kinkhoest? Abdijsiroop Uil hel hart van Holland. Zaterdag 14 Maart 1925 68ste Jaargong. No. 7604. DERDE BLAD. Heeft Uw kind dan moet ge er vooral op bedacht zijn die kleverige taaie slijm te verwijderen. Niets beter daarvoor dan Akker's FEUILLETON. Bmnenlandscb Nieuws. Ons premeontobesriiur 'hooft; geen veine in de laatste wokon. Noch hot voorstel tot invoering eencir (raar<iovorinoordorin^8l>elaating, nocth dat voor een plau' olijken zomertijd scüiijnt kans to hebben om o worden aangenomen. Inderdaad zijn er zoor belangrijke bezwaren aan te voeren tegen deze beide voorstellen. 1 In de eerste plaats zit de waardevermeerdering», belastnig vol" voetangels en klemmen, terwijl de opbrengst waarschijnlijk niet zeer groot zal zijn., Het is natuurlijk nooit na to gaan, hoe het staat met de waardevermeerdering van gronden of huizen Jlen moet uitgaan van een taxatie van vroeger en een van heden, d.w.z. na de uitvoering van het werkt i Vertoonen die twee taxaties en dergelijke schat. (dngen zijn toch aF uit den aard der zaak vrijwel een gevoelskwestie een versöhil dan is het natuurlijk mogelijk, dat dit verschil is toe te schrijven aan het met publieke gelden uitgevoordo 5 werk. Het is ook zeer goed mogelijk, dat de waardevermeerdering uitsluitend bestaat in het oog van de taxateurs^ of dat zij door geheel1 andere oorL saken tot stand is gekomen. n Sterker, de taxatie van thans kan lager zijn, terwijl' er toch een feitelijke waardevermeerdering plaats gehad. Neem bijv. een pand, dat in 1916—1920 geschikt was voor bankgebouw of zetel eener groote onderneming en als zoodanig werd 5 verkookt of getaxeerd op twee ton. N u de banken niet meer uit den grond verrijzen als spi nazie in het voorjaar, nu zeer veel' banken dankbaar Izouden zijn alb zij van een paar 'hunner gebouwen I coftden afkomen, of hun*ourator, als hij maar een «ooper wist, is het duidelijk, dat dit soort hui Zen ij lange na geen twee ton meer waard is. Vem i moedehjk nog geen anderhalf, nu N.O.T., N.U.\M- en wat dies meer «ij, er het bijltje bij hebben neer gelegd en niet meer door hun gekoop in de; ruimte, de prijzen voortdurend opzetten. t Als tengevolge van een of ander gemeentewerk l zulk een pand nu wordt geschat op 180 000 gulden, 1 is dit bedrag samengesteld uit een conjunctuur- verlies van 50.000 min een waardevermeerdering - door het werk van 30.001) gld. Dit is géén gezocht voorbeeld, doch' een verschijn 1 t el dat men in onze stad voor 'het grijpen heeft. Hoe moet nu de waardevermeerdering^belasting j worden geheven voor het pand, dat na niet tengevolge van - het gemeentewerk twintig mille minder waard is dan voor eenige jaren? Over de 30 mille, die. het door dit werk in waarde steeg? Zoodat ae man die een balansverlies van 3) mille heeft gehad, belast wordt voor een verliesvermim1 dering? Of krijgt hij, waar een waardevermindering na alweer niet tengevolge van het werk ad 20 mille uit do taxaties blijk, een vergoeding? Dit voorbeeld toont duidelijk aan, naar we! meenen, dat de voorgestelde belasting niet zoo eenvoudig is als het college schijnt te 4 hébben gemeend en dat er meer kanten aan een ding zijn, dan vaak wordt gedacht. De hoofdfout is natuurlijk, dat men te laat komt met het heffingsvoorster, nl., nadat de werken zijn uitgevoerd. Of zoo goed als. Niemand kan thans meer met eenigen grond aantoonen, hoeveel