SAM IS DOOD.
élüii aangenomen, om voortaan geen Ijondéii mevr
in de door ben bediende bussen te vervoeren, of
schoon de onderneming dit, in overeenstemming met
liet gebruik bij piattelandsbussen, ai jaren gedaan
had. In overeenstemming met dit besluit werd de
zer dagen aan een jjiffrouw met een hondje de toe
gang tot de bus geweigerd. Vertoogen van de zijde
der superieuren tot den conducteur gericht mochten
niet baten en bij den directeur geroepen, zeide de
halsstarrige conducteur, dat hij. geen instructies ver
wachtte van dezen inaar. alleen van zijn mede-con
ducteurs en -chauffeurs. Dies werd de man wegens
insubordinatie ontslagen. Met een „onofficieel©" sta
king als gevolg. Men kan zich de verzuchting van j
den directeur begrijpen, die tot een persman zei. dat
een volgenden keer het personeel misschien zou be
sluiten sommige passagiers voor niets te vervoeren!
VAN HOOG TOT LAAG.
Men kent het Amerikaanscbe Tecept: van kantoor
jongen door eigen vlijt, doorzettingsvermogen en nog
vele andere deugden tot aanzienlijk zakenman, hoofd
van eon groote onderneming, die ook weer vele kan
toorjongens bezigt, die kans hebbon om door enz.
Zelden hoort men echter, dat die aanzienlijke zaken
lieden weer bard achteruit hollen, zoo bard. dat zo
in plaats van opnieuw postzegels te plakken, als in
het begin van hun loopbaan, zakjes moeten plakken
of andere werkzaamheden moeten verrichten die
men gemeenlijk in verband brengt met de pensions
van vrouwe Justitia. Toch is dit dezer dagen ge
beurd te Dayton in Öhio, waar een aanzienlijk za
kenman (zie" boven), president-commissaris van een
fabriek, oen spaarbank binnenstapte en zich 5000
pond toeeigende na het personeel^ met een pistool in
bedwang te hebben gehouden. Financieel© moeilijk
heden hadden hom tot dezen ongewonen stap ge
bracht.
DE REIS VAN DE JBUTCK".
De Buickauto is na zijn 'reis om de wereld-, waar
over wij meer dan oens berichten hebben gebracht,
teruggekeerd op de plaats van vertrek, nl. de stad
Flint in Michigan (Ver. St.), na meer dan 50.000 KM.
te hebben afgelegd door de meeste landen der wereld
en zelfs in minder tijd, dan de Amerikaansche avia-
teurs noodig hebben om dit interessante uitstapje te
volbrengen.
De auto een gewone „Touring" werd naar
men weot van het eene land naar het andere, uit
sluitend door do agenten van de Buick en wel 350 in
getal, bestuurd. Zij volbracht dus het geheele par
cours zonder „verzorger", desondanks kwam zij te
Flint aan niet alleen zonder dat het noodig was ge
weest ook maar een enkele van haar onderdeelen te
doen vervangen, doch zelfs zonder de minste reparatie
te hebben ondergaan. Het voorgeschreven parcours
is zeer nauwkeurig gevolgd.
Er is naar mijne meening geen volk, dat zooveel
van dieren houdt als het Engelscho vclk.
De liefdo voor dieren vindt men in alle rangen cn
standen terug.
Neem eens uw dictionaire en zoek het woord „pet"
op. Er zullen allerlei vertalingen achter staan, maar
niet die vertaling, die U noodig heeft om precies het
woord: pet-dog of pet_poney of pet-goat to verklaren.
Wij zouden zeggen: lievelingshond, lievelingspaard1
of iïeveüngsgeit en toch is het niet precies hetzelfde.
Het Engelscho „pet" beteekent eigenlijk iets meer
en wel, dat een persoon aap een bepaald dier heel
bijzonder gehecht is.
Op enkele sport-uitzonderingen na is de Efigelsch-
man niet wreed tegenover dieren. Ik zeg sport-uit
zonderingen, want natuurlijk is het met honden ach
terna zitten van vossen en vooral van herten niet
bepaald zachtaardig.
Men kent echter in Engeland geen hondenkarren
en het is mij altijd opgevallen hoe Engelscho tou-
risfcen in Holland of Vlaanderen zich plotseling met
den armen trekhond bemoeien en, indien zij wreed
heid zien, moeite, tijd noch kosten sparen om den
wreedaard bestraft en verbetering aangebracht te
krijgen.
