DE PRINS DER REIZIGERS.
Seclamey,
LICHT OP
Gemengd Nieuws.
vermis tot 1 mrad. gevt, wegens verduistering van
geld ten nadeele van den timmerman P». Boon van
Texel. Getuige Boon verklaart aangesteld te zijn ge
worden als bewaarder vah roerende goederen van de
wed. Buize, op welke goederen door den deurwaar
der beslag was gelegd. Boon had den bekl'. - gemach
tigd). de zaak bij' de advtofcaton flSfire. Bosman en Zei-
lemaker te Alkmaar te regelen, terwijl 'beklaagde
van het geld dat hij in deze loskreeg, dan de hol ft
zou mogen behouden.
'Bekl. wist f125 te verkrijgen, maar heeft daar
van noodt f ©.50. aan Boon afgedragen, doch heeft het
geheele bodrag voor zichtelf gehouden.
(Voor deze verduistering was aan bekl. een maand
gevangenisstraf opgelegd.
De O. v. J. vroeg bevestiging ven vonnis, met last.
tot onmiddellijke gevangenneming van bekl.
TEN DERDE MALE.
De derde en laatste zaak was eveneens teigen do
zen W. van Bgmjond. Hij' had wegens verduistering
van geld een vonmis tot een maand gevangenisstraf
en stond heden in verzet tegen dat vonnis terecht.
In deze zaak heeft bekl. zich te verantwoorden! om
dat hij f21 ten nadeele vah den koopman J. P.
Riemers te Texel heeft verduisterd. Ctoaer voorwend
sel de f21 voor taxatiekosten noodig te hebben, heeft
bekl'. den heer Riemers, die een hypotheek van f 1800
wenschte, genoemd bedrag van f21 gevraagd1 en dit
bedrag van Riemers ontvangen, Dat geld is niet
voor taxatiekosten aangewend en nooit aan Riemers
terugbetaald, maar bekl. heeft deze f21 wederrech
telijk onder zich gehouden.
De O. v. J. vorderde ook in. deze zaak bevestiging
van vonnis en onmiddellijke gevangenneming van
beklaagde.
Uitspraken- heden over 14 dagen.
We dronken vandaag thee bij Sir William, die
nog geheel onder den indruk was van de ontvangst
van den Prins van Wales bij diens terugkeer in En
geland.
- Sir William was reeds bij de aankomst van den
kruiser „Repulse" te Portsmouth tegenwoordig ge
weest en had verder den geheelen zegetocht mee
gemaakt. Het was inderdaad een zegetocht geweest,
deze tocht van het schip tot aan wal en verder naar
Victoria Station, vervolgens naar 'Buckingham Pa-
lacé, gezeten naast zijn Koninklijken Vader en toen
alleen van Buckinghapa Palace naar York House, zijn
eigen paleis te Londen.
Laat ik U eerst over de reis vertellen. De reis naar
Zuid-Afrika was reeds geruimen tijd vastgesteld
doch moest opgeschort worden, toen plotseling het
kabinet Smits ten val werd gebracht en nieuwe ver
kiezingen in Zuid-Afrika noodig bleken. De nieuwe
verkiezingen brachten den nationalist Hertzog aan
het roer, doch deze bleek een gematigde politiek te
voeren, zoodat de tocht door kon gaan. Zoodra dit
bekend- werd, kwamen er achtereenvolgens drie
invitaties voor den Prins, een van Argentinië, een
andere van Uraguaij en een derde van Chili. De
uitnoodigingen werden aangenomen, want men weet
nu eenmaal in Engeland, dat er geen betere reizi
ger in „Engelsche stoffen in den méést uitgebreiden i
zin" bestaat dan Prince Charming.
Ruim 6 maanden is de prins op reis geweest.
Allereerst ging de tocht naar de Britsche West-
Afrikaansche kolonies. Gambia, Siërra Leone, de
Goudkust en Nigeria werden achtereenvolgens be
zocht en met groot succes. Grappig was de opmer
king van een inlandsch hoofd: we zijn zwart, maar
goed Engelsch. Daar de hand van Groot-tBritannië
nooit zwaar drukt in een kolonie willen we graag ge 1
looven, dat de inboorlingen best tevreden zijn.
'In Negeria reisde de Prins naar Kano, het meeat
naar 't binnenland gelegen punt van die kolonie en
trotseerde koorts en andere gevaren.
