ficieele gelegtenhedenDe quaestie was ne
telig en kon aanleiding geven tot ernstige ver?
wikkelingen.
Toen dé leden dien avond! voltallig waren,
nam de president het woord en wees hen met
nadruk op het gewichtige van deze sanjenkomat.
Ter elfder ure, zeide hij, zou men overgaan tot
iets, waarmede men eigenlijk had behooren te
beginnen. Wat dachten de heeren er van als
men hem vergunnen wilde, het eerste voorstel
betreffende den doop te -doen wanneer men
het verwachte bluschwerktuig, diat zijn arm be
schermend uit zou strekken over al wat de ge
meente brandbaars had, eens noemde: Wellen
dam? Eten storm van afkeuring stak op.
Neen, geen Wellendam, schreeuwde de
bakker, dat klinkt niet en bovendien geeft dat
aanleiding tot verwarring!
En in een vlaag van edelmoedigheid voegd'e
hij er biji:
Laten we de spuit noemen naar den presi
dent!
Het voorstel van den geachten brandhuis-
je-sleu-telbewaarder is inderdaad lumineus,
bracht de onderwijzer in 't midden. Het zij mij
echter veroorloofd dten voorsteller er op te wij
zen, dat wij dan fed'er drie maanden tot ver-
dooping zullen moeten overgaan, terwijl ik
meen dat het in de bedoeling van deze bijeen-
kamst ligt, een naam te kiezen van meer blij-
venden aard.
En hiermede was -het voorstel van den bakker
ten do ode verwezen.
Laten wij' haar de Jan van der Heijden
noemen, zei de secretaris, gedachtig aan zijn
Amsterdamsche reis.
De stalhouder vond, dat dit niet zinnebeeldig
genoeg was; t was goed voor Amsterdam, waar
ze zooveel dingen hadden, en men al blij was
als 't kind maar een naam had.
Noem haar de Olifant, riep er een.
Men lachte er eens om, maar de meester vondi
het nog zoo dwaas niet. den naam van een dUer
te kiezen. Alle heesten, welke voor de eer in
aanmerking kwamen, passeerden de revue en
lang stond men stil bij de slang. Maar de «lan
gen van Wellendam waren niet geschikt een
grootsch denkbeeld aan die spuit te verbinden,
behoorde tot de noodzakelijkheden.
De reuzenslang!
Het woord was gesproken. Door wien? Wat
doet dit er toe? Gezegend zij hij, de onbekende,
gezegend onder de fTarmoniecrs!
Wordt vervolgd.
□mJLiaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaacoaaaadaaaaaa aa|
FRANSCH-ENGELSCHE VRIENDSCHAP.
Johnnie Buil en Marianne
Zijn het samen wat oneens,
Nuchter op zichzelf bekeken
Is dit niet iets ongemeens,
Als de duiten mee gaan spreken
In een politiek gesprek
Stoot het schuitje van de vriendschap
In een ommezientje lek!
Dan is 't pompen of verdrinken,
Tot het gat weer is gedicht,
Als vanouds met een zoetsappig,
Speciaal verliefdi gezicht,
Zeer zorgvuldig en voorkomend-
Ia men dag en nacht in touw
Als in schijn veibondten vrienden,
Vol* betuigingen van trouw!
Pappa Poincaré is nijdig,
Maar dat toont ie lekker niet,
Want z'n haan zal koning kraaien
In het roode Roergebied!
Ba ld win lust geen „Manseülaise0,
Och, daar weet ie alles van,
Die voelt zich geen bondgenoot meer,
Maar een linke Engel ach man!I
En óp dezen hechten grondslag
Bouwt men rustig, schrijvend, voort,
Tot de kracht van heel een natie
Met den vulpen ia vermoord!
Tot er niets meer valt te redden
Langs een aangegeven lijn,
Tot het spel teneind gespeeld is
Van den dwazen valschen schijn.
Enfin nota-harlekijntjes
Doet maar eens ferm je beat
Om de meeste winst te persen
Uit de Duitschera en «Je rest.
Want dJe tijd gaat heel gauw bomen,
Dat je niet meer schrijven kunt,
Omdat je aan elkaar je portie
Inspieren Marken gunt
Nadruk verboden.
September 1923.
KROES.
PLANTEN IN KAMER EN TUIN.
HL
(Vragen, deze rubriek betreffende, in te zen
den aan den heer K. van Keulen, Tuinbouwvak-
onderwijzer te Hoorn. Indien per post antwoord
verlangd! wordt, dan 10 cents postzegel inslui
ten. DLt is niet noodig indien antwoord afge
wacht kan worden in de courant.)
Droogbloeiers.
