DE GELUKKIGE HELD
G. J. CLAIJ's
Donderdag 18 Februari 1926.
69ste Jaargang. No, T796.
Uitgevers i N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Uw Lippen
PUROL
FEUILLETON.
0CHTEN0V0ER is JE 0CHTENDV0ER
Bamettiatadseh Nieuws.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. BIJ inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
lontlën nog zooveel mogelijk in hot eorstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330.
INT. TELEF. no. 20.
Prijs per 3 maanden fl.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TIöN van 1 tot 5 regels fl.10, iodoro regel moor 20 cont bewijs
inbegrepen). Groote lottors wordon naar plaatsruimte borokond.
Zitting van Dinsdag 16 Febr. 1926.
HIJ KiON GQED LIEGEN.
De eerste beklaagde vandaag was Louis Sijtsma,
geboren te ITolwerd (Friesalnd) en laatstelijk wonend*
te Amsterdam, than sgedotineerd. Hij heelt op 13 Ja
nuari jl. te Berkhout oplichting gepleegd. Hij was
zoo vrijmoedig om op bedriegelijke, listige wijze een
paar inwoners aldaar, de hoeren K. A. Schenk en
Dirk de "Wit, op den mouw te spelden, dat hij als
gevolg van een bekeuring f 6 moest betalen, dat hij
werkloos wa9 (als boerenknecht), dat hij op reis was
naar zijn woonplaats Groningen, dat hij door de zoo
even genoemde bekeuring te weinig reisgeld had,
dat hij te Alkmaar werk kon krijgen, etcalle
maal beweringen, in flagranten strijd met d« naakte
waarheid.
Bekl., die bekende, liep een vonnis tot 4 maanden
brommen op, met z'n rare fratsen. Zijn verdediger,
Mr. Scheuteveld, refereerde zich aan 't oordeel van.
de rechtbank.
OM VERLOF TE KRIJGEN.
E'lisabeth Ostenburg. een 18-jarig dienstmeisje en
Nico van Wiers, een 20-jarige leerling stoker bij de
Kon. Ned. Marine, beiden H'elderschen. stondon daar
na terecht. Zij, omdat ze een valsche verklaring, dat
zijn vader ziek was. opzettelijk en in strijd met de
waarheid had opgemaakt, om daardoor hem verlof te
kunnen doen erlangen, om hem mee te krijgen naar
Amsterdam, waar zijn broer (haar verloofde) zee zou
kiezen. Nico stond terecht, wegens het gebruik ma-
kon van dat valschelijk opgemaakte stuk, waarvan
hij wist, dat het in strijd met de waarheid was. Bei
den bekenden. Zij stond volgens inlichtingen, gun
stig bekend, en tegen haar werd een maand gev.
voorwaardelijk gcëischt. Tegen haren medebeklaagde
werd f 50 boete subs. 50 dagen hechtenis geëisebt
1
VERBODEN STANDPLAATS.
■In hooger beroep stond Hendrik Herman uit den
Helder terocht. Hij had een vonnis van den Kanton
rechter opgeloopen tot f 1 of 1 dag zitten., wegens het
doen innemen van standplaats op den openbaren weg(
met een auto-omnibus ,door zijn chauffeur P. F.
Goossens. En zulks ter plaatse, waar dat volgens be
palingen der stedelijke verordening niet toegelaten
was. De O.v.J. vroeg in zijn requisitoir bevestiging
van gewezen vonnis.
Mr. Kusters, pleiter, bestreed diverse punten in
het requisitoir en concludeerde tot ontslag van rechts
vervolging. waarna nog ré- en dupliek van de zijde
van Officier en raadsman volgde.
EEN RUFT INGE1KOGELD.
Volgende beklaagde is Cornelis Groot, een boeren
arbeider aan de Gouw (Berkhout). Hem was ten laste
gelogd vernieling van een groote ruit in den slagers
winkel van Pieter Hottentot, slager te Avenhorn.
