Zaterdag 4 April 1925.
68ste Jaargang. No. 7616.
DERDE BLAD.
De dingen om ons heen.
lUclamef,
FEUILLETON.
Ingezondeu Stukken.
Nierkwalen bij vrouwen.
Bitmenlandscb Nieuws,
Do uitslag der presidentsverkiezing iri Duitschland
beantwoordt volkomen aan de yerwachtingèn, waar
aan wijr hier ter plaatse uiting hebben gegeven. Jar
res persoonlijk' hoeft een. behoorlijke- meerderheid
gekregen, doch de drie partijen, dio, nu on dan, het
republikeinfiche blok vormen, hebben te zomen de
absolute meerderheid en oen hunner, do sociaal-dje-
trvocraat Braun, staat zelfs niet eona zoover onder
Jarres, die, dit moet men niet vergeten, candidaat,
■van twee partijen was.
De uitslag van Zondag, zegt evenwol nog niets voor i
den dcfinitieven van- over drie weken. Ini dien tijd
kan en moot er nog heel veel veranderen. Er moet
namelijk worden gemarchandeerd en het is nooit
met zekerheid! te voorspellen, wie er, dan' het beste
afkomt.
De eerste vraag is natuurlijk wat de sociaal-demo-1
craten zullen doem Vermoedelijk zuHien ze trachten
den zetel van- Ebert voor hun man te behouden, en
dit is mogelijk, als zij' centrum en democraten kun- j
nen bewegen op Braun over te gaan. Doch alleen in
dit een-e geval. Houdt het centrum vast aan Marx en
gaan de socialisten op hem, over, dan is de kans van
den katholiek niet ongunstig, omdat het geenszins
is uitgestoten, dat hij1 dan de candidaat wordt van
Beieren en in het algemeen vanl aille republikeinen
en katholieken1. Komt zulk een combinatie niet totl
stand, worden dus Braun en Marx als candidaat ge-
hanidhaafd, dan stijgen de kansen van' het burgerlijk
blok zeer aanzienlijk. Hetzij dan die van Jaires of
van een ander candidaat, die wellicht op zijn plaats
komt. Want nu reeds weet de Vorwaert-s te vertellen,
dat de ziekte, die het Jarres onmogelijk maakte zijn
laatste verkiezin'gstoespraken te houden, eigenlijk
oen diplomatieke ziekte was, een inleiding tot retrai
te als candidaat.
Waar behoeft deze bewering niet te zijn, want er
zijn overal veel zieken, doch zeker is, dat er voor de
can-didatuur telkens en hardnekkig andere nament
uit het burgerlijk kamp worden genoemd. Simons,
Gessier, zelfs Hindenburg worden naar voren gé-1
bracht. Vooral geschiedt dit door menschen, die niet
weten, wat zij' feitlijk' aan Jarres hebben en die ho-
pen met een ander candidaat ook de stemmen der1
Ludendorff-groep en andere „echte" monarchalen te,
zullen winnen.
Geen kans het tot iets te brengen hebben de comi>
munist Thalmann, de democraat Ilellpach, de Beier
Held en de groote Ludendorff, Vooral de laatste
heeft een figuur geslagen als modder met nog niet
een procent van het aantal uitgebrachte stemmen.
Dat hij geen kans had wist men van bei voren en
daarom, zullen veJeni zijiner aanhangers wel zijtn' thuis
gebleveni of direct op Jarres hebben gestemd, die
hun overigens het naast staat en die herhaaldelijk
er rond voor is uitgekomen, dat hij van do republiek
niets moet hebben, evenmin) als van de grondwet van
[Weimajr of den vrede van Versaihes.
Wat de communisten zullen doen is natuurlijk oni-
re-ker. Op Braun zullen zij natuurlijk moeilijk kun
nen stemmen, nadat hij plechtig is uitgemaakt voor
1 „(verrader van het proletariaat, des te gevaarlijker
wegens zijn democratische allures en invloed op het
misleide deel van het werkende volk." Blijven de
communisten dus thuis, terwijl de drie republikein
se he groepen samenwerken en de Beieren overgaan
op Jarres, evenals de Ludendorfianen," dan zou -het
blok van Weimar bij gelijke opkomst veertien
en een half millioen -stemmen kunnen krijgen, tegen
de burgerpartijen1 dertien. Doch om dit te' verwezen-1
lijken-, moet er eerst eenheid' worden verkregen en i
of dit mogelijk zal zijn is de groote vraag.
