Alumni Wieiws- Aimttnit- LullniHii. Het Geheim van Gemard Brown Dinsdag 28 Juli 1925 083tü Jaargang. No. 7679. Uitgevers t N.V. v.h. THAPMAN Co., Schagen. Plaatselijk Nieuws. FEUILLETON. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- tentiën nog zooveel mogelijk in bet eerst uitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. no. 20. Prijs per 3 maanden f 1.66. Losse nummer» 6 cent. ADVERTEH- TlëN van 1 tot 5 regels 11.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsao. inbegrepen). Groote lettert worden naar plaatsruimte berekend. ATTENTIE! Aan een gedeelte onzer abonné's, richting Alkmaar- Hoorn, cn verder, gelegen plaatsen, is dé jongste Za- terdag$che Courant te laat bezorgd door het achter blijven van een postzak bij het inladen in den ge wonen posttrein. We zullen zooveel mogelijk maat regelen nemen, om dergelijke vertragingen te voor komen. DE UITG. EEN FEESTAVOND. Door onze Schager Handeldrijvende, en Industrieele Middenstndsvereeniging werd Zaterdagavond in de zaal van den heer L Zwaag een feestavond gehouden ter gelegenheid van haar 20-jarig bestaan. Door een flink aantal leden an genoodigden met hunne dames was gevolg gegeven aan de uitnoodi- ging tot bijwoning van dezen avond en op zeer aan gename en -prettige wijze is dit Jubileum van onze Winkeliersvereeniging gevierd. De feestcommissie, bestaande uit de heeren C. Rog geveen Cz., G. Koning en A. M. Kossen had reeds in de laatste algemeene vergadering van de Jubileerende vereeniging mededeeling gedaan dat voor dezen avond zou optreden de familie Speenhof, terwijl de familie Polak uit Den Helder voor het muzikale ge deelte zou zorgen. Het was deze mededeeling van de feestcommissie die ons reeds de zekerheid gaf, dat met een derge-* lijk programma het zou worden een genótvolle avond, en die veronderstelling is ten volle bewaarheid ge worden. De heer Speenhof met zijn leuke inleiding van de mooie liedjes, zorgt er wel voor dat er een goede feeststemming heerscht, terwijl ook de familie Polak daartoe het hare bijdraagt. De feestcommissie had een mooi varieerend pro gramma in elkaar gezet, maar reeds bij den aan vang moest daarvan worden afgeweken en wel door dat Schagen's Harmoniekapel de buitengewoon aar dige attentie had de feestvierende vereeniging een ovatie te brengen. De heer J-. W. Govers. voorzitter van Schagen's Harmoniekapel, wenschte de Schager Winkéliersver- eeniging hartelijk geluk met haar jubileum en wees daarbij op de voorname plaats die deze vereeniging in onze gemeente innam, waar het betreft de behar tiging van de belangen van den middenstand niet alleen, maar ook van de gemeente Schagen in het bijzonder. Spr. hoopt dat de Winkeliersvereeniging on der haar tegenwoordig bestuur nog vele jaren in die richting werkzaam zal mogen zijn. De heer Schmalz, Voorzitter van de Schager Han deldrijvende en Industrieele Middensfandsvereeniging, dankte de kapel hartelijk voor dit bewijs van mee leven Het is vooral de Voorzitter van de kapel die zich beijvert de gemeente Schagen vooruit te bren gen. Spr. herinnert er aan dat de heer Govers- het initiatief nam tot stichting van den muziektuin en dat met die stichting ook den middenstand een dienst is bewezen. Spr. hoopt dat mét deze onderneming een steeds grooter succes zal worden verkregen. En na deze inleiding van het-feest werd begonnen met de afwerking van het programma, n.1'. met het uitspreken van het openingswoord door den Voorzit ter, den heer Schmalz. Spr. heette de aanwezigen hartelijk welkom, in het bijzonder den vertegenwoordiger i der gemeente, den gemeente-secretaris; de burgemeester en één van de wethouders hebben bericht van verhindering ge 28. door E. PHILLIPS OP PEN HEUL HOOFDSTUK V. Bezoekers voor Bemand Maddison. Bij een gewonen loop van zaken, zullen drie man nen. die van een gegeven "punt in Noord-Italië óp denzelfden tijd afreizen, te gelijk op de plaats hun ner bestemming komen als die dezelfde is. Maar