Wanneer men hier in Engeland woont en men
komt weer eens op het Continent dan valt dadelijk
de ongemanierdheid der Continentale honden op.
Dat eeuwige blaffen en 'aanvallen van auto's, fietsen
en voorbijgangers kent men hier in Engeland niet.
De honden hier hebben gelukkig betere manieren
maarworden ook nièi eeuwig hetzü door dwaze
meesters en meesteresse of door kwajongens tot
blaffen en aanblaffen aangezet.
Zie een paard en kar in Holland staan, let eens
op als er jongens in de buurt zijn, honderd tegen een
wordt het dier gepest. Dit komt hier in Engeland
niet voor! De Engelsche-jongen heeft dat nu een.
maal niet in zich.
Wat hebben de kinderen hier altijd veel „pats",
veel lievelingen. Honden, konijnen, duiven, Guinoo-
sche 'biggetjes en wat al niet. ik, die gewend was aan
de alleraardgsto behandeling van Guineesche big
getjes door Engelsche kinderen, bracht er een paar
jaar geleden eenige mee naar Holland. Ik heb ze
aan Artis moeten geven, de kinderen van verschil
lende families konden niet nalaten "de diertjes te
beulen.
Het opsluiten in een koekjestrommel, hetgeen nog
tijdig ontdekt werd, was nog een der zachtaardigste
kwellingen. Van den zomer maakte ik mee hoe een
knaapje" van 4 jaar in den Haag de jonge poesjes
knauwde en een ander knaapje van 4 jaar buiten,
een stok genomen had, een ladder opgeklommen
was en een nest met jonge zwaluwen had uitge
stoken. i
Enfin, ik kan nog allerlei voorbeelden, die ik toe
vallig ontdekte, noemen en herhaal: dat komt hier
in Engeland niet voor Liefde voor dieren is hot En
gelsche volk aangeboren. Ik woon bulten, vlak bij
een gehucht vol arbeiderswoningen, ik heb hier nog,
nooit nesten zien uithalen. Ik was van den zomer
nog geen twee dagen in Holland of ik had al een
paar jongens uit een boom gejaagd en een pak op
hun broek gegeven. Natuurlijk bemoeiden dadelijk
een paar ouderen zich er mee, waardoor ik nog ge-1
dwongen werd aan die mijn bokskunst tó vertoonen,
waarvan ze niet terug hadden. Blijkbaar waren zij
gewend dat een meneer zich kalm liet uitschelden.
Zij kwamen mij later herhaaldelijk tegon en namen
do petten af. Sans rancunnl
Verleden week zag ik do Boy al Wolsh Fusileers,
Londen doortrekken, om de Scots Guards af te los
sen, die op manoeuvre gingen. Vooraan liep een geit,
fevolgd door een prachtig cortège van verzorgers.
)ie geit is de „mascott" der fusiliers, een geschenk
van den koning. J)at juist een geit de mascott der
Welsh fusiliers is berust op de traditie, dat in de
oudheid bij de Keltischo stammen, welke Wales be
volkten, de geit bijzonder in aanzien was.
Eigenaardig zijn de linten, die van de schouders
der soldaten-verzorgers afhangen. Ook dat berust op
traditie. Toen de staartpruiken werden afgeschaft,
verzochten de Iersche fusiliers als gunst om die lin
ten te mogen dragen om aldus de in hun oogen zeer
het aanzien verhoogendé staartpruik]es to vervangen.
Gij' hebt geen idee. boe een mascott door allo sol
daten van het egiment vertroeteld wordt. Het dier
is de „pet" van eiken soldaat van het regiment
Andere regimenten hebben weer andere dieren als
„pet" en „mascott", het lijkt misschien kinderachtig,
maar het getuigt toch weer van de aangeboren lief
de der Britten voor dieren.
Nu wij het toch over mascotts hebben, moet ik u
wat vertellen van Mddemoiselle Lenglen. Een kennis
van mij had de Internationale tenniswedstrijden in
de Belgische kustplaatsen Westende bij Oostende en
Knocke bijgewoond. Hij had gehoopt de beroemde
Susanna te zien spelen, want dat was aangekondigd.
