SCliGII
Alttlttl NitliS-
CllltilT.
Mmititii- LaümUil
Alleen bi{ S. DE VRIES,
u-ïï™,s" Van Heiten Nasselle
Spaander's Kleeding.
Zaterdag 16 M?i 1925
68ste Jaargang, No. 7639.
Gemengd Nieuws.
Belasting-AdYiesbureaux TEL. IOIO.
Een Pronkstuk in
Uw Huiskamer is
voor totaal f 16 50
Wal de kenr is op het Goud, Is het merk
„M o N T A"
Glastra's Schofenhandel,
Molenstraat - Sehagen.
>rlka)
I «00
woi'.
i:«o
L Wft»
EN»
hoeft
kria.
ooq
t«
ezen,
briok
dat
rews,
'est«u
EN.
tock}
wan-j
met
ïalon
wee
maal
Dit blad verschijnt viormaal por wook: Dinsdag, Woonsdag, Donder
iaj en Zaterdag. Bij inzending tot 'a niorgonis 8 uur; worden Arlvor-
Umtiftn nog znovool mogelijk in hot oeral uttlcomond nummer goplnntat.
ili.oütföfs i iV, tf.ïi. TkaPman tn., ücb8|eö
P09TRBKHNIN0 No. 23.*30. INT. TELEF no. 20
PrIJo por H nnudon f 1.(15. Donna nummers 0 remt. ADVI'.K'HvN
TIöN van 1 to* 5 rcgoln f 1.10, iedere regol moer 00 ennt (ImwIJana.
inbegrepen). groot o lottoro worden naar plnatorulnito l.oreLoud.
DIT NUMMER BESTAAT UIT S BLADEN.
.t hij
EERSTE BLAD.
een
elde
ïheel
Jten-
on-
}X!P.
and-
i «n
NIEUWE TREINAANSLAGEN.
De „Times',' meldt uit Warschau, dat Dinsdag .op
nieuw twee pogingen hebben plaats gehad om trei
nen to doen verongelukken. In den Poolschen corri
dor nabij Dirschau ontdekte een spoorwegarbeider
een hoop ateenen op de rails, juist voordat een trein
moest passeeren. Een andere spoorwegarbeider ont
dekte twee mannen, die tussohen Posen en Bromberg
rails trachtten te beschadigen. De mannen, vlucht
ten, nadat ze op den arbeider geschoten hadden. Zij
lieten een handgranaat achter.
EEN DRAMA.
In Randerath bij Geldenkirchen vond een werkman
toen hij van zijn werk thuis kwam, een briefje van
zijn vrouw, meldende, dat zij zich om het leven zou
brengen.
Na lang zoeken vond hij de lijken van zijn vrouw
en van twee kinderen, resp. 3 jaren en 2 maanden
oud, in het riviertje de Worm.
ERNSTIG AUTO-ONGEVAL.
Uit Luik. 13 Mei: Een autobus die van Beau-
fais naar Til ff reed en waarin 22 personen gezeten
waren, reed een 22-jarig meisje aan dat met haar
verloofde op den weg wandelde. Het arme meisje
bleef op de plaats dood. De chauffeur die door de
aanrijding de kluts kwijtraakte reed eerst tegen een
paal der electrische leiding aan, en stortte toen met
zijn wagen in een 5 meter diepe kloof langs den
weg, waardoor nog een tiental personen gewond
jverden. Tel.
ERG VRIENDELIJK.
Te Colombes liggen een tennisbaan en een moes
tuin naast elkaar. De eigenaar van den moestuin,
een beambte, van de staatsspoor, vond het niet pret
tig, dat de tennissers, zoo vaak de ballen over de
afrastering heen tusschen zijn jonge planten sloegen
en dan op lompe wijze de ballen kwamen terughalen,
waarbij veel jonggewas vertrapt werd- Toen nu Dins-
dagmidag twee jeugdige tennissers voor de vijfde
maal in den tuin van den groemtekweeker verschenen
om ballen terug te halen, raakte hij zijn geduld
kwijt. Er ontstond een gesprek, waarbij de beide ten-
ax~ nisspelers zich z6ó boos maakten, dat zij samen, de
oen met zijn vuisten, de ander met een stok, den
eigenaar van den groentetuin, op wiens .gebied zij
zich bevonden, te lijf gingen, en hem zoozeer toeta
kelden, dat hij in zorgwekkenden toestand naar het
ziekenhuis is gebracht moeten worden.