hier gebeurde dat niet Bernard Maddison toch was van de treinen. Of> het vasteland nog meer op de hoogte dan van die in Engeland en de andere twee hadden Jiun land niet verlaten dan' onder do hoede van „Gook". liet gevolg was, dat met behulp van ver schillende kleine wendngen, die zijho metgezellcli geheel in de war brachten, Bernard Maddison op het perron Waterloo stond, terwijl zij nog lagen in de weeën der zeeziekte. Een tweede gevolg was, 'dat twee telegrammen van Ostender verzonden en in Engeland weiden overgebracht. Het eerste was van Benjamin. Levy aan zijn vader. „Ga aan aJle boottreinen van Waterloo kijken en tracht B. M. te ontdekken. Zoek het adres van juffrouw Thurweil op. Morgen nog thuis.'' Het tweede was van zijn kennis, den kunstenaar naar Sootland-Yard. „Bernard Maddison is ons voor. Kijk bij alle treinen. .Lang, donker, mager, bleek, bruine geruite roisjas. PhotogTafie te koopen in Regent Street, als 't kan koopt ze.'- Beide telegrammen werden niet zorg nagekomen en toen Bernard Maddison uit het station reed, werd zijn rijtuig door twee anderen gevolgd. Er was niets verdachts aan zijne bewegingen. Eerst yerd hij aan rijn club afgezet,, dat beteekende an derhalf uur wachten voor zijne spionnen. Toen verscheen hij zonder eenig spoor meer van de reis in andere kleeren, met een valies in de hand. Hij stak een sigaret aan en zond om een rijtuig. _Hij liet zich1 h aar het station Rings's Cross brengen en nam een biljet naar een kleine stad aan de kust <tivn lorkshire. Hier ging de beambte van Levy en zoon terug, nadat bij vastgesteld had, wat hij moest vaststellen. Die andere evenwel "zond rijn ondergeschikte naar het hoofdkwartier met bij- zonderheden yan zijne bevinding en vervolgde de jacht zonden en wel in verband met de discussiën in de laatste vergadering van onze vereeniging. Welkom worden geheeten de heeren C. Burger en C. Rogge veen, mede-oprichters van de vereeniging, beiden aan wezig. den heer Jb. Koster, oud-voorzitter der ver eeniging, benevens het oud-lid, den heer Wiglama, de heeren S. W. Arntz en D. J. Scheffel, respectieve lijk algemeen voorzitter en secretaris van de Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Hollands Noor derkwartier, de h'eeren leeraren van de Handelswin- teravondschool, waarvan de heer Roep aanwezig is, den heer Bruggink, directeur van de Middenstands- bank, den heer G. v. Bodegraven, directeur van de glas verzekering. Spr. gaat dan na hoe op 26 Juli 1905 de vereeni ging is opgericht, onder het bestuur van de heeren P. Raat Dz., Jb. Koster, J. B. Keet, H. P. Caarls, C. Burger, L. J. Roggeveen en Ch. H. Th. Schmalz. later aangevuld door de heeren C. Mantel, X. Rotgans, hoe de heer Raat tot 1910 voorzitter is geweest en daarna de heer Jb. Koster. Een bijzonder woord van dank richt spr. dan ook tot den heer Koster en diens echtgenoote, voor hetgeen zij' beiden gedaan hebben voor het vereenigingsleven. Van de verschillende belangrijke instellin gen die door de vereeniging tot stand zijn gekomen, wordt genoemd de Handels- wlnteravondschool, waarbij dank wordt gebracht aan rijk, provincie, gemeente en buitengemeenten voor den ondervonden steun, aan heeren leeraren voor de uitstekende wijze waarop zij zich van hun taak hebben gekweten. Spr. wijst er op dat de heer Roep van het begin af leeraar in het rekenen i9 ge weest, en dat deze steeds met liefde en toewijding dat onderwijs heeft gegeven. Vorige week heeft de heer Roep om gezondheidsredenen ontslag gevraagd' er\ de Commissie van Toezicht verleent dat ontslag op de meest eervolle wijze. Als klein bewijs van onze waardeering, zegt spr., heb ik het genoegen u mijn heer Roep. dezen wandelstok aan te bieden, gebruik hem nog vele jaren. (Langdurig applaus). Ook de glasverzekering is een belangrijke instel ling onzer vereeniging en dank wordt gebracht aan den tegenwoordigen directeur, den heer Van Bode graven, voor de wijze waarop deze zijn taak vervult. Als 