Belangrijker dan de persoonkwestie is def vraag,'
wat deze verkiezing in- politieleen zin beteekent. Voor
op sta evenwel, de geringe opkomst, Een directe be-i
slissing werd door niemand verwacht en derhalve
zullen velen de vergeefsche eersie reis maar niet
hebben gedaan. Behooren die thuisblijver® in hoofd
zaak tot één groep, dan kunnen zij nauurlijk iedere
prognose te schalde maken. Doch dit is vrij' onwaar
schijnlijk. Vermoedelijk zijn. het kleurloozen. die er
onverschillig onder blijven, zoolang er maar geen epr-
tremist aan het roer komt, zoodat. gesteld dat Marx
en Jarres candidaat worden der twee hoofdgroepen,
j deze bij de tweede stemming gelijkelijk zullen pro-
fit eeren vani een grooter opkomst. Dat er éen com
munist, éen sociaal-democraat éen Ludendorfiaan
zou zijn thuisgebleven, is wel niet aan te nemen, en
zelf®, dat er democraten zouden zijn thuisgebleven",
i9 nauwelijks te gelooven.
De strijd zal' dus in' de eerste plaats moeten, worden
gevoerd tusschen Marx en Braun en dan tusschen
den overblijvende en den burgerlijken candidaat.
Braun staat er natuurlijk beter voor dan Marx, vol
gen-s den eersten uitslag, doch het 19 de vraag wie
der twee er stemmen voor het Weimarblok bij kan
winnen en d'an gelooven we* dat dit eerder aan Marx i
dan aan Braun za'1 gelukken. Bijvoorbeeld1 -die der do- j
mocraten en der Beieren, wellicht zelfs van1 enkele
katholieken, die tot de politieke twijfelaars behoo-
renv Vandaar, dat we de kans vani Marx ietwat hooger
aaiiriiaan.
llwruit volgt, dat het zeer mo.eilijk zal blijken ln
de republiek Duitschland éen staatshoofd te kiezen,
die zuiver op constitutioneelen bodem staat Alleen
met een compromis is het en dan nog niet eens
zeker te bereiken.
De „Rueck nlach Rechts", ingeluid door do Rij'ks-
ddlgverklezingen, wordit dus voortgezet Voor de
grondwet is ternauwernood meer een meerderheid
te krijgen: veertien en half voor en dertien millioen
burgers en twee millioen communisten tegen. En
met de meerderheid! voor de republiek, verdwijnt Ook
de meerderheid voor hei nakomen vani het vredes
verdrag, zooals dit door het Dawosplan is gewijzigd.
Zeker, men zal zich niet openlijk -verzetten tegen de
uivoering, doch, waar het verdrag slechts met tegen
zin.' door de burgerlijke partijen is aanvaard, spreek!
het vanzelf, dat chicanes niet zullen uitblijven.
Jarres, de man, die "destijds het bezette gebied' wil
de loslaten „omdat het in den revanche-oorlog zou
worden heroverd", is er precies de man naar om tot
sabotage over te gaan, als hiertoe kans of aanleiding
zou bestaan1. Bedenkt men, dat bei Jarres-blok te
genover de Weimarpartijen gieeo kanis heeft., tenzij
met vreemde hulp en dat die hu'p zal moeten ko
men van de Ludendorfgroep en dergelijke conserva
tieven, -dan is het feit, dat samengaan langs den
weg van onderhandeling met den Volkischen zal moe_
ten worden verkregen, van groot gewicht voor de
verdere politiek, indien het anti-repnbli'keinsche blók
wint. Reeds thans zijn er teekener-, die er op wijzen,
dat Duitschland niet lang meer mot den strik op de
hals wil loopen; hoeveel te meer zal dan een reg.ee-
•ring, die tegen de „erfuellung" is en steeds geweest
is, streven' naar de herziening of het ongedaan ma
ken van het veTdrag? UITKIJK.
