Alltltd Niüiws- G. ANNEVELDT, WoensdHg 28 M<-i 1924. 678te Jaargang. No. 7442. iiiiyBvers i N.V, v.b. TRAPMAN Co., Scbageo 1EESTE BLAD, De dingen om ons heen. FEUILLETON. VROUWENLIST. 3r& \z,gsx&s, r,.ö DORPEN SCHAGEN, Rinnenlandscb Nieuws» SSIA Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- tentiön nog zooveel mogelijk in het eorstuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENINO No. 23330. INT. TELEF no. 20 Prijs por 8 maandon fl.C5. Losse nummora 0 cent ADVERTEN- TI5N van 1 tot 5 rogels f 1.10. iodoro rogol moor 20 cent (bowijsno, inbogrepon). Grooto lottors worden naar plaatsruimte borekond. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. Gaandeweg komt er meer zekerheid aangaande df nieuwe regeering in Frankrijk. Herriot wordt premier en zal een ministerie heb- b-*\ te formeeren uit zijn eigen radicalen. Wellicht j: medewerking van enkele niet-aangesloten soci- h:.-.teni en linksche gematigden. Van het „bloc des gauches", dat de stembusover winning bevocht is weinig anders overgebleven, dan dat het" Poincaré heeft gebracht tot een ontslagaan vrage. Bij de officieele socialisten bestaat wel eenige animo tot samenwerking, doch tegenover de voor standers vam deelneming aan de regeering zij'n er bijna evenveel opposanten. Dit heeft onmiddellijk tengevolgge. dat Herriot nu reeds zijn stembuspro gramma gaat „verduidelijken". Precies zooals Mac- Donald deed en zooals ieder premier moet doen, die, op een principieel programma gekozen, ziet dat zijn volgelingen te gering in aanital zijn om de noodige horvormdngen tot stand te brengen niet alleen, doch ook om een poesje aan het bewind te blijven. Iets wat tenslotte voor een premier toch ook geen onver schillig ding is. De links-radicalen zouden dit en dat en nog wat wat onmogelijk is als de socialisten niet meehelpen en bovendien zouden zij! verschillende andere stappen doen in de richting van den heilstaat volgens de be schrijving des hèeren Herriot, waarvoor zij de me dewerking van rechts tegenover de socialisten noo- dig hebben. Dit alles komt duidelijk uit in de interviews, die Herriot om zich heen zaait. Hij wil goede betrekkin gen met de heele wereld inclusief Duitschland, Dit willen de socialisten ook en met hun hulp zou het te doen zijn. Maar zegt hij als wij' Duitschland tegemoet komen met werkelijk goede gezindheid, moet Duitschland dit zijnerzijds ook doen. Anders gaat hot üiot. De logische consequentie van deze ver klaring kan geen andere zijn, dat dat als de Duit- schers niet gewillig genoeg zijn, er toch sancties en wat dies meer zij, zullen worden toegepast. Hetgeen precies hetzelfde is als wat Poincaré heeft gedaan Het eenige verschil is, dat de vorige premier de goede gezindheid bij de Duitschers uit principe loochende, terwijl de aanstaande leider begint met de kans op het bestaan ervan aan te nemen. Aangezien het waanzin zou zijn sancties op te hef fen, die men straks misschien weer moet nemen en Duitchland zijn goeden wil niet kan bewijzen, zoolang de groote rijkdom-prodticeerende streken in vreem de handen zijn, beteekent deze uitspraak dus niets, dan dat Herriot desgewenscht onder een anderen naam de zaak van' Poincaré aan de Roer zal doorzetten. De voorwaarde voor liquidatie der be zetting' is onvervulbaar. Ten opzichte van Rusland) precies hetzelfde. Hij' zal de Sovietregeering! erkennen nog voor 10 Juni, zegt de Times! en dan gaan onderhandelen over allerlei hangende vraagstukken. Met andere woor den: hij aal stroo dorschen: Rusland een erkenning geven waaraan het niets heeft en dan gaan onder handelen over problemen en de oplossing waarvan de Sovietregeering nooit in West-Europeeschen geest zal willen toestemmen. Zoo