Brieven uit Rome.
DE MUIS
Plaatselijk Nieuwe
Burgerlijke Stand.
Cremengd Nieuws.
Marktberichten.
- WINKEL.
Bij den caféhouder R. Laaiu had ©en biljartmatoh
plaats inet den vofgénden uitslag.
In de ©orste afdeelilng waren de prijswintnorsl de
heer©n: le prijs P. Molenaar, 2© pnjs M. Fijnheer
Wz., 3e prijs W. Koetman, 4e pmja Jb. Klaver;
in do tweede afdeeliing waren de prijswinpers
de heeren: le prijs P. Hoogland, 2e prijs W. Amels,
3e priis Jb. Strijbis, 4de prijs C. Mul.
In beide af deelingen was voor 'de hoogste serie
•een queue beschikbaar gesteld en deze werd ge
wonnen ini de le afdeeling door den heer W.
Keetman met 30, en in de tweede afdeelinig door
den heerJn. Smit met 16 punten.
WINKEL.
Mevrouw de Wed. K. VriesZedlemaker heeft
bedankt als regentes yan het Wees- enj Armenhuis
alhier. -
WINKEL
Tot geneeskundige belast met den doodsohouw
is benoemd de heer J. G. A. Bosch, arts, aühierj
- CALLANTSOOG.
Zondag 3 Januari gaf het fanfarecorps „Cal-
lantsoog" •'een uitvoering voor hare kunstlievoindo
léden .<m donateurs, in het Dorpskoffiehuis alhier,
met hetzelfde programma als 20 December jl. in
Hotel Duinzicht". De muziek werd ander leiding
van den heer Broekhuizen heel goed afgewerkt
en viéf bij 'het publiek zeer iu den smaak, getuige
het herhaald applaus. De Rederijkerskamer wist
.met „De Oom uit Amerika'' Wederom bij het pu
bliek danig de lachlust op te wekken en evenals de
vorige keer viel den spelenden eén daverend ap
plaus ten deel. Voor beide vereenigingen, is het
een succesvolle av.ond geweest. Tot slot voor oud
en joing een gezellige dans.
PROMPTE BEDIENING.
Een rijksambtenaar wij* preciseeren niet
die andere ambtenaren onder zich heeft, haalde op
Maandagmiddag 4 Jainauri een officieel© kentnis-
geving, uit een enveloppe- Een belangrijke medé-
deeling was het, texnninstte een. die belangrijk had
kuninen zijnrn'ooir de ambtenaren van dien chef
de bureau. Maar helaas, zij kwam te laat. Want
zij hield in de ministerieelé beschikking van 30
Dec., waarbij aan de ohefs de bureau vergund
werd aan de ambtenaren., die uitstedig waren, ook
2 Januari verlof te geven, mits de diens# zich naet
ertegen verzettte!
Als ooit een mimsteneele beschikking naar
effect gemist heeft, dan is het deze.
BENOEMING.
Met ïngaing van 1 Januari 1925 is benoemd tot
conciërge van het Kantongerecht alhier onze plaats
genoot, de heer G. Rotng.
GEMEENTE WINKEL
Ingeschreven gedurende de maand December 1925.
Geboren: Jacobus, zoon van Hermanus Fijnheer en
Jantje Moejes; Ali, dochter van Pieter Kaashoek en
Catharina Colenbrander.
Gehuwd: Geene.
Overleden: Dirk Keesman, oud 59 Jaren. Trijntje
de Leeuw, oud 59 jaren, weduwe van Arien Slijboom.
Guurtje* Bennemeer. oud 68 jaren, weduwe van Ja-
cob Lange. Maria Lange, oud 76 jaren, echtgenoote
van Cornelis Koorn. Trijntje Oortgijsen, oud 59 jaren,
echtgenoote van Aldert Kuiper. Pieter 'Blom, oud 71
jaren, weduwnaar van Maartje Kist, wonende te
Zuidscharwoude. Jan Gaijaard, oud 84 jaren, weduw
naar van Elisabeth Wagemaker.
GE MEENTE WINKEL
Loop der bevolking.
Werkelijke bevolking op 31 December 1924: 843
mannen, 822 vrouwen, totaal 1665.
Vermeerdering door geboorte: 14 m., 15 vr., totaal
29 vermeerdering door vestiging: 96 m., 95 vr., to
taal 191. Totale vermeerdering: 110 m.. 110 vr., totaal
220.