het huis voor dien tijd waard was. Noch kan de gemeente bewijzen, dat een eventueele uit twee taxaties blijkende Waardestijging toe zou zijn te schrijven aan het werk. Dan wel bij het samen vallen van verschillende factoren, voor welk deel het gemeentewerk aansprakelijk is. De onteigening van 'het geheele kwartier waar een groot werk plaats heeft, voor men er mede begint, en niet alleen van de panden en erven, die men bepaald noodig heeft, is dan ook een veel beter weg dan een Settermenhtax. Als de gemeen.' schap alles koopt wat ten goede of ten kwade1 den invloed eener doorbraak of verlegging kan ondervinden en die huizen later na voltooiing weder verkoopt of verhuurt, heeft de gemeenschap de door haar werk veroorzaakte winst in handen. Zooals zij ook het eventueele verlies draagt. i Bovendien ontgaat men door de onteigening par ■zone de groote moeilijkheid, dat iemand, die vlak voor het werk bef on, doch toen het reeds in de lucht zat, een belangrijke winst maakte door zijn huis te verkoopen, vrij uitgaat, terwijlt degene, die zijn bezit behield, wel zou worden belast. Een hypothecaire leening kan 'n gemeente, die een stadswijk wil aankoopen, altoos.npg wel krijgen We gelooevn, dat de bovengenoemde bezwaren, die natuurlijk nog moeteg worden aangevuld met die welke van andere zijde zullen worden en rijn ingebracht voldoende zullen rijn om dit heffings plan van de baan te houden. Zoo goed als er ook vin onzen particulieren zomertijd niets komt. Het „brók levensvreugde' van de Hagenaars, die niet uit hnu bed kunnen komen, zonder dat (hot gemeentebestuur hen komt porren, zal blijken volstrekt niet op te wegojv tegen aen hinder en last, dien men van de invoering dor eigen vervroeging zou ondervinden. Zeker, men kan de trams een uur vroeger laten rijden. Maar... zijn rij er dan nog bij aankomst dor laatsto treinen. Or w*xrdt do werktijd van hot personeel dan mot oen uur verlangd? Mon kan do scholen en buroaux oon uur vroeger laten beginnen. Maar .is do melkboer er dan geweest en om twaalf (elf) uur do bakker? En als het Ruk niet jnoedtjefc, krijgt men hot sclioono verschijn sel, dat 'büv. do Burgerlijke Stand van 11 tot 12 is go- loten, hot paebureau van 12 tot 1, hot eono visumbureau van 12 tot 2; het andere van 11 tot 1. Plezierig voor wie op reis moet. Wc hebben, destijds •don waanzin gehad van do twoe groote wijzers op klok en 'horloge. Dat was toen voor het 'goheelo land. Moeten we het nü krijgen, dat we ons horloge moeten verzetten, als We naar Voorburg of AVassev naar gaan, om in Leiden weer in den Oosteuro. peesohen tijd te verzeilen en in Katwijk in den Groen wich tijd? Het vraagstuk is niet gemakkelijk. Toch ai niet. Vooral niet na de veie overdrijving van alle kanten, Maar als 'alle landen om ons heen mternatiOhaaS eeii regeling maken is (het dwaas voor ons om uitbijtor te zijn. Dit op den voorgrond. Met wat goeden wil kunnen de marki- en de melktreinen bij invoering van zomertijd best op •zonnetijd worden gehouden en kunnen desnoods do dorpsscholen rich aan zonnetijd houden. Dit toch lijken wel de grootste bezwaren te rijn geweest. Maar wat men ook doet, of Nederland zich zal ontrekken aan een internationale regeling zijner buren of niet, zeer zeker mag het niet voorkomen, dat een gemeente als Den Haag rich .een eigen regeling aanschaft. Dit ware voor een andere groote