ZOGALS DE OUDEN ZONGEN...
DERDE BLAD.
GRATIS.
De dingen om ons heen.
Raad ïlarenkarspel.
FEUILLETON.
MlJNHARDTs
Zenuw-Tabletten .75*
Laxeer-Tabletten .60»
Hoofdpijn-Tabletten 60
Zaterdag 19 December 1925.
68ste Jaargang. No. 7762.
Wie zich met Ingang van I Jan. *26
opgeell els lezer van de Schager
Courant, ontvangt de nog verschijnende
nummers van December
De wereldtoestand' wordt op dit oogenblik be-
heerscht door twee vragen: ten eerste boe lang het
1 oog zal duren, alvorens Frankrijk goed en wel den
sprong door de ton van het staatsbankroet onder
neemt en ten tweede, wat de oplossing zal zijn van
het geschil over Mosoel en of Ebgeland en Turkije
elkander werkelijk in de haren zullen vliegen.
Van een1 wereldstandpumt is natuurlijk de tweede
vraag van hei grootste belang, omdat een nieuwe
oorlog thans al het werk van den Volkenbond zou
vernietigen en de kans op het tot standkomen van
:een werkelijke geregeld© situatie, beheenscht door
'rechtspraak in plaats van door geweld, voor afzien-
■baren tijd onmogelijk zou worden. Bovendien is een
konflici tusschen Groot-Brittannië en een Mohame-
idaansche mogendheid altoos iets van veel wijder, be
lang, dan dat der partijen, al ware het alleen omdat
lÊngeland zelf zulke enorme Mohamedaansche belan
gen heeft, waarin geen stoornis kan worden teweegé
gebracht, zonder dat er onmiddellijk een reflex volgt
op het geheele gebied van den Islam.
Ook is het van groote beteekenisv dat Rusland,
it tot voor zeer korten tijd den Chineeschen geene
raal Peng ondersteunde met geld en op andere ma
nieren, die hulp plotseling heeft gestaakt, zoodra het
conflict van meeningen over Mosoel een kritiek sta
dium begon te naderen. Blijkbaar wil Moskou zijn
hulpbronnen reserveeren voor het naastbijgelegen
dtiel. China, zal men te Mqskoui zeggen, is toch wel te
bolsjeviseeren. Dit komt vroeger of later toch wel te
recht. Maar de kans om Engeland dwars te zitten
door een geschil met een derde mogendheid op te
Wazen, tot een oorlog, een strijd, waarin wellicht ook
andere landen en volksstammen kunnen worden
rokken, is te mooi om te laten loopen, Vandaar
dat Peng het voorloopig zonder Russisch geld zal
[moeten doep en dat dus Angora weet te kunnen re
kenen op de volle ondersteuning.
I Een andere verklaring voor dit plotseling staken
van den steun aan China is moeilijk te vinden,
vooral nu de Russen voortdurend zoo hoog blijven
opgeven, van hun toenemende welvaart en goede
economische situatie. „Om het geld behoeven zij h^
niet. te laten" en daar Peng nog precies dezelfde pa
den blijkt te bewandelen van steeds, ligt ook hierin
geen reden om de hulp te staken, tot dusverre "door
Moskou verleend.
Turkije weet dus met vrij groote zekerheid, dat
Rusland meehelpt, als er sprake van is Engeland
ernstig dwars te zitten. Dat dan Perzië en de onte
vredenen, in Egypte en Indië niet zullen achterblij
ven om, moeilijkheden te maken, behoeft wel geen
betoog.
Inmiddels staat ook Engeland niet geheel alleen,
hoewel het natuurlijk als mandataris over Iraq in de
eerste plaats de spits zal moeten afbijten.
De toestand is namelijk, dat, na het advies van
•het Haagsche Hof. de Raad van den. Volkenbond de
plicht heeft, volgens het verdrag van Lausanne de
grenzen tusschen Iraq en Turkije vast te stellen, niet
bij wijze van bemiddeling of goeden raad, doch bij:
dwingende uitspraak.