Daarna ging. het naar Zuid-Afrika. De prins had
de handigheid om bij de eerste de beste officieele
ontvangst eenige woorden in het Afrikaansch te
spreken. Het was geen lange rede, het was natuur
lijk een van buiten geleerd lesje, maar de Afrikaan
sch e burgers waren er toch zeer gevoelig voor, dat
de Britsche koningszoon „ons taal" sprak.
De jongere generatie der Afrikaansche boeren en'
burgers toonden hun sympathie voor den prins door:
in Stellenhosch zijn rijtuig in triomph door de stra
ten te trekken.
De Prins reisde rond door het geheele 'Zuid-Afri-
kaansche Territorium, door de oude Kaapkolonie,
zoowel als door Natal, door de vroegere Oranje Vrij-
staat en Transvaal, door Beetsjoeanaland en 'Rhode-
sia. Hij bezocht zoowel de slagvelden van den Zuid-
Af rikaanschen oorlog als het. graf van Cecil Rhodes,
hij zat te praten met eene oude Hollandsche Boeren
vrouw, zoowel als met een hoofdman der Swagi
Zoeloes.
Boeren te paard, formoerend een Boerencomman-
do, zooals in vroegere jaren in den strijd tegen En
geland, mannen met lange baarden, en baardelooze
knapen, kwamen bijna 200 man sterk ergens in het
„Veldt" den, prins begroeten. Hij reed met de Boe
ren, joeg met de Boeren, reed met de Engelschen,
Joeg met de Ehgelschen en was altijd ,good sport".
Volgens mijhe meening rijdt hij als een smid, trou
wens, dat doen de meeste Engelsch en, maar ze 'heb
ben allemaal geweldigen durf, rijden als lieden die
niet weten, dat je er ook af kan vallen en ook wel eens
je sleutelbeen of je nek kunt breken. Veel respect
voor de rijkunst van den prina zullen die stoere Boe-
renruiters niet gehad hebben1 wanneer zij hem er
vandoor zagen gaan, omdat hij zijn paard niet kon
houden en verkeerd bereed, maar drommel hij
durfde toch maar en dat met een rechterhand die
haif lam was van het handjes geven en soms 's mor
gens heel vroeg, nadat hij een paar uur te voren de
danszaal verlaten had en met alle aaRïige Aifrikaan-
eche meisjes gedanst had.
Neen, een vertroeteld koningszoontje was dat
kleine teeruitziende manneke niet. Er gingen- wel
twee zulke mannekens uit één zwaren Boer. maar
hij deed voor den dappersten'kerel niet onder.
Alles moest hij jagen, antilopen en „wildebeeste".
De Basuto's hadden bepaald pleizier in den Prins.
Die Basuto's hebben van 1859 tot 1884 tegen de En
gelsche overheersching gestreden», maar zijn nu
waarschijnlijk goede onderdanen.
Ik zeg waarschijnlijk, omdat je het bij die heeren
nooit kunt weten, maar de Prins was: de „schijnende
Zon", of „de Held van Vrede en Regen".
Die inboorlingen zijn zoo dom nog niet: Vrede, zon
en op tijd regen, mein liebohen was willst du noch
mehr? Die Basuto's hadden zelfs in Locarno geen gek
figuur geslagen en zeker zal elke landbouwer het
volmaakt met ben eens zijn: Vrede, zon en regenl
Dan nog „Ora et Labora" er bij en- klaar is Kees.
De Prins heeft Colenso.' Spinkop en Ladysmith
bezocht, ontmoette zelfs veteranon uit den eersten
Boerenoorlog van 1881 en een dier oude heeren zei:
Nu begin ik hoop te krijgen dat er van een waar
lijk Vereenigd Zuid-Afrika iets zal komen. Hij voeg
de er aan toe: „Kom je terug?" „Zeker", zei de Prins,
„indien ik eenigszins gelegenheid heb kom ik ze
ker terug".
