POÖRTER's Tapijt- Meubelhandel liet adres.
REVOLUTIELEED.
VOOR
prima Wollen-, Molton- en Gestikte Dekens, Karpetmatten in alle
maten, Toctitband, Sluityordijnen en Kacbelzeilen is
Laan 1 SCHRGEfi.
GRAAF RICARDO
Zaterdag 25 October 1924.
67ste Jaargang. No. 7526.
DERDE BLAD.
Bij Hoest en Verkoudheid
FEUILLETON.
Tiroler Loden Jassen.
SPAANDER Co. Alkmaar.
Bil de talrijke wereldschokkende gebeurtenissen,
die gedurende de laatste tien jaren het menschdom
dikwijl» verbijsterd hebben, valt het lijden van het
individu meestal, in het niet. Men vergeet bijna te
deuken aan dio millioonen slachtoffers, die op de
verschillende slagvelden Ujet loven lieten. Zeker,
wanneer men een tocht langs do oorlogsvelden in
Frankrijk of Bolgiö onderneemt, wannen1 mea hier
in onze lievelijke Engelscho dorpjes steeds weer ge
troffen wordt door hot plaatselijko oorlogsmonument
<lnn staat men wel eens even stil bij het leed dat
duor zoo'n keurig aangelegd en onderhouden Bntsch
of Fransch kerkhof gedekt wordt. Het dorpsmonu-
ment is meer het gesymboliseerde gemengde gevoel
van trots, leed en vaderlandsliefde, het kerkhof
daarginds aan het front is de dekmantel van den
oorlogsgruwel.
Toen ik op „Hill 60" stond, toen zag ik om mij
heen, achter mij lag Ieperen en in de verte voor mij
uit zag ik zelfs Tourney, dus Frankrijk liggen, doch
vlak bij lagen de overblijfselen der Duitsche loop
graven. Ik moest willekeurig denken aan een der
eerste gasaanvallen, die door de Duitschers over
nemen werden en waardoor hier op heuvel 60 alle
Britten gedood werden op twee na. Die twee waren
de jeugdise bevelhebber en zijn oppasser. De op
passer was toevallig als ordonnans weg geweest en
kwam zijn commandant tegen, wankelend en strui
kelend, hij hielp hem verder naar den hoogeren be
velhebber, die beneden Heuvel 60 lag en waarheen
de officier zich met de grootste moeite voortbewoog
om het gebeurde te melden en ineen te storten. De
oude moeder woont in ons dorp en betreurt nog
steeds haar eenigen zoon.
Wij hebben allemaal met dit oorlogsleed in Frank
rijk en België en op de zee meegeleefd, wij kennen
ook in ons land vele gezinnen in rouw gedompeld
door Duitsch gewelddadig optreden tegen weerlooze
zeelieden. Wij hebben het leed gezien der Belgische
vluchtelingen nu juist l(fc jaar geleden, nadat Ant
werpen gevallen was.
Ik denk echter vandaag aan een ander land ep
wel aan Rusland en aan de Russische omwenteling.
Toen ik eergisteren in een restaurant was en ver
diept was in de Engelsche verkiezingen, kwam ie
mand naar mijn tafeltje toe en sprak mij aan. Dat
was een begroeting.'We hadden elkaar in jaren niet
gezien. Het waren zorgelooze, gelukkige jaren ge
weest, al waren in die iaren in het groote Russische
Rijk ook reeds moeilijkheden te beslechten, die eigen
lijk de schaduwen waron door de latere Revolutie
vooruit geworpen. Vergeleken echter bij: huidige om
standigheden, mogen wij van gelukkige, zorgelooze
jaren spreken.
Natuurlijk kwam mijn oude kennis aan mijn ta
feltje zitten en was er heel wat te vertellen.
Ik had Prins X in Petersburg ontmoet in de
dagen van het Keizerrijk. Zijne familie behoorde
tot de aanzienlijksten in Rusland en leefde zooals in
die dagen dergelijke Russen leefden. Och, zei mijn
vriend, ik zal het regime van het oude Rusland niet
goedpraten, het had geweldige fouten. Ik geef
gaarne toe, dat wij Russen egoistisch leefden en
dachten en ons weinig bekommerden om evolutie.