Nadat het Haagsche Hof zich had uitgesproken en
Engeland, bij voorbaat zich had neergelegd bij het te
véllen vonnis van Genève, is bet natuurlijk nog wat
te plakken en te pleisteren doch Genève ontkomt
niet aan zijn plicht een regeling te maken. Ook al
zou deze niet naar den zin zijn van Angora.
De Volkenbond zelf heeft de plicht die uitspraak
te doen eerbiedigen. Niet Engeland. Niet Iraq. Doch
de'Volkenbond, wil deze niet zich zelf als 'n waarde
loos ding terzijde schuiven en zijn prestige geheel en
al Inboeten. Als de uitspraak niet naar genoegen der
Turken is en deze haar naast zich neerleggen, ont-
komt d© Bond er niet aan maatregelen te moeten
nemen voor de executie.
Alle mogendheden zijn dan verplicht hun mede
werking te verleenen tot de actie, waartoe in Genève
zal worden besloten.
Men krijgt de 'herhaling der „Zeven tegen Thebe",
behalve, dat 't er ditmael zevenenveertig zullen zijn,
die J nominaal deelnemen aan den strijd tegen
een. Indien dus Turkije den steun heeft van Rus
land, 'Perzië, misschien Egypte en verschillende
Mohamedaansche vorsten of naties in het Oosten,
kom: hiertegen zoo noodig geheel Europa in de
weer, waar niemand zulk een bijzondere aanleiding
heeft om Turkije welgezind te zijn.
Wellicht, dat deze overweging de Turken wat
meer handelbaar zal maken, ofschoon en dit mag
men als factor niet, onderschatten dat niet slechts
yele Emgelschen er niet. van willen hooron, dat er
nog meer geld in den put van Iraq wordt geworpen,
welk geld, volgens 'hen, alleen ten goede komt aan
de belangen dor Anglopersian 'Oil Cy., cn Royal
DutchnSholl, doch dat de concurrént sdier maat
schappijen, te weten de Standard Oil, alles heeft te
hopen van een Turksch bewind in Mosoel, Komt dit,
dan krijgt de Standard Oil de beschikking over de
zoogen. Chester Concessies en vischt de R iyal Dutch-
Shell achter het net.
Het feit, dat de Standard geen gebruik heeft ge
maakt van het .haar toegekend aandeel in de Mo- j
soelconcessies, doch liever, zonder verbintenis, op
zien komen speelt, is in dezen samenhang van veel
beteekenis.
Blijkbaar denkt men- dus in Amerika, dat het met
de overdracht van Mosoel volgens de grens van Brus
sel aan Iraq niet zulk een vaart zal loopen en ook
de voorwaarde, door den Volkenbond toegevoegd
aan de uitspraak, nl. dat Engeland nog vijfentwintig
jaar langer dan oorspronkelijk het plan was, het
mandaat over Iraq moet blijven troschen, geeft -te j
denken.
Hot woord is aan Angora, zeiden de Turken, toen1
de uitspraak bekend werd gemaakt Dit is ongetwij
feld juist.
Maar het woord is ook aan het Britsche volk en j
het is niet aan te nemen, dat 'het Parlement zoo
vriendelijk zal zijn zonder meer nog een kwart eeuw)
dezen lastpost aan te houden, die bovendien steeds,
aanleiding kan geven, tot een conflict. Conflict met j
Rusland en Turkije, nu Moskou de Turksche zaak
geheel ter harte heeft genomen, nu de kans blijkt te
beslaan Engeland den voet dwars te zetten.
De toestand in Frankrijk, hoe belangrijk oolc, is
niet van zulk een overwegende importantie, omdat
de remedie in de handen der Franschen zelf ligt.
Dat de franc aanhoudend daalt en zeer bedenke
lijke Duitsche allures gaat aannemen, is het nor
male gevolg van het politiek gedoe der heeren daar,
die uitgeven alsof zij het geld voor het opscheppen
hebben cn doodelijk schrikken, zoodra er moet wor
den gesproken van dekking.
Berekeningen van deskundigen wijzen er op, dat.
met behouden der tegenwoordige .belastingen, dus
zonder eenige werkelijke verhooging of wijziging wat
de heffing betreft, gemakkelijk een honderd millioen
goudfrancs meer zou zijn binnen te halen., alleen,
als men de belastingschuldigen durfde aanspreken.
