Alputti Kitiis-
Wyberf
Woensdag 3 Maart 1926.
69ite Jaargang. No. 7803.
Uitgevers i N.V. v h. TRAPMAN Co., Schagen.
EERSTE SLAP.
Openstelling van de
Pontonbrug aan de Kooij.
DE GELUKKIGE HELD
met
•lrnzini
an u
'as vg
in de
ti geld
len
ït ove
ad den
hter,
orde
onden
ui
is
nis g
-rond
i v an
hij
lebben
Idaarj
VATE cul
Dit blad verschijnt viermaal pór week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 'a morgens 8 uur, worden Advor-
itlön nog zooveel mogelijk in liet oerstuitkomond nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330.
INT. TELEF. no. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.(36. Losse nummers 8 cent. ADVERTRN-
TïöN van 1 tot 5 regels fl.10, iodore regel moor 20 cont (böw(J^ao,
inbegrepen). Grooto lottere wordon naar plaatsruimte borokond.
slacti
dit nummer bestaat uit twee bladen
artein
ar c
verwj
jn pli
eld,
kwam
len hi
en g
de
naai
van
hon
gen
Dinsdag- 2 Maart, des morg-ens II uur, had in te
genwoordigheid van vele autoriteiten de officieels
openstelling van de pontonbrug aan De Kooij
plaats.
i5r- Toen we tegen elf uur aan de Kooij aankwamen,
va! gtond daar reeds aan den kant van Anna Paulofw-
na de muziek vereeniging „Concordia" van Bree
zand .opgesteld, schoolkinderen van de school te
br,, Breezand stonden reeds Maar om straks de autqri-
ve teiten bloemen aan te bieden, het terrein aan dien
le kant wan het Noordhollandsch Kanaal' had een
b feestelijk aanzien gekregen door de vlaggen van di-
I verse nationaliteiten, terwijl' ook verscheidene be
woners aan 'den Schorweg door het uitsteken van
vlaggen blijk gaven met deze gebeurtenis mee te
leven.
j le ruim elf uur kwamen uit de richting Helden
,de auto's en merkten we onder de vele aanwezigen
f o.a. op: van het gemeentebestuur van Helder, de
7 heeren W. Houwing, burgemeester, W. C. van Bre-
e.j da. D. H. Grünwald, en A. G. A. Verstegen,
wethouders, J. Kamman, secretaris, R. Kastelijn,
directeur van gemeentewerken, A. Dokter, Hoofd
opzichter bij de gemeentewerken, J. N. E. Teune,
ürecteur der Water- en lichtbedrijvenvoorts de
eu race-admiraal, de heer Fock, commandant van de
UT stelling Helder, met zijn adjudant, den heer De
een ïoogh, de heer Schijthuis, ingenieur bij de Zui-
•ein jöerzeewerken, hot gemeentebestuur van Anna Pau-
k lowna, "t.w. de heeren G. J. Lovink, burgemeester,
heen Stammes en D. Lubbert, wethouders, C. Keij-
j.j zer, secretaris, het gemeentebestuur van Wieriii-
^gon, de heeren L. Ch. Kolff, burgemeester, J. Bos-
cer en D. Minnes, wethouders, C. F. van Duin, se
cretaris. het Dagelijksch Bestuur van den Anna
.Paulownapolder. de heeren C. Wndenes Spaans
Jdfligraaf, O. Tijsen. C. Geerligs en P. J. Waiboer,
ïemraderi.
Door den heer Van Breda, wethouder van publie-
e werken te Den Helder, werd allereerst heft
oord gevoerd, die daarbij het volgende sprak:
1G0,
ipen
50,
Mijne Heeren, Civiele en Militaire Autoriteiten.
^jHet Gemeentebestuur van Helder heeft nfij als
55 "Wethouder van Publieke Werken opgedragen, om
bij de opening van de pontonbrug een kort woord
e spreken. Het was in den zomer van 1904, toen de
gemeente Helder een schrijven van den Commis
saris der Koningin in Noordholland ontving, aan
gaande een verzoek van de Vereeniging „Door recht
en eenheid tot vooruitgang" te Anna Paulowna, om
steun te verkrijgen bij den Minister van Water-
fcj® staat, voor het maken van een pont veer aan de
Kooij.