EJDMM. Je brengt heel wat in die zak, maar Je
krijgt niets mee naar huie dan het vertrouwen dat
het verband onderling w-eer wat ls aaneen gepleisterd
terwijl er met datzelfde geld wat daar uitgegeven
wordt (noodeloos) voor een goed doel gebruikt kon
worden.
Met dankzegging voor de plaatsing.
EEN SGHAATSRIJDER.
Anna Paulowna, 4 April 1925.
IJS EN WEDER DIENENDE.
Als lezer van de Schager Courant, viel juist mijn
aandacht op de a.s. feestelijkheden, die Zaterdag
avond te Anna Paulowna zullen plaats hebben, uit
gaande van de IJsclub E.D.M.M., niet uit 30- of 35-
jarig bestaan dier vereenigïhg, o neen, maar om het
onderling verband tusschen- de leden wat staande
te houden. Ja, hij zoo een winterloozen winter, zooais
deze, valt het mee voor oen IJsclub, als er heele-
maal geen pretje of aardigheidje te maken is.
Jammer, dat. het bestuur niet eens in overleg ?s
gegaan met den heer H. aldaar voor het aankoopen
van zijn te koop aangeboden grond, welke prachtig
gelegen ligt voor het maken van een kunstbaan, dan
kan men bij. niet vriezende winters ook op de schaat
sen en een goed' onderling verband tusschen de le
den was gewaarborgd.
Ik sprak ligging betreffende kunstbaan (nooit
schooner). Direct bij Post- en Telegraafkantoor en.
Danstent. Vooral het laatste, daar gaat het toch
eigenlijk om, bij dezen winterloozen winter, begin
nen de schaatsen zoo los aan de voeten te zitten, dat
er toch wat beuren moet. Welnu dan bestuur en )e-
den van de IJsclub E.D.M.M., Zaterdagavond naar
de Kleine Sluis en u kunt genieten naar hartelust.
Ik heb dezen winter verschillende spelletjes ge
speeld bij mijn buren en verder wonende vrienden.
Een spel zag ik spelen dat mijn aandacht trok. Het
was een groot vierkantig doek, stond langs de zij
den vol nummers, ik meen van 2—12, midden in
stond een man mét een zak, zoo gesteekend! dat -hij
scheen op zijn wijds geopend en voorzien van no. 7
en zijn naam was Harlekein.
Hoe het spel zich wehdde, bij hem kwam men te
recht en hetzelfde spel speelt nu het bestuur van de
door MA BEL BARNES—GRUNDY, voor Nederland
bewerkt door ELLY HARTING.
14.
Zyn lieve gezicht fleurde op.
„Zoo lang jij' je ^ïiet eenzaam voelt en den dag
niet tiö lang vindt, is het in orde". Hij1 streelde mijn
paar naar den verkeerden kant.
„Ik gevoel me absoluut niet fefonzaam, "zei ik.
„Niemand kan zich eenzaam of verveeld voelen,
dio een Amalia om zich heen heeft; bovendien nu
het weer zoo heerlijk "warm is, lig ikl uren lang onder
den appelboom. Juni zelf .is Zulk goed. gezelschap.
Ik ben van plan te .gaan l'ezen, snijd de .tijdschrif
ten open of zoek een nieuw boek uit., en lig dan
met m'n oogen half gesloten te kijken naar de
schatten, die Juni met kwistige hand heeft uitge
strooid en luister nadr het fluisteren van de bla
deren der boomen, van het gras en ae bloemen."1
„Wat een dapper, geduldig, klein meiske," fluis
terde hij1.
Geduldig," riep^ik uit, toen hij! was weggegaan en
het klappen van het 'tuinhekje me vertelde, dat
een nieuwe lange dag yan alleen-zijn was aangebro
ken.
„Geduldig."
klaar wat ben ik blij!, dat hij het niet weet.
Do kléine, luie insecten scliijlnen zoo gelukkig ih,
hun nietsdoen. Zij1 spreiden hun vleugeltjes uit
in de warme zon en wrijven hun kl'eme pootjes
tegen elkaar van louter tevredenheid... wijl ze leven.
Met slecht verborgen hoon beschouwen ze 'het
drukke gedoe der nijivere bijen in het seringen-
boschje...
