ilitmtii Nitifs-
P. Th. YPMA,
Woensdag 20 Februari 1924.
67ste Jaargang. No. 7387.
Uitgevers i N.V, v.h. TRAPMAN Co., Scbagen
PBAN0 oï ORGEL
LANGESTRAAT 69 ALKMAAR.
Binnenlandsch Nieuws.
SCH1GER
OIIRAIilT
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. BIJ inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiön nog zooveel mogelijk in het eerstuitlcomend nummer geplaatst.
POSTREKENINO No. 23330. INT. TELEF no. 20
Prijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers 8 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedero regel meer 20 cent (bewijano.
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
n w-v j intrekken van het Scheepvaartwetsvoorstel werden
tfriPVPn nvpr rnflPlfinn. overal in het land gehouden. Geheel Engeland was
Dl IC 1 Uil U Cl LtflllJCIOIIUt beroering, als Holland voor Vlootwet of Zomer^
16 Februari 1924.
Den tienden Februari van dit jaar was het hon
derd jaar geleden, dat in Bristol geboren werd een
jongetjeSamuel Plimsoll geheeten. iris do „vader"
van de Plimsoll-lijn was dit jongetje voorbosühikb
over do geheole wereld bekend te wordtm.
Iiot is een eigenaardig verschijnsel, dat groote,
ingrijpende verbeteringen op een of ander gebied,
bijvoorbeeld op dab van onderwijs, dikwijls gemaakt
worden door menschen, die op dat gebied absoluut
leeken zijn. Samuel Plimsoll is van cKt verschijnsel
een voorbeeld.
Hy was kolenhandelaar in Londen. Hij had van
schepen en toestanden op zee zooveel verstand als
"U, die dit leest en ik. die het sohrijf. En deöa
kolenhandelaar zou zich den eerenaam verwerven
van de „Vriend der Matrozen", door de oprechte
liefde (lid hii voor hen toonde en de belangrijke
hn --
diensten, die nr aan de koopvaardij bewees.
Samuel Plimsoll,
tijd. en het wetsvoorstel, dat Disraeli in Juli 1875
kalmpjes in den doofpot had willen stoppen, en
zonder Plimsoll's onparlementair optreden daar zeer
zeker in. gestopt zou hebben, werd den 13den»
Augustus van" hetzelfde jaar wet. Diraeli had Plim
soll en de zaak der zeelieden niet beter kunnen
helpen. De voornaamste bepaling van de .wet be
stond in de machtiging, die het Ministerie van Han
del er door verkreeg tot het vasthouden van niet-
zoewaardige schepen.
Wat nu, ten slotte, is de Plimsoll lijn, waarover
ik in het begin van dezen brief sprak Want zon
der de Plimsoll lijn zou de onvermoeide strijder
voor de belangen der zeelieden misschien toch ten
slotte vergeten kunnen worden. Nu ligt zijn naam
voorgoed vast bij een ieder, die maar iets met
schepen en de zee te maken heeft.
De Plimsoll lijn is een lijn, die op elk Britsrih
vaartuig^ sommige kleine sonepen uitgezonderd, ge-
aai UUJ-5, OUIII imfeu JXIWIIU owuvfeiwu IUIQV«U..UV.V., O -
r - schilden! is, om aan te toonen tot hoever het schip
L nu reeds 26 jaren ïeloden sestoj- laden maff worden. Het heeft nog tot 1890. ge
ven, zou. zooals ik aan het begin van dezen briei 3uur(j (^.r deze lijn oen wettelijke verplichting werd
zei,, den tienden dezer maand zyn honderdsten wd moeeten 8chepen ook vóór dien tijd oon dorg»
«fc® „laadlyn" hebben, doch deze was van nul en
schynt hy ons toe te behooren, tot, laten we maar
zeggen de geschiedenis. Toch is dit nog niet het
geval. "Want velen zijn er, die hem persoonlijk ge
kend hebben.