De Prins vertrok van Zuid-Afrika naar St. Helena
en bezocht de woning van wijlen Napoleon de Groo-
te,. Wellicht hoeft hij hier even gevoeld hoe bijzon
der hard Napoleon het op dit onherbergzame eiland
gehad moet hebben, maarer'was dan ook een
Elba en een Waterloo geweest Onwillekeurig denkt
men dan aan den man te Doorn, die heeft het wel
veel genoegelijker dan de banneling van het ellen*
dige eiland St Helena. Willem van Hohenzollern
staat dan ook zoo ver van Napoleon als een musch
van oen adelaar. Hetgeen echter niet wegneemt, dat
een musch ook kwaad kan doen en meestal kwaad
doet aan degenen, die goed voor hem zijn en hem
tolereerèn. Zoo van Engeland uit bekeken doet Wil
lem thans leelijk en als de Hollandsche autoriteiten
hem niet den prang op den dunnen neus zetten, kan
daar nog allerlei onaangenaams voor die Hollanders
uit groeien, nl voor die ongelukkigen, die er niets
in te zeggen hebben, maar van export het moeten
hebben en liever geón kwaad bloed tegen Holland
gewekt zien.
Al spoedig verliet de Repulse het onherbergzaam
St. Helena om op Montevideo aan te stpren. Zes
tien dagon later landde hij in <ïe havon van de
hoofdstad van Urugalj en word hier bijzonder ge
huldigd, omdat Urugalj haar vrijheid te danken had
aan don steun van Engeland cn hoe dank zij Enj
golsch geld landbouw, nijverheid, handel en scheep,
vaart floreerden.
Te Montevideo werd van schip veranderd, de
kleine kruiser „Curlew" zou den Prins over de la
Plata rivier (Rio del Plata) naar Buenos Aire3 (Goe
de Lucht) brengen. Te Buenos Aires wachtte den
Prins een grootsch onthaal. Diners, bals, polo-wed
strijden, parades, rennen, landbouwtentoonstellingen,
niets werd het koningskind gespaard, want het moet
ten slotte wel een corvée geweest zijn. Steeds bleef
Edward Prince of Wales zich zelf. steeds goed gehu
meurd. steeds bereid te rijden, te jagen, te kijken,
te dansen, en vóór alles steeds handen te drukken.
Over de Andes ging het naar Santiago en Valpa-
raiso in Chili. In Valparaiso wachtte hem de eer om
zich zoowel goed zeeman als goed landbouwer te
toonen en hij toonde zich opgewassen voor zijn taak.
Hij moest weer terug- naar Buenos Aires, 'om te
Mar del Plata zijn trouwen kruiser Repulse te vin
den en daarmee de thuisreis te aanvaarden. De ele
menten bleken tegen hem. De Prins, die altijd op
lijd was geweest, nimmer op zich 'had laten wachten,
vernam, dat een sneeuwstorm hem den tocht met de
Trans Andesspoor verhinderde. Na eenig informee-
ren gaf hij den wensch te kennen dat de weg door
sneeuw en ijs gebaand zou worden en zoodra sneeuw
opgeruimd en ijs weggehakt was, spoorde de Prins
tusschen sneeuw en ijs.over een hoogte van 10612
voet naar Buenoö Aire9.
Hij wist dat sneeuwstortingen van allerlei aard en
sneeuwstormen hem bedreigden, zijn leven in ge
vaar konden brengen, maar de Prins versaagde niet
en ging.
Aangst kent Prins Charming niet. Hij heeft dat
reeds herhaaldelijk getoond o.a. in don oorlog toen
hij alle loopgraven wilde zien en herhaaldelijk op
een haar na den dood ontsnapte, in den oorlog toen
hij op een gewone fiets de legerorders bracht en
haalde en zich er niet om bekommerde of de route,
die hij nemen moest, juistonder vuur genomen
werd. Hij heeft het getoond in Negeria waar 'hij zich
niet door een cholera-epidemie liet afhouden van
zijh plan om de inwijding van een zendingskerk bij
te wonen. Hij heeft het getoond in Zuid-Afrika.
waar hij dwars door een district trok waar de slaap
ziekte heerschte, Late rtoonde hij het weer zooals
wij reeds zagen, in Zuid-Amerika. Hij stoorde zich
niet aan hitte, hij heeft gereisd bij een temperatuur
van 100 tot 115 graden. Hij heeft in het geheel 9000
mijl (1 mijl is 1G04 meter) per spoor en nog 3000
per automobiel afgelegd en was altijd opgeruimd en
een voorbeeld voor zijn omgeving.
