fi. J. CLAY'S
JE
FEUILLETON.
DE GilOVTE VLAM
Rinnenlandsch Nieuw*,,
WILSON OVERLEDEN.
Het Zaterdag binnengekomen bericht over Wilsoa'i
dood was voorloopig, maar Zondag is de oud-presi
dent van Amerika overleden, 's morgens ongeveer
kwart over elf uur. Zondagmorgen viel hij in diepen
slaap, waaruit zooals de geneesheeren hadden ge
zegd, geen ontwaken meer mogelijk was. Zijn vrouw
en dochter en zijn vriend; Grevton, bleven bij hem
tot het einde.
Zaterdag sliep de zieke af en toe gedurende korte,
onrustige perioden. Een» word' na zijn ontwaken
uit zulk een kortstondigen slaap een poging gedaan
om hem voedsel toe te dienen, doch Wilson maakte
een zwak, afwijzend gebaar met het hoofd. Daarna
nam hij de hand van zijn vrouw in de zijne en sliep
opnieuw in. Bij een volgend ontwaken gaf hij te
kennen, zijn vriend te willen zien en toen deze aan
zijn bed verschenen was, keek Wilson dr. Groyton
glimlachend aan. Tegen den avond werd de pols
zwakker en de geneèéheeren. spraken van een gra-
dueele Inzinking.
Ni«t éénmaal tijdens zijn ziekte heeft de ex-presi-
dcnt Wilson teekenen gegeven, dat hij klaagdo over
'pijnen. Men had hem geen verdoovende middelen ge-
?run en toediening van zuurstof werd niet uoodig
geoordeeld, daar do geneesheeren het er over eens
waren, dat dit niets zou hebben gebaat.
De sympathie in Amerika is zéér groot. Het beste
bewijs hiervan leverde wel de menschenmassa wel-
k-> /ich bij het huis van den overledene verzameld
bad. Uren en uren lang zaten de menschen. ondanks
de groote koude, in dekens en jassen gehuld op be-
ricliien te wachten. Zelfs was de politie genoodzaakt
tot afzet ring over te gaan, ten einde den weg naar
do' woning van Wilson vrij te houden.
De moed. wolken Wilson aan den dag hoeft pr egd
in hel aangezicht van den dood, heeft een diepen
muruk gemaakt en hij zal na zijn dood geëerd wor
den op een wijze, zooals hij dat gedurende dp laat
ste jaren van zijn leven niet heeft gekend.
Woodrow Wilson was van 10131021 president der
Vereenigde Staten van Amerika, werd den 28sten Dc
cember 1856 in Vlrglnië geboren en was dus 67 jaar
oud. HIJ studeerde in de rechten, de geschiedenis en
de staatswetenschappen en maakte zich spoedig
naam als navorschor en schrijver. Hij was eenige Ja
ren leeraar aan eenige instellingen van hooger on
derwijs on sedert 1900 hoogleeraar aan de universi
teit van Princeton, welker president hij in 1902 werd.
In de jaren 1911 en 1912 was hij gouverneur van New
Jersey. In laatstgenoemd jaar werd hij als candidaat
der democratische partij tot president gekozen. On
der zijn presidentschap werden dadelijk de douane
tarieven herzien, terwijl een rijksinkomstenbelasting
diende om de douane-inkomsten, die wegvielen, door
belasting-inkomsten te compenseeren.
Voorts werd tijdens zijn bewind het bankwezen ge
regeld door instelling van den Federal Reserve Board,
werd een handelscoramissie ingesteld om toezicht te
houden op de trusts en werden het onbeperkte drank
verbod en het vrouwenkiesrecht ingevoerd. Vermel
ding verdient nog. het optreden tegen Mexico in de
eerste jaren zijner repeering.
In 1916 word hi| opnieuw gekozen als de man, die
Amerika buiten den oorlog had gehouden.
Herhaaldelijk richtte hij nota's tot Duitschland
over don duikbootoorlog en in zijn Kerstboodschap
van 1916 gewaagde hij van het belang der Vereenigde
Staten-bij een beëindiging van den oorlog. Den 22sten
Januari 1917 sprak hij voor den Senaat over „een
vrele zonder overwinning".