Hiervoor heeft men echter zulk een groote vrees,
dat regeering en Kamer geen vinger durven uitste
ken en dat iedere poging in die richting uitloopt op
een ministerieele crisis.
Monzie. Caillaux, Painlevé, Loucheur, thans weer
Doumer, hebben het geprobeerd en bij allen is het
verkeerd uitgeloopen.
Waarom zullen wij onze kiezers tegen ons ih bet
harnas jagen? denken de geachte leden en dikwijls
zeggen zij het ronduit. Waarom, zouden wij stemmen
voor belastingverhooging en waarom zouden wij het
niet overlaten aan onze politieke tegenstanders om
zich impopulair te maken?
Doch daar die tegenstanders er even zoo over den
ken en de onplezierige taak ook weer afschuiven op
de andere partij, blijft de moeilijkheid even groot en
gebeurt er heelemaal niets.
Totdat natuurlijk op een mooie» of liever op
een kwaden dïg'de katastrophe komt en er geen hou-j
den meer is aan de inflatie.
En aan de bolsjewisten, die allang loeren op de
kans om in troebel water te visschen.
umKirjK.
Vergadering van den Raad op Donderdag 17 Re-
cember 1925, des middags 3 uur.
Aanwezig zijn alle leden.
Voorzitter de heer J. Burger, burgemeester, secre
taris de heer Jb. -Dam.
Na opening volgt lezing der notulen, die onveran
derd worden vastgesteld.
Voorzitter deelt mede, dat de aanbesteding vana het
electrisch net te Schagerwaard heeft plaats gehad en
gehoopt wordt dat nu spoedig met den aanleg een
aanvang wordt genomen.
Ged. Staten keurden goed de begrooting der ge
meente en die van het G.E.B.. het besluit tot het
converteeren van de geldlèening van f9600.—, welke
leening nu is geplaatst bij de locale boerenleenbank
tegen 5 pet.; de in de vorige vergadering vastgestelde
suppletoire begrootingen, en het besluit tot verkoop
van grond in den Voorpolder aan Van Dijk.
Van den heer Dr. Groenhart is een verzoek inge
komen om voor rekening der gemeente een wacht
kamer te doen bouwen.
Hoewel dit nu reeds het derde verzoek daartoe is,
hebben B. en W. het onderzoek nog niet volledig af
gewerkt en voorgesteld jvordt dan ook, om het ver
zoek in de volgende vergadering te behandelen.
Voor rekening der gemeente is in het St. Elisabeth-
gesticht te Alkmaar opgenomen geworden J. Korver
van Waarland.
Van het ambacht van Westfriesland, genaamd
Gecstmeramhacht, is het verzook ingekomen- van de
gemeente te mogen koopen een perceel water, groot
96.40 A. Uit de mededeelingen van denvoorzitter
blijkt, dat B. en W. zelf aan Geestmeramhacht ge
vraagd hadden dit perceeltje water van de gemeente
in eigendom te willen overnemen. Het is een perceel
tje dat behoort tot de Ringsloot.
I De heer Dekker informeert of er niets achter, dezen
aankoop steekt en vraagt of niet het eevaar kan be
staan dat de rietschokken worden afgestoken, wan
neer het water geheel eigendom van Geestmeram
hacht wordt.
Voorzitter stelt den heer gekker gerust, het wa
ter behoort tot den Raaksmaatboezem, wordt reeds
door Geestmeramhacht onderhouden en-het is dan
ook gewenscht dat de chaos die ten aanzien van het
"eigendomsrecht bestaat, verdwijnt en 'daartoe kan
de gemeente in dezen medeloopen. De gemeente heeft
niets aan dit eigendom./
Goedgevonden.
De op 10 December 1.1. gedane kasopname wees
aan, dat met inbegrip, van het op de postrekening
geplaatste in kas moest zijn en was f 1423.12
'De heer A. Kistemaker heeft zijn herbenoeming tot
armVoogd aangenomen,
HET IEDER JAAR TERUKEERENDE WERX-
LOO ZEN VRAAGSTUK.
Van de afdeeling Harenkarspel van de S.D.A.P.
is een adres ingekomen, waarin wordt gevraagd, nu
de werkloosheid in beperkte mate heersckt, te wil
len zoeken naar productief werk.
