Alltltd Niüiws-
G. ANNEVELDT,
WoensdHg 28 M<-i 1924.
678te Jaargang. No. 7442.
iiiiyBvers i N.V, v.b. TRAPMAN Co., Scbageo
1EESTE BLAD,
De dingen om ons heen.
FEUILLETON.
VROUWENLIST.
3r& \z,gsx&s, r,.ö
DORPEN SCHAGEN,
Rinnenlandscb Nieuws»
SSIA
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiön nog zooveel mogelijk in het eorstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENINO No. 23330. INT. TELEF no. 20
Prijs por 8 maandon fl.C5. Losse nummora 0 cent ADVERTEN-
TI5N van 1 tot 5 rogels f 1.10. iodoro rogol moor 20 cent (bowijsno,
inbogrepon). Grooto lottors worden naar plaatsruimte borekond.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
Gaandeweg komt er meer zekerheid aangaande
df nieuwe regeering in Frankrijk.
Herriot wordt premier en zal een ministerie heb-
b-*\ te formeeren uit zijn eigen radicalen. Wellicht
j: medewerking van enkele niet-aangesloten soci-
h:.-.teni en linksche gematigden.
Van het „bloc des gauches", dat de stembusover
winning bevocht is weinig anders overgebleven, dan
dat het" Poincaré heeft gebracht tot een ontslagaan
vrage.
Bij de officieele socialisten bestaat wel eenige
animo tot samenwerking, doch tegenover de voor
standers vam deelneming aan de regeering zij'n er
bijna evenveel opposanten. Dit heeft onmiddellijk
tengevolgge. dat Herriot nu reeds zijn stembuspro
gramma gaat „verduidelijken". Precies zooals Mac-
Donald deed en zooals ieder premier moet doen, die,
op een principieel programma gekozen, ziet dat zijn
volgelingen te gering in aanital zijn om de noodige
horvormdngen tot stand te brengen niet alleen, doch
ook om een poesje aan het bewind te blijven. Iets
wat tenslotte voor een premier toch ook geen onver
schillig ding is.
De links-radicalen zouden dit en dat en nog wat
wat onmogelijk is als de socialisten niet meehelpen
en bovendien zouden zij! verschillende andere stappen
doen in de richting van den heilstaat volgens de be
schrijving des hèeren Herriot, waarvoor zij de me
dewerking van rechts tegenover de socialisten noo-
dig hebben.
Dit alles komt duidelijk uit in de interviews, die
Herriot om zich heen zaait. Hij wil goede betrekkin
gen met de heele wereld inclusief Duitschland, Dit
willen de socialisten ook en met hun hulp zou het
te doen zijn. Maar zegt hij als wij' Duitschland
tegemoet komen met werkelijk goede gezindheid,
moet Duitschland dit zijnerzijds ook doen. Anders
gaat hot üiot. De logische consequentie van deze ver
klaring kan geen andere zijn, dat dat als de Duit-
schers niet gewillig genoeg zijn, er toch sancties en
wat dies meer zij, zullen worden toegepast. Hetgeen
precies hetzelfde is als wat Poincaré heeft gedaan
Het eenige verschil is, dat de vorige premier de goede
gezindheid bij de Duitschers uit principe loochende,
terwijl de aanstaande leider begint met de kans
op het bestaan ervan aan te nemen.
Aangezien het waanzin zou zijn sancties op te hef
fen, die men straks misschien weer moet nemen en
Duitchland zijn goeden wil niet kan bewijzen, zoolang
de groote rijkdom-prodticeerende streken in vreem
de handen zijn, beteekent deze uitspraak dus niets,
dan dat Herriot desgewenscht onder een anderen
naam de zaak van' Poincaré aan de Roer zal
doorzetten. De voorwaarde voor liquidatie der be
zetting' is onvervulbaar.
