I
Zaterdag 21 Februari 1925.
68ste Jaargang. No. 7592.
DERDE BLAD.
Irieven oyer Engeland.
ALS EEN ADELAAR
Uit het hart van Holland.
NEELS Helder,
Keizerstraat 44»62-63.
GROOTST GESORTEERDE HEEREN- en
JONGENS KLEEDINGMAGAZIJNEN.
Zondags lot 12 uur geopend.
14 Februari 1925.
No. 2488 staat op de Groene Am sterdammer van
indaag, Zaterdag- 14 Februari 1925.
No. 31590, 98ste jaar, verkondigt het Ochtendl-
ad van het Handelsblad van denzelfden datum.
270e Jaargang zegt do Oprechte Haarlemsohe
>urant.
Baas boven baas. En voor die Oprechte Haarlem,
he moet hot ook afleggen het Engelsahe boelcjo.
i,t op liet oogenblik voor me ligt: Tlio Original
ooro's Almanao, 228th Year.
Toch een respectabele ouderdom. Wie er dertig a
jertig cent voor over heeft, kan* .zich bezitter
>emen van dezen 228sten jaargang van de echte,
•igineele en onvervalschte ACoores almanak. En
•ijgt waar voor zijn geld.
Men leze slechts den titel
Stem der •Sterren.
Een trouwe almanak
voor het jaar .der Monschelijke Verlossing
1925,
bevattende
>komst en ondergang van zon en maanouderdom
)i* maan en duur van het maanlicht; de maandet
jksche stemmen der sterren; weervoorspellingen?,
komst en ondergang der planeten; een juiste
>tu ij dentabel1; volledige astronomische inlichtingen
gemeene voorspellingen voor het jaar; Speciale^
!deeling: Hoe de Stóren te lezen. Gids voor den
ndman; officieeie en banJriersiijsten; Biitsche ker.
issen, inlichtingen op het gebied van posterijen ön
ïderep uttige instellingen. Geneeskundig en rechts
jieerd advies, recepten, enz.
Door
Franois Alïoore,
Geneesheer.
Toen ik mij enkele weken geleden Moore's AlL
lanac aanschafte, was ik eigenlijk het meest be-
ieuwd naai; diïe „stem der sterren''. Maar de
em was, helaas, eenigszins teleurstellend. Ze bleek
iet anders te zijn, dan een reeks voorspellinge voor.
ke maand van het jaar. Vooc
>ellingen van een soort, die meestal wel uit moe-
en komen. Bijvoorbeeld over de maand, die nu
chter ons ligt, Januari, voorspelt Mpore's AL
lanaö o.a.:
veel ziekte onder kinderen; .gevaar voor brand en1
ngelukken in schouwburgen en scholen; misdaad
«gen over vrouwen; wreedheid tegenover kinderen;
ekendo personen zullen sterven; belangrijke-huwe;
jken zullen worden gesloten; er zal veel gelasterd
jrorden, enz. enz.
De voorspelling was voor Engeland, maar als
re oens een oogenblik aanneanen, dat ze voor
[olland was bestemd, zouden we dan niet direct
eggon, dat ze goed is uitgekomen?
Mpore's Almanao is zelf ook-wel1 overtuigd van
e waarde van dergelijke algemeene voorspellingen.
\"ant voor Februari lees ik weer: ziekte onder
inderen, gevaar voor vrouwen, misdaden tegenover
inderon, belangrijke huwelijken enz.
De stem der sterren was mij dus niet bepaald
leegevallen. In de rubriek daaronder valt te lezen,
rat iemand in zijn leven te wachten staat, die op
ien of dien datum van een of andere maand ge-
lorenis. M&ar niet alle datums zijn gegeven, bij-
oorbeeld niet hoe heeft Mpore hem kunnen ver
eten mijn geboortedag. Ik zal dus maar moeten
fwachten, ik kalme gelatenheid, wat .de toekomst
icg voor mij verborgen houdt. Maar eigenlijk heb
k wel reden, blij te zijn.. Want Mpore heeft won-
lerlijk weinig goeds te voorspellen, hij is zeer
pessimistisch, althans voor Februari.
