DE BRÜSSELSCHE JAARBEURS.
i
De dingen om ons heen.
Toelichting: Genoemde vereeniging1 meent, dat
dit niet is uit te voeren in het kleinbedrijf. 7vj
ziet hierin veel keuringen en acht het teveel tija-
roovend en is daarom niet van het voordeel over
tuigd.
Prae-advies van het Bondsbestuur: Het Bondsbe-
stuur adviseert pm dit voorstel te verwerpen en
beveelt aan om de uien wel gesorteerd aan te
voeren en wel op de volgende maten: nep 'tot 35
m.M.; drielingen van 32 tot 43 m.M.; uien van 4Q
tot 75 m.M. en groote uien boven de 70 m.M.
De heer van Kleef, (Zuid-Scharwoude), gaat met
het prae-advies accoord, als de grooten er afgaan.
Liever zaghij dat de maat op ae uien verviel. De
nep wil hij behouden.
De voorzitter deelt meo, dat deze sorteering
door de L.G.C. aangenomen is en raadt ook ia
verband daarmee een andere regeling af.
De heer Bruin, (L.T.B. Langendijk) wil de sor
teering aan de koopers overlaten.
De neer Kalverdijk (De Eendracht) vreest, dat
de bond keurmeesters te kort zal komen en wil
daarom de geheele sorteering laten vervallen. Alto
wetten die de boeren zelf opleggen is de pest voor
de tuinders.
Do heer Klaver vraagt eenige inlichtingen aan
den heer Valstra.
De heer Walstra licht toe, dat zeker een alge-
meene regel_ ingevoerd zal worden en zeker één
maat boven 70 mM. voor de Engelsche markt apart
gesorteerd moet worden. Als echter de Noor-
aermarkt niet met de sorteering accoord gaat, zijn
zo niets verplicht. Vrijheid, blyheicL Het zal ech
ter wel gaan, want er zit voordeel in.
De heer Stenneberg constateert een leémté tus-
eohon Bonds- en hoofdorganisatio
De voorzitter merkt op, dat in de vorige jaarver-
ga-dering besloten is een eorteering in te voeren. Al
leen is gebleken, dat deze wat soepeler, dient te wor
den toegepast.
De heer Ootjera meent, dat men zich bang maakt
voor een doodé musch. De geconstateerde feiten wor
den overdreven voorgesteld. We dienen te zorgen
dat het Nod. product zoo goed mogelijk naar voren
komt.
Het voorstel van de Eendracht wordt op verzoek
hoofdelijk in stemming gebracht. Tegen verklaren
zich St. Maarten, L.T.B. Harenkarspel Oost, L.T.B.
Heerhugowoard Noord, Tuinibouwbelang Noordschar-
woude, Waarland en O., L.T.B. afd. 'tVeld, Nieuw-
leven Heerhygowaard, en Nieuwe Niedorp-Winkel.
Voor L.T.B. afd. Langedijk en De Eendracht.
Met 328 tegen941 stemmen wordt daardoor het
voorstel verworpen, waarmee hot prae-advies van
het Bondsbestuur als aangenomen wordt beschouwd.
10. Van de vereeniging „De Eendracht" to Oud
karspel.
Genoemde vereeniging stelt voor, om aan het
zuidoindo der veiling een nieuwe goot te bouwen en
verzoekt het Bestuur hiervan een begrooting to
laton maken.
Toelichting: Genoemde vereeniging doet dit
voorstel, daar er vele dagen vooral in den win
ter te kort ruimte blijkt te zijn, zoodat de aan-
voerdors van buiten er bijna nooit gebruik van
kunnen maken en zelfs ook de aanvoerders uit de
onmiddellijke nabijheid nog- vaak te laat komen.
Prae-advies van het Bondsbestuur: Het Bondsbe
stuur is het met „De Eendracht" eens, dat do
ruimte te klein blijkt te zijn. Het heeft hiervoor
reeds een oommissio van onderzoek benoemd, die
op do algemeene vergadering haar rapport zal
utbrengen.