Cornelis ontkende tot hot einde toe, „op hoop van ze
gen" het hem ten laste gelegde, en daar do voor
naamste getuigo. Jan Zijp (een ongehuwde veehouder
daar uit de buurt, die verklaarde verloofd te zijn
met 'n net Drontsch meisje en die uit dien hoofde lie
ver buiten die heele rechtszaak had willen blijven)
maar heel onwillig en op zeer tijdroovende wijze los
liet, wat hij er van wist, duurde deze zaak langer dan
do meeste (zoo niet alle!) aanwezigen lief was!
Er zijn daar in die buurtschap drie café's dicht-bij
elkaar, en in één daarvan verfrischto Zijp zich in den
avond van 9 Januari met een paar lekkere warme
cognocgrogjes. Want er was een kalf geboren en Jan
had gezweet van zijn ijverig helpen, om alles in
het „kraambed" goed te doen verloopqp. Toen Jan met
sluittijd opstapte, kwamen uit de andere café's ook
bezoekers,, Sljfert» Commandeur, Cornelis Groot, bak
ker Kromheer en zoo. En die luidjes wilden gaarne
zich nog wat vermeien met ,,'n kaartje te leggen",
(pandoeren, een in Westfriesland zeer inheemsche en
terdege geliefde ontspanning). In de herberg kon dat
op 't moment niet vanwege het hinderlijke sluituur.
Welnu, Jan was in blijde stemming, dan moest dat
maar bij hem 'beuren. Om half twee 's nachts (de
kaartpartij duurde tot 5 uur 's morgens) ging Jan met
Groot naar slager Hottentot om vleesch te halen,
waarop hij zijne gasten en zichzelf wilde ont
halen. Edoch, het menschelijk leven is vol teleurstel
lingen 1 Op herhaald tikken en roepen kwam er wel
een hoopvol lichtje flikkeren in het- slaapvertrek van
den slager. Maar deze opende niet de deur. Bons,
daar gaat een boste straatklinker van enorme afme
tingen tor zitting als corpus delicti aanwezig
door dé groote spiegelruit der aanlokkelijke étalage
van den stevigen slager. Toen maakten de twee nach
telijke bezookers beenen op hunne klotsende klomp
jes. Groot zei, niet to kunnen verklaren, dat Zijp hot
gedaan had, maar zelf had ie 't in geen geval gedaam
Zijp bod aan de politie heel wat verteld en Groot werd
wegens vernieling in rechten vervolgd.
Zijp kwam nu aanvankelijk op een groot deel van
zijn aan de politie afgelegde verklaringen terug.
Maar zijn neiging tot klaarblijkelijken meineed (al
kwam 't, gelukkig voor den boer, niet tot gebleken
meineed) bekwam hem slecht.
De O.v.J. begon al op strengen toon te spreken
van Z.EGestr.'s recht en bevoegdheid om dezen ge
tuige in arrest te houden, indien hij niet verkoos de
waarheid te zeggen, de President noemde het rond
weg een schande dat een Nederlandsch burger als
getuige zoo staat te draaien en zoo bezijden de waar
heid spreekt voor een rechtbank en Jan kreeg in de
gaten dat het misliep en ging. hoewel heel langzaam^
en héél bezadigd, verklaringen afleggen, die althans"
voldoende met 't aan de politie vertelde overeen
kwamen, om tenminste voor het oogenblik te verhoe
den, dat ie op staanden voet werd ingepikt wegens.
meineed.
Groot bleef wel ontkennen, maar de O.v.J. had vol
doende aanwijzingen. Het voorgevallene hod nog
ernstige •gevolgen kunnen hebben, daar de vrouw
van slager Hottentot den ooievaar eerstdaags ver
wachtte.