Susanna zou ook gekomen zijn maarmen had
haar condities niet kunnen of willen aanvaarden, nl.
om door een der groote families, in een der groote
villa's als gast te worden uitgenoodigd. Nu, waarom
wilde niemand haar als gast hebben? Omdat, de
verdere condities luidden: plus moeder, vader on
mascott-aap. Naar mijn zegsman mij vertelde, was
er altijd éen dezer drie in de oogen van de villa
bewoners „de trop" geweest, bescheidenheid gebood
hem verder te zwijgen, ofschoon hij liet doorscheme
ren alsof het do aap nier was geweest.
Heeft U de „Zoo", de Londensche Artis, wel eens
bezocht? Indien u in Londen komt, moet u dat be
paald doen. alleen al om te genieten van de pret der
kinderen, die op verschillende dieren olifant cn ka
meel mogen rijden.
Ik zou'dat genot ook zoo graag aan, de Hollandsche
kinderen, die Artis bezoeken, gunnen.
Tot een der attracties in de ,JZoo" behoorde enke
le jaren geleden het ijsberenpaar: Sam en Barbara,
Sam kwam, nu 25 jaar geleden, in de Zoölogical Gar-
dens. (afgekort: Zoo; spreek uit Zoe) als tweejarig
jongeling. Hij was gevangen op Nova Zembla en
stamde dus waarschijnlijk af van do ijsbeeren, dio
hot Willem Barentsz en zijn makkers zoo lastig ge
maakt hebben.
Nadat Sam een paar jaar een jonggezellenlevcn
gevoerd had, kreeg hij een echtvriendin, een allerlief,
ste jonge ijsberin, Barbara genaamd. Het jonge paar
bracht de wittebroodsweken met klappen uitdeelen
dror. want Barbara wilde zeer beslist „bazin" spelen
in het berenhuis. Sam. die als jonggozel natuurlijk
alles voor zich gehad had, verzette zich aanvankelijk
maar als verstandige man gaf hij de vrouw toe en
had nu rust en vrede in het huisgezin.
Helaas was het berenpaar niet zeer gelukkig met
de kindertjes. Vijftien aren achtereen werden er
jfongo ijsbeertjes 'geboren, maar of het kwam
ornaat zij gedurende de LondonSohe mist ge
boren werden of om dat Barbara niet i>roedes de
moedorplichten nakwam, zeker is het dat zij nim
mer iang in het leven bleven.
Barbara was daar nooit rouwig om en liet duide
lijk merken, dat zij kinderen lastposten vond en
Sam een schat.
Na een gelukkige eclhtveroeniging van 19 jaar
stierf Barbara. Sam was ontroostbaar als weduw
naar en toen men hem trachtte te troosten, door
hem een jonge ijbesrin, Lizzie genaamd, als tweede
vrouw to geven, bleek dat geen suoces.
Sam's verdriet en leeftijd maakten hem saai
in de oogen van Lizzie, die hem soms „en plein
publier een tik op zijn neus gaf, zoodat Sam;s
tanden, dio toch. al los begonnen te zitten, ram
melden.
Lizzie kreeg-zoo genoog van den .ouden hoer,
dat zij ten slotte van het terras naar benoden
sprong en daardoor een einde aan haar leven te hebben en h9t daarna te hebben weggeworpi
en aan een mislukte liefdesroman maakte. Hoewel men geruimen tijd met politiehonden heelt gi
Sam bleef om Barbara treuren. Ondanks Lizzie zocht is het mes nog niet gevonden,
was hij niet meer uit de apathie, waarin hij door
het verdriet gezonken was, op te heffen. DANKBAARHEID.
Hij verzorgde zich slecht, wilde niet meer baden Een Nederlander in Duitschland schrijft d.d. 25 Ai
en toen Lizzie weg was werd dat zoo erg, dat mem gustus aan de N. R. Ct.:
hem naar een achteraf gelegen hok moest brengen, Toen de inflatie van de mark in het najaar 1!
omdat hij eon schande voor zijn omgeving dreigde zeer groote gedeelten van het Duitsche volk tot w;
te worden. hoop bracht, heeft het Nederlandsche volk op kracl
Steeds erger word Sam's toestand, todat de di- tige wijze hulp gebracht. Ook mij was het vergun
recteur van de Zoo zag, dat hot hun plicht was pin aan de organisatie dezer hulpverleening mede te wei
aan Sara'S loven eon einde te maken, daar hot ken. Dit werk op zich zelf was buitengewoon danl
leven Sam slechts tot last was en pijnen hem meer
meer gingen
Eon kogel heeft Sam uit zijn lijden verloet.