Ten opzichte van Rusland) precies hetzelfde. Hij' zal
de Sovietregeering! erkennen nog voor 10 Juni,
zegt de Times! en dan gaan onderhandelen over
allerlei hangende vraagstukken. Met andere woor
den: hij aal stroo dorschen: Rusland een erkenning
geven waaraan het niets heeft en dan gaan onder
handelen over problemen en de oplossing waarvan
de Sovietregeering nooit in West-Europeeschen geest
zal willen toestemmen.
Zoo krijgt Herriot met de erkenning de socialisten
mee. en door zijin beperkende voorwaarden de ge
matigden. De laatsten krijgen nog een extra tege-
moetkbmJng, dat Herriot zich door Moskou niets
zal laten dicteeren.
Wie nu nog niet tevreden is, valt moeilijk te vol
doen!
Wat de binnenlandsche politiek betreft, zal de
heer Herriot ook zooveel mogelijk van twee wallen
eten. Benevens van Wallstreetl
Biji de verkiezingen beloofde hij belastingverla
ging, terwijl rechts zeer noode in de verbooging had
toegestemd, omdat men daar inzag, dat iets anders
onvermijdelijk zou uitloopen op hst bankroet van
den staat en van den franc.
Om een verbetering te brengen in den finian-
cieelen toestand had Poincaré zich uitgebreide vol
machten laten geven. Met de „décrets-lois" (zooiets
als oruze koninklijke besluiten, die kracht van wet
kregen) kon hij! door wat de regeering noodig achtte,
zonder telkens aan Kamer en Senaat de kans te
moeten geven vertraging te veroorzaken of de ge
schiedenis in het honderd te sturen.
Die „décreta-lois" worden afgeschaft en Frankrijk
herademt. Maar: geen belastingverlaging. Want in
de eerste plaats (doch dit zegt Herriot niet) willen
Pierpont Morgan en Lazard Bros, het niet hebben
en zullen zijniet meer intervenieeren als de franc
weer eens naar beneden wordt gejaagd, tenzij die be
lastingen blijven. En in de tweede plaats zal Herriot
de verhoogingen niet schraptpen, omdat daardoor
het begrootingsevenwicht in gevaar komt.
De scherpzinnige lezer, die niet in aanmerking
komt voor een Fransehe ministerportefeuille, ziet
dat deze twee motieven feitelijk hetzelfde zijn. Want
als de begrooting in^evenwicht is, kan geen baissier
ter wereld een ietwat groote contramine tegen den
franc op touw zettera, zonder zich direct geweldig in
de vingers te snijden en zonder de bij evenwicht
onmogelijke baisse heeft Frankrijk de millioenen
van New York en Londen niet noodig.
Het loopt, dus precies uit op wat wij reeds vroe
ger hier ter plaatse schreven: het nieuwe kabinet,
hoe nijdig ook blaffend tegen Poincaré, als premier,
zal uit lijfsbehoud precies doen wat Poincaré moest
doen als consequentie van den jammerlijken toe
stand waarin Frankrijk is gebracht.
Die toestand blijft voorloopig onveranderd en de
zelfde ijzeren noodzakelijkheia, die Poincaré drong
tot belastingverhooging, blijft bestaan en dus ook
zijn opvolger dwingen in hetzelfde spoor.
De frases zullen verschillen.
Zoowel wat het buitenlandsche beleid betreft als
wat het binnenlandsche beheer aangaat.
Herriot zal niet op Zondagspreeken van „haat
tegen den Boche" uitgaan. Zal niet daveren over de
milliarden uit Duitschland te verkrijgen. Doch wel
zal hij dezelfde politiek doorzetten. Misschien met
..een bloedend hart" met „medelijden voor onze me
dearbeiders aan den anderen oever van den Rijn",'
of iets dergelijks. Doch het resultaat zal hetzelfde
blijven.
Poincaré erkende geen Sovietregeering, tenzij
Frankrijk betaald wordt. Herriot zal wel erkennen
en dan ruzie krijgen over de betaling.'