Ja, liet is waar, de bijien maken een verbazende
drukte over haar eigen arbeidzaamheid... doch de
kleine insecten zeggen: „Ledigheid en niétsdoah
geven rust en tevredenheid.7'
„Maar geforceerd, gedwongen nietsdoen.... stil
liggen op een ziekenstoel," roe^y ik luid.
De Oxshottboomen roepen mij'. Ik wil! liggen op
do warme, geurige dennennaalden met de zonne
stralen door de takken der .statige, melancholieke
hoornen neerzijgende op mijn gelaat; mijn gedach
ten zouden in slaap gezongen worden, 111 zalige
rast en vrede, zooalö alleen het lied van Moeder, Na
tuur dat vermag.
Men zou denken, Mat bosschen, pijhbossohën, op
een warmen dag stiizijin; doch ga er eens liggen en
'uister eens aandachtig, dan zult_ ge verwonderd
staan over de groote verscheidenheid van geluiden,
over het zachte getrippel en gekwetter, over het
ritselende kruipen en het puntfijiie pikken.
Natuurlijk ben. je veel te droomerig om op of om
te kijken, maar je voelt dat vele, kleine, heldere
°08"jes op je gericht zijn en dat elke'beweging van
jouw kant angst en opgewondenheid zal veroorza
ken in je omgeving., ook daarom beweeg je je 'niet.
Je vindt het heerlijk te weten; dat zoovelen om je
heen Zijin en ten laatste val je rasslaapwie weet,
wat ze doen?
En dat ailes snoet ik missen. De bosschen* mogen
roepen, doch ik moet stilliggen.
De heggen met wilde roosjes mogen mij* haar
boodschap zenden,' gedragen door den zachten, zui
denwind, uitnoodigingen om haar lieflijkheid te
komen aanschouwen-., maar ik moet wachten een
vol1 jaar. l
Amalia wil me de laan inrijden, Dinibie dringt
erop aan, doch ik zeg „neen." Welke gekwetste is
niet overgevoelig? Ik ben bang vragende oogen to
ontmoeten... misschien wel' pogen vol medelijden.
Ik verlang alleen gelaten te worden in' den tuin,,
met de vogels en insecten; Zijl bemoeien zich niet
mét mjj'n ongeluk, rij kennen geen medelijden, zij
zeggen altijd wat juist e|n waar en goed is.
De dame met de dikke enkels van „Old Grazige"
heeft me bezocht.... of ze Dimbie's vraag gehoord
had.
Ik moet in slaap rijn gevallen, want ik droomde
zoo heerlijk en zoo dwaas mogelijk, dat Dimtrieen
ik in een groot weiland kransen van madeliefjes
vlochten, toen ik plotseling ruwweg in mijn eigen
zitkamer werd teruggeroepen door Amalia, die
mij! in huis had getreden toen de zon achter een
wolkje verdween, met de wloorden„Een dame
oom u te bezoeker7, M7frou/ 7
Een beetje ontstemd, want ik was liever bqf de
madeliefjes gebleven} keek ik de kamer rond'om
de dame te begroeten, maar ontdekte haar niet.'
„Ze staat op de stoep, zal ik der binne'' late7?"
„Natuurlijk, 'zei' ik, „je moet de menschen nooit
op de stoep laten staan, dat is heel onbeleefd.77
„En het kléerkoopvrouwtje dan, M7frou?7*
Ik negeerde haar vraag, die me buitengewoon dom
leek en vroeg haar, waarom1 ze juist nu die thpe-
roos-pantoffels droeg, 'die ik haar zoo uitdrukkelijk
verboden had te dragen.
„Trek ze onmiddellijk uit als je de dame hebt
aangediend,7' gebood ik. i
Haar „aandienen77 was zeer ongewoon. „De dame,
M'frou. Ga u ritte7,, waarop ze een stoel vooruit
duwdemet een vaartje achter tegen de beenen
van mij'n bezoekster, die tegen wil en dank erop
neerplofte.
„Mijn meisje is erg onwetend en ongemanierd,"
verontsohuldige ik, nadat Amalia verdwenen was.
,/U moet haar maar exöuseeren."
Terwijl' ik sprak, stak ik mijn hand uit, waarorp
de dame heel koel even haar vingertoppen deep.
rusten.