stad reeds, funest. Hoeveel te meer dan voor de Residentie, waar de uurafwijking voor 'Staats*, en Gemeen teinstell Inge n veel meer dan elders moet leiden tot conflicten, tot last eh hinder en moeilijkheden. A. ■MIIMB I ■MnM KALIBEMESTING VAN KLEIGRONDEN. _Wie op (het gebied van bemesting geen vreemdei ling is en iets weet van de hoeveelheden plantorL voedsel, die door eiken, oogist aan den bodem worden onttrokken, kan begrepen, dat het kalivraagstuk voor elke grondsoort van befceekenis ,is. Kan men in het algemeen zeggen, dat de zand en veengronden groote behoefte nebben aan kali, dikwijls geldt dit ook voor de kleigronden. Er is natuurlijk een tijd geweest, dat de kleigronden een overmaat van kali hadden en dat is nog het geval bij de nieuwe kieL. polders. Maar komt men op de reeds lang in cultuur gebrachte keigronden, dan staat men vaak verbaasd over de gunstige uitwerking van kalimest. - Is 'het nu vooraf met zekerheid te zeggen, ot voor deze gronden de tijd om met kali te bemesten is aangebroken? Daarop kunnen we niet volmondig „ja" zeggen. Grondonderzoek kan soms iets aan 'het liciht brengen, doch lang niet altijd. Het beste, wat men kan doen, is een of meer proefveidjes aan te leggen met en zonder kalibemesting, waarbij natuurlijk wordt zorg gedragen, dat ook fosforzuur en stikstof wordt toegediend. Dat werd terecht ook ingezien door den Rijkslandbouwconsu.. lent, Ir. Meijers en den lieer Mfcsschaupi, afdeelingi directeur van het Rijkslandbouwproei station, beiden te Groningen, die in (het vorige j aar niet minder dan 50 bemestingsproeven (hebben genomen, om na te Eaan, of de kleigronden behoefte hebben aan kali. n Zeeland zal in 1925 onder leiding van deu heer Stevens, Rijkslandbouwoonsulent, ook een 75 tal den- gelijke proefvelden (worden aangelegd, Met belangt, door MABEL BARNES—GRUNDY, voor Nederland bewerkt door ELLY HARlTNG. 3. In dat laatste half uurtje voo ihij thuiskomt, bet- echrijf ik al de gebeurtenissen van den dag. Zot kom ik den tijd door. Later .al» ik een "oude, oude j Vrouw ben en ik blader weer in mijn boek, danj kan ik !me weer terugvoelen in mijn eerste wondere! jaar. Het wordt een bloek alleen maar voor mezeil af leen maar voor mijn oogen bestemd. I Alles wat zelfs Dimbie niet begrijpen kan, Zal ik er in zetten, wat* ik geloof, dat een man nooit pref- oies kan verstaan hoe en wat een .vrouw voélt als ze in het diepst van haar riel geroerd is, bijl» voorbeeld op "een oogenblik als..*, wanneer... wan neer Dimbie en ik samen ons avondgebed zeggen... cn als een zingend, vogeltje ons 's morgens vroeg" wekt... o, dat vogeltje, het zat op een 'Gak juist in een heerlijk warmen zonnestraal en het zong rijn heele kleine hartje uit of het anders zou breken van geluk... mijn oogen schoten vol tranen en Dim* bie zag ze en hij zei... och hij begreep het niet, hij dachi dat ik verdrietig was en ik kon hém niet! uitleggen, dat het tranen van geluk waren. Als het tegen zer uur loopt, kan ik niet rustig blijven waar ik ben, en Am aha kijkt dan net alh Dimbie op dien morgen. Dan veeg ik den haard schoon, zet Dimbie's pantoffels er voor om warm te worden, snijd rijn tijdschriften open en zet twee stoelen bij elkaar, heel dicht bij elkaar en schik de bloemen, vaardiger in de vazen... dan ga ik aan het raam staan... gjft van het faam naar ae keuken en danvnaar de vooiV