De knoestige, met zoo'n reuzensteen gepleegde ver
nieling van de groote spiegelruit, die ruim f 26 kostte
van opnieuw inzetten, maakte in het holst van den
stillen winternacht natuurlijk een lawaai van je wel-
ste, op welluidende wijze geaccompagneerd door de
op den harden grond botsende klompen van de weg-
loopende „heeren". En de schrik door een en ander
verwekt, zou* in dergelijke omstandigheden heel wat
na zich kunnen slepen. De slager kon intusschen de
geruststellende mededeeling doen. dat heer Ooievaar
in goede orde gearriveerd en alles goed was!
De eisch tegen Kees Groot was f 60 of 60 dagen.
HIJ HAD EEN FA1AR EENDJES NOÜDIG.
Johan Burger van St. Pancras had aldaar een 4-
tal eenden stikumpjes wederrechtelijk ingepikt ten
nadeele van den eigenaar J. Balder. Maar 't kwam
uit en Joban moest voor den Rechterstoel verschij
nen, waar hij het feit bekehde. Geöischt werd f 25 of
25 dagen.
Mr. Kraakman, verdediger, refereerde zich aan hét
oordeel der rechtbank.
KOMMEN STROOPEN.
Engel Gravemaker en Arie Kok. Egmonders, had
den bij een strooppartij in de duinen konijnendel-
ven (met honden ter hunner hulp bij zich ver
baal opgeloopen en de kantonrechter had Engel f 40
of 20 dagen en Arie f 75 of 30 dagen als straf op
gelegd. Ze gingen in hooger beroep. De O.v.J. vroeg
bevestiging van de gewezen vonnissen.
As. week de uitspraken.
springen bij guur weer vaak Stuk of
worden ruwen schraal. Dit is spoedig
te verzachten en te genezen door
Doos 30 ct.
17.
door A. S. M. HUTCHINSON.
Percival'» stem bracht hem tot de werkelijkheid
terug. Hij hield zijn beschouwingen over wat hij
door de reten van de schutting zag. hebt een
prachtigen tuin om in te spelen," riep hij.
„Het is niet bepaald mijn tuin/' zei Mr. Amber
op zijn bodaarden toon. „Ik woon daar net zooals
lïonora bij jullie woont. Zij kijkt naar het eten en
ik kijk naar de boeken! Zou je mijn boeken graag
eens zien?"
„Boeken met platen
„Ja sommige. En mooie groote Balén, Percival.
Die wil' je zeker graag zien.
Percival' wierp een verrukten blik op Tante
Maggie en Tante Maggie glimlachte. Hij greep Mr.
Amber's- hand. „Heel graag," zei hij. ,lk zal u
wat zeggen, ik wil eerst uw boeken zieu, en dan
mag ik in uw tuin spelen."
Mr. Amber zei, dat hij die afspraak goed vond.
„Gaat u mee theedrinken, Juffrouw Oxford? Juf
frouw Ferris zal blij zijn als ze u ziet. Zo vindlt
huishouden een vervelend werk, omdat zo alleen
maar voor mij heeft te zorgen."
Tante Maggie gaf niet dadelijk antwoord. Per
cival keek haar angstig aan. Hij ontdekte teeke
nen van „donken" en op dit oogenblik zou dat
hoogst noodlottig zijn.
„Toe, doet u het maar, Tante Maggie" vleide hij.
Mr. Amber's volgend argument gaf den door
slag. Haar woorden spraken juist uit wat zij dacht.
„Ik geloof, dat Percaval de eenige is in de heele
buurt, diehet kasteel nog- niet gezien heeft. Vroe
ger was iedereen er welkom, die komen wilde,
herinnert u u nog de koffiepartijen voor de pach
ters in den zomer? Ik vind, dat Percival1 er een
voudig recht op heeft."
Een lichte blos kleurde haar wangen. „Ja, hij
heeft er reoht op," zei ze.
3.
Percival1 zou nog van oen ander reoht gebruik
70 cent per 2'/j KG.; f 9.50 per 50 KG.
