Gemengd Nieuws.
Brieven oyer Engeland.
Kedames.
verhandelde ter algemeene vergadering, waarvoor
hem dank werd gezegd.
De rekening van den penningmeester sloot met
een voordeelig saldo van f113.291/» en een eind-
oijfer van f571.88.
Algemeen goedgekeurd, gehoord de kasnazieners.
De begrooting 1924 werd vastgeeteld op een eind
cijfer van f495.291/».
De aftredende bestuursleden, de heeren Van
Kampen en Jb. Kloosterboer, niet herkiesbaar, wer
den vervangen door de heeren Jn. Boskamp en J.
Roos Sr., van wie de eerste, tegenwoordig zijnde,
de benoeming aannam.
Na de rondvraag, waarbij de afgotredenen
dank gezegdwerd voor samenwerking, sloot de
voorzitter ae vergadering.
SCHAGERBRUG.
Dinsdag 10 April werd door de leerlingen der
Landbouwhuishoudoursus te Schagerbrug een be
zoek gebracht aan het Museum voor Ouders en
Opvoeders te Utrecht, Nieuwe Gracht 41. Voor de
leerlingen van het Landbouwhuishoudonderwijs, die
allen een cursus hebben gevolgd in Kinderverzorging
en Opvoeding, was dit bezoek meer een'' aanschou
welijke les, aansluitend aan de gevolgde lessen.
Vele onderwerpen, op de lessen besproken, zagen
we hier in werkelijkheid voor ons en werden nu
beter begrepen.
Hier zagen we 't eigen, knusse speelhoek je van
het kind en het zag er zoo verleidelijk uit, dat
S1CU, live VA O IUUÖUW 1UW UOVACJVACJLJJA nciuiB t V»
en kosten 't geheele uitzet van haar kleintje zelf
kan maken en waarvan van alle modellen men de
patronen kan naknippen, viel de af deeling hygiëne
zeer in den smaak. Hier werd door mooie foto's
en platen duidelijk gemaakt hoe door een doel
matige en hygiënische verzorging veel gebreken
voorkomen kunnen worden. Tevens blijkt hieruit,
hoe nuttig de lessen in kinderverzorging en opvoe
ding zijn.
Ook op 't gebied van handenarbeid en fröbelen
was veel moois en leerzaams te zien.
De uitgezochte bibliotheek van kinderboeken,
voon alle leeftijden, viel niet minder te bewonderen
en gaarne hadden we nog wat langer geknuffeld
in al die aantrekkelijke deeltjes, maar de tijd
ging veel te vlug.
Na in het Museum een kopje thee te hebben ge
dronken, moesten we weer naar den trein, allen
toch met een gevoel, van den dag goed en prettig
te hebben besteed.
Dit Museum, onder de Noord-Hollanders nog bij
weinigen bekend, is een bezoek ten volle waard en
we raden een ieder aan. die in XJtreoht mocht ko
men en belang stelt in hetgeen voor de opvoeding
van de kinderen wordt gedaan, eens een kijkje te
gaan nemen. Het zal hen zeker niet berouwen.
- ANNA PAULOWNA.
Naar wij vernemen, is de heer F. J. Dam en, on
derwijzer aan school I te Kleine Sluis, benoemd
tot hoofd der school in de gemeente Oudendijk.
- ANNA PAULOWNA.
Aan den Burgemeester dezer gemeente is door den
Commissaris der Koningin met ingang van 19 April
verlof verleend, om, in verband met zijn onge
steldheid, gedurende een maand buiten de gemeente
te verblijven.
- ANNA PAULOWNAPolitie,
Verloren: een zakmes.
BIGAMIE.
De Haagsche politie is een geval van bigamie
op het spoor gekomen. Als verdacht zich aan dit
misdrijf te hebben schuldig gemaakt, heeft-zich in
het begin van deze week op een scheepswerf in den
omtrek van Dordrecht aangehouden aen 34-jarigen
eleotrotcchnischen ingenieur, met Duitsoh diploma,
F. S., die in 1890 te Utrecht uit Duitsche ouders is
geboren en omtrent wiens nationaliteit de politie
nog geen zekerheid heeft De aangehoudene zelf be
weert Nederlander te rijn.
