De dolende Cow-Boy*
Bijvoegsel der Schager Courant van Donderdag 31 December
OUDEJAARSAVOND
ANAGRAMMEN.
Even Lachen.
(Een Oudejdarsavond-verielling uit de prairie) I
Nadruk verboden.
Wanneer u een mijl of vijftig van de Sundown
luim had gewoond zoudt u zeker het onderwerp van
ce hede geschiedenis gekend hebben, liet had git
zwarte haren, een paar openhartige, diep-bruine
orgen en een lach, die wijd over de stille prairie
kionk gelijk het kabbelen van een verborgen beek,
I>; naam ervan was Rosiia McMullen en zij was de
dochter van oude McMullen, den eigenaar van de
Sundown" schapenfokkerij.
Uit onbekende ver ie waren op zekeren dag twee
vereerders naar „Sundown" Ranch gekomen op hun
fiere paarden. De een was Madison Lane en de an
der was „de dolende cow-bcy". Maar in dien tijd
noemde men hem nog niet zoo, want hij had de eer
van een bijnaam nog niet verdiend. Zijn naam was
eenvoudig Johnny McRoy.
De veronderstelling dat deze beiden het totaal van
Rosita's aanbidders vormden, is verkeerd. De ros-
-^n van een dozijn andere candidatcn stampten hun
hoeven in de aarde van „Sundown" Ranch, terwijl
Zij met de teugels aan het groote achterhek vastge
bonden stonden. Maar van alle cavaliers genoten
MadisoG Lano en Johnny McRoy do meeste gunsten
reden waarom zij hier speciaal worden vernield.
Madison Lune, oon jonge veehouder, won het. J11j
en Kosita trouwden. opOudojaarsochtond, 31 Decem
ber en volgens cow-boy-bijgeloof zouden zij altijd
gelukkigzijn, omdat zij hun huwelijk op den laat-
sten dag van het jaar slotenGewapend, vroolijk
luidruchtig en grootmoedig logden de cowboys hun
haat en vijandschappen ter zijde en vereonigdon
hun krachten om het fee9t te vieren. „Sundown"
Ranch weerklonk van knalvuurwerk, revolvorseho-
ten en gelach. „Sundown" Ranch schii terde door
het licht van vele blijde oogen en verheugde gezich-
teff
Er kwam een oud, door zorg gebogen heertje bin.
nen: het afgeloopen jaar! De bruid en bruidegom
kregen van het Oude Jaar mannetje oen prachtig
huwelijksgeschenk, al de aanwezige cow-boys kregen
een kleine verrassing en bij den laateten slag van
twfc/ilf ruk;o het oude mannetje zich zijn pruik van
het hoofd, sprong fik.s overeind en Juichte; „Niotiw-
ij.ar! Heil en Zegen aa?ï het bruidspaar, Heil en Ze
gen ann allo zonen en alle dochters van de prairie".
Het was Pike Avery, de zoon van don sheriff, die
voor politie-dienst word opgeloid door zijn vad.-.r.
Do "0 lachte om alp liet Oude Jaar* hot bruidspaar
en do gaston "te komen verrassen werd luidruchtig
i door de koeherders geapprecieerd. Do glazen werden
geheven, de stemmen vereenden zich, de gezichten
glommen van puro pret en toen het feest op zijn
hoogtepunt was.... toen viel daar naar binnen
Johnny McRoy 1 Verteerd door jalouzio! In de ge-!
opentte deur bleet hij staan en richtte zijn revolver
op <tyn bruidegom, roepende:
„Ik zal je een huwelijksgeschenk geven."
Itoeds in die dagen had Johnny oen reputatie als
schutter. Zijn eerste} kogel verwijderde een stukje
van Madison Lane's rechteroor. De kogelring van
zijn revolver draaide één gaatje vorder en het twee
de schot zou voor de bruid geweest zijn, als niet
Carson, de schapenfokker, wiens hersens doorgaans
j goed gesmeerd en goolieds waron, bad ingegrepen. De I
I revolvers van de gasten hingen met tasch en gor-1
del .aan den muur, omdat cow.boys nooit met wa- j
i pens om aan een trouwdisch zilten. 'Maar Carson
j greep snel zijn bord met roastbecf en aardappelen
j van otfel en wierp het. Johnny McRoy precies ifi zijn
gezicht. De gasten sprongen ovor hun stoelen heen
'•n grepen naar hun wapens. Zij achtten h'et een
minderwaardige daad om oen* bruid en bruidegom
j te schieten op hun trouwdag. Binnen enkele secon-
I Hen vlogen ongeveer twintig revolverkogols in de
r'chtlng van Johnny McRoy.