Poincaré legde belastingen op omdat hij er niet
buiten kan. Herriot is er tegen, doch laat ze bestaan,
omdat hiji er óók niet buiten kan.
Plus que, ga change, plus que c'est la même
chose.
Een mensch moet zich in vele bochten wringen
om premier te worden en een poosje te blijven. Eerst
bij de stembus om zijn meerderheidje te krijgen en
dan, bij vaststellen van zijn regeerprogram om zijn
meerderheidje te houden. En aan te dikken.
Linkerwal, rechterwal en Wallstreetl
Daartusschen Herriot
UITKIJK.
PLANTENZIEKTENLEEIL
98.
Op naar Lutjebroek.
Begin Juni zal er te Lutjebroek een bijeenkomst
worden gehouden ter bespreking van aardappelziek
ten. Op deze bijeenkomst zullen verschillende le
zingen worden gehouden, die zeer belangwekkend
zijn. Het programma is als volgt samengesteld:
1. Opening.
2. Ingenieur Sl J. Wellenfdek. Onderwerp: wOn-1
derxeeöers".
3. Ingenieur S. J. Wellensiek. Onderwerp: „Stip-
p elstreep ziekten".
4. Ingenieur N. van Poeteren. Onderwerp: „In
vloed1 van aardappelziekten op den handel.
5. Ingenieur J. D. Koeslag. Onderwerp: „De orga
nisatie van de keuring van gewassen op tuinbouw
gebied."
0. Ingenieur W. B. L. Verhoeven. Onderwerp:
„Verbetering van de aardappelcultuur door ziekte
bestrijding".
Zooals men ziet: sprekers eerste klasse, met. zeer
belangwekkende onderwerpen. Bovendien ligt het in
de bedoeling na elk onderwerp zooveel mogelijk ge
legenheid te geven tot het stellen van vragen, het
maken van opmerkingen en het mededeelen van
practiscbe ervaringen.
Zooals men ziet ontziet Wageningen zich niet om
dezen bijeenkomst te doen slagen. Laten de aardap
pelbouwers daartoe van hun kant medewerken en in
massa opkomen. Er zullen ook lichtbeelden vertoond
worden, zoodat bet een schitterende dag beloofd te
worden.
Allen daarom op naar Lutj ebrook.
Bestrijding van gebit op pas geschaard grasland*
Eenigen t(jd geleden vermeldden de couranten
een bericht van den plantenziektenkundigen dienst
over de bestrijding van den grauwen worm» het in
sect dat op pas gescheurd grasland zooveel schade
kan veroorzaken. Eenige dagen nadat dit bericht in
de couranten gestaan had, kwam een Hóornsche
tuinbouwer bij mij met de mededeeling dat hij wel
gaarne het middel ter bestrijding van emelten wilde
toepassen. Het middel is: vergiftigde zemelen uit
strooien. De zemelen en het Parijsch groen werd nu
in de verhouding van 1 op 25 gemengd, dat wil zeg
gen 1 pond1 Parijsch groen op 25 pond zemelen uit
gestrooid. Twee dagen later ontving ik het volgende
briefje van den heer C. Kieft, den proefnemer:
j „In verband met onze proeven ter bestrijding van
emelten met vergiftigde zemelen het volgende: Za
terdagmiddag zijn, zooals U weet, de zemelen uitge
strooid1 en nu Maandag ben ik eens gaan zien of er
al resultaat was op den arbeid. En ja, ik kan niet
andere zeggen, dan dat het eenvoudig verrassend is:
Bij honderdtallen liggen de emelten op het land en
in de greppels. Wel had ik hoop op eenige oprui
ming, gezien de stellige mededeeling van Wage
ningen doch de uitkomst is in een woord schitte-
rendl Het is reeds aan de gewassen te zien dat de
strijd uit is!