22-jarigen leeftijd, in het huwelijk met een Duit
sche vrouw, uit welk huwelijk drie kinderen
werden geboren.
Den geheelen oorlog maakte hij mee als gegradu
eerde in het Duitsche leger, en in die jaren van
heen en weer trekken schijnt S. van zijn vrouw
te zijn vervreemd. Toen hij na den oorlog in
Duitschland geen bestaan kon vinden, is hij weer
Inmiddels bleef zijnt nog steeds in "Duitschland
vertoevende eerste vrouw, die met haar gezin in
behoeftige omstandigheden verkeerde, nasporingen
naar S. hier te lande doem, en het sohijnt, dat ook
van de zijde van de familie van de tweede vrouw
inlichtingen omtrent 8. zijn ingewonnen. Het toeval
wilde, dat beiderlei verzoeken om inlichtingen te
recht zijn gekomen in handen van denzelfden
ambtenaar, tengevolge welken toevalligen samen
loop van omstandigheden het verleden van .8., in
het volle daglicht kwam, waarop diens aanhouding
aan de soheepswerf volgde.
Eigenaardig is het, dat toen 8. in 1922 om in
Den Haag te huwen, uit Duitsohland zijn papieren
liet overkomen, uit deze bescheiden volstrekt niet
bleek, dat hij roods gehuwd was.
De aangehoudene heeft voor den oommissaris van
politie, den heer Kramer, een volledige bekentenis
afgelegd.
Het onderzoek in deze zaak, ook voor zoover dit
in Duitschland zal worden gehouden, berust in han
den van de Haagsche politie.
8. is vandaar ter beschikking van de justitie ge
steld en naar het huis van bewaring overgebracht.
Detweede yrouw. wier huwelijk ontbonden zal
worden, is zeer oriaer den indruk van het geval;
zij is naar haar familie teruggekeerd.
die dagen zond hij van tijd tot tijd aan zijn
vrouw in Rijnland geld, welke geldzendingen ech
ter gaandeweg minder werden en ten slotte geheel
ophielden. De vrouw raakte ook het spoor van S.
door diens voortdurend verhuizen geheel kwijt.
Een paar jaar geleden kreeg 8. een vaster betrek
king op scheepswerven rond Dordrecht en op een
van de kantoren van deze werven kwam Hij in
kennis met een 22-jarig meisje uit gegoeden burger
stand. Deze kennismaking leidde tot een huwelijk,
-dat in 1922 voltrokken werd in Den Haag, waarna
8. zich aldaar ook vestigd. Uit Hit huwelijk werd
één kind geboren.
Volgens de verklaringen, die 8. thans aan de
politie heeft afgelegd, heeft hij van 1922 tot nu toe
voortdurend in angst geleefd, dat zijn dubbel hu
welijk aan den dag zou komen. Hij heeft zijn
tweede vrouw geheel onkundig gelaten van zyn
eerste huwelijk.
hen. Toni kon niet slapen, lag a'ldoor te denken
aan dien heerlijken avond met Hugo... aan zijn kus
sen.... zijn teederheid... zijn hartstocht Dit was het,
waarnaar ze al die jaren verlangd had.
Ze stond heel vroeg op en kleedde zich. Om tien
uur zou Hugo haar komen halen en ze zouden naar
den tuin van de villa gaan .en onder de magnolia
boom en zitten.
Natuurlijk zou hij haar nu alle mogelyke dingen
over haar leven vragen. Ze had Hugo in de mee
ning gelaten, dat ze 24 jaar was... uit louter ijdel-
heia natuurlijk... en ze had .dit heel goed direct
daarop nog kunnen intrekken, maar ze vond het
geen prettig idee, dat ze ruim 6 jaar ouder was
aan hij. De dagen vlogen voorbij, dagen vol zon
en geluk. Het was nu ongeveer een week, na dien
eersten avond toen hij haar gekust had.
