De Lucht-beurtvaart.
wogvalleA vah parlementaire werkzaamheden mi) tot
voi meerderder on goragolden arbeid van „Het Volk"
zou ln s;aat atelier., deze verwachting heeft zich tot
liet bewaarheid, althan* niet op den duur.
Ik ben sodert eenlgen tijd bedlegerig wegers zwa
re neuraligische pijnen, die thans voor gordelrooa
hebben plaats gemaakt. Geschikt tot werken afge
zien van nu en dan wat lichten arbeid ben ik niet,
zoolang dit duurt en de ervaring leert, dat, zoodra ik
weer deelneem aan den arbeid, die met de leiding
der partij gepaard gaat, zooals b.v. mijn deelne
ming aan do jongste partijraadsvergadering dit
zich achteraf wreekt door zenuwaamioeningsver-
aehijnselen. Zoo bevestigt zich, wat mij van, medische
zijde herhaaldelijk werd verzekerd, dat ik geen ver
plichten arbeid meer op mij kan nemen.
„In die omstandigheden acht ik het noodlg mijn
werk verder Ln te krimpen don ik oorspronkelijk go-
dacht had.'Het eerst komt hiervoor in aanmerking
mijn aandeel aan de hoofdredactie van „Het Volk".
Ik verzoek u mij met Ingang van 1 Februari a.s. als
zoodanig ontslag te verleencn,. Tevens kan ik mij
niet beschikbaar stellen voor den post van lid van
het Partijbestuur, zoodat het aanstaande Congres
voor inij oen ander zal moeten benoemen.
Wat betreft mijn lidmaatschap van de Executief
Comité der Socialistische Arbeidors Internationale
moen ik mijn aftreden, to moeten aanhouden totdat
een nieuwe voorzitter der Kamerfractie is gekozen,
daar ik het mogelijk acht dat de Partij het gewenscht
zal achten, dezen als mijn, opvolger in het Comité aan
te wijzen.
Op verlangen der fractie heb ik van tusschentijd-
sche aftreding als Kamerlid afgezien, maar ik vraag
mij af, of het niet gewenscht zou zijn dat ik althans
voor afloop der verkiezingen aftreed' als voorzitter
der fractie.- zulks met het oog op de dan door dezen
te verrichten werkzaamheden. Deze vraag zal door
he: P. B. en de fractie nog nader onder de oogen wor
den gezien. Het leek mij gewenscht u voor de verga-
lering van 10 dezer van dit een en ander in kennis
te stellen."
..Het Volk' 'voegt hieraan omtrent den oogenblik-
kel ijken toestand van mr. P. J. Troelstra's gezond
heid aan toe, dat de dokter geen reden ziet tot onge
rustheid, nu do gordelroos niet met koorts gepaard
gaat. Het proces kan echter geruimen tijd duren, ter
wijl -do voortdurende zenuwpijnen en de daaruit
voortspruitende slapeloosheid het zenuwgestel in
ongustigSn zin hein vloeden.
RADIO.TELEFONIE BIJ DE BINNENSCHEEP
VAART. 9
Het onderwijsfonds voor de binnenvaart heeft
eenigen tijd geleden een radio-commissie ingesteld
om de mogelijkheid te onderzoeken van het op
richten van een draadloos-telefonische organisatie
voor de binnenscheepvaart, Jlot ligt in de bedoeling,
do daarvoor in aanmerking komende binnenvaartui
gen uit te rusten met een ontvangtoestel voor
clroadlooze telefonie/ waardoor de schippers iïit
hun isolement zullen' worden verlost. Het onder
wijsfonds voor do binnenscheepvaart stel't zich voor,
niet alleen lezingen voor ae binnenschippers te
laten houden, doch ook langs draadloos-telefoni
sohen weg onderwijs aan schippers on schippers
kinderen to doen geven.
De commissie, -die onder leiding staat van den
heer G. Nuv to Rotterdam, is reegis goed mot haar
workza&amneden gevorderd. Gisteravond heeft zij
to Rotterdam oen bespreking gphouden met verte
genwoordigers vaan binnen- on buitenl-ndsohe ta-
briekoh over do levering van do ÖoeetoUen, waarbij
demonstraties werden gokouden.
WIER IN OERWAARD.
Bevolkingsovorzioht van de gemeente Wieringer*
waard voor het jaar 1924.
