DE GELUKKIGE HELD G. J. CLAIJ's Donderdag 18 Februari 1926. 69ste Jaargang. No, T796. Uitgevers i N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. Arrondissements Rechtbank te Alkmaar. Uw Lippen PUROL FEUILLETON. 0CHTEN0V0ER is JE 0CHTENDV0ER Bamettiatadseh Nieuws. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. BIJ inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- lontlën nog zooveel mogelijk in hot eorstuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. no. 20. Prijs per 3 maanden fl.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TIöN van 1 tot 5 regels fl.10, iodoro regel moor 20 cont bewijs inbegrepen). Groote lottors wordon naar plaatsruimte borokond. Zitting van Dinsdag 16 Febr. 1926. HIJ KiON GQED LIEGEN. De eerste beklaagde vandaag was Louis Sijtsma, geboren te ITolwerd (Friesalnd) en laatstelijk wonend* te Amsterdam, than sgedotineerd. Hij heelt op 13 Ja nuari jl. te Berkhout oplichting gepleegd. Hij was zoo vrijmoedig om op bedriegelijke, listige wijze een paar inwoners aldaar, de hoeren K. A. Schenk en Dirk de "Wit, op den mouw te spelden, dat hij als gevolg van een bekeuring f 6 moest betalen, dat hij werkloos wa9 (als boerenknecht), dat hij op reis was naar zijn woonplaats Groningen, dat hij door de zoo even genoemde bekeuring te weinig reisgeld had, dat hij te Alkmaar werk kon krijgen, etcalle maal beweringen, in flagranten strijd met d« naakte waarheid. Bekl., die bekende, liep een vonnis tot 4 maanden brommen op, met z'n rare fratsen. Zijn verdediger, Mr. Scheuteveld, refereerde zich aan 't oordeel van. de rechtbank. OM VERLOF TE KRIJGEN. E'lisabeth Ostenburg. een 18-jarig dienstmeisje en Nico van Wiers, een 20-jarige leerling stoker bij de Kon. Ned. Marine, beiden H'elderschen. stondon daar na terecht. Zij, omdat ze een valsche verklaring, dat zijn vader ziek was. opzettelijk en in strijd met de waarheid had opgemaakt, om daardoor hem verlof te kunnen doen erlangen, om hem mee te krijgen naar Amsterdam, waar zijn broer (haar verloofde) zee zou kiezen. Nico stond terecht, wegens het gebruik ma- kon van dat valschelijk opgemaakte stuk, waarvan hij wist, dat het in strijd met de waarheid was. Bei den bekenden. Zij stond volgens inlichtingen, gun stig bekend, en tegen haar werd een maand gev. voorwaardelijk gcëischt. Tegen haren medebeklaagde werd f 50 boete subs. 50 dagen hechtenis geëisebt 1 VERBODEN STANDPLAATS. ■In hooger beroep stond Hendrik Herman uit den Helder terocht. Hij had een vonnis van den Kanton rechter opgeloopen tot f 1 of 1 dag zitten., wegens het doen innemen van standplaats op den openbaren weg( met een auto-omnibus ,door zijn chauffeur P. F. Goossens. En zulks ter plaatse, waar dat volgens be palingen der stedelijke verordening niet toegelaten was. De O.v.J. vroeg in zijn requisitoir bevestiging van gewezen vonnis. Mr. Kusters, pleiter, bestreed diverse punten in het requisitoir en concludeerde tot ontslag van rechts vervolging. waarna nog ré- en dupliek van de zijde van Officier en raadsman volgde. EEN RUFT INGE1KOGELD. Volgende beklaagde is Cornelis Groot, een boeren arbeider aan de Gouw (Berkhout). Hem was ten laste gelogd vernieling van een groote ruit in den slagers winkel van Pieter Hottentot, slager te Avenhorn. Cornelis ontkende tot hot einde toe, „op hoop van ze gen" het hem ten laste gelegde, en daar do voor naamste getuigo. Jan Zijp (een ongehuwde veehouder daar uit de buurt, die verklaarde verloofd te zijn met 'n net Drontsch meisje en die uit dien hoofde lie ver buiten die heele rechtszaak had willen blijven) maar heel onwillig en op zeer tijdroovende wijze los liet, wat hij er van wist, duurde deze zaak langer dan