Ik heb mij daarna overtuigd van de opruiming die
er onder de emelte plaats gegrepen had en ik kan
mededeelen, dat het schrijven van den heer Kieft ze
ker niet overdreven was. Bij hoopjes lagen de doode
emelten in de greppels en thans, nu ik dit schrijf is
hét land er geheel van gezuiverd. Ieder die dan ook
last heeft van grauwe worm op zijn gescheurd gras.
land. raad ik ten zeerste aan o verwij ld deze bestrij-
ding toe te passen. Voor belangstellenden is het mis
schien wel goed te weten, dat deze proeven ook geno
men zullen worden te Oudendijk bij de hoeren
Gobra Dik en te Obdam bij den heer Dekker,
De Controleur h. d. Plantenziektenkurdigen
dienst te Hoorn,
K. VAN KEULEN.
Naar bet Engebch van C. N. en A. 11 WH.LIAMSON
B«werkt door W. 3. A. ROLDANUS Jr.
10.
HOOFDSTUK XI.
O'Reilly's eerete blik in de iltkamer gold niet
het meisje. Onmlllekêurig, naar het scheen, wierp
luj een bliksemsvluggen blik naar links, naar dien
kant der kamer, welke het verst verwijderd was
van den grooten stoel, waarin zij zat. Clo's rade-
looze wil om te weten wat hij dacht, begiftigde haar
met iels als helderziendheid. Het bewustzijn verlichtte
nogmaals haar brein. Zij was er zeker van, dat zij
zijn gedachten gelezen had. Hij was bang. dat zij hem
per slot van rekening toch voor den gek hield. Hij
Z|e't Hit" iet haar bedoeling eens was,
'Jïiun' 7 S" halen om haar in d8 gelegenheid
deii zoeken naar datgene wat zij wil vin-
i.T1itnLehïdi,Cl0 11161 E,leen de zekerheid, dat hij
de papieren had, maar ook, dat zij, hier in deze
ehgM15 d.!P linkerkant. Het was
Hij maakte zijn zakdoek nat en bette handig het
3^"^ vVï mei8i6' Het was een verlichting
halen komen en diep adem te kunnen
^iiNu voelt u u zeker wel wat beter, hè?"
„Ja", zeide zij, met moeite nog. „Ik zou eraae naar
buts gaan, maar ik ben bang
„Dat behoeft u niet te zijn. Ik ga met u mee Fr
staat een taxi op ons te wachten. Denkt u dat ïi zal
kunnen, oopen, als ik u een arm gerf?"
maar*op
Nooit nog' was St wfe to°n' 1
woest „U bent heel goS^viSr mKI?-an,^0"
geet nooit, dat ik u dankW b£n."Zeide Z1J' 'Aer*
„Het sput me, dat ik gezegd heb, dat u verdient
uit het raam gegooid te worden," excuseerde hij
zich. „Wat u verder ook zijn mag, in ieder geval
bent u een dapper ding. En nu zijn we bi] de
deur. 'Denkt u, dat u naar de lift kan loopen?
Leun maar goed op mijn arm"
Zij deed het.
Zij kwamen bij de lift, die hen binnen enkele
i oogenblikken# beneden bracht. Clodagh hield zioh
flink, tot zij in den taxi zat. en zou zich ook zonder
te veel inspanning want haar flauwte had het
jonge meisje goed gedaan tot het einde van den
rit flink hebben kunnen houden. Het was echter
haar métier niet om ..zich flink te houden". Haar
taak was slechts half volbracht. Het moeilijkste
gedeelte moest nog komen.
Zij wist of dacht, dat ze wist dat O'Reilly
de papieren had* dat zij in New-York waren; niet
alleen in New-York, maar in de zitkamer in het
Dietz Hotel. Zij lagen daar op een geheime plek en
een oogenblik was hij bang geweest, dat zij die
plek wist. Hij had gedacht., dat zij, terwijl hij met
zijn# rug naar haar toe stond, proboeron zou de
papieren jto stelen. En Clo's vlugge geest, die dit
allee afleidde uit wat er gebeurd was. leidde er
ook nog iets andere uit af. Hij zou niet bang. ge
weest zijn, indien het geheim onmogelijk door een
buitenstaander gevonden zöu kunnen worden.
