llitntn Nicns- „Vrijzinnig-Oemocratische Bluf". Bet Geheim van Gemard Bron Dinsdag 23 Juni 1925 SCHAGE1 08ste Jnnrgnng. No. 7658. COIIRAKT. Dit blad vorachljnt viormaal por wook: Dinsdag, Woonndag, Donder dag on Zaterdag. Bij inzending tot 'u morgana 0 uur, worden Adver tontlën nog xoovoel mogelijk in bet oo>:otwiiU«.nuui<l mnrmmr gopluuiui. (pvüï's i M.V, v.üi. TKAPMAN 8- Co., SchofïOïi POSTtti'.KKNfNQ No. 23330. INT. TFIIF ui». 20 PrIJo por 3 maanden f 1.05. ï.aano nummora fl '1'ldN van 1 tOi 5 vogels f 1.10. lodero inbegrepen). Cvoeto Iel leve worden cent. ADVKftTïlN* :egol mooie CO cent (bewljaao, Anu plaalflznlmto liozakondi DIT NUMH2ER BESTAAT ÜIT TWEE BLADEN. EERSTE BLAD. In. de jaren. 19141918 is het bedrag- van onze staatsschuld aanzienlijk gestegen: het op de been houden .van onze gemobiliseerde 'weermacht die toen nog de taak had, onze neutraliteit te doen eerbiedigen eenerzijds, de roeping van de over heid, om te zorgen1 voor een redelijke voorziening in de behoefte aan levensmiddelen, ook in die ab normale jaren, voor ons' volk, anderzijds, stelden geweldige eischen aan de schatkist; eisohen, wier inwilliging niet zonder gevaar was voor ons staats<- crediet. Immers, door het uitschrijven van zooge naamde vrijwillige staatsleeningen, waardoorhet beleggend publiek genoopt werd in te schrijven, ook wanneer er niets te beleggen was, en eenvoudig de stukken bij de Nederlandsche Bank te beleenen, werd kunstmatig geld gemaakt, terwijl de hoeveel heid goederen, die aan dat geld waarde geeft, eer kleiner dan grooter werd: schaarsohte heerschte toen alom. Het inflatiegevaar was toen niet denk beeldig, sommigen meenen, dat er al een begin van inflatie te bespeuren viel. Het zijn de vrijzinnig democraten geweest, die mede bevreesd voor dit gevaar, in September 1919 kwamen met het wetsvooi*stelLMarchant tot heffing eener buitengewone belasting, de heffing-in-eeiis. Nadat in 1916 een overeenkomstig voorstel/Boe tot het heffen ineens van circa 250 miHioen was verf worpen (terwijl daarentegen besloten was tot het invorderen gedurende drie jarenvan de verdedi- dingsbelastingen,) kwam de vrijzinnig democrati sche fractie thans met een óntwerp om ongeveer 700 millioen te heffen. De gunstige toestand, waarin zich het. zakenleven bevond, bracht mee, dat het oogenblik scheen aangebroken, waarop die hooge belasting het gemakkelijkst kon wórden betaald, een vermindering der staatsschuld met 700 millioefn, ware van niet geringen invloed geweest op ons staatscrodiet, hetgeen zich afspiegelt in de koersen der staatsfondsen; en een besparing van bijna 60. millioen voor rente en aflossing op .de staatSber grooting was, naar de meening der voorstellers?» vooral met het oog op een onzekere toekomst, en door vel'en verwachte ongunstige terugslag, een niet te versmaden bezuiniging. Maar minister De Vries verblind door de hooge opbrengst der belastingen, gevolg* van de waardedaling van het geld, wist niet, wat hij met nog meer mmioènen moest beginnen, en de Tweede Kamer, althans de rechterzijde, viel hem bij. Ach, ware de Kamertoen minder meer gaande geweest, dan had Oolijn geen aanleiding gevonden de bezuiniging in hoofdzaak ten laste te brengen van het volksonderwijs en de ambtanar ren. Een 'der bezwaren tegen de heffing in eens was de vrees voor „kapitaalvernietiging''. Zij die zoo re deneerden, gaven blijk niet te beseffen wat kapi taal' in economischen zin beteekent. „Het is een onnom stooteli j ke waarheid, dat welvaart ondenk baar is zonder ruime voortbrenging van die goede-, ren, welke de menschheid voor nare blijvende voor uitgang t behoeft en dat die voortbrenging in de laatste jaren is achtergebleven.'