Voorzitter erkent dat er werkloosheid heerscht, al
is het gelukkig nog niet van ingrijpenden aard.
Het verzoek is pas ingekomen, B. en W. hebben het
nog niet behandeld en het is dus moeilijk.direct een
beslissing te nemen. Het is mogelijk als de dooi aan
houdt, dat er straks weer wat werk gevonden wordt,
maar het is ook mogelijk van niet. Spr. weet op
het oogenblik niet welk productief werk verschaft
zou kunnen worden, hij heeft gedacht aan het
snoeien van hoornen, dat onder leiding van iemand,
die er wat kennis van 'heeft, door werkloozen zou
kunnen geschieden. De rij boomen in Dirkshorn aan
den oostkant van den wég verkeeren ook in slech
ten toesiand. Spr. schrijft dat toe aan 't veelvuldig
graven, maar of ze nu al in zoo'n desolaten toestand
verkeeren dat ze gerooid dienen te worden, is een
andere vraag. Dat zou anders dan goed productief
werk wezen voor werkloozen. Het is evenwel mis
schien beter dat de raad zich in beginsel uitspreekt
om .te trachten productief werk te vinden .en dat
B. en W. dan eens kijken en overleg plegen met het
Bannebestuur.
De heer De Groot wijst op den slethten toestaqd
van de brug te Tuitjenhorn. Misschien zou dit werk,
na overleg met het Bannebestuur, door de werkloo
zen uitgevoerd kunnen worden.
Voorzitter zegt, dat hiervan nog geen sprake iis.
Het Bannebestuur, de ingelanden en Ged. Staten,
moeten eerst deze zaak behandelen en bovendien is
het nu niet' het geschikte moment om dergelijk werk
uit te voeren.
De heer De Vries ontraadt het snoeien van hoo
rnen door niet-deskundigen, want spr. is 'bang, nu
de boomen al niet best zijn, dat daardoor de rest
van kant wordt gemaakt. Als een zeer productief
werk noemt spr. het uitdiepen van1 een stuk van de
ringvaart hier, als dat gebeurde zouden alle schip
pers de vlag in top hij&chen.
Voorzitter zegt, dat Geestmeramhacht daarvoor
moet zorgen^ j
De heer De Vries meent dat overlég gepleegdJ ,zou
kunnen worden en desnoods de gemeente eenige te-
23.
Oorspronkelijk roman door
•LOUISE B. B.
-Jaap sprong op1, liep (do kamer heen en weer,
zijn gewoonte ais zijn opgewondenheid hdm te
machtig werd- „AJe vader de ellendige geschiedenis
Mort, wordt 't zijn dood. MoeilijkhedenBah!
Hoe kan eein m-an stranden op^ modemaakster
rekeningen? Drommels, Reyman,je verdient toch
genoeg bij ons! Vader was nooit zuinig op sala-
nssen valn 't personeel, veel1 royaler dan. grootpapa
jan. den Hey-mel'1 Ik herinnter mij, jaren geleden,
toen ik nog .een jongen was en je eerste vrod.w
nog leefde, en je vier kind-eren nog moesten opge
voed worden, hoe vader eens, waar ik bij was, te
genover mama, je gezin ophemelde. Hij 'kende ini
de heel© stad geen knapper, degelijker gezin, prees
tijEn ik herinner me ook nog, dat je toen
Veer beter gekleed ging, ein er téél welvarender uit-
zag. Van een kleiner traotenuerit heb je kans ge-
zien je vier kinderen een goede opleiding te geven!
.„Ja, wat dat betreft, goddank, mijin Mnderpnl
zijn bezorgd, het huis uit, getrouwd, of Ze hebben
kun brood!"
„Welnu, dan, je zorgen zijn. veel minder, je in
komen, vooral de laatste jaren, belangrijk ver
meerderd."