Genoemde Vereeniging motiveerde haar verzoek
1.7 op grond van de wenschelijkheid eener betere vor-
1 binding tusschen de gemeenten Helder en Anna
Paulowna. omdat toen alleen verbinding bestond
door middel van het pontveer te Westeinde bij de
Gelders*-he buurt en deze afstand naar Helder,
vooral voor do bewoners van Breezand, zeer on
gerief olijk was.
Dit was de eerste stap die gedaan werd om een
betere verkeersverbinding tusschen beide gemeenten
te verkrijgen.
Zoowel de gemeentebesturen van Helder en An
er.
7J
54
f I
soc
f 5
do
door A. S. M. HUTCHINSON.
24.
HOOFDSTUK V.
De wereld aki SpuHeman.
1.
Het verblijf op Kasteel Burdon liep ten einde,
liet had Roilb veel goed gedaan, hij was vroollii-
ker en gezonder en hij was zoo gesteld op Perciivaï)
7 «at de bezoeken geregeld herhaald zouden worden.
Haar den meesten tijd sliep het kasteel ond
jjaov»uoix i/jju «uey iiüo u.oöi>t5c;i onder de
trouwe zorgen van Juffrouw Ferris, de huishoud
ster, en de# bibliotheek, Mr. Amber's heiligdom,
jas het eenige vertrek, waar geen stoflakens over
de meubelen lagen. Er waren echter vaste momen
ten, dat hot kasteel' moest ontwaken. Een kort
oezoek met Basdien en een bezoek in Augustus, da#
f meestal duurde tot Ootober.
nü3 ^°or Percival waren dit de spannendste tijden
'an het heele jaar en voor Roilo de gelukkigste. De
"~;en waren dan geheel vervuld door Peroival en
wits or zoo geheel in, dat de uren omvlogen.
>e jaren verliepen: hij groeide vlug op. liet was
in periode, vertelden do dorpelingen elkaar, van
'ifcengewooü weer. De winters waren zoo streng,
t de gehuchten, die langs den Pl'öwman Keten
?en door de hevige sneeuw soms dagen van elkaar
Tsaren afgesloten; de voorjaars waren zacht en
i- 2e, met een lach de slavernij van den
M Sij n a%es.ehud, en tooiden de heggen en
fa j a"; He Nemers gaven een reeks van schitterende
e tJ dagen, zeldzaam mooi weer't was alsof de zomer
t Macht ontplooide en Peroival was de verper-
'n n 800 yan die kracht. Hij groeide uitstekend
Thui Ia ?n c\e .dorpelingen, en ze herkenden dadelijk
p $n .krachtig jong, figuurtje, als hij langs kwam,
Z)jn stem als zij hem hoorden, terwijl zij bezig
waren op het veld of liepen achter hun kudden,
'li en krachtig, lenig van ledematen:
jJ oen fijn besneden gezichtje, mo>i van lijn,
•+in ^lat memg voorbijganger nog eens omkeek, en
na Paulowna Mis het bestuur van den polder „Het
Koegras" en verschillende vereenigingen droegen
allen het hunne ertoe bij om èn bij den Minister
van Waterstaat èn bij het Provinciaal bestuur het
noodzakelijke van de .bedoelde verkeersverbetering
te bepleiten. Nadat in een viertal' jaren met f&r-
schillende autoriteiten was onderhandeld,, kon ein
delijk Februari 1908 de aanbesteding door het ge
meentebestuur van Anna Paulowna voor het léggen
van het pontveer plaats hebben. Evenals het Kijk
en de provincie, liet ook het gemeentebestuur van
Helder zich niet onbetuigd, om deze plannen fi
nancieel1 en moreel1 krachtig te steunen.
Hoewel' het pontveer „De, Kooij" in een lang ge
voelde behoefte heeft voorzien,, is in den loop der
tijden, tengevolge van verschillende omstandighe
den en gebeurtenissen onder welke laatste de Zui
derzeewerken eer zeer voorname plaats innemen, de
wenschelijkheid naar een beter verkeersmiddel naar
voren gekomen.