Zijn huid was reeds lang te voren, besproken]'
door een lid van Koninklijk Zoölogisch Genoot-'
schap te Londen en het geraamte zal een Museum
sieren.
Zoo zal Sam na zijn dood nog van nut zdjn.
Dl andere ijsbeoren in de Zoo hebben deze
laatste dagon geprofiteerd van het teit, dat bekend
gemaakt was, dat Sam moest sterven.
Honderdon kobben Sam nog willen zien on
vertroetelen, maar daar Sam's hok achteraf on
moeilijk te vindon was, zagen de moesten dezer
welwillende l>ezoeker8 en' bezoeksters andere ijs-
oeren voor Sam aan en gaven bun de /ekkere
brokjes, voor Sam's galgemnaal bedoeld.
De een zijn dood, is de ander zijn prooi.
isgeschied. Dit huwelijk kan wel nooit plaats
hebbon cm dan zou ik niets krijgen. Ik geef jo
een week <im er over te denken, of daar wij tegen
over elkaar duidelijk zijn, een week om. duizend
pond bij elkaar te krijgen. Voor het oogenblik.
adieu.' 'En met een beleefde buiging vertrok Pa-
troceni.
Eammerton wierp zich achterover in irijn stoel
on vorzonk in gedachten. Wroeging over hetgeen
hij gedaan had, gevoelde hij weinig. Hij betreurde
zeer, dat hij zoo diep in Patrocefs macht was
geraakt, doch zonder diens hulp had hij zijn
plan nooit kunneh mvtooren en dan was alles voor
hem verloren geweest. Wat nu betreft, die duizend
pond bij elkaar te krijgen, daar hoefde hij niet
wér to denken, maar hij sidderde bij de gedachte,
dat- hij ontmaskerd zou worden. Was echter de kans
daarvoor groot? Als de graaf zoo vastbesloten was
contant geld mee naar huis te nemen, waarom ging
liij dan niet- dadeiij'k aar Wheldrake? Waarom
bracht dan Patroceni gewetenloos als hij was, zijn
goederen niet naar de markt, waar de beste prijzen
£e maken warenP Daar kon slechts een reden voor
zajn. Hij "kon zeggen wat hij wilde, maar de graaf
was lang nïot gesteld op een ontmaskering van
hem, Hammerfcon, waarbij hijzelf, PaJfoocenl in oen
treurig licht zou verschijnen. Do week ging voor
bij en hij liet niets van zich hoeren.
Nu onderschatte de kapitein de bekwaamheden
van den graaf ten zeerste, toen hij tot do gevolg-
trekking kwam, dat Patroceni hem niot aan do
kaak kon stellen zonder zichzelf ©veneens bloot te
geven. Voor een man aJs de graaf beteekende dat
niets. Hij wist natuurlijk, dat Ham morton te
Wrottsle^ met de kaarten knoeide; voor een in
gewijde als Thij, was Hammerton'e methode ter
stond duidelijk en hot kon niet anders of een der
bedienden moest daarbij geholpen hebben. Het had
met lane geduurd of een schrander man, als de
graaf had ontdekt, wi© het was en voor hij
Wrottslev verliet had hij 's mans naam en adres
opgeschreven en wist, waar hij hem ten allen
tydo vinden kon.
Toen nu de week bijna om was on Patroceni niets
van Hanimerton had vernomen, achtte hij het
hoog tijd zich Wheldrake's adres te verschaffen-
Dat w.-iA niot moeilijk; doch hij vernam, tot zan
toieurstelling, dat Wheldrake op reis was 'en nie
mand wist waarheen-
Bitunentanflsrti Nieuw»
OUD .WEST FRIESLAND.
Woensdag werd te Hoorn de eerste jaarverga
dering gehouden van het historisch genoot
schap „Oud-Westfrieeland", onder leiding van dr.
G. C. van Baleni Blanken .yan Spanbroek.
De vergadering was hooi druk bozocht door per
sonen uit alle doelen van het land.