Ja, nu ik Maart inkijk, rie ik, 'dat werkel
ijk juist in Februari zoo'n Sombere bui heeft.
Taart is een maand om jarig in te wezen. De 1ste
s een dag bij uitnemendheid voor bankiers, koopl
ieden, en rechtsgeleerden. De 5de is alles, wat je
naar kunt begeeren, voo rschrijvers, studenten,
mderwijzers, bouwers en menschen van middel
laren leeftijd, De 6e .is ook al goed voor schrijvers.
)e 7e, de verjaardag van onzen jonasten zoon,
irengt geldelijk voordeel en promotie. En zoo gaat
iet maar door. Alleen met den 30sten isn de
rophoet blijkbaar minder ingenomen. En den ver-
aardag van mijn vrouw slaat hij even netjes over,
ils don mijnen. Van dien van mij*i dochtertje
vil hij ook niets weten. De verjaardag van mijn
rndsten jongen is niet goed voor speculatie of geld
belegging. Daar snoet ik om denken.
Op dezelfde pagina, van de stem der sterren en
'de geboortedag.inrioeden staat ook nog vermeld het
weer voor het geheel jaar., ik moet eorlijkheidshau
en, dat Mbore ons evenveel storm heeft toe-
door ETHEL M. DELL, uit het Eugelsch door
W. J. A. ROLDANUS Jr..
25.
„li weet het, mijn beste, mijn arme Bi'ake, je
bent als een schip zonder roer in een sterken stroom
verzeild geraakt.
„En het is hetzelfde geweest met jou, Jij hebt
ook altijd paar mij verlangd, meer dan naar
Ze legde hem de hand. op de lippen. „Dat mag
je niet zeggen, dat mag je (niet zeggen. -Zie wond
ach los uit zijn armen en vervolgde: „Wat geeft
het? Het kan immers niet/'
J.lij greep haar hand en keek haar recht aan:
„Als het niet kan, zeg mij dan, 'dat ik onoet heen»,
gaan en ik zal' gaan.''
„Er zal wei niets anders opizitten/' fluisterde ze
met gebroken stem.
„V1 elnu, ik wacht 7'
Ze wilde het zeggen, maar ze kon iniefc. Hij" wacht
te geduldig tien minuten. Toen liet hij haar zacht
los en stond op. r
„Ik ga nu naar het hotel terug .'en 'daar zal (Ik
tot morgenochtend op je antwoord wachten. Al's het
„neen7, is, vertrek ik zonder je weer -te zien. Maar
als je anders beslist7' hij liet,zijn stem (dalen
„dan vraag ik dadelijk ontslag uit den dienst..
En dan, Daisy, gaan we samen naar de Nieuwe
Wereld, om daar al "het geluk te genieten, dat we
in de Oude gemist hebben/'
Ze drukten elkaar innig de hand. Ze was op |iet
punt te bezwijken, toen ze in het diepst van haar
hart. liet getrippel hoorde van kleine voetjes, dat
nooit opgehouden had haar te weerklinken, en het
geluid van een kinderstemmetje. En zoo liet ze hem
gaan, maar vermeed hem in de oogen te zien, uit
vrees, dat hij er de liefde in zou lezen!.
Hiertoe was het dus gekomen het scheiden van
hun wegen, de keuze tusschen goed en kwaad. Toen
zijn voetstappon wegstierven in de verte, sprong
ze naar het raam, om nog èen laats ton bÜk te
werpen op den man, die haar levenslang had lief
gehad eh in haar hart wist ze, wat Ize Wou (kiezen.
Langzaam koerde ze zich om en ging naar haar
schrijftafeltje. Met strak gezicht nam ze den ongd-
hpenden brief van haar man en scheurde hem in
kleine ötukjes. Daarna nam ze uit een lade van haar
in Februari ais Moeder Natuur zelf. Hij
heeft vier stormperioden voor deze maand, op den
3den, lOden, l2den en 27sten.
Al deze wetenswaardigheden staan in Moore's
Almanao op de rechter pagina7s. Op de linker pa
gina van elke maand staan bijzonderheden van
den volgenden aard.