Hugo had dien middag niet lang bij haar kunnen
blijven, was veilplicht geweest naar Florence- te
gaan. Toni was dien avond alleen. lederen dag wa
ren er brieven van Jean gekomen, en. te had geeh
enkele beantwoord, de brieven maar even vluchtig
doorgevlogen. Zou ze hem vanavond nu schrij
ven en hem de waarheid zeggen? Maar hoe zou ze
'het moeten uitleggen? Ze kon toch niet kortaf
schrijven: „Ik heb een man ontmoet, op'wien ik
verliefd ben geworden en we brouwen al in een
dag of tien."
Dit was de waarheid, maar het was hafer. felsof
ze niet aan Jean kon schrijven. Er is een heel groo-
moreele moed toe nooaig om aan iemand, van
JS,
kon haar haar groote genegenheid voor de Saulney
niet doen vergeten. De laatste drie jaar was hü
als het ware een stuk van haar leven g^weerft:
alles, wat ze nu was geworden, had ze hem te
danken.... nooit was hem iets te veel voor haar
geveest, en hij had ook nooit iets teruggevraagd.
In gedachten maakte' ze een vergelijking tus-
echen de beide mannen. Aan Hngo had ze genoeg,
omdat hij haar zijn heerlijke, enthousiaste jeugd en
EEN VREEMD GEBRUIK.
Een der vreemd&oortigste, uit vervlogen tijden
overgebleven Palmzondagen-gebruiken wordt tot op
den huidigen dag in het ülaatsje Caistor in Lin-
colnshire in eere gehouden. Op dien dag wordt on
der den dienstt in het voorportaal der kerk door
de leden der gemeente naar hartelust geklapt met
groote ouderwetsche zweepen of veedrjiverspuntstok-
ken aan welker uiteinden een leeren beurs, dertig
koperen stuivers bevattende, 'vastgeknoopt is.
Reeds in 1836 diende de ambtsheer een verzoek
schrift bij het Hoogerhuis in om aan dit schandaal
een einde te maken, desnoods door een noodwetje,
want de bisschop van Lincoln was blijkbaar niet
in staat het ingewortelde gebruik uit te roeien. Bij
die gelegenheid bleek dat de gewoonte waarschijn
lijk ontstaan was ter herinnering aan een soort
zoenoffer voor een gepleegden moord, maar die was
dan in. elk geval al zoo lang geleden dat er histo
risch geen andere aanknoopingspunten te vinden
waren. Ondanks het verzoekschrift daverde de kerk
het volgend jaar weer van het geknal en geklap
en uit een bericht in een der Engelsche bladen blijkt
dat daarin ook deze week nog niet veel verandering
w as gekomen.
EEN STRIJD OM EEN HUIS.
Eergisteren zou in de Rue Gauthey te Parijs de
wed. Pariel, moeder van tien kinderen, uit haar
huis worden gezet, daar het uitstel, dat zij1 had ge
kregen, verstreken was. Zij' had nog geen ander
huis gevonden en dreigde dus dakloos te worden.
Toen de politie verscheen om de operatie te ver
richten, hadden zich ongeveer zeshonderd buren en
belangstellenden voor de woning verzameld, vast
besloten een krachtige verdediging te organiseeren.
De politie was zoo verstandig het niet op geweld te
laten aankomen, en verleende de vrouw opnieuw
uitstel.
POGING TOT BEDWELMING IN EEN AUTOBUS.
Scotland Yard is aan het zoeken naar een man
en e>en vrouw, die dezer dagen in een autobus te
Londen gepoogd hebben een meisje te bedwelmen
door middel van een onderhuidsche inspuiting. Een
man zat naast haar en eensklaps voelde het meisje
een plotsfclingen prik in haar been als van een
raald. Zij sprong dadelijk op, waarop de man de
bus verliet. Terzelfdertijd vroeg een vrouw, die
achter haar zat, of zij zich niet wel voelde en of zij
haar thuis mocht brengen. Achterdocht koesterend
wees het mei9je het aanbod af en liet zich door
andere passagiers thuis brengen. De vrouw verliet
de autobus eveneens onmiddellijk, vóór het meisje,
dat zich onwel voelde en schier bewusteloos was.
verder tegen haar kon spreken. Blijkbaar had de
geheimzinnige man gebruik gemaakt van een
spuitje voor ondertiuidsohe injecties*, doch doordat
zij dadelijk was opgestaan, was niet de geheele in
houd ingespoten.
