iipager Courant
I
TWEEDE BLAD.
°/o.
fl
tot
agen
Ing.
iadsuilbreiding en
Verkeerswegen.
FEUILLETON.
De Man op den Bok
Raad Callanlsoog.
Zafeidag U December 1923.
66sle Jaargang. No. 7347.
mg,
en»
2%.
gen.
5ier in Londen is altijd wat te doen. Men leeft,
id ik, in Engeland dubbel.
3nlang-s in Iiolland mijne familie, en vrienden
soekende, kon ik niet nalaten te zeggen: En
,t krijgen jullie ton slotte voor al de duiten, die
aan belastingen moet opbrengen? Ik geef toe,
it ik hierbij eeno bepaalde klasse van mensclien
i het oog heb, een soort, die van allekanten go-
tepen wordt en waarvan er waarschijnlijk later
aangehouden zal worden om op de kermis^
vertoond te worden,
laar kom. laat ik niet zoo zwartgallig zijn,
gsehien zal alles met mijn goede Holland nog
cht kom".
looals gezegd, in Londen is altijd wat te doen.
is nu weer in Olympia een speciale Automo.
el-tentoonstclling en wel van wagons voor com-
ercieele doeleinden.
Een van de voor Holland zeer belangrijke moll
igheden, vind ik het groote rubberwiel,
_oor Dunlop tentoongesteld^ Dunlop gaat hier, te-
öht, van net standpunt uit, dat noe grooterde
amcter van het wiel, hoe minder de weg lijdt.
Maar het meeste van belang, vind ik, op deze
ntoonstelling byna de plannen voor stedenuit-
riding, steden wijziging, straatverbreeding, itraatr
Eeif vriendelijke meneer vertelde mij van allerlei
er stedenbouw.
De eerste stad, die volgens een bepaald plan
ebouwd werd, was Kahum, een stad, waarin de
rbeiders gehuisvest waren, die een der Pyramiden
^Egypte gebouwd hebben.
Do Engelschen zijn bijzonder trotsch op het
edenplan van hun grooten 17en eeuwschen archi-
xt Sir Christopher Wren.
Molt ateclit, naar mij voorkomt.
Gedurende de regeering van Koning Karei II
iranddo oud-Londen vrijwel af.
Waar nu de City is, was oud-Londen, een stad
ingeven door wallen. De meeste huizen waren van
out, vandaar, dat de stad als een fornuis uit-
randde.
In die dagen leefde de beroemde architect Wren,
riens Londensch meesterwerk de St. Paul's Cathe-
ral 'is, en van wien men o.a. te Uambridge nog
lewijzen van zijn groot genie als bouwmeester
:an vinden.
Wren wilde Londen weer opbouwen naar een
ireed opgezet project.
Groote, breede straten zouden van Ludgato,. van
Ie Tower van de Beurs, naar de St. Paul s leiden,
joodat de mooie cathedraal fraai zou uitkomen
>p een ruim plein en een centraal punt zou vormen,
waarheen breede straten zouden voeren.
Haar: es ware zu schön gewesen, es hat nicht
tÖen sein.
Wren heeft de oppositie der Londensche burgers
berën zijn plan niet kunnen breken.
Iedere kruidenier, zilversmid, schoenmaker, kleer
maker en wat al ook, wilde, precies op zijn oude
blek, zijn huis herbouwd hebben.
Precies op de oude plaats moest weer de zaak
gevestigd worden en wel alles naar hun eigen
smaak. Geen duimbreeds grond wilden zij ver-
koopen.
Het gevolg is, dat de St. Pauls Cathedral veel te
veel ingebouwd is, om werkelijk tot haar recht te
komen.
Het gevolg is, dat men, om de straat tenminste
iets te verbroeden, het kerkhof opgeruimd heeft en
al het verkeer pal langs de muren van het monu
mentale gebouw gaat.
Zonde en jammer voor het gebouw, want het
komt nu niot tot zijn recht, zooals het verdient.