De boekhduder stond op, bleef voorzijn -stoel'
staan, zijn zenuwachtig gezicht vertrok in duizend
Ampels: „Meneer Jaap..., u heeft gelijk...! Vroeger,
3a, vroeger, toen was alles anders... zoo kalm en zoo
goed! Met groot heimwee, o, geloof me, kan ik
teijug wensehen naar dien ouden, geregel'den
golukkyig-sten tijd. Wij waren jong getrouwd, m'n
«erste vrouw en ik. Zij was ouder dan ik...., zij had
de leiding thuis.... dn, daar was vrede, welvaart*
•tiün zonen pasten goed op, zij werden groot, zij
SJiigdn successievelijk het hfois uit....; mijn vróuw
ffaetf..., mijn twee dochters kwamen tot haar be
«M**.» Ik bleef alleen op mijn. ouden dag—
i l- j rï0 gezelligheid van den huiselijken kring
gekend... en ik hertrouwde in de hoop nieuw gehik
jo vinden... Hij zweeg ev'en, toen- somber: „Wat
Ak meer vertellen, meneer Jaap, u weet de
rqst, merk ik
Jaap waa voor Reyman blijven stilstaan, de ham
nwÜ de zakken- Betty niet het ou^r op Je deur
spleet, izag de scherpe lijnen van zijn gladgescho
ren flink profiel.,
„Ik kan mij iniet voorstellen, Reyman, dat welke
vrouw ter wereld ook me tot daden brengen kani
die ik niet wil' begaainl"
Reyiman haalde met een wanhoopsgebaar do
schouders op. „Och...., wat zal ik hierop antwoor
den,, meneer Jaap, n heeft hoogstwaarschijnlijk ntag
geen vrouw lief!''
Jaap antwoordde iniet, Betty zag hem de lippen
vast opéén klemmen, van houding veranderen. On
derwijl ging de ander treurig voort: „U komt uit
een gelukkig gezin. we§t niet wat dat is, eeuwig
durend ongenoegen in huis, na het tegenovergestel
de, de behagelijke rust van tevreden huiselijkheid
gekend* te hebben... En als men' dan eindelijk na
veel opofferingen een schijn, van vrede veroverd
heeft..., de latente latngst omdie duurgekochte
rust weer te verhezen. Dan, in wanhoop, geeft
men toe, betaalt men telkens weer..,, aldoor, om
toch in vredesnaam rust te hebben!'' v
Doch Jaap schudde het hoofd: „En je Ondermijnt
je gezag op die manier! Wat iniet buigt, dat moet
breken Reymain,. Waarom, als je niet opgewassen
bent tegen die vrouw, maak je je niet I'os van'
haar?''
Weer schudde Reyman het hoofd. „Meneer Jaap,
ïk vrees dat wij elkaar nooit zullen begrijpen. Ik....
Tk.... beu pen oud man, mijn kinderen zijn bet huis
uit, boos op me,, om dat tweede huwelijk! Ik... ik...
voel' me alléén, en hoe vreemd 't ook. klinkt..
mijn eerste vrouw was Zes jaar ouder daln ik—
deze vrouw is jong.... mooi!'
„Maar arme kerel', stel je je dan één oogenblik voor,
dat zij van je houdt!'''
„Nu, tegenover u, wil1 ik wel bekennen, dat ik dat
ook niét geloof...., maar als ze het tegen me zegt..
in haar goede oogenblikken.... Och meneer Jaap, ik
heb niets anders meer, z0 is alles voor me... en ,als
ze maar vriendelijk tegön me is....!''
Hij barstte het uit, de_ hartstocht van zijn oud
mannenleven, die hem, ziende blind, kétende aan
een jongere; slechte vrouw.
Jaap haalde zwaar en diep adem; weer liep hij
op en neer, stond stil voor den ouden man: „Ik ge
loof, Reyman, je bent niet te helpen.'' Betty kon
tevreden zijn, rijn stem klonk diep en warm van
medelijden, -
Reyman s mond vertrok tot een bitteren grijns.
„Meneer Jaap, dat weet niemand beter dan ik zélf!
Nu laat ik me maar zakken, wie weet, hoe diep
nog misschien- Soms denk ik, laat ik maar pnlder-
gaan, dan komt de rust, eindelijk!''
„Hemel-— Reyman, je weet niet meer wat je
zegt Een mensohenieeftij d op één. kantoor, een
doodeerlijke, trouwe vriend van het Huis!''
