PUROL
TWEEDE BLAE
De beslissing omtrent de
Hoogheemraadschaps-
lasten.
Geestelijk Leven.
10 Febr. Griep te Tokio.
20 Febr. Griep te Londen.
1 Maart Griep te Schagen.
De dingen om ons heen.
Zaterdag 28 Februari 1925.
6851e Jaargang. Oio. 7596.
beer Michels en ik binnenskamers in het college van
Gedeputeerde Staten daarvoor hebben moeten strij
den. Ook naar mijn meening had verder moeten wor
den gegaan en aan het amendement heb ik daarom
gaarne mijn stem gegeven.
Eén gevaar heeft in de Statenvergadering nog ern
stig gedreigd. De heer Van der Waerden stelde als
tegenmaatregel aan de voorstellers van het amen
dement in het vooruitzicht een voorstel om het voor
stel van Gedeputeerde Staten niet f 60000.— gunsti
ger, maar f 60000.ongunstiger te maken. Ten slotte
is het tot indiening van dat voorstel toch niet go-
komen.
Maar een ander gevaar blijit dreigen.
Dc heer De Jong Schouwenburg stelde in het voor
uitzicht een nieuwe wijziging, ten ongunste van het
Hoogheemraadschap, als de economische toestanden
den landman zouden veroorloven mettertijd weder
meer op te brengen dan thans.
En de heer Van Lennep heeft zich daarbij, spre-
kende als gedeputeerde, aangesloten. Dat zou zeker
in Noordhollands Noorderkwartier een storm ontke
tenen, zoo geweldig, dat Haarlems dijken er onder
zouden moeten bezwijken. Noordhollanders, West-
friezen. Waterlanders, Zaanlanders, Kennemers en
ook gij, die daar zwoegt in het hooge noorden, ik
moet u toeroepen: werkt en waaktl Opdat dit nooit
Na meer dan 2 jaren wachtens is dan nu eindelijk of te nimmer moge gebeuren!
in de Statenvergadering, de beslissing gevallen om
trent de verlaging der zoozeer onbillijke 'Hoogheem-1
raadschapslasten. Namens honderden polderbestu
ren en andere instellingen was reeds in het laatst
van 1022 aan Gedeputeerde iStaten verzocht aan de
Staten voor te stellen de zoogenaamde watersnood-
uitkeering van het -Hoogheemraadschap aan de Pro
vincie belangrijk te verlagen, liefst geheel te doen
vervallen. Het bestuur van het Hoogheemraadschap
zelf nam de leiding.
Men weet het: 60 pet van rente en aflossing op 20
millioen gave Nederlandsche guldens watersnood-
leening moest tot nog toe het
opbrengen aan de provincie.
Purmerend.
D. KOOIMAN.
Ik gevoel mij, al was 't alleen maar uit beleefdheid
tegenover de inzenders, verplicht om nog een enkel
woord over het huwelijksvraagstuk te schrijven. Dat
„u,re,uuuvu hierover van verschillende zijden opmerkingen wor-
5^o^eemraadschap den gemaakt, bewijst wel, dat gevoeld wordt dat de-
ze kwestie een zéér belangrijke is. Ik ben zelfs ge-
'HNiër omdatlët°HTOgheemraad8chap in do oogen neigd om te concludeeron dat er uit blijkt, dat velen
der provinciale bestuurders iets zou hebben misdaan beginnen te begrijpen, dat t op t oogenblik met de
en daarvoor zou moeten boeten zooals Duitsch- gewone huwelijksopvatting met in orde is en dat 1
land moet boeten in den vorm van uitkeering eener huwelijk in zijn bestaanden vorm niet meer gesteund
oorlogsschuld. O neen, om strijd is nu al jarrti ach- wordt door de diepere mzicbten en meeningen der
tereen in alle toonaarden de verzekering gegeven, menschen, althans van een groot en denkend
dat de dijksbesturen van vóór 1916 den watersnood ^eel her menschen. Een getrouwde dame, welke ik
in geen enkel opzicht op hun, geweten hebben. reeds jaren lang ken en met wie ik onlangs over t
Evenmin omdat men aan het Hoogheemraadschap huwelijk sprak, ging zelfs zoo ver, dat zij met ernst
niet een goed hart zou toedragen. Verre van dat! volhield dat nè. twee geslachten, d.i. dus nè. een