Een van diegenen is de welbekende Havèloek
Wilson, de stichter en tegenwoordige voorzitter
van den Matrozenbond. Hoewel natnurlijk veel jon
ger dan Plimsoll, was Mr. Havelock Wilson ver
scheidene jaren achtereen zijn trouwe vriend en
bondgenoot in don moeilijken tijd, dien do Lön-
denschcn kolenhandelaar zich voorgenomen had uit
te vechten tot het einde. Tot het „bittere" einde
had ik bijna gezegd, om de gewone uitdrukking te
gebruiken, maar Samuel Plimsoll was er de man
niet naar om zich een bitter eind van een gevecht
te laten welgevallen, wanneer hij zich voorgeno
men had er een „zoet" eind aan te maken. j
Thans, nu, Plimsoll., overal herdacht wordt, is
Havelock Wilson natuurlijk een dergenen, bij wip
aanklopt omtrent dezen bij-:
e waarde. Immers, de reeders mochten haar
laten schilderenwaar hun dat beliefde. Eén reedep
toonde zijn absolute minachting voor het voor
schrift, door de laadlijn te laten schilderen boven
aan de schoorsteenpijp. Doch, dit was vóór 1890.
Plimsoll stierf in 1898. Acht jaren lang heeft deze
merkwaardige man de voldoening gehad te weten
dat althans geen zeemansleven meer verloren kon
gaan, omdat een hebzuchtig reeder zijn schepen
maar vol liet laden. Nooit zal zyn naam vergeten
kunnen worden, zoolang de .Plimsoll lijn" bestaat.
Het KOOPEN van een
ia een zaak van vertrouwen.
BIJ PLANNEN TOT AANSCHAFFING WENDT
U TOT DE FIBMA
GRATIS INLICHTINGEN.
CONCIHREEBENüSTE CONDITIËN.
men om inlichtingen
zonderen man.
Bijzonder was hij, zoo verklaart Mr. Wilson.
Een enthousiast, die zichzelf noch anderen spaadde.
Mr Wilson herinnert zich zeer levendig, hoe Plim
soll hem, tijdens hun samenwerking, om 4 uur
in den morgen het bed uithaalde en naar de Lon-
densche dokken stuurde. Ik kan het me voorstellen,
hoe dat Havelock Wilson is bijgebleven. Er zijn;
weinig dingen, die ik me beter herinner, dan de
keeren, dat ik werkelijk „vroeg" ben opgestaan..
Onder vroeg te verstaan den een of anderen tijd
vóór vijven.
Hij spaarde, zooals ik zei, zichzelf noch anderen.
Havelock Wilson niet, maar ook zijn vrouw en
dochter niet. „Ik ben", zegt Mr. Wilson, ,,'s nachts
om tA-ee, drie uur bij hem aan huis gekomen, en
heb zijn vrouw en dochter druk bezig gevonden
voor de zaak, die hun allen zoo na aan net hart
lag.
„Hoeveel weduwen en weezen van zeeliedén zijn
er in het land?" vroeg Plimsoll een9 aan Havelock
Wilson. „Ik denk een duizend of drie", antwoordde
deze. „Nu, dan", zei Plimsoll, „de volgende week
wordt de Kamer geopend. Zorg jij, dat al die we
duwen en weezen bij elkaar komen op de Thames
Embnnkment, en laat ze met muziek en vlaggen
voorbij het Parlementsgebouw marcheeren. Je weot
natuurlijk, dat je daar zes weken de gevangen iel
voor ingaat. Maar trek je daar niets van a£n; je
wordt de populairste man van het land." Vreemd
genoeg heeft Mr. Wilson van het schitterend aan
bod geen gebruik gemaakt.
In 1872 kwam Plimsoll voor het eerst als strijder
voor de rechten der zeelieden voor het groote
publiek. Dat was toen hij zijn geschrift: „Onze
Zeeheden deed verschijnen. Hij toonde hierin aan,
dat een groot aantal dergenen, die bij de koop
vaardij on vrachtvaart hun leven verloren, stierven
ten gevolge van oorzaken, die voorkomen hadden
kunnen worden. Groote deklading, niet zeewaardige
schepen, behoorden o.a. tot deze oorzaken. Te be
treuren was het evenwel, dat Plimsoll's tegenstan
ders een welkome gelegenheid vonden hem te bstrij-
den, doordat „Onze Zeelieden" groote overdrijvin
gen en onnauwkeurigheden bevatte.