Vele zullen de herfsttyloos: Colchicum Au-
tumnale (welk laatste woord in den herfat
bloeiend betoekent) wel kennen, maar voor nog
meerdere zal het een onbekende zijn. Dit moest
toch niét zoo wezen, want het is ©en verrassing
brengend bolgewas, dat zonder ©enige moeite
fraaie crocusachiage bloemen te voorschijn
brengt. Men bestelt om dezen itijd die bollen, zet
ze gewoon droog, dus zonder ze in ©en pot te
planten en zonder ze water te geven, maar er
gens neer, op orgel, piano, kastje of waar dan
ook en al spoedig zullen ze Uw oog vergasten
op prachtige lila bloemen. Zijn ze uitgebloeid,
dan plant men de bollen in -den tuin. Ze geven
Het geheel© spreek woord is: Haastige spoed
i zeldlen goed.
Goede oplossingen zonden': Jams je en Ap No-
bel, Oudesluis; (in dia krant was een1 lettter weg
gevallen. Daarom kondlen jullie t niett raden!);
Helena Riemens, Oosterentet, Texel (Raadsels
j van de vorige week); Gerrie Boontjes, Ark el
(Jij hebt© me daar een prachtige brief geschre-
1. Uit dte letters d'woooghu lezen we het yen. Ik had) «hut feest bij jullie wel eens willen
Noordihollandaohe dorpje Hoogwoud (De u was zien! Is er geen andere juffrouw op school?
De oplossingen van de raadsels van 6 Septem
ber zijn:
in dte opgave weggevallen!)
2. V A L K O O G, een- dorp bij Sohagen.
Achter een voorzetsel.
L a a r f
Kaas
Oog
O s
G
een schoeoseL
een zuivelproduct
een lichaamsdeel,
een run diersoort,
een medeklinker.
Hart groeten voor allen!); Jopie Slim1 en Dikkie
Bigmans, H.H.waard!; (Wat hebben <fie jongens
toch overal een familie wotaen); Een1 brief zon
der afzender uit Schagen; van wie komt dte?
NIEUWE RAADSELS.
1. Welke twee Noordlhollandsche stadsnamen
kun je vormen uit de volgende letters: k A n a
rradanale m?
-. Een haan vindt] men in elk kippenhok.
Een stoep ziet men voor bijlna alle huizen. i
Een ezel is een dbm viervoetig dier, waarvan Jager
men zegt. dat het zich nooit' tweemaal aan dien- kruid
zelfden steen stoot.
Goed is het tegenovergestelde van slecht
Assen is dte hoofdstad' van Drente.
Een lip is een lichaamsdeel.
Een gil is een uitroep van angst of schrik.
2. Schuif raadsel:
Zet de nevenstaande woordten zoo
danig onder elkaar, dat van boven
naar benedon1 gelezen, een zeer be
kende meisjesnaam te voorschijn
komt. Van elk woord één letter ge
bruiken!
appel
winst
Klaas
nemen
maTkt
dan in het voorjaar breed© bladeren, sterven ito
den zomer of en als men ze dan rooit, kan men
er het volgend jaar weer plezier van hebben ito
zijai of haar kamer.
Chrysant hem um qq Campanula.
Vraag I. Uit Lutjehroek wordt mij gevraagd
naar die kweekwijlze van- c hrys&nthe n, terwijB
ook een bloempje opgezonden- wordlt van een
prachtige plant, die in den; tuin bloeit, mei
mo-oie witte en paarse klokken.
Antw.: Over de cultuur van de chrysantih
stuur ik U een boekje to© waarin U alles om
trent deze planten vin-den kunt Die klokjes-
bloemen zijtn Campanula's en w©l Campanula
Medium, welke laatste naam „het midden hou
dend1" betoekent. Campanula 'MedÜum is eten
z.g. tweejarige plant. Tweejarige planten zijn
planten, dte in het eerste jaar gezaaid worden
en dan oen roset ran bladeren maken. In hét
tweede jaar geven; zo bl-oemen en zaad en ster
ven af. De zaaitijd ligt in den voorzomer.
Vaste Planten.
Vaste planten zijn planten, dte elk jaar af
sterven en het volgend jaar weer opkomen,
groeien, bloeien en weer afsterven. Vast© plan
ten moeten in geen tuin ontbreken. Heeft men
ze, dte nu uitgebloeid zijn, als 'Korenbloem, vos-
te plant Chrysanthen, gebroken Vrouwenhart-
jes, Doronicum of voorjaarsgoudsbloem, enbt
dan kan men die nu verplanten, scheuren en
opnieuw uitplanten.
De Tuinbou wva kxxoderwijtzer in de teetW
van Siergewas, -
K, VAN KEULEN.
3. Kmisraadsel:
X
- X
X X X X X X x
X
X
X
1. een medeklinker,
2. een tedwoordl
3. een meisjesnaam,
4. een jongensnaam.
5. een heel hoog bouwweaflc.
8. eten nuttige vogel,
7. een medeklinker.
De rijen kruisjes moeten t zolfdlö woord tier
lezen geven.
Oplossingen zenden naar L. Roggeveen, SpuS
97, dien Haag.
G. B. vertelt:
Gisteren hebben we hier schoolfeest] gehad en
Kominginnefeest. Het school was prachtig ver
sierdL Alle kinderen kregen chocolademelk en
krentebroodjes en op heft laatst was ©r nog een
