llitntn Nicns-
„Vrijzinnig-Oemocratische Bluf".
Bet Geheim van Gemard Bron
Dinsdag 23 Juni 1925
SCHAGE1
08ste Jnnrgnng. No. 7658.
COIIRAKT.
Dit blad vorachljnt viormaal por wook: Dinsdag, Woonndag, Donder
dag on Zaterdag. Bij inzending tot 'u morgana 0 uur, worden Adver
tontlën nog xoovoel mogelijk in bet oo>:otwiiU«.nuui<l mnrmmr gopluuiui.
(pvüï's i M.V, v.üi. TKAPMAN 8- Co., SchofïOïi
POSTtti'.KKNfNQ No. 23330. INT. TFIIF ui». 20
PrIJo por 3 maanden f 1.05. ï.aano nummora fl
'1'ldN van 1 tOi 5 vogels f 1.10. lodero
inbegrepen). Cvoeto Iel leve worden
cent. ADVKftTïlN*
:egol mooie CO cent (bewljaao,
Anu plaalflznlmto liozakondi
DIT NUMH2ER BESTAAT ÜIT TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
In. de jaren. 19141918 is het bedrag- van onze
staatsschuld aanzienlijk gestegen: het op de been
houden .van onze gemobiliseerde 'weermacht die
toen nog de taak had, onze neutraliteit te doen
eerbiedigen eenerzijds, de roeping van de over
heid, om te zorgen1 voor een redelijke voorziening
in de behoefte aan levensmiddelen, ook in die ab
normale jaren, voor ons' volk, anderzijds, stelden
geweldige eischen aan de schatkist; eisohen, wier
inwilliging niet zonder gevaar was voor ons staats<-
crediet. Immers, door het uitschrijven van zooge
naamde vrijwillige staatsleeningen, waardoorhet
beleggend publiek genoopt werd in te schrijven,
ook wanneer er niets te beleggen was, en eenvoudig
de stukken bij de Nederlandsche Bank te beleenen,
werd kunstmatig geld gemaakt, terwijl de hoeveel
heid goederen, die aan dat geld waarde geeft, eer
kleiner dan grooter werd: schaarsohte heerschte
toen alom. Het inflatiegevaar was toen niet denk
beeldig, sommigen meenen, dat er al een begin
van inflatie te bespeuren viel.
Het zijn de vrijzinnig democraten geweest, die
mede bevreesd voor dit gevaar, in September 1919
kwamen met het wetsvooi*stelLMarchant tot heffing
eener buitengewone belasting, de heffing-in-eeiis.
Nadat in 1916 een overeenkomstig voorstel/Boe tot
het heffen ineens van circa 250 miHioen was verf
worpen (terwijl daarentegen besloten was tot het
invorderen gedurende drie jarenvan de verdedi-
dingsbelastingen,) kwam de vrijzinnig democrati
sche fractie thans met een óntwerp om ongeveer
700 millioen te heffen. De gunstige toestand, waarin
zich het. zakenleven bevond, bracht mee, dat het
oogenblik scheen aangebroken, waarop die hooge
belasting het gemakkelijkst kon wórden betaald,
een vermindering der staatsschuld met 700 millioefn,
ware van niet geringen invloed geweest op ons
staatscrodiet, hetgeen zich afspiegelt in de koersen
der staatsfondsen; en een besparing van bijna 60.
millioen voor rente en aflossing op .de staatSber
grooting was, naar de meening der voorstellers?»
vooral met het oog op een onzekere toekomst, en
door vel'en verwachte ongunstige terugslag, een niet
te versmaden bezuiniging. Maar minister De Vries
verblind door de hooge opbrengst der belastingen,
gevolg* van de waardedaling van het geld, wist niet,
wat hij met nog meer mmioènen moest beginnen,
en de Tweede Kamer, althans de rechterzijde, viel
hem bij. Ach, ware de Kamertoen minder meer
gaande geweest, dan had Oolijn geen aanleiding
gevonden de bezuiniging in hoofdzaak ten laste
te brengen van het volksonderwijs en de ambtanar
ren.