Bij Apoth. en Drogisten,
gemoetkoming. in de kosten zou kunnen geven.
Voorzitter zegt, dat de methode van Geestmeram-
badht is om den moddermolen dan te gebruiken.
Waarschijnlijk zal dit uitdiepen in April gebeuren,
en het is ook hu de tijd niet voor afdammen .Bagge
ren met den beugel, is niets gedaan.
De heer De Vries gelooft wel dat het niet precies
de gewenschte wijze van werken zal zijn, maar als
er geen ander werk is is het ,toch een .oplossing.
De heer Francis wijst op de mogelijkheid, dat als
de doem een paar dagen volhoudt er weer wat werk
•kom.t en spr. zou het dan ook maar aan B. -en W.
•willen overlaten.
Goedgevonden wordt dat B. en W. dit vraagstuk
zoo goed mogelijk trachten op te lossen .en de toe
zegging wordt door voorzitter gedaan dat overleg zal
•worden gepleegd met het Bannebestuur.
m oAze uitgestjrektfc .gemeente is straat-
varli4Uting pap. gemeentewege ondJaeFliJlk.
Ingekomen is een verzoek ivan den Tuindersbond
.„Harenkarspel—Oost", met verzoek over te gaan tot
straatverlichting, te Waarland en daartoe enkele
lantaarns te plaatsen op kosten der. gemeente.
Ook dit adres is nog niet hoor B. en W. behandeld.,
Voorzitter gelooft ook niet dat het verzoek voor
inwilliging vatbaar is om de consequentie die daar
uit zou voortvloeien, n.1. de algeheel© straatverlich
ting in de gemeente voor rekening der gemeente te
nemen.
Door den heer Dekker, zegt voorzitter, is in de
voorlaatst© raadsvergadering reeds „gevraagd, na te
gaan de mogelijkheid de algeheele straatverlichting,
voor rekening der gemeente te nemen en hij heeft
toen gewezen op de straatverlichting te Zijdewind.
B. en W. hebben het rapport dat ingenieur Boom
voor Oude Niedorp had opgemaakt, onderzocht, maar
adViseeren niet in te gaan op het idéé om de alge
heele straatverlichting .voor rekening der gemeeijte
te nemen. Onze gemeente leent zich door hare groote
uitgestrektheid daar slecht toe. Minstens zouden er 100
lantaarns tnoeten branden, want te Dirkshorn zijn
er nu reeds 30, te Tuitjenhorn en IvalVerdijk 38, zoö-
dat er dan nog maar 32 overblijven voor Waarland,
Kerkebuurt en Schagerwaard. Door spr. ist vroeger
genoemd een bedrag van f 40 .per lantaarn als kosten',
doch het rapport-Boom geeft voor Oude Niedorp aan
.f 20 per lantaarn. Een dergelijk minimum-bedrag.zou
in onze gemeente wel niet bereikt kunnen worden,
want wiji hebben hier een ondergronds laagspan
ningsnet, zoodat palen geplaatst zouden, moeten wor
den. De aangenomen normaal kaassterkte der lan
taarns zou onvoldoende wezen en men zou dus krij-
jgen óf een onvoldoende verlichting, óf meer lan
taarns zouden moeten worden geplaatst.
B. en W. willen dus voorloopig geen straatverlich
ting voor gemeenterekening nemen, maar willen het
particulier initiatief laten, dqmineeren. Als men daar
toe ook in "t Waarland komt, zal de gemeente gaarne
steun verleenen, door het bijdragen van een sub
sidie.
De heer Dekker deelt mede, dat men in 't Waar
land bang, is dat het met het particulier initiatief
niet zal rondfoppen, maar spr. erkent dat als de
kosten voor electrisch'e verlichting f20 per lantaarn
zouden bedragen en hier bedragen de kosten f 17 k
f 18 per lantaarn', dan komt dat op hetzelfde neer.
ITet was niet de bedoeling dat de straatverlichting in
de geheele gemeente zou worden een electrische ver
lichting. De bestaande gasverlichting zou in haar
geheel door de gemeente kunnen worden overgeno
men.