„Mijn naam is Mevrouw Oobbol'd en Ik woon op
„Old Grange", kondigde ze aan met een stem als
een trompet.
„Aangenaam. Ja natuurlijk, dat vergat Amalia
te zeggen.
„Ze wist het niet,77 Dit klonk droevig.
„Dan kon ze het ook moeilijk zeggen,77 zei ik
Nierkwalen bij vrouwen treden vaak op na de
geboorte van een kind. Op zulke tijdstippen en >ook
bij' velé andere lichamelijke stoornissen,
waaraan vrouwen onderhevig zijin, hebben- de
nieren veel te verdragen. Vaak verzwakken deze
overwerkte organen hierdoor, on dit veroorzaakt
versohijiiselën, die licht .verward worden mot vrou
welijke kwalen.
Zenuwachtigheid, aanvallen van duizeligheid,
hoofdpijn, urinestoornissen, blaaskwalen, pijn in
den rug en de zijden, rheumatische aandoeningen
en waterzuchtige zwellingen kunnen alle ontstaan,
als de nieren het bloed niet behoorlijk zuiveren r
Griijip in bij het eerste teeken van nierzwakte.
Gebruik Foster's Rugptijh Nieren Pillen, rij ven
sterkon de nieren, kalmeeren de blaas ^n dragen
zorg voor de zuivering van uw bloed. Zoodoende
worden -ernstige kwalen als spit, ischias, rheuma-
tiek, waterzucht, steen en nier- en blaasontsteking
overwonnen.
Doch herinner u, dat het gemakkelijker is deze
kwalen te voorkomen dan te genezen. Iedere vrouw
behoorde nu en dan een dosis Poster7! Pillen te
gebruiken.
Let op de verpakking in glazen flacons mof geel
etiket (alom verkrijgbaar), waardoor gij zeker zijt
geen verlegen buitenlandsch goed te ontvangen.
Prijs f 1.75 per flacon.
PETTEN.
Voor het Centrale Neutrale Ziekenhuis te Alkmaar
is in Petten en Zuid-Zijpe in totaal bijeengebracht
een som van f231.75.
PETTEN.
De voorbereidende werkzaamheden aan de „Prince
George" zijn in vollen gang. Er is een noodbrug aan
gelegd van den wal naar het schip, zoodat men er
nu gemakkelijk op kan komen. Ook is er reed3 een
stuk door middel van zuurstof uitgesneden, wat goed
is gelukt. Dzer dagen zal nog een proefneming ge
daan worden, om een bemande reddingboot van den
hoogen kant te strijken. Dat schijnt bij een zoo groote
helling nog nooit gelukt te zijn.
PETTEN.
Naar we uit betrouwbare bron vernemen, zal het
Gemeenlandshuis in het midden van Mei officieel
als kinderherstellingsoord worden geopend. Ook
schijnt er kans te bestaan, dat een aantal kinderen
als leerling van de lagere school zal worden inge
schreven, zoodat we hier dan drie leerkrachten kun
nen behouden.
PETTEN.
Dezer dagen^ijn hier een vijftal personen door het
bestuur van het Doris Rijkersfonds blij gemaakt,
doordat zij bericht kregen, dat zij' van dit fonds in het
vervolg een gratificatie krijgen van viér gulden per-
week.
PETTEN.
Op den len Paaschdag wacht ons hier een mooie
uitvoering. Zooals uit de in dit blad geplaatste adver
tentie blijkt, komen dan de Maskerspelers van Bergen
met het Indische tooneelspel _,,Sonna" van Jan Fa-
bricius. Op verschillende plaatsen heeft deze tooneel-
vcreeniging dit stuk opgevoerd, en steeds met groot
succes.
De Sch. Ct. van 15-1-1924 schreef: „Het is een dank
baar onderwerp voor mooi spej en de hoofdpersoon,
een Soendaneesche vrouw en"de Hollandsche offi
cier Bartholomeus Velzen zijn er volkomen in ge
slaagd de strekking van het stuk naar voren té bren
gen. Het was een uitvoering, die zeer veel voldoening
heeft geschonken."
De Nieuwe Hoornsche Ct. van 10-11-24 schreef er
over:
„De Maskerspelers van ÖBergen 'hebben de kunst
verstaan het Hoornsche publiek in extase te brengen,
zooals we hier nog niet vaak waarnamen."
