Alputti Kitiis- Wyberf Woensdag 3 Maart 1926. 69ite Jaargang. No. 7803. Uitgevers i N.V. v h. TRAPMAN Co., Schagen. EERSTE SLAP. Openstelling van de Pontonbrug aan de Kooij. DE GELUKKIGE HELD met •lrnzini an u 'as vg in de ti geld len ït ove ad den hter, orde onden ui is nis g -rond i v an hij lebben Idaarj VATE cul Dit blad verschijnt viermaal pór week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 'a morgens 8 uur, worden Advor- itlön nog zooveel mogelijk in liet oerstuitkomond nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. no. 20. Prijs per 3 maanden f 1.(36. Losse nummers 8 cent. ADVERTRN- TïöN van 1 tot 5 regels fl.10, iodore regel moor 20 cont (böw(J^ao, inbegrepen). Grooto lottere wordon naar plaatsruimte borokond. slacti dit nummer bestaat uit twee bladen artein ar c verwj jn pli eld, kwam len hi en g de naai van hon gen Dinsdag- 2 Maart, des morg-ens II uur, had in te genwoordigheid van vele autoriteiten de officieels openstelling van de pontonbrug aan De Kooij plaats. i5r- Toen we tegen elf uur aan de Kooij aankwamen, va! gtond daar reeds aan den kant van Anna Paulofw- na de muziek vereeniging „Concordia" van Bree zand .opgesteld, schoolkinderen van de school te br,, Breezand stonden reeds Maar om straks de autqri- ve teiten bloemen aan te bieden, het terrein aan dien le kant wan het Noordhollandsch Kanaal' had een b feestelijk aanzien gekregen door de vlaggen van di- I verse nationaliteiten, terwijl' ook verscheidene be woners aan 'den Schorweg door het uitsteken van vlaggen blijk gaven met deze gebeurtenis mee te leven. j le ruim elf uur kwamen uit de richting Helden ,de auto's en merkten we onder de vele aanwezigen f o.a. op: van het gemeentebestuur van Helder, de 7 heeren W. Houwing, burgemeester, W. C. van Bre- e.j da. D. H. Grünwald, en A. G. A. Verstegen, wethouders, J. Kamman, secretaris, R. Kastelijn, directeur van gemeentewerken, A. Dokter, Hoofd opzichter bij de gemeentewerken, J. N. E. Teune, ürecteur der Water- en lichtbedrijvenvoorts de eu race-admiraal, de heer Fock, commandant van de UT stelling Helder, met zijn adjudant, den heer De een ïoogh, de heer Schijthuis, ingenieur bij de Zui- •ein jöerzeewerken, hot gemeentebestuur van Anna Pau- k lowna, "t.w. de heeren G. J. Lovink, burgemeester, heen Stammes en D. Lubbert, wethouders, C. Keij- j.j zer, secretaris, het gemeentebestuur van Wieriii- ^gon, de heeren L. Ch. Kolff, burgemeester, J. Bos- cer en D. Minnes, wethouders, C. F. van Duin, se cretaris. het Dagelijksch Bestuur van den Anna .Paulownapolder. de heeren C. Wndenes Spaans Jdfligraaf, O. Tijsen. C. Geerligs en P. J. Waiboer, ïemraderi. Door den heer Van Breda, wethouder van publie- e werken te Den Helder, werd allereerst heft oord gevoerd, die daarbij het volgende sprak: 1G0, ipen 50, Mijne Heeren, Civiele en Militaire Autoriteiten. ^jHet Gemeentebestuur van Helder heeft nfij als 55 "Wethouder van Publieke Werken opgedragen, om bij de opening van de pontonbrug een kort woord e spreken. Het was in den zomer van 1904, toen de gemeente Helder een schrijven van den Commis saris der Koningin in Noordholland ontving, aan gaande een verzoek van de Vereeniging „Door recht en eenheid tot vooruitgang" te Anna Paulowna, om steun te verkrijgen bij den Minister van Water- fcj® staat, voor het maken van een pont veer aan de Kooij. Genoemde Vereeniging motiveerde haar verzoek 1.7 op grond van de wenschelijkheid eener betere vor- 1 binding tusschen de gemeenten Helder en Anna Paulowna. omdat toen alleen verbinding bestond door middel van het pontveer te Westeinde bij de Gelders*-he buurt en deze afstand naar Helder, vooral voor do bewoners van Breezand, zeer on gerief olijk was. Dit was de eerste stap die gedaan werd om een betere verkeersverbinding tusschen beide gemeenten te verkrijgen. Zoowel de gemeentebesturen van Helder en An er. 7J 54 f I soc f 5 do door A. S. M. HUTCHINSON. 