DE VLIEGTOCHT OM DE WERELD.
Volgens een bericht uit New York, heeft een der
vier Amerikaansche vliegers die, elk in een Ame-
rikaansch legervliegtuig, bezig zijn een tocht om
de wereld te maken, zich genoodzaakt gezien op zee
een nood-daling uit te voeren. Het is majoor Martin,
die thans vermist wordt. Er is een Amerikaansche
torpedoboot uitgestuurd om hem zoo mogelijk te
redden.
Uit Chignik in Alaska zijn berichten ontvangen,
behelzende dat de leider der Amerikaansche vliegers.
Martin, heeft moeten landen voor hij Chignik be-
Majoor Martin, de leider van den Amerikaan
schen wereld-rondvlucht, is gisteren behouden te
Portage Bay in Alaska aangekomen.
HET ENGELSCHE VLIEGWEZEN OP DE RIJKS
TENTOONSTELLING.
De vooruitgang op het gebied van het Engelsche
t
vliegwezen wordt op afdoende wijze gedemonstreerd
in het Engelsche regeeringspaviljoen op de rijks-
tentoonstelling te Wembley door middel van "model-
len die een nauwkeurige' reproductie te zien geven
van de laatste verbeteringen in modellen en uit
rusting. Een van deze modellen is in het bijzonder
vernuftig en stelt den toeschouwer in staat, de ge
heele route Londen—Parijs te zien met treinen in
beweging en stoomschepen in echt water, terwijl
vliegtuigen er realistisch boven vliegen. De respec
tieve snolheden van de verschillende middelen van
verkeer zijn zoo berekend, dat de tijdverschillen van
de modellen in overeenstemming zijn gebracht met
de verschillen van de werkelijke diensten. Het mo
del is dertig voet lang en twintig minuten verte
genwoordigen vierentwintig uur. Zoodra de zon on-
aergaaty worden de lucht vuurtorens, marinevuur-
torens en lichtschepen ontstoken. Bij het vallen van
de duisternis beginnen de verschillende signalen
van de aarde te werken en wordt een -beeld gegeven
van het vliegen bij nacht, zooals dat in de toekomst
zal plaats hebben.
12 April 1924.
Groote menschen blijven nieuwsgierig als kinde
ren. Kinderen, jongens in elk geval, zooals ik bij
ondervinding weet, zijn niet tevreden, voor ze het
inwendige van hun speelgoed hebben onderzocht
Voor het speelgoed heeft dit gewoonlijk tot resul-
Vtaat, dat er niet meer mee te spelen valt. En
groote menschen?
O, die hebben ander speelgoed. Vooreerst de aar
de. Daar is al zóóveel aan te ontdekken aan den
buitenkant alleen, dat je nog niet eens direct met
het inwendige behoeft te beginnen. Hoewel
Noord- en Zuidpool zijn nu bezocht, de top van
Mount Everest is bijna veroverd. Nog een stuk of
wat binnenlanden hier en daar* met of zonder
menscheneters, een wandeling over den bodem van
den oceaan en nog een paar kleinigheden van der-
gelijken aard, en dan wordt het hoog tijd het in
wendige van dit groote-menschenspeelgoed eens
goed te bekijken. Waarbij de nieuwsgierige onder
zoeker wel eens voor heete vuren kan komen te
staan.
Misschien zóó heet, dat hij toch liever voorloopig
den blik naar boven, inplaata van naar "beneaeo
slaat. Wat is nu kennis van onze planeet alleen?
Eén zoo'n klein hemellichaampje, temidden van
zooveel duizenden andere, waaronder er zijn, die
onze aarde konden opslikken, t zonder er onpasse
lijk van te worden. Waarom, bijvoorbeeld, niet eerst
nog wat meer kennis, van de maan?
J a, ik weet wel, dat we al heel wat van de maan
weten. Meer dan onze overgrootvaders, honderd
jaar geleden. Maar aan kennis komt nooit een ein
de, en wie weet, hoe onze achterkleinkinderen
lachen om onze ideeën omtrent die maan. Hoe elk
schoolkind spot met de kennis van onze geleerdste
sterrenkundigen.