Carson. de scha pon fokker, liep hot hardst om nu
mot zijn buks nog eens over te doen wat hij juist
mot. zijn etensbord gedaan had. IIIJ was het eerst bij
de deur. Maar McRoy's kogel trof hem en legde hem
ter aarde.
„Den volgenden keer zal ik beter sohieten", gilde
Johnny.. „Ivn geloof maar dat er een volgende keer
komtl" Onder het schreeuwen was hij al haar buiten
gesneld en reeds bezig te vluchten in een'stroom van
kogels. De cow-boys snolden hem na schreeuwend
om wraak, maar éér zij in de nabijheid van McRoy
waren gekomen, had deze zich op zijn paard geslin-
gerd en was bedreigingen terug schreeuwend
weggerend in het nachtelijk duister van de prairie.
Die nacht was de geboortenacht van den delenden
cow-boy.
Hij werd de „booze man" van dat gedeelte van den t
Staat, waar de koeherders en schapenfokkei*s wó-
I nen. Zijn nederlaag bij Rosita McMullen maakte
I item tot een slecht, verdorven man. Toen twee she-
riffs erop uittrokken om hem te arrestecren wegens
moord op Carson, schoot hij hen beiden neer' en
stond sindsdien gewaarmerkt door heel de streek en
zelfs nog ver daarbuiten als een gevaarlijk misda
diger. Hij werd een wonderbaarlijk knap schutter,
wiens revolver in linker- zoowel als rechterhand on
feilbaar werkte. Af en toe dooie hij op in een kleine
stad of «en nederzetting van spoorweg-arbeiders,
verwekte een oproer onder de bewoners van een
j wijk, nam dan tijdens het vechten zijn kans waar en
I plunderde alles, wat de moeite van het plunderen
Weer is een jaar voorbij
Het oude jaar zonk ter aarde neer
En wendde de oogen af van het licht
Want zie: daar straalt een zon
Wier stralen de aarde verwarmen,
Nieuw leven doen ontluiken
En kracht en troost brengen aan zwakken,
Weer ia een jaar doorleden.i
Wij monsohen braken het af
En noemden het rijzende lioht
Een Nieuw Licht
Maar do levensweg gaat voort
Van jaar tot jaar
Ivn blijft ons voeren tot in eindeloosheid
Naar wat wij zoeken
En nimmer zullen vinden
NIEUWJAAR.
De, Nieuwjaarsdag staat voor de deur
,viet nieuwe, frissche plannen,
We s leven langzaam weer naar 't licht,
lJu aa..uacht koen gespannen!
We slaan weer klaar voor nieuwen strijd,
.vlet nieuwe concurrenten,
En rekenen zoo in 't globaal
Op ie wat meer procenten! 1
We stipp'len zelf de toekomst uit,
Die w'ons het liefste wenschen,
Eerst dit, dan dét en eind'lijkha!!
Ach ja, zoo zijn wij mepschen!
We tollen in den cirkel „IK"
S1eeds rond of ik vergis me,
We zijn aan d1 ingang van het jaar
Nle vrij van egoïsme!
We denken 't eerst aan. ons gezin,
Da-vaan de naaste omgeving,
Een 'tijdje aan niets en dan terloops
Eens aan de samenleving,
We hopen dat het nieuwe jaar
Maar heel veel goeds mag schenken
En dat het óns meer speciaal
Nog extra rpag bedenken!!
Do vrienden en hegtinsMgers
Staan keurig op een rijtje
En als je iemand soms vergeet,
Wel ja beslist dat spijt je!!
is gewoonte, is 't niet waar
F." 't helpt soms nog een bee'je.
Zoo'n kaar'je is z'n kosten waard,
Pee of of em-ha-goetje!
We drinken ergens 's middags thee:
„Mevrouw, veel heil en zegen
'„En 't beste met uw huisgezin,
Hoe vindt U nu zóó'n regenl"
„Neen sneeuw, dat is ook alles niet,
„Ja vorst is veel gezonder,
„Verkouden zegt U? Ieder jaar,
,.Da's met zulk weer. geen wonder!"
Neen, daar is één die éllen vindt,
Die spreekt tot Mier harten,
Die maling heeft aan stand .en rang
En d'eeuwen weef te tarten!
Wat haalt er in het algemeen
Bij 't werk van Jan Cordaatje,
Den frisschen, vrijen Nieuwjaarsgroet,
Van 't nieuwe rijwielplaatje!!!