Het kan ftiet onmogelijk zijn. Het -kon zelfs niet
moeilijk zijn, wanneer zij hot raadsel zou hebben
kannen oplossen in het korte oogenblik. dat hij
met rijn rug naar haar toe stond. Voor haar was
O'Reilly's ongerustheid een hoopvol toeken. Ergens
aan den raamkant van zijn zitkamer vén het Dietz
Hotel waren de papieren, die Engel hebben moest,
verborgen. Iedere seoonde gedurendo haar loopor,
naar ae lift, het naar beneden gaan en het loopen
naar den taxi, had zij gebruikt om die dedutiesi
samen te voegen.
Die groote donkere oogen waren Clodagh Reily
niet vergeefs gegeven. Een vlugge blik gedurende
de kouawaterbehandeling had naar veel bijzone
derheden getoond, die zij zich moest herinneren.
Aan den eenen kant van het raam stond een
bureau. In net bureau was een lade en de sleutel
daarvan stak in het sleutelgat. Het leek onwaar
schijnlijk, dat geheime papieren op zoo'n plek be
waard werden, maar de omstandigheden zou
den O'Reilly genoodzaakt knunen hebben ze daar
te laten.
Aan den anderen kant van het raam stond een
8(Kt* t buffet met glazen deuren' en planken en een
gesloten H«tie. maar Clo verwachtte daarvan nog
minder dan van het bureau. Er zon «en minder in
Het eind van het liedje zal wei weer zijn:
Ie 't Goedkoopste en Goede Rijwielmap azijn.
HOOGWOUD.
Vertrokken en ingekomen personen van 1 tot en
met 15 Mei 1924.
Gornelis Koning en gezin, R.K_ van Weere K 54
naar Abbekerk. Nicoloas Verlaat en gezin, R.K., van
Boekelwegbuurt I 15 naar Opmeer. Genït Ursem, en
gezin, R.K., van Pade B 17 naar Oude Niedorp. Pie-
ter Oud en gezin, van Langereis A 41 naar Aker
sloot, Neeltje de Haan, RIL van Langereis A 41 naar
Akersloot. Jan Bruin, N.H„ van Aartswoud G no. 1
naar Nibbixwoud. Frederik Vos en gezin, N.H., van
Zuidend D no. 0 naar Opmeer. Geertrui da Manshan
den, R.K. van Lambertschaag L 11 naar Abbekerk,
Grietje Groot, R.K., van Noordend D 89, naar Hens-
broek. Pieter Ruig, NJEL, van Aartswoud G no. 21y
naar Abbekerk. Marijtje Braas, RIL, van Lambert,
schaag L 14 naar Avenhorn. Dieuwertje Bakker, N.
H„ van Langereis A 53 naar Winkel. Nico laas Jo*
hannes Terra en gezin, R.K., van Gouwe H 32 naar
Oude Niedorp. Aafje Dam, RIL, van Zuidend D 39,
naar Schoorl. Mekke de Boer en gezin, geen, van
Akersloot naar Langereis A no. 41. Catharina Scha
per. R.K., van Hoogkarspel naar Noordend EW no. 07.
Reijer Zander, en gezin, N.H„ van Barsingerhorn
naar Gouwe H no. 32. Beerepoot Gerardus en gezin,
R.K., van Obdam naar Pade B 17. Cornelis Molenaar
en gezin, R.K, van Sljbekarspel, naar Boekelweg
buurt I 15. Geertruida Snip, R.K., van Sijbekarspel
naar Pade B no. 27. Lourentius Groot en gezin, R.K.,
van Opmeer naar Kerkelaan C no. 2. Hendrik de
Wit, N.ÖL, van Twisk naar Aartswoud, Kerkebuurt
E no. 50.