De agenda werd vlot afgewerkt; uit het jaar
verslag Bleek dat .er 99 ledon waren, welk getal
baar. Wat is mooier, dan in nood verkeerende m<
demenschen te mogen helpen? Vooral, als het, zooal
hier. menschen betreft, die door gebeurtenissen,, gehe!
buiten hunne schuld, in ellende geraakten. Maar alj
men dan later, als deze steunactie al weer lange
tijd voorbij is, nog eons op zoo treffende wijze, al
mij dit dezer dagen geschiedde, het bewijs der dani
baarheid der in 1923 noodlijdenden ontvangt, da v'
heeft men toch dubbel pleizier van de toen verleend '1!
hulp.
Reeds in den zomer van het verschrikkingsjaa x
1923 was ik begonnen met een zeer ongelukkig ou Ai
ochtpaar t.o helpen. De man was blind geworden e
had daardoor zijne betrekking als ^boekhouder ve] ,Ót
loron. De vrouw was ziek. De eenige zoon was violij V'
in een klein orkestje en verdiende ook al niet g< for
noeg om zijn klein huisgezin van man, vrouw e i'.
één kind met het allernoodigste te voorzien, zoodj og
hij vader en moeder, die in het geheel geen inkou D
sten bezaten, ook niet kon ondersteunen. Den oudo D
man" ging het zoo slecht, dat hij op een goeden, cie,
liever kwaden dag, van uitputting op -straat inee p
zakte! Einde 1923 moesten niet alleen de beide oudj( en
maar ook de zoon met zijne familie ondersteund woi roc
den. Dezer dagen brengt mij nu de post een klei B
briefje, waaruit ik allereerst een bankpapiertje va Io<
10 mark neem. Het briefje zelf tooverda mij de tn p
nen in de oogen en zal mij altijd één van mijne moo V
sto levenservaringen blijven! Hot luidde, vrij vg e
taald:
In dankbare herinnering aan Uwe menschlieveni rei
- - - - i,- - jhulp in moeilijke tijden, peem ik de vrijheid u hie n
gedurende do vergadering aangroeide. imcdo een gift voor uwe, door de stormcatastropl
Plannen werden besproken voor den arbeid m zoo zwaar getroffen landgenooten, toe te sturen, u-
het nieuwe verceiu^ingsjaar; daarbij hoeft het klmt er van ovcrt;:iKd zijllt Jnt d(rae gave- uit m ivo
bestuur de opdracht gekregen te onderzoeken de meevoelend hart komt en dat ik het toeval dankbat I
mogchjkhoid van het opnomen dor Westfnesche ben, hoe trouriK ooU de 00rznnk is. dat mij peiPcrei r0,
taai met de fonogTtmf (zang en per om. Ook werd i heid ?(„„t u te mogen bewijzen, ho6 dankbaar z be
gesproken over het filmen van de folklore in vyesfc uwe hu]p denken.
mesland, waarmede eerder met de boerenbruiloft Waarhij niet vergeten mag worden, dat deze ma he
reeds een begin ia gemaakt. Deze film is in lndie ook tegenwoordig nog geen ruim bestaan heeft, ma &-c
hoofdstuk: ix.
Dood verklaard.
Nadat hij zijn voorgevoel zijn tegenstander naar
het hoofa had geslingerd, .ging Wheldrake onmid
dellijk naar boven naar zijn kamer. Hij begreep,
wat hem te wachten stond; dat do zaak mét
geheim zoil blijven, daarvoor waren er to veel
personen tegenwoordig geweest en hij wist, hoe snel
dergelijke verhalen overal hun weg vinden. Hij was
onschuldig, maar wier zou dat gelooven? Een kans
bleef hem slechts en wel, dat het komplot, waarvan
hij het slachtoffer was, nog eens aan het
licht zou komen. Ilij'moest natuurlijk onmiddellijk
Wrottsley verlaten en opstaande belde bij.
Op het geluid hiervan Sprong Chisel op en
haastte zich naar zijn meesteer toe te gaan.
Breng mij een jachtooetuum, en houd je gereed
om mij binnen een kwartier uit te laten. Ik ga
wandelen naar Bottlesby, en neem daar den
nachttrein, die er 's morgen^ om vier uur aan
komt. Tien rniuten voor tweeën,'' ging hij voort op
zijn horloge ziende; „Ik heb ruim den tijd daar
voor. Jij zult mijn "boeltje wel bij elkaar pakken
Nen met den eersten morgen trein volgen.'