Het ligt in onze geaardheid om bang te zijn voor
alles wat afwijkt van ouden sleur. Toch gij weet
dat even goed als ik was het niet typisch Rus
sisch om wreed voor boeren of ondergeschikten te
zijn.
Een landheer was niet iemand, die er behagen in
schepte om zijne boeren te martelen of uit te zui
gen. Dat dit voorkwam, ik zal het het niet ontken
nen, maar over, het geheel was Rusland patriarchaal.
Wij op onze landgoederen leefden wel degelijk met
het wel en wee van onze lieden mee, doch op een
voor Europeanen moeilijk te begrijpen manier. Het
is dwaasheid te meenen dat men Rusland bij Europa
kan indeelen. Wij Russen zijn Slaven en ons doen
en laten moet men ook beoordeelen zooals men be
reid is een geheel vreemd ras te beoordeelen.
Onwillekeurig keek ik hem aan en dacht aan het
oogenbhk toen ik hem zooeven op mij af zag komen,
de typische Slaaf. De prins is forsch en groot, doch
iets gebogen, niet te vergelijken b.v. bij het mooie
welgevormde figuur van den Engelschman. Zijn kop
is* typisch slavisch met de geprononceerde jukbeen
deren, den eigenaardigen oogenvorm en inbouw en
vooral de gelaatskleur en de wlj*e waarop het haar
ingeplant en gekleurd ls.
Een ander ras!
Ik gaf dan ook dadelijk toe, dat lk toen ik de
eerste maal over Tydtkunnen—Wirballen de grens
overging en Rusland binnenkwam, bijzonder sterk
getroffen wos door het gevoel: Ik heb Europa ach
ter mij, dit ls geen Europa meer.
Denk daarom niet dat wij Europeanen voelden te
doen te hebben met lieden, die beneden ons stonden.
Neen. het waren alleen lieden •van een ander ras
en met een andere beschaving dan de onze. Het was
een voorredht uit te gaan ln de Russische kringen.de
talonkennis, de belezenheid, de bereisdheid, de hof
felijke manieren maakten het vhrblijf ln Rusland bij
zonder bekoorlijk.
Wat een genoegen was het ook nu weer met mijn
Prins te spreken. Fransch was in zijn mond mooier
dan in dien van menigen Franschman. Laat ik er
bij zeggen, dat de prins als kind eerst Fransch sprak
en pas*later Russisch leerde. t)e Rus heeft voor een
taal perfect te leeren. Wij Hollanders kennen bijna
altijd meer talen, doch zelden één taal in perfec
tie, dé Rus kont bijna,altijd behalve Russisch, nog
één taal in perfectio en hetzij meor nlot of nog een
of twee matig, heel matig soms.
Tegonover mij zat de Rus vorder té vertollen, hij
spaarde zijn eigen klasse en het éude koizerlijke
Rusland niet, doch- hij kon toch niet nalaten om. er
op te wijzen hoe moeilijk ook altijd alles lm Rus
land geweest was, hoo allorlei omstandigheden, os.
de vele verschillende schakeeringen onder do ras
sen en talen der Russische bevolking op den lappen-
Ge vraagt mij), of bet spoedig gedaan' zal zijn met avond van gruwelijke gebeurtenissen, die zullen be.
n - finnen met bloedige progroma.
Ik maakt© do opinorking, dat ik daoht dat het er
in Ohoöho-Slowalqjo .veel oorder naar progroms uitr
zag ©n vertelde wat oen Engelsoho iloctoros mij-
de Sowjet-regeering; ik geloof hot niet. Deze Olichar-
gie is zoo sterk, dat zij vooreerst nog wel niet zal
vallen. Feitelijk, staan er 12 bestuurders aan hot
hoofd' van Rusland, elf daarvan zijn joden, één Tit-
c'herto is- een1 dhrlslen.
Het zijn allemaal bijzonder bekwame mannen.