JULIAN ADORP,
Ondanks den ongunstigen wind', is Zondagmorgen
de wedvlucht der Duivenvereeniging „De PostduiT'
alhier, uitnemend geslaagd. Te half negen uur wer
den de vogels te Nijmegen losgelaten. Afstand 145
KJM. De vogels hebben gemiddeld 75 K.M. per uur
afgelegd. De medaille, door die vereeniging beschik
baar gesteld, werd gewonnen door K. de Vries.
De le prijs viel ten deel aan een Zwart Kras N 3.22.
14972, eig. K. de Vries .thuiskomst 10 u. 25 min. 50
sec. De 2e prijs door een Licht Kras N 27.23.4280. eig.
J. Delver Pz., thuiskomst 10 u. 28 min. 02 sec. De 3e
prijs door een Donker Kras N 27.23.4747, eig. J. van
der Haag, thuiskomst 10 u. 28 min. 08 sec.
Aanstaande Zondag 1 Juni wordt gevlogen van
Horst (Limburg), afstand 190 KJM.
WINKEL,
Zondag 25 Mei hield de postduifvereeniging „Steeds
Verder", een wedvlucht vanaf Utrecht. Er werd met
21 duiven aan deelgenomen., die om 8 uur werden
losgelaten. De aankomst was als volgt:
1. eig. P. Coenen» 849,17 terug; 2. eig. P. Strobbe,
8,50,04 terug; 3. eig. P .Kort, 8,50,47 terug; 4. eig. P.
Strobbe. 8,52,03 terug; 5. eig. P. Strobbe, 8,56,39 terug;
6. eig. P. Krapman, 8,59,29 terug; 7. eig. P. Krapman',
9,03,29 terug; 8. eig. P. Krapman, 9,03,29 terug; 9. eig.
PT Coenen, 9,0032 terug; 10. eig. K Leijen, 9,10,41
terug.
A-s. Zondag vanaf Geldermalsen.
het oog vallende bergplaats kunnen zijn, misschien
een beweegbare paneel in den muür. Er moest in
ieder geval een sleutel zijn en dien sleutel moest
O'Reilly dü zich dragen.
Zij zou al haar geestkracht moeien gebruiken
om dien in bezit te krijgen, terwijl zij samen in de
taxi zaten. En dan moest zij ook nog den sleufcel
van de appartementen hebben, maar dat zou mak
kelijk gaan. Zij 'had gezien, dat O'Reilly den groo
ten sleutel van den tafel genomen en in den zak
van zijn smoking gedaan had. Toen hij gedwongen
was zijn half-berwns telooze bezoekster te steunen,
had hij geen overjas aangetrokken; .zoodat de sleu
tel binnen het bereik van handige, vastberaden
vingers was. En 'die van Clodagh waren vastbera
den en naar zij hoopte handig.#
Metdit in haar hoofd brandende en in haar han
den uitstekende plan besloot zij weer in zwijm te
vallen, wanneer ae tan zich 'in beweging zette, en
CReilv den heelen rit door bezig te houden.
;{Ik ben bang dat ik per slot van rekening
mijn krachten toch overschat heb," zuchtte zij,
toen het portier dicht was. Haar hoofd viel noor
op de borst van den man en op zijn linkerarm, zoo-
dat haar hoed scheef ging staan. „Ik voel me zoo
ziek." stennde zij. „Iets doet mij zoo'n pijn. Mijn
hoodepen 'dan stamelde zij nog even, om ver-
volgons niets meer te zeggen.
»Aim kind," riep hij uit, eandeKjk heel era aal ing«>
pahnd. De hoodepen stak diep* in haar hoofd. Niet
dat zn om een pootje pijn gaf. Maar zij moest
OjReilïy's Beide handen bezig houden.