„Heel goed, mijnheer/- antwoordde Chisel en.
daarna zonder verdere opmerking zijn ordere uit-
voarend. f "f" f "J-
Zooals moer menschen, die ton onrechte beschul
digd worden,schuwde Wheldrake de aanraking met
menden.. Hij dacht, dat iedereen dien hij ont-.
moette die ellendige geschiedenis van Wrottsley wel
zou gehoord hebben en hij had niet
geheel pngeljjk; want dank zij de bemoeiingen van
Hammorton, was het verhaal snel overal verbreid.
Hoe meer Wheldrake over zijn toestand nad.ach.ty
des te zwaarder zag hij de zaak in. „Ik moet mijn
noodlot dragen, er is altijd nog een kans, dat er
licht in de duisternis zal komen. Ik kan niet helpen,
maar ik geloof dat Hamerton -afwist van Pafero-
ceni'3 .schandelijke, beschuldiging. Laat. ik eens
nadenken. Wacht, ik herinner mij, ik wierp mijn
portefeuille op tafel en liet jzo daar een minuut
of tien liggen voor wij gingen zitten om te spelen.
Hot is mogelijk, dat zij er toen mee geknoeid heb
ben, hoewel het gewaagd was; maar welke beweeg
redenen kunnen zij hebben om mij als een val-
Bchen speler -te brandmerken ?.v
Wordt vervolgd.
en in Amerika zeer gunstig ontvangen.
Ook zaï getracht worden meer Westfriesch proza
in druk te verkrijgen.
Daarop werden do prijzen uitgereikt, verkregen
bij de prijsvraag naar Weatfriesohe eon-aoters en
liederen, bestaande in medailles en getuigschriften.
De liederen werden voorgedragen door mevr. We
ger Sleeswij k,. geb. Van Balen Blanken, te Span
broek en verwierven groote instemming.
Na do pauze sprak Prof. Kernkamp uit Utrecht!
over Westfticsöne zeevaarders, en ging hierbij den
bloeitijd van Hoorn's zeevaart na, speciaal de schip
pers Bontokoe, De Vries on Brouwer besprekende,
waaruit de vergadering oen goeden indruk kreeg
van het loven en streven in dien tijd. De rede werd
luide toegejuicht.
Daarna zongen mevr. SootersVéSü Balen Blan
ken uit Vlissingon (alt) on de heer Frans Paezic
van Haarlem: (tenor), met Jan Boda aan den
vleugel.
Het gezelschap werd later ontvangen door het
gemeentebestuur van Hoorn, waarbij Burgemeester
Bisschop van zijn gevoelen ten opzichte van hot
genootschap zoo dééd blijken, dat de heer V. Balen
Blanken oen bijzonder geestige rede hield tot
beantwoording daarvan.
Hierna bracht het gezelschap oen bezoek aan het
bijzonder interessanto Westfriesche museum, onder
geleide van het bestuur van Vreemdelingenverkeer,
waarna in het Parkhotel de voorzitter van V.V.V.
de heer F. H. Holsmuller, ter gelegenheid van)
deze eerste jaarvergadering - een logmedaJje aan
bood, ontworpen door den juwelier Van Straten
alhier, die in dank werd aanvaard.
Tot slot van dezen dag werd oen diner gegeven in
hotel De Roskam, waarin dr. Van Balen Blanken,
die zelf eon der bokroonden in de prijsvraag was,
een van zdjn inzendingen zeer humoristisch voor
droeg.
ONVERANTWOORDELIJK.
In verband met de inschaling van vee voor de
buitendijksche landen, welke Dinsdag en Woensdag
heeft plaats gevonden, was den veehouders aange
zegd. dat wegens het veelvuldig voorkomen van
mond- en klauwzeer, geen vee zou worden toegela
ten, dat niet gedekt was door een vervoerbewijs.
Bij de eerste inschaling wist een veehouder, bij
wiens vee mond- en klauwzeer-geconstateerd was,
en die dus zijn vee niet mocht vervoeren, toch .een
aantal koeien op de weide te drijven, meldt de „Tel."
De politie was echter op haar qui vive en toen de
veehouder gisteren probeerde elf koeien tusschen een
koppel gezond vee van eon ander op de weide te
drijven, nam de politie de beesten in beslag cn wer
den 'deze op de gemeentelijke schutstal geplaatst.
In overleg met den districts-veearts werden de
koeien getaxeerd en na betaling van de taxatie- en
stalkoSten werd hot vee weer vrijgegeven, terwijl te
gen den veehouder proces-ver baal werd opgemaakt.