Een 'der bezwaren tegen de heffing in eens was de
vrees voor „kapitaalvernietiging''. Zij die zoo re
deneerden, gaven blijk niet te beseffen wat kapi
taal' in economischen zin beteekent. „Het is een
onnom stooteli j ke waarheid, dat welvaart ondenk
baar is zonder ruime voortbrenging van die goede-,
ren, welke de menschheid voor nare blijvende voor
uitgang t behoeft en dat die voortbrenging in de
laatste jaren is achtergebleven.'* (Prof. Cohen in
„De Opbouw")
Doordat onze soldaten gedoemd waren, werkeloos
aan de grenzen te liggen en zoodoende aan de
productie waren onttrokken, is er te waimg_ nieuw
kapitaal' gevormd, erger, vast staat, dat wij hon
derden millioenen onproductief hebben verbruikt,
dus kapitaal' hebben vernietigd. „Dat wat de staat
wegens de crisis boven zijn gewone inkomsten ver-
FEUILLETON.
door E. PHILLIPS OPPENHEIM.
9
Ik vrees, dat mijn geheugen niet is als gewoon
lijk, Benjamin. De naam klinkt een beetje bekend
en toch neen, ik kan mij dien- niet herinneren/'
besloot hij plotseHng. „Vertel mij er van, mijn
jongen."
„Wel, de moord op Kynaston, natuurlijk. Die had
plaats op Thurwell Court. Mijnheer Geoffrey Ky
naston was verloofd met mejuffrouw Thurwell,
weet u en zij was een der eersten oon hem te
zoeken."
„Lieve hemel, lieve hemel. Nu herinner ik er
niij alles van, geloof me," riep mijnheer Levy uit.
„De moordenaar is nooit gevonden, hé? Hij kwam
er best af."
ÏDat is zoo/' beaamde mijnheer Benjamin.
>aa'r klonk het geluid van ee>n rijtuig, dat stil
hield bij de deur en door een reet in de blinden
zag mijnheer Benjamin een dame uitstijgen. In
eGni 9P?onb'lik was ziin hoed af en op den haak,
en hij begon een brief aan den lessenaar te schrij
ven. -
"Vader,"zei hij haastig, zonder op te zien,
„laat dat zaakje aan mij over. wilt ur Ik ga op
het geval in. Eene dame, zeg je, Morisotn?" zéi
nij, zich naar de deur koerend. „Heel goed. Laat
naar birtnen komen."
HOOFDSTUK XII.
Een juweel van een zoon.
Voor het eerst in haar leven ging Ellen oen be
langrijke stap doen buiten weten van haar vader,
riet was betreffende een zaak, die haar onafgebro-
Ken bezigheid en haar steeds nieuwe overpeinzing
gar. De last van Rachel Kynasfcon's laatste woor-
aen voor haar dood was op haar alleen neergelegd,
v/i" fcPeen J?60.11 ontkomen aan. Zij moest alleen
nandelen °t niet- handelen, aan eenig beroep om
nuip op haar vader was niet te denken. Zij wist,
teerde, is verloren, is afgegaan van het volksvermo
gen." (Mr. Dr. van Gijn). De staatsobligatdën, die
zijn uitgegeven om kunstmatig geld te scheppen,
vertegenwoordigen geenszins kapitaal.