Dat ook in Petten de komst van de Bergenaars op
prijs wordt gesteld, blijkt wel uit het nu reeds groot
aantal besproken plaatsen.
GEVALLEN.
Eergisteravond is te Langeraar de religieuze zuster
Capriclna van het balkon op de bovenste verdieping
van het St. Antoniusgestlcht van een hoogte van on
geveer 12 meter op den grond gevallen. Met gebroken
beenen en ernstige inwendige kneuzingen is zij naar
het Maria-paviljoen te Amsterdam vervoerd. Haar
toestand is zorgwekkend.
HET POLITIEK ADVIES VAN DE R-K. STAATS
PARTIJ.
Mén meldt uit Nijmegen aan de „Morgen": Dinsdag
31 Maart vergaderde de club St.. Michaël, afd. Nijme
gen ter bespreking van het Politiek Advies. Na lange
en ernstige besprekingen werd met op een na alge-
meene stemmen aangenomen: uitkomen met een vrije
R.-K. democratische lijst (geen Michaëlistische) in al
de 13 kieskringen. Verdere actie zal volgen.
EEN BUS NAPHTA GESPRONGEN.
Op een te Vlissingen passeerend Duitsch viermast-
schip Is een bus met naphta gesprongen, meldt het
„Vad.". De machinist was direct dood. De stuurman
en de timmerman kregen ernstige brandwonden. Het
schip is de haven binnengeloopen om de beide zwaar
gewonden naar 't-R.-K. Ziekenhuis te doen vervoe
ren. Het lijk van den machinist zal te 'Vlissingen
worden hegraven.
EEN HALVE EEUW.
De brugwachter nabij. Slavante te Maastricht her
dacht eergisteren den dag dat hij vóór 50 jaren als
zoodanig in dienst trad. Dinsdagavond werd hem een
serenade gebracht door de harmonie en het zangge
zelschap van St. Pieter. Eergisteren werd hij geluk ge>-
wenscht door den burgemeester mr. Van Oppen, die
hem de mededeeling deed, dat hem de eere-medaille
van Oranje-Nassau in brons was toegekend. De ir.
Kaustein overhandigde den jubilaris namens den
hoofd-ingenieur van den 'Rijkswaterstaat een herinne
ringsmedaille.
EEN ZENUWACHTIGE BEKLAAGDE.
Gisterochtend stond voor de rechtbank te Haarlem
#en man terecht, die beschuldigd was van een zeden
misdrijf. De beklaagde zeide zeer zenuwachtig te1 zijn,,
en vroeg een glas water. Toen hij dat ontving, beet
hij een stuk uit het glas en slikte er een gedeelte van
door. Haji werd onmiddellijk naar bet ziekenhuis ver
voerd.
AUTO-ONGELUK.
Eergisteravond te 11 uur is op den Akerdijk bij
de Sloterbrug in de Haarlemmermeer een Fordauto
uit Amsterdam in botsing gekomen met twee wiel
rijders, den heer Voortman uit Haarlemmermeer en
mej. Wijhenke uit Sloten. Zij reden aan den rechter
kant van den weg de auto tegemoet. De botsing was
zoo hevig, dat de heer V. van zijn rijwiel werd op
geschept én door de voorruit van de auto werd ge
slingerd. Hij werd zeer ernstig gewond; een oor werd
hem van het hoofd afgerukt Mej. W. werd door een
der spatbordten van de auto gegrepen. Zij geraakte
zoodanig tusschen de beide rijwielen verward, dat
haar beide beenen gedeeltelijk verbrijzeld werden. De
autobestuurder keek niet naar de gewonden om, doch
reed met snelle vaart door. De gewonden werden naar
een ziekenhuis te Amsterdam vervoe*d. Bij' het onder
zoek. van de politie bleek, dat de bestuurder was een
landbouwer wonende aan den Hoofdweg te Haar
lemmermeer. Zijn auto is in beslag genomen.
DE MOORD TE NIEUWENHAGEN.