Pot proclameeren van den niets-ontzienden duik-
l>ootoorlog door Duitschland leidde op 3 Februari
1917 tot het afbreken der diplomatieke betrekkingen
tusachen de V. S. en Duitschland en op den 2en April
1917 verscheen Wilson in hot congres „om de opge
drongen rol van oorlogvoerende In optima forma te
aanvaarden.'*
De bekende „veortlon punten" werden ontvouwd
In zijn toespraak tot het congres op 8 Januari 1918.
D<>n 5en November 1918 kreeg do Duitsche regeering
op haar tot den president der Vereenigde Staten ge
richt verzoek om een wapenstilstand antwoord, dat
do geallieerden bereid waren op grond van. de door
Wilson in bedoelde congreszitting afgelegde verkla
ring en de in zijn latere toespraken verkondigde bo-
ginselen vrede te sluiten.
Er werden echter beperkingen gemaakt ten aanzien
van do vrijheid der zeeën on het herstel der ver
woest e gebiodefi.
Hij de totstandkoming van het Verdrag van Ver-
sailles was het er Wilson vooral om te doen zijn lie
velingsdenkbeeld, den Volkenbond, verwezenlijkt te
zb*n.
Spoedig na don terugkeer uit Tarijs vertoonden
zich ernstige ziekteverschijnselen bij president Wil
son. welke na do teleurstellingen, die de ontvangst
van liet Vredesverdrag in Amerika vond, nog. verer-
van OLIVER WADSLET.
vertaald door DICKY WAFELBAKKER.
11.
ilij at flink en ging daarna naar boven naar Lady
Sa u ma re z. De ontvangst was heel vriendelijk.. Hij
ging naast zijn tante op de sofa zitten en zei heel
zachtjes: „Anne tante Hetty.... wat ziet u er moe
uitU moet heusch nog wat gaan rusten."
Ze streelde zijn hand. „JIJ bent hert hoofd van de
familie nu, Fano."
De jongen straalde inwendig van trots. Het was
zoo prachtig om het te hooren zeggen.
„Ja, tante", zei hij evenwel, bijna verlegen.
„Wynchee is nu van Jou".
Fane had nooit iets om het oude. mooie huis gege
ven, had het veel te somber gevonden, maar het
„stend" toch altijd om een groote bezitting te hebben.
„Oom Charles wflde altijd graag, dat ik in het leger
w-u gaan, tante Hotty."
Een tijd lang praatten zo over de toekomst. Toen
vroeg ze eensklaps aan Fano, wat ze met Toni touw
den beginnen.
„Fane, ik weet heusch niet, wat met haar aan te
vangon. Je oom koos aPtijd haar School voor haar
en zorgde voor alle mogelijke andare dingeiz, Ik dienk
dat dit nu jouw plicht zal zijn."
Uit dit laatste gezegde maakte Fane op, dat hij nu
voortaan ook voor het financieele gedeelte van dit
alles zou moeten zorgen en hij beSloot als onmiddellijk
bij zichzelf, dat hij haar zoer zeker niet naar een
zeer kostbare echool zou zenden. Hij- was een pur-
sang egoist, die alles zooveel mogelijk voor zichzelf
wilde houden.
Tante Henri&tta vertelde hem de geschiedenis van
Toni's avontuur.
Tóen hl) na eenige minuten weer naar beneden
ging, zei hij tot haar: „Zeg Toni, wat heb Ik daar
voor een geschiedenis over jou gehoord? Ben Je
alléén door Regont Street gaan wandelen en heb Je
daar een man opgepikt?"
„Bah, wat ben je grof", antwoordde Toni, terwijl
ze hem minachtend aankeek.
„Het is beter grof in zijn woorden dan in zijn da
den te zijn, vindt Je niet? En ik wil je nu meteen wel
zeggen, dat jo wel een kledn beetje op Je woorden
kunt passen. Vergeet niet, dat ik nu ln oom Charles'
plaats ben gekomen'.
„Niemand kan voor mij ooit in zijn plaats komen,"
rei Toni langzaam, terwijl ze hem recht in de oogen
keek. ..Niemand, hoor Je?"
..Maar je dient toch goed te begrijpen, dat Je Je ln
het vervolg naar mij hebt te regelen en dat Je me
niet meer rulke dingen moet uithalen, als Je toen ln
Regent Street gedaan hebt. Ik ben niet van plan
prarftjes over jou te hóoren: daarvoor d» onze naam
•e goed."