24. HOOFDSTUK V. De wereld aki SpuHeman. 1. Het verblijf op Kasteel Burdon liep ten einde, liet had Roilb veel goed gedaan, hij was vroollii- ker en gezonder en hij was zoo gesteld op Perciivaï) 7 «at de bezoeken geregeld herhaald zouden worden. Haar den meesten tijd sliep het kasteel ond jjaov»uoix i/jju «uey iiüo u.oöi>t5c;i onder de trouwe zorgen van Juffrouw Ferris, de huishoud ster, en de# bibliotheek, Mr. Amber's heiligdom, jas het eenige vertrek, waar geen stoflakens over de meubelen lagen. Er waren echter vaste momen ten, dat hot kasteel' moest ontwaken. Een kort oezoek met Basdien en een bezoek in Augustus, da# f meestal duurde tot Ootober. nü3 ^°or Percival waren dit de spannendste tijden 'an het heele jaar en voor Roilo de gelukkigste. De "~;en waren dan geheel vervuld door Peroival en wits or zoo geheel in, dat de uren omvlogen. >e jaren verliepen: hij groeide vlug op. liet was in periode, vertelden do dorpelingen elkaar, van 'ifcengewooü weer. De winters waren zoo streng, t de gehuchten, die langs den Pl'öwman Keten ?en door de hevige sneeuw soms dagen van elkaar Tsaren afgesloten; de voorjaars waren zacht en i- 2e, met een lach de slavernij van den M Sij n a%es.ehud, en tooiden de heggen en fa j a"; He Nemers gaven een reeks van schitterende e tJ dagen, zeldzaam mooi weer't was alsof de zomer t Macht ontplooide en Peroival was de verper- 'n n 800 yan die kracht. Hij groeide uitstekend Thui Ia ?n c\e .dorpelingen, en ze herkenden dadelijk p $n .krachtig jong, figuurtje, als hij langs kwam, Z)jn stem als zij hem hoorden, terwijl zij bezig waren op het veld of liepen achter hun kudden, 'li en krachtig, lenig van ledematen: jJ oen fijn besneden gezichtje, mo>i van lijn, •+in ^lat memg voorbijganger nog eens omkeek, en na Paulowna Mis het bestuur van den polder „Het Koegras" en verschillende vereenigingen droegen allen het hunne ertoe bij om èn bij den Minister van Waterstaat èn bij het Provinciaal bestuur het noodzakelijke van de .bedoelde verkeersverbetering te bepleiten. Nadat in een viertal' jaren met f&r- schillende autoriteiten was onderhandeld,, kon ein delijk Februari 1908 de aanbesteding door het ge meentebestuur van Anna Paulowna voor het léggen van het pontveer plaats hebben. Evenals het Kijk en de provincie, liet ook het gemeentebestuur van Helder zich niet onbetuigd, om deze plannen fi nancieel1 en moreel1 krachtig te steunen. Hoewel' het pontveer „De, Kooij" in een lang ge voelde behoefte heeft voorzien,, is in den loop der tijden, tengevolge van verschillende omstandighe den en gebeurtenissen onder welke laatste de Zui derzeewerken eer zeer voorname plaats innemen, de wenschelijkheid naar een beter verkeersmiddel naar voren gekomen. Immers nu Wieringen met den vasten wal' is verbonden en de afzet van land- en tuinbouwpro ducten vanuit de environs naar Helder grooter af metingen heeft aangenomen, bleek 'heb bestaande pontveer voor het verkeer onvoldoende en was bo vendien de passage over dat veer ook niet o zon der gevaar. Naar aanleiding hiervan en ook wijl het veer in verband met de Zuiderzeewerken moest Wor den omgelegd of opgeruimd, werden in het voor jaar van 1922 de eerste besprekingen tusschen de gemeentebesturen van Helder en Anna Paulowna gevoerd, voor