* (Prof. Cohen in „De Opbouw") Doordat onze soldaten gedoemd waren, werkeloos aan de grenzen te liggen en zoodoende aan de productie waren onttrokken, is er te waimg_ nieuw kapitaal' gevormd, erger, vast staat, dat wij hon derden millioenen onproductief hebben verbruikt, dus kapitaal' hebben vernietigd. „Dat wat de staat wegens de crisis boven zijn gewone inkomsten ver- FEUILLETON. door E. PHILLIPS OPPENHEIM. 9 Ik vrees, dat mijn geheugen niet is als gewoon lijk, Benjamin. De naam klinkt een beetje bekend en toch neen, ik kan mij dien- niet herinneren/' besloot hij plotseHng. „Vertel mij er van, mijn jongen." „Wel, de moord op Kynaston, natuurlijk. Die had plaats op Thurwell Court. Mijnheer Geoffrey Ky naston was verloofd met mejuffrouw Thurwell, weet u en zij was een der eersten oon hem te zoeken." „Lieve hemel, lieve hemel. Nu herinner ik er niij alles van, geloof me," riep mijnheer Levy uit. „De moordenaar is nooit gevonden, hé? Hij kwam er best af." ÏDat is zoo/' beaamde mijnheer Benjamin. >aa'r klonk het geluid van ee>n rijtuig, dat stil hield bij de deur en door een reet in de blinden zag mijnheer Benjamin een dame uitstijgen. In eGni 9P?onb'lik was ziin hoed af en op den haak, en hij begon een brief aan den lessenaar te schrij ven. - "Vader,"zei hij haastig, zonder op te zien, „laat dat zaakje aan mij over. wilt ur Ik ga op het geval in. Eene dame, zeg je, Morisotn?" zéi nij, zich naar de deur koerend. „Heel goed. Laat naar birtnen komen." HOOFDSTUK XII. Een juweel van een zoon. Voor het eerst in haar leven ging Ellen oen be langrijke stap doen buiten weten van haar vader, riet was betreffende een zaak, die haar onafgebro- Ken bezigheid en haar steeds nieuwe overpeinzing gar. De last van Rachel Kynasfcon's laatste woor- aen voor haar dood was op haar alleen neergelegd, v/i" fcPeen J?60.11 ontkomen aan. Zij moest alleen nandelen °t niet- handelen, aan eenig beroep om nuip op haar vader was niet te denken. Zij wist, teerde, is verloren, is afgegaan van het volksvermo gen." (Mr. Dr. van Gijn). De staatsobligatdën, die zijn uitgegeven om kunstmatig geld te scheppen, vertegenwoordigen geenszins kapitaal. Vóórts betwijf de men, of de door de vrijzinnig- democraten voorgespiegelde besparing inderdaad zou worden verkregen en niet grootendeeïs zou worden te niet gedaan door verminderde opbrengst der inkomsten- en vermogensbelastingen. Wat is daarvan aan? De 700 millioen, die vermoedelijk in hoofdzaak nominaal' fl-n.n staatsobligatiën zouden zijn binnen gekomen, vertegenwoordigden een ver mogen van, laat ons zeggen een gemiddelde beursnoteering van bijna 90 pet. aannemende, '600 millioen, tengevolge van de heffing-in-eens zou dus de opbrengst der vermogensbelasting met een 600 duziend gulden- zijn achteruitgegaan. Maar onder steld imag worden, vooral nu we de beurskoersen zien stijgen, na het „sluitend maken" der begroo ting door Oolijn; de beurs vraagt niet hoe, ernaar alleen of de begrooting sluit dat door verbete ring in de koersen der staatsobligatiën, dit vermo gen spoedig ware teruggevonden, en derhalve [min dere opbrengst der vermogensbelasting, en dus ook van de verdedigjngsbelastingen la en lb, verder buiten beschouwing kan blijven. SteHen wij het inkomen uit 700 mililoen nominaal, een rentevoet van 5 pot. aannemende (er waren ook 4Vrpct. staats leeningen uitgegeven), op 35 millioen. en de op brengst der inkomstenbelasting oj> gemiddeld 5' pet. va.n dat bedrag, dan vinden wij een mindere op brengst der rijksinkomstenbelasting van 1% milH- oen. De opbrengst van de verdedigiugsbelastiiig II, die aanvankelijk de groote inkomens zwaarder trof dan de „gewone" iiikomstenbelasting, ware wellicht nog meer achteruitgegaan; maar veilig kunnen we aannemen, dat een verminderde belastingopbrengst van een millioen of vier de schaduwzijde geweest ware van een bezuiniging