deur en weer terug naar dc keuken om naar het eten te zien en...." Hier brak ik af, want Nanty hield haar hand omhoog om me te doen zwijgen; toen ze haar gericht naar me toe keerde, zag ik dat haar oogen vol tranen waren. „Schrijf jij. je boek maar Marguerite," fluisterde ze, „schrijf "jij je boek maar" en ze bukte zich en kuste me en lachte een lachje, dat als een snik klonk. Ik keek haar verbaasd aati. „Je zei, dat ik je don raad gaf" j'e liefde voor je man -te verbergen, ik neem. m'n woorden terug kind., beter te veel liefde dan te weinig tusschen man en vrouw, want hun vereeniging is geheel af hankelijk van genegenheid en opoffering.... anders kan ze niet gelukkig zijn. God geve dat geen verdriet en ontgoocheling jouw deel moge rijn; God geve, dat je nooit je hand zult uitstrekken in het donker van den nacht en haar terugtrekkend zult vinden, dat ze leeg is... dat je zal uitzeggen wat in je hart is voor doove ooren, dat je liefV- kooringen zullen ontvangen worden met een kou den lach." n Haai- stem werd zoo zacht, dat ternauwernood de bitterheid harer woorden tot me doordrong. „Maar zoo iecs kan niet bestaan," riep Dc uit Ze lachte kort en droog, „toch heb ik het gezien... dat waren huwelijken die niet in den hamel waren gesloten." Ik dacht aan moeder en Peter. Was Nanty's huwelijk gelukkig geweest? Zoo lang ik rae kon herinneren ^was zijf alleen... de meesteres van „een snoezig huis en een heerlijken tuin. Nanty onderbrak mijn gedachten. „Maar als je het boek schrijft, zorg dan dat het niet enkel en alleen over Dimbie is. lEr zijn ook vrouwen, die geen Dimbie hebben en boeken door een vrouw geschreven, worden meestal door vrouc wen gelezen. Schrijf even goed je kleine moeilijk heden en zorgen neer, anders zou het oontrasit tussdhen hun leven en het jouwe te wreed .Zjjin. Een frrouw, die geen liefde krijgt, zal lachen als Amalia je mooiste porselein breekt, zal zich ver heugen over je inoeüjjklioden en zal zich vroolijker gevoelen als Dimbie riek is van verkoudheid. ,.U vergeet, dat ik het boek alleen voor nieze^ heb bestemd... ik ben heuscih niet knap genoeg orn voor anderen te kunnen schrijven, Dimbie zegt dat' ik een kleine uil' ben." „O ja, dat is waar ook, nu aftër ali is (dat (het beste soort boek en aan de uitgevers wordt edjf eindelooze moeite bespaard. Je vrienden behoedt je voor de noodzakelijkheid een straatje om te loopen als ze je aan zien komen.... ze hebben ternauwerk. nood geld voor een boek dat ze graag willen ko<x pen, laat staan voor het jouwe." Ik lachte. „U is niet erg beleefd. v „Neen Margiierite, ik houd van je en wil j'e redden voor je vrienden. Misschien, eens, als je wondere jaar voorbij is en als je net afs andere vrouwtjes het druk hebt met golf en tennis en bridge, of... als een nieuw „ietsje* in je leven komt, stelling zullen wij den uitslag der beide reeksen vau proeven afwachten. Wanneer wij weten, dat door aardappelen, suiker, bieten, voederbieten, hooi, kool, kortom doortaf van gewassen onorme hoeveelheden kaii aan don bodem worden onttrokken, dan kan men de vrees van vele landbouwers voor een «tekort aan kali, ook op kleigronden, verklaren. Nemen wy* .een voorbeeld fuit Zeeland, de klei •provincie bij uitnemendheid, Volgons berekeningen worden daar jaarlijks aan den grond door de oogsten van aardappelen en suikerbieten 4 millioen Kg. kali