het verkrijgen van een beter ver keersmiddel1 tusschen Helder eenerzijds en Wierin gen en Anna Paulówha anderzijds- Nadat hier voor verschillende hoogere autoriteiten waren be zocht, werd het gunstige resultaat bereikt, dat het Rijk, de Provincie en de gemeente Anna Paulowna met den Anna Paulownapolder aan Helder een subsidie in eens toestonden voor het maken van een pontonbrug. Ofschoon de gemeente Wieringen de zaak niet financieel steunde, moet worden er kend, dat 'haar Bestuur op andere wijze krachtig aan .do bereiking van het doel1 medewerking ver leende. Aldus werd de gemeente Helder in de gelegenheid gesteld een beter verkeersmiddfd! 'tusschen genoemde gemeenten tot stand te brengen. Het behoeft voorzeker geen betoog, dat door de verkregen verkeersverbetering de land- en tuin bouwproducten uit de omgeving een gemakkelijker afzet te Helder zuilen vinden en dat anderzijds de Middenstand te Helder van die verbetering zal profiteeren door een grooter bezoek aan de stad. Voor de ingezetenen van de gemeenten Anna Paulowna en' Wieringen Zal' deZe verkeersverbete ring ook nog dit voordeel' hebben, dat de leerlin gen uit beide gemeenten gemakkelijker de verschil lende op behoorlijk peil' staande onderwijsinrich tingen te Helder kunnen bezoeken. Ik wijs hier bijv. op de middelbare- en hoogere Handelsschool, Ambachtsschool, Huishoudschool, Rijks Hoogere Burgerschool,, Zeevaartschool^ U.L. O.-scholen enz. alsmede de ziekenverpleging in het Marine-hospitaal. Mocht van deze onderwijsinrichtingen een groot gebruik worden gemaakt, dan zullen zoowel de ge meenten Anna Paiil<>wna en Wieringen, al's de ge meente Helder daarvan profiteeren. Alvorens de Burgemeester van Helder deze pon tonbrug voor het publiek verkeer zal openen, wensch ik eerst nog namens ons gemeentebestuur 'Tabletten. voor rookers. een woord' van dank te zeggen: le. aan de Hooge Regeeriug en de Provinciale Staten van Noordholland voor den fünancieelen steun; 2e. aan den Directeur-Generaal' der Zuiderzee werken, voor züne welwillende medewèrking, niet alleen voor den bouw van deze brug, doch ook voor het maken van den weg; 3e. aan de gemeentebesturen van Anna Paulowna en Wieringen, en Dijkgraaf en Heemraden van den Anna Paulownapolder voor hun steun en medewerking; 4e. aan den Hoofdingenieur, deu heer Scharp, en den technischen ambtenaar van den Rijks waterstaat, den heer Bottema, voor hunne wel willende medewerking en adviezen; 5e. aan den Directeur, den Hoofdingenieur en het overige personeel van 's Rijkswerf voor de, solide en keurige uitvoering van de brug en in het bijzonder aan den ontwerper van het fftan dezer pontonbrug, den ingenieur C. van Dam; 6e. aan den aannemer De Vries voor het maken van het vaste werk; tenslotte aan den heer. Dokter, directeur, van Ge meentewerken, onder wiens leiding de uitvoering plaats had,aan den heer Teune, directeur der Water- en lichtbedrijven, door wiens zorg de elek trische beweegkracht etc. werd aangebracht en aan de leden van het onder hen werkend personeel) die hierbij betrokken waren. Mag ik nu den Burgemeester van Helder ver zoeken deze pontonbrug te willen openen. Burgemeester Houwing wensohte, alvorens dan het koord,' waarmee de pontonbrug nog was af gesloten, door te knippen, nog een enkel woord te zeggen en gaf te kennen, zich geheel1 aan de slui ten bij de woorden door den heer Van Breda ge sproken. Spr. wees dan op de brug, die er z.i. zoo soliede uitzag, alsof ze voor de eeuwigheid scheen en dié zeer zeker aan de eischen van het tegenwoor dig verkeer zou voldoen. Toch wenschte spr. dat de