Uit het onderzoek is gebleken, dat de man wélke
Lousberg nabij het kasteel Strythagen bij Nieuwenho-
gen heeft vermoord, een berucht persoon is, die reeds
meer diefstallen met braak.' enz. op zijn kerfstok
heeft. Ook den bewusten nacht van den moord waren
zij waarschijnlijk op roof uit, beiden waren met een
revolver gewapend. De verstandhouding tusschen die
twee was in den laatsten tijd niet al te best. Waar
schijnlijk hebben zij dien nacht hevige twist gekregen,
en heeft de moordenaar toen op Lousberg onverhoeds
een aantal schoten afgevuurd, welke hem alle in z^n
hoofd troffen. De kogels hebben het slachtoffer alle
achter en boven het linkeroor getroffen, Een is dwars
door het hoofd gegaan. De houding van het lijk, met
de handen in de zakken, wijst er pp. dat de man
plotseling is gedood. Toen de moordenaar met het lijk
werd geconfronteerd, was hij zichtbaar zeer ontdaan
en viel toen bewusteloos neer.
SCHOORL
Ingeschreven paarden voor.de draverijen Zondag
5 April:
Zadelprijs, o. d. m.:
Olga, Nellie Z, Nico C, Martinus S .Neerlandia,
Newton' B, Sightning Swift.
Palm-Paschenprijs, rijden naar keuze/'Ned. paar
den:
Nellie Z, Nerva. Nicolaas R, Oly P. Olga, Pijlsnel,
Nico C, Neerlandia, Leo, Newton B, Lord B, Mignon,
Martinus S, Perrigan' B. Leopold G, Letha, Bar^hes,
Oscar, Lord D, Max Medium, Koosje W, Catriena R.
5 April-prijs. Aangespannen. Alle paarden:
Nellie Z, Nerva, Nicolaas R, Oly P, Pijlsnel, Nico
glimlachend. Ik} wilde haar wat opvroolijken. Dooh
dit eenvoudige middel' had juist den tegenoverge-
stel'den uitslag,: want ze fronste de wenkbrauwen en
een zilverdraadvlindertj e op haar hoed trilde hevig.
„Ik heb u opgezocht, omdat ik hoorde, dat u
riek waart, Mevrouw Wetsover... dat u bedlegerig
waart.'7
Haar houding was uitdagend.
„Heel vriendelijk! van u," zei ik vredelievend.
„Het ia geen vriendelijkheid, maar plicht."
„O, maar dat maakt uw bezoek nog vee]i\prijTzensr
waardiger,77 zei ik beminnelijk.
Ze keek me scherp aan door een ;pinoenez, die
heel' strak op haar neus zat achterdochtig, ze
begreep me" verkeerd. Het was niet mijn bedoeling
geweest sarcastisch te rijn. Lk was wérkelijk
geroerd door de opofefring, die Ze zich voor mij1
getroostte.
Ik meendej te begrijfpen, dat ze een wijkbezoekster
was, waarschijnlijk de rechterhand van den vicaris.
Ze Zou misschien graag wat gebruiken, ze zag
er dorstig uit.
Ik _schelde en vroeg Amalia. de thee te fcrengen,
„Niet voor mij1, dank u," zei Mevrouw Cobbold
haastig.
„Werkelijk niet, dat spijt me,7' vroeg ik. „u hebt.
er fcoehT niets op tegen, dat ik een 'kopje neem?"
„Volstrekt met* ik gebruik nooit iets tusschen de
maaltijden.7'
Zo scheen erg trots op dit feit. L 1
„O, toch,7' kwam ik belangstellend, tovoor mij ifl
thee een maaltijd.77
Er viel' éen stilte. Ik kon Amalia hooren zin^oh:
„En het zal1 nou niet lang meer duren,7' waaruit ik
konopmaken,k dat zij' m7n beste theeservies te voor
schijn haalde. Do mooie kopjes schijnen haar op
eigenaardige manier op te vroolijken. Misschien
denkt zo, dat wij' bij net gebruiken daarvan oen
stapje hooger komen op de sociale ladder en zoo
doende de verheerlijkte Tompkinsen naderen, dio
er een „Jour77 op na hielden, waarop Amalia zelf
de thee mocht ronddienen op een zilveren blad.