ontnomen. In oen jaar worden stellig niet meer dan 400.000 Kg aangekocht in do verschillende liulptmeststoffen, zoodat de vermindering per Jaar bedraagt 3.600.000 Kg. Per H.A. wordt dit een vermindering van 41 u 42 Kg. kali. Hot spreekt, dat dit op don duur moot spaak loopen, en dat do aan ïup een ander later tot zijn scliado bemerkt, dat do oogst (beduidend minder ia geworden door koli_ gebrek. Zou het in Noordholland anders geschapen rijn? Geen enkele aanneembare roden bestaat daarvoor. Zoowei door land/" als tuinbouwgewassen worden niet minder belangrijke hoeveelheden kali in onze provincie uit den bodem géhaald, die in den regel in lange na niet worden aangevuld door bemesting met kalimest. Wij wijzen hierop nog eens nadrukkelijk, omdat het ons zeer noodz<ikalijk voorkomt, dat elke land en tuinbouwer niet spaarzaam dient te zijn met kalimest, in de eerste plaats op zand en veen gronden, maar ook op kleigrond. WTERINGEN. Indertijd is gemeld, dat het land van den heer J. Krommedam is verkocht aan den heer Jb. Bruul. Men verzoekt ons te meiden, dat dit land is ver kocht aan den heer A. Veltman. HAZEPOLDER. De verbouw van het Gemeenelandshuis tot kolo niehuis van -de Vereeniging „Trein 828" is opgedra gen aan den heer Hoornsman te Soest. BURGERVLOTBRUG. Naar wij' vernemen, vorderen de werkzaamheden aan de brug zóó, dat deze half April weer in dienst kan gesteld worden. V HENHUIZEN. 'De af doeling Veenhuizen van den Bond voor Staatspensionneering hield alhier een propaganda- avond, die zeer goed bezocht was en ook zeer goed geslaagd mag heeten. De heer H. Scheer opende de bijeenkomst met een gepast welkom, vooral aan de aanwezige rentetrekkers, waarna hij voorlas: De vrouw en de Staatspensionneering. Een propaganda- clubje had voor dezen avond welwillend ingestu deerd „Oude Antje", tooneeispel in twee bedrijven en tot slot een geestig nastukje. Beide stukken wer den met groote aandacht gevolgd. 'Het eerste liet niet na diepen indruk te maken, het tweede deed ons har. telijk lachen. Hoewel hier de meeste dames en heg- ren voor het eerst de planken betraden, kunnen wij met genoegen constateeren, det er goed werk gele verd is. Uit de meeste van de nieuwe leden zouden bij eenige oefening goede tooneclkrachten kunnen groeien. Een woord van lof komt bun wel toe. Na af loop dank te de beer J. liefhebber in welgekozen woorden, bestuursleden der afdeeling en leden der propagandaclub voor het goede werk dat hier voor de goede zaak verricht was. Hij ried allen aan om bij de verkiezingen een voorstander van Staatspension neering te stemmen, terwijl hij hen, die nog geen lid der afdeeling waren, aanspoorde zich nu nog aan te sluiten. De gratis taart, die in de pauze verloot werd, werd gewonnen door mej. G. v. Twuiver-Kuit. De goedgeslaagde avond, waarbij een tiental nieuwe le den geboekt werden, weid mot een gezellig bal be sloten. WIERINGERWAARD. Vergadering van 't Witte Kruis, afd. Wieringer- waard, op Woeifsdagavondonder leiding van Ds. E. K. Groeneveld. Aanwezig 1-0 led.en. Naar aanleiding der notulen deelt voorzitter me de, dat. de heer Burgemeester de malariabestrijding niet R.l.D.S. ter hand heeft genomen op aanschrij ving van de Gezondheidscommissie en geen opdracht of verzoek van 't Witte Kruis had ontvangen. Voorzitter meende toch, dat dit in de vorige verga dering was besloten. De