krijgt Herriot met de erkenning de socialisten mee. en door zijin beperkende voorwaarden de ge matigden. De laatsten krijgen nog een extra tege- moetkbmJng, dat Herriot zich door Moskou niets zal laten dicteeren. Wie nu nog niet tevreden is, valt moeilijk te vol doen! Wat de binnenlandsche politiek betreft, zal de heer Herriot ook zooveel mogelijk van twee wallen eten. Benevens van Wallstreetl Biji de verkiezingen beloofde hij belastingverla ging, terwijl rechts zeer noode in de verbooging had toegestemd, omdat men daar inzag, dat iets anders onvermijdelijk zou uitloopen op hst bankroet van den staat en van den franc. Om een verbetering te brengen in den finian- cieelen toestand had Poincaré zich uitgebreide vol machten laten geven. Met de „décrets-lois" (zooiets als oruze koninklijke besluiten, die kracht van wet kregen) kon hij! door wat de regeering noodig achtte, zonder telkens aan Kamer en Senaat de kans te moeten geven vertraging te veroorzaken of de ge schiedenis in het honderd te sturen. Die „décreta-lois" worden afgeschaft en Frankrijk herademt. Maar: geen belastingverlaging. Want in de eerste plaats (doch dit zegt Herriot niet) willen Pierpont Morgan en Lazard Bros, het niet hebben en zullen zijniet meer intervenieeren als de franc weer eens naar beneden wordt gejaagd, tenzij die be lastingen blijven. En in de tweede plaats zal Herriot de verhoogingen niet schraptpen, omdat daardoor het begrootingsevenwicht in gevaar komt. De scherpzinnige lezer, die niet in aanmerking komt voor een Fransehe ministerportefeuille, ziet dat deze twee motieven feitelijk hetzelfde zijn. Want als de begrooting in^evenwicht is, kan geen baissier ter wereld een ietwat groote contramine tegen den franc op touw zettera, zonder zich direct geweldig in de vingers te snijden en zonder de bij evenwicht onmogelijke baisse heeft Frankrijk de millioenen van New York en Londen niet noodig. Het loopt, dus precies uit op wat wij reeds vroe ger hier ter plaatse schreven: het nieuwe kabinet, hoe nijdig ook blaffend tegen Poincaré, als premier, zal uit lijfsbehoud precies doen wat Poincaré moest doen als consequentie van den jammerlijken toe stand waarin Frankrijk is gebracht. Die toestand blijft voorloopig onveranderd en de zelfde ijzeren noodzakelijkheia, die Poincaré drong tot belastingverhooging, blijft bestaan en dus ook zijn opvolger dwingen in hetzelfde spoor. De frases zullen verschillen. Zoowel wat het buitenlandsche beleid betreft als wat het binnenlandsche beheer aangaat. Herriot zal niet op Zondagspreeken van „haat tegen den Boche" uitgaan. Zal niet daveren over de milliarden uit Duitschland te verkrijgen. Doch wel zal hij dezelfde politiek doorzetten. Misschien met ..een bloedend hart" met „medelijden voor onze me dearbeiders aan den anderen oever van den Rijn",' of iets dergelijks. Doch het resultaat zal hetzelfde blijven. Poincaré erkende geen Sovietregeering, tenzij Frankrijk betaald wordt. Herriot zal wel erkennen en dan ruzie krijgen over de betaling.' Poincaré legde belastingen op omdat hij er niet buiten kan. Herriot is er tegen, doch laat ze bestaan, omdat hiji er óók niet buiten kan. Plus que, ga change, plus que c'est la même chose. Een mensch moet zich in vele bochten wringen om premier te worden en een poosje te blijven. Eerst bij de stembus om zijn meerderheidje te krijgen en dan, bij vaststellen van zijn regeerprogram om zijn meerderheidje te houden. En aan te dikken. Linkerwal, rechterwal en Wallstreetl Daartusschen Herriot UITKIJK. PLANTENZIEKTENLEEIL 98. Op naar Lutjebroek. Begin Juni zal er te Lutjebroek een bijeenkomst worden gehouden ter bespreking van aardappelziek ten. Op deze bijeenkomst zullen verschillende le zingen worden gehouden, die zeer belangwekkend zijn. Het programma is als volgt samengesteld: 1. Opening. 