3e instelling noemt spr. de Middenstandsbank, gesticht op initiatief van den heer Koster, met als oud-direqteur, de heer D. Roggeveen Lz. en de heer M. Visser als commissaris. Hulde wordt gebracht aan het gemeentebestuur en den gemeente-opzichter voor het verfraaien der ge meente on niet 'tminst voor de stichting van den muziektuin, waaraan de heer Trapman, als wethou der, den stoot heeft gegeven en de feitelijke stichter is! Dénk wordt voorts gebracht aan de ijverige mu- ziektuincommissie. Whar overheid en middenstanders zóó samengaan, kan welvaart niet achterwege blijven en spr. hoopt dat ons gemeentebestuur een open oog moge blijven behoüden voor de belangen van den middenstand en dat men in de komende jaren gezamenlijk de ge meente tot grooten bloei moge brengen. Een woord van dank wordt gericht tot dt firma Trapman en de Kamer ,van Koophandel voor de ont vangen bloemstukken en aan de Kamer van Koop- handej voor de wijze waarop de belangen van den Schager middenstand steeds door haar bureau zijn behartigd. Spr. dankt dan tenslotte voor de medewerking die hij tijdens zijn voorzitterschap van de bestuursleden en leden mocht ondervinden, wekt met een krachtig woord op niet alleen met woorden, doch ook inet daden de belangen van den middenstand te beharti gen. Spr. kan niet verhelen, dat de saamhoorigheid wel eens niet zoo is als ze wezen moet, aan ziekelijke uitwassen gaat ook onze vereeniging mank, wat ook hedenavond nog weer is gebleken. Men vergete niet dat straks een groot arbeidsveld voor ons klaar ligt. Het is de plicht van alle middenstanders ervoor te zorgen, dat we krijgen een gezonde middenstand. Na de familie Speenhof en de familie Polak het welkom te hebben toegeroepen, verklaart spr. dezen feestavond voor geopend. (Daverend applaus.) Schriftelijke felicitaties zijn ingekomen van den heer J. Cornelissen, burgemeester, den heer W. F. Gorter,, wethouder, den heer J. Schoorl Pz., den heer M. A. Kolster, Helder, voorzitter van het Grootbedrijf van de Kamer van Koophandel, het Bureau van den Nederlandschen Middenstandsbond te Den Haag, een hartelijk fechrijven van den heer H. P. Caarls, te Alkmaar, één van de oprichters, oud-bestuurslid der vereeniging. Een 20-tal kennisgevingen van verhinde ring waren voorts ingekomen. En toen werd met de afwerking van het program ma door de familie Polak en de familie Speenhof begonnen en zooals we reeds in den aanvang van ons overzicht schreven, dat geschiedde op de meest lofwaardige wijze, zoowel door de familie Polak al» door mevrouw Speenhof, den heer J. H. 8peenhof en den heer Speenhof Jr. Nommer 5 van het programma vermeldde de ge- gelegenheid tot speechen, naar aanleiding van het jubileum. Van deze gelegenheid werd een ruim gebruik ge maakt. allereerst door den heer Arntz, voorzitter van de Kamer van Koophandel, die wees op de groote activiteit van de Schager Middenstandsvereeniging en deze vpreeniging geluk wenschte met haar jubileum. Spr. huldigde den heer Schmalz voor de eminente wijze, waarop deze de belangen van den Middenstand in het bijzonder die van Schagen, behartigde. De heer Jb. Koster volgt met groote belangstel ling den ontwikkelingsgang van de gemeente Scha gen. Als er één plaats in het Noorden is die een groote kans heeft tot belangrijke ontwikkeling, dan is het Schagen en elke stoot, dien spr. daaraan kan geven, zal spr. gaarne geven. Belangrijke zaken zijn in 't verschiet, spr. noemt het kanalenplan, het groote wegenplan en tegenover deze plannen zal de Scha ger Middenstand hebben te stellen zijn werkkracht en ijver. Laat men toch dat gezeur, die herrie onder elkaar op zij zetten, maar als één krachtige massa opkomen voor zijn plaats. Schagen zal een plaats van groote heteekenis kunnen worden, maar daar voor is noodig dat men algemeen zijn schouders zet onder het streven van uw vereeniging. (Applaus?) De heer C. Roggeveen Cz. brengt, namens de feest commissie hulde aan den Voorzitter