ROMMELKRÜID.
BE OORSPRONG VAN DEN NEOER.
Mej. S. stuurt een uitknipsel -uit een courant
waarin deze plant besproken wordt en. ssou
graag zien dat ik haar die leverde.
Antwoord: Ik heb nooit van deze plant ge
boord; zij komt zelfs niet in de beste handboe
ken overb loemisterij voor. Ook kan ik deze
plant niet leveren, daar ik geen handelaar in
planten ben. Planten- die s' winters ook heel
goed de kamer kunnen sieren zijn: b.v. Ama-
ryllus. Schaft u zich die aan, dan hebt U iets
Mzonders en ik wil wel trachten deze plant
voor u te verkrijgen. Voorts tulpen, narcissen,
hyacinthen en crocussen, ook Cyclamen, Clivia
en*
De Tuinbouwvakonderwijzer in de teelt van
Siergewassen te Hoorn,
K. VAN KEULEN.
O_1
STALEN MEUBELS.
De stalen archiefkasten voor gebruik op
kantoren zijn algemeen bekend en enkelen
hebben ook wel kennis gemaakt mot stalen
hureaui-minLstres, zooals de Amerikaansche
industrie ze in de laatste jaren aflevert. Dat
echter gewone meubolen *van staal gemaakt
worden eif er b.v. complete slaapkamerameu
blementen, geheel in stijl, in groote aantallen
gemaakt en afgeleverd worden, is een der laat
ste feiten op dit gebied. Vermoedelijk zullen
binnen kort ook wel de overige meubels voor
de huishouding volgen.
AI« grondstoffen voor die meubels wordi in
hoofdzaak gebruik gemaakt van dunn\ stalen
p.a en, koudgewalste handen en naad', loze sta
len fcuiien met rechthoekige doorsmie. Dit
laatste materiaal wordt gebruikt voor onderdoe
ten, "die de stevigheid moeten geven, b.v. voor
ien cndrrkaDt van laden,; de stuk<en worden
in groet aantal tegelijk op maat gesneden en
„Wanneer gaan we?" vroeg Jan.
„Zaterdagmiddag brengt vader ons weg", zei
Henk. „Dat weet je toch wel. 't Is nu Donder
dag. Vanavond pakt moeder alvast onze kof
iers met kleeren en nog een paar andere din
gen, die we mee moeten nemen, in. We gaan
Zaterdagmiddag mot de tram van kwart voor
eenen. Als we uit de tram komen, moeten wé
nog een poosje mot den treinen'dan zijn weer.
En moeder haalt ons Woensdag weer afl"
Donderdag zou de school weer beginnen.
De jongens konden de twee nachtjes, die ze
nog thuis moesten doorbrengen, voor hun
éérste groote reis, bijna niet slapen. Henk
droomde Vrijdagnacht, dat hij verdwaald was
en dat hij hoe lom aal alleen op een groot plein
stond. Eindelijk kwam er oen agent naar hem
éoe er* die vroeg:
„Waar moet je heen, jongetje?"
„Ik moe* naar mijn oom, Jan Nieuwenhui-
»en", was Henk's antwoord.
„Waar woont dio dan?" vroeg do agent
„Op t Spui", zei Henk weer.
„Welk nummer", vroeg de agent
„Da* weet ik niet precies", zei Henk, „123 of
321, *t kan ook wel 231 of 132 wezen", zei hij.
Toen begon de agent hard te lachen, en Henk
lachte moe, zoodat hij van zijn eigen stem wak
kere! werd. t Was nog nacht en naast zich
boorde hij dé rustige ademhaling van zijn
broertje Jan.
Henk draaide zich toen om en sliep weer
rustig in, tot zijn moeder hem Zaterdagmorgen
wakker riep.