Nu zit men in Londen met die nauwe straten.
Het Strand is deels al flink verbreed en aan de
laatste gedeelten der verbreeding tusschen het
bekende Cecil Hotel en Trafalgar Square, is men
druk bezig.
De Kingswav van Strand naar Southamnton
Pow en Russell Square, waardoor meiv gemakke
lijker dan vroegor de stations Kings Cross, St.
Pancras en Euston kan bereikem _aaa
Maar in de City zelf is het misère. Al sedert 1909
worden door de Londensche overheid maatregelen daglicht, nog eena probeeren hun eigen reoard te
tot erbetering genomen. verbeteren op de mooie golflinks.
In het Oostelijk gedeelte, de z.g. East End, was Er zijn ook straten met aardige kleine villatjes,
het absoluut noodzakelijk, met het oog op den ge- feoms alleenstaand, soms twee onaer één dak. Daar
zondheidstoestand, om de smalle stegen en sloppen zijn dan tuintjes dü waarin de eigenaars of huur-
op te ruimen. Londen heeft daaraan 2 millioen ders naar hartelust kunnen tuinieren.
Pond Sterling besteed. «Te moet dat zien. De keurige meneer^ uit de stad
Die sloppen-opruiming was nog niet het moei
lijkst.
In 1912 had het Gemeentebestuur der City of
Londen (reeds allerlei plannen gemaakt voor ver
breeding der straten.
De oorlog kwr.m tusschen beiden om die plan
nen te verwezenlijken.
Sedert is de urgentie der uitvoering dezer plan
den toegenomen.
Van alle kanten komen echter bezwaren. Een
der bezwaren deel ik volkomen, n.1. het bezwaar
tegen het opruimen der oude middeleouwsche en
16e eeuwsche kerkjes.
Het is volkomen waar, dat Zondags weinig meer
van die kerken geprofiteerd wordt, dq monschen
wonen nu eenmaal niet meer in de City en dus
niet meer in do parochie van de een of andera
City kerk.
Maar als monument, als cultuur-historisch, als
architectonisch monument is zulk een kerk van
groote waarde, terwijl buitendien het oog door do
mooie kleur dezer bouwwerken gestreeld wordt.
Het argument, dat deze kerken niet meer ge
bruikt worden, gaat ook al weer niet op, want go-
durende den oorlog is men er mee begonnen om in
de week dienst te hebben in die City-kerken.
Onlangs, om het Mansion House komend, viel mij
op, dat in het oude kerkje daar vlak bij van 1 tot
lVa uur een korten dienst gehouden werd en nog
meer trof mij het feit, dat zoovele zakenlieden van
allerlei leeftijd dien dienst bijwoonden. Ook trof
mij, dat, ofschoon er toch zooveel vrouwen en meis
jes in do City werkzaam zijn, het aantal aanwezigo
vrouwen betrekkelijk gering was.
Zoodat deze City-kerken wel is waar Zondags in
onbruik geraakt zijn, nu de vroegere parochianen
of hun afstammelingen, mijlen ver wonen, maar
daarentegen voorzien zij in de week, in een be-
hoefte.^ Dus verzet men zioh tegen het afbreken
der City-kerken.
Een allergrappigst protest tegen verbreeding van
de Gresham Street, van St. Mary-le-Grand tot
Old Jewry, is gekomen van de zijde der textiel
firma's.
De textiel-branche is geconcentreerd in de zij
straten van Gresham Street, Cheapside en Canon
Street.
De textiel-branche moet niets hebben van de ver
betering van een verkeersweg van St. Mary-le-
Grand tot Old Jewry en zoo verder door naar
Cheaside.
Onze branche, zeggen zij, heeft niets geen be
hoefte aan haast. Integendeel, langzaam maar ze
ker, is onze leus.
Wij gebruiken allemaal nog ^paard en kar en
vinden net dus juist best, dat die nieuwerwetscho,
razende roelanden met oen minachtend schouder
ophalen onze buurt links of rechts laten liggen.