Ingekomen personen: 51 m., 84 vt., totaal' 115,
waarvan. 5 uit Duitschland.
Vertrokken personen: 58 in., 76 vr., totaal' 129,
waarvan! 1 naar Luxemburg on 6 naar Du tschland.
Geboren: 12, waarvan 5 van het mannelijk en 7
van het vrouwelijk geslacht waren.
Huwelijken: 9.
Overlijden15, waarvan 4 van het mannelijk
MlJNHARDT's
Keelpijn-Tableflen 60 el.
Ho' st-Tablelten eo ci.
Bij Apoth. en Drogisten.
gen werkelijk zien, en toch zoo opgevat, dat ze fijn-
koddig en spiritueel aandoen."
In die manier van schrijven draagt hij ook voor.
Puntig, geestig, leekenend, schilderend. Een alleszins
bevoegd beoordeelaar, de heer Jan C. de Vos, heeft
van hem getuigd: „Ilem hoorend, ziet men de taferee"
len en personen leven. Met een enkele gezichtsbewe
ging, door een accent, een toon, een stembuiging
beeldt hij zijn menschen uit, zóó* raak, dat zij den
luisteraar nog tijden later voor den geest staan. Wie
aandachtig toehoort, zal zeldzaam genot hebben,
want de spreker doet volkomen voelen wat de schrij
ver geven wilde."
HiUegersbcrgscho Courant: „De buimor, de vroolij-
ke, do origineele, de ware volksgeost in zijn verschil
lende nuancen heeft de heer Hulleman ons doen hoo
ren in zijn stukken „Huwelijksaanzoek, Moderne
Ans, en Bokswedstrijd". Het fragment uit „Schakels"
van Hoijormams word meesterlijk weergegeven. „De
Zonde", do innerlijke strijd van de non tusschen het
religieuso en hot liefdeleven werd machtig vertolkt
en maakte diepen Indruk. Als vreemdeling in Am
sterdam, van Jan Felth, een bezoek aan het Museum
was om te gieren. Hartelijk applaus van de volle
echete: De Zondo, een fijn, Innig verhaal dat door Jandingsplnata-mUnd ln den Atlantlechen Ooeaah. j
zijn diepte on zielkundige uitbeelding ontroerde, en Waarom uiotF Do groots* vogels kunnen dan 9 mual
onder ademlooss «tilte wend aangehoord. Maar in het neer strijken, Booafs hun collega'» do meeuwen dom*
comieche genre vooral was de declamator ln zijn eens komen uitruston op do stoomschepen die du
kracht, enz. wereldzeeën bevaren.
Vóór de pauze zullen wij mecrendeels ernstige, na De ■elfde Georges Toudouze is ongerust over do
de pauze uitsluitend humoristische nummers te rol; die Frankrijk in do luohtbeurtvaart ml spolon.
hooren krijgen. Hij is hang-, dat Frankrijk achteraan Bal komenden
NIEUWE NIEDORP. - terecht,
ook do vrienden van
zaal was de dank aan den schitterenden voordrager. w
Heldersche Courant: De spreker opende met een de aanwezigen voor de gezellige besprekingen.
hk -
den. ^°^r^tér"w^nt°de''v6rR^er'ing^et"een* woord Cnkr«k to
(fei«JrT veel °P militaire aviutiok grclol hyeft on daardoor
cietarl» do notulen dor \oii(re vorpoderinj? te leren, oa }larci i>0zitr is prewoest do vriondsehitp vam
welke onveranderd werden goedgekeurd. Engeland to verspelen, omdat een Htrrke militaire
Het reglement, door den secretarie voorgelezen, lu$wloot van pra„krijk heden glochta één dool
werd na «enige aanvulling vastgesteld De leeftijd». kau hobbe,1; Engeland.
grens voor leden dor vereenigtag werd bepaald op Erg prettig is dat voor de Engclsohon nlot, vooral
81 Jaar. omdat do Fransehen dat allemaal betaalden van
Door den secretaris werd modedecling gedaan, dat cj0 renten van do schuld aan Engeland en zich vah
er op 't oogenblik 26 leden zijn Voor de verkiezing don domme hielden, zoodra Engeland op betaling
van 2 bestuursleden werden gekozen D. Pool, on J. vail route on aflossing aandrong, terwijl dat aelfde
v. d. Steen. Voor de Commissie voor bet nazien dor Êugplaud do echuldon van Frankrijk aan Amerika
rekening ln December '25 werden benoemd C. Coops, i deola kon betalen on ook werkelijk betaalt.