Ieder schoolkind zal u nu vertellen, dat de maan
onbewoond en onbewoonbaar is. Dat ze geen
dampkring heeft. Dat... enz. En wat dachten de
houden, waarbij ien „koffiekan" schrijft en
„thee;pot" uitsprrtj, vermeldt de sohrijver niet.
Nikola Tesla h't medelijden gekregen' met de
Martianen, wier m door de luohtruimte was als
die eens roepend in de woestijn. In Amerika is
altijd wel geld ye het een en ander te krijgen.
Wat Tesla noodiHad, werd hem verschaft Dat
was in de eerste jats een geweldig af zendstation,
wat natuurlijk ge«onoverkomelijke bezwaren ople
verde. En iii deveede plaats een eleotrisone
stroom van voldoae kracht, om Mars te bereiken, j
Enkele honderdegnilHoenen paardenkracht was l
alles, wat hü hij &dig had. Of er misschien nog
één of twee paarakracht aan ontbraken, weet ik
niet. maar het sohfc, dat men op Mars nog steeds
wachtend is.
Tot de andere ikindingen van Tesla behooren.
een eleotrische mine, die, op hetstrand opge
steld, zulk een geudige vloedgolf kan opwekken,
dat een heele viocfran Dreadnoughts op een af
stand van vele min één, twee, drie naar den
kelder gaat. Aan te uitvinding schijnt ook nog
juist éen kleinigh te mankeeren, ovenals aan
die waarmee Testa lle ziekteveroorzakende baote-
riën door middel i electriciteit naar de' andere j
wereld wil helpen. ïsschien zijn de Marsbewoners
wel bang, dat hij 6 hun mee op wil schepen, en
geven ze hem daar geen antwoord.
Eerlijk geeegdi hel j meetr eerbied1 vootr de .uitvin
ding van Mr. Anühur ansome, die men beeft, kunnen
lezen in de Manchet Guardian. Mr. Ran&ome be
wondert de draadlooTtelephonie, maar zou er gaar
ne een kleine verbeting in zien aangebracht. Hij
vindt, en ongetwijfelai.il en felle dames dat miet hem
eens zijn, dat luister^ wel heel aardig is, maar dat
je cok eens wat terunnoest kunnen zeggen. Of als
zeggen nu eenmaal ayiuut buntengesloten is, terug
moest kunnen doe
Een ellendig idee,
zoo zit met d!at ding
afstand van zooveel
gen, waar je 't heel<
lijk, je kunt ophoudei
dat die vervelendie k<
evengoed doorgaat, ei
jouiw oordeel, vergift!,
lang je 'luistert, weet
Loop je heen, dan stel
Mr. Ran&ome, dat 'je daar
je .ooren en je hoort op een
iemand dingen verkondi-
mdet mee eens bent. Natuur
iert, luisteren, maar je weet,
aan den anderen: kant
lizenden menschen, volgens
iet zijn drogredenen. Zoo-
.tenminate nog,, wat hiji zegt.
je de zaken misschien nog
geleerden daarover in 1824? Het 'Engelsche week
blad de Observer heeft de eigenaardigheid elke
week iets over ie drukken uit haar nummer van
Ageut voor Scüagen i Firma A, J. PU1NÜ.
precies een eeuw geleden. Welnu, in een nummêr
van Maart 1824 lazen onze overgrootvaders, dat
Professor Gruithuisen in Munchen met behulp van
een groote telescoop er in geslaagd was, nieuwe
ontdekkingen op de maan te doen. Dicht bij den.
evenaar had hij een kolossaal gebouw gezien, rin
vorm gelijkend op een fort met wallen. Bovendien
een groote hoeveelheid regelmatig aangelegde wé
gen en duidelijke bewijzen van het bebouwen van
net land. Het bestaan van denkende wezens op de
maan was daardoor voor Prof. Gruithuisen een
vaststaand feit geworden. En dus voor al degenen,
die zijn woorden lazen en er natuurlijk van ^over
tuigd waren, dat .zoo'n professor het wel bij het
rechte eind zou hebben.