Vermindering door overlijden: 3 m., 15 vr., totaal
18: vermindering door vertrek: 110 m., 109 vr., to
taal 219. Totale vermindering: 113 m., 124 vr., to
taal 237.
Verschil: 3 m., 14 vr., totaal 17,
Bevolking op 31December 1925: 840 mannen, 808
vrouwen, totaal 1648.
Voltrokken huwelijken 9.
BRANDKAST 0EST0U3J.
Bij de makelaarsfirma GijseTman ent .Steup te
Soerabnja is de brandkast gestolen. De inhoud be
droeg f 39.000, -
Later: De directie van de makelaarsfirma Gij-
selman ein Steup deelt mee» dat het gestolen. be
drag sléchts f 9600 groot is.
INVOERING VAN DE TREIN-TELEFOON.
Uit Berlijn, 5 Januari. De deskundigen heb
ben ma het némen) van geslaagde proeven beslo
ten de draadlooze teléfoaninstallatie ïru sommige
treinen tusschen Berlijn en Hamburg op 7 Januari
a.s. voor het publiek open te steden- In den» eer
sten tijd zal van de treinen uit adeen met aanslui
tingen din Groofc-BerHjn en Groot Hamburg ver
binding worden verschaft, om dan geleidelijk ook
de tussohengelegen stations in het telefonisch trein
verkeer op te nemen.
EEN NIEUWE CENTRALE VOOR BERLIJN.
Te Rummelsburg bij Berlijn zal een nieuwe groote
electrische centrale Worden gebouwd. Het indruk
wekkende gebouw zal op sommige plaatsen 35 meter
hoog zijn. Terwijl tot nog toe alle Berlijnsche elec
trische centrales samen 265.000 Kilowatt; -pro(ducee-
ren, zal de maximumproductie van de nieuwe cen
trale 160.000 Watt bedragen. De nieuwe centrale zal
60 millioen mark kosten. Alle onderdeelen zullen te
Berlijn worden vervaardigd, hetgeen beteekent, dat
het bouwen van de centrale aami ongeveer 20.000 ar
beiders werk zal verschaffen.
DE BURGEMEESTER VAN NEW-YORK.
Begin Januari heeft Hylan, de burgemeester van
Now-York, die het bij de jongste verkiezingen had
afgelegd', het ambt overgedragen aan 'zij' nopvolger,
James Walker, een betrekkelijk jonge man, die be
hoort tot de voornaamste leiders van Tammany Hall.
Het is voor het eerst sinds 1902, dat Tammany zóó
absoluut het gezag over "de wereldstad in hameien
heeft gekregen. Walker, en de organisatie, die ach
ter hem staat, zullen nu gedurende vier jaar de be
schikking hebben over de besteding der openbare
middelen, tot een bedrag van 50.000.000.000 gulden.
Hiervan zullen 600.000.000 gulden of meer bestemd
zijn voor het aanleggen van tunnelspoorwegen. De
contracten zijn voor de firma's die bij de Tammany-
leiders in de gratie staan.
Het aftreden van Hylan en de ambtsaanvaarding
van Walker hebben iheel wa.t zorg en ongerustheid
tegeweeg gebracht in gezinnen van stedel. ambten, en
.beambten. Zullen zij door don nieuwen burgemees
ter worden gehandhaafd, of zullen zij worden ontsla
gen en vervangen door vriendjes van Walker en
diens machtige raadslieden? De tijd zal het wel lee-
ren; maar voorloopig loopt het storm op het stad
huis van angstige stadsdienaren en hoopvolle baan
tjesjagers.
EEN PRIESTER MISHANDELD.
Te Bombon, nabij Melun, is de 56-jarige pastoor j
Denoyer na het lezen van de mis Maandag aangeval-f
len door een bende van 12 man, 10 vrouwen, en 2
mannen, die hem peper in de oogen gooiden en ver
volgens bondon. Daarna lichtte men zijn soutane op.
•rok hom kousen en schoenen uit, waarop de aan
randers hem stuk voor stuk eenlge fiksche slagen
,toedicndon mot de „kat met zeven staarten". Toen
eindelijk de politie op het hulpgeroep van don onge-
lukkigen pastoor afkwam, bloeddo hij over het ge-
heele lichaam. De dadelijk geroepen dokter verklaar,
de, dat hij zeker een maand rust zal behoeven om te
herstellen.