Aan boord van de Repulse nam hij deol_ in de
comedieopvoeringen, in de kampen zong hij lied
jets, terwijl' men om het kampvuur geschaard zat
ot lag. Hij is wat men hier in Engeland noemlfc:
good sport. Dit heeft hij weer bewezen gedurende
de laatste dagen van de thuisreis. Men kreeg
aan boord van de Repulse draadloos bericht, dat
Pred Rramley, de groote Labour Partyman te
Amsterdam overleden was en Vrijdag 16 October
te Londen op Goldetrs Green zou worden begraven-
Een der marconisten aan boord was een zoan
van wijlen Bramiey. Dadelijk gaf de prins order,
om uit de machines van de Repulse te halen wat
erin zat, opdat Bramiey op tijd zou- zijn om zijn
vader de laatste eer te bewijzen. Men kan begrij
pen, dat dit inneemt en dat natuurlijk o'n de
Eerste Minister èn de Minister van Marine maat
regelen namen om Bramiey zoo tijdig van boord
te halen en naar Londen te brengen, dat de gevoel
volle daad van den Prins succes zou nebbon en
Bramiey tijdig te Londen zou aankomen.
Kan men begrijpen, waarom men van Prince
i Charming houdt?
I Eindelijk, na ruim 6 maanden op reis te zi.m
geweest, zette de PrinS' weer voet op Brit&ciien
bodem. In het geheel heeft hij in die manden
met zeereis en al 25.000 mijlen 1-10.000 K.M.")
I afgelegd.
Zijn broeders de Duke of York en Prins Honry,
(Prins George is met zij'n schip m do Chincesche
wateren) waren naar Portsmouth gereisd orr.
hem te verwelkomen. Alle hooge autoriteiten uit
Portsmouth waren mede aanwezig om den Prins
j welkom te heeten bij zijn betreden van den Brit
schen bodem. De Prins scheen wel' verheugd to
zijn, dat hij weer thuis was.
De broeders drnkten elkaar hartelijk do hand,
de burgemeester van Porthsmonth las1 oen aares
van welkom voor, de Prins bedankte, waarna de
muziek speelde, de eerewacht van matrozen sam-
eerde en terwijl' de Prins zich naar den trein
getuigt van moed en vertrouwen ©enerzijds en van,
groote loyauteit «anderzijds.
Het was een triomphtooht,die tocht door de
Londensche straten, a£h het gejuich scheen geen
einde te komen.
Aangekomen op het Paleis, waren daar reeds de
Koningin met de Oonnaughts> die tezamen direot
van het station, naar het paleis waren gereden dn
nu mpt Prinses Mary en Lord' Laecelles het Ko
ninklijk viertal opwachtten. Even later verscheen
de geheele Koninklijke familie op het baloon en
nam een schitterende ovatie van het publiek in
pntvangst
Daar 6tond de Prins, tenger in zijn schitterende
uniform cn onder den grooten beromuts, wat ver.
mooid zou men neggen, maar innemend als steeds,
j Hij heeft iets bijzonders en dat bijzondere, het
geen niet precies .te definieeren is, maakt dat hij
overal vrienden maakt, overal graag gezien wordt,
overal verzocht wordt om nogmaals te komen.
Is dat niet een eigenschap, die elke handel»-
reiziger den" Prins zal benijden?
De Prins van Walles is dan ook de beate handels
reiziger voor Groot-Bri tannië.
Zes iaar geleden begon hij zijn loopbaan als rei
ziger, hij heeft nu alle Britsche Dominions etn Ko
lonies bezocht, was buitendien in Japan an Ameri
ka en heeft overal' harten gewontnen en daardoor
de banden .tusschen de bezochte' landen en zijn'
Vaderlaudschen bodem hechter gemaakt.
De Koning heeft van den terugkeer van zijn
oudsten zoon gebruik gemaakt om naar alle door
den .Prins bezochte gewesten telegrammen te zen
den, waardoor hij van de relaties die bestaan,
met vreugde gewaagde.
Nu is daarmede roorloopig de taak" der. K»
-ninklijke familie beëindigd en is het woord aan
Kabinet en Volk.
Regeering en Volk moeten nn zorgen) dat de re
laties van den Koninklijken handelsreiziger benfut
worden. Laten zij dat nu, dan zon dat encrm te
betreuren zijm doch niets -afdoen aan de schitte
rende prestaties van den
Prina der Reizigers.
zouden geslaagd zijn, wat in tusschen bijna niet is.
t» nemen ls, ergens een omwenteling door
zetten, dan weet ae verdere burgerij thans to
Kloven in de handen, eczeem, dauwworm en alle
jeukende huidkwalen worden spoedig bedwongen
door 'Foster's Zalf. Inderdaad een probaat genoest-
middel. Per tube f-1.