December 1925. KROES.
Alle rechten voorbehouden!
Een anagram is een omzetting van letters.
Wanneet* men in een of meer woorden de let
ters in een andere volgorde plaatst, zoodai er
weer woorden ontstaan, die ook beteekenis
hebben, dap spreekt men van een anagram,
bijv. kool -- loko.
In vroegere eeuwen schijnt men veel ge
daan te hebben aan die soort taalgymnastiek,
waarvan elke waarde ons ontgaat, en die al
leen beschouwd kan worden als een tijdver
drijf.
Toch zijn er in de geschiedenis aardige ana
grammen gemaakt.
Van een Fransch minister wordt verteld, dati
hij eens tegen een katholiek bisschop zich ver
oorloofde de volgende opmerking te maken: Tk I
meen niet ten onrechte uw onbaatzuchtigheid
e mogen betwijfelen, want de letters van uw
titel .episcopus" kunnen omgezet worden in
„cupis opes", en dat beteekent: „gij zijt geld
gierig".
En het antwoord van den bisschop luidde
prompt: Och Excellentie, indien ik do letters
WU1 uw ambtstitel, „minister", in een, ah d ere
volgorde zot, bijv. „mentirle", dan beteekent
inr. „gij liegj".
'Tijden sde Franscho revolutie deed men ook
I Afiaii hel. maken van anagrammen, vooral
tieipiors. Zulke waaiors noemde men poli
met vfaiers- ';n zeer gezocht was een waaier 1
gevornPPsc^r^^: France veut son roi'^-
üen „Re(t ontvetting der letters uit de vvoor-
Een an\t)'on Frantjaise".
tjaise" luidü^rozetting van „Revolution Fran-
peen beteekeVun Corse la finera, veto!" het-
aan maken, Corsicaan zal er een ein
Irng gegaan, waVPeze profetie is in vervul
en dus een Cor^poleon, te Corsica geboren
gemaakt. heeft er een einde aan
De hoofds'ad van
jn "t lattin ..Berolinurt^chland, Berllfn, heet
een andere volgorde, zhj rnen de letters in
„Lumen Orbt", dan betoger komt te staan j
wereld." jüt: „Licht der
Zoo heeft vader Cats do H
van Vondelens" heel* aardig c», van „Joost
vol van «onden". in „Sotje
Van Napoleon, die veel vijand*,
kend, dat zijn naam „Bonaparte" is be-
omgezet werd in „Nabot paré", watV>tters
„opgepronkte dwerg". \ent:
Zoo zou men door kunnen gaan met\
anagrammen samen te stellen. Wie er
gevoelt, probeere het maar eens.
Sommige schrijvers hebben ook de aard
heid de letters van hun naam om te zetten, ir
dien zij niet op andere wijze^en geschikt pseu
doniem kunnen vinden.
DAT WAS NIET TE VERDRAGEN.
„Maar mijnheer, als ik u 's vragen mag:
Waarom zit u toch altijd met uw rug naar dii j
heerlijke uitzicht gekeerd?"
„Ja weet je, ik ben 'n goeie eter, cn met
die geweldige bergen voor je neus. lij'ken mij
de porties in het pension zoo bitter klein:"
EEN MOEILIJK GEVAL.
Een dokter werd nog laat door zijn collega's 1
opgeheld, om een partijtje kaart mee te spelen.
„Ik wordt weer weggeroepen, zei de dokter j
lot z'n vrouw, 't schijnt een zeer moeilijk geval j
te zijn. Er zijn al drie dokters present, en. nog J
.hebben ze mij noodig."
NOGAL DUIDELIJK.
„Onmogelijk, mijnheer, mijn dochter kan
i.ooit de uwe worden."
„Dat verlang ik (fok niet. AJs uw dochter de
mijpe was, zou ik ze ook nooit kunnen trou-
wen."
DE OPLOSSING.
Dienstbode die haar dienst opzègt: „Mevrouw
krijg ik goede getuigen?"
Mevrouw: „Anna, ik kan je moeilijk goede i
i getuigen geven. Ik zou 't graag doen, maar
m'n geweten zegt. dat je nooit op tijd klaar
was met het eten. Hoe moet ik dat nu zeggen?" j
„Wel mevrouw, zegt u dan, dat ik met het j
eten net zoo wa^ als u met de huur."
1 1
ZIJN ERVARING. j
,.Je leven hangt aan een draadje", zei de V
dokter.
„Dan zal 't nog wel meevallen", antwoordde
de patiënt, ..de knoopen van m'n jas hangen
er al zoo lang aan".