Bij monde van den hoer Ootjors brengt de oom
missio verslag uit, waaruit blijkt dat het doel is,
do bestaando goot te verlengen en het gohoelö
open gedeelte to overdekken. Een belangrijke vêr-
meerdering van plaatsen zal daardoor ontstaan. De
lengte van het eerste is bekend genoeg, hot bréédé
gedeelte wordt ongeveer 16 meter breed én 26
meter lang.
De voorzitter deelt mee, dat „Nieuw Leven" een.
grootere uitbreiding wensckte en dan desnoods
nog een jqar te wachton.
De heer T. Kostelijk wil het dit jaar zoo roijaal
mogelijk uitvoeren. Er is nog wel wat kasgeld.
De heer Kliffen wijst er op, dat de kosten tooh
reeds 7000 gulden zullen zijn, waarmee oen meer
dere plaats van 25 k 30 vaartuigen verkregen
wordt. Als het dan later nog to klein blijkt te zijn,
kunnen altijd nog maatregelen genomen worden
Als 't idéé van NTL. doorgevoerd wort,zal orongof
voor f35000 mee" gemoeid zijn, terwijl het mot
direct noodig is. Spreker raadt aan, een beetjo
voorziohtigheid te betrkohten.
Do heer T. Kostelijk twijfelt aan het getal door
den secretaris genoemd, dooh acht het geen over
wegend bezwaar.
De heer Klaver stélt voor, het voorstel van „Do
Eendracht" voorloopdg niet aan 'te nemen en dan
het idéo van N. L. nader to onderzoeken.
De heer Ootjers wijst er op, dat van nü af tot.
November toe. ook nu voldoende ruimte is, terwijl
er met stevig ijs <*>k niemand in komt. Spreker ach t
verdere uitbreiding als door N. L. gewenscht,
niet noodig.
De heer Bakker (L.T.B. Waarland) maant even
eens tot voorzichtigheid aan. Hij licht to^ dat men
zich met een goeden financieelon toestand wel eens
meer royaal' toont, doch later als de toestand
slechter wordt, men dankbaar is, als er op terug
gekomen kan worden.
De heer T. Kostelijk deelt moe, dat hij hot mot
betrekking tot verkoop van land of water niet te
gen zal werken, als eventueel de westzijde méér
geschikt mag worden geacht
Dezè mededeeling wordt met applaus, begroet.
Daarna besluit „de Eendracht" tot intrekking
van haar voorstel en wordt aan het bondsbestuur
opgedragen deze aangelegenheid in nader onder
zoek te nomen, ook met betrekking tot het idéé van
N. L.
11. Van het Bondsbestuur.
Het Bondsbestuur stelt voor, om de gewone witte
kool noch per wagon, noch per snees onderhandsoh
te verkoopen, doen uitsluitend over de veiling.
Toelichting: Het Bondsbestuur is van meening,
'dat de prijsregeling van dit artikel bij onderhand-
sohen handel niet voldoende tot haar recht komt,
zoolang er leden zijn, die tot schade van anderen en
zich zelf, dit produot van de markt afhouden.
Dit voorstel wordt zonder bespreking aangeno
men.
Hierna pauze.
Rondvraag. De heer J. Groon zag gaarne voor
het wegen van zakkenkool enkele zwaardere bas
cules aangeschaft, omdat hot zelfs met de nieuwe
noff gebeurt, dat er uit springen.
Met het oog op de aardappelen wensoht spre
ker wat kleinere gewichten.
De uitvoering van beide punten wordt door de
vergadering aan het Bondsbestuur overgelaten.
De heer T. Kostelijk Pz. maakt de opmorking.
dat het achter in het veilinggebouw veelal storend
is door het vele publiek. Eenige uitbreiding van
het gebouw zou hier goed kunnen zijn.
Spr. pleit verder voor electrisqhe verwarming
voor de voeten van het personeel in het marktge
bouw. De kosten van stroomverbruik schijnen niet
zoo hoog te zijn.
Do voorzitter acht uitbreiding van het gebouw
bezwaarlijk, .omdat achter hot gebouw weinig ruim
te is. Het andore wordt ook door hot bestuur zeer
Het Bondsbestuur krijgt oveor beide punten vrij
mandaat.