H. Vrede, J. v. d. Kommer, Eoudouzo wijst echter op do kostelijke havens
Door een der leden werd nog tor sprake gebracht,van Frankrijk op Ohorbourg, Boalogno, Brest, Ha-
omdat hier te Nieuwe Niedorp. nogal llcfhobbors zijn vre Saint .Nazaire Bordoaux, hi 1'ulico. Cetto,
van dammen en schaken, of dit ook mag gebeuren j porj Vendres, Marsoillo, Nico on vergcxït natuurlijk
op do Zaterdagsvondbijeenkomston. Na eonige be-„i0t bet stokpaardje dor Fransohen, Noord-Atrika,
spreking zal dit puntje nader worden overwogen. 8r,reekt van Oran, Algor en Tunis en onderweg van
De rondvraag leverde niets op, zoodat de voorzitter Corsica. Vooral Cherbourg vindt hij ideaal gelegen
tot sluiting overging met eert woord van dank aan als station voor passagiersschepen van en naar
Toen ik verleden zomer enkele, dagen aan de
Belgische kust vertoefde, vlogen eiken dag, tus
schen fl.2 an 1 lUurj' 2 groote vcgelh boven mijn ncofd
één was de luchtmail AmsterdamLonden, de
ander LondenAmsterdam.
Later op den dag kwamen dan nog twee vogew,
met andere vleugels aangevlogen, men vertelde mij,
dat dat Fransche vogels waren, die van Parijs naar
Amsterdam en van Amsterdam naar Parijs vlogen.
De Amsterdam—Londen-vogelis wapen van Hol-
landsche nationaliteit.
Hier in Hertfordshire vliegen ook iederen dag
twee groote vogels boven mijne woning, Londen
Kopenhagen en KopenhagenLonden.
Merkwaardig is, dat men zich zoo weinig; reken
schap geeft van dat feit en toch is het heel' \j zon der,
dat, tórwiil men 25 jaar geleden nog ternauwer
nood in ao automobiel wilde gelooven. men nu
reeds in de lucht een toepassing van den motor,
kent, waarbij hot motorvoertuig in het, niet zinkt.
Deze wil vliegmachine en
doen coöpereeren, ten einde
giersdienst, btijVooitbeeld tusschen
Amerika en de oorrespondeerende luchtbeurtvaar-
ten. Hij wijst er op, dat in Augustus 1924 in Cher-
j bourg 10808 passagiers uit Amerika geland ziin en
[18312 vandaar weer naar Amerika zijn vertrokken.
Daar de meesten toeristen zijn, zie ik hef,, /erband
niet goed, hetwelk Toudouze hier zoekt. D loensten
gaan niet per vliegtuig verder. Do cijfers ran Tou
douze bewijzen dat het allemaal toeristen waren. Er
„-1- noooJ^ zijn 8000 passagiers moer vertrokken dan aangeko-
mo", dat komt omdat die 80J0 in Liverpool of in
nen iuneruca en eGn andere Engelsche hoaven geland zijn, om En-
uropa, te bespoedigen en te vereenvoudigen. geland, HoL.ltt.nd, België, Duitsohlund, Zwitserland,
Hjj denkt «oh een passagiersboot tusschen Ame- fta]ië beaoeken on dan via Parijs en Ohorbourg
nka en Engeland, hetwelk mot grootst mogoluke huisto6
snelheid de baren doorklioft. Wel' zie ik, hoe een passagiersboot van het type
Het achterdek is geheel ingenoht als landings- a>EynC0Urt>l uit Rotterdam, of Antworpon, of Ie
plaats voor hydroplanen. Havre, of Cherbourg vei*trekt en dan tuasohen Hae-
De boot nadert Ierland, daar komen de vlieg- y SoMy-eilanden haastig gebekerde pas-
maéhines als zeemeeuwen aangevlogen; éen strykt mogelijke oorden van Engeland z .1
neer, het is de postvaart voor Hamburg.. Pasaa- o^üten omdat die per „vliegvinkje" op het
giers en bhaondere maal' worden geladen; rrt, aJiterdeij van bet stoomschip neerstrijken,
daar stijgt de vogel op, om enkele uren later jn Nederland, door de keurig geslaagde vliegtocht
Hamburg te landen. Zoo gaat het met Londen, !yan Van der Hoop naar Batavia wakker geschud,
Liverpool, Edinburg, Amsterdam, Brussel, Keulen, Z{J waakzaam moeten blijven. 'Naar mijne meening
Mundhen. Weenen. Boekarest en Konstantioliopel. voor Nederland de groote kans in oen sanien-
arstajiaen moer. werking met Engeland en Amerika, niet alleen om
strijken de vliegtuigen ,,Bn 2S,sagie/dionat naar tm van Amerika, doch
ook met het oog op onze tóekómstige luoht-
Er zijn al' s]
In omgek eert.