Gedeputeerde Staten hebben het reeds eerder gezegd: zestig jaar, het huwelijk niet meer zou bestaan. Ik
zij zijn over de werking van deze schepping van hun hen 't met haar niet eens. Maar toch zie ik ook héél
eigen geest uitermate tevreden. De gedeputeerde Van goed, dat er ten opzichte van het huwelijk groote
Lennep, sympathiek en vriendelijk^man ten allen veranderingen plaats grijpen in de meeningen van
tijd als hij is, edelman in1 den waren zin des woord's, bet thans levende geslacht. En ik verwonder me hier
heeft het ook in deze Statenzitting gezegd, dat het over j11 't geheel niet. Is er wel ooit een tijd geweest
provinciaal bestuur van dit kind uit zijn huis veel waarin meer de geesten der menschen werden be-
moois beleeft, vooral ook in dit opzicht dat het steeds i'oerd a^8 in den tegenwoordigen? Het is altoos ge
streeft naar een deugdelijk onderhoud der dijken en waagd om verschillende historische tijdperken met
daarmede gepaard gaand, zoo goed en zoo zuinig mo- elkander te vergelijken. Maar toch durf ik gerust te
gelijk beheer. Eerder had de heer Van der Waerden zeggen, dat onze tijd een nog sterker verandering in
vanuit de kringen der Statenleden reeds aan het de inzichten der menschen brengt, dan de felbewo-
Hoogheemraadschapsbestuur hulde gebracht, een tijd der Fransche revolutie. Wie nauwkeurig let
woord dat in geheel de vergadering door luid ap- °P wat de teekenen der tijden hebben te zeggen,
plau9 bijval vond. moet wel tot.de overtuiging komen, dat het geesto-
Voor het ijverige ^Hoogheemraadschapsbestuur Ljk leven der menschheid bovenal zich kenmerkt
moeten zeker deze lofuitingen van de zijde van hen, door een losworden van oude, soms eeuwenoude
die over zijn werk dagelijks kunnen oordeelen, groo- meeningen en door een zoeken naar nieuwe inzich-
te voldoening geven. Toen in den eersten tijd van het ten> welke natuurlijk weer vragen om nieuwe vor-
bestaan van het Hoogheemraadschap door enkele m,en en symbolen,
belastingplichtigen in eigen gebied klachten werden Er wordt inderdaad in dezen tijd
bepaalden atbeid in beslag wordt genomen, met tal-
looze dingen zich kan bezig houden, dingen, die
oogenschijnlljk 9oms hoegenaamd niets met elkander
hebben uit te staan. En toch zijn er verborgen scha
kels., die aan onze waarneming ontsnappen. Hierover
zou weer aardig te filosofeeren wezen en wij zouden
misschien ons licht kunnen opsteken bij de geleerden
die over deze dingen hebben gedacht en geschreven
en die ons bekend hebben gemaakt met het nieuwe
gebied, dat als een nog te ontginnen mijn, den mensen
is ontsloten: het gebied van het onderbewustzijn.
En we vragen ons af hoevele wetenscnappeityke
ontdekkingen er hier nog zullen worden gedaan in
de toekomst en hoevele raadselen nog zullen worden
ontsluierd.
Maar 't wordt tijd, dat ik naar mijn briefschrijyer
en -schrijfsters terugkeer. Niet om nog meer over 't
huwelijk te schrijven, maar om even stil te staan bij
een beschouwing van .„Martha". Zij beroept zich op
den bijbel. „Weet u niet dat God zelf bevolen heeft
dat de vrouw den man onderdanig moet zijn? Dus
de wet eischt het niet alleen, maar de Heer eischt
het zelf. En als wij tot zijn kinderen behooren wil
len, eischt de Heer ook gehoorzaamheid", zoo richt
zich „Martha" tot mij. Natuurlijk heeft zij 't volle
recht om dit te doen. Ik kan elke overtuiging eer
biedigen. waarom ook de hare niet, wanneer zij
waarachtig gemeend is, iets waaraan ik niet twijfel*
Maar daar is toch iets, waar ik altijd geducht mee
zit bij hen, die zeggen in den bijbel te geloovén. Ik
krijg altoos den indruk dat zij in de praktijk de® le.