2. Ingenieur Sl J. Wellenfdek. Onderwerp: wOn-1 derxeeöers". 3. Ingenieur S. J. Wellensiek. Onderwerp: „Stip- p elstreep ziekten". 4. Ingenieur N. van Poeteren. Onderwerp: „In vloed1 van aardappelziekten op den handel. 5. Ingenieur J. D. Koeslag. Onderwerp: „De orga nisatie van de keuring van gewassen op tuinbouw gebied." 0. Ingenieur W. B. L. Verhoeven. Onderwerp: „Verbetering van de aardappelcultuur door ziekte bestrijding". Zooals men ziet: sprekers eerste klasse, met. zeer belangwekkende onderwerpen. Bovendien ligt het in de bedoeling na elk onderwerp zooveel mogelijk ge legenheid te geven tot het stellen van vragen, het maken van opmerkingen en het mededeelen van practiscbe ervaringen. Zooals men ziet ontziet Wageningen zich niet om dezen bijeenkomst te doen slagen. Laten de aardap pelbouwers daartoe van hun kant medewerken en in massa opkomen. Er zullen ook lichtbeelden vertoond worden, zoodat bet een schitterende dag beloofd te worden. Allen daarom op naar Lutj ebrook. Bestrijding van gebit op pas geschaard grasland* Eenigen t(jd geleden vermeldden de couranten een bericht van den plantenziektenkundigen dienst over de bestrijding van den grauwen worm» het in sect dat op pas gescheurd grasland zooveel schade kan veroorzaken. Eenige dagen nadat dit bericht in de couranten gestaan had, kwam een Hóornsche tuinbouwer bij mij met de mededeeling dat hij wel gaarne het middel ter bestrijding van emelten wilde toepassen. Het middel is: vergiftigde zemelen uit strooien. De zemelen en het Parijsch groen werd nu in de verhouding van 1 op 25 gemengd, dat wil zeg gen 1 pond1 Parijsch groen op 25 pond zemelen uit gestrooid. Twee dagen later ontving ik het volgende briefje van den heer C. Kieft, den proefnemer: j „In verband met onze proeven ter bestrijding van emelten met vergiftigde zemelen het volgende: Za terdagmiddag zijn, zooals U weet, de zemelen uitge strooid1 en nu Maandag ben ik eens gaan zien of er al resultaat was op den arbeid. En ja, ik kan niet andere zeggen, dan dat het eenvoudig verrassend is: Bij honderdtallen liggen de emelten op het land en in de greppels. Wel had ik hoop op eenige oprui ming, gezien de stellige mededeeling van Wage ningen doch de uitkomst is in een woord schitte- rendl Het is reeds aan de gewassen te zien dat de strijd uit is! Ik heb mij daarna overtuigd van de opruiming die er onder de emelte plaats gegrepen had en ik kan mededeelen, dat het schrijven van den heer Kieft ze ker niet overdreven was. Bij hoopjes lagen de doode emelten in de greppels en thans, nu ik dit schrijf is hét land er geheel van gezuiverd. Ieder die dan ook last heeft van grauwe worm op zijn gescheurd gras. land. raad ik ten zeerste aan o verwij ld deze bestrij- ding toe te passen. Voor belangstellenden is het mis schien wel goed te weten, dat deze proeven ook geno men zullen worden te Oudendijk bij de hoeren Gobra Dik en te Obdam bij den heer Dekker, De Controleur h. d. Plantenziektenkurdigen dienst te Hoorn, K. VAN KEULEN. Naar bet Engebch van C. N. en A. 11 WH.LIAMSON B«werkt door W. 3. A. ROLDANUS Jr. 10. HOOFDSTUK XI. O'Reilly's eerete blik in de iltkamer gold niet het meisje. Onmlllekêurig, naar het scheen, wierp luj een bliksemsvluggen blik naar links, naar dien kant der kamer, welke het verst verwijderd was van den grooten stoel, waarin zij zat. Clo's rade- looze wil om te weten wat hij dacht, begiftigde haar met iels als helderziendheid. Het bewustzijn verlichtte nogmaals haar brein. Zij was er zeker van, dat zij zijn gedachten gelezen had. Hij was bang. dat zij hem per slot van rekening toch voor