14 Februari is een Zaterdag. Het is de 45ste dag
van het jaar, en feest van den Heiligen Valentiipus,
(Dat is, als ik 'het oven zeggen mag', eenallerbelangt
rijkste dag voor de Engelsohe jongens en meisjes,
maar daarover oen anderen keer). Br is aardig wat
maanlicht vannacht, maar je moet wachten, tot een
uur of twaalf. De zon is vandaag om 7-.19 «pge{.
gaan en om 5..10 onder. Belangrijke menschen zijn
op den 14den Februari niét geboren of gestorven.
Wel bijvoorbeeld op; den 7den, den geboortedag van
Diekens in 1812, of den 18den, den sterfdag van
Luther in -1546. Na den 2en mag 'de EngelscE
man geen patrijzen .en fazanten meer schiete#',
en na den 28sten geen hazen. Eh nog verscheidene
andere dingen, die ik nu maar verder over zat slaan.
Als allo maanden pp dezelfde wijze zoo behan-
dold zijn, volgen allerlei andere bijzonderheden
.Een paar pagina7s zijn gewijd aan de veeteoilt. Allo
datums van hot geheole jaar staan in een kolom,
en daarnaast staan vier kolommen met do de woor
denmerrie, koe, schaap, zeug er boven. Als volgt:
14 Februari merrie: 14 Januari f.oe: 23
November schaap: 12 Juli zeug 4 Juni. Vol
doende duidelijk veronderstel ik, en ik hoop oor.
reet.. Maar dat kan ik niet beoordeelen-
Van imaten en gewichten kun je uit Mteore ook nog
heel wat loeren, al was het alleen m aar hoe onzi nnig
de Engelsohe maten zijn. Daar ,is bijvoorbeeld een
maat, die ,,peck" heet. Ik heb mijn vrouw dik
wijls in conversatie gehoord met onzen Londeni.
schen groenboer over een „peck'' aardappelen. Mis
schien heb ik toen ook wei eens geweten, hoeveeel
dat was. Nu zie ik het in elk géval weer voor mij.
Een „peck7' aardappelen is 20 pond.. Prachtig.
Waarom niet? Maar waarom is een „peck77 appelen
16 pond, boonen 9 pond, kersen 18 ponÜ, uieh 16
pond, peren 18 pond, snij boonen 10 po5Q,d?
Moore's Almanac heeft nog veel meer. Hij vertelt
je, dat spinazie van 1015 minuten moet koken,
en vléesch gemiddeld 7n kwartier moet" braden voor
elk pond dat het weegt. (Een Engelsch pond is 44/2
ons).
Ais je jezelf vergiftigd hebt, en niet zoover heen
bent, dat je niet meer weet, wat je fioet, zoek dan
bladzijde 85 op in Mpore.
Of wil je je kamer behangenMeet 'den omtrek
en de hoogte, kijk even naar bijgevoegde tabel'
zooveel papier noodig- Begin .te plakken in den
linkerhoek en ga steeds verder naar rechts.
Heb je lust om op een vrijen dag 'den vloer in
de huiskamer eens pp te breken? Ga zoo «en zoo
te werk: pagina 78.
Wat voor soort van karpet je uit dient te zoeken,
hoe je je haar moet wasschen en hoe je dn een
maand van koude voeten af kunt komen, lees je
allemaal pp pagina 89.
Men riet: Moore's Almanao is een nuttig hoek.
Maar eerlijk gezegd, zie ik wel kans, als do kachel
lekker brandt, om in heel wat korter tijd dan eeA
tnaand van koude voeten af te komen.
7n Paleis-kabaaltje.......
Niet dat er, zooals (onlangs in Londen, staking is
uitgebroken onder het personeel, zoodat de kachel
'6 morgens niet meer, wordt aangemaakt en het war
me scheer water niet wordt gebracht, omdat de
bond van huisbedienden vertoornd is over de aan
stelling va.n 7n nieti.georganiseerd messenpoetSer.
Heelemaai niet. Dok is de eerste koetsier er -niet
van door met het vde:rde Itnnenmeisjo.