secretaris kan zich niet meer herinneren, hoe 't loen precies is besproken. Ingekomen is van de Hoofdvereeniging een circu laire, waarin wordt medegedeeld, dat in verband met hot 50-jarig bestaan van het Witte Kruis gedenk boeken verkrijgbaar gesteld worden ad f 10 per stuk. Geen der leden gevoelt hier iets voor. Meer sympathiek staat men tegenover de tweede circulaire, waarbij steun gevraagd wordt voor uitbreiding en verbouw van 't Herstellingsoord „Heideheuvel". Ook dit verzoek staat in verband met de herdenking van 't 50-jarig bestaan. Besloten wordt qua vereeniging oen bedrag te zenden van f 10. Gaarne zou men meer geven, doch de stand van de kas laat 't niet toe. Bovendien heeft elk lid van 't Witte Kruis de cir culaire ontvangen, mochten er dus leden zijn die er nog wat voor over hebben, dan zal elke vrijwillige bijdrage bij 't bestuur hartelijk welkom zijn. Uit het jaarverslag, door den heer Sleutel «voorge lezen, hebben we aangeteekend, dat de afdeeling. telt 175 leden, benevens 2 zedelijke lichamen. Er werd 4G maal gebruik gemaakt van 't materiaal uit het magazijn. 1 maal is de ontsmettingskist gebruikt. Uit den regenbak aan de Nieuwesluis werd verkocht 14735 liter water. In 1924 werd 1 maal een patiënt per auto naar Alkmaar vervoerd, terwijl 1 patiënt met succes in „HeideheuveP is geweest. De t.b.c.- bestrijding is sinds 1924 ondergebracht bij de Ge zinsverpleging. De rekening van den penningmeester, nagezien door dc heeren J. Bpeets en W. Poereboom, sloot met een voordeelig saTtlu ad f 27.14 lA. De ontvangsten hadden bedragen f 584.53; de uitgaven f 557.38^. Het vorig jaar was met een tamelijk /tekort begonnen, zoodai thans met genoegen geconstateerd kon wor den, dat er een batig saldo" ia. De rekening wondt goedgekeurd, terwijl voorzitter dank zegt aan pen ningmeester en commissie. Als bestuursleden moeten aftredon de hooron, J. Hoogland, S. Sieswerda en P. Saai en zijn niet her- kiosbaar. Gekozen worden de hoeren J. Spoets, Ai. K. ICaan en 'W. Peereboom. Bij de rondvraag zegt voorzitter, dat hij zich met dei; lieer Oudendijk in verbinding heeft gesteld over 't maken van een soliede badtent. De heer Speets vraagt, of er nog toezicht gehouden wordt op 't terugbezorgen van het materiaal dat ge bruikt wordt. Dr. Schröder licht toe, dat er wel toe zicht en aanteekening wordt gehouden, doch *t terug bezorgen (vooral van kleine artikelen) laat wel eens wat te wenschen over. Ten slotte zegt voorzitter nog, dat op een vorige vergadering van 't Nut ter sprake werd gebracht een cursus in ft leven te roepen, voor le hulp bij onge lukken. Op die vergadering meende men dat dit een zaak voor 't Witte Kruis was en daarom wil voor zitter 't thans ter sprake brengen. Vanuit de verga dering wordt, do vraag gesteld, hoeveel maal of 't hier voorkomt, de resultaten zijn zoo miniem, vooral op een klein dorp. Na eenige duscussie wordt algemeen niet veel van een dergelijken cursus eerwacht. Hierna sluit voorzitter onder dankzegging de bij eenkomst. ZOMERTIJD. Het debat tusschen dr. Van der Mijle, te Hecze, lid van het Amstordamsche comité voor behoud van den zomertijd, en den heer Braat, lid van de Twee de Kamer, over de voor- en nadeelen van den zo mertijd. zal worden gehouden op a.s. Dinsdagavond 8 uur 10 min. voor den microfoon van den Hil- versumschen Draadloozen Omroep. EEN