Wij zijn nu honderd jaar verder, maar het krioelt
nog van Professors Gruithuisen op deze aarde. We
zijn nog allemaal even nieuwsgierig en zijn dolblij
als we iets nieuws ontdekken, of zelfs, als we mee-
nen, iets nieuws te ontdekken. Daar hebben we
o.a. in Amerika Nikola Tesla.
Zooals de naam reeds doet vermoeden, is do heer
Tesla van Servische afkomst. Bij de telegraphie in
Oostenrijk deed hij zijn eerste kennis van electrici
teit op. Als jongmensch verliet hij Europa, ging
naar Amerika en werd assistent van Edison. Later
heeft hij Ddison verlaten en is op eigen houtjegaan
ontdekken. Eén ding is jammer, tot nu toe heeft
hij de dingen altijd ontdekt op een kleinigheidje na.
Zoo heeft hij gemerkt, hoewel hij daarin, geloof
ik, niet alleen staat, dat 'de Marsbewoners gere
geld bezig zijn naar ons te seinen, 't Ia een zeer
eenzijdig genoegen voor ze, want ze krijgen van ons
nooit een stom woord antwoord. De taal om ze in
te antwoorden behoefde anders geen beletsel te
zijn, zooals een Engelschman eenigen tijd geleden
tot zijn, en natuurlijk een ieders genoegen, heeft
vastgesteld. Immers: de arMtianen hebben een be
schaving, vele duizenden jaren ouder dan de onze.
Engelsen is de meest volmaakte taal, die men zich
denken kan. Dus: op Mars spreekt men Engelsoh.
Of ze er ook de huidige Engelsche spelling op na
zijn grooten hartstocht gaf, maar de Saulnes bezat
het betere gedeelte van haar, dat deel, waarmee
hartstocht totaal niets te maken had. Dikwijls had
ze gevoeld, dat Hugo geestelijk ver beneden haar
stond... maar ze hield van zijn grappige, jongens-
ïtige naïviteit en zijn natuurlijkheid, maar diep
in zich voelde ze, dat hij dit gedeelte van haar zeer
zeker nimmer zou kunnen bevredigen. Bij Jean
miste ze niets van dit alles, maar hjj zou eenvoudig
nooit haar hartstocht kunnen opwekken. De meeste
mannen zijn heel zelfzuchtig, als ze liefhebben... en
toch is het niet in hen te verordeelen, omdat h^
een van de teekenen is, dat ze werkelijk van ie
mand houden. In heel veel dingen deed Hugo haar
aan Robert denken, ofschoon hij geestelijk noch
physiek ooit Robert's gelijke zou kunnen hebben
zijn. Zooals Toni daar bij het open raam dien avond
op Hugo zat te wachten, kwam er plotseling een
gevoel van verdriet over haar. Het was haar, alsof
ze onder een valsch voorwendsel Jean'a liefde
had geaccepteerd, hoewel ze toch niet had kunnen
voorzien, aat Hugo in haar leven zou komen.
Maar ze had hem toch hoop gegeven... Het was
fairer geweest, als ze tegen Jean had gezegd, dat
ze hem haar antwoord zou geven, als ze terug was
Bekomen. Ze begon te schrijven. „Beste Jean....
k moet je een groote teleurstelling bezorgen.
In een week ga ik met een anderen man "trouwen.
Ik
De deur werd geopend en Hugo kwam de kamer
binnen. Ze schoof den brief uit Het gezicht. „Hallo,
kindje, brieven aan het schrijven? Vertel me eens
gauw, of je me niet eent beetje gemist hebt."
„Ik heb je in het minst niet gemist," zei ze
lachend.
„Leugenaarster. Ik heb een allerellendigste
avond gehad, Toni. Er was een zoogenaamd litte
raire man aan tafel en die wilde een geweldig
zwaar gesprek met me beginnen. Trouwens eerlijk
gezegd, begreep ik bitter weinig van al de dingen,
waarover^hij redeneerde."
„En mijn arme, domme jongen had een verve
lenden avond daardoor P"
erger voor dan ze zijn.