Lento' was ook enorm bekwaam, Naast, hun be
kwaamheid] schuilt bun kracht ln geweld Er spre
ken natuurlijk wel allerlei andere omstandigheden
en factoren mee. maar de hoofdfactoren van hun
kracht zijn: bekwaamheid en geweld. Door hun be-
- - - - kwaamheid' bebben zij de revolutie kunnen doen
deken die Rusland heette. Hij wees er op hoe veel öiag€n en het leger van bet keizerrijk kunnen doen
r.nlnl/1/ifrfli. llnKopn Qnn in fi n r nanrnncr n.na
gelukkiger Duitschland in dat opzicht geweest was.
want/ hoe daar sedert 1871 een keizerrijk gemaakt
was, ook een lappendeken, maar met het gros der
bewoners bezield met een zelfde ideaal: de groot
heid van Duitschland. Ik kon toen niet nalaten er
op te wijzen hoe sterk de invloed van Duitschland ln
de geheele wereld geweest zou z'to indien zij maar
één eigenschap gemist en er daarom een bezeten
hadden n.1. gemist: hun lust tot «soldaaljesspqlen, be
zeten: bescheidenheid.
Wat hebben wijt toen hartelijk gelachen bij het op.
afvloeien en vernietigen.
Daarna hébben zij met groote bekwaamhedd een
nieuw leger opgebouwd. Een leger dat schitterend ge_
organiseerd en een machtig wapen is.
Met dat leger kunnen zij hun willekeur kracht bij
zetten en bandhaven.
Zonder dat leger valt de geheele Sovjet-regeering
ineen.
Ik kan niet nalaten op te merken, dat hiermede
meteen het communisme en bolsjewisme veroordeeld
l3, want indien het slechts op geweld kan drijven is
halen van oude herinneringen en bij het vertellen niet moer te praten.
over de leden der Duitsche ambassade in Petersburg. VTOe<? zijjl0 familie *n boorde het volgen
die allemaal omvielen van pompeusheid en hol gedoe, de Mijn moeder WOont nog in Moskou. Ik hoor 'heel
üi kfkt>en we gelachen om bet eeuwige gescherm zeiden jetg van, haar, want correspondentie is bijna
met „Deutsche Ehre die daann bestond dat ze nooit onmogelijk. Correspondentie te onderdrukken is na-
hun woord hielden, doch altijd weer herhaalden: Ja. ook een der willekeurstoaatregelen, die hen
aber wir Deutschen. Toch moesten we weer toegeven ^et bewind moet laten, want correspondentie
dat de meesten wel goed talen kenden, het erbarme- rou beteekenen dat verschillende oppositiegroepen
lijk uitspreken wel is waar. maar het toch maar jn Rusland en daarbuiten voeling met elkaar zou
den krijgen.
kendep. Wat hebben we pret gehad over de herinne.
ring hoe de Duitschers altijd door iedereen lief ge
vonden wilden worden en geëerd wilden zijn en vooral
door degenen, die daar het minst van gediend waren.
Het lijken in dat opzicht wel allemaal Joden, zei
een van ons. Bom. daar waren we meteen in het
brandpunt van een nieuw onderwerp- Tot een der
gro.otste moeilijkheden in de samenleving van het
keizerrijk heeft! de jodenquaestie behoord en het is
S eigenaardig dat nu juist -de joden'het Russische rijk
iregeeren en niet in staat zijn het goed! te regeeren,
X; J De prins vertelde nog. hoe ongereimd het is te be-
Op het platteland was de aanwezigheid der joden wapen, dat alle boeren bolsjewisten zijn en vol haat
fataal voor landheer en boer, we behoeven daar wel vervuld tegen hun vroegere landheeren en tegen den
niet lang over te praten, want het is zoo bekend dat
Mijnhardt'a Emser-Tabletten 35 et.
Mijnhardt'* Salmiak-Tabletten 40 et.
Thermo-Tabletten 45 et.
Anga-Bonbons 60 et.
BIJ Apothekers en Drogisten.
het gelijk zou staan met het intrappen van een
open deur.
1 Progroms en' dergelijke wreede wraaknemingen
waren- het gevolg en lk keur die progroms sterk af.