Voor rijwielen &en motorrijtuigen moet het licht
op: Donderdag 22 October om 5.20 uur, Vrijdag, 23
October om 5.18 uur.
Voor andere rij- en voertuigen een half uur later.
begaf, j'uichte het scheepsvolk en publiek uitbundig
Terwijl de trein zich in beweging zette, liet weer
de muziek zich hooren, de bemanning van de Re
pulse, aan boord waarvan hij eenige maanden
geleefd had, juichte haar gewezen Koninklijken
gast oorverdoovend toe.
Zoo góng het naar Londen.
In Londen regende het pijpesteeltjes, hetgeen
echter niet verhinderde, dat duizenden en inog
eens duizenden, do meesten at een uur en somis
langer te vroeg Stonden te wachten op den_ terug
keerenden Prins. Zeker is, dat het vrouwelijke ele-
ment sterk' in de meerderheid was. De te volgen
route van Victoria Station, dat vlak bij het Buo-
kingham Palace ligt, was ^net het oog op nieuws
gierigen en belangstcllbnd'en uitgebreid, zoodat er
geen overmatig gedrang zon wezen en leder zou
kunnen zien. Toch waren er plekkdn waar het
publiek 20 man dik stond." De chef 'dor Politie had
buitendien gemeend, rekening te moeten houde*
met de geweldige populariteit van den Troon
opvolger, door hot publiek den raad te geven niet
naar Trafalgar Square te gaan en daardoor ge
drang te veroorzaken, doch Zich vooral' langs d'e
Oonge Mali, tusschen Trafalgar Square en Buc
kingham Palace op te stellen.
Aan het station waren de Koning dn de Konligin
aanwezig, om hun oudsten zoon hartelijk welkom te
heerten, verder de Duke of Oonnaught, diens Zoon
Prins Arthur, do Premier-Minister, andere leden
van het Kabinet-, Earl Beatty, als ohet van de
Vloot, the Earl óf Cavan, als -Chef van den Staf
van het Leger, Lord Salisbury,' Lord Methuen, de
Lord Mayor of London en tientallen andere hoog-
waardigheidsbekïeeders.
De Prins van Wales, alö Admiraal1 van de
Vloot te Portsmouth ingestapt, verliet den trein
als Coïonei' van do Wèlsh Guards. Hij was dus
nu de Kolenèl van zijn regiment van gardent uit
Wales, een schitterende uniform met den enorm
hoogen baremuts.
Het was mistig, gridrflelig weer, met hevige re
genbuien, maar niets kon het enthousiasme der
menigte afkoelen, toen de Koning met zijn drie
zoons langzaam door de slechts door politie afge
zette straten reed'.
Arme Mussolini. Wat zijt ge bang voor een aan
slag op uw loven. Hebt rij een kwaad; geweten?
Zie naar het Engelsche Koningshuis. De Koning
met de drie oudsten zijner vier zoons rijdt kalm
een speciaal' langen weg* door zijn miïlioenén-
hoofdstad en laat op zijn bijzondere wensch do
politie zorgen voor net handhaven der orde op
straat.
Daar zit veel moois, veel edels in, want het
COMMUNISTEN IN ENGELAND,
Uit Londen wordt gemeld, dat 'een Russisch pro
pagandist er in geslaagd is in een Engelsche haven
zonder pas binnen te komen. Spoedig vernam de po
litie. dat hij den trein naar Londen had genomen,
doch toen de trein aankwam, was hij verdwenen en
vond' men slechts zijn bagage, waarin communisti
sche propaganda-geschriften werden aangetroffen.
Anderzijds is in het mijnwerkers-district een huiten.
landsch communist aangehouden die daar acht
maanden lang in het geheim propaganda had ge
maakt. Hij "^al met vrouw en dochter het land wor-
den uitgezet.
MOND) EN KLAUWZEER IN ENGELAND.
In het graafschap Cheshire is op groote schaal
mond- en klauwzeer geconstateerd. 'Het vervoer van
vee naar Manchester en Stockport is dientengevolge
in eep streek van 15 vierkante mijlen oppervlakte
ANDERHALF JAAR IN EEN KOOL
De desa Tjihaoer-geulis lig% vlak onder den rook
van hef departement van gouvernements-
drijven en behoort practisoh gesproken tot de stad
Bandoeng, Zondagmidag (13 Sepc.) aldus het „Alg.