Neen, zegt Mr. Ranse©, geef ons luisteraars een
klein middel tot verdeling. Een 'electrisch knopje
om op .te drukken. Zegtüe kerel daar gfod* wat on
zinnigs, dan druk je. Gvolg, idat 'de spreker een
schokje voelt, een heeHaeel, 'heel klein electrisoh
schokje. Zijn tien, twkig .personen verontwaardigd
over het gesprokene, wem, dan wordt diot heel klei-
ne schokje, al een klelcsohokje. Als er nog meer
zijn,, kunnen de verontwardigde luisteraars waar
sohijnlijk al het genoege, hebben op te merken, dat j
de stem van1 den sprekagaat trillen. Misschien hoo-
ren ze hem zelfs'wel m roepen. En als des spre.
kers taal van dién aard is, dat ieder fatsoenlijk
imensch in verontwaardigog zijn 'duim op het knop-
je plaartst en door blijft rukken, dan zou dit tot
gevolg hebiben, dat het mt de stem van dezen spre-
ker op deze wereld alfchas gedaan zou zijn. Het
baantje van luidspreker, of hoe noemt men zoo
iemand, zou minst genoom door Mr. Ransome's vin-
ding, wanneer ze werd togepast, ©enigszins hache
lijk worden. Gelukkig drnmaar voor deze heeren, i
dat het nog, maar een ideis van genoemden heer,
en dat hij waarschijnlijk tfccht, tot Mr. Teölfe met
zijn andere uitvindingen kaar is, om deze zaak ter
hand te nemen.
Tesla is nu weer ,drui beig met een zeer een-
voudiger draad'looze dlandle, welke we au, boven op i
onze huizen zetten. Waeom draadlooze gölven door
de lucht, zegt hij. De acide is een volmaakte over1-
brenger van electriciteit Volgens Tesla loopen we
binnen korten tijd1 met in toestelletje in onzen zak,
prijs een paar gulden, waarmee we op elk oogen-
blik, wanneer we het yrkiezen, en oj> «ik© pb*a.te,
waar we zijn, een redvoering kunnen aanhooren,
die wordt afgestoken is Constantinopel 'of Peking, of
een concert, dat wordfgegeven aan Kaap de Goede
Hoop, Laten we er he beste van hopen. Voorloopig
ontbreekt aan de uitvjiding nog aleents één kleinig
heid.
Hoor uvurpuuliiy eu zorgen.
Mannen zoowei aJj vrouwen hebben onder zenuw
achtige, beproev«Kfe omstandigheden gewerkt Zij
raakten overweikt en missen de kracht om üe
bacillen van gevitte influenza of koude te bestrij
den. Het bloea riakt overladen met overtollig urine
zuur, de nieren worden ondermijnd door d.e te
groote inspanninj: en spoedig volgen verschijnselen
als: hoofdpijn, (uizeligheid, zenuwoverspanning,
urinekwajen, griveel, waterzuchtige oogen, rheu-
matische spierei en door urinezuur aangetaste
gewrichten, stijvi schouders en pijn in den rug.
Daar tegen weden Fosteris Rugpijn Nieren Pil
len aanbevolen, en er dient geen kostbare tijd
verloren te gaan Uitstel leidt ai te vaak tot rhja-
matiek, spit, stemvorming, ontsteking van de nie
ren of baas, en lierwaterzucht. Zelfs ongeneeslijke
kwalen kunnen loor verwaarioozing ontstaan.
Als uw nieren verzwak tl zijn door zorgen en over
werking, tocht, ïoude, epidemisohe koorts, schade
lijke bezigheden,enz., wendt U dan met vertrouwen
tot Foster's Pilhn.
Verkrijgbaar n apotheken en drogistzaken k
fl.75 per flacon (geel etiket met zwarten opdruk).
„Nee, dat nu niet bepaald. Ik kan over alle
mogelijke andere dingen praten, wat ik ook trou
wens aeed, maar die zware philosophische gesprek
ken...."
„Ik ben bang, dat ik je nog zal moeten opvoe
den, Huug."
{,Jo moogt met me doen, wat je wilt, Toni. Maar
luister eens, ze vertelden me vanavond aan tafel
iets over de villa."