Voor het parket te Melun verklaarden de aanran-i
ders, dat zij uit Bordeaux gekomen waren om den
geest van het kwaad, die iin den pastoor gevaren was,
uit te drijven. De vrouwen en mannen, die ordente
lijke burgers van Bordeaux zijn, zeiden dat de
pastoor van Bombom hen al lang met allerlei kwaads
bestookte. Zij stellen hem verantwoordelijk voor alle
ongeluk en alle sterfgevallen in hun familie. De po
litie heeft de vrouwen weer op vrije voeten gelaten,
doch de beide mannen voorloopig in hechtenis ge
steld.
DE ECONOMISCHE CRISIS IN DUITSCHLAND.
Uit Breslau worjdt gemeld dat de ijzerfabrieken in
het westen van Opper-Silezië tegen het einde van
deze maand hun bedrijf denken stop te zetten, zulks
wegens gebrek aan bestellingen.
DE KINDEREN IN RUSLAND ZONDER TOE
ZICHT.
In den Kerstnacht heeft de Moskousche politie in I
samenwerking met de plaatselijke commissie tot be
strijding van het euvel der toezichtlooze kinderen een
„opruiming" op groote schaal onder dit „sociaal on-
gewenschte element" gehouden; in verschillende
slaapgelegenheden, op straat, in portieken enz. wer-
Hen 11.690 zwervende kinderen tusschen 10 en 16
jaar oud aangehouden. De kinderen zijn voorloopig
ondergebracht in een aantal stopgezette fabrieken.
Overwogen wordt thans, op welke wijze men den
overgang tot een meer geregeld leven voor deze kin
deren mogelijk kan maken.
HEVIGE AARDBEVINGEN IN PERZIB.
Ernstige aardbevingen zijn, blijkens een V. D. be
richt, gevoeld in Perzië. Reeds zijn 17 personen ge-;
dood. De aardbevingen gingen gepaard met onge-
woon hevige stormen.
WEER EEN SPOORWEGONGELUK IN FRANKRIJK
Nummer twee, sedert het nieuwe jaar zijn intrede
deed. Maandagochtend is een personentrein bij het
station Chazelle (dep. Charente) gederailleerd. Alle
wagens, behalve de twee laatste, liepen uit de rails.
Acht reizigers weTden gewond; één van hen, die er
zeer ernstig aan toe was, moest paar het hospitaal j
in Angoulèème worden vervoerd.
DE AARDBEVING EN HET NOORDEN VAN ITA»
LH,
De korte aardbeving, die Zondag in 'Noord-Italië j
heeft plaats gehad, en tot in Calabrië werd bespeurd, I
beeft geen ernstige schade aangericht, doch wel een.
paniek veroorzaakt. In Venetië vooral was de stem
ming een oogenblik hoogst opgewonden. Reeds in
den vroegen ochtend pakten zich grauwe wolken bo
ven de stad samen en heerschte er een doordringen-j
de koude, die 's avonds mog toenam. Een dichte ne
vel steeg uit de lagunen op en geheel onverwachts
voelde men vrij krachtige schokken. Het bijgeloovige
volk meende, dat het laatste uur voor Venetië had
geslagen en snelde naar buiten. In de bioscopen, die
stampvol waren, ontstond een ontzettend gedrang en
in een oogenblik was het op het San Marcoplein en
de Rivia degli Sohiavone zwart van de menschen.
Velen spongen in gondels, doch het schudden der
aarde bracht ook bet water in hevige beroering.
Lang duurden de schokken niet: slechts negen mi
nuten, maar lang genoeg om de straten bezaaid te
doen liggen met glasscherven', steenen en vooral voor
werpen, die de angstige bevolking onderweg had
verloren. De schade heeft zich echter tot een dertig
tal schoorsteenen beperkt.
NOG 1 JAAR BOLSJEWISME.