Gesprongs»; Handen
Ruwe Schrale Huid
Springende Lippen
en Huidwondjes
PUROL in Doozen 30.60.90e» Tube qqcI
Bij Apothekers en Drogisten
zich niet willen binden tot oen partijkiezen bij
voorbaat, zonder rekening, te houden met de merites
van een bepaald geval, nog voel minder in zulk
oen onderonsje zullen meedoen. Daarom i» het
oen gelukkigo gedachte geweest een der zoor
weinige van ae Duiteche diplomatie om er
op te wijzen, dat Duitechland veel meer gevaar
ioojft voor een overval dan Frankrijk en dat de
Duitschecrs, na de gedwongen ontwapening, zelfs
als de verplichting voor vijftig procent zou zijn
ontdoken, zdoh in tegenstelling tot de zwaar ge
wapende Fransehen, niet zou kunnen verdedigen.
Derhalve zou Duitsdhland er eventueel niets .op
tegen hebben, deel uit te maken van zulk leen Euro-
peesch pact ter onderlinge bescherming en het zou
zeitfs bereid zijn in dit geval over zijn bezwaren
heen te stappen en zadhj aan te melden tot lid van
vens heel sterk de hand lichten met dit geloof en den Volkenbond, zonder de voorwaarden to stellen,
eigenlijk alleen maar Gods Wil noemen, wat met hun die tot dusverre die aanmelding in don wegf stonden,
eigen wil overeenkomt. Laat ons nagaan, wat "het gevolg zou zijn van
Zoo ademt voor mij het evangelie bijvoorbeeld een overeenkomst in dezen geest, indien do ba-
zeer sterken geest van liefde. Als ik de bergrede lees,
als ik de verschillende uitspraken van Jezus buiten
de bergrede beschouw, dan dringt heel sterk tot mij
door, dat hij met zijn prediking zeer krachtig den na
druk heeft gelegdo op den eisch der algemeene men-
schenlliefde. Eb toch zijn er duizenden die als chris
tenen, als godsdienstige menschen. deze in
trokken mogendheden bereid waren ze te sluiten.
Voorop sta, dat zulk een overeenkomst tusschen
leden van den Volkenbond als vrijwel overbodig
kan worden beschouwd, daar het statuut reeds het
aanvallen verbiedt 'en den onrechtmatigen aatiy
valler tot algemeen vijand verklaart.
Daar de geboden: gij zult niet doodslaan en gij
haar wezen liefdeverloochenende maatschappelijke jnilt niet begeer en, evenwel 8500 jaar oud zijn en
orde in bescherming nemen. Ik volsta met deze en- er toch nog een statuut van den Volkenbond nooh-
kele opmerking, waarvan ik hoop, dat zij voldoende dig was om precies dezelfde gedachten nog eens
is om mijne meening toe te lichten.
en misschien zullen we eerstdaags lezen:
Gij allen kunt trachten dit te voorkomen door U
minder vatbaar te maken voor griep. Regelmatig
gebruik van Akker's Abdijsiroop versterkt Uw adem
halingsorganen en maakt Uw slijmvliezen ongevoe
liger voor ziektekiemen, waardoor het gevaar van
besmetting vermindert. Wacht daarom niet totdat
ge reeds ziek zijt, juist de borstversterkende eigen
schappen van Akker's Abdijsiroop, bereid uit genees
krachtige kruiden, zal vaak ziek worden voorko
men. Ge zijt verplicht jegens Uw huisgenooten, Uw
buren, Uw collega's, kortom jegens iedereen met
wien gij in aanraking komt, om het griepgevaar zoo
veel mogelijk te beperken, door besmetting te voor-
oomsungJlmlL vw ^JH L™,™ „«JH een „nieuwe komen Koop doe oog heden Akker's Abdijsiroop on
geuit over te duur beheer, heb ik eenige beschouwinr mensch geboren. En begrijpelijk is, dat deze „nieu- ge zun gewapenq zijn.
gen daaraan gewijd onder het opschrift: „Grieven we groeiend^ en^van Ik waardeer den bijbel, ik lees daar nooit zonder'alle betrokken mogendheden een'dergelijke vcrklaj?
klaar op papier te zetten, kan het geen kwaad,
dat de mogendheden zichzelf nog eens een extras
vermaning geven door dezelfde geboden nog eens
plechtig te aanvaarden en als richtsnoer hunner
politiek te erkennen...
Er bestaat dan ook geen twijfeT aan of 'de Vol
kenbond zou zulk een overeenkomst Zeer gaarne
zien en registreeren: dubbel is eens zoo dik.