Bij ons op onze goederen lieten wij geen joden toe
en daardoor vermeden we de ellendige consequen
ties, die uit de aanwezigheid) voortvloeiden. Men heeft
echter* de jodenquaestie in Rusland nooit behoorlijk
Mijn moeder zou waarschijnlijk al omgekomen zijn
door gelbrek indien' onze vroegere pachters haar niet
steunden. Zij komen dikwijls 100 en meer werst ver
om haar brood, boter en eieren te brengen.
Wordt dat dan toegelaten? Och, wat zal ik je daar
van zeggen, wanneer Sovjet-commissarissen dat oog
luikend toelaten, zeggen de boeren in hun groote
- - - - goedaardigheid: „Zo zijn 800 kwaad toch niet., want
aangedurfd', men had sociaal dien toestand moeten i Zf> laten ons wat aan de oude prinses brengen", ter-
verbeteren dan- ware dat èn de landSheeren èn de j wjp indien het verhinderd zou worden, de 'boeren
(boeren èn de joden ten goede gekomen. Wij hadden gouden gaan morren en wellicht op wraak zouden
nu eenmaal op onze goederen al een paar geslach- binnen. Daar moeten de Sovjet-commissarissen niets
ten lang betere sociale toestanden, daardoor kon men van hebben. Oyer het algemeen zijn1 het geen hel-
j het zonder de joden stollen, Degeen. die de slechtste i den> vandaar juist hun groote wreedheid en het
toestanden op zijn landgoed had. leverde zich zelf i eeuwig weer neerschieten van menschen, al zijn zij
en zijn volk over aan de willekeur en geldzucht der
joden. Want al staat vast dat de Russische landheer
niet voor willekeur terugschrikt, de jood doet dit
evenmin. Dat is ook het geheele geheim van de hui-
i dige Russische regeering. De willekeur die onder het
keizerlijk regime in Rusland/ heerschte was nog kin
derspel bij de willekeur van heden.
ALIAS RICHARD POWER
door C. N. en A. M. WILLIAMS ON.
Vertaling van Mo juf trouw M. HELLEMA.
25.
„U zult misschien vroeger of later wel vernemen
waarom! want er moet een goede reden voor- zijn."
zeide Esmée. „Misschien hoopten zij, dat u. als u
heelemaal blind en ongelukkig waart, hun moeite en
gevaar zou sparen door zelfmoord te plegen."
„En dat zou ik ook hebben gedaan, denk' ik, indien
u niet tijdig hier was gekomen door den Heimei
gezonden, om mijn verstand en mijn leven te red
den."
Er was voor het -meisje een bittere droppel in dezen
beker vol zoetheid. Het d'eed haar pijn te voelen, welk
een verschil er was tusschen het betaalde werktuig
van Charles Hogers en een bode des Hemels.
Power wilde niet, dat Violetta Diaz werd opge
spoord. „Laat haar gaan. het ia genoeg, als hert kwaad,
dat zij trachte te doen met haar verdwijnt. Den een
of anderen dag. zult u misschien de geheele geschie
denis van Rudolf Silvere vernemen, en dan zult u
zien, dat ik gelijk heb. Nu zij weg is. kan Silvers mij
niet veel kwaad meer doen, hoe hulpeloos ik ook
ben._ En mocht ik mijn gezicht terugkrijgen
Hij eindigde den zin niet, maar Esmée las zijn
gedachten. Hij scheen opgewekter, meer als vroeger
en was zeer verlangend naar het resultaat van het
onderzoek der glasscherven. Esmée dacht, dat hij
haast hoopte, dat er sporen van vergif mochten wor.
den gevonden. Dan was er iets tastbaars om op te
bouwen. Een oogarts kon dan oordeelen, of de oogen
reeds te veel hadden geleden, of dat hij nog een kans
had op genezing. De volgende dag zou de beslissing
brengen!