Maar toch [praten we dezer dagen stelselmatig
over paleizen.
Vroeger liep 7n mensch 7n soort eerbiedige huive
ring over den rug, als hij het woord „paleis7 uit
sprak. Maar sedert weXJinema^Palais, Vredespaleis',
Palais de Dance, Auto-Palaoe, Paiaoe café's en
Palace Hotels rijk rijn ten bezoeken is die
eerbied lieel wat bekoeld. Niemand is 'n groot man
in het oog van zijn kamerknecht....
Bekendii eid, gewendheid kweekt gemeenzaamheid
en daarmede raakt het gedaan.met het hoog op kij
ken.
Niettemin praten we toch. allemaal over „het'
paleis. Namelijk over dat van den Kroonprins, dat
èen paar jaar geleden door de Regeer»ng was ge
huurd van het Koninklijk domein, om door den
heer van Karaebeek te worden gebruikt a.8 ambts
woning:.
Ik geloof niet, dat Karaebeek zelf dit heeft
gezocht. Zekér, er was woningnood, hier zooais
elders. -En de huizingen waar een minister van bui-
teniandsche zaken de vertegenwoordigers van vreem
de mogendüeden kon ontvangen, i waren niet geinak-
kast een enveloppe en haalde er een portret uit Van
een lachend kindje en een blonde krui kinderhaar.
Met trillende lippen keek ze er naar. Het waren
haar .dierbaarste schatten.. Ilartstocliteajk drukte
zij ze aan haar lippen, met droge, brandende oogen,
toen ging ze met vasten tred naar het vuur, pookte
het op, tot het hoog opvlamde, en wierp alles er
in, een uitdrukking van smart op het gezicht.
Ze had- gekozen.
HOOFDSTUK XXXIX.
De prooi van den Adelaar.
Muriel zat op haar kamer op Blake te wachten.
Ze had de laatste dagen niet van hein Igehoord en
hem ook niet geschreven, omdat ze rijn adres niet
wist. Als ze dat geweten had, zou ze hem'zijn bezoek
aan haar afgeraden hebben, want na lang gewei
feld te hebben, was ze eindelijk, na het ondernoud
met Dr. Jim,' tot het vaste besluit gekomen, haar
engagement af te maken. En ofschoon zo overtuigd
was,, dat hij dit niet zoo heftig zou (opnemen als
indertijd had gedaan, zag ze toch erg tegen het
onderhoud op, omdat ze een bijna zieken jken angst
had rijn gevoelens te kwetsen. Terwijl ze hierover
zat na te denken, kwam Olga binnen met twee
brieven voor ihaar. Muriel herkende .dadelijk het
schrift; de eene was van Daisy. Dien maakte ze
het eerst open. Hij 'begon met een korte verklaring
van haar zijn te Brethaven en- eindigde met de
woorden, dat Muriel ihaar plannen niet om haar
moest veranderen, daar ze maar een paar dagen
In het huis zou blijven.
Met een zucht legde ze .'den brief neer. Ze begreep
niet, hoe het kwam, dat de vriendschap van Daisy
en haar langzamerhand zoo verflauwd was; de twee
de brief was van Grange.. Zesoheurde hot couvert
open en las: f
/Lieve Muriel. Om; redenen, die ik niet nader
kan omschrijven, ben ik gedwongen mijn woord aan
jou te breken. Geloot mij, dat ik je trouw geble
ven zou zijn» zoo mij dit mogelijk ware gfeweost.
En zelfs nog zou ik je met in den Gteek laten,
als ik niet vast en zeker wist, dat je 'veilig bent
dat je dgene, voor wien je bang was, niet meer
behoeft te vreezen.(f
„Muriel» ik heb mijn belofte gebroken en ik kan
je 'niet om vergiffenis vragen. Ik verzoek je alleen
te«gelooven, dat het niet mijn eigen verkiezing was,
doch dat ik daartoe, tegen mijn zin, op ■duivelaoh-
Vraagt zichlzendlng en vergelijkt onze prij
zen die 20°/o goedkooper zijn dan elders.
keliijk te vinden. Zelfs'niet voor een gefortuneerd
man, op het erf van wiens ouderlijke woning des
tijds een schouwburg kon worden gebouwd.