Van den kant van Genève zou 'er zelfs geen oppou
sitie zijn te vreezen, ook al was Duitscnland niét
toegetreden tot den Bond.
De vraag is veeleer of de mogendheden bereid
rullen zijn tot zulk een stap. Hier nu (komt een
goede gelegenheid om na te gaan in hoeverre
het hun ernst is met de hooggeroemde vredeliet-
vendheid. Bestaat er werkelijk een drang om met
elkander in vrede te leven en elkander niet aata, te
vallen, dan Is tegen het afsluiten eener over
eenkomst, die precies zegt, wat In en vrijwillig!
belijdt, geen enkel bezwaar.. Als ik er niet aan
denk, om bij mij'n buurman in te breken, kan ik
uitstekend een verplichting op mij nemen, mij
door de heol'e buurt te laten afranselen, aisi ik toch,
op den inbraak wordt betrapt. Durf ik niet openlijk
de buurt te inyiteoren mij casu quo te komen af
ranselen, dan is dit voor ieder die oogen <fn het
hoofd (heeft, een duidelijk bewijs, dat het zoo erg
niet is met mijn antkinbrekersovertuiging. Dit zal
vermoedelijk wel niet worden tegengesproken. Als
tegen een jeugdig kindeke", en het verheugt mij dat al de problemen die '(..leven stelt er hog maar - maar IkTêr^etTrf^^^A^X
->jon- slechts weinige tot eenige klaarheid heeft gebracht. llr
En dan denk ik onmiddellijk, dit neerschrijvende,rit-elt dat dit is ten gunste van de ruims
deze grieven geleidelijk aan zijn gebleken ten
rechte te zijn geuit.
En "hot Is ook vérder al niet, dat men het Hoop- aan den inzender uit Schoorl, die nog geheel de oude! ^D^Sm^oeUk TkrhtdUk gHmlachen'"ais* ik lees
heemraadschap met een erfschuld heeft belast, om- huwelijksbeschouwing huldigt, en verdedigt; dan>dat Martha" niii schriift dat zii 't dikwiis met de IV
dat men vanuit Haarlem, Amsterdam en Noordhol- denk ik aan haar ,,die zich noemt Martha", welke j stukken vdn Astor niet eens is, want „hoewel er wel op <de plechtige belofte der regeeringen. Heeft
lands Zuiderkwartier aan den landman, den goeden zich beroept op de Schrift, waar zij t opneemt voor p-opetpiïfirp klank in rit i« hot nt ™r» v«r van men dit vertrouwen niet, acht men dus een noeu
ijng afgeven en zioh dien overeenkomstig gedragen,
kan men, aJb extra garantie er nog aan toevoegen,
dat alle! anderen zicih tzuUen keeren togen dei*
oenen ^onverhoopten woordbreker. Doch noodig is
dit niet, zoolang men reden heeft te vertrouwen
Jong Schouwenburg, Col ij n en Van Lennep verzeker- levensbeschouwing, welke m.i. heeft afgedaan en de h |k ^1^'hiertaffenovAr !n!«t va-n omvfaAl dAt wii
den het allen aan de Statenvergadering met liefde nieuwe, welke zich aanmeldt. „j'riuSrKwS door ben electie™
en met warmte in hun stem': zij gunden den landman Martha beklaagt zich er zelfs over, dat de vrouw waari16j(j jjUjten 0n3 aan ,e nemen Geen kerk geen
een verdere tegemoetkoming wel degelijk. En zij tegenwoordig veel'te zelfstandig wordt. Arme Mar-b^T voo? 3'de waarheid vw
meenden het ook eerlijk wat zult ge u nog vaak ia deze wereld moeten^n^digST Z« "ggSS on^V^n welem
Neen, het is niet een dezer redenen geweest, die ergeren'. - - «rnstfirem mnrivh nnwaArdic
het provinciaal bestuur deed besluiten aan het Hoog- Maar °P zich te buigen voor een geestelijke autoriteit. Hij
heemraadschap de inzameling van tonnen gouds S^oorl terag te Komen. Hu ^hruft dat hi door denke aan het koene woord van onzen de
binnen zijn omslagplichtig gebied op de schouders mij verkondigde opvatting over het huwelyk heel Genestet. zèH moet >t ^eten en zélf moet ge t
te leggen. Het was de aloude regel
schapsreCht: „dien water deert, die
het
water
water, mooi vindt; laat er evenwel sarcastisch op volgen,
keert", „voornamelijk als ge een Roman
over een lief
vinden!" Eerst het zèlfgevondene heeft reeéle waarde
voor ons, is ons tot steun en kracht.
in slaap te wiegen-
In elk geval li/S het plan van een wederzij dsöh
fcraotaat van bescherming, waardoor dus ook
Xhiitschland gedekt zou zijn tegen een aanval', uit
welken hoek dan ook, veel verkieslijiher, dan een
eenzijdige overeenkomst, die alleen tegen DuitscfaU
Tand geridht zou zij'n en die derhalve zou kunnen
(leiden tot grove onbillijkheden.