Mrs. Neale maakte het eten verder klaar, en Es
mée bleef bij Richard Power eten. Giuseppe bracht
haar naar huis. en de eenige bewegelijke schaduwen
Op den eenzamen weg waren schaduwen van boo-
men. Doch een verrassing wacht© haar thuisi
„Het speet mij, dat ik uw camera niet kon vin-
den* toen ii ze liet halen", zeide Mrs. Jennings stijf.
«Ik nam de vrijheid er naar te zoeken tU9schen uw
goed, omdat u dat vroeg en u niets 'had gesloten."
Esmée zette groote oogen opi „Maar ik heb mijn
camera niet laten halen!" riep zij uit. „Ik nam ze
piee. toen ik wegging en heb ze te Cannon Wood ach
tergelaten."
HEEREN BN DAMES.
Wij verkoopen de echte
Deze jassen zijn waterdicht, heerlijk in 't
dragen en vervangen de Demisaison- of
Herfst Mantel.
Er is veel namaak in dit artikel.
Koopt het in vertrouwen bij
De prijzen zijn f 32.50, f 37.50. f 47.50.
doodonschuldig. Zoo is het ook een publiek geheim,
dat het roode leger betaald wordt met geld dat de
Amerikaansche joden zenden uit angst dat als er
eenmaal in Rusland1 ©ene omwenteling zal komen,
dat zal beteekenen eene geweldige slachting onder
de joden in Rusland. De Amerikaansche joden zijn
I bang, dat het dan. over Polen, Duitschland, Neder
land. Engeland1 naar Amerika zal overslaan. Bij (het
r-oemen van Nederland moest ik lachen, want Ne
derland wordt gestompt door de roomschen en ge
trapt door do joden en de rest vindt dat prachtig. De
Hollanders zijn nu eenmaal een oer genoegelijk
volktotdathet kwaad' wordt. Maar daar zijn
i de Hollanders nog niet aan tqe.
Volgens den prins staat de Sovjet in Rusland nog
zoo sterk dank zij het Amerikaansche geld. dat
vooreerst van eene omwenteling nog geen sprake zal
zijn. Wel zal men het soms eens hier en daar probee-
ren. maar het roode leger is-zoo madhtig, dat het
eenvoudig in bloed gesmoord zal worden. Komt ech
ter eindelijk geheel Rusland.tegelijk in opstand, ja,
dan is het uit! Maar dit zal nog wel een poosje du.
I reni Neen,- in Polen, daar staan we aan den voor.
daarover juist verteld had. Dozo dame, eigenlijk een
Schotsdie, hi in heel wat landen in hospitalen, werk
zaam geweest, o.a. gedurende den oorlog op Malta,
in - Weet-Afrika en in Zuid-Afrika. Nu was ze in
een hospitaal in .Praag geweest. Ze vertelde» dat
er in Praag en omgeving nog al hevige progroms ge
weest waron en dat zo dus hoogst verlmasd was, zoo
veel Joden t© zien. Het bleek nu, dat ondanks do
progroms en het verwoesten der woningen, de Joden
weer kalm torug- kwamen. Zij kondon, indien zij
wraak hadden willen nemen, tevreden'zijn. Ze heb
ben in het l&nd het gebruik van sterken drank' aan
gemoedigd en wel van ether en allerlei ander ge
vaarlijk booht. i
In het hospitaal werd een jongen van 14 iaar ge
bracht, die bij een Joodschen Daas ^gewerkt ha(L
Deze lyul hem aan d©n drank gebracht, door hem
steeds drank voor te zetten. De jongen was feite
lijk van binnen verbrand. De doctores verklaarde,
dat dit niet een toevallig feit was, maar dat
dit slechts één staaltje was van een geheel systedm
on dat Het onjmogelgk was om de gevolgen hiervan)
te voorspellen.
Wat een ellende wofdt er toch geleden, want
wraak en weerwraak blijkt .weer uit deze verhalen.
Ecu eeuwig© haat, een eeuwig elkaar bestoken én
bekampen mplaats van in vrede naast en met
elkaar te leven.