De heer T. Bruin verzoekt voortaan voor en na
het eten een oogenblik stilte, om hen die daaraan
behoefte hebben, gelegenheid tot bidden te géven.
Voorzitter zal deze wenk ter harte nemen.
De heei Klaver wijst op het hinderlijk stoom-
laten van de locomotief.
De veilingleider deelt mede, daaromtrent een
bespreking met den machinist te hebben gehad.
Het is niet altijd te voorkomen, dcch ze zullen
ons zooveel mogelijk ter wille zijn.
De heer van Kleef wijst op de maatregel voor
kleine wortelen, waaromtrent nooit een besluit ge
nomen is. Met ae uitvoering gaat hy accoord, doch
de besturen staan sterker aio er een besluit is.
Spreker wenscht verder de veilingklok den zon
netijd te laten aangeven.
De veilingleider deelt mee, dat de klok niet
verzet is. Op de losse peen is een maat vastgestelid,
omdat dit noodzakelijk bleek. Het is zeer treed
mogelijk, dat meerdere maatregelen in den loop
van hot jaar genomen moeten worden, zonder
dat op een besluit gewacht kan worden.
Officieel wordt thans besloten, de bepaalde maat
op de losse peen te aanvaarden.
De heer G. Bruin verzoekt ook bij den paardonr
stal (laadplaats voor schippers) wegen per 100 Kg.
Dit wordt steeds per 50 Kg. gedaan, omdat meestal
de gewichten ontbreken.
Do veilingleider deelt meo, dat het wegen pér
100 Kg. een besluit is, dat uitgevoerd moet worden.
Als er geen gewichten zijn, kan er voor gezorgd
worden.
De heer J. Bakker leest een schrijven voor, waar
uit blijkt, dat de L.T.B. een adres aan de Ned.'
Spoorwegen gericht heeft, met verzoek rekening
te houden met de plaatsen waar de zonnetijd ge-
handhaafd^ blijft.
Daarop is antwoord ingekomen, dat de H.S.M.
bereid is om na te gaan, wat gedaan kan worden,
om het convooi later te laten vertrekken als dit
gewenscht geacht wordt.
De heer Valstar- doelt mede, dat tusschen het
centraal bureau on de spoorwegen een overeen
komst bestaat zoodanig dat vooraf overleg gepleegd
wordt met menschen uit een bepaalde streek,
voordat maatregelen betreffende die streek wor
den vastgesteld. Dit is destijds reeds besproken
en wordt voor elke streek successievelijk geregeld.
Met zomer- of zonnetijd heeft dit niets te maken.
De heer Stenneberg spreekt over modder aan
aardappelen en wortelen bij den aanvoer. Hoewel
deze daardoor minder opbrengen, wordt tooh soms
door de koopüeen afgetrokken als daardoor ge-
wiohtsverlies ontstaan is. Hij zou een tarra van
b.v. 2 t>ct. per 100 Kg. vastgesteld willen zien
Verder wijst hij op het ijs aan den Noordkant,
waarbij het steeds moeilijk is elkaar te passeeren.
De heor Ootjers deelt mede, dat voor ae Engel
sche aardappelen rekening werd gehouden met 4
pet .tarra. Soms wordt er door de tuinders wat al
te ruw mee omgesprongen, Het is soms 3 pond in
de 25 Kg.
De heer J. Kaan raadt aan, dan een pddr pond
meer te geven.
De heer Kliffen wijst op de telefooncellen, welke
zeer hoorig zijn. Er wordt over geklaagd en niet
zonder reden. Er zijn geruischlooze cellen te koop,
al is het niet voor een koopje.
Het Bondsbestuur krijgt vrijheid van handelen.
Do heer Balk geeft eenige toelichting inzake de
reclame-campagne en vraagt voor het bestuur vrij
heid om een belangrij' k bedrag daarvoor te voteeren
als het gevraagd wordt.
De heer P. Kostelijk vraagt of het niet meer op
den weg ligt dat de centrale organisatie de kos-
ten# draagt. Dan draagt het meer gelijk. Het
vorig jaar gaf Noord-Holland 10.000 gulden en het
centraal bureau 10.000, Limburg b.v., waar veel
fruit geteeld wordt, betaalt lang niet in die maté
als Noord-Holland.