Vóórts betwijf de men, of de door de vrijzinnig-
democraten voorgespiegelde besparing inderdaad
zou worden verkregen en niet grootendeeïs zou
worden te niet gedaan door verminderde opbrengst
der inkomsten- en vermogensbelastingen. Wat is
daarvan aan? De 700 millioen, die vermoedelijk in
hoofdzaak nominaal' fl-n.n staatsobligatiën zouden
zijn binnen gekomen, vertegenwoordigden een ver
mogen van, laat ons zeggen een gemiddelde
beursnoteering van bijna 90 pet. aannemende, '600
millioen, tengevolge van de heffing-in-eens zou dus
de opbrengst der vermogensbelasting met een 600
duziend gulden- zijn achteruitgegaan. Maar onder
steld imag worden, vooral nu we de beurskoersen
zien stijgen, na het „sluitend maken" der begroo
ting door Oolijn; de beurs vraagt niet hoe, ernaar
alleen of de begrooting sluit dat door verbete
ring in de koersen der staatsobligatiën, dit vermo
gen spoedig ware teruggevonden, en derhalve [min
dere opbrengst der vermogensbelasting, en dus ook
van de verdedigjngsbelastingen la en lb, verder
buiten beschouwing kan blijven. SteHen wij het
inkomen uit 700 mililoen nominaal, een rentevoet
van 5 pot. aannemende (er waren ook 4Vrpct. staats
leeningen uitgegeven), op 35 millioen. en de op
brengst der inkomstenbelasting oj> gemiddeld 5' pet.
va.n dat bedrag, dan vinden wij een mindere op
brengst der rijksinkomstenbelasting van 1% milH-
oen. De opbrengst van de verdedigiugsbelastiiig II,
die aanvankelijk de groote inkomens zwaarder trof
dan de „gewone" iiikomstenbelasting, ware wellicht
nog meer achteruitgegaan; maar veilig kunnen we
aannemen, dat een verminderde belastingopbrengst
van een millioen of vier de schaduwzijde geweest
ware van een bezuiniging van bijna 60 millioen.
„De Standaard", die het maar niet velen kan,
dat de vrij rinnigdemocraten bij hun oritiek op het
beleid van minister Oolijn voortdurend aan het
bovenstaande herinneren, karnt opnieuw met de
oude argumenten aanzetten-. „Men had op deze
wijze een deel van de orisissehuld 'kunnen aflossen,
maar daarna zou men een groot deel der belastón
gen hebben gemist". „Men onttrok een goed stuk
van het volkskapitaal, aan de productie." „De ver
wijzing naar de voorstellen van de Vrijz. Dem. ia
dus weinig meer dan een groot woord.,, Wij mogen
hier wel gewagen van „vrijz. dem." bluf. Dit alles
leest men in „De Standaard" van 12 Juni jL
Wat hebben dan „De Standaard" en zijn vrien
den ons bezorgd in plaats van een heffing-ia-eens?
De duur der verdedigingsbelastingen, die oorspron-
de methode, die bij de behandeling der tariefwet.
werd toegepast, hebben juist ten doel1, door het
invoeren van verteringsbelastingen die wel onge
merkt binnenkomen, maar juist het zwaarst druk
ken op de economisch-zwakken en in het bijzonder
op de^. groote gezinnen, de mogelijkheid te
scheppen de tarieven der verdedigingsbelastingen te
verlagen ten behoeve der kapitaalvorming. De be
houdende elementen, die niet wilden meewerken
om het mes er flink in te zetten en „ineeuis er af"
te kamen, worden nu uitgenoodigd, om het meel
„er naast" te steken en zoo de draagkraohtigen fca
redden. Een schoon gebaar is dit niet, van „bluf"
zal' men den ontwerper van deze plannen nierb
beschuldigen, maar, dat deze „christelijke" regee
ring er zulke fcollenaarepraotój ken op na houdt, kan
nooit voldoende bekend gemaakt worden.