den gek hield. Hij Z|e't Hit" iet haar bedoeling eens was, 'Jïiun' 7 S" halen om haar in d8 gelegenheid deii zoeken naar datgene wat zij wil vin- i.T1itnLehïdi,Cl0 11161 E,leen de zekerheid, dat hij de papieren had, maar ook, dat zij, hier in deze ehgM15 d.!P linkerkant. Het was Hij maakte zijn zakdoek nat en bette handig het 3^"^ vVï mei8i6' Het was een verlichting halen komen en diep adem te kunnen ^iiNu voelt u u zeker wel wat beter, hè?" „Ja", zeide zij, met moeite nog. „Ik zou eraae naar buts gaan, maar ik ben bang „Dat behoeft u niet te zijn. Ik ga met u mee Fr staat een taxi op ons te wachten. Denkt u dat ïi zal kunnen, oopen, als ik u een arm gerf?" maar*op Nooit nog' was St wfe to°n' 1 woest „U bent heel goS^viSr mKI?-an,^0" geet nooit, dat ik u dankW b£n."Zeide Z1J' 'Aer* „Het sput me, dat ik gezegd heb, dat u verdient uit het raam gegooid te worden," excuseerde hij zich. „Wat u verder ook zijn mag, in ieder geval bent u een dapper ding. En nu zijn we bi] de deur. 'Denkt u, dat u naar de lift kan loopen? Leun maar goed op mijn arm" Zij deed het. Zij kwamen bij de lift, die hen binnen enkele i oogenblikken# beneden bracht. Clodagh hield zioh flink, tot zij in den taxi zat. en zou zich ook zonder te veel inspanning want haar flauwte had het jonge meisje goed gedaan tot het einde van den rit flink hebben kunnen houden. Het was echter haar métier niet om ..zich flink te houden". Haar taak was slechts half volbracht. Het moeilijkste gedeelte moest nog komen. Zij wist of dacht, dat ze wist dat O'Reilly de papieren had* dat zij in New-York waren; niet alleen in New-York, maar in de zitkamer in het Dietz Hotel. Zij lagen daar op een geheime plek en een oogenblik was hij bang geweest, dat zij die plek wist. Hij had gedacht., dat zij, terwijl hij met zijn# rug naar haar toe stond, proboeron zou de papieren jto stelen. En Clo's vlugge geest, die dit allee afleidde uit wat er gebeurd was. leidde er ook nog iets andere uit af. Hij zou niet bang. ge weest zijn, indien het geheim onmogelijk door een buitenstaander gevonden zöu kunnen worden. Het kan ftiet onmogelijk zijn. Het -kon zelfs niet moeilijk zijn, wanneer zij hot raadsel zou hebben kannen oplossen in het korte oogenblik. dat hij met rijn rug naar haar toe stond. Voor haar was O'Reilly's ongerustheid een hoopvol toeken. Ergens aan den raamkant van zijn zitkamer vén het Dietz Hotel waren de papieren, die Engel hebben moest, verborgen. Iedere seoonde gedurendo haar loopor, naar ae lift, het naar beneden gaan en het loopen naar den taxi, had zij gebruikt om die dedutiesi samen te voegen. Die groote donkere oogen waren Clodagh Reily niet vergeefs gegeven. Een vlugge blik gedurende de kouawaterbehandeling had naar veel bijzone derheden getoond, die zij zich moest herinneren. Aan den eenen kant van het raam stond een bureau. In net bureau was een lade en de sleutel daarvan stak in het sleutelgat. Het leek onwaar schijnlijk, dat geheime papieren op zoo'n plek be waard werden, maar de omstandigheden zou den O'Reilly genoodzaakt knunen hebben ze daar te laten. Aan den anderen kant van het raam stond een 8(Kt* t buffet met glazen deuren' en planken en een gesloten H«tie. maar Clo verwachtte daarvan nog minder dan van het bureau. Er zon «en minder in Het eind van het liedje zal wei weer zijn: Ie 't Goedkoopste en Goede Rijwielmap azijn. HOOGWOUD. Vertrokken en ingekomen personen van 1 tot en met 15 Mei 1924. Gornelis Koning en gezin, R.K_ van Weere K 54 naar Abbekerk. Nicoloas Verlaat en gezin, R.K., van Boekelwegbuurt I 15 naar Opmeer. Genït Ursem, en gezin, R.K., van Pade B 17 naar Oude Niedorp. Pie- ter Oud en gezin, van Langereis A 41 naar Aker sloot, Neeltje de Haan, RIL