„Als we oom Charles niet hadden gehad, zouden
gorden. In 1920 leden de democmten bij de presi
dentsverkiezing do nederlaag en in Maart 1921 trad
dus president Harding in de plaats van Wilson.
Sedert is hij niet meer op den voorgrond getreden,
tot kort geleden een vleug van herstel bleek en de
oud-president opnieuw aanstalten scheen te willen
maken om op het politieke tooneel terug te keeren.
Thans echter is nog vrij onverwacht het einde ge
komen.
EEN TREINRAMP IN DE VER. STATEN.
Bij een botsing fcusschen twee sneltreinen nabij
Fortville tLndiana), welke Zaterdag j.1. heeft plaats
(gehad, werden twaalf nersonen gedood en veertig
gewond. De treinen, welke beiden met groote snel
heid reden, liepen op elkaar, doordien een van hen
een signaal, waardoor de trein op een rijspoor had
moeten gaan. passeerde.^ Onmiddellijk na do botsing
brak wm felle brand uit, welke door het versplin
terde Hout van de wagons krachtig werd gevoed en
waardoor het reddingswerk ten zeerste bemoei
lijkt werd. Niet minder dan tien personen kwamen
in de vlammen om hot loven. TeL
ONTPLOFFING.
Uit New York wordt aan het „Journal" gemeld,
dat er oen geweldige ontploffing, veroorzaakt door
een lek in ae gasleiding, heeft plaats gevonden in
dn kantoren <3er Raiky Reytnolds Cy. te Kansas
City. Een brand was het gevolg, die tak van slacht-
offers eischte. Drie lijken zijn tot dusver reeds in
do puinhoopen gevonden, maar er worden nog 25
poreon«n vonnist
MIST TE NEW YORK.
Het was Zondag te New York zoo^mistig als
welhaast nog nooit is voorgekomen. Niet minder
dan veertig personen werden op straat en op do
spoorlijnen aangereden en gewond, doordat zii we
gens don mist ae voertuigen niet zagen aankomen.
OOK ZIJ HELPEN.
Van Duiteche zijde schrijft men aan de N.R.Crt:
Van Nederlandschen. kant is er aamsf over geklaagd
dat meni in Duitschland de zorg voor de slachtoffers
der ongelukkige omstandjigheden voornamelijk aan
het buitenland heeft overgéMen. Dit verwijlt la ejch
ter in vrij groote mate onbillijk gewieest. Velen in
Duitschland, die daartoe ln staalt waren, hebben naar
beste krachten geholpen.
De industrieelen doe» veel voor dé studenten Hu-
go Stinnes laat te Hamburg en te Beriijn ©ém groot
aantal, studenten en noodlijdende intelllectueélen
gratis eten verstrekken; Alleeni in hdt hem toebehoo-
rende hotel Esplanade wordéni dagelijks 100 personen
nit deze kategorie gevoed.
De Duitsche landbouw heeft in 1923 ten minste
350.000 kinderen uLt het Roergebied gecDurenlde een
aantal weken gastvrij opgenomen. Bovendien is veel
voedsel in den vorm van landbouwproducten1 ver
deeld. Tegen het einde van 1923 is een bijoondëie
commissie uit den landbouw gevormld, die met deze
verdeeling belast ie.
Do Berlijnsche effectenbeurs heeft 70.000 dollaSrs
geschonken tot leniging van den nood!. De goederen
beurs hoeft een groote menigte leverustadddelen voor
de volkekeukens beschikbaar gesteld.
De groote Berlijnsche banken hebben' voor de nood
lijdenden 700.000 goudraark geschonken.
De Berlijnsohe winkeliers en koopliedfen hebben
een organisatie gevormd tot het gratis verschaffen
van eenvoudige kleeding, ondergoed en schoeisel aan
behoeftigen.
De laatsto voorbeelden betreffen in het bijzonder
Berlijn. Ook in andere Duitsche steden gaat men op
dezelfde wijze te werk.
DE ARBEIDSMOEILIJKHEDEN IN ENGELAND.
Het schijnt thans! vasrt te rtaan. da teen groot deel
van hot spoorwegpersoneel in de havensteden bereid
is geraeene zaak te maken met <fe havenarbeiders,
als deze op 16 Febr. hét wérk neerlggen. Dinsdag zal
een bespreking plaats hebben ten einde te trachten
dilt conflict te voorkomen.