IJSHAAI. De stoomtreiler Maria Elisabeth' IJ. M. 37 heeft gisteren te IJmuiden een visch aangebracht, die een lengte van 5 meter en een middellijn van 70 cen timeter heeft. Het is een ijshaai, met een gewicht van ongeveer 450 Jv G. Het dier werd voor f29. gekocht door eenige arbeiders, die het in verschil lende plaatsen wiilen ten toon stellen. EEN BOTSING TE ARNHEM. Eergisteravond passeerde omstreeks M uur een volle autobus van de Geldersche Stoomtram, dc Hoofdstraat in de richting de Steeg. Achter de auto bus volgde een éénmanswagen van de electrischo tram. Nabij de Stationstraat reed de chauffeur van den bus. die de tram voor wilde blijven, eenitrs- zins naar links van den weg. niet bemerkende dat de tram zich in de onmiddellijke nabijheid bevond, met het gevolg, dat de tram, waarvan de bestuurder niet bedacht was op die onverwachte wending, met volle vaart tegen het midden van de autobus reed, zoodat deze dwars over den weg werd geslingerd en achterste voren tegen het linker trottoir 'van den weg kwam te staan. De passagiers werden door den schok alle in den wagen tegen elkaar en op den grond geslingerd, tusschen de glasscherven van de ruiten van de auto, die alle werden ver nield. Op een der passagier na, die een wonde aan den enkel kreeg, kwamen allen er met den schrik af Het chassis van .den autobus is ernstig bescha digd. Van de tram was het voorbalcon ernstig be schadigd. DE OMGESLAGEN BOTTER. Onder groote belangstelling is eergisteren onder leiding van den burgemeester-strandvonder de om geslagen botter H.Z. 52 vóór de haven van Huizen gesleept en daarop door een groot aantal personen aan vier kabels het kanaal in. naar de scheepswerf. De lijken van de beide omgekomen visschers zijn nog niet gevonden. DE KONINKLIJKE FAMILIE IN ZWITSERLAND. Prins Hendrik bezocht Woensdag Bern en bracht een bezoek aan den Bondspresident, daarna werd hem door den Bondsraad een lunch aangeboden in ,J3eilevue". Gelijk te verwachten was, zal het bezoek van de Koningin en den Prins aan Genève \n het striktste incognito plaats hebben. Er zal dan ook geen en kele audiëntie verleend en evenmin eenig officieel bezoek afgelegd worden. Een particulier bezoek van prins Hendrik aan het secretariaat van den Vol kenbond is echter niet uitgesloten. ARBEIDSTIJD VAN VERPLEEGSTERS. De Minister van Onderwijs, K. en W. heeft aan de directie der heelkundige en vrouwenklinieken der Rijksuniversiteit te Utrecht verzocht, spoedig over te gaan tot het treffen van maatregelen ter verkorting van de werktijden van verpleegsters. dan moest j'e .het mij' eons laten -zaen. Een boeik jgesdhrovon uit louter geluk kon. wel eens interesL sant wezen... ofschoon misschien een beetje saai. „Het Lijden van Werfher" (bestaat, waarom, niet „Het Geluk van Marguerite". Bovendien, er zou mogelijk wat verbetering rijn aan te brengen op het gebied van taalkunde en panctuatie." „Nanty", zei ik. „U doet niets als me uitlachen en ik hen erg koud. Geef me nog een zoen Marguerite/' beval ze, „en ga naar binnen. Ik heb werkelijk een prettigen middag gehad bij de jonge „Mevrouw". „Ik hoor 'Dimbie's trein." „Wat een verbazingwekkend feit," was net sar oastisoho antwoord. „Ik bedoel, wilt u niet blijven en hem rien?" „Neen, dat wil ik niet, ik ga naar huis.";' „John moet ons gesprek wel heel belangwekkend gevonden hebben/ „John wordt met den dag