brug niet tot de eeuwigheid dienst zou blijven doen, doch dat het verkeer mettertijd Zoo zou toene men, dat in een niet al' te ver verwijderde toekomst de,brug niet meer voor het verkeer "voldoende zojj blijken te zijn. Met dien wensch knipte de bui-gé- meester het koord door en verklaarde de ponton brug voor opengesteld. „Concordia" liet zich hoor en en de heer Lovink, burgemeester van Anna Paulowna, verkreeg het j woord voor het uitspreken van de vólgende rede: •Mijnheer de Wethouder, Het was in het jaar 1902, dus 24 jaren geleden, dat eene te Breezand gevestigde vereeniging „Door Eenheid tot Vooruitgang" zich tot de Regeering, de Provincie, tot onze gemeenten en den polder Anna Paulowna wendde met het verzoek om steun tot het verkrijgen van een pontveer over het Noordhol landsch Kanaal, nabij De Kooij, „vooral, omdat", schreven adressanten, „de bloei en welvaart van Breezand in de laatste jaren zoo is toegenomen". Het adres, mijnheer de Wethouder, werd door do verschillende lichamen toen niet onwelwillend ont vangen; 'n kostenberekening werd gemaakt tot een bedrag van f 14000.en het Rijk bleek genegen 1/3 der kosten tot een maximum van f 5000.— voor zijne rekening te willen nemen, indien de Provincie een gelijk deel zou bijdragen en de gemeenten Helder en Anna Paulowna. en de Anna Paulownapolder sa men hei resteerend 1/3 gedeelte iedei 1/9 zou den willen voteeren. Dit bleek echter nog niet ge-* makkelijkte zijn, want het gemeentebestuur van Helder vermeende, en de Raad bleek het daarmede eens te zijn, dat de belangen van Helder bij' eene verbinding met Breezand niet van dien aard waren, dat daardoor eene bijdrage uit de gemeentekas van f 1500.— zou zijn gemotiveerd. Het moet tot eer van de Breezanders gezegd wor den, dat zij niet bij de pakken gingen neerzitten, BlauaK.SOet: "Rood~.,40 ct. Gwen.-35 ct. Geel.... xiO ct. hij was vurig vaat geest, zooals zij, die hem opvoed den, maar al te zeer merkten. „Hij wordt zoo onafhankelijk^ er ia nieta met hem to beginnen," stormde Honora op een dag de kamer .binnen. Peroival met zich meetrekkende, die net zoo rood zag als, Zij. Zn .begon zijn doopceel' te lichten en liet de be- oordeeling over aan Tante Maggie. „He Peroival. En Honora, die altijd zoo aardig voor je is." „Dat weet ik wél', Tante Maggie» dat weet ik wel, maar ze wil de baas pver me spelen." „Dat is juist wat je noodig hebt," riep Honora, „dat weet je Tante Maggie net .zoo goed al's .ik. Wie zijn kinderen lief heeft, bederft de roede!'"' „Nu zeg je het weer verkeerd!" riep Peroival' tri omfantelijk, en nadat hij weg was, zijn lioofd 'in zijn nek, zooals Tante Maggie zich herinnerde^ dat Roly ook deed, trachtte zij Honora tot bedaren te brengen met allerlei verontschuldi gingen, die dikwijls bij haar opkwamen. „Hij wordt groot, Honora. Ik geloof, dat wij dat wel' eens vergeten. We moeten hem wat meer vrijheid geven." En dan kwam Juffrouw Purdje al$ ecu wervel wind het postkantoortje binnen. „Verbeeldt U, hij noemt zijn sommen beestachtig de sommen, die ik hem heb opgegeven! Beestachtig, zegt hij." Maar dan bederft zij haar Zaak door er zuchtend aan toe te voegent „Maar och, hij is toch eigenlijk ee(n schat". Hij wordt grooter, dat moeten wij niet vergoten," „Natuurlijk," geeft Juffrouw Purdio tm ,Het is zijn natuur. Hij is zoo mannelijk, en opgewon den, herhaalt ze: „Ik houd van zoVn f linken jong'en." Met die vurigheid van karakter, waarover ze op het postkantoor kwam klagen, moest rekening gehouden worden. De geest van. den jongen was te vergevorderd voor Juffrouw Purdie's lees- en the