Mijn vriend, prins X., heeft 'een harden dobber om
aan de kost te komen, doch hij klaagt niet en berust
in de nieuwe omstandigheden. Hij hertelde mij nqf
van verschillende vrienden en kermissen, cb mees
ten zün dood. Ik vertelde hem, dat ik onlang^ Gene
raal IJ. en zijn zoon gesproken had. De generaal
geeft lessen in Engeland, de zoon studeert in Parus
en doet gids werk om aan de kost te komen. Ik heb
den zoon, toen ik onlangs in Parijs was, bij mij te
dejeuneeren gehad. Wij hadden bet toen over ver
vlogen tijden, toen !rijn vader militair attaché, wat*
geweest ©n mede aanzat aan het afscheidsdiner, door
den Russisehen ambassadeur gegeven en do, zoon als
heel jonge man mede aanzat. Hij heeft "in den
oorlog gediend, is kapitein geweest en wil nu stu
dies voleindigen, ton einde m do burgerlijke maat
schappij rijn kost te kunnen verdienen.
Een ander generaal, vriend van Generaal IJV is
tegenwoordig chauffeur bij ©en -"Belgische familie.
Deze rijn bijzonder met-hem ingenomen en hebben
een huisje laten bouwen, op bun landgoed., waar
de chauffeur en zijn vrouw genoegelijk kunnen le
ven. De vrouw van don Generaal zorgt voor bet
huishouden en béiden zijn dankbaar dat zij 'het zoo
goed hebben getroffen en dat hij' in zijn nieuwe
werkkring zooveel waardeering ondervindt, dat
had wel anders kunnen zijn. Ik weet uit hooi goe
den bron. dat de Belgen oorst wol wat tegeaA het
engageeren van een gewezen Russisehen généraal
hadden opgezien, maar dat zij nooit zoo'n uitste
kenden en absoluut betrouwbaren chauffeur hadden
gehad.
Zoo werken nu ©en Russische prins en twee Rus
sische generaals in het buitenland in ondergeschikt
te betrekkingen en doen het zoo goed, dat iedereen
waardeering voor hen heeft. Het is dan ook niet fib
quaeetie wat men is, doch hoe men het is. De prirw
on de generaals zün de zelfde aangename menschea
in den omgang gebleven en het zal zeker een boel
aangenamer zijn om hen te ontmoeten, dan de heo-
ren der Sovjet-regeering, al hebben die nu betrek-»
kingen, die aan ben meer dan keizerlijke macht
geven, al beschikken zjj naar willekeur over hot
wel en wee en over het leven van millioenen.
Wij zien hoe in China de invloed dezer Sovjets
a oh ter den hoerscher van Mandchoerije, Maarschalk
Chang-Tso Lin zit, on traoht de bestaande Repu'
blikeinsche Regeering van Cbina oijiver te werpen.
Wij zien dus weer hoe het bij de Bolsjewiek en. .niet
er om gaat of er een Keizerrijk, Koninkrijk of Re
publiek is, maar slechts om net met geweld naar
hun hand zetten van heel de wereld,
Wij zien dat hot den Bolsjewieken on Communis*
„Hoe -vreemd!" riep Mrs. Jeimings. „Het was Mr.
Power zelf, dde in een taxi ze kwam halen."
„Maar wist u dan niet. dat Mr. Power wekenlang
niet buiten zijn hek is geweest?"
„Dat heeft Gtbbs mij vertuid. Maar die heer leek i
zoo precies op Mr. Power volgens Gibb's beschrijving
en hij zeide: „Ik ben Mr. Richard Power, Miss AliOn
is bezig voor mij te werken, daarom kom ik haar ca
mera halen". Toen ik z© niet kon' vinden, scheen hij
te denken, -dat ik hem niet vertrouwde. Daarom liet
hij mij rijn kaartje zien met, Richard Power, Can
non Wbod' er op gedirukt."
„Het wa9 Mr. Power niet," zeide Esmée. „O, ik vind
dat ik1 Mrv Rogers dat moet berichten. Ik ik
meende hem van morgen t© teléfoneeren oveir iets.
Maar ik deed het niet. Nuzal
„Er ia een brief voor u van Mr. Rogers", viel Mrs.
Jennings haar in de rede.