De heor Valstar wijst er op, dat dezen winter
speciaal reclame gemaakt is voor de Noord-Hol -
landsche kool. Het zal trouwens steeds het doel
zijn dit voor bepaalde artikelen te doen.
De heer Kostelijk wijst er op, dat b.v. de Noor-
dermarktbond veel en een organisatie weinig kan
bijdragen.
Do heer Valstar deelt mee, dat het doel is, dit
organisatorisch te regelen.
Het Bondbestuur krijgt vrij mandaat.
Voor de sluiting doet de voorzitter enkele mede-
deelingon over den proeftuin te Alkmaar en spreekt
de hoop uit, dat velen lid zullen worden voor een
gulden per jaar.
Dank wordt gebracht voor hot aangenaam verga
deren, voor den steun en meewerking en de aan
name discussies, gewezen wordt op het verhoogen
der waarde van de vergadering door de aanwezig
heid van de hoeren Valstar on Balk, die door hun
positie belangwekkende mededoelingen kunnen
doen. Dank wort gebracht aan hen, aan den hospes
en zijn vrouw en vooral ook aan de pers en hier
mede wordt de vergadering gesloten.
Het gaf mij niets, Ik werd gelijmd! om nu niet da
delijk, naar Ostende te gaan en naar Engeland over
te steken, maar eerst nog eens de temtoonstllingen in
Brussel te gaan' zien.
Het was in Brussel ongewoon voL
Wat mij in Brussel opriel het militaMsme.
Brussel doét denken aan een Duitsche stad van
vóór den oorlog. Ik weet niet hoeveel keer ik troe
pen door de stad heb zien trekken.
Zelfs 's nachts h-oorde ik de militairen met mu
ziek aan mijn hotel voorbiji marcheeren.
Wat een kostbare grap.
Tegen wie wordt dat leger geoefen-d? Is dat tegen
hét ontwapende Duitschland? Is dat tegen de vrien
din Frankrijk? Of is het tegen den Hollandse hen
buurman?
Eén Belg, ik moet erbij1 zeggen, dat het een Vla
ming was, beweerde dat dit allemaal het gevolg is
van het Belgisch-Fransche verdrag.
België gaat om de alliantie mert Frankrijk ten
gronde, zei hij,
In de trams, in de restaurants, overal militairen.
Tram 61 bracht ons van het Gare du Nord naar
het Palais MondiaL
Het was bitter koud. Ik had spijt meegegaan1 te
zijn. We liepen de ruimte, die ons van het Palals
Mondial scheidde, over. Het is hier opgezet met
smaak en met braede opvattingen. Het doet mooi
aan, wanneer men naar dat Palais Mondial kijkt.
Die beide groote tentoonstellingsgebouwen ge-
soheiden door een plein en dat plein vertoonend aan
de achterzijde de mooie anafhankelijkheidepoocrt.
De Belgen hebben veel zin voor mooie lijnen,
mooie monumenten en standbeelden,
Het monument, in T905 opgericht, verheerlijkt, in
dien ik mij niet bedrieg, de onafhankelijkheid' van
Willem I, dus van Noord-Nederland.
De Belgische onafhankelijkheid is echter „poppe.
kast" om die geliefde Hollandsche expressie te ge
bruiken, want de Belgen zijn nimmer onafhankelijk
geweest en zullen het wel nooit zijn.
Zooals ze na den val van Ostende in 1604 afhanC
kei ijk werden van Oostenrijkers, zoo zijn zij in 1830
afhankelijk geworden van de Franschen.
In België wordt alles beheerscht door de poli
tiek der Fransohgezinde Belgen.
Een kleine minderheid' zegt, hoe het in België
moet gaan.
Die minderheid kreeg in 1830 de macht en heeft
die macht nog.
Zeker de Vldamsche beweging!
Prachtig in theorie, maar vooreerst zonder resul
taat.
Do Vlamingen zijn' nog zoo verdeeld, dat zijl nog
altijd geringeloord worden door een klein aantal
Franschgezinde Belgen.