Doch niettegenstaande deze bestrijding, en het
feit. dat Plimsoll's overdrijving werd aangetoond
en bewezen, bereikte hij toch zyn doel. Het groote
pubhek was wakker geschud en de regeering zag
zich genoodzaakt een Commissie te benoemen, die
de toestanden op zee moest onderzoeken, liet ge
volg was, dat het volgende jaar een aantal wette-
j ^ia4l'reR'.elen werden genomen, om overlading,
komen mann^^'' 1"e*1 zeewaar^8'heid, enz., te voor-
Doch hiermee had Plimsoll volstrekt nog niet hot
doel bereikt, dat hy zich van het begin af had
voorgesteld. Evenwel, hn was vol goeden moed. De
steen was aan het rollen en zou wel zoo lang
rollen, tot alles was verkregen, wat Plimsoll
wenSchte.
Toten, in Juli 1875, deelde de Eerste MihistMr
Disraoh, aan de Kamer mede, dat do Regeerinjg
voornemens was do Scheepvaartwet, die reeds eeni-
gen tyd in behandeling was. terug te nomen. Te
begrepen is het, dat Plimsoll, die dit heb ik
vergeten te vertellen sinds 1868 lid van het Par-
vW *Wa5,ii booren van dezo ministerioolïo VI.
verKianng alle zelfbeheerschingverloor. Hij stondrationeel is. Maar niet logisch is, dat daarbij de
.waz men gewoon is te noemen, zeer kop van Noord-Holland buiten beschouwing wordt
onparlementaire woorden.' Zoo iets gebeurt wel gelaten, en evenmin, dat de belangen van Helder
eens meer, hoewel in Engeland zelden. Degene, belangen, die in de toekomst nog zooveel grooter
LEN VLOTBRUG BIJ DE KOOLL
Wij hebben enkele dagen geleden overgenomén
uit de Heldersche Crt. een schrijven van B. en W.
van Helder over het maken van een vlotbrug bij
de Kooij. Dat zelfde blad bespreekt nog nader
deze zaak on poogt de noodige propaganda daar
voor te maken.
Over het plan wordt gemeld, dat men in do
plaats voor het pont, dat tengevolge van de Zuider
zeewerken moet worden verlegd, zal trachten een
vlotbrug te krijgen.
Do plaats, waar deze brug zou moeten komen
(en waar het oude pont veer weer zou komen te
liggen), is.eenige meters zuidelijker, tegenover de
smederij van den heer Lanser. De weg in Anna
Paulowna, die op dit pontveeruitkomt, zal dan
©enigszins moeten worden verlegd.
De kosten voor de verlegging zouden bedragen
f 15000, welk bedrag voor Rijksrekening4 kómt. De
totaalkosten voor oen nieuwe vlotbrug worden ge
raamd op f 60.000. Van dit bedrag zou allereerst de
rijksbijdrage ad ffj.OOO afgaan. Verder stelden B.
en W. zioh voor, dat de Provincie f20.000 zou
bijdragon. De resteerende f25.000 komen voor reke
ning van de drie betrokken gemeenten Helder,
Anna Paulowna en Wieringen. Uit den aard der
zaak krijgt Helder het leeuwenaandeel in deze
kosten. Immers, deze stad heeft het meeste belang
bij een goede verbinding, en bovendien ligt dc
brug op haar territoir. Daartegenover staat, dit
de te heffen retributies geheel ten bate van de
gemeentekas komen.
Breedvoerig wijst het blad op het isolement van
Den Helder en klaagt dat niemand Helder in dit
opzicht te hulp komt. Helder is geïsoleerd en het
moet geïsoleerd blijven. Hier is een gelegenheid
voor onze plaats om uit haar isolement te worden
verlost. Want aan dit brugvraagstuk zit tevens
een belangrijk verkeersvraagstuk vast.
Het groote verkeer tussehen het nieuw-ingepol-
derde land en het achterland van Noord-IIolland
zal worden geleid een geprojecteerde brug nabij
Het Zandt, waardoor alles aus vteder zuidwaarts
zal gaan. Het is logisch, dat men een verbin
dingsweg aldus ontwerpt, omdat inderdaad deze
verbinding met het zuidelijk deel der provincie
keljj k het groote belang door enkele ledein niet
werd ingezien, om Aan Prov. Staten hiervoor f 20.000
aan te vragen. Er werd gewezen op het zeer drukke
verkeer aan de Kooij en werd tweemaal zoo druk
genoemd als van het Westeinde.