doover'''. Ik wandelde de laan af Dimbie tegemoet en al heel gauw kwam hij den hoek om. HOOFDSTUK III. Over Amalia... ,de rioolsteker en de pantoffels. „Schrijf even goed je kleine moeilijkheden en zorgen neei\" zei Nanty. dus ik ben wel verplicht van m'n schermutselingen met "Amalia te vertollen. Amalia werkte met een raar soort borstel; ik was er zeker van dat Dimbie en ik dien niet ge»_ kocht hadden, toen we ons installeerden. ,Waar heb je dit in 's hemelsnaam vandaan?" „Van den borstelmaker neturelijk". Amalia be handelt me zeer uit de hoogte zoodra ik.me mot huishoudelijke aangelegenheden bemoei.. Ze doet al haar beet me te laten voelen, welk een onbenullig schepsel ze me vindt en ook, dat ze het niij: Zoo gemakkelijk mogelijk wil maken, aangezien ae een dienstbode is *van 't .ouderwetsche slag" die vriend delijk en welwillend Belangstelt in de „mensohen". Niet dat Amalia werkelijk ouderwetsob is, ze het vuur. draagt geen helder witte muts en geen omslagdoek „Geen wonder dat u zoo weinig weet jongejuf.. in jnaats van een mantel. Neen, naar uiterlyk is M'frou." tiptop modern: hooggehakte schoentjes en een hoed: „U mot er niet'boos om worre, ging ze door, met bloemen.. Ze kaai zelfs .een two step dansen, „want het is uw schuld niet U» zal wef wat leeren Maar haar hart is ouderwetsch, d.w.z. ze is eeuwig: na verloop van tijd." aan het boenen en schrobben, ze loeft geheel voorj Ik probeerde me gelukkig te voelen in het voon. onze belangen en soms vergeet ze mij „Mevrouw" te uitziéh dat Amalia me stelde en was juist van plan noemen, dan zegfc ze heel kleineerend „JongejufLj de keuken uit te gaan, een baetje ontstemd over trouw." J:U-J - „Was het duur?" vroeg ik onversöhillig. Jk was er niet zeker vanof het een cadeau van AmaliaJ kan ons zou rijn. „Vijf en dertig cent. Ik vorkoéh' een paar flesséhe' en wat oude rommel aan den voddenman/' „En kreeg je daar maar vijf en dertig cent voor?" riep ik uit Amalia Keek me .meewarig aan. „Zou u graag de rioolsteker eens zien M'frou? Die kost vier stuiver." „De rioolstoker?" „Ja," zei ze geduldig, „een stok die wo in den gootsteen en in de riolen steke' om ze schoon te make' en te make' dat die niet gaan stinko'." „O, graag." Amalia haalde het ding te voorschijn... het was een raar bochtig voorwerp. „Heb je nog meer van die eigenaardige uitvin, dingen?" vroeg ik. „Ze Zijn niet eigenaardig.'Ik begrijp niet waar u ben' opgevoed M'frou, dat u nooit van een, rioolstoker neb' gehoord." „Ik ben eerst geboren in Westmoreland en toen in Dorking". Amalia staarde. „Ik bedoel, dat ik geboren ben in Westmoreland en later verhuisd naar Doyking." Amalia maakt me zoo in de war, dat ik soms niet meer weet wat ik teteg. „Ik kwam niet veel in de keuken,'' voegde ik er verontschuldigend aan toe. „Uw mama hielp zeker de meid»alleen?'' „We hadden geen meidi,alleen." „Geen dienstbode" met groote verwondering. „Ja, wel oen dienstbode, maar geon meid.alleen.'* „Een dagliitje?" „Neen, we hadden vier dienstboden. Mijn vader had last Van jicht, zie je en had nog al veel nood g..'" „Keukenmeid, werkmeid, kamermeisje en loop. meisje," somde Amalia op zonder naar mijn uitleg te luisteren. „Zoo iets." Amalia deed met het noodige lawaai wat kolen op i moeder, die 'me zoo onwetend had gelaten, toen ze

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1925 | | pagina 9