Vermoedelijk zal Karaebeek hebben beseft, dat
rijn opvolgers wel eens niet in zijn eigen gunstige
omstandigheden zouden kunüiten verkeoren 011 dat
het dus zaak was het principe van een geschikte
ambtswoning voor de mannen, die na hem komen,
vast te leggen.
Het salaris is toch {al krap en met do represenriu
tietoelage er bij, onvoldoende om behoorlijk te
recipieeren, als de kosten voor huur en inrichting
van een „patriciërshuis7- er af moeten.
Vermoedelijk zal dit do roden zijn, dat hij rijn
introk heelt genomen in liet paleis aajn, den Kneu
terdijk. Ilij zeif is eenvoudig genoeg om met vo. 1
blinder rompslomp veel teviedenervte zijn. D.t weet
heel den Haag uit den tijd dat hij ais commies aan
Koloniën naar bed ging, om als buigemeester vain,
Den Haag te ontwaken.
De regeering huurde dus naar onze vaste
overtuiging: meer als precedent, dan als iets an
ders het paleis en dit is goed -gegaan.
Nu komt het bericht, dat de huur niet zal' worden
verlengd en terstond gaan alle Huiigsche tofrigen
aan het kwispelen.
Allerlei gissingen.
De huisbaas wil opslaan of vraagt sleutelgald,
zegt 7n grappenmaker.
I)e Prinses wil op haai* eigen gaan wone*i, zegt
'n tweede.
Do ware reden kan(men slechts vermoeden. Waaijt
dat het juist zou rijn, dat de huur niet wordt ver
lengd, omdat zij loopt over .een pdHode van zeven
jaar en er in de zeven j'aar na beëindiging der
eerste période behoefte kan ontstaan aan dit paleis
voor het Koninklijk Gezin zelf, is moeilijk aan te
nemen. Als men een periode vafn zeven jaar te
lang vindt bij het Kroondomein, is er niets tegen
om desnoods van jaar tot j'aar te constr acteer en.
Met een jaar opzeggen tieeft de regeering dan toch
nog allen tijd |omj naar een ajnder huis om (te zien. En
de Kroon om in het Paleis eventueeie verbouwingeia
en wijzigingen te laten aanbrengen.
Wat de reden van de niet.verlenging dan ook is
het zou kunnen zijn dat de Koningin genoeg heeft
van het cavaije in het Noordeinde met de leegf-
staande winkelhuizen voor ziohl vast staat dat de i
minister gaat verhuizen. De'regeeriiig beeft zelfs ai!
7n voorstel' gereed gemaakt om 'op Jt Plein 1813 een1
villa te koopen voor een zoo behorlijk bedrag, dat
het huis na de .noodzakelijke verbouwing de kloinig
heid van 330.000 gulden zal kosten. Dit is dus een
huur van weinig gerekend, (b kwart ton per jaar....
Is-het wonder, dat men zich de oogen uitwrijft
bij ihet lézen van zoo Jets?
Bezuinigen op alles en nog wat. Bezuinigen zelfs
op vele dingen, waarop dozuinigheid ricil straks
in ernstige unate zal wreken of ricil thans reeds
vwreekt.
En torzolfdertljd een kwart ton per jaar beste- j
iden als extra toelage voor representatiekosten. Als:
het noodig was, zou niemand er een woord van
zeggen. Zoomin als men aan de regeoring do gelden
zal onthouden om tegenover de buitcnlanabche ver.
togenwoordigers een goed figuur te siaan. Dit is
een nationaal belang. Maar (geheel iets anders is of
er niet _voor hetzelfde geld, dat men nu voor aan.
koop wil,besteden, nietten volkomen gelijkwaardig'
pand van dezelfde gunstige ligging zou zijn te
krijgen, waaraan voor geen duit behoefde te wor
den verbouwd.