do meeste (zoo niet alle!) aanwezigen lief was! Er zijn daar in die buurtschap drie café's dicht-bij elkaar, en in één daarvan verfrischto Zijp zich in den avond van 9 Januari met een paar lekkere warme cognocgrogjes. Want er was een kalf geboren en Jan had gezweet van zijn ijverig helpen, om alles in het „kraambed" goed te doen verloopqp. Toen Jan met sluittijd opstapte, kwamen uit de andere café's ook bezoekers,, Sljfert» Commandeur, Cornelis Groot, bak ker Kromheer en zoo. En die luidjes wilden gaarne zich nog wat vermeien met ,,'n kaartje te leggen", (pandoeren, een in Westfriesland zeer inheemsche en terdege geliefde ontspanning). In de herberg kon dat op 't moment niet vanwege het hinderlijke sluituur. Welnu, Jan was in blijde stemming, dan moest dat maar bij hem 'beuren. Om half twee 's nachts (de kaartpartij duurde tot 5 uur 's morgens) ging Jan met Groot naar slager Hottentot om vleesch te halen, waarop hij zijne gasten en zichzelf wilde ont halen. Edoch, het menschelijk leven is vol teleurstel lingen 1 Op herhaald tikken en roepen kwam er wel een hoopvol lichtje flikkeren in het- slaapvertrek van den slager. Maar deze opende niet de deur. Bons, daar gaat een boste straatklinker van enorme afme tingen tor zitting als corpus delicti aanwezig door dé groote spiegelruit der aanlokkelijke étalage van den stevigen slager. Toen maakten de twee nach telijke bezookers beenen op hunne klotsende klomp jes. Groot zei, niet to kunnen verklaren, dat Zijp hot gedaan had, maar zelf had ie 't in geen geval gedaam Zijp bod aan de politie heel wat verteld en Groot werd wegens vernieling in rechten vervolgd. Zijp kwam nu aanvankelijk op een groot deel van zijn aan de politie afgelegde verklaringen terug. Maar zijn neiging tot klaarblijkelijken meineed (al kwam 't, gelukkig voor den boer, niet tot gebleken meineed) bekwam hem slecht. De O.v.J. begon al op strengen toon te spreken van Z.EGestr.'s recht en bevoegdheid om dezen ge tuige in arrest te houden, indien hij niet verkoos de waarheid te zeggen, de President noemde het rond weg een schande dat een Nederlandsch burger als getuige zoo staat te draaien en zoo bezijden de waar heid spreekt voor een rechtbank en Jan kreeg in de gaten dat het misliep en ging. hoewel heel langzaam^ en héél bezadigd, verklaringen afleggen, die althans" voldoende met 't aan de politie vertelde overeen kwamen, om tenminste voor het oogenblik te verhoe den, dat ie op staanden voet werd ingepikt wegens. meineed. Groot bleef wel ontkennen, maar de O.v.J. had vol doende aanwijzingen. Het voorgevallene hod nog ernstige •gevolgen kunnen hebben, daar de vrouw van slager Hottentot den ooievaar eerstdaags ver wachtte. De knoestige, met zoo'n reuzensteen gepleegde ver nieling van de groote spiegelruit, die ruim f 26 kostte van opnieuw inzetten, maakte in het holst van den stillen winternacht natuurlijk een lawaai van je wel- ste, op welluidende wijze geaccompagneerd door de op den harden grond botsende klompen van de weg- loopende „heeren". En de schrik door een en ander verwekt, zou* in dergelijke omstandigheden heel wat na zich kunnen slepen. De slager kon intusschen de geruststellende mededeeling doen. dat heer Ooievaar in goede orde gearriveerd en alles goed was! De eisch tegen Kees Groot was f 60 of 60 dagen. HIJ HAD EEN FA1AR EENDJES NOÜDIG. Johan Burger van St. Pancras had aldaar een 4- tal eenden stikumpjes wederrechtelijk ingepikt ten nadeele van den eigenaar J. Balder. Maar 't kwam uit en Joban moest voor den Rechterstoel verschij nen, waar hij het feit bekehde. Geöischt werd f 25 of 25 dagen. Mr. Kraakman, verdediger, refereerde zich aan hét oordeel der rechtbank. KOMMEN