Laat het onderzoeken, heeft het geen 42% eiwit
en vet dan zijn de kosten voor zijn rekening.
Overal verkrijgbaar.
maken eer de dag ten einde was. Toen het een
maal besloten was, dat zij Mr. Amber's uitnoodi-
ging aannamen, was hij vlug door het hek gewipt
en arende de lange oprijlaan door, vervuld van een
of ander denkbeeldig spel'. Een bocht in den weg
deed hem plotseling verbaasd voor het huis staan;
en met vuurroode wangen liep htf terug. „O, Mr.
Amber, het is een reusachtig groot huis, waarin
u woont."
„Ja, dat is het," zei de oude bibliothecaris
verheugd. „Ik dacht wel', dat je het mooi zoudt
vinden, Percival."
„Ik noem het een kasteel.," verklaarde Percival
Toen ze den hoek omdraaiden, wees Mr. Amber
voor zich uit met zijn stok. „Dat heb je nog zoo
mis .niet. Dat gedeelte, de Oostervleugel noemen
we dien, je moet eens zien hoe oud die is. Het is
bijna een kasteel op zich zelf, zie je die grappige
kleine openingen? Dat waren gaten waardoor ge
schoten werd. Hoe vindt je dat?" Percival's ge
zichtje was een en al' uitdrukking en zijn stem tril
de van eerbied, toen hij vroeg:
„8ohoten ze echt?"
„Dat #ou ik donken!"
„Op wie?"
„Ha, ha! Op^ vreemde tkleine jongens misschien
wel. Ik <zal het je allemaal vertellen,
als je dikwijls bij me komt."
Percival beloofde eiken dag te komen en Rep
haastig de vijf breede treden op, die naar de groots
eiken deur voerden, die half open stond. TT ij bleef
verbaasd staan op den drempel' om rond te kijken
in de^ groote hal' met de galerij* rondom. Tante
MagHie bleef plotseling staan en haalde zoo hoor
baar adem, dat Mr. Amber zich omkeerde. Hij
volgde haar oogen en wist haar gedachten te lezen.
Jlet is toch een dapper klein ventje, zooals
hij daar staat," zei hij.
Met een glimlach^ knikte ze toestemmend. Ze
zag echter het kind in deze omgeving alb de zoon
van Zyn vader, die voor den eersten keer zijn
eigen domein overziet.
Ze volgden hem de stoep op. Verrukt keerde
Percival zich om en riep: „Het is reusachtig, hèr
Tante Maggie? Gaat u mpe? Het is zoo geweldig
groot."
„Dat heb ik je wel gezegd." riep Mr. Amber
in even groote verrukking. „Mooie grooto kamers;
hè?"
RECTIFICATIE.
In het ingezonden stukje van den heer Jac. Met is
abusievelijk in de onderteekening vermeld: „Voor-
z i 11 e r der Vrije Markt". De aandachtige lezer zal
wel begrepen hebben, dat dit moest zijn voorstan_
d er der vrije markt.
BARSINGERHOKN.
De afd. Baxsingerhorn van het Witte Kruis verga
derde Dinsdagavond in hot gewone vergaderlokaal
van den heer Van Stipriaan, met het gewone aantal
leden: 13.
Na opening door den voorzitter, Dr. Boeker, las de
heer De Groot de notulen der vorige bijeenkomst,
in de plaats van den gewezen secretaris-penning
meester, den heer K. Beek. die wegens ongesteldheid
hier niet tegenwoordig kon zijn.
Voorzitter dankte den heer De Groot voor den ijver
waarmede hij in bet belang van het Witte Kruis zoo
langen tijd was werkzaam geweest en in allerlei
vorm de goede zaak had voorgestaan.