Thans, tien jaar ruim na het uitbreken van den
oorlóg, wordt er nóg steeds getwist over hot feit,
'wie er feitelijk begonnen is... Het is -immers een
klein kunstje oorlog te maken, doch zoo, dat de
(oorlogsverklaring dus de formeele daad van
de andere zijde Komt. Tedhnisdh is dan de man, die
de oorlógsverklaring uitzendt, degeen, die begonnen'
is, de aanvaller en tegen hem zouden, tin (het oon-
welke steeds door Gedeputeerde Staten als argument desgeschiedenis, maar het komt in 't dagelijksch le- j w j h ilfWpn Vati
is gebruikt om deze lasten op te leggen. Maar de ven, helaas, maar al te veel uit, dat menschen nog' ni™n°e° I?1 vriend vaS ^vriiheid w.S'
heer Trapman heeft in de jongste Statenzitting niet maar menschen zijn en ik geloof, dat zal wel zoo vrijheid is de voorwaarde voor groei en bloei hier
nagelaten er op te wijzen, dat deze regef toch stellig Wijven, zo0iang de menschen geen engelen zijn". ala on eTk ISdf/^ebi^d
en gewis ten onrechte ditmaal in practijk is gebracht Hij wil hiermede blijkbaar zeggen, dat het werke- F.n <jrie-en-twintigjiarige lezeres" van de Scha-
ten aanzien van die streken in het Hoogheemraad- lijke, mooie, echte en zuivere huwelijk alléén maar ker Gou'ran( ^ek|aa„t kaaT. brief over het spTonkelijke plan, allen zich moeten rïdhton. Zoo
schap, waar water van de Zuiderzee in 1916 in het in de fantasie der menschen bestaanbaar is. maar huweliik over de verbazende oDDervIakkieheid der dra de waarborgen over en weer worden gegeven,
geheel niet heeft gedeerd of zelfs maar heeft kunnen werkelijkheid met voorkomt. Ais dit waar was, meIjSchen En volgens haar uit zich die ODDervlak- men wederkeerig reoht heeft op beeoherming. wordt
dreigen te „deeren", zoodat voor die streken van dan zou de Schoorlaar een vernietigend oordeel uit- ki„beid ook in de gezindheid waarmede huweliiken de zaak geheel anders. Hierdoor toch krijgen de
„water keeren", achteraf,'in den vorm van bijdrage spreken over.de hedendaagsche huwelijken en ik gezmoneid waarmede huwelijken r0oht zaak op do morites te beoori
in de watersnoodkosten, geen sprake kan zijn. verheug er mij zéér over, dat ik zijn oordeel niet kan Ik b >t deele met haar eens Zeker er isldeelen, worden zij niet voor een feit gesteld en
De woorvoerders van het platteland, de heeren onderschrijven. Ik ken gelukkige en mooie huwelij- erenzenlooze ODDervIakkieheid vooral bii de leued i weten zij niet bij voorbaat op den dag 'der oudeiL
Dekker, Binnendijk, Trapman. Kernkamp en Balk, ken, vereemgingen van een man en een vrouw, die Maar ou _e CTOOter w6zpn dan voorheen? Of zou teekening, dat als de casus focdecris ooit voorkomt
zij hebben niet nagelaten begane onbillijkheden op- weldadig aandoen om den sfeer van hartelijkheid en kunnen Zj;n dat zii nu openliiker aan den daj» wie de vijand is, dien zij' zullen moeten bestrijden,
nieuw scherp in het licht te stellen, maar het was liefde, welke ze scheppen, al erken ik tevens dat tal- tre€dt minder' wordt verborgen omdat er méér eer "Deelneming aan zulk een verbond lijkt oais niet zoo
wel duidelijk, dat de Statenvergadering, zij mocht looze huwelijken niet veel meer zijn dan een voort- ijjkheid en méér waarheid is? gevaarlijk voor de onderteekenaaxs. Immers, zij
dan tot tegemoetkoming bereid zijn, zoo ver als zij leven van man en vrouw naast en niet met el-, En wenj diezelfde oppervlakkigheid vroeger niet behouden hun souvereine rechten en lijven zich
nini- n nn/vM 'in o fa V.I n^ivutn tra r, Inan /I n.
niet wilde gaan. Als goede tactici deden de heeren kaar.