STROOPEN. Engel Gravemaker en Arie Kok. Egmonders, had den bij een strooppartij in de duinen konijnendel- ven (met honden ter hunner hulp bij zich ver baal opgeloopen en de kantonrechter had Engel f 40 of 20 dagen en Arie f 75 of 30 dagen als straf op gelegd. Ze gingen in hooger beroep. De O.v.J. vroeg bevestiging van de gewezen vonnissen. As. week de uitspraken. springen bij guur weer vaak Stuk of worden ruwen schraal. Dit is spoedig te verzachten en te genezen door Doos 30 ct. 17. door A. S. M. HUTCHINSON. Percival'» stem bracht hem tot de werkelijkheid terug. Hij hield zijn beschouwingen over wat hij door de reten van de schutting zag. hebt een prachtigen tuin om in te spelen," riep hij. „Het is niet bepaald mijn tuin/' zei Mr. Amber op zijn bodaarden toon. „Ik woon daar net zooals lïonora bij jullie woont. Zij kijkt naar het eten en ik kijk naar de boeken! Zou je mijn boeken graag eens zien?" „Boeken met platen „Ja sommige. En mooie groote Balén, Percival. Die wil' je zeker graag zien. Percival' wierp een verrukten blik op Tante Maggie en Tante Maggie glimlachte. Hij greep Mr. Amber's- hand. „Heel graag," zei hij. ,lk zal u wat zeggen, ik wil eerst uw boeken zieu, en dan mag ik in uw tuin spelen." Mr. Amber zei, dat hij die afspraak goed vond. „Gaat u mee theedrinken, Juffrouw Oxford? Juf frouw Ferris zal blij zijn als ze u ziet. Zo vindlt huishouden een vervelend werk, omdat zo alleen maar voor mij heeft te zorgen." Tante Maggie gaf niet dadelijk antwoord. Per cival keek haar angstig aan. Hij ontdekte teeke nen van „donken" en op dit oogenblik zou dat hoogst noodlottig zijn. „Toe, doet u het maar, Tante Maggie" vleide hij. Mr. Amber's volgend argument gaf den door slag. Haar woorden spraken juist uit wat zij dacht. „Ik geloof, dat Percaval de eenige is in de heele buurt, diehet kasteel nog- niet gezien heeft. Vroe ger was iedereen er welkom, die komen wilde, herinnert u u nog de koffiepartijen voor de pach ters in den zomer? Ik vind, dat Percival1 er een voudig recht op heeft." Een lichte blos kleurde haar wangen. „Ja, hij heeft er reoht op," zei ze. 3. Percival1 zou nog van oen ander reoht gebruik 70 cent per 2'/j KG.; f 9.50 per 50 KG. Laat het onderzoeken, heeft het geen 42% eiwit en vet dan zijn de kosten voor zijn rekening. Overal verkrijgbaar. maken eer de dag ten einde was. Toen het een maal besloten was, dat zij Mr. Amber's uitnoodi- ging aannamen, was hij vlug door het hek gewipt en arende de lange oprijlaan door, vervuld van een of ander denkbeeldig spel'. Een bocht in den weg deed hem plotseling verbaasd voor het huis staan; en met vuurroode wangen liep htf terug. „O, Mr. Amber, het is een reusachtig groot huis, waarin u woont." „Ja, dat is het," zei de oude bibliothecaris verheugd. „Ik dacht wel', dat je het mooi zoudt vinden, Percival." „Ik noem het een kasteel.," verklaarde Percival Toen ze den hoek omdraaiden, wees Mr. Amber voor zich uit met zijn stok. „Dat heb je nog zoo mis .niet. Dat gedeelte, de Oostervleugel noemen we dien, je moet eens zien hoe oud die is. Het is bijna een kasteel op zich zelf, zie je die grappige kleine openingen? Dat waren gaten waardoor ge schoten werd. Hoe vindt je dat?" Percival's ge zichtje was een en al' uitdrukking en zijn stem tril de van eerbied, toen hij vroeg: „8ohoten ze echt?" „Dat #ou ik donken!" „Op wie?" „Ha, ha! Op^ vreemde tkleine jongens misschien wel. Ik <zal het je allemaal vertellen, als je dikwijls bij me komt." Percival beloofde eiken dag te komen en Rep haastig de vijf breede treden op, die naar de groots eiken deur voerden, die half open stond. TT ij bleef verbaasd staan op den drempel' om rond te kijken in de^ groote hal' met