Vervolgens gaf de tegenwoordige secretaris, de
heer Jb. Bakker Az.. het jaarvorslag. der afdeeling,
over 1925. Daaruit bleek dat het aantal leden thans
bedraagt 331 en dat er 133 stuks* verplegingsartikelen
in gebruik waren genomen door 84 gezinnen. Voor do
wijkverpleging waren 246 contribueerendo leden, zoo
dat het Witte Kruis in onze gemeente zeker heilzaam
werkt.
De heer D. Blaauboer bracht verslag uit namens de
finantieele commissie, de heer v. d. Oord over het
verhandelde op de algem. vergadering, de heer Jm.
Blaauboer Gz. over de vergadering betreffende de
wijkverpleging en de heer de Groot over de feestelij
ke vergadering, gehouden te Hilversum.
Iets anders gaf punt 4 van de agenda te vernemen.
Dokter Beeker wenschte, om wel ie billijken redenen,
af te treden als gewoon bestuurslid der afdeeling,
maar stolde zich evenwel beschikbaar als advisee-
rend lid van Bestuur," welk aanbod reeds bij voor
baat zeer gaarne door het Bestuur was aangenomen.
Mot groote meerderheid van stemmen werd de heer
De Groot als plaatsvervanger van Dr. Beeker aange
wezen en tevens door het bestuur als voorzitter go-
kozen, betgeen door hem werd aangenomen.
Een bestuursvoorstel dat een postrekening op naam
van den penningmeester van het Witte Kruis bij den
girodienst zal worden aangevraagd, werd aangeno
men.
Door het Bestuur werd medegedeeld, dat op den
16en Maart a.s. te Barsingerhorn en den volgenden
dag te Kolhorn een film zal worden vertoond, be
treffende de .Malariabestrijding, waarbij de beer Dr.
Doijer explicatie zal geven. Dit zal nader per adver
tentie worden bekend gemaakt.
De heer Jm. Blaauboer Gz. vroeg opheldering van
het feit, dat er personen uit onze gemeente werden
verpleegd in sanatoria, terwijl er hier ligtenten on
gebruikt zijn. Dr. Beeker diende hierop van ant
woord en deed uitkomen, dat bij het gebruik der
ligtenten de aanwijzingen van den geneesheer al
te vaak worden verwaarloosd, waardoor bet doel
gemist wordt, dat bij nauwgezette behandeling in de
j sanatoria te bereiken is.
1 Daar van de gelegenheid tut het doen van vragen
en voorstellen 'niemand gebruik wenschte te m^-
ken, nam Ds. v. d. Veen het woord, om den aftreden-
den voorzitter, onzen volijverigen voorstander van
het Witte Kruis, den heer Dr. Beeker, namens de
vergadering hulde en dank te brengen ook voor de
welwillendheid, waarmede deze zich bereid ver
klaart om als adviseur ons afdeelingsbestuur ter zij
de te staan.
Met een kort woord sloot voorzitter hierop de bij
eenkomst.
HOOGWOUD.
Vertrokken en ingekomen personen van 1 tot en
met 15 Februari 1926.
Pieter Rood, R.K., van Langereis A 38 naar Heiloo;
Petrus Johannea van der Stoop, R.K., van Langereis
A 88, naar Nieuwe Niedorp. Klaas van Til, N.H., van
Gouwe H 18 naar Abbekerk; Frederik Appel, N.H.,
van Langereis A 17 naar Heiloo, Kapel 46. Simon
Petrus van d. Stoop, R.K., van Nieuwe Niedorp naar
Langereis A. 38; Wicher Adolf Hendrik van Ree, geen,
van Amsterdam, naar Aartswoud E 42; Teunis Mo
lenaar, N.H., van Midwoud naar Gouwe II 49; Jo-
hannes Huibers, RK, van 'Spanbroek naar Weere
K 28a.
WIERINGEN.
JA Dinsdagavond hield de Onderlinge Glasverzeke-
ring Mij. „Wieringen" eene algemeene vergadering
in het lokaal van den heer Jb. Bruul te Hippolytus-
j hoef.