Dit is zeer zeker het geval. Er zijn voor ruim
een ton hier ter stede op Voorhout, Vijverberg en
gelijke buurten zeker huizen te krijgen in goeden
staat van onderhoud, met een of twee zalen en 'n
kamer of twaalf. De Grieksche, de Itaiiaansche,
de Amerikaansclie regecringen zullen voor hun
hotels (niet veei meer hebben betaald. „Huize Voor
hout", het gesloten restaurant, om welks speciale
drank vergunning zoo veei te doen is geweekt, zal
met verbouwing mee geen ton hebben gekost.
Waarom het Rijk dan voor een huis, dat wel mooi
ligt, doch waarlijk nu niot zoo heel bijzonder* is,
zulk een fanthsiebedrag moet besteden voor koop en
verbouwing, weel- niemand.
Ons dunkt zoo, dat'het niet heel gemakkelijk zal
rijn de Kamer te overtuigen van het nut van deze
uitgaaf, in deze omstandigheden vooral.
Maarnu rijn natuurrijk alle eigenaars van
groote, goed gelegen huizen wakker gemaakt en
zijn hun. perceeien ineens véél méér waard gewor
den. Want nu weten rij, geste.d de Kamer ketst het
onderhavige voorstel, dat het Rijk zoekend i» naar
zulk een pand. Het spreekt, dat deze wetenschap
naar behooren tzal worden uitgebuit bij het vast.
stellen van een vraagprijs.. Vooral naarmate de
termijn voor ontruiming nader'komt.
Een paar iaar geleden had niemand een woord
van protest laten nooren. Men wist toen, dat alie
backen en dergelijke lichamen zochten naar groote
huizen op goeaen stand, dat zij voortdurend in de
weer waren hier of daar elkander een vlieg af te
vangen op dit gebied.
Dit alles is geweest.
In het bankpaleis van de Robaver aan de Mau-
ritskade heeft de gemeente haar bouwtoezicht go-
vestigd. Vier, vijf dergelijke panden staan leeg
of worden vandaag nog ontruimd, als een kooper
7n naar roodruggen laat zien.
Het oude hotel Vieux Doelen met rijn depenl
dance staat leeg. En geen bank, geen openbare
instelling, heeft er een hand naar uitgestoken, een,
oog op laten vallen. Niemandwil zulke groote
kasten hebben, al zijn'zij nog zoo goedkoop.
Maar de regeèring gaat in dezen stand van
de markt voor gTooto huizen een vi.la (die of te
klein is of waaraan letterlijk alles mankeert, anders
zou er geen twee ton aan* te verbouwen zijn) aan-
koopen voor ruim vijf "kwart ton.
Waar zit toch bij deze lieden het inzicht, de lo
gica, de consequentie?
Voor het noodige geen gold.
Voor woelde, onnoodige woelde als' dezo, tonnen
voor het weggooien.
Zou de Kamer gehoorzaam zijn?
Wij vreezen. A.
HEERHUGOWAARD.
Alhier had een ongeluk plaats, dat zich aanvan
kelijk zeer ernstig het aanzien. Het negenjarig
zoontje van den lieer K. «de Boer viel nl. van den
tamelijken hoogen hooizolder en kwam bij dien val
met het hoofd terecht op den betonvloer. De ont
boden geneesheer, Dr. Pool, kon in den loop van don
avond gelukkig constateeren, dat het geval minder
ernstig is, dan hot zich eerst liet aanzien, zoodafc
vermoedelijk het geval geen ernstige gevolgen voor
hot ventje zal' hebben.
WIERINGERWAARD.
De vlotterinrichting voor de automatische uiti-
schakeling ten behoeve van het electriscsh gemaal
alhier, is gearriveerd. Zoodra deze nu door den
monteur is aangelegd, wordt, wanneer er te weinig
toevoer van water zou zijn, door verstopping van
den rooster, de eléetromotor automatisch stopgezet
en de machinist, gewaarschuwd.
WIERINGEN.
^Een vierjarig zoontje van den heer P. 8. T. te
Noordburen had het ongeluk een kookpan met heete
mefk over zijn Iichaaam te krijgen en verbrandde
rich zoodanig, dat direct geneeskundigen hulp werd
ingeroepen.