de galerij* rondom. Tante MagHie bleef plotseling staan en haalde zoo hoor baar adem, dat Mr. Amber zich omkeerde. Hij volgde haar oogen en wist haar gedachten te lezen. Jlet is toch een dapper klein ventje, zooals hij daar staat," zei hij. Met een glimlach^ knikte ze toestemmend. Ze zag echter het kind in deze omgeving alb de zoon van Zyn vader, die voor den eersten keer zijn eigen domein overziet. Ze volgden hem de stoep op. Verrukt keerde Percival zich om en riep: „Het is reusachtig, hèr Tante Maggie? Gaat u mpe? Het is zoo geweldig groot." „Dat heb ik je wel gezegd." riep Mr. Amber in even groote verrukking. „Mooie grooto kamers; hè?" RECTIFICATIE. In het ingezonden stukje van den heer Jac. Met is abusievelijk in de onderteekening vermeld: „Voor- z i 11 e r der Vrije Markt". De aandachtige lezer zal wel begrepen hebben, dat dit moest zijn voorstan_ d er der vrije markt. BARSINGERHOKN. De afd. Baxsingerhorn van het Witte Kruis verga derde Dinsdagavond in hot gewone vergaderlokaal van den heer Van Stipriaan, met het gewone aantal leden: 13. Na opening door den voorzitter, Dr. Boeker, las de heer De Groot de notulen der vorige bijeenkomst, in de plaats van den gewezen secretaris-penning meester, den heer K. Beek. die wegens ongesteldheid hier niet tegenwoordig kon zijn. Voorzitter dankte den heer De Groot voor den ijver waarmede hij in bet belang van het Witte Kruis zoo langen tijd was werkzaam geweest en in allerlei vorm de goede zaak had voorgestaan. Vervolgens gaf de tegenwoordige secretaris, de heer Jb. Bakker Az.. het jaarvorslag. der afdeeling, over 1925. Daaruit bleek dat het aantal leden thans bedraagt 331 en dat er 133 stuks* verplegingsartikelen in gebruik waren genomen door 84 gezinnen. Voor do wijkverpleging waren 246 contribueerendo leden, zoo dat het Witte Kruis in onze gemeente zeker heilzaam werkt. De heer D. Blaauboer bracht verslag uit namens de finantieele commissie, de heer v. d. Oord over het verhandelde op de algem. vergadering, de heer Jm. Blaauboer Gz. over de vergadering betreffende de wijkverpleging en de heer de Groot over de feestelij ke vergadering, gehouden te Hilversum. Iets anders gaf punt 4 van de agenda te vernemen. Dokter Beeker wenschte, om wel ie billijken redenen, af te treden als gewoon bestuurslid der afdeeling, maar stolde zich evenwel beschikbaar als advisee- rend lid van Bestuur," welk aanbod reeds bij voor baat zeer gaarne door het Bestuur was aangenomen. Mot groote meerderheid van stemmen werd de heer De Groot als plaatsvervanger van Dr. Beeker aange wezen en tevens door het bestuur als voorzitter go- kozen, betgeen door hem werd aangenomen. Een bestuursvoorstel dat een postrekening op naam van den penningmeester van het Witte Kruis bij den girodienst zal worden aangevraagd, werd aangeno men. Door het Bestuur werd medegedeeld, dat op den 16en Maart a.s. te Barsingerhorn en den volgenden dag te Kolhorn een film zal worden vertoond, be treffende de .Malariabestrijding, waarbij de beer Dr. Doijer explicatie zal geven. Dit zal nader per adver tentie worden bekend gemaakt. De heer Jm. Blaauboer Gz. vroeg opheldering van het feit, dat er personen uit onze gemeente werden verpleegd in sanatoria, terwijl er hier ligtenten on gebruikt zijn. Dr. Beeker diende hierop van ant woord en deed uitkomen, dat bij het gebruik der ligtenten de aanwijzingen van den geneesheer al te vaak worden verwaarloosd, waardoor bet doel gemist wordt, dat bij nauwgezette behandeling in de j sanatoria te bereiken is. 1 Daar van de gelegenheid tut het doen van vragen en voorstellen 'niemand gebruik wenschte te m^- ken, nam Ds. v. d. Veen het woord, om den aftreden- den voorzitter, onzen