Uit Londen, 5 Januari. Naar aanleiding van een
interview van Lomof, president van het naphta-
syndicaat met een vertegenwoordiger der Iswestia,
waarin deze over den verkoop van Britsche olie in
Groot-Brittamnië sprak, publiceert de heer Deterddng
in de Morning Post een ultvoerigen brief, waarin hij
de bekende argumenten tegen het bolsjewisme aan
voert en betoogt dat de Sowjet in strijd met de ge
woonte de olie bier niet als sowjet_olie, maar als
Russische olie verkoopt, omdat niemand Sowjet-olie
zou willen nemen en uiieenzet, waarom de Sowjet 4e
olie hier goedkooper kan aanbieden. Het merkwaar
dige van Deterding's brief is echter het slot, waarin
hij inet groote stelligheid als zijn vaste overtuiging
aanvoert, dat het voor het eind van diit jaar met het
bolsjewisme in Rusland gedaan zal zijn.
vindt alles even prachtig en als hij straks ln zijn
bod ligt, groeit do verbeelding, die hij in zijn kamer
opbouwde, misschien tot een wonder mooi visioen en
in don droom ziet hij de lichtende ster en de herders
en koningen die uit vorre landen komen om in zijn
oigen stalletje, dat hij met zooveel liefde maakte, de
schaften neer te leggen, die zij uit den vreemde
meebrachten.
Intusschen zit de familie, de groote menschen, zooals
do kinderen zeggen zich in de binnenkamer, te goed
te doen niet alleen aan de vette paling, de specifieke
spijze die voor een goed geaard Romein onafschei
delijk is van „Natale", maar aan keur van schotels,
voor wier kruidige, toebereiding de vrouw des hui
zes, bijgestaan door haar echtvriend, want. de Ita
lianen zijn nu eenmaal geboren koks en lekkerbek
ken, altijd tijd en geld in overvloed hebben. Dat
avondeten noemen de Romeinen het „Cenone", het
geen: Groote maaltijd beteekent. „Cena" wil zeggen
souper, maar de ui>gang .,one" maakt alle gewone
dingen heel groot en welke Romein beeft nu niet zijn
„Cenone" öf hij; doet althans zoo, door zich niet op
straat te vertoon.en, zoodat van zeven tot elf uur
's avonds Rome uitgestorven sphijmt.
Daar leefde eens in Florence een groot humorist
die ook een geweldig gastronoom was. Toen een
vriend uit Rome hem eens verzocht de Kerstmis bij
hem te komen% doorbrengen, antwoordde hij: Wilt
ge dat ik in Rome kom? Maar daar vindt ge immers
niets te eten! Waarmee deze zoon van Lucullus
wilde zeggen, dat voor iemand die een zóó fijne tong
als hij bezat, in heel de Urba geen goede schotel
kon worden klaargemaakt: „Kom, laat ons niet zoo
dwaas zijn af-te-geven op de Romeinsche keuken",
schreef dezer dagen 'n groot Milaaneesch blad, we
weten nu wel dat er geen stad in Italië is waar
Kerstmis met zulk een uitgezochte keur van spij
zen gevierd wordt als in Rome, en de Cenone wordt
daar met religieuse zorg toebereid, mogen we zeg
gen!" „mei religieuse zorg!" en deze lofspraak
was niet ironisch gemeend! Kerstmis beduidt vooral
voor den volbloed Romein, een welkome gelegenheid
met de uitgezochtste wijnen de uitgezochtste spijzen
te begietenl Zeker, velen willen niet breken met de
familietraditie en. tegen middernacht wordt het le
vendiger in de straten. Het staat toch beter, ook te
genover de, kinderen en kennissen, nu de mis te gaan
hoorenMaar een klein percentage ontvlucht het
gewir-war der steden; de .wassende maan is als een
groote lantaarn, die hen voorlicht. Zij vinden den
weg naar een kleine kerk buiten de poort, en als zij
terug keeren, zijn zij door een beter spijs gesterkt
dan de luidruchtige feestgangers die nog tot den
morgenstond in een Tratoria bij elkaar zitten.
E. F.
Piazza Navona is eigenlijk het hart van Rome,
waar we met Kerstmis alles vereenigdi vinden, wat
een geestelijk-, maar vooral ook een stoffelijk le
vend Romein begeert en is helaas de Romein
niet een materialist Lij. uitnemendheid?
Voor de eerste verheft zich hier de S. Agnese, waar
hij zich kan vereenigen met zijn Zaligmaker, wan
neer zijn vroom verlangen hem daartoe drijft, maar
de ander, die de kerk niet binnen ging, bekijkt hier
met de grootste belangstelling al de eetwaren die in
de ontelbare kraampjes uitgestald zijn.
"Men spreekt wel eens van: „een beidensch la
waai", en wanneer we uit de stilte, die binnen de S.