In de bouwbedrijven dreigt eveneens een geschil.
Wielsh, do nieuwe miniétér van arbeid, heeft in de
conferentie van eergisteren uiteengezet, dat naar zijn
meening, duchtig de lijn' getrokken werd en dialt die,
aTbeiders in het bouwvak niet meer prerteerden, dan
ten hoogste driekwart van wat zij kunnen. In ver
band danrmedé heeft hij zich verklaard' 'tegeni een
l-oonsverhooging, zonder dat daartegenover een ver
hooging van de productie kómt te staan.
PAPIERFABRIEK AFGEBRAND.
In den nacht van Zaterdag op Zondag zijn te Bir-
minghnm de gebouwen van de papierfabriek der
lirrria Smith Knight door brand verwoest. De schade
wordt geraamd op eenige honderdduizenden ponden
sterling.
ZIJ WAREN NIET ARM.
Bij een paar oude menschen, in Giesendam woon
achtig, welke door familie en kennissen worden on
dersteund, is in! een oud religieus boek, een som va*
bijna 1000 gulden aan bankbiljetten gevonden.
EEN GEHEIMZINNIGE DISTILLEERDERIJ.
Zaterdagmiddag is door de Rijkskommiezen te
Sliedrecht eene geheime jeneverstokerij ontdekt. Het
toestel alsmede de voorraad gedistilleerd is in beslag
genomen. De auto, waarmede juist een hoeveelheid
ongedekt gedistilleerd werd vervoerd, is to Rotter
dam des morgens aangehouden.
MET EEN MESTVORK DOODGESLAGEN.
Voor de rechtbank' te Aksen heeft terecht' gestaan de
55-jarige J. W. Aan beklaagde was bij dagvaarding
onder meer ten laste gelegd, dat hij in den zomer
van het jaar 1918 den 50-jarigen Jan Meijer, tijdens
een twi9t, met een mestvork had doodgeslagen en
hem daarop achter z'n woning had begraven, met het
oogmerk om het overlijden van het slachtoffer te
verhelen.
Beklaagde bekende het hem ten laste gelegde.
Evenwel merkte hij op. dat hij geslagen had om
Meijer bevreesd te maken.
Het O. M. eischte tegen J. W. een gevangensstraf
voor den tijd van, acht jaren.
DE ZOMERTIJD.
Het centraal bestuur van don Nederl. Tuinbouw-
raad heeft besloten, met kracht te gaan werken voor
de afschaffing van den zomertijd.. Mochten de po
gingen daartoe falen, dan zal men trachten den zo-
•r ijd beperkt te krijgen van 15 Juni tot 31 Augus
tus.
SPOORWEGPERSONEEL.
Zondag is to Utrecht hot buitengewoon congres
van do Nederlandsche Vereeniging van Spoor- en
Tramwegpersoneel, ter besproking van de voor
stellen van de directie dor Nederl. Spoorwegen
in zake loonsverlaging, voortgezet.
Vertegenwoordigd waren 184 af deelingen, tellen
de tezamen 19.632 leden. 'Bovendien woonde een
groot aantal leden het congres bij.
Do heer Moltmaker hield een openingsrede, waar
na een groot aantal sprekers het woord voerden.
Eenerzijds kwam tot uiting, dat men hoewel
noodgedwongen, de voorstellen der directie, aange
vuld met de door den voorzitter besproken punten,
wilde aanvaarden. Anderzijdskwam verzet tegen
deze voorstellen. Deze afgevaardigden wilden een
voudig de Maatschappijen laten begaan en het
personeel brengen tot verzet. Verlangd werd spoe
dige invoering d«r nieuwe pensioenregeling.