Deze loopt nu de kans, dat de kantonrechter zijn
vee verbeurd zal veridjjèn, terwijl bovendien de
weide, waarop hij den eersten dag zijn vee heelt ge
dreven, hesmet is verklaard.
GEEN GEMEENTE-BIJDRAGEN.
Gedeputeerde Staten van Noord-Holland hebben
niet goedgekeurd de besluiten van de gemeenteraden
van Nieuwer-Aanstel en van Anna Paulowna, waar
bij deze bedragen beschikbaar stelden voor de slacht
offers van de stormramp. Gedeputeerde Staten gron
den deze beslissing op het feit, dat hierbij geen ge
meentebelang betrokken is.
ONHANDIG.
Te Wageningen had een jager, sergeant te Ede,
toen hij op de uiterwaarden op een eend schoot, het
ongeluk, in plaats van de eend, twee jongens te tref
fen, die naar de jacht stonden te kijken. Zij werden
bloedend in het gelaat verwond en door een genees
heer verbonden. Do wondon zijn niet ernstig. Tegen
den onhandigen jager is proces-verbaal opgemaakt,
terwijl zijn geweer in beslag is genomen.
MET HET MES.
Gisteravond tusschen 11 en 12 uur begaf de 23-'ja-
rige P. J. de B„ wonende in de Houtstraat in Den
Haag, zich door de Vlamingstraat huiswaarts. Op den
hoek van Groote Markt en Vlamingstraat ontmoette
hij vier hem geheel dnhekende personen. Dezen ke
ken hem zoo strak aan, dat hij in het voorbijgaan
vroeg: Heb ik soms wat van jullie aan.
Dit bleek den onbekenden niet te bevallen. Zonder
verder iets te zeggon trokken twee hunner de jassen
uit en maakten zich gereed om te vechten. De 20-ja-
rige loopknecht J. J. T. uit do Krusemanstraat trok zijn
mes cn wilde de B. daarmee te lijf.
De B. schijnt den messtepk door te schoppen heb
ben willen afweren, wat hem echter niet is gelukt; het
mes is in zijrf lichaam gedrongen, ter hoogte van de
maagstreek. Hij zakte bloedend ineen en moest in
een café binnengedragen woredn.
dat hij hard moet werken, om voor vrouw cn kil p.
on schoonvader te zorgen. De> oude vrouw is intu te
schen gestorven.
Voelden, toch alle menschen zóo als deze kleine mal
BIJVOEDEREN VAN MELKVEE IN HET LAND. vil
Door do Friesche Mij. van Landbouw is een oi
derzoek ingesteld naar de voor- en nadeelen van b
voederen van melkvee in-het land. Aan de hand va dit
de ingezonden rapporten der afdeelingen zijn do vojhe
gende conclusies, opgesteld:
1. Het bij voederen van melkvee In de weide blij
nog dikwijls achterwege, ook wanneer de omstandi v.
heden dit wenschelijk maken. Redenen hiervoor zij gi
ongewoonte, meer werk, hooger uitgaven voor veovo ve
der, twijfel aan directe of indirecte voordeelen.
2. B- onvoldoenden grasgroei is tijdige bijvoodorii
noodzakelijk om den voedingstoostand en dus h ri
productievermogen op peil te liouden. To lang wacht! n
vCreekt zich. v,
3. Bij aantasting door mond- en klauwzeer is b gi
voederen eveneens noodzakelijk om verzwakking f
gen te gaan en spoedig herstol der produtie mogelifij
te maken.
4. Het verstrekken van krachtvoer in den zom 1<
wordt slechts onder zeer bepaalde omstandighed
rendabel geacht.
5. Bij geil gras wegens overmatigen regenval wo I
bijvoedoron in het land gewcnscht, doch praciis 1
moeilijk uitvoerbaar geoordeeld, daar droog ruwvi n
der het eerst in aanmerking komt.
Betreffende den invloed van het bij voederen op
hoedanigheid der zuivelproducten is zoo goed I
niets bekend. t
6. De nazomer en nog meer de herfst kan de dac
baarste periode van het bijvoederen in het land w«j <3
don genoemd. Vooral het indirecte voordeel, dat
dieren in veel beter conditie don staltijd ingai c
moet niet uit het oog worden verloren.