volijverigen voorstander van het Witte Kruis, den heer Dr. Beeker, namens de vergadering hulde en dank te brengen ook voor de welwillendheid, waarmede deze zich bereid ver klaart om als adviseur ons afdeelingsbestuur ter zij de te staan. Met een kort woord sloot voorzitter hierop de bij eenkomst. HOOGWOUD. Vertrokken en ingekomen personen van 1 tot en met 15 Februari 1926. Pieter Rood, R.K., van Langereis A 38 naar Heiloo; Petrus Johannea van der Stoop, R.K., van Langereis A 88, naar Nieuwe Niedorp. Klaas van Til, N.H., van Gouwe H 18 naar Abbekerk; Frederik Appel, N.H., van Langereis A 17 naar Heiloo, Kapel 46. Simon Petrus van d. Stoop, R.K., van Nieuwe Niedorp naar Langereis A. 38; Wicher Adolf Hendrik van Ree, geen, van Amsterdam, naar Aartswoud E 42; Teunis Mo lenaar, N.H., van Midwoud naar Gouwe II 49; Jo- hannes Huibers, RK, van 'Spanbroek naar Weere K 28a. WIERINGEN. JA Dinsdagavond hield de Onderlinge Glasverzeke- ring Mij. „Wieringen" eene algemeene vergadering in het lokaal van den heer Jb. Bruul te Hippolytus- j hoef. De voorzitter de heer C. C. Bakker, opende de ver- 1 gadering met een hartelijk woord van welkom aan de aanwezigen en verzocht den directeur (secretaris penningmeester) den heer G. Timmerman, de notu len te lezen der vorige vergaderig. Deze werden na gelezen te zijn. onveranderd goedgekeurd. Tevens bracht de directeur verslag uit van den stand van zaken gedurende 1925, waaruit bleek, dat het verloopen jaar niét gunstig was geweest, daar veel ruiten zijn gebroken en een kastekort medebrengt van ruim f8.Door de vergadering werd besloten dit kastekort aan te zuiveren door 5 extra van de te vorderen premie Te heffen. Intusschen zijn de boe ken, rekeningen enz. nagezien door de heeren Rump en Wülms, welke in orde werden bevonden. Voorzit ter dankt ook den heer Timmerman voor zijn accu raat beheer. iBij verkiezing van een commissaris, aftredend de heer C. Duijnker, werd deze met alle stemmen op zich te hbben verworven, herkozen en nam, zijne benoeming weer aan* Bij de rondvraag werd nog in het midden gebracht of het niet mogelijk is, dat wanneer een ruit werd gebroken, bij een verzekerde, of dan niet de dader daarvoor aansprakelijk kan worden gesteld. Daarop werd door den directeur geantwoord dat door hem zooveel mogelijk werd geprobeerd de geleden schade to vorderen, maar in vele gevallen zijn de dader» niet bekend of onbemiddeld. Verder niets meer aan de orde zijnde, sloot voor* zitter de vergadering. WIERINGEN. Voor het aanstaand alhier te houden muziekcon cours heeft de heer Hls. Wilms alhier aan de mu- ziekvereeniging „Harmonie" een zilveren kruis aan geboden. TEGEN DE MODERNE MODE. De besturen der Federatie van R. K. Vrouwenbon den in Nederland en van den Ned.C hrist. Vrouwen bond hebben gezamenlijk een brief gericht to dame» der hoogere standen in dein lande om xnoreelen steun in den strijd tegen de moderne mode. „Reusachtig!" Percival haalde diep adem. „Reus achtig groot, zei hij nog eens, en na een diepen zucht van verbazing, vroeg hjj terwijl "hij pp de galerij wees: „En waar dient dat aardige bruggetje voor? „Bruggetje?" riep Mr. Amber verontwaardigd. „Dat heet een galènj. Die loopt heeloniaal langs de hal, rie je wel, behalve dit gedeelte. Een brugr hoe komt het kind eraan?" Hü is*werkelijk even beleedigd door deze tekorfcdooning aan de schoon heid van het kasteel; hij voelt opnieuw zijn groote gehechtheid aan deze omgeving, hij voelt hoe ver want hij or mede is. Die gehechtheid is in de jaren, dat de nieuwe Bardons bet kasteel^ ver waarloosd hebben nog grooter geworden; hij be schouwt zich als de bewaarder van deze schatten, evenals hü de levensbeschrijver