Esmée keek haar scherp aan. „Hoe weet*u, dat die
van Mr. Rogers is?"
Mts. J^nning9 kreeg ©en kleur ten wierp het hoofd
in den nek. „Gibbs heeft Mr. Rogers dezen namiddag
weer ontmoet," legde zij uit. ,JHif had reden om een
onderhoud" te vragen wegens belangrijke zaken (dit;
met nadruk), „en Mr. Rogers gaf hem een brief voor
u mee."
„Gibbs heeft er van avond/ niets van gezegd1", zei
de Esmée.
„Misschien vond Blij het beter den brief voor zich
zelf t© laten spreken."
De toon der vrouw verried/ 'dat zij den-inhoud van
den brief meende te kennen. Esmée bracht dat ter
stond in verband met de veranderde houding van
Gihba.
V
HOOFDSTUK XXV.
I
Wat Esmée ontdekte bij den Scheikundige.
Esmée opende den brief, toen zij in haar eigen ka
mer was. De brief wa9 werkelijk van Rogera Toen
het meisje hem opnam, viel er een ingesloten enve.
loppe uit.
j „Waarde Miss Alton Ik heb een verslag omtrent
u ontvangen van Gibbs. Hij behoeft geen verslag om.
trtent u te doen: maar als er iets is. dat hij vindt,
i dat ik moet weten, is hij in zijn recht.
„Het schijnt dat Power van morgen voor de eerste
J maal uit zijn schelp kroop, in de vestibule verscheen
en Gibbs riep. Hij scheen zeer welvarende te zijn.
wat niet overeenkomt met uw indruk, volgervs de
eeTste aanteekeningen. over de post van u ontvangen.
Power deelde Gibbs mede. dat hij weldra dacht weg
1© gaani en zijn nieuwe secretaresse wilde meenemen.
Hij scheen met u ingenomen en maakte Gibbs een
compliment over zijn onderhandelingen met he
„Agentschap". Uit de wijze waarop hij sprak» maakte
Gibbs op, dat u in weerwil van onze afspraak hem
verteld hebt, hoo d© zaak eigenlijk is. Ik geloof dat
niet, maar zou gaarne hooren, wat u daaromtrent
•hebt te zeggen. U hebt mij verzekerd, dat u trouw
zou zijn aan mijn belangen, denk daaraan. Er kan
geen verontschuldiging voor u zijn. om daarvan af
te wijken. Power overhandigde Gibbs toen een brief,
welke hij zei'dë, dat u voor hem had getypt eni ver
langde, dat Gibbs dien dadelijk op de post zou doen,
daar het een gewichtige brief was.
- „Dat alles was zoo strijdig met de gewoonten
van het huis, dat Gibbs mij den brief bracht op een
plaats, waar hij wist, dat ik vandaag zou komen,
niet ver van Hampstead. Ik voelde mij gerechtigd de
enveloppe los te werken en den inhoud te lezen. Ik
sluit hierbij in het origineel van dleni brief, waarvan
een kopie is gemaakt door uwe trouwe bewonderaar
ster Em, die geen kwaad van u wil gelooven. Zij zegt
niet veel, maar voelt des te meer.
„Het is het beste, dat ik u spreek, zoo spoedig het
u mogelijk is, als het kan morgenavond. U kunt dan
verlof vragen en bij ons te Balham eten. Ik kan u
thuis laten brengen Geheel de uwe. Charles Ro
gers,"
Ingesloten was een vel papier. Toen zij het ont
vouwde. zag Esmée, dat het rechts den naam Cannon
Wood in donkerblauwe letters en links een ■wapen
droeg. Zij had zulk papier niet in de bibliotheek ge
zien. Dat wat Richard Power haar had gegeven, was
minder sierlijk en het wapen ontbrak: ook waren
de letters lichter van kleur. Maar het zonderlingste
was. dat de brief getypt en onderteekend .Bi,
chard Power" was geadresseerd aan den man in
Bern. aan wien Mr. Power haar een brief had laten
schrijven.