uit FrisoO/ Gliicogo, Cleveland, St. Louis, Pitts- v m IU
Do lncht te veroveren is zooveel belangrijker dan burg on New York neer en halen de geaffaireerdo beurtvaarten Amsterdam—-Batavia/Medan, Am-
land en zee te veroveren. Het vaaHuig veToverde de passagiers en de buzondere mail af. sterdam—Paramaribo/Willemstad.
zee. het voertuig het land, het vliegtuig de lucht. Er Zoudt ge nu echter donken dat de Duitscher» De En gelachen zoowel als do Amerikanen beoogen
is iets onbeperkt» in die verovering van de lucht, stil zaten? Do Duitschers hebben hun lot ten op- vfór alles met de bevordering van de luchtvaart do
Men vliegt van Londen naar Amsterdam en stoort; zichto van de luchtvaart, aan dat van Spanje bevordering vaii de oommeroieêle luchtvaart. Daar-
zich niet aan de zee, die Engeland on Holland verbonden on hebben daarbij klaarblijkelijk op om tUJi;non wy ons ook biji voorkeur bij hen oanslui-
van elkaar scheidt. Men vliegt van Londen naar i het oog het monopoliseeren van een Du.tsoh—Zuid- fcon zonder echter onzo^zelfstandigheid of bewe-
Kopenhagen en men tart zoowel zee als bergen, i Amerikaansche verbinding door middel1 der Zeppe- ^ing8vrijheid prijs te geven.
iJe veroyering der lucht. ans. Doch wanneer Nederland gereed wil zijn, tijdig
L histoire se repete toujours. liet is zeker een weldoordacht plan. De handeLs- wii znn dan moet men ook zekerheid heb-
ZqoaÜB in de I7e eeuw Engeland on Holland betrekkingen tusschen Duitsohl'and en Zuid Ame- Ben, dat in of Kever nabü de hoofdstad van Neder-
streden om de hegemonie der zee,, zooals voor 1914 nka waren voor don oorlog roods enorm en het Iaili; Amsterdam, oen goed vUegterrein- is en blijft
Enfceland en Duitschland streden om do hegemonie aantal naar Zuid Amerika uitgeweken ex-officaeren on dan wil ik in dit verband nog oven op het
van de wereldmarkten, zoo strijden Engeland on van het Duitscho legor, is legio. [artikel van Toudouze wijzen, die nl. twee soorten
Frankrijk thans om de hegemonie ^n de Moht, De Zuid Amerikanen hebben het Spaansoh Uls 1 JandingstoiToinen ziet, fen to wator en één te laTid.
Beide landen op hun wijze. IV,"T1 *,°0' ,rTna ,ti *nn
en
De ÈngeïsoKen, na den oorlog, vre
hun taal, Spanje was in den wereldoorlog neutraal, j)at landingsterrein te'wator schijnt heden wellicht
""'ïtie, de verplaaatsiing van do door nog wat overbodig. Gouverner c'cst prévoir!
1 - Iv -t- vtul Ve?afte? fcen <r°??e ?odoemde' Do hoofdstad van Nederland heeft nu nog ge-
•ekozen. Zeppelinwerken aan .het. Meer van .Constanz naar. Wnheid om wellicht bij de Coenhaven. ik ben
te
ineerd
Do Franschen, door het oorl'ogssupoes. imperia- de consequentie, d_e verplaaatsiing van de door
KsHsch geworden, hebben de militaire zijde jhet verdrag
van het vraagstuk tot uitgangspunt gekozen. ZeppelinwerL
Do Engelsohen, na den oorlog vredelievender dan Spanje, ligt voor de hand en ik twijfel geen oogen- échter leek, 'dus matig mü geen advies ten opac
ooit gestemd, hebben zich dadelijk op do oomm er- blik, of binnenkort zal er een Zeppehn-beurtvaart van piaaf» 0f törrein aan een gecomoineei
ci e e 1 e zijde van het vraagstuk geworpen. tot stand gekomen zijn tusschen Sevilüa en Rio de 1^4. en watcrvliegterrein to stiohten.