Toen onlangs 't Ministerie Theunié viel, heeft men
toen eenige kracht zien uitgaan der Vlamingen om
het roer in handen te nemen.
Dadelijk werd van Fransche zijde gezegd dat
Theunis terug zou keeren en het ia precies zoo geko
men, zooals op den dag van den val van het minis
terie de Franschgezinde bladen voorspelden.
De Franschgzinde Belgen zijn het roerend eens,
dat zij aan het bewind moeten blijven en zoo ge
beurt het.
Er is op gewezen dat dé heer Paul Heymans geen
minister van buitenlandéche zaken zou kunnen wor
den, omdat dat een affront beteekenen zou tegen
Holland
Ze hebben er zich niets van aangetrokken. Paul
Heymans is een groote vriend van Kening Albert en
hij is minister geworden. Dadelijk daarop is het ve-
nijnspuwen der Fransch-Belgische bladen tegen Ne
derland hervat.
Paul Heymans is de zoon van een Amsterdam-
echen Israëliet en huldigt het: ibi ben®, ibi patria.
Zij© politiek is anti-Hollandsch. Zijn échec tegen
over onzen bekwamen Jonkheer van Karnebeek. is
bekend. Hij. zal dat échec wel niet vergeten zijn. Hij
had zich rèeds overwinnaar gedroomd toen de Bel-
gisch-Hollandsche geschilpunten vóór de Hooge Hoe
ren in Parijs zou komen. Waren dat niet de ge&l-
leeirden. der Belgen, die d'aar zouden beslissen?
Van den Franschmah was hij al ze'ker.
Van Karnebeek heeft zijn schitterend pleidooi ge
houden en heeft gewonnen.
(Het recht heeft gezegevierd, want de Belgische
aanspraken waren ongegrond.
De Japansche Ambassadeur complimenteerde
spontaan onzen minister van] Buitenlandsche Zaken
met zijn. succes.
Natuurlijk kan het Japan om het even zijn aan
wie Limbuig, Zeeuwisoh-Vlaanderen of de Wielingen
behooren zal, maar toch was het den Japanschen di
plomaat duidelijk dat hier een bekwaam man een
goede zaak uitmuntend verdedigd en het pleidooi
gewonnen had.
Zal de ijdele Heymans dat échec ooit vergeven?
Het niet van Frankrijk meer los te wurmen Bel
gië zal misschien weer op de zaak terugkomen.
Het oppermachtige Frankrijk zal den vazalstaat
wellicht beloften doen. De onaifhankeHJkheidsboog
doet in ieder geval zonderling aan.
Mooi is echter het geheel en ook zeer k la fran-
Caise.
Het gebouw aan de rechterzijde bevatte de Jaar
beurs. De entrée was 's morgens 2 en s' middags 1
franc, voor beide tentoonstellingen.
Toen ik binnenkwam, viel mij dadelijk op, dtat dit
een mooi tentoonstellingsgebouw is, dat alles wat
hier uitgestald wordt, tot zijn recht komt.
Wat een ruimte, wat een helder lichtl
De galerijen' 'zijn al even voordeelig belicht als
overal de groote hall.
Dadelijk, toen ik binnen kwam, werd mijn oog door
een© Hollandsche inzending getroffen.
Philips heeft een waarlijk schitterende reclame
voor zijn gloeilampen.
Wel is daar vlak bij; eene Belgische fabriek, die
in het Fransch de aandacht vraagt voor het feit, dat
haar lampen van Belgisch fabrikaat zijn, van Bel
gische producten gefabriceerd, door Belgische arbei
ders gemaakt.
De Philips lamp heeft een wereldreputatie en ten
slotte vraagt men niet steeds om wat vaderlandsche,
dtoch tevens wat goed fabrikaat is.
Philips was een waardig vertegenwoordiger van
Nederland.
Dat zelfde gold' voor de Heem af. Het doet be.
paald goed' te zien hoe deze Twentsche fabriek voor
den dag komt.
Niet. veel verder waren de Kromhout-motoren
De indruk van Heemaf en Kromhout is voor alles,
degelijke, zorgvuldige afwerking, groote soliditeit.