Nadat de voorzitter de verschillende debaters uit
voerig had beantwoord, stelde hij namens hot
hoofdbestuur de volgende motie voor:
„Het congres, enz. aanvaardt de wijzigingen in
de arbeidsvoorwaarden, zooals deze znn aangege
ven in Bijlage A van den brief van 19 Januari 1923,
R.D.V. No. 21. der Directie, waarbij' echter aan
do volgende drie bezwaren zal moeten worden
tegemoet gekomen:
lo. do fiub 1 on 2 genoemde loonsverlagingen
moeten zich inderdaad blijven bepalen tot een ver
laging van do daarin genoemde percentages, zoowel
wat het loon als de periodieke verhoogingen be
treft, met dien verstande, dat de purloonen worden
afgerond op de gebruikelijke wijze: (t.w. V« cent
en minder is 0, boven Vt cent is 1 cent)
2o. het eerste lid sub 9 komt te vertsallen: de
Ned. Vereen, verbindt zich daartegenover om over
de reeds ingevoerde 4e klasse en do nu in te voeren
verlaagde loonregeling niet te orocedeoren en de
reeds aanhangig gemaakte procedure in to trekken;
3o. in de laatste alinea van punt 11 de woordeii
„to maken" te vervangen door „aan do organisaties
voor te leggen."
Bovendien spreekt het congres het verlangen uit,
dat do Directie punt 7 van de bovengonaomda
bijlage alsnog laat, vervallen on gaat over tot do
orde van den dag."
Deze motie werd aangenomen met 1519 stemmen
vóór en 476 tegen.
VALSCH BANKPAPIER.
Op vermoeden, dat zij zich schuldig hebben ge
maakt aan het vervaardigen van valsch Noder-
landsch bankpapier zijn door een inspecteur van de
recherche en eenige rechercheurs in een café op hot
Oostplein te Rotterdam vier mannen aangehouden.
Een van deze mannen staat bij de recherche als val-
sche munter bekend.
Op den liedjeszanger N. J. T., een recidivist, die
van het aangehouden viertal deel uitmaakt, is bij
fouilleering in een doek, onder zijn kleeron verbor
gen. gevonden de geheele voorraad vreemde postze
gels. tot een waaadt van ongare©* f3000, ia dm
nacht van 28 op 29 Januari gestolen uit den pogS
gelhandel van de firma Max Pool, in de Keizerstraat
Valsche bankbiljetten haddon de aangehouden»
niet bij zich.
VALSCHE ZILVERBONS IN ZUID-LIMBURG.
Uit Heerlen, 3 Febr. Op verschillende pluatgm
in midden en Zuid-Limburg, heeft men weder valsch»
zilverbons van f2.50 uitgegeven. Vermoedelijk ziji
hier dezelfde lieden bezig, die voor eenige wekei
dergelijke bons uitgegeven hebben. De bons zij»
thans beter nagemaakt en op het oog alleen van di
echte te onderkennen door een drukfout in den tekst
De politie vermoedt, dat de bons ergens in het fc©
zette gebied van Duitschland vervaardigd worden, h
elk geval belasten zich verscheidene personen me
de uitgifte. je!
VALSCHHEID IN GESCHRIFTE.
Wegons het plegen van valschheid in geschrift
is de gemeente-secretaris van Belfeld gearresteerd
Hij is in de gevangenis te Roermond opgesloten.
VAN EWIJCKSLUIS.
Op Zondag 3 Febr. gaf onze zangveTeeniging Ei
celsior een uitvoering in het lokaal van den heorj
Keuris. De zaal was goed bezet. Lag de vereenigW
in het begin van 1923 haast op sterven, toen teldag
nog maar 13 leden, thans 28. Maar nu de <heor H. 7
Weelde van Schagen benoemd ia tot directeur, 5
gaat cfe vereeniging weer groeien. Het zou jamu»
zijn als do vereeniging word opgeheven, voor cï
klein plaatsje. De zang was, in oogcnschouw gei*
men, dat de heer Van' Weelde nog maair kort directe!
is, nogal goed. AÜe begin ié moeilijk, ook hit
Laten de leden dian trouw aan hunne vereenigin
blijven, en iedere repetitie bijwonen-, dan komt e
iets goeds tot stand. Ze teSlen nu 28 leden, na de»
uitvoering kwamen er weer eenige leden- bij en dt
aan d!e Jongelui die zich nog niet hebben opgegeven
al-s lid, doe dat spoedig. Dat is goed voor de vereent
ging cn werkt plezierig voor den dÜrecfcelur. Tusschec
de zangnummers werden voordrachten gegeven. Ni
den zang werd er nog een klein tooneelstukje opga
voerd, getiteld „Vergiffenis". Dit wérd aardig ge
speeld. Ook hier kunnen verbeteringen worden vep
kregen. Alles bij elkaar genomen; mag de vereeniginj
trots wezen op dezen welgeslaagden avond. En het li
te hopen, dat een volgende keer het tooneeltje vd
staat met zangers.