Vrees geen examen
want er is een Middel dat u geheel bevrijdt van Ze
nuwachtigheid, een Middel dat u Kalm maakt en
■Kalm- houdt, terwijl uw Geest Helder blijft. Mijnt*
hatrdt's Zenuwtabletten, wetenschappelijk samenge
steld en onschadelijk, genezen u van uw Zenuwach
tigheid. Glazen buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
*1 -ï-1 igevolg
van is geweest, dat de opzet: „in drie jaren etraf"i
die de vrij rinnigdemocraten wilden vervangen door
de leus: ineens eraf', al hielp het wetsontjwerp-
Marchant ons ook niet ineens van alles af werd
vervangen door: „in 30 jaren eraf'. Gedurende eeh
dertigtal jaren zouden dus de directe belastingen
op het inkomen en het vermogen extra blijven
verzwaard, om ons van de oorlogsschulden af
te heffen. De tijd van zWaren belastingdruk, die
zoo slecht werkt op het .economische l'even, is dus
verlengd, intusschen de_ schaal, der verdedigingsbe-
lasting II, de progressie in de verdedigingsbelas
ting Ib en de bfepaling, dat deze belasting alleen
wordt geheven van vermogens' grooter dan 50 dui
zend gulden, verzekeren, dat bij de belastingheffing
voor aflossing der crisisschuld; beter dan ooit te
voren, met de draagkracht der ingezetenen rekening
wordt gehouden.
„Maar wat hangt ons nu boven het hoofd? De
belastingplannen, die Colijn nu aanhangig heeft
gemaakt, en die indien ook de nieuwe Tweede
Kamer een volgzame meerderheid vertoont zekér
er zullen worden doorgejaagd volgens de beproef-
Binnenin dsch Nieuws»
DE ZIEKENHUISPIANNEN TE ALKMAAR.
Naar wij' vernemen zijin de plannen voor de stich
ting van een Gentraal Ziekenhuis in het gebou
wencomplex der voormalige Cadettenschool gereed
gekomen: De ibegrooting sluit op een bedrag van
f489.500, nagenoeg overeenkomende met de min of
meer globale raming van dr. Wortman en de Zie-
kenhuiscommissie, welke f 490.000 bedroeg
B.. en W. stellen than9 den Raad vóór den bouw
volgens die plannen tot uitvoering te brengen, met
dien verstande dat omtrent de gunning van den
bouw niet wordt beslist alvorens zekerheid is ver
kregen dat het bedrag wegens giften en subsidies,
door de ziekenhuiscommissie als noodzakelijk ge
noemd, ook inderdaad verkregen zal worden.
Voorts stellen B. en W. den Raad' vóór hun college
te machtigen aan de Provinciale Staten van Noord-
Holland ten behoeve van de exploitatie van het
ziekenhuis de toekenning te verzoeken van een jaar-
1 lijksohe subsidie, gToot f 20.000.
BRUGGEN EN BEDRIJFSAUTO^
Aan den Minister van Waterstaat hebben de Bond
van Bedrijfsautohouders en de Nat. «Bond van
'Meubeltransportondernemers een adres gezonden,
waarin ziji er o.m. op wijzen dat de draaibrug te
Buiksloot slechts bestand' wordt geacht tegen een
max. asbelasting van 2000 K.G. overeenstemmende
met een max. wièlbelasting van 1000 K.G., terwijl
de belangrijke verkeersweg, waarin deze brug gelegen
is, wordt geacht bestand te zijn tegen een wiel belast
ting van 1800 K.G. en bovendien in den geest van
het ontwerp van dé .Staatscommissie van Vlissingen
op die wegen automobielen met een max. wielbelas-
ting van 2400. K.G. met geringe snelheid zouden mo
gen verkeeren;
dat datzelfde geldt voor de draaibruggen over de
Rij pervaart en de Knollendaminervaart, de wipibrug
bij Westgraftdijk en de vlotbruggen bij' den Kooger
polder en te Alkmaar, met toelaatbare asbelastingen
van resp. 1600, 2400, 1800, 1400 en 1400 K.G., terwijl
volgens de betreffende verordening van de Provin
cie Noordholland deze hoofdverkeersweg bestand'
wordt geacht tegen automobielen met een max. wiel-
belasting van 2500 K.G. en de daarin gelegen draai
brug biji Purmerend slechts bestand wordt geacht te
gen een max. asbelasting van 2000 K.G..