..Beste Bonnhoven", luidde hij. ..Het wortit hier
wat al te gevaarlijk voor mij, zooals ik verneem van
een jonge meisje, dat door de Geheime Politie te Lon
den hier is binnengesmokkeld, maar bereid is mij
te dienen ln plaats van hen tegen betere betaling
del ijk in het midden; en de kleine Jetter „t" miste
hel streepje. Deze twee letters waren goed afgewerkt
in don vervalsohten brief.
„Hij komt dus werkelijk in hot huis te Cannon
Woodl En hij kent mijn Intrekking tot Rogers: en
hij kan zelfs Gibbs misleiden, was de eerste gedach
te van het meisje- „Dan is Graaf Ricardo niet veilig
blind als hij is ofschoon Luisa weg is. Die afschu
welijke man was vast besloten tot allen prijs van mij
ontslagen to worden en de camera te krijgenl Maar
dat zal hem niet gelukken. Hij zal het niet winnen l"
Zij ging terstond zitten en schreef een brief aan 4
Rogers, «dat zij zijn uitnoodiging voor den volgenden 1
dag aannam. „Ik dank Em voor haar vertrouwen in
mij en u ook, want ik weet, dat u in mij gelooft",
schreef het meisje, „ofschoon u mij dat niet zegt. U
is veel to schrander om misleidt te worden* door zulk
een onzin, dat weet ik zeker, omdat zelfs ik, na wat
u mij geleerd hebt, tot mijzelf zou zeggen: .Jtichard
Power is geen dwaas". Hij zou niet probeeren zulk
een gevaarlijk document door de censuur te smok
kelen en hij zon weinig hoop hebben, dat het Zwit
serland zou bereiken. Gibbs was te verlangend, u
een bericht t© kunnen geven, om verstandig hierover
na te denken, veronderstel ik. Ik zal morgen avond
heel wat te vertellen hebben en ik zou u er reeds iets
van mededeelen, indien ik niet overtuigd was. diat
Gibbs op dit öogenblik bozig is het voor u op pa
pier te brengen, van zijn standpunt gezien! Het mijne
kan wachten." t
Er was een brievenbus op den hoek, maar zij ven
zocht Mrs. Jennings by de deur te blnven staan, ter
wijl zü s*iel haar 6nef daarhéén -bracht Do ge
dacht© aan Rudolf Silvers word een naohtmerril
voor haar. Zij voelde, dat, als Graaf Rioaroo haar
maar de# geheele waarheid omtrent hem wilde ver
tellen, zo haar haast abnormale vrees voor 'diea
man zou verliezen. Nu meende zij 'overal zijn ge
heimzinnige tegenwoordigheid te bespeuren.
Het was duidelijk, dat Mrs. Jennings den jaloer-
sclien twijfel van Gibbs omtrent Miss, Alton had
vernomen en clie nu deqlde. Zn was nog altijd be
loefd, maar niet langer vriendelijk: en net ontbijt
Indien je evengoed voor een pas kunt zorgen, als je 1 en het morgenvuur waron den volgenden dag in har
voor de andere papieren deed. dan kan ik misschien monie^ met haar bekoelde geestdrift. Toen Esmée
door Frankrijk bij je komen. Voorloopig houd ik mij was uitgegaan, een uur vroeger dan gewoonlijk, om
koest. Laat mij terstond weten, wat je kunt doen en haar werk in Cannon Wood te beginnen, zag "Mrs.
hoeeveel je noodig hebt. De uwe als altijd, Ri- Jennings haar na met wantrouwende oogen. Gibb's
chard Power, per E. Alton." bevel was geweest: „houdt haar in 't ocg, zooveel je
De letters geleken op die van Power's machine kunt;" maar dat was niet „veel" het was maar
waarschijnlijk was er een van hetzelfde merk g'*- heel weinig, dat zij kon doen. Al wat zu hraar man
bruikt maar er waren kleine punten van verschil zou kunnen vertollen, als hij eens even Wam aan-
slechts te zien voor een oog. gewend aan Power's ma-loopen, was, dat Miss Alton niet den weg naar
chlne. De hoofdletter „R" van de laatste was onduL1 Cannon Wood had ingeslagen. Maar een oogen