maboeken. „Hij moet Latijn leeren," zei Juffrouw Purdïe. „Hij heeft behoefte aan algebra, aan End'des", en de dames kwamen overeen, dat zijn opvoeding ver der opgedragen zou worden aan Juffrouw Purdie's broer i'e schudden elkaar de hand nadat ze beslo ten hadden, dat Mr. Purdie morgen zou beginnen. On de -toep riep Juffrouw nog eens met pathos: „Hij heeft behoefte aan Laijn, aan algebra. Maar ik zal onze lessen missen. Lieve hemel', wat zal ik doch bleven ageeren, vooral onder leiding van wij len wethouder Rezelman, en met het resultaat, dat dé subsidie-aanvrage opnieuw in den Raad van Hel der in behandeling kwam en op 13 December 1904, zij het dan ook met geringe meerderheid, werd toe gestaan. Daarmede was het pontveer er echter nog niet, althans uit de stukken blijkt, dat de Raad van Helder in zijn zitting van 11 April 1906, dus weer bijna twee jaren later, besloot de f 1500 voor een pontveer aan 0e Kooij, dat reeds vroeger was toege staan, nog beschikbaar te stellen, echter onder het uitdrukkelijk beding, dat, mocht de exploitatie van het pontveer binnen tien jaren eindigen, door de gemeente Anna Paulowna aan Helder moest worden terugbetaald zooveel 1/10 van i 1500— als er nog jaren moesten verloopen voor die 10 jaren zouden zijn verstreken. Hieruit blijkt toch, mijnheer de Wet-, houder, dat het gemeentebestuur van Helder ook toen de groote noodzakelijkheid van een verbinding met Anna Paulowna niet inzag, en evenmin vertrou wen scheen te hebben in de exploitaties-mogelijkheid: van het pontveer. Den 1'8 Januari 1908 werd het pontveer aanbesteed en 1 September d.a.v. door den aannemer Van der Ster opgeleverd. De gemeente Anna Paulowna heeft geen geld aan de gemeente Helder terugbetaald, het pontveer heeft het langer dan 10 jaren uitgehouden en al's het op dezen dag uit de vaart wordt genomen, en wordt op gelegd, dan is dat niet, omdat aan eene verbinding geen behoefte meer bestaat, neen. dan heeft dat de verheugende reden, dat het pontveer absoluut on voldoende is geworden voor het zich nog dagelijks uitbreidende groote verkeer. De pontwachter Stoop, die op heden zijn eervol ontslag uit zijne betrekking heeft gekregen, breng ik een woord van dank voor den ijver, trouw" en tact, waarmede hij gedurende een achttal jaren zijne betrekking heeft vervuld. De tijden zijn in die jaren wel veranderd en daar mede niet minder de mentaliteit van het gemeente bestuur van Helder. Bestond er bij dat bestuur in 1902 weinig animo Breezand uit zijn isolement te verlossen, het tegen-» woordige gemeentebestuur trekt met alle mogelijke koorden het platteland naar de stad, banden als daar zijn, t.w. bèt zoo deugdelijk onderwijs, de ze missen 1" en ze haastte zich 'terug naar huis, telkens even snuffelende, wat zij trachtte te onder drukken door Machtig te herhalen„Hij moet La tijn leeren." Peroival aanvaardde vol ijver de nieuwe regeling van zijn lossen, dankbaar dat hij bevrijd was van de vrouwenregeering. Hij had plezier in de nieuwe vakken en het was opmerkelijk, dat hij bij het leeren van zijn lessen op een even vlugge en be be- i sliste manier te werk ging, als bij zijn spel en 'andere aangenamere bezigheden. Mr. Purdie van zijn kant was verrukt. Mr. Pur die was dik en slap, traag in zijn bewegingen en verlegen van aard. In zijn jeugd was hij advocaat geweest. Toen had hij een kleine erfenis gekregen en zijn sl'oome natuur volgend, had hij dadelijk het stadsleven er aan gegeven om op zijn gemak te gaan luieren met zijn zuster in het dorpje Burdon. Tot Percival voelde hij zich aangetrokken. Heel kort nadat zü met elkaar als onderwijzer en leer- hiig hadden kennis gemaakt, kwam hij bij xanio Maggie met het voorstel om Peroival niet alleen j gedurende den schooltijd, maar ook in zlin vrije uren bij hem te laten biijtfen. „Ook tijdens het spel kan een jongen onderricht worden," zei hij óp zajn schooltmeesterachtige manier. „Op PercivaPs leei- tijd en bij zijn ontwikkeling kan een man hem beter leiden. Ln ik ge*oof wel. dat jongeheer Poreival ine nog ai mag Inden is 't niet zoo, Percival?" 