De voorzitter de heer C. C. Bakker, opende de ver-
1 gadering met een hartelijk woord van welkom aan
de aanwezigen en verzocht den directeur (secretaris
penningmeester) den heer G. Timmerman, de notu
len te lezen der vorige vergaderig. Deze werden na
gelezen te zijn. onveranderd goedgekeurd.
Tevens bracht de directeur verslag uit van den
stand van zaken gedurende 1925, waaruit bleek, dat
het verloopen jaar niét gunstig was geweest, daar
veel ruiten zijn gebroken en een kastekort medebrengt
van ruim f8.Door de vergadering werd besloten
dit kastekort aan te zuiveren door 5 extra van de
te vorderen premie Te heffen. Intusschen zijn de boe
ken, rekeningen enz. nagezien door de heeren Rump
en Wülms, welke in orde werden bevonden. Voorzit
ter dankt ook den heer Timmerman voor zijn accu
raat beheer.
iBij verkiezing van een commissaris, aftredend de
heer C. Duijnker, werd deze met alle stemmen op
zich te hbben verworven, herkozen en nam, zijne
benoeming weer aan*
Bij de rondvraag werd nog in het midden gebracht
of het niet mogelijk is, dat wanneer een ruit werd
gebroken, bij een verzekerde, of dan niet de dader
daarvoor aansprakelijk kan worden gesteld. Daarop
werd door den directeur geantwoord dat door hem
zooveel mogelijk werd geprobeerd de geleden schade
to vorderen, maar in vele gevallen zijn de dader»
niet bekend of onbemiddeld.
Verder niets meer aan de orde zijnde, sloot voor*
zitter de vergadering.
WIERINGEN.
Voor het aanstaand alhier te houden muziekcon
cours heeft de heer Hls. Wilms alhier aan de mu-
ziekvereeniging „Harmonie" een zilveren kruis aan
geboden.
TEGEN DE MODERNE MODE.
De besturen der Federatie van R. K. Vrouwenbon
den in Nederland en van den Ned.C hrist. Vrouwen
bond hebben gezamenlijk een brief gericht to dame»
der hoogere standen in dein lande om xnoreelen steun
in den strijd tegen de moderne mode.
„Reusachtig!" Percival haalde diep adem. „Reus
achtig groot, zei hij nog eens, en na een diepen
zucht van verbazing, vroeg hjj terwijl "hij pp de
galerij wees: „En waar dient dat aardige bruggetje
voor?
„Bruggetje?" riep Mr. Amber verontwaardigd.
„Dat heet een galènj. Die loopt heeloniaal langs de
hal, rie je wel, behalve dit gedeelte. Een brugr
hoe komt het kind eraan?" Hü is*werkelijk even
beleedigd door deze tekorfcdooning aan de schoon
heid van het kasteel; hij voelt opnieuw zijn groote
gehechtheid aan deze omgeving, hij voelt hoe ver
want hij or mede is. Die gehechtheid is in de
jaren, dat de nieuwe Bardons bet kasteel^ ver
waarloosd hebben nog grooter geworden; hij be
schouwt zich als de bewaarder van deze schatten,
evenals hü de levensbeschrijver van de Lords Bur-
don is. Hij had de gewoonte, zooals Percival al
spoedig merkte, om/ van „wü" to eprekon, als
h\i van zichzelf sprak in verbind met het kasteel!.
Zoo ook nu: „We zün heel1 trotsch op die galerij.
Je moet weten, dat we.... maar dat doet er nu ook
niet toe. Ga maar mee, dan zal ik ie alles laten
zien. Gaat u ook mee, Juffrouw Oxford? We zul
len eerst Juffrouw Ferris eens opzoeken." Mr.
Amber nam Peroival' lüj de hand en ging met hem
de hal door. Maar opeens riep hij: „Wat is dat
dongen, heb je je muts op? Dat gaat hier niet*
hoor!"