Agnese heerscht, ineens staan tegenover de dolle fon
teinen van Bernini, dan schijnen die snuivende zee
paarden en verwoed-in-hun-hoorn-bilazende tritons
e enzóó oorverdoovend rumoer te maken, dat we ons
alleen nog maar verwonderen kunnên, dat om deze
woeste, ongebreidelde fantasie van den Napolitaan-
schen kunstenaar, niet een uitgelaten bacchanten-
schaar ronddanst.
Maar op dit kolossale plein, eertijds een arena,
waar de Romeinen hun paarden rondjoegen, mis
staan die blij-klaterende fonteinen'niet, als er hier
veel kooplustige menschen en kinderen rondloopen.
En die ontbreken hier niet in de 'Kerstdagen! De
eersten betasten de gerookte palingen, die hier te
koop worden geboden, maar de kleinen hebben al
leen aandacht voor d« poppetjes uit klei, waarmee ze
thuis hun „Presepio" (hetgeen stalletje of krib be
teekent) zullen opstellen. Daarvoor hebben zij niet
alleen de Moeder-maagd, het Kind, de H. Jozef mot
den os en den ezel noodig, maar ook de herders en
de drie koningen, Caspar, Melchior, en Balthasar
en ze weten niet of ze wol genoeg, geld daarvoor bij
zich hebben.
In de kramen zijn al die personages opgesteld,
maar niet in kleine groepen bij' elkaar, neen, ze
staan in slagorde als een klein leger, de kleinsten
voorop de grootsten achteraan, want ze zijn natuur
lijk duurder naarmate er meer materiaal aan gespen
deerd werd! Daar is één plank met 'n compagnie die
alleen uit H Jozefs bestaat, daaronder een met grijs-
gebaarde Caspars, die het goud komt brengen. - Ze
staan vier aan vier naast elkaar, alsof ze klaar zijn
om naar het paradeveld af te marcheeren; achter
dien oudste komen de Melchiors in gesloten gelid en
eindelijk Balthasar, die de mirre brengt.
Maar nu komt er voor de kleine koopers een .moei
lijkheid: Zij hebbon hun berekeningen niet goed
gemaakt, ze kochten eerst te dure poppen en hebben
nu gejn soldi genoeg om hun „presepio" op deze
wijze voltallig te maken en zoo gebeurt het dat in
hun stalletje straks een Madonna van heel klein mo
del zit naast een II. Jozef, zóó groot dat keizer Frede-
rik de Groote hem zeker in zijn lijfgarde zou opgeno
men hebben of bij een enorme os knielen koningen
die niet grooter dan dwergen schijnen. Maar een
vroom kind ziet niets van deze disharmonie; hij
P U JLMEREND, 5 Januari.
Op de heden gehouden markt wareln aangevoerd:
11 st kle.ine Farbiekskaas f 46, met riksm. f 51,
9 st. kleine Boerenkaas f 45, met-rijksmork t 50,
I 288 runderen, w.o. 135 vette f 0.901.25, per Kg
handel matig; 145 melk- én geldokodeu f 150100,
handel &tug; 8 stieren; 26 paarden# 100—200, han-
dol matig; 25 vette kalveren f '1.501.70, handel
matig; 226 kalveren: nucht. voor de sL'acht f 15—40,
voor de fok f 1638, handel matig; 194 vette var
kens: voor de zouterij" '8587 et., voor de slaoht 90
1 94 et., handei matig, 108 magere varkens 2756
gld-, handel stug, 14o biggen f 1626, handel vlug.
772 schapen en overh oudersschapen r 3551, over-
houders f {3030. handel stug; 19 bokken; kipeieren
f 9.50lO.offce endoieren f 9
748 Kg. boter f 2.10—2.20.
WARMENHUIZEN, 5 Januari.
Roode kool f 3.20—8.20. 2e kwak f 2.50—6.60,
uitschot f 1.10—3.80, gele kooi' f 3.70—5.80. 2© kw.
f 2.403.40, uitschot f 1.402.50, Deeusche witte
kool t 3.10—5.50. uitschot f 1.60 -2.60, uien f 6.80
tot f 7.10, grove uien f 5.70. Aanvoer: 132100 Kg.
roode kool, 18100 Kg. gele kool, 53i00 Kg- witte
kool, 1300 Kg. uien.