MIDDEN IN EEN STAD.
Gisterochtend om tien uur is er 8en militair vlieg
tuig midden in de stad Chartres neergestort, nl. op
het plein van de vischmarkt, De bestuurder werd op
elag gedood, het vliegtuig verbrijzeld. Het wordt een
wonder genoemd, dat bet neerstortende vliegtuig er
geen andere onheilen heeft aangericht, daar het
's ochtends om -tien uur gemeenlijk druk is op het
marktplein. Ditmaal was het plein vrij leeg
EEN VREEMDE ONTDEKKING.
In het dorpje Suderwich overleed dezer dagen een
jong meisje aan tuberculose. Bij het opruimen van
de ziekenkamer vond men in een koffer der overle
dene tussohen kleedingstukken verborgen het geheel
verdroogde lijkje van een pasgeboren kind dat vol
gens de verklaringen van den geneesheer reeds twee
jaar op dezelfde plaats moet hebben gelegen. Het
kind moet hebben geleefd en door een slag op het
hoofd zijn gedood.
■oor.
ie ter
Ke-
reli-
rrse«
'den
af.
verdj
ma-
por-
dea
Een uitgebreide keuze
DAMES-, HEER EN- EN KIND E RSCHOENEN.
VAN RIJSWIJK'S
Schoenhaiudel Schoenmakerij.
Prijzen naar kwaliteit zeer billijk.
DRUKKE DAGEN VOOR HINDENBURG.
Het zijn drukke dagen voor rijkspresident Hinden
burg, deze dagen, van den morgen tot den avond ge
vuld met ontvangsten, besprekingen, voordrachten,
enzoovoorts. Vandaag was het corps diplomatique aan
de beurt en daarna verschenen de staatssecretaris
sen. Bij beide ontvangsten hield (Hindenburg een
korte toespraak.
Het schijnt echter, dat hij tegen de vermoeienissen
van zijn ambt beter opgewassen is, dan men over het
algemeen bad verwacht. Voor ontspanning maakt
hij des morgens en des avonds een wandeling door
het prachtige park achter zijn paleis. Vanmiddag
heeft hij den president van den Rijksdag, Löbe, een
tegenbezoek in diens woning gebracht en daarna de
vertegenwoordigers van de Duitsche pers ontvangen.
Morgen geeft Hindenburg, naar aanleiding van
het bezoek der staatspresidenten en minister-prest'
dent der Duitsche landen, de eerste officieele lunch,
waaraan 65 personen zullen deelnemen.
Naar we vernemen, zou Hindenburg voornemens
zijn. Zaterdag en Zondag door te brengen in het klei-
ne jachtslot, dat door het Rijk indertijd ten behoeve;
van rijkspresident Ebert is aangekocht.
ZOO IS HET GOED.
Naar de parlementaire correspondent van de „Dai
ly Tel." meldt, maakt de beweging onder de unio-l
nistische leden van het parlement om zich bij het;
houden van redevoeringen een zekere tijdlimiet op te!
leggen, aanzienlijk voortgang.
De speaker over dit onderwerp geïnterviewd, beeft
zich gunstigi ten opzichte van dit voorstel uitgespro
ken.
Dinsdag ging in het lagerhuis een lijst rond, waar
op voorstanders van 10 minutenspeeches uitge-
zonderd voor bijzondere gelegenheden hun hand-
teekening konden plaatsen.
Binnen 20 minuten werden- op deze lijst 70 handtee-1
keningen verzameld.
Adviezen
Bezwaarschriften
Aangiften
heid van een vrouw toch beslist noodig znjrnde
vragen te doen en bepaalde quaestóea aan te roe
ren. Na langdurige beraadslaging heeft de yeöhi*
bank beslist, dat ae wraking werd ingewilligd-
De „Frankf. Z.", die de aandacht vestigt op dit
ongetwijfeld belangrijke vraagstuk, is het niet eens
met deze beslissing. Zoo iets zou men in dezen tijd
niet meer voor mogelijk handen, meent het blad.