van Langereis A 41 naar Akersloot. Jan Bruin, N.H„ van Aartswoud G no. 1 naar Nibbixwoud. Frederik Vos en gezin, N.H., van Zuidend D no. 0 naar Opmeer. Geertrui da Manshan den, R.K. van Lambertschaag L 11 naar Abbekerk, Grietje Groot, R.K., van Noordend D 89, naar Hens- broek. Pieter Ruig, NJEL, van Aartswoud G no. 21y naar Abbekerk. Marijtje Braas, RIL, van Lambert, schaag L 14 naar Avenhorn. Dieuwertje Bakker, N. H„ van Langereis A 53 naar Winkel. Nico laas Jo* hannes Terra en gezin, R.K., van Gouwe H 32 naar Oude Niedorp. Aafje Dam, RIL, van Zuidend D 39, naar Schoorl. Mekke de Boer en gezin, geen, van Akersloot naar Langereis A no. 41. Catharina Scha per. R.K., van Hoogkarspel naar Noordend EW no. 07. Reijer Zander, en gezin, N.H„ van Barsingerhorn naar Gouwe H no. 32. Beerepoot Gerardus en gezin, R.K., van Obdam naar Pade B 17. Cornelis Molenaar en gezin, R.K, van Sljbekarspel, naar Boekelweg buurt I 15. Geertruida Snip, R.K., van Sijbekarspel naar Pade B no. 27. Lourentius Groot en gezin, R.K., van Opmeer naar Kerkelaan C no. 2. Hendrik de Wit, N.ÖL, van Twisk naar Aartswoud, Kerkebuurt E no. 50. JULIAN ADORP, Ondanks den ongunstigen wind', is Zondagmorgen de wedvlucht der Duivenvereeniging „De PostduiT' alhier, uitnemend geslaagd. Te half negen uur wer den de vogels te Nijmegen losgelaten. Afstand 145 KJM. De vogels hebben gemiddeld 75 K.M. per uur afgelegd. De medaille, door die vereeniging beschik baar gesteld, werd gewonnen door K. de Vries. De le prijs viel ten deel aan een Zwart Kras N 3.22. 14972, eig. K. de Vries .thuiskomst 10 u. 25 min. 50 sec. De 2e prijs door een Licht Kras N 27.23.4280. eig. J. Delver Pz., thuiskomst 10 u. 28 min. 02 sec. De 3e prijs door een Donker Kras N 27.23.4747, eig. J. van der Haag, thuiskomst 10 u. 28 min. 08 sec. Aanstaande Zondag 1 Juni wordt gevlogen van Horst (Limburg), afstand 190 KJM. WINKEL, Zondag 25 Mei hield de postduifvereeniging „Steeds Verder", een wedvlucht vanaf Utrecht. Er werd met 21 duiven aan deelgenomen., die om 8 uur werden losgelaten. De aankomst was als volgt: 1. eig. P. Coenen» 849,17 terug; 2. eig. P. Strobbe, 8,50,04 terug; 3. eig. P .Kort, 8,50,47 terug; 4. eig. P. Strobbe. 8,52,03 terug; 5. eig. P. Strobbe, 8,56,39 terug; 6. eig. P. Krapman, 8,59,29 terug; 7. eig. P. Krapman', 9,03,29 terug; 8. eig. P. Krapman, 9,03,29 terug; 9. eig. PT Coenen, 9,0032 terug; 10. eig. K Leijen, 9,10,41 terug. A-s. Zondag vanaf Geldermalsen. het oog vallende bergplaats kunnen zijn, misschien een beweegbare paneel in den muür. Er moest in ieder geval een sleutel zijn en dien sleutel moest O'Reilly dü zich dragen. Zij zou al haar geestkracht moeien gebruiken om dien in bezit te krijgen, terwijl zij samen in de taxi zaten. En dan moest zij ook nog den sleufcel van de appartementen hebben, maar dat zou mak kelijk gaan. Zij 'had gezien, dat O'Reilly den groo ten sleutel van den tafel genomen en in den zak van zijn smoking gedaan had. Toen hij gedwongen was zijn half-berwns telooze bezoekster te steunen, had hij geen overjas aangetrokken; .zoodat de sleu tel binnen het bereik van handige, vastberaden vingers was. En 'die van Clodagh waren vastbera den en naar zij hoopte handig.