Er was niets aangasmukt. Zoo graag spreekt men
over Hollandsche degelijkheid, welnu wat daar
stond, stond als een stoere Hollandsche visscher op
zijn zeebeenen: een bonk degelijkheid.
Wanneer je dat ziet, dan rek je je als Hollander
eens even uit en hebt hét gevoel van: wie doet me
wat?
In' de buurt waren verscheidene Belgische inzen
dingen, oa keurige transport- en transmissie werk
tuigen.
Alles liep mooi, hoor, inaar toen die Hollandsche
degelijkheid, die miste ik.
Wat ziet men op zoo'n Jaarbeurs een maspa arti
kelen.
Beantwoordt de Jaarbeurs aan uw verwachtin
gen? vroeg ik hier on daar.
Meestal was het antwoord ©enigszins ontwijkend.
Een der heeren wees op hot publiek en zei, dat
dit publiek eigenlijk reeds mijn vraag beantwoord
de. Inderdaad was het publiek met een koop-
zuchtig publiek.
Het leek wel of alle meisjes-kostscholen op de
Jaarbeurs losglaten waren.
Nu was dat van een aestethiseh standpunt bezien,
allerminst onaangenaam en het bracht een ge-
zelligen jongen toon over de zaal, maar van een
jaarbeursstandpunt bekeken moest het, dunkt mij,
wel ©enigszins teleurstellend werken.
Ik heb overigens den indruk gekregen, dat de
meeste der overige bezoekers niet kwamen om han
delsbetrekkingen aan te knoopen, dooh eenvoudig
om eens rond te neuzen.
Er was veel leelijks te zien ook. Ik heb metf
stomme verbazing gekeken naar de smakeloos op>-
gesmukte kachels en haarden. Ai, wat een wan
smaak. Trouwens het komt mij voor, dat de Bel
gen weinig meubileeringssmaak hebben en heel
graag schreeuwerige dingen in hun kamers plaat-
sen.
Wanneer men de.huizm eens inkijkt, valt dat
dadelijk op.
Ik spreek natuurlijk niet vau de mooie interieurs
der késteelen.
Daar heb ik dikwijls mooie oude meubelen en
tapijten aangetroffen.
Toch was er soms iets schreeuwerigs, iets dat
de atmospheer der traditie verstoorde
Het is eigenaardig, zooveel als het Belgische
karakter van het Nederlandsche verschilt.
Het is bepaald een genoegen, de Belgen te ob-
serveeren en studies te maken.
De overheersching door eeuwen heen heeft een
onuitwischbaar stempel op het Belgische Volk ge
drukt.
Zal het ooit uitgewischt worden?
Ik betwijfel het sterk.
Wat mij betreft, ik kan best met hen opschie
ten en ik bemerk van dien zoogenaamden Hol-
landerhaat niets.
Ten slotte wordt men in elk land behandeld zeur
als men verdient en men moet als vreemdeling in 'n
ander land nooit vergeten, dat bijna ieder mensch
liefde voor zijn eigen land, zijn eigen volk bezit.
In Engeland heeft men werkelijk lieden, die heel
ongaarne een vreemdeling ontmoeten. Meestal is
het een eigenschap door den betrokken persoon
als een soort advertentie omtrent zijn persoon, ver
troeteld.
Natuurlijk kón het niet uitblijven dat ik zulke
lieden in Engelanjl ontmoette.
Het is een delicate quaestie, om, indien zoc
iemand zijn vreemdelingen-antipathie doet blijken,
de waardigheid van zijn natie hoog te houden zon
der onbehoorlijk, sarcastisch of grof te worden.
Maar het is een quaestie die de moeite waard is,
want soms wordt de persoon bekeerd en dat is een
triomph.
Om op de Jaarbeurs terug te komen, was het
jammer dat het zoo bitter koud was.
Ik sprak verscheidene bezoekers, die om de koude
eerder weggingen, ofschoon zij plan hadden gehad
allerlei speciale zaken to gaan zien en eventueel
te koopen.
Ik kan het den menschen niet kwalijk nemen.
Voor een gewoon burger heeft zoó'n jaarbeurs
eigenlijk niet veel aantrekkelijks.