De Wholescle^ Textile Association hoeft met suc
ces de verbreedingsplannen bestreden.
Hun argument, dat de verbreeding niets zou hel
pen, omdat bij Moorgate weer opstopping zou ont
staan zoolang niet daar ook alles verbeterd zou
wezen, is feitelijk wel juist. Hun andere argument
is wel erg conservatief.
Maar voorloopig hebben zij toch maar bereikt,
dat de zaak dor verbreeding van Gresham Street
opgeschort is.
De heer Lindley Jones,_ die President is der Com
missie voor de Verbetering van Wegen, een soort
Raadscommissie, zal echter zijn Gresham Street-
plan niet in de doofpot laten duwen en men kan
er van opaan, dat hij met verdere plannen zal
komen, want inderdaad, zooals de toestand nu is,
kan die nid blijven.
In Olympia, waar de groote tentoonstelling is en
waar go ae stedenplan-afdeeling kunt bezoeken,
zult ge kennis maken met de stedenbouw-plannen
van verschillende ondernemingen, die zich bezig
houden met het bouwen van Garden-cities, (tuin
steden).
Ik zag o.a. do nieuwe steden Port Sunlight (de»
creatie van Lord Leverhulme of the Isles, ae eige
naar van de wereldbekende Sunlight zeepfabrie
ken, Earswick. Bournville en Letchworth.
In Letchworth ben ik nog kort geleden per fiets
geweest; het ligt tusschen mijn dorpje en Hertford.
In Knebworth is het buiten van Lord Lytton.
De tegenwoordige Lord Lytton heeft indertijd een
groot terrein aan een bouwspeculanten-combinatie
verkocht, die nu vlak bij het oude Knebworth hun
nieuwe straat bouwen.
Een der eerste handelingen der ondernemers was
het aanleggen van een werkelijk prachtig golfter
rein, waar dat spel nu ook veelvuldig beoefend
wordt.
Een goede golf-oourse, met afwisselende 18 hole®
is een groote attractie. Het gevolg is, dat er in de
keurige woningen, aan do ruime straten heel veel
Eolfliefhebbers wonen, die overdag hnn zaken in
.onden hebbon en wanneer zij thuis zijn, en hot is
is niet meer te herkennen. Hij heeft »e-en ovërall
aan als een bankwerker en graaft en poot en plant
en snoeit met de bekwaamheid van een beroeps-
\tuinman en met den ijver en' de toewijding van
den liefhebber.
t Men ziet in Olympia de dikwijls geniale oplos
sing voor wegenaanleg, vooral gebasoerd op wat
de Engelschen noemen „arteriaP', dus het ader-
systeem, hetgeen reeds aanduidt, dat hiermede
bedoeld wordt te geraken tot do meest practische
circulatie der bewoners en bezoekers dezer mo-
le-no steden.
Het zou mij te ver voeren u over al de maquettes,
kaarten, teekeningon en begrootingen uitvoerig te
berichten.
Ik wil echter nog eenige cijfers noemen van be
staande steden en van de nieuwe steden.
De stad Birmingham heeft gedurende tien jaar,
vóór den oorlog, £800.000 aan stratenverbreeding
uitgegeven.
Do groote kunst bij straatverbreeding is om met
alleen voor hot heden, dooh ook voor de toekomst,
te verbreeden.
Wanneer men toch de kosten maakt voor ver»
hrceding doe het dan goed.
Zoo aient het 'Gemeentebestuur van Amsterdam
het open Damterrein open te houden en zich wel
rekenschap te geven, dat èn het Damrak tusschen
Café de Bisschop èn het Rokin tusschen GebouvJ
Industria en Peek en Cloppenburg veel te smal
zijn. Die heele Daraverbreeding is Don Quichot-
terie geweest.