Wordt vervolgd.
dan aut«.*geen op do verbindingsplaa scn aan-
eengelascht Deze stukken worden daarna weer
op de p;aten gelascht en wel zoo, dat ze altijd
komen aan den binnen kant van de meubel*
Moeten echter de houten stijlen van meubels
geïmiteerd worden, dan komen die stukken
aan den buitenkant. Steeds wordt echter ge-
zoigd voor volkomen gladde afwerking aan
den buitenkant, opdat ten slotte door .piano-
af.vorking" een bijna volmaakte imitatie van
mooi hout wordt verkregen. Het verven ge
beurt" met de hand om allen, schijn van ge
drukt of gestencild work te vermijden. De bui
tenste vernislagen worden erop gemoffeld.
Kleine laden, die minder stevig behoeven tto
zijn, worden in elkaar gelascht zonder dat ver
sterkingen aangebracht behoeven te worden,
terwijl steeds gezorgd is dat de scherpe kanten
of uitsteeksels, waaraan men zich zou kunnen
snijden, weggemaakt worden. Meestal worden
de scherpe kanten geheel omgebogen.
Ingeval sierlijke meubelen gemaakt moe
ten worden, met mooi afgewerkte pooten, wor
den deze laatste op speciale machines afge
werkt, terwijl ze bevestigd worden aan de meu
bolen op zoodanige wijze, dat ze veel en veel
stevigor zijn dan mot sierlijke houten pooten
ooit te bereiken is. Wil men rosetten of naar
buiten uitstekende doelen op de meubelen aan
brengen, dan worden deze uit geelkooper go-
goten en aan het metaal geklonken.
Daar de opbouw der meubelen steeds -ge
beurt vóór het moffelen, is men er zeker van,
dat alles door een laag roestwerende verf en
vernis bedekt is. In totaal blijkt het gewicht
der stalen meubelen een achtste moer te zijn
dan dat van evenzoo uitziende en even groote
houten.
Volgens de Amerikaansche berichten is de
prijs lager dan die van prima houten meube
leen. Dit betoekent voor Europa nog niet veel,
omdat de houten, meubelen in Amerika ook
veel duurder zijn dan bij oma Het is dus de
vraag, of men dergelijke meubelen in Europa
zal kunnen verknopen, wanneer ze niet tege
lijk in Europa gemaakt worden, waar gepro
fiteerd kan worden van de veel lagere looneis
(Verhaald door hemzelf.)
Een vertelling voor grootere kinderen
Uit '4 Frahsch.
„In de vroegste "tijden waren wij blank, go-
lijk gijl Wij waren even knap als gij en kon
den stof/en weven, hoeden en. stokken vervaar
digen en alles zelf maken, wat de blanke man
ons nu levert."
De zware Congo-neger begon met deze woor
den zijn verhaal.
En op den toon van iemand, die or van over
tuigd is, dat alles, wat hij zegt, do volle waar
heid is, vervolgde hij, met overdreven gebaren:
„Onze voorouders waren blank, gelijk gijl
Maar eens moest een onzer vaderen een reis
maken, die «enigen tijd: zou duren. Vóór hij
vertrok, had hij zijn vrouw verboden, om en
kele spijzen te gebruiken, waaronder ook het
vleesch begrepen waa Als zij toch de bedoelde
spijzen at, zou zij door zware rampen getrof
fen worden. Jak ambo, dat is God, had het hem
aldus bevolen.
Zijn vrouw beloofde ernstig gehoorzaamheid
en onze vader ging op reis. De eerste dagen
ging alles goed, maar de vrouw, wie het*ver
veelde, om steeds hetzelfde te moeten eten, at
op een dag tóch vleesch, terwijl ze bij zichzelf
zeide: „Qnze vader ziert heft toch niet!" Zij be
doelde hiermee haar man. Maar deze kwam
nog denzelfden dag terug. En hoe verwondert!
was hij, toen hij zijne vrouw geheel zwart te-
Hiorboven geven wij weer do populaire pre
sident van Tsjocho-Slowak ije, na zijn bezoek
aan Engeland, van Lord Curzon hartelijk: af
scheid nemende. Maserijk staat rechts.
Bij zijn thuiskomst in Praag werdi hij door
honderden deputaties uit alle deelen des lands
gehuldigd, zulks naar aanleiding van het vijf
jarig bestaan van het onafhankelijk Tsjecho-
'Slowakije.