Nu het Kijk na do bemoeiingen' van Burgemeester
Houwing aa. f15.000 subsidie hooft toegezegd, is
het duidelijk dat allee afhangt van de houding van
Prov. Staten.
Do redactie der Held. Crt. schrijft:
Met het eventueel door de provincie te verlee-
nen subsidie staat of valt de zaak. Helaés heetffc
Helder in de Provincialo Staten geen vertegenwoor
diger voor een dergelijk specifiek Heldersch be
lang. De heer Michels als lid van Gedeputeerde Sta
ten, zal natuurlijk gaarne zijn medewerking vorlee-
nen, maar zoolang Prov. Staten niet van de nood
zakelijkheid eener betere verbinding overtuigd zijn,
zal zijn stem die eens roependen in de woestijn
blijven. Ook de Commissaris der Koningin is, naar
wij vernemen, vooralsnog niet voor het plan go-
wonnen, hoofdzakelijk uit overwegingen van
bezuiniging. Erg gunstig staat 'de zaak er dus in
dit opzicht niet voor.
Het adres aan de Staten vanwege de gemeente,
wordt niet voldoende geacht, er moet ook actie ge
voerd worden uit de burgerij*. Economische com
missie, Middenstandsvereonigingen, polderbesturen,
Kamer van Koophandel, alles wordt opgewekt or
actie te voeren. Het blad eindigt met een beroep
te doen op deze en andere lichamen om alle invloed
uit te oefenen om het beoogde doel te bereiken.
HET IJS IN DE ZUIDERZEE.
Men schrijft uit Huizen aan de Msb.:
De onverwachte Februari-vorstperiode heeft ver?
schillende schepen in de Zuiderzeevaart verrast.
Vóór de Eeinland-kust tussehen Muiderberg en
de visschersrplaats Spakenburg geraakten^ afgeloo-
jx>n week vier vaartuigen vast in een vrij gevaar
van
hoeft bekomen en twee nog boven de Eemmonding
in het ijs zitten.
Motor- en stoomboot, ijsbootoh en zeevïetten,
zelfs een vliegmachine is er aan te pafl gekomen,
om den schepelingen hulp te brengen vooral waar
twee hunner de noodvlag reeds geheschen hadden
I en drie vaartuigen gebrek aan levensmiddelen kre-
j gen. De beide schepen boven Eemnes, die Don-
derdag al de noodvlag hadden geheschen, werden
i bereikt door de Bunschoter ij'svlet. Toen de wind
Vrijdag „binnen" was dreven ze met het ijs ver
der van aen wal en 'Zaterdagnacht zijn ze met den
Oostenwind en het ijs weder naar aen wal toege
dreven. Want met ijs ankeren, gaat niet. Ankers
van 300 Kg. en dikke kettingen knapten eenvoudig
af. Een heelen dag waren groepen mannen met ijs-
vletten bezig een geul te hakken in de hoop de
schuit naar aen Eemmond te krijgen; men voraeordi
dien dag.... nog geen K.M.I Zondagmiddag voer een
stoomboot tussehen "beide vaartuigen heen en weer
voor proviandeering. De enorme rookpluimen en
de langzame vaart deden zien met hoeveel moeité
deze zich door de ijsmassa's heen werkte. Niet
minder hard werd voor de Huizerhaven gearbeid.
Mocht het gelukken, door middel van blokken en
lieren het motor-beurtvaartuig uit Amsterdam, na
oen dag zwoegens, tenslotte om half twaalf binnen
te krijgen, anders ging" bet mot de „Hoop en Ver
trouwen" (schipper Wjjbrands) van Werkendam.