Het was Toni, voor een oogen blik, alsof haar 'hart
ophield te kloppen." Je bent toch niet koud, lieve
ling? Waarom rilde je?"
„Nee jongen, ik ben niet kond. Hoe kom je er bij?
Vertel me eens: wat heb je over de villa gehoord?"
„Er was een Italiaansoh advocaat fefen tafel."
„En... wat zei die advooaatP"
„Oh, niets bijzonders... hij vertelde alleen, dat
Lord Robert Wycke, de mooiste man van Lon
den. indertijd in die villa had gewoond-"
j.Oh, was dat alles?" Hugo lachte even. „Ja, dat
wil zeggen, alles, wat voor deze kleine oortjpe
geschikt is om te hooren."
„Wees niet kinderachtig, Huug, Wat vertelde
hij ie nog meer?"
„Ach, net gewone... hij schijnt daar met een
vrouw te hebben gewoond. Vraag het niet meer,
kindje, het is heusch erg onbelangrijk. En ik heb
nog niet eens een zoen van je gehad."
„Ja... maar."
Hij sloot haar jnond met rijn kussen... Door zijn
liefkozingen heen, bleef Toni denken... Wat zou
er gebeuren,, als Hu^go te wélen kwam, dat
daar met Robert gewoond had? Tot op dat
oogenblik had ze nog nooif
Robert, in verband tot'Hu
was zoo lant -
nieuwe groote nartetocht had alles wat achter
haar lag, weggevaagd. Wat zou ze doen? Het hem
vertellen? Nee, ze kon het niet. Waarvoor zou het
genblik had ze nog nooit aan haar leven met
ad tot 'Hugo gedacht. Dat alles
deden tien jaar en deze
dienen? En zou Huug het ooit kunnen begrijpen?
Dien avond kon ze niet in-slaap komen. Hoe had
ze alles, wat achter haar lag, zoo totafel kunnen ver
geten? Ze Had zich aan deze nieuwe liefde gege
ven, en die had haar heele verleden weggewisoht.
In een week, icht dagen zou ze Hugo's vrouw
zijn... In die eeie week zou Hij toch niets meer
in Florence over haar te weten kunnen komen. Er
kwam geen moment het idee bij haar op, "dat zc
Hugo te kort desd: haar eenige gedachte was hem
te mogen behouden. Wanneer een vrouw houdt van
een man, die eenige jaren jonger is dan zijzelf, is er
altijd in haar liefde een gevoel van jalousie of
angst. Ze geeft hem niet alleen de teederheid van
een „amante", maar ze houdt ook van hem,, zooals
een moeder van Haar kind....
Jn de komende dagen verdween Haar ang.<t ge
leidelijk- Hugo was voortdurend bij Haar. van den
morgen tot aen avond. Op een avond sprak hij haar
over zijn familie. „In onze familie zijn ze allemaal
heel jong getrouwd, Toni.. Mijn vader trouwde al
met moeder toen hij precies 21 jaar was. Het is
goed voor het geslacht."
Hij zat aan haar voeten en keek haar plotseling
aan. „Stel je eens voor, Toni.... een landje met
jouw oogen. Zou je het niet 'héérlijk vinden? Dat
zou je toch ook prettig vinden, is het niet, kindje?'
Toni antwoordde niet... schudde mechanisch 'met
het hoofd.
„Nog maar twee dagen, Toni."
„Ongeduldige jongen. Ik heb een huwelijkscadeau
voor je. Maar het is een groot geheim, hoor."
„Ik heb er ook een voor je, Toni, maar je krijgt
het pas over twee dagen. Het is ook een groot ge
heim."
„Ook? Goed, Huug... als je me nu niet zegt. wat
het is, dan wil ik niet met je trouwen,' plaagde
Toni.
„Wil je niet? Dan zal ik je dragen, zooals ik nu
doe. Begrijp je?" Hij pakte haar in zijn jonge
sterke armen en droeg naar een eind weg. Toen
boog hij zich voorover en kuste haar witte schoen*
tje. „Heerlifke voetjes," zei Hij.
„Je f aaore,' zei Toni plotseling, terwijze
hem kuste.
Wordt vervolgd.