Ind. Dgbd.' kwam daar toevalligerwijze een
ambtenaar van het departement van oorlog, die een
kennis opzocht en, al pratende over mensehen en
dingen werd als curiositeit vermeld, dat er een
„gekke hadji'' 'in dezen kampong opgesloten zat.
EDe ambtenaar ging eens kijken en vond daarin
aanleiding dadelijk de politie te waarschuwen.
Ook een redacteur van evengenoemd blad begaf
zich naar bedoelden kampong op het oogenblik, dat
de politie een onderzoek instelde. Het fcoonel dat
hij voor zich zag was even weerzinwekkend als on
gelooflijk. Tegen een biHk-woning aangeplakt stond
©*n soort van groote krat, stevig voorzien van een
groot slot en ijzers afgesloten van licht en lucht,
zoodat alleen door de kieren tusschen de planken
ventilatie plaats had. En in die krat woonde een
mens oh, dien men in het duister ternauwernood
kon onderscheiden. De commissaris vrpeg aan den
bewoner van deze krat, wat hem scheelde.
Ik heb koorts, klonk een stem ik ben
warm.
Langzamerhand wenden de oogen aan het duister
en kon men de magere, uitgeteerde gedaante on
derscheiden van oen geelbleken inlander. Eenr ont
zettende stank maakte het welhaast onmogelijk
om lang boven den beerput, waarop de kist wa»
geplaatst, te blijven staan. Men zag, dat de op
gesloten man hier niet liggen en alleen in
zittende houding kon slapen.
Anderhalf jaar had deze man hier gezeten.
Eten werd hem gebracht door een gleuf in
de kist. De spijeresten werden nimmer opgeruimd.
Baden kon de man niet, behoorlijk slapen was on
mogelijk en altijd was om hem heen de ondrage
lijke stank.
Hier lag een mensob, verborgen voor het oog,
het einde -van zijn leven af te wachten ön zij, die
er iets aan kondeii doen, sohenetn, het niet te heb
ben geweten.
Slechts het toeval voerde de politie hierheen.
Toen was het ook uit. De hoofdcommissaris gaf last
den man onmiddellijk te verlossen. Met kracht
werd de stevig gesloten kist opengebroken, het
geen niet zoo gemakkelijk ging en na eenige mins
ten stond voor ons een vergrijsd, verwaarloosd en
ongeschoren mannetje, uitgeput, door de kniecto
zakkend en moeilijk knippena met de oogen, die
anderhalf jaar lang het daglicht niet meer hadden
aanschouwd. Alles aan deze man was verwaarloosd.
Men had hem een doekje gegeven om zich af te
vegen en dat was alles behalve het eten, dat men
hem als een hond had voorgezet. -
Onmiddellijk is daarop het mannetje wegge
voerd naar het hospitaal', waar hij verder zal wor
den onderzocht.
De loer ah was met het geval bekend, ook de
wedana van Oedoengbroong, die weieens gevraagd
had waarom men den man niet naar Buitenzorg
zond. Dat kostte te veel', had daarop de broeder
van den oude gezegd. En daar was het toen maar
bij gebleven.
TEGEN HET COMMUNISME IN HONGARIJE.
Men schrijft uit Boedapest aan de N.R.Crfc.:
Hongarije is ondanks groote moeilijkheden op
,den weg der beterschap. Op dezen weg had het
'land waarschijnlijk weer èen geheelen tijd kun
nen worden opgehouden, wanneer 't (tor r-Tti© niet
getokt ware, een groot commnnistenoomplot te ont-
'dekkenen de samenzweerders achter slot en grendel
Jfce brengen. Niet dat de communisten veel kans
hadden gehad Hongarije voor de tweede maal in
hun maent te krijgen. Tiet huurleger, dat het land
tengevolge van het vredesverdrag verplicht is te
onderhouden en dat aan Hongarije zoo scha/ndelijk
veel' geld kost, heeft althans dat voordeel, dat m
dat leger om zoo te zeggen ieder soldaat betrouw
baar is en zelfs, wanneer de communisten eriin
wat de heerschappij' van het proletariaat te
den hcmi aan dat zij niet alles zou -*03i om
'herhaling daarvan te voorkomen. De conrrauairte
hadden echter wel' op verschillende plaatsen staki,
(gen kunnen ontketönenv onlusten verwekken, niii
schien zelfs aanslagen op politici uitvoeren, hi
economische leven in de war sturen en ook" Hot
garijVs crediet in het buitenland groote scha
toebrengen. Een verder resultaat zou geweest iii
dat de partijen van uiterst rcohts, die thans 1
dagelijks aan invloed verliezen, weder aanziejjjj
■zouden zijn versterkt en dat do regoering w&«
sohijnlijk niet zou bobben kunnen verhinderen, dj
wekere organisaties, die tha-ns vanzelf doodbloedt
tot nieuwe macht waren ontwaakt.