Niemand in het rechterlijk college is blijkbaar op
de gedachte gekomen, betoogt het dan, dat het
goed zou kunnen zijn, juist in zoo'n geval (hjeti
fijne gevoel van de vrouw voor zedelijkheid als
maatstaf te
DRAAGT
ALKMAAR-HOORN.
EEN ONDERZOEKSTER.
Te Parijs is dezer dagen een mevr. iüexandra
David gearriveerd, die veertien jaar uit haar land
was weggeweest. Begeleid door een -Aangenomen
zoon, een jongen Tibetaan, had zij: langs ongebaan
de wegen een tocht gemaakt naar Lhassa, m welke
verboeren stad zij ook was binnengedrongen. In
1911 wa: mevr. David naar Burma gegaan om daar
studie 'te maken van Boeddhistische schrift aren. Zjji
zonderde zich met de oude manuscripten af* in
een spelonk in het gebergte en bleef daar t*v h 3 aai
aan den arbeid, waarbij: zij steun en voorlichting
ontving van een in de nabuurschap levenden klui
zenaar. Hierop leefde zij van 1918 tou 192i in een
Boeddhististisoh klooster, waar zij haar kennis van
de
een Massief eikenhouten
THEEKAST,
(bladmaat 63X42 cM
met een compleet dun porselein
THEESERVIES,
Molenstraat Sehagen.
OMGESLAGEN.
Majoor Zanni die bezig is aan een vliegtocht om de
wereld, is naar uit Osaka gemeld wordt, met j
zijn watervliegtuig omgeslagen, toen hij vandaar wil-|
de vertrekken naar Kasoemign-Oora, het vliegcen-1
tmm ten Noord-Oosten van Tokio. Het ongeval was
te wijten aan het bezwijken van een der draagpon-j
tons ]>ij sterken golfslag. Zanni en zijn beide helpers I
rijn gered.
HET SPOORWEGONGELUK BIJ STAGARD.
Het scheidsgerecht te Danzig heeft gisteren een on
derzoek ingesteld naar de oorzaak van de spoorweg
ramp bij Stargard. Het is tot do conclusie gekomen,
dat de ramp niet aan den toestand, waarin zich de
Spoorbaan bevond, kan hebben gelegen. Het mate
riaal, waarmede de spoorbaan was aangelegd, bevond
zich in goeden- toestand. Do Duitsche eischen zijn van
de hand gewezen. Op deze uitspraak staat geen be
roep open.
DE POKKEN.
Een constant opnieuw uitbreken van de -pokken te
Calcutta heeft de autoriteiten aldaar ertoe gebracht
on) de bevolking te adviseeren zich toch te laten in
enten.
Reeds zijn dit jaar meer dan 600 personen aan de
pokken overleden. De toestand is daarom nog 'e
hachelijker, wijl de stad geen ziekenhuis heeft, welke
°P voldoende wijze de pokken kan behandelen.
Het percentage sterfgevallen is onder de niet ge-
vaccineerden grooter dan onder ingeente personen.
STEEDS ERGER-
Na den 14ö-jarigen Kaffer, waarvan onlangs een
Zuid-Afrikaanseh blad vertelde, -heeft men nog een
140-jarige ontdekt.
De Engelsche vertegenwoordiger bij emir Abdoelah, j
den heerscher over Frans-iJordaniê, heeft namelijk in
een dorpje, niet ver van de Roode Zee, een Arabier
aangetroffen, die 140 moet zijn, wijl hij als jongen
van ongeveer 13 jag-r de landing van Napoleon op de
Syrische kust in 1799 heeft bijgewoond.
Nog niet heel lang geleden is de man, wiens hart
nog jeugdig is gebleven, opnieuw in het huwelijk ge
treden.
GEEF VRIJ EEN HAND.