van bijna 60 millioen. „De Standaard", die het maar niet velen kan, dat de vrij rinnigdemocraten bij hun oritiek op het beleid van minister Oolijn voortdurend aan het bovenstaande herinneren, karnt opnieuw met de oude argumenten aanzetten-. „Men had op deze wijze een deel van de orisissehuld 'kunnen aflossen, maar daarna zou men een groot deel der belastón gen hebben gemist". „Men onttrok een goed stuk van het volkskapitaal, aan de productie." „De ver wijzing naar de voorstellen van de Vrijz. Dem. ia dus weinig meer dan een groot woord.,, Wij mogen hier wel gewagen van „vrijz. dem." bluf. Dit alles leest men in „De Standaard" van 12 Juni jL Wat hebben dan „De Standaard" en zijn vrien den ons bezorgd in plaats van een heffing-ia-eens? De duur der verdedigingsbelastingen, die oorspron- de methode, die bij de behandeling der tariefwet. werd toegepast, hebben juist ten doel1, door het invoeren van verteringsbelastingen die wel onge merkt binnenkomen, maar juist het zwaarst druk ken op de economisch-zwakken en in het bijzonder op de^. groote gezinnen, de mogelijkheid te scheppen de tarieven der verdedigingsbelastingen te verlagen ten behoeve der kapitaalvorming. De be houdende elementen, die niet wilden meewerken om het mes er flink in te zetten en „ineeuis er af" te kamen, worden nu uitgenoodigd, om het meel „er naast" te steken en zoo de draagkraohtigen fca redden. Een schoon gebaar is dit niet, van „bluf" zal' men den ontwerper van deze plannen nierb beschuldigen, maar, dat deze „christelijke" regee ring er zulke fcollenaarepraotój ken op na houdt, kan nooit voldoende bekend gemaakt worden. Vrees geen examen want er is een Middel dat u geheel bevrijdt van Ze nuwachtigheid, een Middel dat u Kalm maakt en ■Kalm- houdt, terwijl uw Geest Helder blijft. Mijnt* hatrdt's Zenuwtabletten, wetenschappelijk samenge steld en onschadelijk, genezen u van uw Zenuwach tigheid. Glazen buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten. *1 -ï-1 igevolg van is geweest, dat de opzet: „in drie jaren etraf"i die de vrij rinnigdemocraten wilden vervangen door de leus: ineens eraf', al hielp het wetsontjwerp- Marchant ons ook niet ineens van alles af werd vervangen door: „in 30 jaren eraf'. Gedurende eeh dertigtal jaren zouden dus de directe belastingen op het inkomen en het vermogen extra blijven verzwaard, om ons van de oorlogsschulden af te heffen. De tijd van zWaren belastingdruk, die zoo slecht werkt op het .economische l'even, is dus verlengd, intusschen de_ schaal, der verdedigingsbe- lasting II, de progressie in de verdedigingsbelas ting Ib en de bfepaling, dat deze belasting alleen wordt geheven van vermogens' grooter dan 50 dui zend gulden, verzekeren, dat bij de belastingheffing voor aflossing der crisisschuld; beter dan ooit te voren, met de draagkracht der ingezetenen rekening wordt gehouden. „Maar wat hangt ons nu boven het hoofd? De belastingplannen, die Colijn nu aanhangig heeft gemaakt, en die indien ook de nieuwe Tweede Kamer een volgzame meerderheid vertoont zekér er zullen worden doorgejaagd volgens de beproef- Binnenin dsch Nieuws» DE ZIEKENHUISPIANNEN TE ALKMAAR. Naar wij' vernemen zijin de plannen voor de stich ting van een Gentraal Ziekenhuis in het gebou wencomplex der voormalige Cadettenschool gereed gekomen: De ibegrooting sluit op een bedrag van f489.500, nagenoeg overeenkomende met de min of meer globale raming van dr. Wortman en de Zie- kenhuiscommissie, welke f 490.000 bedroeg B.. en W. stellen than9 den Raad vóór den bouw volgens die plannen tot uitvoering te brengen, met dien verstande dat omtrent de gunning van den bouw niet wordt beslist alvorens zekerheid is ver kregen dat het bedrag wegens giften en subsidies, door de ziekenhuiscommissie als noodzakelijk