Immers nu Wieringen met den vasten wal' is
verbonden en de afzet van land- en tuinbouwpro
ducten vanuit de environs naar Helder grooter af
metingen heeft aangenomen, bleek 'heb bestaande
pontveer voor het verkeer onvoldoende en was bo
vendien de passage over dat veer ook niet o zon
der gevaar.
Naar aanleiding hiervan en ook wijl het veer
in verband met de Zuiderzeewerken moest Wor
den omgelegd of opgeruimd, werden in het voor
jaar van 1922 de eerste besprekingen tusschen de
gemeentebesturen van Helder en Anna Paulowna
gevoerd, voor het verkrijgen van een beter ver
keersmiddel1 tusschen Helder eenerzijds en Wierin
gen en Anna Paulówha anderzijds- Nadat hier
voor verschillende hoogere autoriteiten waren be
zocht, werd het gunstige resultaat bereikt, dat het
Rijk, de Provincie en de gemeente Anna Paulowna
met den Anna Paulownapolder aan Helder een
subsidie in eens toestonden voor het maken van
een pontonbrug. Ofschoon de gemeente Wieringen
de zaak niet financieel steunde, moet worden er
kend, dat 'haar Bestuur op andere wijze krachtig
aan .do bereiking van het doel1 medewerking ver
leende.
Aldus werd de gemeente Helder in de gelegenheid
gesteld een beter verkeersmiddfd! 'tusschen genoemde
gemeenten tot stand te brengen.
Het behoeft voorzeker geen betoog, dat door de
verkregen verkeersverbetering de land- en tuin
bouwproducten uit de omgeving een gemakkelijker
afzet te Helder zuilen vinden en dat anderzijds de
Middenstand te Helder van die verbetering zal
profiteeren door een grooter bezoek aan de stad.
Voor de ingezetenen van de gemeenten Anna
Paulowna en' Wieringen Zal' deZe verkeersverbete
ring ook nog dit voordeel' hebben, dat de leerlin
gen uit beide gemeenten gemakkelijker de verschil
lende op behoorlijk peil' staande onderwijsinrich
tingen te Helder kunnen bezoeken.
Ik wijs hier bijv. op de middelbare- en hoogere
Handelsschool, Ambachtsschool, Huishoudschool,
Rijks Hoogere Burgerschool,, Zeevaartschool^ U.L.
O.-scholen enz. alsmede de ziekenverpleging in het
Marine-hospitaal.
Mocht van deze onderwijsinrichtingen een groot
gebruik worden gemaakt, dan zullen zoowel de ge
meenten Anna Paiil<>wna en Wieringen, al's de ge
meente Helder daarvan profiteeren.
Alvorens de Burgemeester van Helder deze pon
tonbrug voor het publiek verkeer zal openen,
wensch ik eerst nog namens ons gemeentebestuur
'Tabletten.
voor rookers.
een woord' van dank te zeggen:
le. aan de Hooge Regeeriug en de Provinciale
Staten van Noordholland voor den fünancieelen
steun;
2e. aan den Directeur-Generaal' der Zuiderzee
werken, voor züne welwillende medewèrking, niet
alleen voor den bouw van deze brug, doch ook voor
het maken van den weg;
3e. aan de gemeentebesturen van Anna Paulowna
en Wieringen, en Dijkgraaf en Heemraden van
den Anna Paulownapolder voor hun steun en
medewerking;
4e. aan den Hoofdingenieur, deu heer Scharp,
en den technischen ambtenaar van den Rijks
waterstaat, den heer Bottema, voor hunne wel
willende medewerking en adviezen;
5e. aan den Directeur, den Hoofdingenieur en het
overige personeel van 's Rijkswerf voor de, solide
en keurige uitvoering van de brug en in het
bijzonder aan den ontwerper van het fftan dezer
pontonbrug, den ingenieur C. van Dam;
6e. aan den aannemer De Vries voor het maken
van het vaste werk;
tenslotte aan den heer. Dokter, directeur, van Ge
meentewerken, onder wiens leiding de uitvoering
plaats had,aan den heer Teune, directeur der
Water- en lichtbedrijven, door wiens zorg de elek
trische beweegkracht etc. werd aangebracht en aan
de leden van het onder hen werkend personeel)
die hierbij betrokken waren.