Gisteren hebben de Koning en de Koningin hun eer'
ste niet-officieele bezoek aan de tentoonstelling te
Wembley gebracht, waarbij zich het volgende merk
waardige voorval heeft afgespeeld. Na geruimen tijd
in het paleis van de indust rie te hebben doorgebracht
begaven de koning en de koningin, die zich onge
dwongen te midden van den stroom verdere bezoe
kers bewogen, zich naar het paleis der kunsten. Een
Amerikaan en zijn zoon volgden hem. Plotseling
nam de oude Amerikaan een paar flinke stappen,
zoodat hij het koninklijk echtpaar inhaalde, nam. zijn
hoed af, en stak den koning zijn hand toe. waarbij
hij zeide: „Hoe vaart gij, koning? Zoudt gij de hand
willen drukken van Amerika?' De koning lachte ge-
noegelijk en schudde den Amerikaan de hand, die
daarop ook zijn zoon voorstelde. Voordat de koning
zijn weg vervolgde, sprak hij de hoop uit, dat de be
zoekers hun bezoek prettig zouden vinden. De Ame
rikaan, John Townie uit Jowa, zei later: „Het deed
mij goed uw koning te ontmoeten. Hij gaf ons werke
lijk een begroeting. Het was op de ingeving van het
oogenblik, dat ik op hem toestapte. Ik voelde dat ik
de hand moest schudden van een man, die in heel
Amerika zoozeer geacht wordt."
DE VROUW ALS RECHTER IN ZEDELIJKHEIDS-
PROCESSEN.
Dezer dagen zon voo de strafkamer van het
„Landgericht5 'I te Berlijn een proces plaats heb
ben tegen n boekhandelaar wegeuis het drukken
en verspreiden van onzedelijke geschriften en boe
boeken. In de rechtbank zat ook een vrouw als bij-
ritster. Bij den aanvang drong de verdediger aan
op haar vervanging door een man. De president
wees .op de gelijkstelling van de vrouw, welke pok
in deze materie gold; verschil ta maken zou (in'strijd
met de wet ztjjh.Daarop diende verdediger 'een uit
voerige met redenen omkleede wraking in, waarin
betoogd werd, dat de vrouw in zedoiijkh'ridspro-
cessen onvoorwaardelijk gewraakt moet worden,
daar zij tengevolge van haar opvoeding, haar sekse
en haar opvattingen vooringenomen moet zijn tegen
den beklaagde. Verder werd erop gewezen, dat in
do m d^weriring van de vr~>uw bij' dergelijke pn>
cessen een beperking ligt va t de Ixrwegingsvrijheid
va i de verdediging. Bij deze wijze van bezettix/g
van de rechtbank zou allen betrokkenen een na
tuuil'jk s ha Lmtog vo d beletten in tegenwoordig
de Tibetaansche taal en gebruiken voltooide, zóó
zelis dat zij zich zonder groot gevaar voor ont
dekking voor Tibetaansche kon uitgeven. Thans
ging zij over tot do uitvoering vaa tiaar plan,
Tibet bipnen te dringen, doch telkens werd zj
'ontdekt en teruggestuurd. AI deze mislukte pogin
gen waren ondernomen van den Britsch-lndisohen
schen kant en zij besloot nu het van den Qhinee-
schen kant te beproeven. Als bedelaarster <yer<
momd en enke/ vergezeld door haar aangenomen
zoon trok zij' in /moeizame nacht m ar schen fdoor
Mongolië. Bijl dag hield zij rioh verscholen. Lang
zaam naderde zij hot doel; \en tenslotte was een
hooge bei gfwte.i liet eenige dat haar scheidde vaa
haardoel. Het was levensgevaarlijk en af en toe
ongelooflijk moei/ijk, de bezwaren van deze berg
beklimming te overwinneen. Maar in het eind
kwam het on%.:scagdo tweetal in Lhassa aan,
onontdekt en onopgemerkt. Tweo maanden bleven
zij er in hun bedolaarsvermomming vertoeeven,
zonder de aandacht to trekken. Toen vertrokken
zjj weer, zonder ontdekt te worden.
Naar mevr. David meent, is dit de eerste maaJ,
dat een yreemdelingCe, de Verboden Stad bereikt
en weer verlaat zonder ontdekt to worden.
op den Schoen.