Wat het opruimen van sloppon beteokent, loert
Do^elasting steeg tengevolge van het oprui
men van sloppen en steegen met 2Va pence5 doch
daalde tengevolge van Desparing aan politie in
de gemoderniseerde wijken met 5 pence in het
Pona 8terling, hetgeen op den duur eone bespa
ring beteokent van 7Vj pence per Pond Sterling.
Een Pond Sterling heeft 20 shilling, oen shilling
12 pence.
Men ziet buitendien in, dat men de gezondheid
bevordert door ruime stedenbouw. Men heeft jon
gens van 14 jaar uit Liveiyool, zoowel als uit de
moderne zeestad Port Sunlight, gemeten en gewo
gen. De jongens van Port Sunlight waren gemid
deld 60.7 inches lang en wogen 105 pond, terwijl die
cijfers voor de jongens uit Liverpool slechts 56.2
en 75.9 bedragen.
Laat dit weer een troost zijn voor de Neder-
landsche belastingbetalende burgers, die zuchten
onder den veel te kostbaren arbeiderswoningbouw,
hetgeen echter niet wegneemt, dat het tréurig is,
zooals door de meeste gemeentebesturen mét géld
gesmeten is.
Uit do gegevens bleek tenslotte nog, dat bij don
modernen stedenbouw de grondeigenaar wellicht
minder per hectare bouwterrein zal ontvangen,
maar tengevolge van allerlei practische wenken,
ten slotte toch een grooter profijt uit zijn bouwter
rein zal krijgen.
Daar de tentoonstelling juist gesloten wordt,
kan ik den autoriteiten, die zioh voor stedenbouw
interesset.ren, niet meer raden naar de tentoon
stelling te gaan, maar wel zou ik willen raden,
bestudeer deze quaestie terdege en ga ééns één
kijkje nemen in zoo'n mdderne stad.
Knebworth ligt b.y. aan de Great Northern (te
genwoordig gecombineerd met de Great Eastern
tot North Eastern) en is van Kings Cross Station
in een klein uurtje te bereiken.
Welkom Vreemdeling!
iar.|
°1
ag*
18.
VTiJ bewerkt naar het Engelsch van
HAROLD MAC GHATH
door TITIA BASTON.
s
Venrndoring van den Raad op Donderdag 6 Decent- i
ber 1923, des middags kwart over twee.
Alle leden zijn aanwezig.
Voorzitter de heer J. Koster, burgemeester, tevens
secretaris.
Na opening volgt goedkeuring der notulen.
Voorzitter deelt mede, dat bij gelegenheid van haar
12/4-jarig jubileum als schoolschoonmaakster aan
ruej. N. Hollander een klein cadeautje is overhandigd
en dat aan haar een schrijven is gericht waarin haar
dank wordt betuigd voor hetgeen zij in die betrek
king voor de gemeente heeft gedaan.
Naar aanleiding van ingekomen schrifturen over
de malariabestrijding, hadden B. en W. zich op het
standpunt geplaatst dat zou worden aangeschaft een
sproeimachine, de lysol gratis van gemeentewege zou
worden verstrekt en dan iemand als besproeier te
vragen die deze werkzaamheden reeds eerder had
verricht. B. en W. hadden zich te dien opzichte tot
den burgemeester van Zijpe gewend, die voor deze
omgeving de hoofdleiding had.
Bij den burgemeester van Zijpe evenwel was van
morgen een schrljvon van Dr. Aldershoff ingekomen,
81
„Goede hemel, Karloff, wat een vreeselijk net heb
je om me heen gesponnen!" zei de kolonel in wan
hoop.
,<Mijn beste kolonel, verscheur hot dan. Het is nog
Oiet, te laat." Maar Karloff bekeek hem met twijfel
achtige blikken.
,IIoe moet ik me er uitredden?"