De Britsche Minister voor de -Luchtvaart, Sir Janeiro; Sevillo—Buqnos Aires; Sevilla—-Valparai- jk ben hot geheel mot Toudouze eons, 'dat men
Samuel Hoare. is een business, man, is iemand jo. vico versa. vooruit moet zien. IIü spreekt reeds over een
- - geboren en getogen in het bankiers- en kwakers- De Noord Amerika nen schijnen weer andere plan- vliegbasis in Fransc.h-Vlaanderen, hij zal bedoelen
geslacht en 10 van het vrouwelijk geslacht waren, milieu der Hoarcs en Gurney's, \Tedelievend, maar nen te hebben. Au willen een lucht-beurtvaart tot Duinkorken, al' noemt hij die stad niet on hij wil
terwijl er 1 aangifte, was van levenlooze geboorte., uiterst zakelijk. Toen hij in het vorige Kabinet- stand brengen op echt Amerikaansche wuzo en wel daar die vliegbasis met het oog op oon eventuee.o
Baldwin Minister voor de Luohtvaart was, is hij dooi; middel van hydroplanen, die dan onderweg concurrentie van België en Holland.
•o.a» naar Amsterdam gevlogen, ten einde zich 9 steunpunten zullen vinden. België betreft, Ostende en Zeobrugge kan
persoonlijk op de hoogte te stellen. I Die 9 steunpunten zullen gevormd worden door men gerust ten opzichte van coöperatie tusschen
j Natuurlijk wordt /door de Engelsohen nooit uit drijvende eilanden in den Atlantisohen Oceaaïi. passagiorsboot en vliegtuig buiten Beschouwing la-
het oog verloren om gebruik te maken van hun Vroeger zou men om zoo iets gelachen hebben, £0^, Antwerpen is de eenige Belgische haven, die
militaire steunpunten in de wereld en heeft Oom- tornar sedert alle voorspellingen dor boeken van daarvoor in aanmerking komt.
I mandor (Kapitein ter Zee) Burney in zijn studie Jules Verne bewaarheid zün geworden en nog veel, Amsterdam en Rotterdam (ook Vlissingen) liggen
voor een^beurt-luchtvaaart Engehind— Australië^on moor en men zoowel ^onder water vaart als^ een echter veel gunstiger, laten wij daar gebruik van
Men moet lorgen
Uit deze cijfers blijkt, dat de bevolking der
gemeente Wieri 11 eerwaard gedurende het atgeloo-
pen jaar verminderd is inet 18 inwoners, waarvan
wareni 1 van het mannelijk- en 15 van het vrouwe
lijk geslacht, behalve dan nog de alangifte van die
levenlooze geboorte.
WIER IN GERWAARD.
De heer C. Bakkum alhier, heeft to Amsterdam het
Mercuriusdiploma boekhouden behaald.
ANNA PAULOWNA.
Woensdagavond 21 Jarf. zal (zie advertentie) Frans
Ilulleman, letterkundige te Amsterdam, voor T.A.
G.O. optreden en dat belooft een mooie avond te wor
den. De heer Hulleman draagt eigen werk voor en
dat van anderen. Dit éig^n werk is knap werk. Que-
1 ido schreef er van: „\\at Beets in de Camera
Obscura had, dat heeft ook Hulleman, de schert
sende, geestige waarneming; dat wil zeggen, de din-
Nieuw Zeeland wel degelijk rekening gehouden I reuzenkanon op 40 Kilometer afstand Parijs heeft maken, zoolang het nog tijd is.
met die steunpunten, alsTJibraltar en Malta, laten beschieten, lacht men niet meer Men gelooft! xk schrijf het Toudouze na:
Men zoti dan ook een lijn krijgen: LondenGi- niet meer aan dingen, die onmogelijk zifn. Wan- er het eerste bij te zijn.