Adressanten verzoeken den Minister deze bruggen
met spoed zoodanig te doen veranderen, dat zij; be-
wat hij er van zou denken: Rachel Kynaston was
opgewonden geworden door een ingebeeld onrecht
hare laatste woorden waren in krankzinnigheid
geuit. Zij was niet toerekenbaar. Het. duistere
van hare woorden bestond alleen voor haar begrip.
Zij moest alles alleen uitwerken zonder weten van
haren vader of ontrouw zijn aan de woorden
van een stervende vrouw. Nu had zij met een be
zwaard hart aangenomen, wat haai* onvermijdelijk
scheen.
Zji werd dadeHjk in het binnenste heiligdom der
heerenLevy "en Zoon gelaten. Met den eersten blik,
dien zij in het rond wierp:, zag zij veel. Zij zag
een eenvoudig, niet Slecht gemeubeld kantoor, dat
het meest indruk maakte aoor de donkerheid, die
er heerschte. In een gemakstoel zat een kleine,
oude heer met wit haar, die opstond om haar te
begroeten, en een weinig verder zat een jongeman
druk te schrijven, die niet eens opkeek bij haar
binnenkomen. Het was geen bijzondere ochtend,
maar de nauwte van de straat en de kleine, stof
fige vensters schenen voldoende om het licht te
weren. Een gaspit brandde.
Mijnheer Levy boog voor zijne bezoekster en bood
bood haar een stoel aan.
„Mejuffrouw Thurwell, geloof ik/' zeide hij zeer
beleefd.
Zij boog zonder haar voile op te slaan, die (kort
maar van dikke stof was.
„Wij kregen vanochtend een brief van u," ver
volgde hij.
„Ja," zeide zij.
Zij aarzelde. Het begin was erg moeilijk. Had zij
misschien toch onverstandig gedaan met hier te
komen? Was het verkeerd? Had zij wellicht Deter
gedaan de zaak aan de rechters over te laten on
zelf een vergoeding te geven? Zij was half van
plan te zeggen, aat haar bezoek bij vergissing
was geweest en weg te gaan.
Toen, op dat oogenblik kwam het jongste lid
van de firma voor zijne zaak op. Rustig legde hij
zijne pen neer, keerde zich naar haar toe en sprak:
„Wij hebben uit uw brief opgemaakt, juffrouw
Thurwell, dat u ons wenscht te raadplegen betref
fende den moord op mijnheer Geoffrey Kynaston.'
Ellen knikte verrast van ja en vóór zij hare woor
den had gevonden, had mijnheer Benjamin de
zaak in handen. 1
„Juist. Nu, juffrouw ThurweU, wij hebben som
stand zijn tegen de lasten vsIke t6 Tenvacht6n
op de weeen, waarin deze bn„geD gelogeQ y
AUTO-ONGELUK OP DEN K-TKSSTR A atwriïi
BIJ MUIDEN. inööiitAAiWLü
Zaterdagmiddag kwam de heer iDomw Bussum
per auto van Amsterdam langs den R^sstraatwesr
rijdend een andere auto achterop, welke fcwnvjA
seeren, tusschen Muiden en de Hakkel aars ne
voorrijdende automobilisten waren hiervan
diend en versnelden de vaart, hierin door den
Domhof gevolgd, totdat met een 90 KM. snelheid v,.
reden werd. Juist toen het voorbijrijden met vol ga
zou gelukken, zag de bestuurder een auto uit de rich
ting Naarden naderen. Om een botsing te voorkomen,
gooide hij het stuur om, maar door deze plotselinge
koersverandering dn razende vaart, slipten de ach
terwielen, de banden vlogen stuik en de auto maakte
een buiteling, over den kop om weer in den gewonen
stand op den weg terug te komen. De inzittenden,
zes personen, werden allen over den weg geslingerd.