1 ercival keek hem onzeker aan. Hij kon niet goed .inzien hoe die dikke luie Mr. Purdie veel' tot ver- hoog.ng van zijn genoegens zou kunnen bijdragen. „Misschien zouden we wel' pret kunnen hebben als u uw 'driewieler meenam," antwoordde hij. Wat een heerlijke dagen braken er nu aan. Wat een heerlijke, heerlijke tijd. Wat een pret om Mr. Purdie, als ze samen wandelden, dwarsdoor een wei met koeien te laten ioopen, om zelf in de hoo rnen to klimmen en je dikken onderwijzer beneden te hooren smeeken tot voorzichtig te zijn; te doen alsof je in het diepste van den Vijver ging zwem men bij het baden, terwijl dezelfde dikke onder wijzer aan den oever'heen en weer liep als een kip, die eendeieren heeft uitgebroed, Maar het grap pigste van alles was de driewieler. Die driewieler was een kolossoH voorwerp en doodouderwetsch, met een stuurrad achteraan en met een handvat^ om te sturen aan eiken kant van do zitplaats, die jo zooveel en Zoo voorzichtig, moest draaien alsof je een klók op wondt, wanneer hij maar even moest uitwijken. Peroival's beenen Wa ren te kort voor de trappers, en die van Mr. Pur die te slap om hem zelfs de kléinste hoogte op te rijden. vDie tochten op den driewieler waren eigenlijk van tod tot tijd maar duwpartijen, Mr. j Purdie daarbij badende in het zweet, totdat 'den j top van den heuvel' bereikt wask; dan hield Percival' 1 zich in evenwicht op de stang van het stuurrad, en Mr. Purdie zette zich in doodsangst op het zadel en voort gingen zij onder jubelkreten'van Percival', die zijn beenen liet slingeren en met zijn handen de jas van zijn meester vasthield., en onder angstig gesmeek van: Kalm. kalm! Pak me niet aan mijn armen vast! niet aan mijn armen, van Mr. Purdie, die terugtrapte, zoo hard hij kon, zich aan de .rem vastklemde, en aan de krukken draaide. Dan begon weer het naar boven zwoegen bij de volgende hoogte,terwij 1' Mr. Purdie uit alle poriën zweette en Percival vuurrood' maar steeds beweer de: „Als u, toen we beneden waren, nu maar ge trapt hadt en niet die ellendige rem gebruikt had, dan waren we den heuvel al' half op geweest, en luidden we niet zoo vreeselijk hoeven duwen." „Al's je mij nu maar alsjebl eft niet duwt," zei dan Mr. Purdie puffend en hijgend. t Onheil gebeurde op don_ dag, dat er een vlieg i n .het oog van Mr. Purdie vloog, iets waar voor hij altijd bang was geweest. Zo waren op de helling van de Five Furlong heuvel'; Mr. Purdie zat in doodsangst terug ,te trappen en Peroival staande op de stang van het stuurrad.,t deed. zijn best vooruit te kijken langs het onmogelijk dikke lïohaam van zijn leermeester en spoorde hem telkens aan, al roepend: „Laat hem nou gaan." Het was de vlieg, die hem liet gaan. Joep, daar vloog de vlieg in het oog van Mr. Purdie. „Ai!" gilde Mr. Purdie. „Ajakkes, hemel'sche goedheid. Ai!" op gingen Mr. Purdie's knieën van de pijn; op ging zijn hand naar het gepijnigde oog: rond draaide de losgelaten trappers, en voort schoot de driewieler. „Hoera!" gilde Peroival'., ,Mooi zoo; dat is leuk van u V' Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1926 | | pagina 1