voor de wijze waarop deze de belangen van den Middenstand, in het bijzonder de plaatselijke belangen, behartigt. Voorzitter beantwoordt de verschillende sprekers, daarbij hulde brengend aan de heeren Arntz en Scheffel voor de vele diensten dio zij den Midden stand door hun ijverig werken .bewijzen. De heer J. W. Govers, complimenteert de jubi leerende vereeniging uit naam van de Vereeniging „Algemeen Belang" en wijst op de aangename, vruchtdragende samenwerking van beide vereenigin- ge*. De heeren A M. Kossen en J. Berends wijzen op het belang van het hebben van een sterke midden standsorganisatie en wekken op lid te worden van do Schager Handeldrijvende en Industrieele Midden standsvereeniging. Nog wordt het woord gevoerd door den Voorzit ter en de heeren Koster en Arntz, de verdere afwer king van het mooie programma heeft plaats, totdat tp ruim half twee door den Voorzitter het officieel gedeelte wordt gesloten. Het was Iaat in den namiddag voordat zij het .dpel van hun reis bereikten, maar Bernard Mad dison washoegenaamd niet moe en wandelde uit het station in de richting van MaJIory. De man, ■die hem volgde, buurde een rij'tuig en' rped naar het hoteL Dat was een vreemde wandeling voor Bernard Maddison. Twe egevooions streden in hem om de overwinning vrees en wanhoop bij de gedachte aan de verschrikkelijke orisis, die hem wachtte, en dat zachte gevoel, die innige, smachtende liefde die plotseling een gouden waas had geworpen over zijn koud, lésg1 leven. Maar toen hij den weg verlaten had en de heide was opgegaan langs het pad bij de rots, kwam de strijd plotseling tot oen eind Vóór hem strekte zich de open zee uit, schitr terend van kleur met donkere plekken van pur per en Jielle strooken van gele brem en het zon nelicht glanzend op de heuvels. Er was een aan- fena-am xuischen van de zee in zijne ooreh, een onkolonde, golvende, zilveren zee, de blauwe iiicht daarboven en de trissche krachtige wind, die ver sterkte en opwekking gaf. Iets van een buide onbe kommerdheid kwam over hem en verlichtte zijn hart. Het was noch do plaats, noch het uur voor droevige gedachten. Waar was de philosophie, die ze ook maar een oogenbl'ik herbergde? De toekomst en het verleden kan niemand Deheerschen, maar het heden was 'in zijn macht Hij zou het grij pen. Hij zou de vreugde indrinken, dio henx stond te wachten. t En terwijl hij daar liep over den zachten, voohti- gen heidegrond met de hoogo schoorsteenen van „Thurweil Court'' in de valltei vóór hem, stroomde rijke levenskracht vurig door zijne aderen en pen groote vreugde'hield herinnering verlamd en ver gulde zijn hart met blijheid. De goheele hartstoc- telijko zijde van zijne natuur word ontbloot door de omgeving en bij do gedachte dat ginds, daar be neden de vrouw, die hij lefhad, hem wachtte. Nog eens, er kwame wat wilde, moest hij haar in de armen nemen en haar stem wilde hij hooren. die trillen zou van vreugde over zijn terugkeer. Neg eens wi.'de hij haar gelaat omhoog heffen en in hare lichte, zachte oogen zien, vol van dat liefde- lichfc, dat nooit bedriegt. Nog eens ;wilde hij dat heerlijk feluk indrinken, oen langen, zoeten dronk en als dan het leven daarna eindigde, dan zou hij 'tenminste de grenzen van alle aardsche vreug de bereikt hebben. En plotseling stond hij vlak voor haar. Hij was Falcon's Nest" voorbijgegaan zonder een blik daar heen te werpen en was het groote pijnbosch binnen getreden, dat zich langs de rots uitstrekte. Hij was reeds dicht bij de plek waar zij eens hadden gestaan en keerde zich vervuld van de zoetheid van die her innering ter zijde om door de drie toppen heen te kijken naar de zee, zooals zij toen samen deden. Zoo stond hij, toen hij lichte, va9te voetstappen dichtbij hoorde en een weinig verbaasde kreet klonk als mu ziek in zijn oor, want het was haar stem. Zij stonden vlak voor elkander, de handen ineen. Op dat eerst,e oogenblik van groote vreugde spraken zij geen van