„Goef me eenvoudig die twintig duizend terug, die
ik u in goed vertrouwen voorgeschoten heb en we
behoeven nergens meer over te praten". De graaf
kneep zijn Slavische oogen half dicht
„Als ik je die som teruggaf zou ik straatarm zijn
er» eenvoudig dakloos. Ik ben te oud om weer in
dienst te gaan en bovendien nog lichamelijk onge
schikt. Als je me er toe dwingt zal ik het huis moe
ten verkoopen, waarin mijn kind geboren is. Heb je
den wissel al verdisconteerd?" r<
„Neen, waarom zou ik er mee naar de Bank gaan?
^vervalt Maandag pas en ik heb geen geld noo-
Ach, wat ben ik toch een rampzalige!"
Karloff trok de schouders op.
„Mijn dochter!"
„Of mijn dukaten", haalde de graaf aan. „Kom,
kolonel, verspil geen tijd met nutteloos gezucht. Ik
heb ook aan uw dochter gedacht. Ik heb haar lief."
„Je hebt haar lief?"
„Ja. Als ik haar tot mijn vrouw kon krijgen, zou
ik me geheel terugtrekken uit den dienst van mijn
land en. uw schuld zou met een enkelen pennestreek
vernietigd en vergeten worden."
Het bezorgde gezicht van den kolonel werd piot
sol ing verhelderd door hoop.
,„Ik ben", vervolgde de graaf, de asch van zijn si
gaar beturende, „tot vanavond toe wat de wereld en
mijn eigen geweten noemen: een eerlijk man. Ik
heb man noch vrouw ooit onrecht aangedaan; wat
ik bega volgens opdracht heeft met mijn persoonlijke
daden niets te maken. Ik ben eenvoudig een ma
chine. De moreele verantwoordelijkheid berust bij
tuijn regcering. Toen ik uw dochter zag betreurde
ik het zeer, dat u haar vader waan."
De kolonel verstijfde in zijn etoel.
„Begrijp me niet verkeerd. Vóór ik haar zag waart
u slechts de sleutel tot hetgeen ik begeerde te vor
krijgen. Daarna kreeg de zaak een persoonlijkon
kant. Ik kon niet zoo gemakkelijk haar het hof ma
ken en tegel ijkortijd
Karloff maakte zijn zin niet af.
„En Betty?" vroeg haar vader, half fluisterend.
„Heeft me afgewezen", antwoordde hij kalm.
„Maar ik geef hot nog niot bij haar op, neen, ik geef
het niet bij haar op."
„Wat ben je van plan to doen?"
Karloff stond op cn begon do.kamer op en neer te
loopen. „Haar tot mijn vrouw maken", antwoordde
hij eenvoudig. Hij bukto zich en begon de titels van
cenige boeken in de boekenkast te hostudoeren. Toen
hij zich weer omkeerde bomorkte hij, dat do kolonel
opgestaan was on dat zijn oogen vlamden.
„Ik zou wol eens willen weten hoo je dat gedaan
denk te krijgen", zeide de kolonel. „Mijn dochter zal
niet meegesleept worden in dezen val."
„Morgenavond zal ik u alles uitleggen, vanavond
niet", was het onverstoorbare antwoord.
„Karloff, je ziet me vanavond voor je als een ge
ruïneerd en onteerd man. Mijn hoofd, dat ik eens zoo
hoog droeg, is gebogen van schaamte. Het land,
waarvoor ik gevochten en geleden heb, hob ik ver
raden. Maar niet voor mijn eigen nut! Dat kan ik ge
lukkig nog verklaren! Als ik alleen op de wereld ge
veest was, zou ik in een klein huisje getrokken zijn
en zou tevreden op mijn pensioen geleefd hebben.
Maar mijn kind mocht de weelde niot ontberen, waar
in zij is opgegroeid, Toen die speelkoorts me in zijn
macht kreeg, had ik het haar moeten vertellen. Ik
heb het haar niet gedaan en dat was de ernstige
fout, die ik beging, en die de oorzaak geworden is
van steeds grootere ellende. Maar ik heb mijn eer
opgeofferd om haar tegen armoede te vrijwaren. En
denk je nu, dat ik haar dwingen zal, iemand te trou
wen, dien zij niot lief heeft? Neen. Morgenavond zul
len wij deze minderwaardige overeenkomst beëindi
gen. Do plannen, zijn klaar op één na. Ga nu heen,
ik verlang aleen te zijn."