AARTSWOUD.
Vrachrijder Kossen alhier, zal zich aanpassen- bj
het moderne vervoor. Een vrachtauto is, naar wt
vernemen-, reeds voor hem in de maak.
AARTSWOUD.
Uitslag tusschenstemming Kiescollege: D. Nienr
poort 11, E. List 24 stemmen. Hierdoor komt F. Mit
nis in herstemming met E. Liisrt.
OUDKARSPEL.
Op veelvuldig verzoek gaf de operetteclub Caecil'
Zaterdagavond een derde opvoering van de operetl
„Jong Heidel berg". Er was een flinke belangsteilin.
en de opvoering liep, evenafle de vorige keeren, uitste
kend van stapel.
OUDKARSPEL.
Op 1 April a.s. zal het vijftig jaar zijn, diat de heer Dl
Nap Sr. onafgebroken in dienst is van den pol dei
Geestmerambacht.
OUDKARSPEL.
De autobusondernemer heeft zijn dienst op Alk
maar vanaf heden opgeheven. In verband] hiermee ia,
naar men ons meedeelt, een- verbeterde dienlst op Sta
tion Noordscharwoude ingevoerd.
BROEK OP LANGENDIJK.
Van af de Langedijker Groentenveiling werden ge
durende Januari 1924 verzonden 755K wagons groen
ten, tw. 204 wagons roode kool, 205 wagons géte 'kool
317 wagons witte kool, 16X wagon uien en 12 wa
gons wortelen. Over het betaalkantoor wérd daarvoor
bijna een half millioen uitbetaald, nl. f474.146.76 Het
jaar zet zich voor dbn tuinders goed in.
WIERINCEN.
De vergunning voor den verkoop van sterken
drank in het klein, ten name van wijlen den heo'
H. Minnes, is met goedkeuring van v«rociiiu»c*4
autoriteiten, overgeschreven ten name van mej. d»
wed. A. Beek-Minnes.
VERKIEZINGEN WAARD EN GROET.
Ih de mededeeling der verkiezingen van den pol-
der Waard en Groet, is door onzen correspondent oen
onjuistheid vermeld. Deze verkiezingen voor 2 hoofd
ingelanden zullen niet op 9 maar op 16 Februari wor
den gehouden.
SCH AGERBRUG.
Wij vernemen, dat het woonhuis met boet en erf,
bewoond door dén heer J. Doorn, alhier en in eigen
dom toebehoorende aan den J. Schuijt te Alkmaar,
uit de hand verkocht is aan den heer E. Rentenaar
alhier eni dat de achter dat perceel gelegen boom
gaard in eigendom is overgegaan aan, den heter N.
Keijzer alhier.
geste
veld"
met
(hen
nen<
is, l
de i
D
Kor
V'
gen
Z;
haa
geh
die*
„de;
81 i
Visi
R. 1
B
Kos
Wo
E
W.
Bla
6e
I
dat
wij nu nog in de achterbuurt wonen", zei Toni kalm.
Fane draaide zich woedend; om.
„Waarvoor is het in 'e hemels naam noodig, dat je
me altijd daaraan moet herinneren? Begrijp je dan
niet, hoe afschuwelijk het voor me zou zijn, als ooit
andere menschen dit te weten, kwamen?"
Toni bleef hem strak aankijken. „Je bedoelt, als je
vrienden wisten, dat.... vader en moeder altijd
dronken waren1 en dat vader aan delirium is ge
storven? Bah» wat ben Je klein. Toén je me op kost
school kwam bezoeken, vertelde je aan Daphne, dat
vader gestorven was door een val van zijn paard.
„Nou, wou jij dan hebben, dat we aan iedereen
gingen, rondbazuinen dat hij delirium had
„DusJe zoudt nooit aan iemand iets van dien
tijd durven vertellen?" vroeg Toni.
„Natuurlijk niet."
„Zelfs niet, als Je zou trouwen. Zou je het dan ook
niet aan je vrouw zeggen?"
„Ten eerste ben lk healemaal nog lang niet van
plan om te trouwen. Je kunt het veel te leuk anet
de meisjes hebben, zonder dat er direct een huwe
lijk bij hoeft te komen."