Men ziet te veel dingen dicht bij elkaar uitge
stald en wordt moe van al het kijken, het geloop
en gedraai dor bezoekers, het lawaai dat in som
mige afdeelingen gemaakt wordt, o.a. het probee-
ren van motorhoorns.
Toch ben ik bSB dat ik eer geweest ben. Ten
eerste om het mooie gebouw te nebben leeren ken
nen, ten tweede om het goede figuur dat de Hol
landers er sloegen.
Dat doet een vaderlandslievend man goed.
De Jaarbeurs blijft tot 15 April open
Toen ik terugkwam in Brugge en naar het hotel
terug liep, spoelde het carillon op het Belfort,
Het was net inluiden van den verjaardag des Ko-
nings, die heden gevierd wordt.
Vanmorgen om 7 uur speelde het oarillon de
Brabanconne, het Belgische volkslied, en dadelijk
daarop werd de geweldige klok van hot Belfort
geluid.
Het was te veel op eens. Het duurde een half
uur en ik heb er hoofdpijn van gekregen.
Toen het half uur om was, zweeg de groote klok
en bleef het carillon doorbeieron.
De beiaardaar speelt leuk. Zooals hij de Vlaam-
sche en Hollandsen© boerendansen speelt, is oenig.
Ik kon niet meer in bed blijven en lag even. daarna
als een jeugdige kikker in mijn bad te spartelen.
Wat een vreugde, er was zon.
Zou de lente dus eindelijk komen?
Vergeten was hoofdpijn, vergeten alle kleine
en groote zorgen en ik zag alles weer zonnig in.
Heerlijke zon, die speelde met de Belgische)
kleuren, die vroolijk aan de vlaggestokken wap
perden.
De groote klok bleef zwijgen, doch het carillon
speelde door.
Die groote klonk heeft vroeger in de San Salvar
dor-toren .gehangen, doch is jaren geleden naar het
Belfort overgebracht en dient als victorie-kloM,
wordt slechts bij hooge uitzondering in beweging
gezet.
De Duitschers hebben de Brugsche burgerij twee
maal gedwongen deze klonk te luiden. Eenmaal na
de teekening der vrede van Brest met Rusland. De
Brupgenaren, die opgecommandeerd waren, om
lustig te kleppen, saboteerden en droevig alsof het
een begrafenis gold, klonken de zware toonen
vanaf het Belfort.
De' tweede maal moest de klok geluid worden ter
eere van de Vlaamsche Hoogeschool te Gent.
De Duitschers hebben daardoor weer eens blijk
gegeven van hun verwaandheid, die hen verhindert
om een ander volk inderdaad te leeren begrijpen.
Niets heeft zoo duidelijk tegen de Vlaamsche
Hoogeschocl gesproken als die geweldige stem daar
boven Brugge.
Die stem heeft tot heden toe het oor van vele
oprechte Vlamingen op een wijze getroffen, die de
Hoogeschool te Gent als een aanfluiting van
Vlaamschheid doet gevoelen.
De Vlaamsche Hoogeschool te Gent blijft her
inneren aan de dagen der groote vernedering
door de Kuituur verspreidende Duitschers.
Een eerlijke goede zaak is door Duitsche onhan
digheid bedorven.
Het groote marktplein baadde om half elf in het
zonnelicht.
De schetterende klaroenen der Belgische infan-
teriee deden zich hooren, terwijl de troepen van uit
do Breidelstraat de markt op marcheerden.
Mooie marschmuziek streelde het oor, terwijl
de troepen zich opstelden.
Het publiek vormde een groot carré.
Tegenover de militairen,, precies tegenover het
vaandel, stelden zich eenige burgers op, vrouwen
en mannen. Het waren ouders van gevallen dap
peren, aan wie de decoratie door ae zonen ver
diend, uitgereikt zou worden.
De generaal' en zijn staf arriveerden en ton
slotte precies om elf uur, de Gouverneur van
West-Vlaanderen.
De ban werd geopend, de legerorder voorge
lezen en het Koninklijk Besluit waarbij de deco
raties verleend waren.
Een korte toespraak en de Generaal' hechtte de»
eereteekenen op ae borst der ouders.