Een van de ongunstigste overblijfselen uit
vroeger tijdperk zijn ook de voortdurende v&.
oordealingen wegens beleeddging van het staal»
hoofd of van de Hongaarsohe natie, dikwijls om
meest belachelijke redenen. Zoo werd onlangs u
afloop eener vergadering van een chrisbelijk-soci^
vak vereeniging het volkslied ingezet. Een der 34
wezigen zette daarop zijn hoed. op en verd^
Op de vraag van een buurman of hij niet r
het volkslied wilde aanhooren, antwoordde
dat hij dat reeds dikwijls genoeg gehoord had.
sultaat: aanklacht en veroordeeling wegens bi
diging van de Hongaarsche natie. Schrijver dJ
die werkelijk geen revolutionnair is; dacht bij
lezen van dit bericht, hoe licht hem hc^-
had kunnen overkomen.
PRESIDENT DOUMERGUE NAAR LONDENf
Uit Londen, 21 October. Volgens de bladen
er sprake van' zijn dat Doumergue, de president m
de Fransche Republiek, een officieel bezoek aan to
den zal brengen, ter bezegeling van de to Locam
verwezenlijkte versterking der entente cordiale,
DE ONTWAPENING VAN DUITSCHLAND.
Volgens een te Londen ontvangen bericht uit Ke
len is thans bij Krupp de vernieling van de mach
nes ter vervaardiging van geschut, welke de militair
Entente commissie van controle vijf jaar lang vrud
teloos had geëi9cht, begonnen. Dit achten de C&
lieerden een grooten stap in de richting van Duittó
land's ontwapening.
EEN GENTLEMAN-DIEF**.
'Dezer dagen zoo vertelt de Izwestia werd dei
dichter Demian Bjedny (een der meest op den voor-
grond tredende figuren uit den kring van „prolei
rische" literatoren) in een winkel een portefeuilt
welke hij een oogenblik naast, zich had neegelejl
ontstolen. De dader was onbekend. Dienzelfden avo'al
echter werd Bjedny opgescheld door...... den dief,
bekepde spijt to hebben van zijn daad nu daarden
een zoo voortreffelijk auteur benadeeld is geworda
Hij deelde daarom mede, dat hij' de portefeuille w«
in den winkel, waar de diefstal werd begaan,- had j
deponeerd en dat alles wat zich daarin bevond a
aanwezig was, met uitzondering van een klein gj
deelte "van het aanwezige geld, dat de dief reeds lui
aangesproken voor hij tot de ontdekking kwam wie
hij benadeeld had, eneen der laatst verschep
werkjes van dén auteur, dat do dief gaarne eeflige
tijd zou behouden om het te lezen!
Den volgenden dag heeft Bjedny in den winkel tijt
daar door een onbekende gedeponeerde portel#
in ontvangst genomen, waaruit inderdaad slechts hel
bewuste boekje - en een kleine som gelds ontbrak
Eenige dagen later heeft de „dief" nogmaals opgf
scheld, om te vernemen of de zaak in orde was geb
men. Tevens deelde hij mede, dat hij het ontvreentó
geld, zoo spoedig hij: daartoe in staat was, zou ten»
betalen!
O NTWAPENINGSCONFERENTTE.
Naar het R. C. bureau uit Londen meldt, verne®
de Daily Chronicle uit New York het volgende:
Toen Chamberlain to Parijs aan de jouraalj»
meedeelde, dat met medewerking van den Vmi»]
bond met succes een ontwapeningsconferentie R
kunnen worden bijeengeroepen, zeide hij niet I
wat hij- dacht. Op het oogenblik n;l. wordt, te M-
hington het houden overwogen van twee conferentie
en-vermoedelijk is dat ook te Londen het geval.