Maserijk wordt door de bevolking verafgood,
niet alleen ooi zijn groote kennis, gezond ver
stand, en doorzettingsvermogen, maar nog veel
meer om zijn goede hart.
De voordooien- van stalen meubelen boven
houten zijn in de eerste plaats de vele malen
grootere sterkte van draaiende of schuivende
<mdordeeleik Verder is er geen werking in het
materiaal en hert kan niet afbladeren, zooals
gefineerd hout dikwijls doet. Bij goede moffe
ling zijn ze niet aantastbaar door vocht, terwijl
houtworm geen schade kan doen. Voor de tro
pen is het van groot belang, dat geen witte
mier zich zal wagen aan een dergelijk meubel,
terwijl bijna alle houten meubels, en zeker die
uit Europeeache houtsoorten, door witte mieren
rug zag, inplaats van blank, zooals hij haar
had achter gelaten.
Toen onze vader de geesten van zijn voor
ouders raadpleegde, antwoordde deze hem dat
zijn vrouw gestraft was, omdat zij zich niet aan
haar belofte omtrent het eten van zekere spij
zen had gehouden.
Onze vader ontberstte in een hevige woede
jegens zijn vrouw, maar omdat hij haar zeer
beminde, deed' hij haar geen leed.
Omdat alle andere blanken uit zijne omge
ving hem uitlachten, word' hem het leven ia
zijn omgeving ondragelijk en met zijn vrouw
verliet hij het land.
Hij trok van oord tot oord en kwam eindelijk
mot zijn zwarto vrouw aan de Congorivier
waar hij niemand vond. Daar ging hij wonen,
midden in het dichte woud.
De kinderen dio geboren werden, waren al
lemaal zwart. Van verdriet hierom stierf onze
vad^r.
Toen hij zijn eerste woonplaats verliet, had
hij de gereedschappen, waarmee hij zijn. machi
nes maakte, niet mee kunnen nemen, omdat
te zwaar waren. Zoodoende kon hij voor
zijn dood zijn kinderen niets leeren.
Zijn kinderen, die geen machines hadden,
om stoffen te weven, en alles te maken wat
noodig is voor ons allen moesten in *t vervolg
leven, dom als de dieren.
Maar toch zullen wij eens weer even knap
zijn als gij!"
Met deze woorden eindigde mijn Congoieea
zijn verhaal
(L'origme du Nègre, par Adr. Koote-J
aangetast worden. Ook wuwivri]
heid is een onmiskenbaar voordeel. De gepu
bliceerde foto's doen den sierlijken bouw dui-
lijk uitkomen. Het is natuurlijk een nadeel,
dat men niet zelf eenige wijziging kan laten
aanbrengen. Tegenwoordig werkt een groote
fabriek, die 300 stuks van dergelijke meubelen
per dag aflevert, maar men is bezig die fa
briek te vergrooten, zoodat men binnen dit j
jaar nog tot een productie van 3000 stuks per
dag kan overgaan. De geheele fAbriek is ge
schoeid op de leest der autofabrieken, zoodat
men door het maken van ondendeelen in mas
sa en door den aanvoer op de juiste plaats en
tijd buitengewoon goedkoop zal kunnen wer
ken. Of echter het stalen meubel ooit als mas
sa-artikel overal en- voor iedereen beschikbaar
zal kunnen zijn, is zeer de vraag.
En het blijft een imitatie-houten meubel!
EEN SLECHT ANTWOORD.
Een gezaghebbend man in Arkansas zeide van
een anderen man, dien hij van jongs af aan ge
kend had en met wien het mis was gegaan:
„Het moest misloopen mot hem. Zijn heele le
ven is niets dan een reeks van mislukkingen
geweest. Het eerste hoofdstuk begon op een as
surantiekantoor, waar hij zijn eersto baantje
van jongste bediende kreeg. Hij was pas- met
dit baantje begonnen, toen zijn patroon op een
goeden morgen van een bolangrijken brief op
keek en nijdig zeide: „Fluit niet onder je werk,
jongen". „Ik werk niet, mijnheer", antwoord
de hij. „Ik fluit alleen maar".