7. Bijvoederen is het meest rendabel te achten l|
hoog productief en bij onvolwassen melkvee. Vooral!
het najaar is hiermedee rekening te houden.
8. "Verstrekt men het bijvoeder regelmatig op vaS
tijdstippen, dan voorkomt men reeds grootendeelp hf
onrustig worden der dieren. Gebruik van een zomei
stal, geregeld iets in koekvorm geven gedurende de 1
geheelen weidetijd, weiden in kleine koppels, ongs
zien aanbrengen van het ruwvoer, tijdelijk vastzette
aan een stek. enz., zijn middelen om het bijvoederen I
vergemakkelijken. Zindelijkheid en verwijderen
resten is bovendien vereischto.
9. Zijn er overwegende bezwaren togen het bijvof
deren in het land. dan is tijdelijk opstallen en vree
stallen in. den herfst zeef aanbevelenswaard. Dit goli
vooral voor den greidboer. die minder dan de boui
boer aan bijvoederen gewend is, en in het bijzond!
voor bedrijven in de laagveenstreek.
DAT MAG NIET.
Het besluit van den raad van Veenendaal om f 9
uit de gemeentekas te storten voor de slachtoffers va
de ramp te Borculo, is door Ged. Staten van Utree
niet goedgekeurd, zoodat bel; bedrag, door den hu
gemeester reeds opgezonden, in de gemeentekas mo
worden teruggestort.
De opzending van de gelden door den burgemecs
was volgens Ged. Staten bovendien op zichzelf e
fout, aangezien betalingen uit de gemeentekas alle
door den gemeente-ontvanger en dan nog slechts
een door burgemeester en wethouders gegeven bevr
schrift van betaling moeten geschieden. De uitzon!,
ringsbepaling van art. 213 der Gemeentewet kon h
niet worden ingeroepen, omdat het ten deze geen bi
tengewoon geval van dringenden spoed betrof. Bove
dien was dat artikel niet behoorlijk nageleefd, dot
dat in het raadsbesluit de aanwijzing van de 'middel
tot dekking ontbrak.
De commissie tot inzameling van de gelden heeft?
voorbaat in dit geval voorzien en voor eventueeleï
rugbetaling f500 van de opbrengst der collecte in p«
gehouden.
EEN MOOI VOORBEELD.
Het Vad. vertelt:
Dezer dagen wilde een bekende industrieel metX:t
auto Borculo binnenrijden. Men weet. dat dit nu
meer altijd zoo gemakkelijk gaat en dat de marecl#8
see toeristen aanhoudt. Ook ditmaal werd de 8^',
tegengehouden.
De bezoeker legde zich onmiddellijk bij het vörfwj,
neer. doch vroeg een collectant, daar hij eon £lfj
wenschte af te dragen. De collectant kwam al g&uy
en de bezoeker zei: Hier is f500! En bier is f501
van mijn vrouw! En bier is f500 van mijn dochter--
En bier is f500 van mijn chauffeurW'
De marechaussee kwam toen vlug tusschenbeide cr
zei: O.maar dè.n mag u natuurlijk wel passeeren
Neen antwoordde de bezoeker, ik wil mij ?al
Dadelijk waarschuwde men den geneeskundigen de bepaling houden: dat. waar 't om gaat is nu afge
dienst, die de B. naar het ziekenhuis overbracht. Daar dragen en als om 5 uur de versperring opgeb0V01
achtte men operatief ingrijpen noodzakelijk. Vannacht wordt kom ik wel terug!
is de operatie verricht. Ofschoon de wond zeer ernr 1
stisr is, acht men direct levensgevaar niet aanwezig. DOOR ONDEUGDELIJK ROOKVLEESCH.
Toen do politie ter plaatse kwam. waren do daders Deze week zijn te Gorinohem in drie "gezinnen eenl
al gevlucht. Al spoedig had men echter een spoor en g> ut roeren ernstig onguste!! gewordon door het ge
vannacht heeft de politie de twee vechtersbazen van bruik van rookvieesch. De menschen werden cenlg'
hun bed gelicht. De kameraad van T., G. T. S„ wordt uren nadat zij het vleesch genuttigd hadden, zeer od
verdacht van medeplichtigheid. passelijk, en kregen hooge koortsen. Nu zijn zij in zoc
T. heeft vanmorgen bekend, met het mes gestoken verre hersteld, dat zij het bed weer kunnen verlaten.