Ik vroegl me af of Mevrouw Gobbold haar kon
hooren zingen, zij z>ou beslist geen dienstbode too
staan zoo7n talent op vocaal gebied tentoon te
spreiden.
Ik schoot in een lach... mijin bezoek ton spiit. Onze
oogen ontmoetten elkaar, de hare waren hard
groen, en in hun diepten las ik meer afkeuring-
voor de meesteres, dan voor de dienstbode.
Ik glimlachte wederom 5— ik kon er niets aan
doen en spande teen wanhopig myn hersens
in om wat befangrnks en beleefds te zeggen.
Mevrouw Cobbold voorkwam mij.
„Wanneer wordt het verwacht, als het niet te
vrir is dit te vragen?77
„O, over een minuut of tien," denkend aah de
thee.
„Genadige goedheid,77 riep ze uit en sprong met
een schok overeind.
„Wat is er?" vroeg ik onthutst.
„Ik dacht, ik meende, ik had begrepen....7' sta
melde ze.
„Nu?7' vreg ik, haar in stomme verwondering
aanstarend.
„Dat.... dat.... noemt u mij niet kwalijk, ik ben
óók moeder. En ik was.... ik hoorde met heel
veel belangstelling, dat het aantal bewoners van
Pine Tree Dorp met één zou vermeerderd worden.
Ik wist echter niet dat hei^i. het., zoo spoedig
verwacht werd.77
Ik gaapte haar aan. Ze was weer gaan zitten,
en had het wijkbezoeksters-air hernomen; was zij
§ek of.... plotseling ging mij! een licht op, dronk)
e beteekenis van haar woorden tot mijl door. Ik
vocht oen harteMjken lach in m7nJ keel naai} beneden.
„De vermeerdering van de bevolking var^ Pine
Tree Dorp hoeft niets met mijf te maken,7' zei ik een
beetje koel.
Ze keek teleurgesteld'.
„Ik heb een ongeluk gehad en ben1 daardoor aan
m n rustbed gebonden.77
„O, bromde ze verwijtend.
„Ik benrbang, dat u teleurgesteld is?7'
De vrouw van den vicaris heeft mijl verkeerd in
gelicht77
„Misschien bezit zij een te lévendige fantasie,7'
opperde ik. „Dat is lastig voor haar, ze kan er door
in ongelegenheid raken.7
Mevrouw Cobbold keek mij doordringend aan
over haar lorgnet.
Ik voelde me verlicht, toen Amalia met do thee
verscheen. Ik vergaf haar zelfs de pantoffeltjes,
die zü1 in haar opwinding vergeten had voor Schoe
nen te verwisselen. Angstvallig bekeek ik, de in
drio hokjes verdeelde theeschaal. Ik gevoélde me
byna zeker, dat Amalia de eer van het huis Zou
ophouden door alles keurig in orde te hebben. De
eerste af deeling was dan ook boven allen lofnette
sneedjes geroosterd en gesmeerd brood, aardig ge
schikt hot kamermeisje van mevrouw Cobbold
zofl! had' het niet beter kunnen doen maar 1111
het tweede hokje... Wat was dat? Ik wreef mijn
oogen uit. Zag ik daar waarlijk een eenzamen ha
ring omringd door roode, stevige radijsjes met
lange, groene handvaatjes.... wiskundig juist in
een cirkel' gerangschikt?
Ik leunde voorover om beter te kunnen rien..
snakte naar adem.... er krieuwelde iets aan müh
voorhoofd... de vlinder van mevrouw Oobbold7s
hoedook' zij had zich voorovergebogen. De vlin
der deed me pijn, dat kon me niet schelen, fwól
echter de impertinente nieuwsgierigheid van haar
eigenares.
Als wii verkozen haring met radijsjes te gar-
neeren, dan ging dat haar niets aan.
„Is u heusctn met over te halen, de thee met mij'te
gebreken vroeg ik, me herstellend. „Haring en
radijsjes zijn zoó verrukkelijk tezamen.... jgen
Duitsoe delicatesse.77 Ik knabbelde aan een radijsje
terwijl .ik sprak, het ding was zoo sterk, dat de tra
nen mij in de oogen kwamen.
„Neen, dank u, ze snoof. „Is u een Duitsohie?"
„0, neen,77 antwoordde ik, „ik ben volbloed En-