De heer Domhof bekwam een beenbreuk en inwen
dige keuzingen, mevrouw Agterberg uit Amsterdam
een hersenschudding, de heer Agteiiberg een gebro
ken bovenarm. Twee zoons en een dochter van den
heer Domhof kwamen met lichter kwetsuren vrij:
De gewonden werden in de naburige boerderij van
Ebbelaar binnengedragen, waar dr. Broeders uit Naar
den en dr. Ankerman uit Mudden hulp verleenden;
met de ziekenauto uit Bussum en twee perticujiere
auto's werden ze daarna naar Bussum vervoerdi.
De automobiel is totaal vernield.
DE WERKVERSCHAFFINGEN IN DRENTE.
De Minister van Binnenl. Zaken heeft bepaald, dat
arbeiders tusschen 18 en 30 jaar niet bij de werkver
schaffing zullen mogen worden geplaatst, tenzij: zij
zich schriftelijk bereid verklaren, arbeid in de mij
nen te aanvaarden, wanneer hun die wordt aange
boden. De hoofden van gezinnen waartoe een of meer
zoons van dien leeftijd behooren, zullen niet tewerkg"
steld mogen worden, indien jie zoons niet bovenge
noemde bereidverklaring teekenen, of, worden, in
dien zij reeds bij d'e werkverschaffing, werken, ontsla
gen op den dag,, waarop de zoons weigeren zich be
reid te verklaren werk in de mijinen te aanvaar
den.
In bijzondere gevallen zal met toestemming vam den
Minister door de gemeentebesturen van deze regeling
kunnen worden afgeweken.
GEARRESTEERD.
In verband met een diefstal in het begin van de
vorige week in 't bijkantoor der Middenst.bank te Sit"
tard, is, naar de Limb. Koer. meldt, de directeur van
het kantoor gearresteerd en op last der justitie naar
Maastricht overgebracht.
Het parket heeft in het bankgebouw een onderzoek
ingesteld.
OUDKARSPEL
Het koolplanten waarmee onze tuinders thans
druk bezig zijn, is dit jaar zeer zwaar werk. De
grond is zoo hard. dat men moeite heeft om op de
meeste velden meer dan de helft per dag te zetten
van het kwantum dat men gewoon is.
Door den grooten regenval van laatst konden de
ploegers met hun werkzaamheden niet spoedig ge
noeg beginnen en doorzetten. De daarop gevolgde
droogte heeft de grond zeer hard- gemaakt, met ge
volg, dat ook 't ploegen langer duurt dan anders en
de eg niet dan met de grootste moeite het verdere
werk slechts onvoldoende kan doen.
Thans is nog niet eens al het koolland geploegd,
terwijl volgens de tuinders de roode kool er al bijna
in had moeten zijn, Er wordt dan ook zeer naar wat
regen verlangd om de kluiten wat murw te maxen.
Op het oogenblik dat we dit schrijven is er een
zacht regentje, zoodat dit misschien de tuinders uit
komst kan brengen.
mige zeer intieme en zeer moeilijke zaken gehad
op verschiHende tijden en zonder pralen kan ik
zeggen., dat wij buitengewoon succes hebben ge
had. Is het niet vader?"
„Zeer zeker, Benjamin. Denk maar aan de ju-
weelen van mijnheer •Morris, waat je nog wel/'
,En de zo,on van mijnheer Hauspn."
„En die kleine zaak van kapitein Trescot en
en BeHa B
Mijnheer Benjamin liet de liniaal vallen, die "hij
gedachtenloos op zijn voorsten vinger had laten
balanceer en, en wierp een waarschuwenden blik
op zijn vader.
„Juffrouw Thurwell zal wel geen belang stellen
in de bijzonderheden van onze zaak/' merkte' hij
op, „onze naam is ongetwijfeld tot haar door
gedrongen."
Wanneer men wist wat de naam was van de
firma der heeren Lejw en Zoon, dan kon men de
groote onbeschaamdheid begrijpen van deze liiatsbe
opmerking. Zelfs mijnheer Levy kon niet nalaten
een snellen blik van bewondering te werpen op
rijn zoon, die volkomen onbewogen bleef.