Mag ik nu den Burgemeester van Helder ver
zoeken deze pontonbrug te willen openen.
Burgemeester Houwing wensohte, alvorens dan
het koord,' waarmee de pontonbrug nog was af
gesloten, door te knippen, nog een enkel woord te
zeggen en gaf te kennen, zich geheel1 aan de slui
ten bij de woorden door den heer Van Breda ge
sproken. Spr. wees dan op de brug, die er z.i. zoo
soliede uitzag, alsof ze voor de eeuwigheid scheen
en dié zeer zeker aan de eischen van het tegenwoor
dig verkeer zou voldoen. Toch wenschte spr. dat
de brug niet tot de eeuwigheid dienst zou blijven
doen, doch dat het verkeer mettertijd Zoo zou toene
men, dat in een niet al' te ver verwijderde toekomst
de,brug niet meer voor het verkeer "voldoende zojj
blijken te zijn. Met dien wensch knipte de bui-gé-
meester het koord door en verklaarde de ponton
brug voor opengesteld.
„Concordia" liet zich hoor en en de heer Lovink,
burgemeester van Anna Paulowna, verkreeg het
j woord voor het uitspreken van de vólgende rede:
•Mijnheer de Wethouder,
Het was in het jaar 1902, dus 24 jaren geleden,
dat eene te Breezand gevestigde vereeniging „Door
Eenheid tot Vooruitgang" zich tot de Regeering, de
Provincie, tot onze gemeenten en den polder Anna
Paulowna wendde met het verzoek om steun tot het
verkrijgen van een pontveer over het Noordhol
landsch Kanaal, nabij De Kooij, „vooral, omdat",
schreven adressanten, „de bloei en welvaart van
Breezand in de laatste jaren zoo is toegenomen".
Het adres, mijnheer de Wethouder, werd door do
verschillende lichamen toen niet onwelwillend ont
vangen; 'n kostenberekening werd gemaakt tot een
bedrag van f 14000.en het Rijk bleek genegen 1/3
der kosten tot een maximum van f 5000.— voor zijne
rekening te willen nemen, indien de Provincie een
gelijk deel zou bijdragen en de gemeenten Helder
en Anna Paulowna. en de Anna Paulownapolder sa
men hei resteerend 1/3 gedeelte iedei 1/9 zou
den willen voteeren. Dit bleek echter nog niet ge-*
makkelijkte zijn, want het gemeentebestuur van
Helder vermeende, en de Raad bleek het daarmede
eens te zijn, dat de belangen van Helder bij' eene
verbinding met Breezand niet van dien aard waren,
dat daardoor eene bijdrage uit de gemeentekas van
f 1500.— zou zijn gemotiveerd.
Het moet tot eer van de Breezanders gezegd wor
den, dat zij niet bij de pakken gingen neerzitten,
BlauaK.SOet:
"Rood~.,40 ct.
Gwen.-35 ct.
Geel.... xiO ct.
hij was vurig vaat geest, zooals zij, die hem opvoed
den, maar al te zeer merkten.
„Hij wordt zoo onafhankelijk^ er ia nieta met
hem to beginnen," stormde Honora op een dag de
kamer .binnen. Peroival met zich meetrekkende, die
net zoo rood zag als, Zij.
Zn .begon zijn doopceel' te lichten en liet de be-
oordeeling over aan Tante Maggie.
„He Peroival. En Honora, die altijd zoo aardig
voor je is."
„Dat weet ik wél', Tante Maggie» dat weet ik
wel, maar ze wil de baas pver me spelen."
„Dat is juist wat je noodig hebt," riep Honora,
„dat weet je Tante Maggie net .zoo goed al's .ik.
Wie zijn kinderen lief heeft, bederft de roede!'"'