ge noemd, ook inderdaad verkregen zal worden. Voorts stellen B. en W. den Raad' vóór hun college te machtigen aan de Provinciale Staten van Noord- Holland ten behoeve van de exploitatie van het ziekenhuis de toekenning te verzoeken van een jaar- 1 lijksohe subsidie, gToot f 20.000. BRUGGEN EN BEDRIJFSAUTO^ Aan den Minister van Waterstaat hebben de Bond van Bedrijfsautohouders en de Nat. «Bond van 'Meubeltransportondernemers een adres gezonden, waarin ziji er o.m. op wijzen dat de draaibrug te Buiksloot slechts bestand' wordt geacht tegen een max. asbelasting van 2000 K.G. overeenstemmende met een max. wièlbelasting van 1000 K.G., terwijl de belangrijke verkeersweg, waarin deze brug gelegen is, wordt geacht bestand te zijn tegen een wiel belast ting van 1800 K.G. en bovendien in den geest van het ontwerp van dé .Staatscommissie van Vlissingen op die wegen automobielen met een max. wielbelas- ting van 2400. K.G. met geringe snelheid zouden mo gen verkeeren; dat datzelfde geldt voor de draaibruggen over de Rij pervaart en de Knollendaminervaart, de wipibrug bij Westgraftdijk en de vlotbruggen bij' den Kooger polder en te Alkmaar, met toelaatbare asbelastingen van resp. 1600, 2400, 1800, 1400 en 1400 K.G., terwijl volgens de betreffende verordening van de Provin cie Noordholland deze hoofdverkeersweg bestand' wordt geacht tegen automobielen met een max. wiel- belasting van 2500 K.G. en de daarin gelegen draai brug biji Purmerend slechts bestand wordt geacht te gen een max. asbelasting van 2000 K.G.. Adressanten verzoeken den Minister deze bruggen met spoed zoodanig te doen veranderen, dat zij; be- wat hij er van zou denken: Rachel Kynaston was opgewonden geworden door een ingebeeld onrecht hare laatste woorden waren in krankzinnigheid geuit. Zij was niet toerekenbaar. Het. duistere van hare woorden bestond alleen voor haar begrip. Zij moest alles alleen uitwerken zonder weten van haren vader of ontrouw zijn aan de woorden van een stervende vrouw. Nu had zij met een be zwaard hart aangenomen, wat haai* onvermijdelijk scheen. Zji werd dadeHjk in het binnenste heiligdom der heerenLevy "en Zoon gelaten. Met den eersten blik, dien zij in het rond wierp:, zag zij veel. Zij zag een eenvoudig, niet Slecht gemeubeld kantoor, dat het meest indruk maakte aoor de donkerheid, die er heerschte. In een gemakstoel zat een kleine, oude heer met wit haar, die opstond om haar te begroeten, en een weinig verder zat een jongeman druk te schrijven, die niet eens opkeek bij haar binnenkomen. Het was geen bijzondere ochtend, maar de nauwte van de straat en de kleine, stof fige vensters schenen voldoende om het licht te weren. Een gaspit brandde. Mijnheer Levy boog voor zijne bezoekster en bood bood haar een stoel aan. „Mejuffrouw Thurwell, geloof ik/' zeide hij zeer beleefd. Zij boog zonder haar voile op te slaan, die (kort maar van dikke stof was. „Wij kregen vanochtend een brief van u," ver volgde hij. „Ja," zeide zij. Zij aarzelde. Het begin was erg moeilijk. Had zij misschien toch onverstandig gedaan met hier te komen? Was het verkeerd? Had zij wellicht Deter gedaan de zaak aan de rechters over te laten on zelf een vergoeding te geven? Zij was half van plan te zeggen, aat haar bezoek bij vergissing was geweest en weg te gaan. Toen, op dat oogenblik kwam het jongste lid van de firma voor zijne zaak op. Rustig legde hij zijne pen neer, keerde zich naar haar toe en sprak: „Wij hebben uit uw brief opgemaakt, juffrouw Thurwell, dat u ons wenscht te raadplegen betref fende den moord op mijnheer Geoffrey Kynaston.' Ellen knikte verrast van ja en vóór zij hare woor den had gevonden, had mijnheer Benjamin de zaak in handen. 