van de Lords Bur- don is. Hij had de gewoonte, zooals Percival al spoedig merkte, om/ van „wü" to eprekon, als h\i van zichzelf sprak in verbind met het kasteel!. Zoo ook nu: „We zün heel1 trotsch op die galerij. Je moet weten, dat we.... maar dat doet er nu ook niet toe. Ga maar mee, dan zal ik ie alles laten zien. Gaat u ook mee, Juffrouw Oxford? We zul len eerst Juffrouw Ferris eens opzoeken." Mr. Amber nam Peroival' lüj de hand en ging met hem de hal door. Maar opeens riep hij: „Wat is dat dongen, heb je je muts op? Dat gaat hier niet* hoor!" PercivaL werd büna net zoo rood als de aardige roode vissohers muts, die hü droog en nam haar verlegen af. En beschaamd zei hü: „Inhuis houd ik nooit mijn muts op, maar dit is heel iets anders dan een huis, hot is zoo reusachtig groot!" „Het is hier een vaste regel: niemand dan een Burdon mag met bedekt hoofd door de hal loopen dat heet een traditie. Honderden jaren geleden kwam hier eens een slechte man en die hield zü'n hoed op; ze hadden zijn gezicht niet goed gezien en dachten, dat hü een goede man was, maar toen Lord Burdon naar hem toekwam, trok de man zün dolk en doodde hem. Wat zog je daarvan?" Percival zocht naar hot roohte woord: „Stroomde er bloedP"' vroeg hü- „Bloed?" riep Mr. Amber doos., Hij was oven beleedigd, dat zy'n legende, die hü voor kinderooren geschikt had gemaakt, zoo weinig overtuigend Week. „Natuurlijk vloeide er bloed." en hij tuurde zoo strak op den grond, alsof hjj verwachtte,, dat er een bloedplas zou verschijnen. Peroival ging een paar stappen achteruit, alsof hü bang was er in te trappen. Mr. Amber moest er- om lachen, en hij streek over Percival"» gouden haar: „Sinds dien tijd", vertelde hü, „mag alleen een Burdon in deze hal zy'n hoofd bedekt houden. De traditie zegt, dat het een voorteeken zou zijn van een dreigend onge luk". Hü wendde zich tot Tante Maggie: ,,Mün oude Lady was er erg precies op," zei hü. „Ze hield zich stipt aan de tradities." Lady Jane Burdon bleef voor Mr. Amber, of schoon ze reeds vier jaar dood was, „my'n" Lady? en „Roly" bleef „myn" lord of mün jonge Lord. Tante Maggie, die een eindje verder stond, zei met haar zachte steni: „Ik herinner het me. Tra dities zün niet zoo dwaas als de monsohen denken, Mr. Amber." Hij knilcte ernstig met het hoofd, toen keerde hü zich tot Percival; die juist weer iets ontdekt had. dat zijn aandacht trok. „Twee haarden!" riep Percival1. „En zoo groot ate een kléine kamer, niet?" zei Mr. Amber gewichtig ën aangenaam getroffen door die vraag. „Ja, kü'K maar eens! Er is weer oen nieuw verhaal aan verbonden". Hjj leidde Percival naar de eone groote stookplaats, waarbovefi het wapen van de Bardons prükte in eikenhout gesne den. „Lees die létters maar eens. Dat is ons devies. Ik houd vol, deze woorden liet hü don bode over- vBurdon naar de troepen van den koning werd ge zonden, toen de mannen van Cromwell. oen slechte man die Cromwell, oen poging deden tot een inval. Ik oud hvol, deze woorden liet hij den bode over brengen, niets dan „ik houd voF en later toen Cromwell dood was, en er oen andere koning kwam, veranderde deze het devies van de Burdons in „ik houd vol." Mooi, vindt ie niet?" „Ik houd vol'," riep Percdval zeer onder "dén indruk. f „Er< is oen verhaal verbonden aan elk hoekje van dit huis." Zei Mr. Amber. „Mooier verhaten dan in al jou boeken. Ik zal' Juffrouw Ferris vra gen om voor de thee te zorgen en dan zullen we het heele kasteel rondgaan. Ik ken al de verhalen, nie mand kent ze zoo goed als ik, en hü ging naar Juf frouw Ferris, verdiept in de overleveringen, waar h;j zoo trotsch op was." Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1926 | | pagina 1