„Mijnheer, ik betreur het werkelijk
„Ga. er valt niets meer te zeggen,."
Karloff trok zich terug. Hij was ernstig gestemd.
Geen minachtende glimlach kwam er op zijn gelaat.
Integendeel, er stond medelijden op te lozen. Hij er
kende dat de omstandigheden een braaf man naar
beneden gehaald hadden. Hij had het land aan zijn
e'gen werkzaam aandeel hierin. Maar hij trok de
schouders op, hij moest zijn kansen nog waarnemen,
waarin deze schreef, dat van de nog aanwezig zijnda
geldmiddelen waarschijnlijk de muggenverdeipdng de
zen winter, tot 15 Maart toe, in denzelfden geest als
tot nu gebeurde, zou kunnen worden voortgezet, dat
aan de ontmuggers een dagloon van f 4.zou kunnen
worden uitgekeerd, met een rijwielvergoeding van 50
cent en een vergoeding aan dengene die de leiding
heeft van f 150. Gevraagd wordt om opgave van de
beschikbare ontmuggers en meegedeeld wordt dat aan
de gemeentebesturen die voor eigen rekening de ont-
mugging zouden ter hand nemen, gevraagd was, voor
loopig geen verdere moeite te willen doen. Mocht de
voergenomen ontmugging niet tot uitvoering komen,
dan zou het voornemen van die gemeentebesturen
zeer zijn toe te juichen.
Voorzitter zegt dat we dus deze zaak maar haar
beloop zullen laten, want op deze wijze kost het de
gemeente geen geld.
Van den polder Callantsoog is bericht ingekomen,
dat f50, zijnde de halve kosten voor het maken van
een plan voor vaartverbetering van Callantsoog wordt
toegezegd. Voorzitter juicht deze etap van het polder
bestuur toe en zegt dat het bedrag dankbaar in ont
vangst zal worden genomen.
Verder deelt voorzitter mede, dat de gegevens van
het plan tot vaart verbetering van den heer Mann zijn
ingekomen. B. en W. achten het evenwel nog beter
het plan nog aan te houden, om te beproeven of vol
doende steun kan worden verkregen, terwijl dan ook
kan worden nagegaan of het gaan van een andere
richting niet beter was.
Naar aanleiding van enkele opmerkingen wordt
nader vastgesteld de gemeente- en de electriciteits-
begrooting. De gemeentebegrooting sluit thans in ont
vangst en uitgaaf op f 19392.37de post hoofdelijke
omslag is nu f 100 hooger en de kapitaaldienst geeft,
aan f 103.50. De begrooting van het ërectriciteitsbedrijf
sluit thans met een kapitaaldienst van f2106.40.
Voorts wordt nader vastgesteld de verordening op
den keuringsdienst van vee en vleesch. Een wijzi
ging was noodig omdat geen rechten kunnen worden
geheven op in vervoer zijnd vleesch.
Aan de orde kwam het voorstel tot het aangaan van
een grondverruiling en tot verkoop van grond. Het
betrof hier de grond bij de bakkerij van de familie
Francis, doch B. en W. achten het bij nader inzien be
ter een andere overeenkomst aan te gaan en daarom
wordt het voorstel door B. en W. terug genomen.
Van den heer K. Verver, wegwerker, is een ver
zoek om ontslag ingekomen. De heer Verver is door
ziekte verhinderd zijn werk te doen en nu er niet ten
onrechte in openbare vergadering geklaagd wordt
over het onderhoud van den weg, wordt om ontslag
gevraagd, aldus luidt het verzoek.
Het verzoek is 25 October ingekomen en B. en
W. stellen voor aan Verver met ingang van 1 Decem
ber eervol ontslag te verleenen. Goedgevonden.