1 „Juist. Nu, juffrouw ThurweU, wij hebben som stand zijn tegen de lasten vsIke t6 Tenvacht6n op de weeen, waarin deze bn„geD gelogeQ y AUTO-ONGELUK OP DEN K-TKSSTR A atwriïi BIJ MUIDEN. inööiitAAiWLü Zaterdagmiddag kwam de heer iDomw Bussum per auto van Amsterdam langs den R^sstraatwesr rijdend een andere auto achterop, welke fcwnvjA seeren, tusschen Muiden en de Hakkel aars ne voorrijdende automobilisten waren hiervan diend en versnelden de vaart, hierin door den Domhof gevolgd, totdat met een 90 KM. snelheid v,. reden werd. Juist toen het voorbijrijden met vol ga zou gelukken, zag de bestuurder een auto uit de rich ting Naarden naderen. Om een botsing te voorkomen, gooide hij het stuur om, maar door deze plotselinge koersverandering dn razende vaart, slipten de ach terwielen, de banden vlogen stuik en de auto maakte een buiteling, over den kop om weer in den gewonen stand op den weg terug te komen. De inzittenden, zes personen, werden allen over den weg geslingerd. De heer Domhof bekwam een beenbreuk en inwen dige keuzingen, mevrouw Agterberg uit Amsterdam een hersenschudding, de heer Agteiiberg een gebro ken bovenarm. Twee zoons en een dochter van den heer Domhof kwamen met lichter kwetsuren vrij: De gewonden werden in de naburige boerderij van Ebbelaar binnengedragen, waar dr. Broeders uit Naar den en dr. Ankerman uit Mudden hulp verleenden; met de ziekenauto uit Bussum en twee perticujiere auto's werden ze daarna naar Bussum vervoerdi. De automobiel is totaal vernield. DE WERKVERSCHAFFINGEN IN DRENTE. De Minister van Binnenl. Zaken heeft bepaald, dat arbeiders tusschen 18 en 30 jaar niet bij de werkver schaffing zullen mogen worden geplaatst, tenzij: zij zich schriftelijk bereid verklaren, arbeid in de mij nen te aanvaarden, wanneer hun die wordt aange boden. De hoofden van gezinnen waartoe een of meer zoons van dien leeftijd behooren, zullen niet tewerkg" steld mogen worden, indien jie zoons niet bovenge noemde bereidverklaring teekenen, of, worden, in dien zij reeds bij d'e werkverschaffing, werken, ontsla gen op den dag,, waarop de zoons weigeren zich be reid te verklaren werk in de mijinen te aanvaar den. In bijzondere gevallen zal met toestemming vam den Minister door de gemeentebesturen van deze regeling kunnen worden afgeweken. GEARRESTEERD. In verband met een diefstal in het begin van de vorige week in 't bijkantoor der Middenst.bank te Sit" tard, is, naar de Limb. Koer. meldt, de directeur van het kantoor gearresteerd en op last der justitie naar Maastricht overgebracht. Het parket heeft in het bankgebouw een onderzoek ingesteld. OUDKARSPEL Het koolplanten waarmee onze tuinders thans druk bezig zijn, is dit jaar zeer zwaar werk. De grond is zoo hard. dat men moeite heeft om op de meeste velden meer dan de helft per dag te zetten van het kwantum dat men gewoon is. Door den grooten regenval van laatst konden de ploegers met hun werkzaamheden niet spoedig ge noeg beginnen en doorzetten. De daarop gevolgde droogte heeft de grond zeer hard- gemaakt, met ge volg, dat ook 't ploegen langer duurt dan anders en de eg niet dan met de grootste moeite het verdere werk slechts onvoldoende kan doen. Thans is nog niet eens al het koolland geploegd, terwijl volgens de tuinders de roode kool er al bijna in had moeten zijn, Er wordt dan ook zeer naar wat regen verlangd om de kluiten wat murw te maxen. Op het oogenblik dat we dit schrijven is er een zacht regentje, zoodat dit misschien de tuinders uit komst kan brengen. mige zeer intieme en zeer moeilijke zaken gehad op verschiHende tijden en zonder pralen kan ik zeggen., dat wij buitengewoon succes hebben ge had. Is het niet vader?" „Zeer zeker, Benjamin. Denk maar aan de ju- weelen van mijnheer •Morris, waat je nog wel/' ,En de zo,on van mijnheer Hauspn." „En die kleine zaak van kapitein Trescot en en BeHa B