NOORÏ)ERMARKTB ONDNoordsch arwoude-
5 Jan. Uien f 6.707,60, dried'. f 6.40, grove
luien f 6.106,70, peen f 4.40, roode kool f 3.40
tot 7.70, doorschot f 2.50—6.50, gele koof f 2.50—
6.40, doorschot f 2.204.90, Deensche witte f 2:90
5.50, doorschot f 2.704.30, aLles per 100 Kg.
Aanvoer: 3000 Kg- uien, 1200 Kg. Peen, 22300
Kg. roode kool, 68200 Kg. gel© kool, 125600 Kg. D.
witte kool.
BROEK OP LANGENDLTK, 5 Jan.
Wortelen f 4.104.70. rood© kool', le soort f 5.50
tot 8, 2e soort f 1.505.20, gele kooi' le soort f' 4.70
tot 6.20, 2e soort f 1.304.50. Do©nsohe witte kool',
,-f 2.20—5.90, uien f 3.207.'80, drielingen t 5.80—-
6.10, alles per 100 Kg. Aanvoer: 2075 Kg. wortelen,
135000 Kg. roode kool, 113200 Kg. gele kool, 86300
Kg. D. witte kool, 4700 Kg. uien.
PURMERENT), 5 Januari.
Centrale Eierveilïng (iin het .gebouw deer Afslag-
vereeniging) der Alg. Noordholï. Pluimveevereefti-
Aangevoerd12530 kipeieren A ïf.10.3011.10,
662 idem B f 7.60—8.50, 325 eendeieren A f 9.30.
Eiervealing Hotel „Paradijs". Aangevoerd: 300
eondeieren f 9.50, 25545 kipéierea f 10.2610.80.
door J. MAStiH M hAfc hlRtBUEKERS.
Toen Selien met haar gewohe precies© béwe
gingen 't gébruikte oiatbijtgerei had bifeenverza
meM op het withouten bl^d, waarop ze het altijd
wegdroeg naar de beuken, bleef zo nog even bij
de ontredderde tafel staan qn streek eén paar
plooien van het Zaterdagsch-verfrofaimelde servet
glad
„Pa/' begon ze gedecideerd.
En de oude heer de Vrij, sedert den laatsten hap
van zijn tweeden boterham in sahijnrust achter
zijn krant gedoken, begreep dadelijk, wat er volgen
zou, Het liet niet lang op zich wachten, trouwens.
„Ik heb hem vanlnaoht gevangen, in de val' iln de
tusschenkamer V'
„Ja, Selien?''
Óch Heere, ja, hij had het wel' geweten én in
zijn stem klonk niet die blijde verrassing, die rijn
dochter er blijkbaar in verwacht had. Hij wachtte
op wat hem nu zeker zou worden opgedragen.
„Enne, Pa, hou zorgt U straks wel eventjes
dat-ie wegkomt, hè?"
Nou 't bevel1 er was, kwam hem ook opeens de
moed tot tegenspreken.
„Maar, Sclien, waarom wif je ïn 's hemelsltiaalm
tocin, dat ik dat altijd doe. Je weet, dat ik er zoo'n
hekel aan heb!"
Selïen deed beleedigd ©n verbaasd,^ als werd
dit chapiter voor de allereerste maal* door hen
beiden aangeroerd.
„Ineve help, Pa, dat is toch geen vrouwenwerk!"
en ze lachte zoetjes, verleidelijk]'es, als wijzende
op' haar vrouwrijn gelijk op iets verhevens, dat
haar stelde boven ongewenscht© werkzaamheden.
Maar Pa, sedert vijf en twintig jaretni huishoudend
met Sollen, haar bëldjkend als dochter tout court,
niet als Vrouwelijk wezen, werd niet getroffen door
haar vale, precies© verschijning in ©en vaak-gewas
schen huishoudsohort.
„Ben jij dan bang voor een muis?" vroeg hij
misprijzend.
„Nou, bang bè,ng is het woord niet. U weet,
bang bén ik allerminst. Ik doe voor een bedol'aar
de knip niet op de deur, én U kunt mij gerust door
een koeienland]© laten gaan. Nee, bang voor een»
muis ben ik niet; maar ,ik gruw der van, dat is
het hem V'
Pa gooide het over een anderen boeg:
„Waarom koop j*e niet wy/n knipval, die klapt
ze meteen dood!
Daar kwam Sollen echter mot ©on vlood vnn
woorden tegenop.
„Kan U denken, Sóms .klapt-ie «e dood, ja.