Ingekomen is het bekende verzoek van de Noord-
hol landsche Vereeniging „Het Witte Kruis" om sub
sidie voor de ontsmettingsdiensten.
B. en W. stellen voor afwijzend op het verzoek te
beschikken. Zij meenen dat de ontsmettingen voldoen
de worden betaald om aan dergelijke groote instellin
gen subsidie te verleenen.
Nadat door den heer Baken was gevraagd of de
ontsmettingen niet gratis geschieden, wanneer sub
sidie wordt verleend, een vraag waarop voorzitter
ontkennend antwoordt, wordt zonder hoofdelijke
stemming afwijzend op het verzoek beschikt.
B. en W. stellen voor om de aansluitingen aan het
electrisch net, op gelijke wijze als tot nu toe, tot 1
Januari 1925 aan te nemen.
Voorzitter herinnert er aan, dat men bij aanslui
ting enkele voorrechten geniet, n.1. een paar vrije
lichtpunten. Aanvankelijk was het de bedoeling de
nahinkers, z^ dus die niet direct bereid waren aan
te sluiten, die tegemoetkoming niet te geven, doch
B. en W. meenen goed te doen de regeling soepel toe
te passen en willen tot 1 Januari 1925 de aansluiters
nog doen deelen in de voorrechten. Algemeen goedge
vonden.
Verder stellen B. en W. voor om de huur der sper-
klokken voor motorkracht te doen vervallen.
De verbruikers van motorkracht hebben allereerst
de verplichting tot een bepaalde strooinafname per
jaar. dan hebben ze een meterhuur van f 12 en voorts
hebben, volgens de verordening van het bedrijf, de
bezitters van motoren boven 2 P.K. een sperklokhuur
van f 12.te betalen. Die sperklokhuur voor mo
toren grooter dan 2 P.K. is om aaji te sluiten een vrij
groote belemmering en duur en daarom wordt voor
gesteld de sperklokhuur te doen vervallen.
De sperklokken worden evengoed geplaatst en de
spertijd gehandhaafd.
Voorzitter wil er met nadruk in openbare verga
dering op wijzen, dat wanneer in den spertijd de
maximale belasting wordt overschreden, dit do ge
meente elk kwartier dat dit geschiedt, een boete van
f145.kost. Dus niet f145 per avond of nacht, doch
f 145 voor ieder kwartier, dat de maximalo belasting
wordt overschreden. Het is dus! noodig dat de spertijd
krachtig wordt gehandhaafd. Het voornemen is om
met de houders van motoren een gezegelde overeen
komst aan te gaan en wanneer geconstateerd wordt
bij wien de schuld ligt dat de maximale belasting
j wordt overschreden, de boete voor rekening van den
aangeslotene is.
alles stond op het spel. meer had kunnen geven d«Ji een pnel-verwelkende
Hij vond haar voor de open deuren van het baJ- bloem. De duistere kamer maakte haar benauwd en
zij stapte op het balkon. Zij droeg de andere roos
nog in de hand en drukte die togen haar lippen, ter
wijl haar oogon vochtig werden. Een blanke arm
strekte zich uit over don rand van het balkon en
toen zij haar hand weer terugtrok was deze ledig.
staan. Zij keek naar de maan. Het was donker in de
kamer en zij herkende hem niet dadelijk.
„Ik sta do maan te bewonderen", zeide zij,
„Laten we het samen doen."
,.Ah, bent u hot. Ik kon u niet goed zien."
„Bent u wat onder den indruk van de muziek?"
„Ja, dat ben ik altijd. Als ik een mooie stem boor,! Warburton, verscholen tusschen de dichte wingerd-
«ooals daareven, wordt ik treurig en heb ik mede- bladeren, wachtte totdat zy verdwenen was en begon
lijden met do heele wereld." i toen in het gras te zoeken naar de kostbare bloem.