braltarMaltaAlexandriëSuezAdenBom- neer men mij vertelt, dat men over 50 jaar een. Voor Nederland en niet het minst voor Noord-
bay--SingaporeSydneyAucklland. Laat ik er Cook's partji naar de „Maan" zal organiseeron, ben Holland, is het van belang, dat nabij Amsterdam
meteen melding van maken, dat Commander Bur- [ik te.beleefd om het tegén te spreken haven komt voor oen Luohtvaart-beurtdienst.
ney meer aan liichtsohepen dan aan vliegmachines Geor^es Toudouze deelt ons in de Revue des Deux Een luchthaven voor gewone vliegmachines en
opzicht wijkt hij1 geheel af van de Mondes mede, dat een Fransoh architect, ter ge-, hydroplanen. Laat Noordholland gereed
n anderen Egelschman: Sir Eustace legenheid van 'n prijsvTaag van de Ecolo des Boux eindstation te bezitten voor de vers
zijn
verschillende
„Ja, ja, veel' sterker, maar niet sterk genoeg,
om dat te kunnen doorstaan."
Ze hadden het hek aan het einde van het weiland
bereikt. Grange bleef er vóór staan en zei met diep
gevoel':
„Als dat ooit mocht gebeuren, Muriel onbe
wust «oemde hij" haar bij den voornaam ..zullen
wij haar moeten bijstaan, jij en ik. Je zult haar
toch niet alleen laten? Jij kunt haar van veel meer
nut zijn dan ik. O, het is het is allerellendigst
een vrouw te zi.en lüden, en haar niet te kunnen
troosten Hu sloeg met zijn vuist op het hek,
met zoo'n kracht, dat ze bloedde, „Ooh, let niet op
wat ik zeg, juffrouw Rosooe.. U weet, ik ik houd
zooveel van Daisy, heb altijd dol van haar gehou
den. Haar ouders waren do mijne en toen die
stierven, bleven wij als het ware met ons twee'in
achter. Zü was toen getrouwd, maar toch zijn we
altijd erg aan elkaar gehecht gebleven zij en ik.
Dat begrijpt u wel, nietwaarFr
Muriel knikte. Ze was gosohrikt van zijn hef
tigheid. Tot zoo'n diep, gevoel had ze hem niet in
staat geacht. 9
„U beschouwt haar zeker als als een zuster,"
merkte ze op, half onbewust naar een woord zoe
kend. I
Grange hield het hek voor haar open Hij ant
woordde niet dadelijk. Toen beschaamd: „Ik weet
zelf niet precies, wat ik voor haar gevoel, maar
aangezien wo speelkameraadjes en ons heole loven
vrienden zij11 geweest, zou jo hot wel' als zoodanig
kunnen beschouwen."
En hoewol Muriel eenigszins twijfelde aan de»
oprechtheid van zij 11 antwoord, was ze er zeker
van,'hem te begrijpen.
Er was tusschen haar en Bl'ake een prettige, ka
meraadschappelijke omgang ontstaan, dio iongza-
merhand als van zelf tot een zekere intimiteit
leidde.. En zijn voorstel om samen te gaan rijden,
had haar grooier vreugde gegeven, dan zo gekend
had, sedert haar jong levon door het drama ran
Wara verduisterd was.
Ook Daisy, die het te druk had met haar kind,
en bovendien te zwak was om moe te gaan, was
opgetogen over het denkbeeld, on toen Grange don
vorgenaen dag geschikte rijpaarden in do stad had
gehuurd, verklaarde ze lachend het verder aan
Muriel over to laten, haar gast te amuseeren,
zoolang hij dftar gelogeerd was. Mnriel had daar
niets op tegen9 en hun dagelijksohe ritten to paard
werden een bron van genot voor haar.
Langzamerhand begon ze haar meeete genoegens
met Blake te doelen. Zoo worden ze onder anderen
lid van Olga's hoohkey-olub. En verder aooompag-
denkt In dat
Slannen van een4 MPMHPHOTWPPPWWI w ÜSSÜS P8Ü
'Eynoourt, oud-directeur der Marine Oonstruc- Arts te Parijs, reeds een ontwerp voor zulk een werèld Tucht-beurtvaarte 11, die stellig en wellicht
tiewerkplaatsen in Engeland. drijvend eiland heeft ingediend. Een vliegtuigen- oerder dan men zou denken», zullen komen.