Toni stond op. „Ik ga naar bed", zei ze kortaf.
Terwijl ze langzaam de trappen naar haar kamer
opliep, vroeg zo zichzelf bitter af, waarom een man
als Fane een titel moest krijgen, dien-oom Charles
zoo hoog had gehouden,
Do dag van do begrafenis was als een vreeselijlko
droom voor haar. Toni bleef in haar kamer, maar
liet was, alsof ze alles, wat gebeurd», duidelijk voor
haar oogen zag. Toen de lijkkist de deur werd uitge
dragen, ging ze voor het venster staan. Ze huilde
niet meerhet was, alsof ze geen tranen meer kon
krijgen. Den vorigen avond was ze stilletjes ln oom
Charles' kamer gegaan: de Dood gaf haar geen
vrees. Lang had ze naar het kalme witte gericht ge
kekenEr lag een uitdrukking van oneindige
rust over. Heel vaag had ze toen de groote tragedie
van oom Charies' leven gevoeld^
Ze was bij bet lichaam noergeknield en had' haar
hand bij zijn hoofd gelegd. „Ik heb zoo ontzettend
veel van U gehouden", zei ze plotseling. „Ik hield
van u. Hoort u me?"
Hij had haar óók liefgehad.... diat wist t%. Ze
hadden heel veel van elkander begrepen.... Toni
nog heel in het begin van haar leven.Oom Charles
al Mina aan het einde. Hij had zoo heel graag nog
wat langer willen blijven leven om haar te hepen en
te (fteunen: maar he thad niet mogen zijn.
Zachtjes had ze hem gekust en was toen de kamer
uitgegaan.
j Het begon te rogenen Toni had de gordijnen weer
dichtgetrokken en was op de sofa gaan liggen: Ze
hoorde de deur niet openen, doch zag Lord Robert
j de kamer binnenkomen.
I Hij liep naar den haard. i
„Dag Toni", zei hij zachtjes.
Toni richtte zich op. Ze zag er op dit oogenblik uit
als een kind, dat zich doodmoe gehuild heeft en
haar gezichtje leek kleiner en magerder dan ooit.
Hij ging naast haar op de sofa zitten en sloeg zijn
armen om haar heen.
Hulpeloos leunde ze tegen hem aan, -haar hoofdje
verstopt aan zijn schouder. Het was, alsof hij haar
werkelijk een beetje troostte.... alsof ze door zijn
bijzijn baar groote verdriet wat minder voelde,
„Oh, Lord Robert...." zei ze met een halven snik,
„Arm klein ding", zei hij toeder. „Ik weet, hoe
veel je van hem gehouden hebt. Ik wou, dot ik je
wat helpen kon"
Het waren de eerste troostwoorden, die Toni ge
hoord had en ze deden het arme kleine ding zoo
goed. Ze kroop nog iets dichter tegen hem aan. Lan
gen tijd zaten ze zoo samen, elkanders handen vast
houdend.
Na een poosje stond Lord Robert op en belde. Hij
vroeg de huishoudster thee en cake binnen te willen
laten brengen. Tcni dronk de thee, maar ze wilde
niets eten,
„Toe nu. Toni", vroeg Lord Robert. „Je zult er
mij zoo'n grooc plezier mee doen, als je wat eten
wilt. Doe het nu voor mij."
Met een vagen glimlach begon ze te eten.
„Zoo la het goed, Toni." i
Op dat oogenblik kwam Fane de kamer binnen en
keek Lord Robert verbaasd aan.
„O, ik wist niet, dat U mijn zuéter kende. Tante
Henriëtte komt ook hier zitten."
Onwil li keurig schoof Lord Rot>ert rijn stoel ver
der van dien van Toni vandaan. Toen Lady Sauma-
rez binnenkwam, zat hij met Fane te praten. Kort
daarop verlieten Lord Robert en Fane de kamer en
bleven Lady Saumarez en Toni alleen in de kamer.
„We hebben nog niets beslist.... Fane en' ik1....
betreffende een- school voor je", zei -tante Henriëtia.
„Ik denk niet, dat Fane in staat zal zijn je naar een
dure school te zenden. Je oom Charles was nogal
verkwistend ton opzichte van jou."