Maar soms heb-ie ze alleen !>ij oen poot of oen
staart en denk nou eens aan juffrouw Vecht,
die had 'm voor do muizen gezet cn die kreeg er
op een goe:nacht e©n rot in. Weet LT niet meer,
wat ze er van verteld heeft, hoe ze midden te.
den nacht wakker was geworden door eon ijselijk
kabaal', en hoe die rot als een bezetene door de
kamer vloog met de val aan z'n staart en hoe die
ai op de sohoorsteen was geweest en 't glas van
de Hok aan stukken nee hoor," hijgend besloot
ze haar verhaal „in mijn huis geen knipval!*' -
De oude de Vrij kon er niet tegénop, 't Argu
ment, dat hij had kunnen gebruiken: dat het- aan
toch in alle geval zijn huis was, viel hem niet eens
in. Hij waagde., eigénlijk tegen beter weten in,
nog een poging.
„Waarom neem je geen poes? Dan kommen ©r
geen muizen in huis!" zei hij, maar hij keek. tor-
wijl Ti ij sprak, schuchter en stiekum naar Seliöns
gezicht, om te Zien hoe ze 't- opnam.
Die antwoordde niet met woorden, maar de uit
drukking van haar gezicht sprak boekdeelen. En,
ja, de oude de Vrij had 't wel geweten. Hij ken
de Seliens meening ov©r poesen. Zij* had zich cr
eens en vooral met verontwaardigde krasheid over
uitgesproken en toen sterk den nadruk gelegd op
haar ongepaste gekrijsch bij nacht en ontij, op
't eeuwig jongen krijgen van de „poossies", op 't
steeds op avontuur uitzijn vain de katers. Hij was
dom geweest, er over te beginnén hij' merkte wel.
't ongewensehte karwei was voor hem en blééf
voor hem.
Met een rinkelénden ruk tilde Selïen: 't afneem-
blad van de tafel en zwenkte naar d© deur.
„Ik zaï dan op de plaats een emmer water met
een deksel erbij hoer zettön en de val staat nog
m de tusschenkamer, Pa!"
Een laatste pijl schoot Pa af, vol' wanhoop;
„Waarom laat je 't Rietje niet doen?" 'Rietje
was 't schoolkind, dat 's Woensdags en Zaterdags
middags Selien kwam helpen en dat door haar
dan met do onsmakelijkste werkjes werd befast.
Selïen stond, alsof ze betooverd was. Een nobele
verontwaardiging vlamde op in haar gezichtw en
haar bestraffende stem deed den ouden de Vrij
nu héélemaal achter de krant verdwijnen.
„Pa, hoe is het godsterwereld mogelijk, dat U
veertig jaar met verdienste werkzaam bent ge
weest bij het onderwijs, dertig jaar nog wel als
hoofd der school, dat altijd de jeugd moest voor
gaan in deugd en fatsoen en dat U nou mij ijs
koud aanraadt, Rietje.... Rietje zo uliicr in huis
leer^n moorden en doodslaan ©n dat l'ater mogelijk
nog rondvertellen ook!"
Zij gunde den ontaarden opvoeder d&r jeugd
geen buk meer, maar draaide eindelijk met haar
blad de deur uit.
De Vrij sprak geen woord meer. Hij kcordo.
met de stille waardigheid van die eervol, verslagcfn
zijn tot zijn morgénleotmir terug;. Als hij dan al]
de muis moest" verdrinken, zou hij eerst rustig zijn
krantje lezen.
En Iiij bleef zitten, ofschoon hij uit de kamer
elke fase van 't „den em'mor op de plaats zetten"
kon volgen. Hij hoorde het rinkelend optillen van
den emmer, hij hoorde 't plotseling neerklette
ren van den waterstraal tegen 't zink, evenals Se
liens zwaren stap door de gang, zooals zij emmer-
torsend ging uit de keuken naar de plaats. Hot
korte „rrnng" van den emmer op de steen.-n, 't
hlikkig gekieppor van het deksel, dat Selien er
naast zette, ontgilng hem evenmin.
Dadelijk daarop stapte Selien terug naar de
keuken en riep: „Kom (nou, Pa, Tc wou de tus
schenkamer doen!" -
Even later stapte hij' blootshoofds het bleek;
veldje^ over, het achterpoortje uit. Hij wist g-OoCi
wat hij wou. Een eind, een he©f eind met de muis,
die hij met val1 in een citybag droeg, het dorp
uit wandelen, een mooi plekje bij 't duin opzoeken,
dan de val openzetten.....