„Wat ik wilde opmerken, iuxrrouw ThurweH, is
eenvoudig dit: De hoofdzaak van ons mecos is
geweest, dat wij onze cliënten er toe georacht
hebben van het begin af ons hun geheele vertrou
wen te schenken. Wij leggen daar grooten nadruk
op. Alles, wat ons omtrent een zaak verteld wordt,
houden wij geheim, maar wij wiüen ook allëfe
weten.'
„Ik zal niets achterhouden," iZeide zij kalm. „Ik
heb niets te verbergen."
„Laat mij dan u èon vTaa;g doen, opdat het
vertrouwen tusschen ons volkomen ziiwaarom hebt
u deze zaak bij ons gebracht, in plaats van haan
aan de gewone autoriteiten over te laten?"
Ellen Thurwell sloeg haar voile op en keek naar
den jongen man,'die haar onder vroeg. Mijnheer
Benjamin Levy, als een modejonker was een aap
en een dwaas. Mijnheer Benjamin Levy, die de
leiding van deze zaak, welke zijn hart ingenomen,
had, in handen nam, was een man, zoo listig ak<
men zich maar voorstellen kan. Zij bleet hem- in 't
gelaat aankijken en merkten rijn scherpe, donkere
oogen op en zijne vast opeengesloten lippen, en zii
rij begon te denken, dat rij dwaas had gehandeld
met hier te komen.
„De rechters hebben de zaak twee maanden in
handen gehad doch niets gevonden/- antwoordde
rij. „Ik verlang zeer naar de oplossing van de
zaak en ik .heb mijn geloof in hen verloren. Zij
hebben zooveel aan het hoofd. Als ik u goed be
taal, zult ge al uw tijd er aan wiHeai wijden,
denk ik." x
„Ongetwijfeld," zeide ook rijn zoon. „Ik ben
volkomen tevreden, juffrouw ThurweH, en ik dank
u voor uwe openhartigheid."
„Ik denk dat u gaarne hadt, dat ik u alles van
de zaak vertel/ 'zeide rij met een lichte huivering.
„Niet voordat u iets nieuws weet. Ik ken iedere
bijzonderheid, die meegedeeld is in de bladen."
Ellen keek verbaasd op.
/jDus u las alles hiervan?" vroeg rij.
„Ja; zulke dingen wekken natuurlijk onze belang -
stelling. Vooral; dit geval trok mijn aandacht bij -
zonder, omdat ik van den beginne at zag, dat de
politie pp het verkeerde spoor was."
„Wat is uw denkbeeld dan daarover?" vroeg rij.
„Eenvoudig dit/' antwoordde hij, omkeerend en
haar voor 't eerst nu aankijkend.
„Al de tijd n moeite, die is Besteed aan heti
nauwkeurig onderzoeken van het land en het wacht
houden bij alle havens en stations was totaal
verspild. De. moord was niet door een vreemde
gepleegd. Het eerste, wat ik noodig heb, als ik
begin te werken, is de naam en het adres van
alle menschen, die binnen een mijl of twee wo»
nen van de plek, waar de moord plaats greep en/
dan elke mogelijke bijzonderheid van mijnheer
Bernard Brown van „Falcon's Nest."
„Zij kon riiet nalaten een lichte beweging van
ontsteltenis te maken. En uit zijn scherp aankijken
m.u voor het eerst en uit de afgebroken wijze van
spreken begreep rij, dat hij haar een verhoof
afnam.
„Er is nog een vraag, juffrouw Thurwell, die ik
u moet doen, en het is een zeer belangrijke/' ver
volgde hij, haar aanziend, „verdenkt gij iemand?"
Zij antwoordde hem zonder aarzelen.
„Ja."
Mijnheer Levy Senior bewoog zich m zijn stoei
en boog zichvoorover. Mijnheer Benjamin bleet
volkomen onbewogen.
„En wie is het?" vroeg hij.
„Mijnheer Brown."
Wordt vervolgd.