Toni keek haar aan. „Zou ik niet thuia kunnen
blijven?" Ze voelde zich nog zoo verdrietig en moe
en ze vond -het vreeselijk nu al weer zoo gauw naar
een andere omgeving gestuurd te worden.
„Je bedoeflt hiér bij mij in: huis?" Lady Saumarez
trok de wenkbrauwen heel verbaaad op. „Ik ben
bang, dat dat niet gaan zal."
„Gaat Fane dan niet op Wyches wonen? Mig*
schien zou ik daar dan kunnen komen."
„Fane gaat Jn het leger Toni, en gaat vooreerst
op kamers in Londen wonen. Je bent nu pa« zes
tienbijna zeventien. Dat is nog te jong om niets
meer te Jeeren. Je zult nu binnenkort naar een goe
de Engelsche school gaan."
I Toni zweeg moe. Wat kwam alles er ook eigen»-
lijk op aan? Er werd op de deur getikt. De bediende
kwam de poet binnenbrengen, waarbij «en brief
voor Toni was.
Het was van Daphne, die na haar pensionaat-
jaar in Parps naar Indië was gegaan. Toni en zjj
hadden elkander geregeld geschreven en Toni Jaieiu
nog altijd heel veel van haar. Daphne schreef haar.
dat ze binnenkort naar huis zou komen en Toni
graag weer zou wiUen zien.^ De brief bracht even
j011 ,K®voel van blijdschap in haar, maar onmid
dellijk daarop voelde zij, alsof zo door die blijd
schap on dat oogen blik oom Chirlfs tekort deed.
ln gedachten zei ze tot hem: „ik vergeet u niet...
nooit. Maar ikihloud van Daphne ook, ziet u."
De school leek haar op dit moment ook niet zoo
vreeselijk meer, nu ze in het vooruitzicht had
Daphne met kermis te zullen zien.
Ken dag voordat juffrouw Mauners Toni naar de
nieuwe school in Bristol zou brengen, kwam Lord
Robert. Hij wist, dat Lady Saumarez die dag uit
was. Hij vroeg Toni met,hem moe to gaan naar een
buitengewoon mooi concert, dat dien middag ge
geven werd. Arme, kleine ^Toni. Het was voor do
eerste maal in haar leven, dat ze werkelijk goedo
muziek hoorde. Het overweldigde en bedwelmde
haar en het was, alsof zo mplon ver van allo
aardsche dingen weg was.
Robert hield ook heel veel van muziek, maar hij
was bijna verschrikt over den geweldigen indruk,
die dit alles od Toni maakte. Natuur!nk had ze
m haar jonge leven wel het een of ander concert
bijgewoond, maar ze had nooit van Kubelik go-
hoord en het was alsof allee in haar ziel meezong.
Robert zat haar telkens van terzijde aan te kij
ken.... naar haar vochtige, stralende oogen.... den
govoeligcn, jongen mona. Het was voor het eerst
dat zo baar haar had opgestoken met eeij grooten
zwarten strik tegen het achterhoofd. Ze zag er nog
heel erg iong uit, maar ze was al buitengewoon
aantrekkelijk. Robert herinnerde zich eensklaps Sir
Charles' woorden: „Het is te hopen, dat ze later f
gelukkig raag worden. Ze hoeft een natuur, die hooi
voel vraagt, omdat dio#zelf zooveel geeft."
Plotseling zuchtte hijhij voelde zich heel oud.
Zn was zeventien en Jiy al bijna veertig.... Na'
afloop van het concert gingen ze nog ergens thee-\
drinken.
Eensklaps vroeg Robert: „Hoe oud denk je, dat
ik ben, Toni?"
Ze keek hem heel ernstig aan. Zijn haar was eig
dik en golvend, en zijn gezicht was zonder rimims
en groeven en hij had de meest jongensachtig# j
oogen van de wereld. Hij zag er zoo belachelijk j
jong uit voor znn dertig jaren.
„Tk denk dertig ongeveer." antwoordde ze.
..Tk ben al veertig, zei hij kortaf. „En ik vina
het afschuwelijk." 1
Tn een taxi keerden ze naar örosvemor StreeJ
terug. Toni was niet zoo druk. els gowoonliik. Hot
watffl. kof ze nog voortdurend die mu ziekten en
hoorde.
Wordt vervolgd.