„Nu zeg je het weer verkeerd!" riep Peroival' tri
omfantelijk, en nadat hij weg was, zijn lioofd 'in
zijn nek, zooals Tante Maggie zich herinnerde^
dat Roly ook deed, trachtte zij Honora
tot bedaren te brengen met allerlei verontschuldi
gingen, die dikwijls bij haar opkwamen. „Hij wordt
groot, Honora. Ik geloof, dat wij dat wel' eens
vergeten. We moeten hem wat meer vrijheid geven."
En dan kwam Juffrouw Purdje al$ ecu wervel
wind het postkantoortje binnen. „Verbeeldt U, hij
noemt zijn sommen beestachtig de sommen, die
ik hem heb opgegeven! Beestachtig, zegt hij." Maar
dan bederft zij haar Zaak door er zuchtend aan toe
te voegent „Maar och, hij is toch eigenlijk ee(n
schat". Hij wordt grooter, dat moeten wij niet
vergoten,"
„Natuurlijk," geeft Juffrouw Purdio tm ,Het
is zijn natuur. Hij is zoo mannelijk, en opgewon
den, herhaalt ze: „Ik houd van zoVn f linken
jong'en."
Met die vurigheid van karakter, waarover ze
op het postkantoor kwam klagen, moest rekening
gehouden worden. De geest van. den jongen was te
vergevorderd voor Juffrouw Purdie's lees- en the
maboeken.
„Hij moet Latijn leeren," zei Juffrouw Purdïe.
„Hij heeft behoefte aan algebra, aan End'des", en
de dames kwamen overeen, dat zijn opvoeding ver
der opgedragen zou worden aan Juffrouw Purdie's
broer i'e schudden elkaar de hand nadat ze beslo
ten hadden, dat Mr. Purdie morgen zou beginnen.
On de -toep riep Juffrouw nog eens met pathos:
„Hij heeft behoefte aan Laijn, aan algebra. Maar
ik zal onze lessen missen. Lieve hemel', wat zal ik
doch bleven ageeren, vooral onder leiding van wij
len wethouder Rezelman, en met het resultaat, dat
dé subsidie-aanvrage opnieuw in den Raad van Hel
der in behandeling kwam en op 13 December 1904,
zij het dan ook met geringe meerderheid, werd toe
gestaan. Daarmede was het pontveer er echter nog
niet, althans uit de stukken blijkt, dat de Raad van
Helder in zijn zitting van 11 April 1906, dus weer
bijna twee jaren later, besloot de f 1500 voor een
pontveer aan 0e Kooij, dat reeds vroeger was toege
staan, nog beschikbaar te stellen, echter onder het
uitdrukkelijk beding, dat, mocht de exploitatie van
het pontveer binnen tien jaren eindigen, door de
gemeente Anna Paulowna aan Helder moest worden
terugbetaald zooveel 1/10 van i 1500— als er nog
jaren moesten verloopen voor die 10 jaren zouden
zijn verstreken. Hieruit blijkt toch, mijnheer de Wet-,
houder, dat het gemeentebestuur van Helder ook
toen de groote noodzakelijkheid van een verbinding
met Anna Paulowna niet inzag, en evenmin vertrou
wen scheen te hebben in de exploitaties-mogelijkheid:
van het pontveer.
Den 1'8 Januari 1908 werd het pontveer aanbesteed
en 1 September d.a.v. door den aannemer Van der
Ster opgeleverd.
De gemeente Anna Paulowna heeft geen geld aan
de gemeente Helder terugbetaald, het pontveer heeft
het langer dan 10 jaren uitgehouden en al's het op
dezen dag uit de vaart wordt genomen, en wordt op
gelegd, dan is dat niet, omdat aan eene verbinding
geen behoefte meer bestaat, neen. dan heeft dat de
verheugende reden, dat het pontveer absoluut on
voldoende is geworden voor het zich nog dagelijks
uitbreidende groote verkeer.
De pontwachter Stoop, die op heden zijn eervol
ontslag uit zijne betrekking heeft gekregen, breng
ik een woord van dank voor den ijver, trouw" en
tact, waarmede hij gedurende een achttal jaren zijne
betrekking heeft vervuld.
De tijden zijn in die jaren wel veranderd en daar
mede niet minder de mentaliteit van het gemeente
bestuur van Helder.