1.
neerdo ze Grange, die een mooie tenor had. dikwijls
bij zijn liederen, waarnaar Daisy uren lang kon
luisteren, zoodat ze, alles te zamen genomen, met
hun drieën een genoegelijk leventje^ leidden. Doch
maar al' te gauw zou daaraan een einde komen.
Op zeikeren namiddag in Maart, toen Grange
en Muriel samen na een langpn rit te paard naar
huis reden, werden ze bij het hek van den dokter
staande gehouden door Olga, die hen al uit de
verte toeriep: „Heb je het al1 gehoord? Oom JSHok
komt eindelijk terug. Vind je het niet dol, Muriel?
Ik kan je niet 'zeggen, hoe bl'ij ik ben.'*
Muriel zei geen woord. Haar paard was plotse
ling schichtig geworden en nam al haar aandacht
in beslag. Het was Grange. die na een korte wei
feling om nadere bijzonderheden vroeg: „Waarom
komt hij? met verlof wegens ziekter'
Olga knikte. „Hij mag daar met hét heete weer
niet blijven om zün arrawond. Misschien is hij nu
al onderweg;. Vader zegt, dat hij de derde week
van April hier kan zijn. En dat is niet lang meer,
als je bedenkt, dat hij al drie jaren weg g;oweestis.'
Opeens gaf Muriel haar paard een tik met de
rijzweep en reed weg.
Blake volgde haar met bezorgden blik, gaf zijn
paard tfe sporen en haalde haar weldra in. Zwijgend
reden ze een oogenblik naast elkaar.
Grange keek naar van terzijde aan. Haar profiel
had woer dezelfde strakke uitdrukking, die hij er
weken geleden, bij Zn!n aankomst, op gezien en in
verband gebracht nad met do vltooht uit Wara.
Maar toen ze weer met hem sprak, was het op
1 haar gewonen toon en over een onverschillig oni
derwerp. Ze had een schok gekregen, dat wist hij,
doch blijkbaar wilde ze niet, dat hij ait zou merken
en hij wachtte zich weL er over te bcgrinnen.
Ze reden dus bedaard naar huis terug on scheid
den aan de deur.
HOOFDSTUK XXL
Een veilige haven.
Daisy vond het bericht van Nick's komst eer
aangenaam dan schrikwekkend. „Ik wist wel, dat
hij, als hij verstandig was, gauw hier zou komen,"
zei ze tegen Blake, die het haar moegedoold had.
Maar t€>on haar noof haar vroeg, wat po bedoelde,
wou ze het hem niet zeggen.
„Neen, Blake," was haar antwoord, ,dat mag ik
niet doen. Ik heb Muriel beloofd, er nooit over te
zullen spreken. En ik moet woord houden.'
Granae drong niet verder aan en ging ontstemd
heen. Daisy wijdde den laatsten tijd niet veex aan
dacht aan hem, bijna al' haar gedachten waren op
haar kind geconcentreerd, dat zoo zwak en teer
was, dat het al haar zorgen voreisohte om het in
leven te houden. Haar denken was zóóver van
hom vervuld, dat ze aan tafel nauwelijks opmerkte,
hoo stil Muriel was en hoe weinig ze at.
Grange merkte beide feiten des te beter op en
zijn ontstemdheid nam ho© langer hoe meer toe.
Zoodra Daisy naar de kinderkamer was gegaan
volgde hij Muriel naaar den salon. 25e stond bij het
raam toen hij binnenkwam, zóó in gedachten ver
diept, dat ze het hoofd niet omkeerde, toen ze de
deur hoorde .opengaan. Grange ging zacht naar
haar toe en bleef zwijgend hij haar staan. Eindelijk
keerde ze zich om.
I '„ZtoMen we eens in den tuin gaan?" stelde zo
j loom voor.
Hij stemde dadelijk toe. En met driftige pasjes
ging ze de kamer door, als verlangend om uit een
beperkte ruimte weg te komen. Grange vol'gde haar.
Ze liepen in de duisternis het smalle pad af
tusschen de kale bloembedden, tot ze aan eon
rustiek bruggetje kwamen. Hier bléven ze staan.
sHet was een heerlijke avond. Van de vochtige aarde
steep de geur van welriekende viooltjes op.