Mijnheer Benjamin liet de liniaal vallen, die "hij gedachtenloos op zijn voorsten vinger had laten balanceer en, en wierp een waarschuwenden blik op zijn vader. „Juffrouw Thurwell zal wel geen belang stellen in de bijzonderheden van onze zaak/' merkte' hij op, „onze naam is ongetwijfeld tot haar door gedrongen." Wanneer men wist wat de naam was van de firma der heeren Lejw en Zoon, dan kon men de groote onbeschaamdheid begrijpen van deze liiatsbe opmerking. Zelfs mijnheer Levy kon niet nalaten een snellen blik van bewondering te werpen op rijn zoon, die volkomen onbewogen bleef. „Wat ik wilde opmerken, iuxrrouw ThurweH, is eenvoudig dit: De hoofdzaak van ons mecos is geweest, dat wij onze cliënten er toe georacht hebben van het begin af ons hun geheele vertrou wen te schenken. Wij leggen daar grooten nadruk op. Alles, wat ons omtrent een zaak verteld wordt, houden wij geheim, maar wij wiüen ook allëfe weten.' „Ik zal niets achterhouden," iZeide zij kalm. „Ik heb niets te verbergen." „Laat mij dan u èon vTaa;g doen, opdat het vertrouwen tusschen ons volkomen ziiwaarom hebt u deze zaak bij ons gebracht, in plaats van haan aan de gewone autoriteiten over te laten?" Ellen Thurwell sloeg haar voile op en keek naar den jongen man,'die haar onder vroeg. Mijnheer Benjamin Levy, als een modejonker was een aap en een dwaas. Mijnheer Benjamin Levy, die de leiding van deze zaak, welke zijn hart ingenomen, had, in handen nam, was een man, zoo listig ak< men zich maar voorstellen kan. Zij bleet hem- in 't gelaat aankijken en merkten rijn scherpe, donkere oogen op en zijne vast opeengesloten lippen, en zii rij begon te denken, dat rij dwaas had gehandeld met hier te komen. „De rechters hebben de zaak twee maanden in handen gehad doch niets gevonden/- antwoordde rij. „Ik verlang zeer naar de oplossing van de zaak en ik .heb mijn geloof in hen verloren. Zij hebben zooveel aan het hoofd. Als ik u goed be taal, zult ge al uw tijd er aan wiHeai wijden, denk ik." x „Ongetwijfeld," zeide ook rijn zoon. „Ik ben volkomen tevreden, juffrouw ThurweH, en ik dank u voor uwe openhartigheid." „Ik denk dat u gaarne hadt, dat ik u alles van de zaak vertel/ 'zeide rij met een lichte huivering. „Niet voordat u iets nieuws weet. Ik ken iedere bijzonderheid, die meegedeeld is in de bladen." Ellen keek verbaasd op. /jDus u las alles hiervan?" vroeg rij. „Ja; zulke dingen wekken natuurlijk onze belang - stelling. Vooral; dit geval trok mijn aandacht bij - zonder, omdat ik van den beginne at zag, dat de politie pp het verkeerde spoor was." „Wat is uw denkbeeld dan daarover?" vroeg rij. „Eenvoudig dit/' antwoordde hij, omkeerend en haar voor 't eerst nu aankijkend. „Al de tijd n moeite, die is Besteed aan heti nauwkeurig onderzoeken van het land en het wacht houden bij alle havens en stations was totaal verspild. De. moord was niet door een vreemde gepleegd. Het eerste, wat ik noodig heb, als ik begin te werken, is de naam en het adres van alle menschen, die binnen een mijl of twee wo» nen van de plek, waar de moord plaats greep en/ dan elke mogelijke bijzonderheid van mijnheer Bernard Brown van „Falcon's Nest." „Zij kon riiet nalaten een lichte beweging van ontsteltenis te maken. En uit zijn scherp aankijken m.u voor het eerst en uit de afgebroken wijze van spreken begreep rij, dat hij haar een verhoof afnam. „Er is nog een vraag, juffrouw Thurwell, die ik u moet doen, en het is een zeer belangrijke/' ver volgde hij, haar aanziend, „verdenkt gij iemand?" Zij antwoordde hem zonder aarzelen. „Ja." Mijnheer Levy Senior bewoog zich m zijn stoei en boog zichvoorover. Mijnheer Benjamin bleet volkomen onbewogen. „En wie is het?" vroeg hij. „Mijnheer Brown." Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1925 | | pagina 1