De heer Francis wil (nu maar een besluit uitlok
ken of de raad voor geheele straatverlichting van
gemeentewege is of niet. Spr. wijst er op, dat de
gemeente zich daatoe slecht leent, een groot aantal
lantaarns zal j^odig, wezqn.
De heer Groen oppert de id'ée om te Waarland een
10-taT lantaarns te hebben en dan de .kosten te doen
drukken op het G.E.B. te iWaarland. Op die manier
•betaalt iedere verbruiker er aan.
De heer De Vries wil de verlichting ook voor
Waarlapd aan 't particulier initiatief overlaten. Het
is mooier dat men vrijwillig bijdraagt dan dat de
kosten weef op 't belastingbiljet komen. jSpr. ont
raadt het dat de straatverlichtingskosten zouden ko
men te drukken op het G.E.B., want een dergelijke
vermeerdering Van kosten zou het verbruik niSt in de
hand werken.
Voorzitter 'gelooft wel dat men nu te Waarland' wel
zal inzien dat de gemeente haar budget niet moet
bezwaren met zooveel kosten voor straatverlichting.
Spr. denkt dat het particulier initiatief ook daar wel
wat zal kunnen bereiken, hij wijst op Dirkshorn,
Tuitjenhorn en Kalverdijk en gelooft niet dat de
mentaliteit van de bewoners van Waarland minder
is dan daar. Wat de idéé iGroen betreft, daarmee
moet men voorzichtig wezen, de stroonfprijs is reeds
hoog.
Den heer Francis komt de idée-Groen wel aan-
nemelijk voor en een 10-tal lantaarns behoeft het
G.E.B. niet zoo te drukken, vooral niet als de ge
meente dan de gewone subsidie van f5 per lantaarn
verleent.
Na eenige discussie spreekt de Raad zich uat dat
„Och, meneer Jaap, ik had gespuwd op den man
die mij" voorspeld had, dat ik eens de kas bestelen
zou van Valn den Heymel en Bart els, de firma waar
mee ik oud geworden bein!''
Een zwij'gen weer; toen de stem' van den. ouden
boekhouder, scherp, met noodlottige berusting: „En
nu kafii ik mij" zeker ontslagen rekenen, meneer?'-
Jaap hief' verschrikt het hoofd óp. Botty zag
hoe een donkere blos rijn wangen Meurde, Jaap
met rijn gedecideerde trekken, den scherpen blik
rij'ner grijsblauwe oogdn, zag er gewoonlijk Veel
ouder uit, dan hij feiteHjk was4 hu verried de ver
legenheid op rijln .gericht de jeugd rijner zeven>
én twintig jaren. Hij liep weer in groote ontstelte-
nmis de kamer op en neder. Toen snauwde hij:
„Waar 'rijn die geldein gebleven?''
Reyman antwoordde met een hopeloos gebaar.
„Jawel1, ik begrijp je!" voer Jaap driftig en hef
tig uit: „In den bodemloozen put geworpen, waarin
je zelf nog eehs zult verdrinken!"
„Waartoe -meer woorden!'- Mank de deemoedige
sombere stem van den. ouden manj: „Ben ik orïfc-
sl'agen?"
„Neen, dat ben je niet, ezsl, dat is '-t juist dat
kan, datmag ik (niet doen! O, niet omdat ik ér tiet
macht niet toe 'hebMaar waar moet jij heen,
als wij je op straat zetten. En dan, het voor
naamste voor mijvader, die ontzien moet wordem!''
Betty hield de lippen dicht om eeh "kreet van
vreugde te smoren. De oude boekhouder staarde
een .paar seconden den jongen' man aan#met wijd
open oogefo van ver baring; toetn plotseling in rijn
geheel' de genade begrijpende, die hem1 werd be
wezen, stortte hij zich op zijm patroon, greep dienfe
handön: „O... meneer Jaap...!'- snikte hij
Maar Jaap trok rijn handen snel' terug eh Zeide
norsch„Laat dat, als je blieft. En voortaan noem.
je mij kortweg „meneer" of „meneer Bartelsi''. Géén
familiariteiten [meer tusschen ons?> begrepen/? En...
enhe.— dat ontbrekende geld zal ik zoolang in de
kas storten; ik houd net natuurlijk langzamerhand
van je salaris af!''