WIERINGEN.
Bij 7t ophalen van masthout uit een vlet bij
de Zuiderzeewerken te den Oevor, geraakte de
arbeider Jb. L. doordat 't masthout te vlug over
den kant van de vlet ging, met de inast overboord
te water, zoodat hij tusschen de mast en den
«walkant beknepen raakte. Spoedig Joegschoten hulp
verloste hem uit zijn netelige positie en braohtep
hem huiswaarts, waar bleek, (lat het dijbeen ge
kneusd was, enz., zoodat ook hier terstond genees
kundige hulp moest worden ingeroepen.
HOOGWOUD.
Door de Gemengde Zangvoroonïging „Nieuw Le
ven", (directeur A. Rooker) werd alhier op Zondag
J5ibn» Woensdag 18 Februari 1925 haar jaarlïjksche
uitvoeringen gegeven in het lokaal van den heer
J. Modder.. "Voor het welslagen van deze avonden
hadden' tevens hun welwillende medewerking ver
leend de heeren P. Kist, piano, A. Rooker, violonr-
cel, Jac. Rooker en J. J. Kossen, viool. Het pro
gramma, dat voor de pauze bestond uit liedoren
voor koor en eenige nummers muziek voor piano,
viool en violoncel, werd heel goed afgewerkt. Voor
al „Rust'' werd. heel good gezongen.
Ter. afwisseling werden nog een paar voordrach.
ten gedaan en wel door den heer P. Zee én ook
de voordracht: Meisjes van vroeger en meisjes
Van nu, -door een paar dames, die heel goed werden
j gespeeld.
Na de pauze werden eerst nog twee nummers
muziek gegeven door de hoeren P. Kist, piano, Jb.
j Rooker, viool en A. Rooker, violoncel, die goed
werden weergegeven. Hierna .kregen we -nog het
lied ;>Troo8t der Toonkunst'7, voor Gemengd Koor,
1 terwijl daarna de groote Cantate „Lentenachtsfam
tasie7 van J. Paar.dekooper voor Koor, Sopraam-
en Baritonsoio met pianobegeleiding ten golioore
werd gebracht. Deze cantate werd zoowei door
eerstgenoemden als door laatstgenoemden zeer mooi
gezongen, terwijl de pianobegeleiding te roemen
viel. Een woord van da k aan bovengenoemde hes.
renen tevens aan de leden der Zang v er eed.'ging is
j hier dan ool^ wettep rijn plaats.
Beide avonden was de zaal matig bezet, maar
1 toch kunnen Directeur en leden met genoegen, op
I deze avonden terugzien. Een gezellig bal tot slot.
tige wijze, gedreven ben. Ik kwam*hier om afscheid
te nemen, maar nu vertrek ik morgen zonder je j
weer te zien, tenzij je het anders modit wensehen.
GRANGE. I
Toon Muriel fckla brief uit had, bleef ze doodstil I
zitten, de handen gevouwen op ha-ar schoot. Ze was,
vrij vrij dat was 'haar eerste gedachte, vrij
zonder dat zij er zelf de hand in gehad f*ud, Dei
verklaring, waar ze zoo tegen op gezien had, was j
onnoodig geworden. Ze zou niét eéns de beproeving
van eed ontmoeting onder Je oogen behoevefii te
zien. Ze haalde verruimd adem.
En toen kwam er snel, ais een vergiftige pijl,
een andere gedachte bij haar op. Waarom had hij
haar haaf vrijheid hergeven? Door welk duivel
achtig middel was hij daartoe gedreven?
Ze las dén brief nog eens over; en .met bonzend
hart leunde ze achterover, hijgend naar adem. Dit
was Nick's werk, daarvan was zo evenzeer over
tuigcl, alsof die korte, bittere woorden het haar
gezegd luidden. Nick was degene, die Grange tot
deze daad gedwongen had. Hoe hij dit gedaan had,
kon zc zich (piet geen mogelijkheid voorstellen. Mmar
dat hij «er zich op .de èen of andere boosaardige
wijze mee bemoeid had, daaraan twijfelde ze geen
oogenblik..