Het schip zat op ruim 100 Meter van het uit
einde der havendammen. Twee mannen vertrokken
tot hulp der 4>emanning naar boord en namen to-
levensmiddelen mee. Toen het Zuidwal-ijs
n te werken, sleepte dit het schip mede tot
een K.M. van den «kop der pieren. Inmiddels be
gonnen zich metershoog© ijsheu velt jee te vormen en
vorkeerde het schippersgezm in grooten nood; voor
al do vrouw, die reeds een schipbreuk in de Oostzee
meemaakte, was zeer angstig. Met behulp van de
beide genoemde mannen en na alle staaldraad vén
de Huizerhaven bijeen te hebben gezocht, wist do
havenmeester een K.M. lange lijn over de ijsvelden
op het schip te krijgen Op do Iinkerpier werd nu
een reusachtige lier, bediend door acht man en
steunende /Wegen het cementen voetstuk van deD
lichtopstand, geplaatst en na een vollen dag aan
het werk te zijn, tot 's avonds laat, bereikte om elf
uur de „Hoop en Vertrouwen" den bek van het
havenkanaal. De vrouw en de kinderen werden van
boórd geholpen en in het dorp opgenomen. .Onder
wijl is het kruien der ijsblokken begonnen, de zee
en den. Oostenwind schoven de schotsen tot een 4
Meter hoogen üsdam opeen, hier en daar tot 10
M. breed; deze massa schoof dver den Oostdamt
vulde het kanaal en drukte het schip met zoovew
kracht tegen de binnenbeschoeiing van den W.pier,
dat de nieuwe balkenrijen afgeknapt en de go:
palen der zeewering ontzet zijn en een balk van 30
c.M. dik (in het vierkant) finaal doorgebroken is.
Het vaartuig verloor roer, stuurinrichting, zwaard
en kloine boot. Eèn expert zal de schade aan vaar
tuig en havenwerken komen opnemen.
DE ZOMERTIJD.
De directie der Nodterlandsohe Spoorwegen: 'heeft
aan de Tweede Kamer hot volgende adreis gericht:
De directie dor 'Nedterland9che Spoorwegen te
Utrecht, kennis genomen hebbende van het voorstel
van wet tot intrekking van do wet van 23 Maart 1918
(Staatsblad Na 165) tot tijdelijke afwijking van de
wet van 23 Juli 1908 (Stbld. No. 236) tot invoering
van oen wettel ijken tijd, ingediend door de heeren
Braat en De Boer, en van het voorstel van weit tot
wijziging van eerstgenoemde wet, ingediend 'door de
heeren Staalman es-, veroorlooft zich hej volgende
te kennen te geven:
Op den voorgrond stdllende, dat zij zich ten aanzien
zeiaen. i^egeno. ueiaugeii, uie ui uo coeKomsc nog zooveel grooter van het al of niet wenschelijke van de invoering van
MF* zo- wanneer hy zullen ryn, zoo schromelijk worden verwaarloosd, den zomertijd geen partij stelt, vestigt zij er de aan-
«romaflrfd w J Kamer daartoe wordt aan- Niet logisch is, dat Helder als een onbetoekenmvi dacht op. dat hét belang van bet publiek vordert,
rwh mi>i- n a saben kunnen voortgaan, dorpje moet worden afgesneden, uitgeworpen uit dat in Nederland ten opzichte van den zomertijd boo-
bvftAn "rw..!™ «"«ipdo rijn woorfpn in te het groote Terkeer. Het is met alleen met Wisoh. veel mogelijk gehandeld w>rde ala ln de naburige
wekken. Derhalve werd Tiem verzocht rich uit de het is in hooge mate onbilluk. Helder behoort tanden.
waarin jLmotie ,y0rd opgosteld. tot de noodlödinde gemeenten; al jaren lang heb Immers, indien en zoolang ta Nederland' zom«rti|d
tai7 n-.Lt Jvamar wegens zyn onparlemer- ben w(j dit feit als een noodlot aanvaard. Welnu, geldt en dit in eenlg aangrenzend land niet het geval
Zwr W eens op zyn nummer zou zotten, wat kan betere politiek zijn dan te trachten Helder ta. of omgekeerd, wordt ta de eene richting de aan
stemm. mU i m™.'e rm>t algemeen" wat rijkor, wat aanzienlijker te maken? Wij vragen dluittng van de treinen aan de grens verbroken en
inmeni zyn aangenomen, als Plimsoll toch, na een alleen: verlos ons uit ons isolement En ons ver worden in de omgekeerde richting de reizigers noode-
z(Jn woorden niet had teruggenomen. zoek is zeer bescheiden: een hetere verbinding mét loos een uur aan de grens opgehouden.