N. Dekker,'Trapman, Burger. Commandeur, Kern- Maar hoe komt hij er toe om te gaan zeggen, dat 'aGgC®°aa®I"el^°j^lcdc®khïk d8 0ppervlak-
kamp en Balk gezamenlijk het voorstel toch althans dit wel zoo zal blijven zoolang do menschen maar kigheid der men3chen over 't hoofd te zien, maar ik
lota TTOlvi nu fr» rro o r-1 f r, n n.nrtn*v,ilrtnnriA Cleinn nrild nn TTlf'TlQpnPTl 711 Tl ATI CAPTl PTHTP PD
iets verder fe gaan dan Gedeputeerde Staten wilden, menschen zijn en geen engelen.
Het, is bekend, dat Gedeputeerde Staten da uitkeo- Maa r menschen! Mijn lieve man. zoudt gij danl j o'o^umien zien?^or een hèrlevende l»"ang! kadér van het statiuï, waarvan zij' hoogstens als een
TVOr iror, Kil V\nl 1 ri nn i nni. rrKnn-n r.nn ini td n.i Tin W1 PD fl P t WA ADHIP UlPD TDPDgPhPD TP T11T1 A n TlfP. I rnOAinlft „OWf-Pnvlri TIC IrOTl Ti*rtW/iA« KoO/llh Al„rH 7/WO IO
zelf niet a pariori in als hulptroep van !pon der
partijen.
Bijzondere waarde heeft zulk een overeenkomst
niet, aangezien zij geheel blijft in het algemeene
ring van 60 pet. wilden terugbrengen tot 45 pet. De- willen dat we ophielden menschen te zijn? Ach wa- stei]jne ;s voor reiicièuse en wiisgeerige vraagstuk" speciale versterking kan worden beschouwd, zo
ze zou daardoor met ongeveer f 180000.- per jaar ren we maar in werkelijkheid mensc.h.e.n! AI wi] boven reeds roidan- Dodh al door 't sluiten
i_:f ji.i.1 vt: u..:_ a. kini<ZU (k
worden verminderd, zoodat zij in 1925, na aftrek van Engelen? O duizendmaal liever leef ik onder men- misschien om dicht bii huis te bliiven kunnen I<zueen tractaat de rust in Europa kan worden
nnirovopr f 17V1AA-riilrcViüH-rorrA rincr rnn/i f QAWYV schen TTlftt. hlin foutftTl en Cfibrftken P.n. Tnnflftn élan i nn a.la Frunlrrrilr. mot Knik OPD ftiihriffclllir
zooais
van
ongeveer f 175000.— rijksbijdrage, nog rond f365000 schen met hun fouten en gebreken en zonden, dan
zou bedragen. Een niet te versmaden verbetering, onder engelen. Want engelen lijken mij als ze
Het amendement van de genoemde heeren trachtte zouden kunnen bestaan de allersaaiste wezens, die
nu te bereiken dat de 45 pet. tot' 40 pet. vermindeifl ik me kan denken.
zou worden, hetgeen nog ongeveer f 60000— vermin- Maar ik vermoed wel wat de Schoorlsche vriend
dering per jaar had opgeleverd. met deze uitdrukking bedoelt: hij spreekt van „en-
De krachtige verdediging van dit amendement gelen" en hecht daaraan de beteekenis van vol-
hee*f helaas niet mogen baten. Met 34 tegen 14 stem
men hebben de Staten het amendement verworpen.