PercivaL werd büna net zoo rood als de aardige
roode vissohers muts, die hü droog en nam haar
verlegen af. En beschaamd zei hü: „Inhuis houd
ik nooit mijn muts op, maar dit is heel iets anders
dan een huis, hot is zoo reusachtig groot!"
„Het is hier een vaste regel: niemand dan een
Burdon mag met bedekt hoofd door de hal loopen
dat heet een traditie. Honderden jaren geleden
kwam hier eens een slechte man en die hield zü'n
hoed op; ze hadden zijn gezicht niet goed gezien
en dachten, dat hü een goede man was, maar toen
Lord Burdon naar hem toekwam, trok de man zün
dolk en doodde hem. Wat zog je daarvan?"
Percival zocht naar hot roohte woord:
„Stroomde er bloedP"' vroeg hü-
„Bloed?" riep Mr. Amber doos., Hij was oven
beleedigd, dat zy'n legende, die hü voor kinderooren
geschikt had gemaakt, zoo weinig overtuigend
Week. „Natuurlijk vloeide er bloed." en hij tuurde
zoo strak op den grond, alsof hjj verwachtte,, dat
er een bloedplas zou verschijnen. Peroival ging een
paar stappen achteruit, alsof hü bang was er
in te trappen. Mr. Amber moest er- om lachen, en
hij streek over Percival"» gouden haar: „Sinds dien
tijd", vertelde hü, „mag alleen een Burdon in deze
hal zy'n hoofd bedekt houden. De traditie zegt, dat
het een voorteeken zou zijn van een dreigend onge
luk". Hü wendde zich tot Tante Maggie:
,,Mün oude Lady was er erg precies op," zei
hü. „Ze hield zich stipt aan de tradities."
Lady Jane Burdon bleef voor Mr. Amber, of
schoon ze reeds vier jaar dood was, „my'n" Lady?
en „Roly" bleef „myn" lord of mün jonge Lord.
Tante Maggie, die een eindje verder stond, zei
met haar zachte steni: „Ik herinner het me. Tra
dities zün niet zoo dwaas als de monsohen denken,
Mr. Amber."
Hij knilcte ernstig met het hoofd, toen keerde
hü zich tot Percival; die juist weer iets ontdekt
had. dat zijn aandacht trok. „Twee haarden!"
riep Percival1.
„En zoo groot ate een kléine kamer, niet?" zei
Mr. Amber gewichtig ën aangenaam getroffen door
die vraag. „Ja, kü'K maar eens! Er is weer oen
nieuw verhaal aan verbonden". Hjj leidde Percival
naar de eone groote stookplaats, waarbovefi het
wapen van de Bardons prükte in eikenhout gesne
den. „Lees die létters maar eens. Dat is ons devies.
Ik houd vol, deze woorden liet hü don bode over-
vBurdon naar de troepen van den koning werd ge
zonden, toen de mannen van Cromwell. oen slechte
man die Cromwell, oen poging deden tot een inval.
Ik oud hvol, deze woorden liet hij den bode over
brengen, niets dan „ik houd voF en later toen
Cromwell dood was, en er oen andere koning kwam,
veranderde deze het devies van de Burdons in „ik
houd vol." Mooi, vindt ie niet?"
„Ik houd vol'," riep Percdval zeer onder "dén
indruk. f
„Er< is oen verhaal verbonden aan elk hoekje
van dit huis." Zei Mr. Amber. „Mooier verhaten
dan in al jou boeken. Ik zal' Juffrouw Ferris vra
gen om voor de thee te zorgen en dan zullen we het
heele kasteel rondgaan. Ik ken al de verhalen, nie
mand kent ze zoo goed als ik, en hü ging naar Juf
frouw Ferris, verdiept in de overleveringen, waar
h;j zoo trotsch op was."
Wordt vervolgd.