beiden. Ieder poogde de werkelijkheid te beseffen, zich van de ontroering bewust te worden. De innigheid van deze vreugde vulde hunne har ten; hunne verbeelding, hunne voorstelling. Alles was omstraald met een gouden licht; nieuw gevoel ont waakte in hen en bracht hun openbaringen van zoo'n zaligheid als men niet uitspreken kan. Voor hen alleen scheen toen de zon en ruischten de zomer winden in de hoornen en zongen de vogels. De we reld was van hun of liever eene nieuwe van hun eigen schepping. Het leven stond nog vóór hen. Er was geen horizon, geen achtergrond. Ach. het is een groot ding, het grootste 'ding op aarde, te bëminnen en bemind te worden! Ieder van hen vreesde te 9preken. Het scheen alsof een enkel woord hen uit dien nieuwen hemel tot eene oude aarde terug zou voeren. Want die zacht ge fluisterde, hartstochtelijke woorden van hem. toen hij haar zacht in de armen trok en haar hoofd op zijne schouders rustte, zij waren nauwelijks woor den. En toen kwam weer eene stilte. Die duurde lang. He't was hem alsof zij eeuwig had kunnen duren. Maar de zon zonk in het Westen en een duistere schemer viel over de aarde. Toen sprak zij: „Lieveling, lieveling! Luister naar mij. Ik moet je eene bekentenis afleggen". „Eene bekentenis! Jij?" deed hij hoeren. Hare wangen kleurden zich van schaamte volgens haar gevoel. Haar tong werd zwaar. ZHj had aan hem getwijfeld. Het afschuwelijke hiervan benauwde'haar als eene nachtmerrie, maar toch beefde haar stem niet. „Je herinnert je die laatste woorden van Rachel Kynaston bij haar stenen?" .Ik heb ze nooit vergeten," antwoordde hy «til. „Zij gaven mij eene opdracht. Ik maakte mijzelve wijs. dat die heilig was. Luister, lieveling, luister en haat mij. Ik ben tot een paar detectives gegaan. Ik betaalde hen om jou in de gevanzenis te brengen dat heb ik gedaan, ik, die je liefheb. Maar trek je arm niet weg. Ik heb dit gedaan. Het was voordat ik inzicht had. O. wat heb ik geleden! God! Wat heb ik geleden! Het was een doodsstrijd voor mij. Vergeef het me. ik wil niet weggaan, vóór je me ver geeft." Hij keek zwijgend op haar neer Zijne wangen wa ren bleek, en zijne oogen keken ernstig. Toch was En daarna had in vroolijke, opgewekte stemming een geanimeerd bal plaats onder leiding van den beer Polak, vormende het slot van dezen uitmuntend geslaagden feestavond. MUZIEKTUIN. Zondagavond Bood de Muzioktuincommissie ons alweer een concert aan, en wel door do Sohager Orcheefcvereeniging, onder leiding van den heer Tb. I. Hovenier. Ondanks het voor een buiteui- oonoert minder gunstige weer (het was winderig en vrij guur), wae' er weer een flink bezoek, het zooveel ste getuigenis voor de populariteit van onzen Muziektuin, want als men in aanmerking neemt, dat er in deze omgeving enkele kermissen waren, welke toch ook haar liefhebbers .trekKen, dan moet men zich verwonderen, dat er Zondag avond zoo vele mensohen present waren. Het was een heei aardig concert dat ons geboden werd, door de Schager Orohestvereeniging, het samenspel was zeer goed verzorgd, het klaatvofiime voldoende, en daarbij was het een varieerend pro gramma, al met al factoren, welke samenwerkten om een mooien avond te vormen. Het publiek gaf dan ook herhaaldelijk van zijne voldoening bBjk door hartelijk applaus. Wij hoorden na de pauze Concert-ouverture van Franche. en Songe d'Amour après le Bal van Cribulka, welke beide lieve nummertjes uitstekend werden vertolkt. Voor de Muzdektmnoommissie werd deze avond nog in een ander opzicht, behalve dan door hqt zooveelste geslaagde oonoert, een avond van groote voldoening en bevrediging en wel doordat Zondag avond Let duizendtal leden werd overschreden. Toen de oommissie haar taak begon, was niemand der leden zoo optimistisch, dat geloofd mocht worden aan 500 leden. En thans is het duizendtal bereikt en zelfs overschreden. Geen beter getui genis voor de groote activiteit en goede opvattin gen van hare taak der commissie, dan dit