„Medelijdon ls de onzichtbare omhelzing", die alles op handon en knieën kroop hij. Om het natte gras
omvat. Er bestaat modoijden mot den schurk, met bekommerde hij zich niet. En toen hij haar eindelijk
den onschuldig veroordoolde, met dengeen, die slech vond, zouden alle schatten van hot fabelachtige Ofir
te daden begaat door zijn eigen domheid; medelijden hem niot verleid hebben zijn bezit weer af te staan,
met dengeen, die bemint zonder dat zijn liefde be-Hij zou die bloem altijd bewaren,
antwoord wordt.... U znoogt dan ook medelijden Terwijl hij van zijn knloën oprees, zag hij plotso-
bebben met mij." Jing een breedgeschouderdon ouden hoer tegenover
Stilte. zich staan, die een sigaar tusschen de Uppen hield.
„Ik heb u nog altijd lief on ik heb nogmaals den „Geef mij die bloem, jongeman",
moed, u te vragen, mijn vrouw te willen worden." Warburton's verbazing was zoo groot dat hij door
Zij deed een paar stappen achteruit, den mand viel.
„Het spijt me, hel spijt me eng. „Die is van mij, kolonel", stamelde hij.
„Wat zegt u dat gemakkelijk". I J)e kolonel wierp zijn sigaar weg en grgeep onzen
„Neen, niet gemakkelijk, want ik weet dat ik u pijn knecht ruw bij den arm
doe. Ach, waarom heb ik u toch niet lief?" vervolg- i „Warburton, wat voor den duivel moet dat betee
de zii Impulsief, want zij mocht hem toentertijd nog kenen een van mijn luitenants, die aan tafel be-
gaarne lijden en achtte hem. „U bezit alle eigen- dient bij'een vriend van me?"
schappen, die een vrouw graag in een man ziet."
.Misschien leert u me dan nog wel liefhebben", en' HOOFDSTUK xviii.
hij deed gretig een stap naar haar toe.
,.Dat gelooft u zelf niet. U weet wel dat zoo iels Oho, mgnhtwr de tafeldleaaarl
niet mogelijk ia De liefde heeft niets to leeren, het,
hart spreekt niet wanneer ik u zie en ik zal nooit Hefc had Warburton nooit ontbroken aan de
een man trouwen, die dat gevoel niet bij me opwekt eigenschap, zich aan te passen aan de omstandig-
U vraagt iets wat ik u niet geven kan en iodoren heden. Het zou dwaas znn om nu te gaan liegen}
keer dat u er om vraagt bezorgt u ons beiden pijn." en volkomen nutteloos. Hij had dezen man aango
oit is dus uw^ laatste woord?" sproken bii zün militairen titel. Hij had zich dus
„Ja, dat is het." verraden. Hij oegreep dat hij zich nu volkomen aan
„Nu, dan zal het dus tot het einde toe moeten door- do genade van den kolonel overleveren moest en
gaan." aan diens gevoel voor de komische zijde van het
Zij dacht dat hij doelde op zijn komende eenzame geval. Hij wees naar de stallen en wilde den
jaren. kolonel met zich trekken, maar deze weerhield hem.
.Hier!" zeide zij. Zij had twee roode rozen in de „Eerst die roos, ik wil die roos hebben, totdat je
hand. Zij. reikte hem één ervan over. „Dit is al wal me oen geloofwaardige verklaring omtrent je hoih
ik u geven mag." diner hebt gegeven.
Hij nam de roos ernstig aan, kuste haar en stak Warburton gaf met tegenzin zijn schat af. Go-
haar in zijn knoopsgat. woon te doet veel. De kolonel had natuurlijk in 't
„Dit is 't bitterste oogenblik van mijn leven, des geheel geen recht op die bloem, maar Warburton
te bitterder, omdat ik u oprecht liefheb." dacht er evenmin aan, hem ongehoorzaam te zijn
Toen hij achter de portière verdwenen was, klem- als om weg le loopen.
de zij de handen ineen, bedroefd, dat zij hem niet „Zult u ze my teruggeven?"