Muriel liet haar gevouwen handen op de brug
rusten en zei zacht f
I „Ik heb te voren nooit beseft, hoezeer ik mu aan
deze plaats heb gehecht. Ik bon hier bepaald ge
lukkig geweest zonder hot te weten.
„Vanavond voelt u zich niet golukkig," zei Grange.
'Z/0 weersprak hom niet „Ik ben wat moe,"
zei ze.
„Ik geloof niet, dat het d&fc -alleen is," ant
woordde hij bedaard.
Muriel zweeg.
„Juffrouw Rosooe," begon h\j opnieuw, „weet u
nog, dat u mij eens beloofd hebt> mij' altijd als uw
vriend te zullen beschouwen?"
Ze draaido hom langzaam haar gelaat toe, dat
hij slechts vaag kon onderscheiden tyj het lioht
van do sterren Toch meende hij te zien, dat ze
doodsbleek was.
„Ja, dat herinner ik mij heel' goed," zei ze een
voudig.
I „Ik wil, dat u vanavond dio belofte houdt, jut-
frouw Rosooe, en mij vertelt wat u scheelt"
I Muriel bleef zwijgen.
„Of wilt u het niü liever niet vertellen?"
„Heeft u het niet begrepen?" vroeg ze langzaam.
„Neen ik weet alleen, dat wat we vanmiddag
vernamen, u van streek heeft gebraoht. Miuur ik
weet niet waarom."
„Als ik het u zeg, zult u mij heel dwaas cru be
lachelük vinden," zei ze met trillende onderlip.
I Hij legde zijn hand vriendschappelijk op naar
schouder.
„Heb je niet meer vertrouwen in mij, Muriel
Ze antwoordde niet. Haar ademhaling was ge
jaagd en onregelmatig..
„Ik weet niet. of ik het je wel' precies kan uit
leggen," klonk het na een lange pauze. „Maar ik
zal'net probeeren."
„Doe dat".
Ze steunde vermoeid met de handen op de
leuning van do brug.
„Jo oent altijd oven goed voor mij1 gewéest: Ik
zou het aan niemand anders kunnen zeggen daJi
aan jou zelfs aan Daisy niet. Zij is een vriendin
van Nick, zie je. Maar met jou is dit heel iets
anders. Ik geloof niet, dat je voel met Nick op
hebt, wel?"
„Dat wil ik nu niet precies beweren," zei Grange
aarzelend. „We kunnen het best samen vindon,
maar heel intiem ben ik nooit met hem geweest.
Ik vind hem een beetje hard."
„Hard" Muriel huiverde. „Hij is veel erger dan
hard. Hij is afgrijselijk, haast duivelachtig wreed.
Maar maar dat niet alleen. Blake, geloof je,
dat hij wel geheel mensohelük is? Hij is zoo
bovennatuurlijk sterk."
„Ik geloof, zei hjj bedaard, „dat je zonder
hot te weten zijn wreedheid en zijn kracht over
drijft. Muriel'. Ik weet. dat hij eon rare Chinees is.
Ik heb zelfs eens van hem hooren beweren, dat liij
do oogen heeft van een slangenbezwoerdo en dat
heeft hij ook min of meer. Maar ik verzeker jo
dat hij menscheKjk is zuiver mensohelijk. En
met nadruk „hij heeft niet meer muokt over
jou, dan jij hem wenscht te geven."
Muriel slaakte een ongeduldigen zucht.
„Ik wist wol. dat je mij niet zoudt begrijpen."
Grange liad kunnen aanvoeren, dat ze hein nog
zoo goed als niets verteld had, inaar hij zweeg en
in zun zwijgen log geen zweem van boosheid.
Na een paar seconden ging Muriel hcei zacht
voort: „Ik zou allp.s willen geven ai wat ik
bezit om hom niet to ontmoeten, als hij terug
komt. Maar ik weet niet, hoe ik dat kan vermijden.
Hij zou naar mij zoeken, tot hij mij vond."
Er was iets, afs de kroot van een verdwaald kind
in haar stem en onwillekeurig balde Grange de
vuisten. Muriel merkte dit niet op. Nu zo een
maal' haar terughouding had laten varen, aphecn zo
er een zekere verlichting in to vinden haar hart
voor hem uit te storten.
Wordt vervolgd.