En waarom? Ze bracht haar hand aan de keex met
een gevoel, alsof ze fcou tikken. Hij had haar voor
zichzelf begeerd, lang, lang geleden en nooit had
hij de vorvoiging opgegeven. Waarheen ze ook
mocht vluchten; hij zou eens op liaar neerschieten,
gelijk een adelaar op rijn prooi, en machteloos
zou zo aan hem {overgeleverd rijn.. Hij had Grange
veVsiagen, nu was ,er niemand meer om haar te
beschermen.
„Muriel/' klonk van de vensterbank OIga7s stem,
„Muriellief, wat kijk je angstig. Is er iets gebeurd?'
Muriel schrok op als uit een benauwden droom
en keek verbijsterd om zich heen. Het kind snelde
op haar haai* toe en sloeg de armen om haar hals.
„Olga, ben je erg verbaasd te vernemen, dat ik
ten slotte niet met kapitein Grange ga trouwen?''
„Neen, liefste. Ik heb nooit gedacht, dat dat ge.
beuren zou en ik zou het ook niet graag willen.
„Waarom (r.f.et? Ik dacht, dat je hem zoo graag
mocht lij don?77
„Dat mag ik ook, maar niet halt zoo graag ais
oom Nick.. O, Muriel, ik wou —„ik wou, dat je
met oom Nick ging trouwen. Misschien gebeurt
dat ïiu wel./'
„Neen, nooit/' riep MurieJTopspringend. „Nooit
nooit nooit, hoor je. Denk daar alsjeblieft niet
meer aan. Het-is onmogelijk absoluut on
mogelijk. Ha, daar gaat do gong voor de thee.
Laat ons naar beneden gaan."
Hand in hand gingen ze de trap af. Maar Olga
was dlien avond heel stil en ze gaf Muripi niet ais
gewoonlijk een kus, toen ze haar wei -te rusten
wenschte.
HOOFDSTUK XL.
Gekozen.
Laat, dienzelfden &vond, toen Daisy bezig was
met koortsachtigen haast haar koffers te pakken,
kwam het dienstmeisje zeggen, dat kapitein Rat.
chffe er was om haar te spreken.
Haar eerste ingeving was'hem niét te ontvangen,
maar bij nader inzien besloot ze naar hem toe te
gaan. Misschien was er een dringende reden voor
zijn bezoek. Ze zou het onderhoud echter zoo
kort mogelijk maken. Met driftige pasjes kwam
tce de huiskamer binnen.
„Mijn boste Nick,' zei ze, ik heb precies vijt
minuten voor je over, geen seconde meer, ik heb
het erg druk.
Hij hield een oogenblik'de hem toegestoken hand
stevig vast en begonv
„Mevrouw M'usgraye, ik heb u iets te zeggen
iets zoo ernstigs, dat ik er bepaald tegen opzie. Wij
zijn altijd goede vrienden geweest en dat maakt
het voor mij nog liarder."
Hij liet zijn blik over haar gaan, scherp als een
dolk. .Daisy keek hem onverschrokken aan-
„Onze vriendschap geeft je nog niet het recht',
je te bemoeien met zaken, waarmee je niets te
maken hebt, .^Nick.7'
„Dat weet ik niemand 'beter dan ik. Maar ik
denk niet alleen aan jou, ofschoon ik het heei naar
vind jo boos te maken. Mevrouw Musgrave
Daisy ik vraag je ven je kunt mij het antwoord
niot weigeren wat ben je van plan te gaan
doen?"
„Ik weet niet, wat je bedoelt/' zei ze koel. „En
in elk geval heb ik geen tijd meer om waar je te
luisteren./'
„Je zult luisteren/' zei Nick beslist. „Daisy, je
moet mij beschouwen als Will's vertegenwoordiger.
Ik ben ziin grootste vriend. Heb jor er wei aan
gedacht, hoe hij zich daar in die afschuwelijke
binnenlanden afbeult voor j'ou? Waarom ga je niet
naar hoj n# terug? Is het 4iiet neem me met kwal
I lijk, dat ik het zeg is het niet laag van je dit