APWASCHBAAB DAMAST.
De moderne techniek is erin geslaagd da
masten tafellakens te fabriceeren, die niet be
hoeven te worden gewasschen, maar die, wan
neer ze vuil of gevlekt zijn, op eenvoudige
wij^o aanstonds gereinigd kunnen worden met
een vochtigen doek. Damasclcne is de naam van
dit nieuwe product, dat er precies eender uit
ziet als zuiver wit damast, en in echt-damast
patronen wordt vervaardigd, maar waterdicht,
vet- en vlekvrij is. Een zeer economische mate
riaal dus voor do keuken cn huishoudelijk.
bruik, eveneens zeer geschikt voor de kleeding
van planken in de provisiekamer en kleer
kasten.
Het Domasclene laken wordt gebruikt als een
gewoon damast tafellaken, het kan gemakkelijk
gezoomd worden en vouwen worden spoedig
verwijderd door strijkon met een warm ijzer op
den rug van het loken. Het groote voordeel van
deze nieuwe stof is hiorin gelegen, dat vlek
ken, ontstaan door het morsen van wijn, spij
zen en zelfs inkt, dadelijk met een vochtigen
doek kunnen worden afgeveegd. Even nawrij-
ven met een.drogen doek en er is geen spoor
van de vlekken meer te zien. Bij vlekken van
zuurhoudende voedingsmiddelen is het zaak,
dat de reiniging onmiddellijk geschiedt. Zet
zich aan de oppervlakte tusschen het nageboot
ste weefsel vuil of stof, dan is dit vlug te ver
wijderen met gebruikmaking van een zachten
porstel met zeep en koud water. Soda of soda-
noudendo zeep mag echter beslist niet worden
gebruikt.
Behalve in wit wordt Damasclcne ook ver
vaardigd in verschillende kleuren.
HIJ STCULTUUR.
Zooals voor ons Europeanen brood een der
voornaamste voedingsmiddelen is, zoo zijn er
in de warme landen mllll-oenen menschen, die
zich in hoofdzaak mot rijst voeden. En het
aantal broodetera is verre in do minderheid.
Daarbij komt, datyde broodetera ook wel rijst
nuttigen, maar omgekeerd de rijeteters geen
brood. Zoodat het verder geen betoog behoeft*
dat de hoeveelheid rijst, die er jaarlijks ver
orberd wordt, ontzettend groot ls.
Toch willen we een paar getallen noemen.
Onder de rijstetende volken staan bovenaan
ChinA en Britsch-Indië, respectievelijk met 350
en 320 millioen inwoners. Dan komen Japan
met 55 en Java met ruim 30 millioen inwonera.
Ai die millioenen eten driemaal per dag .ijst
als hoofdschotel, zoodat we wel mogen aanne
men, dat het verbruik ln die landen op 1 K.G.
per dag en per hoofd komt.
De rijstcultuur schijnt reeds Voor meer dan
2000 jaar voor Christus in China beoefend te
DE DOOP VAN DEN KROONPRINS VAN JOEGOSLAV1B (GROOT-SEBVII).
Na de plechtigheid wordt hot Koningskind door den veldmoarachalk, Generaal Stepa-
novitzach (spreekt uit Stepaanowitj) het volk vertoond. Men lette op de verschillende kloo-
derdrachterx die even schilderachtig zijn als de bevolking vuil is.... dat laatste echter niet
op onze teejrcnmg te zien;
>»iimir«oKa \ooo J. voor Oirlslus werd in
Voor-Indiö -reeds rijst verbouwd. En van hier
uit ls de rijst in de meer westersche landen be-
Kond geworden. Jn de 4e eeuw voor Christus
hebben de veldtochten van Alexander de Groote
niortoe in hoogo mate toe meegewerkt, zoodat
omstreeks de geboorte van Christus rijst reeds
lang een belangrijk handelsproduct bij de Ro
meinen was.