Alweer de de nieuw aan te winnen landstreek.
\t»^,l wporaen niet naü teruggenoi
aa\at was het gevolg van dit allee? J 1jR|
Paripmo *.Van anvpor wat er in het Ook Breezand heeft by deze brug groot belang, men door een wijziging van de dienst.r€geling,
ment voorviel, rrotestvergaderingen t^en het De Raad van Helder besloot, ofschoon aanvan- echiter altijd de belangen van het reizend pu
Deze bezwaren kunnen slechts warden
weggeno-
die
publiek
schaadt, niet alleen 'omdat de treinen van en naar
het buitenland een uur vroeger of later gaan loopen
dan oorspronkelijk; het gunstigst geoordeeld werd,
maar ook omdat de aansluitingen tussehen die bui-
tenlandsch'e treinen en een aantal biruienlandsche
treinen verloren moeten gaan, aangezien gelijktijdige
wijziging dier bihnenlandsche treinen met allerlei
verkeerebelangen van het publiek in Strijd zou zijn.
Zoolang mi de bestaande toestand! gehandhaafd
blijft, nl. dat in Duitsoh'land geen en dn België,
Frankrijk en Engeland we"l zomertijd' zal geiden, zal
dus wijziging van de dienstregeling hier te lande
onvermijdelijk zijn en moet, indien in Nederland
zomertijd zal gelden, de dienstregeling voor hot ver
keer mert Dultsohland en. Indien geen zamertiid! zal
ge/lden1,do dienstregeling voor het verkeer met 'Beli-
gië en Engeland gewijzigd! worden.
De bezwaren, aan het wijzigen der dienstregeling
bij het begin x het einde van den zomertijd verbon
den, zij n voor beide gevallen ongeveer géi ijk, indien
althans de zomertijd in Nederland1 geldt gedurende
dezelfde periode als in1 Bélgië, Frankrijk, en Enge
land.
Wordt echter de zomertijd geregeld, als aangegeven
in -het wetsvoorstel der heeren Staalman ca, dan
zou wijziging der dienstregeling noodig worden:
le. einde Maart, omdat België, Frankrijk en Enge
land 'den zomertijd invoeren.
2a einde Mei, omdat Nederland den zomertijd in
voert,
3e. 1 Juni, invoering nieuwe dienstregeling die in
gevolge internationale overeenkomst jaarlijks plaats
vindt op 1 Juni of enkele dagen later, indien de da
tum van het Pinksterfeest dit noodig maakt.
4e. begin September, omdat de zomertijd in1 Neder
land eindigt,
5e. begin October, omdat de zomertijd! ia BeÜgiö
Frankrijk en Enge/land eindigt.
Het is duidelijk, dat de voorbereiding, aan een
nieuwe dienstregeling verbonden, het technisch on
mogelijk maakt, einde Mei en begin Juni een nieuwe
dienstregeling gereed! te hebben.
Maar zelfs indien ten einde invoering zomertijd
en invoering nieuwe dienstregeling te doen samen
vallen, het voorstel der heeren Staalman c.s. zou
luiden, dat telkenjare berpaald zal worden gedurende
welke periode, liggende tussehen! dien laartrtenJ Zondag
in Mei en den eersten Zondag in September, de
zomertijd zei gelden, dan nog dwingt dit wetsvoor
stel tot een wijziging méér eni liggen de laatste
twee wijzigingen, ml-die begin September en die
begin October zoo dicht bij elkaar, dat ook dan het
maken van een nieuwen dienst en uitgifte van een
nieuwen gids voor het publiek ondoenlijk is.
Afgezien echter van alle moeilijkheden voor ons
bedrijf, moét, omdat iedere wijziging der dienst
regeling als gevolg van invoeringen van den zomer
tijd noodzakelijk een belangrijke versleohting van den
dienst voor h'et publiek bet eekent, er althans naaa
gestreefd worden, het aantal malen, dat wijziging
moet plaats hebben, tot hét minimum te beperken.