„Al'es wat u wilt, meneer Jv- meneer! Als u mij
weggejaagd hadt, zou ik Van 'hier naar de vijvers in
het Bosch geloopen tedjlni, regelrecht het water in,
daar geef ik u mijn woord op!
„Bah, uitstel van 'executie! Geen praatjes meer.
Ga naatr het katntoor, en als de anderen weg zijn,
herstel' dan dat... datte... geknoei! En denk er aan,
vergeet geen seconde dat 'je scherp gcontroleerd
wordt,.ik hang me aan je hielen—!''
De boekhouder stapte naar de deur. Betty kon
hem niet meer zien, rij hoorde alleen nog maar zijn
I stom, de stem van een gestraften, verdeemoedigden
I slaaf: „Mtmeer Ja— meneer, de som, die de freule
vaii Heerlen gisteren bracht in deposito, bedroeg
tweeduizend, tweehonderd en dertig gulden.'-
Jaap, vuurrood van drift, stoof op: „Kerélfv
maak dat je weg komt, of ik jaag je nóg weg(i''
De deur viel' achter Reyta.au dicht. Jaap bleef
staan, .een beeld van nauwelijks bedwongen, toorn,
luisterend Inaar de stappen die richi langzaam ver
wijderen, 't dichtsj'aajn van de deur naar t kantoor.
Toen haalde hij rijn zakdoek uit, veegde zich over
het gezicht stak,, diep .ademhalend, dpn doek weer
in den zak. Betty_ zag hoe rijn gericht, nog warm;
van emotie en drift, langzamerhand: een innig me-
ancholieke nitdruMri'ng aann&m, die zijn scherp
geteekende trekken verzachtte. Droomend 'staarde
hij voor zach uit...., doch toen hij snel' opkeek, orn-
dat Betty de tusisohendeur vaneen schoof en op hem
toetrad, las zij in rijln trekken, in het koel op haar
gerichte grijze oog/niets anders dan groote verba-
zmg.^
„Jij hier...waar kom jij opeens vandaan
vroeg- hij onvriendelijk.
Zij'kwam met uitgestrekte hand op hem af, de
oogen omfloerst door trainen: „O, Jaap....! Ik ben
je zoo dankbaar. Wat bein je goed geweest.''
„Heb je dan geluisterd, jij...!?"
Ik ben thuisêekom'etn,
.jlk kon 't iniet help
moe, met debehoefte alléén te rijnik sloot me op
in die stille donkere kamer... Ik wilde wegsluipen
toön ik jullie stemmen hoorde, maar ik ben on-
wHIekeurig gebleven
Hij 'bemerkte nu, 'dat rij_ rioh inog niet ontdaan
had van hoed eü mantel, hij zag haar groote bleek-
heid, zijn gericht verzachtte zich.
'Hk 'beefde voor dien oude» man, ïk kamde je
antitpathie tegen hemmaar, o, Jaap, j© toorn
was gerechtvaardigd en tochik sidderd© voor
(hen ongelukHgen stumperd! Jaap, o...., wat ben. je
heerlijk edelmoedig geweest! Tic dank je, Jaap."
Hoe warm, hoe gevoelig klonk' hare stem, met
dat diepe timbre er dn, dat hem altijd ontroerde.
Zij stond voor hem, de handen naar hem uitge-
strekt, die mooie, slanke fïjine handen. Maar "Jaap,
ze werend, alntwoordde stroef: „Je overdrijft! Ik
deed' niets uit edele motievetn! Je hebt me zelf
gewaarschuwd dat vader ontzien moest worden, dat
de dokter gezegd had hoe onaangename emoties cÏT
reet doodelijk werken konden. En je weet hoe rijn
nart hangt aain dez'en mam, die altijd aan zijn
®3öe gewerkt heeft op het kantoor. Neem, ik han
dalde met grootmoedig, daar zou je ver mee komen
m zaken! Ik handelde alleen rechtvaardig. Rey
man heelt ona meer dan veertig jaar trouw en,
eerlijk gediend..., dit is Zijin eerste^ fout. De herha
ling komt hem duur te staan, hij is nu gewaar
schuwdl