Tijdens de heerschappij van Karei V kwam
het gewas ook naar Italië en naar Zuid-Frank
rijk, terwijl op 't laatst der 17e eeuw ook in
Amerika de rijstbouw beteekenis begon te krij
gen.
Tegenwoordig mag men aannemen, dat over
al, waar de rijst goed gedijen wil, de cultuur
ter hand is genomen ook. De groote vraag naar
dit voedingsmiddel eischt nu eenmaal, dat de
cultuur overal, waar dit mogelijk is, ter hand
wordt genomen.
Hoewel in onze Oost heel veel rijst wordt
verbouwd, is de behoefte aan dit woodsel daar
zoo groot, dat er nog groote hoeveelheden moe
ten worden ingevoerd. Op Java is de invoer
dan ook viermaal zoo groot als de uitvoer. De
groote leverancier is dan, ook voor ons land,
niet Java maar Britsch-Indië. "Drie vierde ge
deelte van alle rijst, die er in de wereld ver-
handold wordt, komt uit Britsch-Indië.
In Europa staat de productie in Italië bo
venaan. Maar ook Spanje, Portugal, Grieken
land en Zuid-Frankrijk verbouwen rijst. Toch
bedraagt de jaarlijksche invoer in Europa nog
1000 millioen K.G.
Het aantal verschillende soorten van rijst is
heel groot, men schat het op 1400, waarvan er
alleen in Britsch-Indië meer dan 1100 groeten.
De moderne rijstcultuur vindt hoofdzakelijk
plaats op sawahs, natte rijstvelden. Deze bouw
is van veel grooter beteekenis dan do cultuur
ivan bergrijst, die op drooge velden, gaga's, ge-
i kweekt wordt.
De sawahbouw is dus van verreweg de groot-
*te beteekenis, levert ook het beste product,
De beteekenis hiervan ligt in de omstandigheid,
dat rijst pas goed gedijt in natten grond, die ge
durende eên belangrijk deel van den groei on
der water staat. Daar van nature slechts wei
nige gronden gemakkelijk bevloeid kunnen
werden, alleen wanneer een rivier in de na-
bijheid is, heeft men op. groote schaal kunst^
matige bevloeiing in bet leven moeten roepen.
Op J&fa b.v. zijn millioenen guldens besteed,
om kunstmatige jrrigatiewerken aan te leggen.
De natte rijstvelden, sawahs, zijn door lage
dijkjes in stukken verdeeld, die trapsgewijs &f-
loupen. Door openingen in de (lijkjes kan men
hot water naar willekeur laten stroomen. De
stukken land worden onder water gezet En als
na een dag of tien de grond goed doorweekt
is, wordt het land geploegd. Een eenvoudige
ploeg, getrokken door oen buffel, of karbouw^
dcet hiervoor dienst Op plaatsen, waar men
met den ploeg moeilijk komen kan, wordt de
grond met een soort spade, patjol, bewerkt
Dan laat men den grond een paar weken door
zacht stroomond water bevloeien. Hierna moet
nog eenmaal geploegd worden en dan geëgd,
waardoor hot land goed effen wordt Deze be
werkingen duren samen ongeveer twee maan
den, waarna de planttijd aangebroken is.
Vooraf heeft men de zoogenaamde kweekbed»,
den in gereedheid gebracht Op een zorgvuldig
bewerkt stuk land kweekt men eerst de jonge
plantjes die men bibit noemt Deze bibit wond
na 40 50 dagen van de kweekbedden naar
de eigenlijke groeiplaatsen overgebracht Dit is
een heel werk. Do bibit ongeveer 25 c.M. lang,
wordt door mannon uitgetrokken en in bossen
gebonden. Het planten geschiedt door vrouwen.
Die waden daarbij tot over de enkels door de
doorweekte akkers. De jonge plantjes worden
op rijen geplaatst, twee of drie stuks bij el
kaar. Een paar dagen na het planten laat men
wat versch water op de akkers stroomen, en