Buiten was het waarlijk verrukkelijk. Uit e©n
oiibewolkten hemel viel'en de gouden stralenbun
dels op het_ nog bedauwde land. In de nog onge-
maaide hooivelden geurde en kleurde het van de
boterbloemen, den zuring en de groote pollen mar
gerieten, Onbewogen staken cte oude iepen imrmó
frisch-groene bladeren de stille morgenlucht in.
waar weilanden en huizen ophielden, begonnen do
duinen, scherp groen en zilver in het gouden licht,
de bosschen aan hum voet blauw-schemerig ©n ko©i.
In de Vrij's Oude hart zong de morgénstemming ©en
verheffend Üecl en hij voélde zich ais gewijd daar
heen gaan met het 'nietige leven, dat hij ging
redden.
Langs een paar .pittig geurende, vroege Oost-
Ind'scne kers-akkertjes, tusschen velden wuivend
ispergeg-oen volgde hij een landelijk wegje naar
den du nrand. Op een heerlijk schaduwplekje in
't eikenhakhout bleef hij staan. Mot een plechtig
gebaar knapte hij den city-bag opöu en. haalde ©r
voorzichtig de muizenval1 uit.
„Zoo, ouwe jongen, dat ls beter dan e©n em
mer water, hé?" zei hij vaderlek tegen de van ainarst
reeds half gestorven muis en met een ongeduldig
rukje haalde hij het ijzeren valdeurte naar boven.
Toen zette hij behoedzaam de val op den grand,
waar tusschen mos en fijn gras de hoopjes grijze,
dorre bladeren van het vorig jaar nog samen ge
waaid lagen. En met kinderlijk wijd en nieuwsgie
rig geopend© oogen wachtte hij op het wonder der
vrijheidsopen baring, dat nu komen moest maar
de muis verroerde zich niet. Eenigszims teleurge
steld ging de Vrij een paai* stappen achteruit: er
kwam geen verandering in de situati©. In elkaar
gedoken, half verlamd, zat de muis en bleef zittén.
„Beest, je weet niet wat goed voor je is!" mop
perde de Vrij, vermande zich, nam de val beet en
schudde die met de opening naar bene
den, schudde tot zijn beschermeling er uit vi©I op
't zachte mos, van waar zij, eindelijk tot besef van
den toestand gekomen, onder een hoopje dor -blad
wegschoot.
„Aha!" lladhte de oude heor vergenoegd, nu
snapt-ie het!" En hij sloot zorgvuldig de val weer
in den city-bag. Toen keek hij nog eens om zich
heen, bezag de heerlijk-blauwe lucht, knikte goed
keurend met het hoofd en hernam den tonigtocht.
Hij liep nu een stapje langzamer en in rijn bezig
hoofd, spookten verward de grandiooste gedachten:
vrijheid levensbehoefte, terugkeer tot de natuur
den schepper eeren, ook iu zijn kleinste open
baringen kortom, hij 'kende één zijner v©rhc-
yénste uren. En zoo wandelde^ hij* op_ rijni gemajk,
innig gelukkig, terug luaar zijn woning, een mo
gelijk, ja bijna zeker onweer niet Selien tegemoet,
waartegen hij, in rijta. bovenmensohelijke stemming',
geheel niet opzag.
Maar achter hem wandelde de muis. De fijne
neus op den grond schoot rij met rukjes van be
schermende hoopjes bladers tot beschermende struik
Zé volgde op de hielen haar ed©lmoedigen bevrijder.
En toén de oude de Vrij triomf autolij k rijn
voortuintje doorstapte, do open voordeur, daarna
de gang binnen, én zieh bedacht, wat hij toch wel
tegen Selien moeet zeggén, als die ééns vroeg, waar
hij vandaan kwam, zag hij door de keukendeur
Selien mot een gil op eén stoei' springen. Er schoot
wat donkers met een vaartje oen aanrechtkastjé
in en Selien riep jammerend: „Pa, Pa alweer
een muis!"
En hij dadht, mismoedig: „rie? zoo nu kan het
spel morgen opnieuw begiunen
Maar gelukkig bleef het inricht van de ware toe
dracht aer zaa-k hem bespaard.
Groene Amsterdammer.