AMERIKAAN SCHE ZUINIGHEID.
De correspondent der N. R. Ct. te New-York vertelt
in een brief het een en ander over de zuinigheid van
jiresident Coolidge. Hij wijdt er zelfs een tweede brief
aan die wij hier laten volgen:
Den eersten keer dat ik over do halve zolen schreef,
die Calvin Coolidge onder zijn schoenen had laten
zetten, was naar aanleiding van het Paaschfeest. Die
halve zolen maakten een deel uit van de zuinig
heid waarin de landsvader -het volk vóór ging.
Men oogst wat men zaait. Coolidge predikte zuinig
heid. Nu wordt hij om die zuinigheid allerdanigst
aangevallen.
Ik heb reeds geschreven, hoe het verhaal van de
nieuwe zolen van den president, zijn nieuw-opge-
persten hoed en alles wat daarmee samenhing, door
de Amerikaansche pers voldoende belangrijk gevon
den werd om op de eerste bladzijde van de bladen
cedrukt te worden. Die verhalen sloegen in. M<m
lachte er om. Men keurde ze af. Men stemde er
mee in. In ieder geval werden ze door vrijwel het
geheele publiek gelezen. Ieder wist dat mevrouw
Coolidge zich geen nieuwen japon had laten maken
ter eere van de Paschen. Ieder wist dat de President
in zijn huiselijk leven zoowel als in zijn officieele
functie niet anders dan de grootste zuinigheid be
trachtte. De eene krant kwam met het verhaal van
een klerk in het Witte Huis, die een standj egekro-
gen had van Coolidge, omdat hij na een fout ge
maakt tè hebben in een brief, eenvoudig een nieuw
velletje papier genomen had en den brief over ge
schreven had, inplaats van met een stukje stuf de
fout netjes uit te vegen en te verbeteren. Een ander
blad kwam met een twee kolom lang verhaal, dat
door alle andere bladen overgenomen werd, over een
prijs van tien dollar die President Coolidge had uit
geloofd voor dengene, die het beste plan indiende
voor bezuinigingen, die in de bureau's van den Pre
sident zouden kunnen worden ingevoerd.
Toen weer kwamen verhalen over de voorjaars
schoonmaak op het WM0 Huis en hoe mevrouw
Coolidge eigenhandig naar de vliering gegaan was en
daar oude meubelen had te voorschijn gehaald en
had laten opknappen, in weerwil van de $50.000 die
het Congres op het budget had uitgetrokken voor
vernieuwingen en veranderingen op het Witte Huls.
Zoo was er eiken dag weer iets anders. Maar.dat
is ineens anders geworden. Sedert eenige weken zijn
niet alleen die verhalen achterwege gebleven, maar
zij hebben zelfs plaats gemaakt voor andere. Een dag
of tien geleden las ik in de Times een verhaal van
twaalf nieuwe pakken die in een van Calvins kasten
hangen zouden. Gek genoeg, dit verhaal stond niet
o,p de eerste bladzijde, en hoevelen ik. ook gevraagd
heb, of zij dit bericht gelezen hadden: niemand had
het opgemerkt. Andere verhalen verschenen, die er
op wezen, dat de president zijn hand niet meer met
zoo groote vastberadenheid op zijn beurs hield. Zelfs
kwam er een verhaal over een cadeautje dat hij, de
man van overleg en zuinigheid* voor zijn ega zou
heben gekocht. Zoo maar als aardigheidje. Ook dit
bericht verscheen niet op de eerste pagina. Verleden
week sprak ik een correspondent van een der grootste
Amerikaansche bladen, die net uit Washington kwam,
en die me verzekerde, dat deze verhalen gelanceerd
werden door dezelfde personen uit Coolidge's omge
ving die zich eenige weken tevoren zoo hadden uit
gesloofd om aan het publiek zoozeer de zuinigheid
van den President in te prenten. Wat was er n.1.
volgens mijn zegsman gebeurd? Van alle kanten der
Vereenigde Staten waren .klachten ingekomen. Het
regehde telegrammen en brieven, en allen hadden zij
denzelfden inhoud: „Houdt in godsnaam deze zuinlg-
heidsverhalen voor jeHet publiek wil niets meer
koopen. en verschuilt zich eenvoudig achter de voor-
gepredikte zuinigheid.Het is voorjaar, en de
handelsreizigers reizen het land af om bestellingen
op te nemen. De zaken zijn meer dan slap. Men kan
gerust zeggen beroerd. De reizigers hebben de groot
ste moeite hun waren aan den man te brengen. En
de winkeliers verdraaien het bestellingen te gev »n.