De heer Van Lennep vergeleek in zijn bestrijding
we dit zelfs in onze naaste omgeving constateercn. Kt'k,och,t «5 ate Frankrijk, met zulk een.ohrTtuur
Ik meen nl. op te merken, dat er méér vraag naar bereid zou wezen voo^n op normalen
„geestelijk" voedsel is dan vroeger. Ik maak dit op T03tïïet DmtechJand te verkeeren. hetgeen in aUe
uit de verschillende boeken en tijdschriften en bla I oprichten voor het eoonpm.sch leven van de WOToid,
den welke worden uitgegeven en gelezen, ik meenelthans van ons werelddeel een 'enorm
dit te bespeuren uit gesprekken, weke ik, mij in de?°a srelooven wij, dat geen enkele der betrok
wereld bewegend, opvang. O! zeker, ik weet daar-1 fc*a regeeringen een gegrond unotief .zon kunnen
naast dat zij, die eeuwenlang, de haast eenige gees
telijke verzorgers zbn geweest, klagen over zeer kwij
nende belangstelling; ik weet. dat de kerken niet
druk bezocht worden, maar naast de kerken, ten
deele zelfs tegen de kerken in, gaat een stroom van
sterke geestelijke opleving.
aanvoeren om buiten de regeling to blijven. Die het
wei trachtte te doen, zou pogen zïöh aan Zulk e0n
regeling to onttrekken, zou hierdoor bii:k geven,
ot ze ff slechte voornemens to koesteren of arg»
waan te voeden tegen een der andere mogendheden
In beide gevallen komt er dan niets van het
Hoe zou 't ook anders? De mensch kén noo.t los|T®dl£K' dat natuurlijk alleen iets boteekent, ais
worden van ziin eigen wezen. En tot zijn eigen we- betrokken landen er aan deelnemen ei af- er
zen behoort de behoefte om in geestelijken zin zich ta^chen (hen a prtor,de werkehiko ovortu.g nj?
«e ontwikkelen - het is een uiting van den drang b»taAt, dat zy bezig zijn een overeenkomst te s.rn
7plfvarwp7pnliik1n? F®1» dle volmaakt zonder gevolgen zal z ju, pmcLit
h#»+. owfl.1. TPfifli-vArtr 7i". wnrél»; 7mIg(!aii. ririh nimmPT
naar
Hierin schuilt voor mij altijd de bron van mijn on
verwoestbaar idealisme.
Wij kunnen niet anders, wij moeten groeien, stij
gen.... omdat het Leven, het Albeheerschende,
Scheppende Leven ons stuwt en drijft.
ASTOR.
maakte menschen. Welnu ook daarvan zeg ik:
Heer, bewaar me voor volmaakte menschen!
u Ik houd van den mensch met zijn fouten, met zijn
van het amendement, het Hoogheemraadschap met tekorten. Ik zie hem zoo gaarne voor me als een
een jongeling, die'het ouderlijk huis heeft verlaten strijder, dte zich inspant en die worstelt naar hoo-
en niet tevreden is met hetgeen hij van zijn ouders ger. En deze strijd zou voor hem niet bestaan, als hij
heeft medeg'ekregen. De jongeling vraagt aan vader volmaakt was. Immers dan was hij aan het einde
en moeder steeds om meer. Maar hij is zelf sterk ge- van allen strijd, dan was hij dood. Want dood zijn
noeg om in zijn levensonderhoud te voorzien «n beteekent aan het einde zijn van alle actie en iïi-
heeft verdere hulp van de provincie niet noodig. spanning.
Zeer ter snede toonde de heer N. Dekker (de heer Zoo komt 't ook, dat vele menschen al dood zijn.
Dekker van Obdam. niet te verwarren met den heer vóór dat zij sterven. Op 't oogenblik, waarop zij niet
G. C. Dekker te Purmerend, die zijn stem uitbracht meer geestelijk zich inspannen, zich ontwikkelen,
tegen het amendement) de onjuistheid aan van dit eindigt hun leven, al kunnen ze dan ook nog jaren
beeld. De jongeling (het Hoogheemraadschap) kreeg lang lichamelijk voort blijven bestaan,
goederen medo voor'zijn levensonderhoud (de belas- Daarom waarschuw ik, als ik d&ari la <le gVr.