heuge lijk feit, ook geen beter bewiis dat de muziektuin de harten van het groote publiek heeft veroverd. Zooals bekend, was voor het 1000e lid een yerrasr eing weggelegd, en deze nu viel ten deel aan Mej. Tonie Erontmann, die vereerd werd met een keurige schilderij in vergulde lijst, zijnde een tergroo ting van een foto van den Muziektuin, naar een opname van don. heer Bol te. Tevens ontving het 1000e lid een gratis lidmaatschapskaart. Het heugelijk: feit gaf den Voorzitter van 3e Commissie, den heer Schoorl, aanleiding tot een hartelijk toespraakje in de volgende bewoordin gen: Dames en Heeren, Het is met zeer veel genoegen, dat ik vanavond als voorzitter van de Muziek tuin- commissie een oogenblikje het woord neem. Er zijn nl. tenminste drie redenen voor de comm. om zich te verheugen. Weliswaar doet het ons leed. dat we van avond niet zulk heerlijk warm weer hebben als we in den laat9ten tyd gewoon waren, het weer echter lc zoo ongeveer het eenige artikel dat we niet in de hand hebben. Juist echter, dat op een tamelijk kou den en guren avond als heden de tuin zoo goed be zet is. is voor ons een klaar bewijs voor do groote po pulariteit van onzen tuin.. In de tweede plaats doet het ons zeer veel genoe gen, dat vanavond één onzer Schager Muziekvereeni- gingen uitkomt: en het hartelijk applaus van het pu bliek bewijst wel, dat men er gelijk over denkt ala de Muziektuincommissie zelve, nl. dat deze vereeni ging ons een keurig concert geeft. Door allerlei oor zaken kwamen tot heden weinig of geen Schager vereenigingen uit, maar het concert van hedenavond er geen toorn in te bespeuren. „Ik zal je vergeven. Ellen", fluisterde hij, „neen, er is niets te vergeven. Zeg me allèen maar dit: twij fel je nu niet meer aan mij?" „Nimmer meerl" riep zij hartstochtelijk uit. „God vergeve mij dat ik ooit aan je getwijfeld heb! Het is al9 een vreeselijke droom voor me, maar het ligt ver achter mij en do morgen is gekomen." Hij kuste haar nog eens en opende zijne armen, met een zachten, gelukkigen lach streek zij heur verward haar glad en hand in hand wandelden zij langzaam verder. „Je bent lang weggebleven", fluiserde zij verwy- tend. Hy zuchtte toen hy haar antwoordde. Hoelang zou zijn volgend afzijn moeten wezen! „Het heeft mij even lang geschenen als Jou. lieve", zeide hy. „Ieder oogenblik. van jou venvijderd heb ik als een verloren oogenblik beschouwd iri mijn leven", j ..Dat is heerlijk", antwoordde zij. „En nu je hier bent. blijf je nu?" M „Tot het eind", zeide hij somher. ..Je weet. Ellen dat ik in doodsgevaar verkeer. De middelen, die ik om het te ontwijken buitenslands dacht te vinden, jheh ik daar niet gevonden." Zij dacht aan die brieven, gekocht en veilig ver brand en zij drukte zijne vingers. Ze zou hem het I nu vertellen. j „Zij zullen je ihl nie.t langer meer van niij wegne men. Bernard", zeide zij zacht. „Kus mij nog eens lieveling". 1 Hij boog zich en nam haar gelukkig opgeheven ge- ilaat met zijn kroon van golvend, goud haar tus- schen zijne handen, haar innig aankijkend De ee- •;dachte aan alles, wat hij zoo spoedig kon verliezen. veroorzaakte in hem eenen pijnlijken .-angst en hy i keerde zich met bevende lippen en doffe oogen af. „God geve dat zij het niet doen!" riep hij vurig uit. j„Als het nu kwam, hoe zou ik het kunnen dragen?" I Zij wandelden zwijgend voort Toen veegde zii. die veel meer reden had of dacht dat zij had, dan hij |om hoopvol te ziin. de tranen uit hare oogen en sprak troostend. Zij zouden geen vinger durven lez- gen op Bernard Maddison, wat zü ook gedaan moch ten hebben met den armen Bernard Brown. Zijn croote naam zou hem voor verdenkinc bewaren. En toen hij haar zoo hoorde praten, durfde hij haar niet tc vertellen van de mannen, die hem buitenslands gevolgd waren, dat hij, ook nu ongetwijfeld bespied j werd. Hij liet haar doorpraten en veinsde haar hoop te deelen. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1925 | | pagina 1