Onhandig tastte hij tusschcn de struisveeren, die
om haar hoed gegarneerd waren. Toen hij daarin
de knop van den hoedespeld niet vinden kon, pro
beerde bij het onder den rand, waarbij zijn vingers
verward raakten in dikke lokken haar. Het waren
zachte lokken, zachter en zijdeachtiger dan de struis
veeren. Geen man met bloed in zijn aderen zou die
zonder een rilling hebben kunnen aanraken. Met het
meisje op zijn borst, haar gezicht op zijn arm en
terwijl zijn eene hand haar steunde en de andere in
haar haren verward was voelde O'Rieilly electrische
schokken.
Nu zijn handen en zijn aandacht goed bezig ge
houden werden, kreeg Clo de kans, waarop zij ge
wacht had. Voorzichtig, wat links, als de ..muis",
zooals zij zich genoemd had. haalde zij den. sleutel
van de deur uit O'Reilly's zak. Tot dusverre ging het
goed. Maar wat nu volgen moest zou haar moed op
de proef stellen. Licht als den fladderende'schaduw
bewogen de kleine vingers zich over zijn vest van
zijn middel tot zijn borst. Zij kon zijn hart voelen
kloppen en bonzen; zij schrok b'jna op ma^r wist
zich te bedwingen.
Clo had opgemerkt, dat mannen dikwijls een korte
horlogeketting of -lint droegen met een zegel, een in
signe of iets dergelijks. O'Reilly droeg zoo iots niet;
maar wel had hij een horloge, een dun horloge, dat
zij door het laken van zijn pak kon voelen, en nog
een plat voorwerp daarbij. Als zij haar vingers eens
i in zijn vestjeszak kon krijgen, zonder dat hij het
1 merkte!
Maar nu waren zij in de Park Avenue niet ver van
het huis op den hoek, waarin Mr. en Mrs. Sands
hun appartementen hadden. Clo maakte gebruik
van een schok en deed alsof zij van de bank glijden
I zou. O'Reilly, die juist de hoedespeld uitgetrokken
en in zijn jas gestoken had, steunde haar. Gelukkig
behoefde hij niet naar buiten te kijken, om den
chauffeur te zeggen waar hij stoppen moest. Dien
zelfden middag was bij, nadat graaf Lovoresco hem
verteld had ui© daar woonden, langs het huis ge
gaan. en had hij eenigszins nieuwsgierig naar boven
gekeken. Hij herinnerde zich het nummer en had
dat aan den chauffeur opgegeven.
De taxi stond stil en Justin maakte zich gereed
het bewustelooze meisje in het huis te dragen. Zij
zou geen zware last zijn. Toen hij met Clo in zijn
armen uit de taxi stapte, kwam een man naar hem
toe.
..Kan ik u ook helpen, sir?" vroeg hij beleefd.
..Als u^oo goed wil zijn vooruit te loopen." zeid®
O'Reilly. „Ik kan de jonge dame zelf wel dragen."
De man, die zijn diensten aangeboden had. ver
dween in het huis en vond daar den portier, een vrij
gezet persoon in livrei. Clo kwam weer bij. toen zij
op het bankje in de lift gezet was. O'Reilly zat naast
haar. steunde haar lichaam en hield haar hoed in
zijn hand, terwijl de portier de lift optrok naar Sands'
etage.
„Goede God!" riep de man uil „Dat is het arme
meisje dat hier al die weken ziek gelegen heeft! Dat
zal wat zijn voor Mrs. Sands! Het moet nu een week
of acht geleden zijn, dat zij meer dood dan levend
hier op een draagbaar binnengebracht werd."
„Zij hadden beter op haar moeten letten", zeide
O'Reilly.
,Zegt u dat wel, sir. Haar verpleegster is uitge
gaan."
„Stom!" hoorde Clo O'Reilly mompelen. En mak
kelijk leunend tegen zijn schouder, voelde zij zich
slecht en een verraadster, omdat zij meer dan eens
die epitheta op hem toegepast had. Wat nu ook ge
beuren mocht, dat zou zij nooit meer doen.
Wordt vervolgd.