tingplichtige eigendommen binnen zijn gebied), maar genheid ben, steeds de menschen, die wat ouder wor
de goede ouders (de provincie) verlangen niet slechts den, tegen de neiging om zich uit de wereld terug te
dat hij eigen levensonderhoud (de onderhoudskos- trekken en de belangstelling in de geestelijke vraag-
ten van de dijken) daarmede zal bekostigen, neen stukken te laten verflauwen. Als zij dat gaan doen,
die goede ouders hebben hun kind. dat het huis ver. is 't maar 't beste, dat ze heel gauw dood gaan. want
liet. nog belast met een zware erfschuld bovendien, dan zijn ze geestelijk al verloren en afstervende., ---- -- - -
Het Hoogheemraadschap moet van die schuld op- Dan bestaan zij zonder te leven. 'verwarring op allerlei gebied, financieel, econcv waar de Franacho politiek voortdurend heen en
brengen zooveel als hem maar mogelijk is, het moet Eigenaardig dat men, schrijvende over 't huwelijk, Iftniacih, poTitisah, komt er tooh langzamerhand een weer slingert tusschen „veiligheid'' en „betuinfir
tot zijn uiterste draagkracht worden belast. Dit be- tot zulke redeneeringen komt. Het lag eigenlijk hee-1 kentering in den toestand. on waar die twee punten telkens op ongelegen
ginsel stond in 1919 bij de stichting van het Hoog- lemaal niet in mijne bedoeling om dit te zeggen. Dat| Nu het protocol van Genève wel definitief van; oogenMikken voor (heb front komen: „geld als' er
heemraadschap voorop, het is ook in'4 1925 blijven komt zoo maar vanzelf: de ëene gedachte komt uit [de baan lijkt te zijn, kij'kt men te (Parijs om naar kans is op „veiligheid en t. veiligheid als betaling
gelden. de andere voort.
Alleen omdat de berekeningen, welke Gedeputeer-
onze gedachten geweldige sprongen kunnenstaten, van de Noordzee tot* de Adria7' zou omC te krijgen,
maken, zóó, dat wij niet kunnen begrijpen, hoe wij vatten, welk pact dan zou inhouden, dat een aaiv AI et net andere heeft men dan nog last (genoeg, ai
van de eene tot de andere komen. En toch moet er, val op één dier landen door alle zou (worden beu zal' de betailng natuurlijk heef wat vlotter kunnen
dunkt mij, een verband bestaan. sahouwd alk een aanval op het gehoele complex. gaan, ais Duifoohland eenmaal de beschikking voL
Hebt ge dit ook wel eens opgemerkt? And^-s moer Het spreekt natuurlijk van zelf, dat de landen, ledig terugkrijgt over zijn gebied en vooraf over
ge eens een proef nemen en trachten na te gaan hoe zooals Nederland en Groott-Britannië, die het alge zijn eigen verkeerswegen en belangrijkei industrie
b.v. in één epkel uur de mensch, als hij niet -door meen protocol van Genève niet wilden, omdat 71 *ele oentra. UITKIJK.
het geval, waarvoor zii wordt gesloten, zioh nimmer
zaf voordoen.
Het tastbaar voordeel' zou zijn, dat men uit de aj
dan niet gene:gdheid der betrokkenen zou kuninen
zien, in hoeverre zij zelf te goeder trouw (Zijn
of die goede trouw bij andere veronderstellen, ten
Srijl tevens Frankrijk zich voor allerlei besluiten
on uitlatingen, die ieder oogenblik het eoonorais h
leven en de rust in Europa, dreigen te verstoren, niei
meer zou kunnen beroepen op net „gevaar", waan
Terwijl Duitsahland nog steeds ten prooi is aan in het zich veronderstelt te verkeeren.
I II U'q aT rln T^rnnBAlin nnlif inl- „r.i-f 111 i"r>i
de Staten in 1919 opstelden ten aanzien van de kos.
ten van den administratieven en den technischen
dienst in de practijk geheel anders zijn uitgekomen
en omdat de economische toestand in het omslag
plichtig gebied na 1919 ongunstiger is geworden, zijn
Gedeputeerde Staten bereid betonden wijziging voor
te stellen. Ik zal niet schetsen den strijd, dien dé
blijven komt zoo maar vanzelf: de eene gedachte kómt uit de baan Lijkt te zijn, kijkt men te (Parijs om naar kans is op „veiligheid7'' en .veiligheid als I
le andere voort. andere waarborgen voor Frankrijk's veiligheid. Men aan de orde is, zou het de moeite toaard
Mij treft dit wel eens meer en dan merk ik soms stuurt er aan
andere waarborgen voor Frankrijk7s veiligheid. Men aan de orde is, zou het de moeite tvaard zajn te
stuurt er aan op een onderling paot.d at „alle trachten althans een van die stokpaardjes op stal
op. dat onze gedachten geweldige sprongen kunnen1 staten, van de Noordzee tot* de Adria7' zou omC te krijgen.