Öndergeteekende verlooft zioh, in zonderheid op
dien grond, hét voorstel van de heeren Staalman as.
zeer te ontraden en er op aan te dringen, indien de
7X«nertijd blijft gehandhaafd, dit te doen plaats vin
den gedurende dezélfde periode.ala in België, Frank
rijk en Engeland, waardoor tevens voorkomen wordt,
dat ons land, dat met zijn Amsterdamschen
tijd, in tegenstelling met den zomertijd van. andere
landen, reeds een afzonderlijke jrositie inneemt, dat
ook nog zou dóen .ten opzichte van den zomertijd.
BEZUINIGING TE AMSTERDAM.
Het Hbld. verademt, dat bij het college van' B. en
W. het ernstige voornemen bestaat op de begrootaing
voor 1925 tem minslto eten1 bedrag van tieirmillioen te
bezuinigen. Ten einde nauwkeurig na te gaan in hoé-
verre de uitgaven der verschillende '(flensten kunnen
worden ingekrompen, zal wethouder Wibaut met
ieder zijner amtotgenooten afzonderlijk' en in het bij
zijn van een der hoofdambtenaren van financiën,
beraadslagen.
ONBETROUWBAAR.
Aan de van Speyckstraat te Amsterdam wordteni in
«enige in aanbouw zijnde woonhuizen kelders ge
maakt van gewapend beton. Het is van. groot belang,
dat de zg. „wapening" met zorg wordt aangebracht
waarom dan ook te. Amsterdam de regel geldt, dat
geen beton mag worden gestort, alvorens deze wa
pening door het Bouwtoezicht niet de teckeningen
is vergeleken en goedgekeurd. In het onderhart ge ge
val hadden de aannemers deze keuring echter niet
afgewacht, zoodat reeds drie kelders klaar waren,
toen de controleerende ambtenaar ter plaatse kwam.
Deze haast scheen hem verdacht toe en hij gaf last
op eenige plaatsen in de kelders gaten te hakken,
om na te gaan of de wupening wel ia orde was. Niet
zoodra wa9 dit den aannemer» ter oore gekomen of
zij verdwenen van het werk. BtJ het onderzoek bleek
de reden van die vlucht; de wapening was op sonv
nvjg* plaatsen nagenoeg géheel afwezig, men had
haar tijdens het storten weggenomen en .weggelaten
cn daartoe bij voorkeur des avonds laat „orverge-
werjit". Do constructie had' daardoor een. groot deel,
hier en daar zelfs negentig procent van de benoo-
digde sterkte verlosten. De kelders zullen thans go-
heel volgens de voorschriften in orde worden ge
bracht.
DE DUIKBOOT VAN DREBBEL.
Dr. H. a, Naber, leeraar in do natuurkunde aan dte
R. Iï.B.S. 5 j<r. te Hoorn meent het raadsel opgelost
te hebben van de duikboot van Drebbel, die in het
jaar 1620 onder de oppervlakte van de Theeros, van
West-Minster tot Greenwiclh is gevaren met Koning
Jacobus I en twaalf roeders aan boord (Een tocht
van drie uren). Hij heeft een model ontworpen cn
„als dat model in water wordt gedompeld, blijft er
luoht hangen onder het afdak.. Do bemanning zit dus
met het hoofd in de lucht en met het lijf in het wa^-
ter en kan bij gevaar, de boot rechts en links ver
laten als bij een „open" tramwagen. Drebbel had een
gesloten kwikmanometer aan boord en (voor de lucht
verversching) samengeperste zuurstof".
De heer Naber te bereid, lezingen, desgewenscht met
debat, over Drebbei en diens fenomenale vondsten
te tonden, indien hij daartoe wordt uitgenoodigd.
Hierbij rullen dan ca. ook proeven met klein mo
del duikbooten worden vertoond.
„Intus9chen schrijft hij in een rondschrijven, msg
de tegenwoordige generatie er niet tegen opzien vom
in Hollands wateren een proef te herhalen die een
landgenoot voor driehonderd jaar, met de zooveel
minder volkomen hulpmiddelen van toen. in den
vreemde voor duizenden inwoners van Londen, (in