De eene conferentie die dan te Washington
moeten worden gehouden zou uitsluitend beott
king hebben op de zee- en luchtstrijdkrachten
plaats vinden onder de auspiciën van de Ver. Staten.
Daaraan zou dan moreten worden deelgenomen dooi
de Ver. Staten zelf, Groot-Britannië, Frankrijk, Italii
en Japan.
De tweède conferentie zou er een zijn onder df
auspiciën van den Volkenbond en betrekking hebbes
op de landlegers. Daaraan zouden deel nemen: Be'.-
gië» Groot-Bri tannië, Frankrij k, Italië, Du'itschland,
Tsiecho-.Slowa.kije. Polen, enz.
DE ONTHULLING VAN HET GRAFMONUMENT
VOOR PRESIDENT EBERT.
Zooals uit nadere, berichten blijkt, heeft de onthul
ling van het eenvoudige grafmonument voor d«
overleden rijkspresident Ebert n5g niet plaats
had. De plechtigheid zal geschieden op 1 Novembtf
Het „Berl. Tag.", dat -deze rectificatie geeft, neemi
ook geheel de -eerste bewering terug, dat de &uw
riteiten mevrouw Ebert op zeer onbeleefde wijze b«
handeld en haar buiten alles gelaten zouden hebba
De plechtige overdracht van het monument
de rijksregeering aan de stad 'Heidelberg zal geschh
den in tegenwoordigheid van de weduwe en do b
milie, terwijl de rijksregeering vertegenwoordigd
*Un.
Op den steen staan de woorden gebeiteld: „iw
drich Ebert" en het devies van den overledene: .«W
Volkes Wohl ist mein er Arheit Ziehl".
Aan weerszijden van het graf toeken is een mtf*
meren steen aangebracht, ter herinnering aan de
beide zonen van den eersten rijkspresident, die w
den oorlog gevallen zijn en van wie de een begraj
ligt in Prilep (Macedonië), de andere aan den O
min des Dames (Frankrijk). 1
MISSCHIEN OM NA TE VOLGEN?
De autoriteiten te Kassei hobben iets nieuwil*
dacht om de eigenaars van café's enz. minder P-,
wenschte gasten te doen kennen. Behalve een lijsj
dronkaards, wordt thans ook aan de caféhowji
een lijst gegeven met de namen van de
ruziemakers. De eigenaars zijn thans in staat dep j
lijke personen dadelijk -uit hun inrichtingen te «^1
DE FOKKERIJ VAN ZILVERVOSSEN.
D'e Parijsche berichtgever van het Hbld. beeft
langs geschrevenover de fokkerij van zilvervos*-
in Frankrijk en daarbij doen doorschemeren, dat"
exploitatie daarvan aan fopperij van het puM*
deed denken. Thans meldt een VD.-bericht til I*
rijs, dat de politie aldaar twee bankiers beeft af
gehouden, beschuldigd van oplichtiing tot een W*
drag van 600.000 .francs in verband met een der nw"
schappijen tot het fokken vanzllvervossen. 'Eer1 öJJJ
zoeking in het bureau van een der bankiers WfJJ
bovendien een nieuwe oplichterij aan het licht
een bedrag van meer dan 6 millioen francs,
een petroleummaatachappij betrokken is. De
ter dezer maatschappij werd eveneens aangenoM®
In „L'Oeuvre" vinden wij hog de volgende hip®
derheden over den zilvervossenzwendel, in Terf^
waarmede reeds dezer dagen een verdachte
teerd werd.' Stichter van de „Société frangalse P_
1'élevage du renard argonté" was de heer Anor«.L
vid. die naar men zich herinnert het publiek ui»
digde een tiende aandeelcn in zilvervossen te
pen. die in Savoie heetten gefokt te worden. 1"
maand tijds had hij reeds voor een millioen n»
aan deze aan doelen geplaatst. 'Eerst toen begon
vid er over te denken een werkelijk bestaan te Fto
aan do zilvervossen, waarvan hij sedert e«n
aandeel en verkocht had. Sommige koopers I
nen namelijk ongeduld aan den dag te legg0^ (ej,
„hun" dieren te zien, maar men wist dit bef 011 J
kens te ontgaan omdat het. zoo werd beween',
paartijd was gedurende welken do vossen W
wijfjes niet mochten worden gestoord.