Zij zeggen, dat het publfck niet koopt, en dat dus ook
zij niet koopen kunnen. De President raadt het zetf
aan.dat is het antwoord bij uitnemendheid ge
worden.
Dit was de medeeling, die ik kreeg van mijn zegs
man uit Washington. Als bevestiging van het ver
haal vond ik in de geïllustreerde bladen van verle
den Zondag foto's van mevr. Calvin Coolidge, uitge
dost op haar best in een kostbaar gewaad met git
ten en kanten staande op de groote trap van jiet
Witte huis, en daar onder: Mrs. Coolidge in kostbaar
nieuw gewaad". Maar weer was het portret verdwaald
geraakt op een achterste bladzijde. De pers hecht
blijkbaar grooter waarde aan bewijzen van zuinig
heid dan aan die van overdaad en verkwisting. Het
feit. dat de vrouw van den President op het einde van
het seizoen zich een avondkleed van groote pracht
en luxe had aangeschaft, had geen kern in zich voor,
,.a good story". Het miste kracht.
Maar nu komt vanmorgen de New York Times
met het volgende verhaal op de eerste bladzijde: (In
gjoote letters! ..Kleinhandel valt, en wordt toegeschre
ven aan Coolid^e's gepreek over zuinigheid". Daar
onder staat in kleine letters: „Zijn regeeringspro-
ramma wordt door het publiek verkeerd uitgelegd,
klagen de winkeliers". En weer in groote letters:
..Vrees dat de zuinigheidsbeweging zicht uitbreiden
zal". Ran komt het eigenlijke verhaal:
„Kleinhandelaren verzekeren dat mi3-interpretatie
door het publiek van Coolidge's taktiek van zuinig
heid in regeeringszaken een verlammenden invloed
heeft uitgeoefend op het koopende publiek. Winke
liers enverzekeren dat een stilstand in zaken
gekomen is, die vergeleken kan worden met dien.
welke na den oorlog ontstond. Het gevolg hiervan
is, dat ook de winkeliers niet koopen en weigeren,
voorraden op te doen. Gaat dit zoo verder, dan is bet
noodlottig gevolg daarvan zeker, dat ook de fabri
kanten de gevolgen ervan zullen ondervinden. Tot :tu
toe heeft deze slapte zich beperkt lot den kleinhin-
del; maar het gevaar bestaat dat de industrie aan
getast worden zal.
Vrienden van de regeering. zooals sena'oren en
anderen, die ook in voeling staan met hun kiezers en
de bevolking van andere deelen van het land (buiten
Washington) hebben allen presiden t Coolidge ge
waarschuwd, dat hij overal sterk veroordeeld wordt,
omdat hij het in vele opzichiën voor de winkeliers
bedorven heeft. Men is het wel met hem eens, dat
het goed is, om de regeeringsadministratie zoo veel
mogelijk te bezuinigen, maar deze bezuiniging moet
niet op het dagelijksche particuliere leven wordt
toegepast. Zelfs h8bben zich enkele personen ver
stout, den President zelf over deze zuinigheidsmaat-
i regelen aan te spreken."
De New York Times merkt gelukkig bij boven
staand relaas zelf op. dat men niet uit het oog mag
verliezen, dat het publiek zich eenvoudig achter de
theorieën van den President verbergt, omdat het an
dere redenen heeft, niet te koopen. Ware er werkelijk
groote welvaart, zoo zegt het blad. dan zouden alle
theorieën van den President het volk niet van koo
pen weerhouden. Een merkbaren invloed kunnen de