De muziek speelde het volkslied, terwijl _de_soI-
daten het g-eweer presenteerden.
De troepen defileerden voor den Generaal, d.en
Gouverneur en de gedecoreerden, terwijl de muziek
.de "Sambre et Meuse liet hooren. Do troepen mar
oheerden af, de muziek volgde, de autoriteiten na
men afscheid van de gedecoreerden en van elkaar,
eenige minuten later had het plein weer het ge
wone aanzien, slechts de vele vlaggen getuigden
van een feestdag.
Eindelijk hebben we dan het langverwachte ver
slag der commissie-Dawes en -McKemna.
Thans weten we, hoe dé vakmannen der Entente-
landen, na langdurig onderzoek in Duitschland en
tal.looze conferenties met en ondervragingen, van
Duitsche deskundigen en zakenlieden, zich de recon
structie van Europa voorstellen. Wat naar hun mee
rling kan en dus moet worden betaald en op welke
bedragen de verschillende schuldeischer-naties dus
zullen kunnen rekenen.
Zeer veel wijken de conclusies d'ear commissies
niet af van wat reeds vroeger in deze aangelegen
heid is besproken en voorgesteld. Men is niet mede-
lijdener tegenover Duitschland geweest, doch heeft
aan den anderen kant ook extreme edschen van.
sommige crediteuren niet gebillijkt. In totaal blijkt
de schatting van wat Duitschland kan betalen,'ruim
de helft hooger te zijn dan de Duitsche regcering
haar draagkracht zelf heeft getaxeerd. Dit was on
vermijdelijk en vermoedelijk zal Duitschland mot
dezen aanslag wel genoegen nemen yomdat hij ten
slotte belangrijk blijft beneden de taxatie bijv. door
Frankrijk aangenomen. Een taxatie wij wezen er
reed§ vroeger op die niet tot stand' was geko
men door becijfering en schatting, doch uitsluitend
op de basis van Frankrijks minimumbehoefte.
Die taxatie is uitgeschakeld en men kan vrijwel
aannemen, dat, nu de rapporten eenstemmig zijn
vastgesteld, het de Franschen zijn geweest, die het
meest hebben moeten toegeven. Vandaar dan ook,
dat men er goed aan zal doen deze rapporten nog
niet te beschouwen als de definitieve regeling, doch
er wel zeker rekening mede te houden, dat de.
Commissie varï Herstel ex nog een- ernstig woordi over
zal hebben te spreken,
In de voorstellen zelf kan men als het ware met
den vinger aanwijzen, wiens plannen zijn gevolgd.
Een belangrijk deel der technische regeling stamt
van Belgische ontwerpen af. De onverbreekbare sa
menhang tusschen' de Duitsche betalingen en de
geinterallieerde schulden komt oorspronkelijk van
Mussolini.
Het doen strekken van de industrie, handel en
landbouw, zoomede van de spoorwegen als algemeen
niet gespecificeerde hypotheek, is van huis uit een
Duitsch denkbeeld, terwijl de regeling van een vast
maximumbedrag per jaar, wa.arin alle betalingen
zonder onderscheid zijn inbegrepen, het eerst door
Engeland is geopperd.
Het zou veel meer plaats vereischen, dan voor dit
artikel beschikbaar is, als wij een overzicht wilden
geven van de .misslagen zelf, van de gevolgde rede
neering en van de voorstellen op grond van het
onderzoek aan de. hand gedaan. Wij moeten ons
beperken tot enkele hoofdmomenten.
ln> de eerste plaats krijgt Duitschland géén volle
dig uitstel van betaling gedurende eenige jaren.
Wel een vermindering van lasten. Deze regeling
wordt voorgesteld om de verschillende landen, die
rekenden op leveranties in natura, niet te dupeeren.
Dientengevolge wordt het schema van betaling al'
dus:
Men begint met een internationale leendng van 800
millioen goudmaric, die zal dienen voor stabilisa
tie van het geld en verkrijgen van evenwicht in de
begrootinlg. Die stabilisatie wordt verkregen door
stichting eener goudbank, mei een kapitaal van 4w