# Metdit in haar hoofd brandende en in haar han den uitstekende plan besloot zij weer in zwijm te vallen, wanneer ae tan zich 'in beweging zette, en CReilv den heelen rit door bezig te houden. ;{Ik ben bang dat ik per slot van rekening mijn krachten toch overschat heb," zuchtte zij, toen het portier dicht was. Haar hoofd viel noor op de borst van den man en op zijn linkerarm, zoo- dat haar hoed scheef ging staan. „Ik voel me zoo ziek." stennde zij. „Iets doet mij zoo'n pijn. Mijn hoodepen 'dan stamelde zij nog even, om ver- volgons niets meer te zeggen. »Aim kind," riep hij uit, eandeKjk heel era aal ing«> pahnd. De hoodepen stak diep* in haar hoofd. Niet dat zn om een pootje pijn gaf. Maar zij moest OjReilïy's Beide handen bezig houden. Onhandig tastte hij tusschcn de struisveeren, die om haar hoed gegarneerd waren. Toen hij daarin de knop van den hoedespeld niet vinden kon, pro beerde bij het onder den rand, waarbij zijn vingers verward raakten in dikke lokken haar. Het waren zachte lokken, zachter en zijdeachtiger dan de struis veeren. Geen man met bloed in zijn aderen zou die zonder een rilling hebben kunnen aanraken. Met het meisje op zijn borst, haar gezicht op zijn arm en terwijl zijn eene hand haar steunde en de andere in haar haren verward was voelde O'Rieilly electrische schokken. Nu zijn handen en zijn aandacht goed bezig ge houden werden, kreeg Clo de kans, waarop zij ge wacht had. Voorzichtig, wat links, als de ..muis", zooals zij zich genoemd had. haalde zij den. sleutel van de deur uit O'Reilly's zak. Tot dusverre ging het goed. Maar wat nu volgen moest zou haar moed op de proef stellen. Licht als den fladderende'schaduw bewogen de kleine vingers zich over zijn vest van zijn middel tot zijn borst. Zij kon zijn hart voelen kloppen en bonzen; zij schrok b'jna op ma^r wist zich te bedwingen. Clo had opgemerkt, dat mannen dikwijls een korte horlogeketting of -lint droegen met een zegel, een in signe of iets dergelijks. O'Reilly droeg zoo iots niet; maar wel had hij een horloge, een dun horloge, dat zij door het laken van zijn pak kon voelen, en nog een plat voorwerp daarbij. Als zij haar vingers eens i in zijn vestjeszak kon krijgen, zonder dat hij het 1 merkte! Maar nu waren zij in de Park Avenue niet ver van het huis op den hoek, waarin Mr. en Mrs. Sands hun appartementen hadden. Clo maakte gebruik van een schok en deed alsof zij van de bank glijden I zou. O'Reilly, die juist de hoedespeld uitgetrokken en in zijn jas gestoken had, steunde haar. Gelukkig behoefde hij niet naar buiten te kijken, om den chauffeur te zeggen waar hij stoppen moest. Dien zelfden middag was bij, nadat graaf Lovoresco hem verteld had ui© daar woonden, langs het huis ge gaan. en had hij eenigszins nieuwsgierig naar boven gekeken. Hij herinnerde zich het nummer en had dat aan den chauffeur opgegeven. De taxi stond stil en Justin maakte zich gereed het bewustelooze meisje in het huis te dragen. Zij zou geen zware last zijn. Toen hij met Clo in zijn armen uit de taxi stapte, kwam een man naar hem toe. ..Kan ik u ook helpen, sir?" vroeg hij beleefd. ..Als u^oo goed wil zijn vooruit te loopen." zeid® O'Reilly. „Ik kan de jonge dame zelf wel dragen." De man, die zijn diensten aangeboden had. ver dween in het huis en vond daar den portier, een vrij gezet persoon in livrei. Clo kwam weer bij. toen zij op het bankje in de lift gezet was. O'Reilly zat naast haar. steunde haar lichaam en hield haar hoed in zijn hand, terwijl de portier de lift optrok naar Sands' etage. „Goede God!" riep de man uil „Dat is het arme meisje dat hier al die weken ziek gelegen heeft! Dat zal wat zijn voor Mrs. Sands! Het moet nu een week of acht geleden zijn, dat zij meer dood dan levend hier op een draagbaar binnengebracht werd." „Zij hadden beter op haar moeten letten", zeide O'Reilly. ,Zegt u dat wel, sir. Haar verpleegster is uitge gaan." „Stom!" hoorde Clo O'Reilly mompelen. En mak kelijk leunend tegen zijn schouder, voelde zij zich slecht en een verraadster, omdat zij meer dan eens die epitheta op hem toegepast had. Wat nu ook ge beuren mocht, dat zou zij nooit meer doen. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1924 | | pagina 1