Bestond er bij dat bestuur in 1902 weinig animo
Breezand uit zijn isolement te verlossen, het tegen-»
woordige gemeentebestuur trekt met alle mogelijke
koorden het platteland naar de stad, banden als
daar zijn, t.w. bèt zoo deugdelijk onderwijs, de
ze missen 1" en ze haastte zich 'terug naar huis,
telkens even snuffelende, wat zij trachtte te onder
drukken door Machtig te herhalen„Hij moet La
tijn leeren."
Peroival aanvaardde vol ijver de nieuwe regeling
van zijn lossen, dankbaar dat hij bevrijd was van
de vrouwenregeering. Hij had plezier in de nieuwe
vakken en het was opmerkelijk, dat hij bij het
leeren van zijn lessen op een even vlugge en be be-
i sliste manier te werk ging, als bij zijn spel en
'andere aangenamere bezigheden.
Mr. Purdie van zijn kant was verrukt. Mr. Pur
die was dik en slap, traag in zijn bewegingen en
verlegen van aard. In zijn jeugd was hij advocaat
geweest. Toen had hij een kleine erfenis gekregen
en zijn sl'oome natuur volgend, had hij dadelijk het
stadsleven er aan gegeven om op zijn gemak te
gaan luieren met zijn zuster in het dorpje Burdon.
Tot Percival voelde hij zich aangetrokken. Heel
kort nadat zü met elkaar als onderwijzer en leer-
hiig hadden kennis gemaakt, kwam hij bij xanio
Maggie met het voorstel om Peroival niet alleen
j gedurende den schooltijd, maar ook in zlin vrije
uren bij hem te laten biijtfen. „Ook tijdens het spel
kan een jongen onderricht worden," zei hij óp zajn
schooltmeesterachtige manier. „Op PercivaPs leei-
tijd en bij zijn ontwikkeling kan een man hem beter
leiden. Ln ik ge*oof wel. dat jongeheer Poreival ine
nog ai mag Inden is 't niet zoo, Percival?"
1 ercival keek hem onzeker aan. Hij kon niet goed
.inzien hoe die dikke luie Mr. Purdie veel' tot ver-
hoog.ng van zijn genoegens zou kunnen bijdragen.
„Misschien zouden we wel' pret kunnen hebben als
u uw 'driewieler meenam," antwoordde hij.
Wat een heerlijke dagen braken er nu aan. Wat
een heerlijke, heerlijke tijd. Wat een pret om Mr.
Purdie, als ze samen wandelden, dwarsdoor een
wei met koeien te laten ioopen, om zelf in de hoo
rnen to klimmen en je dikken onderwijzer beneden
te hooren smeeken tot voorzichtig te zijn; te doen
alsof je in het diepste van den Vijver ging zwem
men bij het baden, terwijl dezelfde dikke onder
wijzer aan den oever'heen en weer liep als een kip,
die eendeieren heeft uitgebroed, Maar het grap
pigste van alles was de driewieler.
Die driewieler was een kolossoH voorwerp en
doodouderwetsch, met een stuurrad achteraan en
met een handvat^ om te sturen aan eiken kant van
do zitplaats, die jo zooveel en Zoo voorzichtig, moest
draaien alsof je een klók op wondt, wanneer hij
maar even moest uitwijken. Peroival's beenen Wa
ren te kort voor de trappers, en die van Mr. Pur
die te slap om hem zelfs de kléinste hoogte op
te rijden. vDie tochten op den driewieler waren
eigenlijk van tod tot tijd maar duwpartijen, Mr.
j Purdie daarbij badende in het zweet, totdat 'den
j top van den heuvel' bereikt wask; dan hield Percival'
1 zich in evenwicht op de stang van het stuurrad, en
Mr. Purdie zette zich in doodsangst op het zadel
en voort gingen zij onder jubelkreten'van Percival',
die zijn beenen liet slingeren en met zijn handen
de jas van zijn meester vasthield., en onder angstig
gesmeek van: Kalm. kalm! Pak me niet aan
mijn armen vast! niet aan mijn armen, van Mr.
Purdie, die terugtrapte, zoo hard hij kon, zich aan
de .rem vastklemde, en aan de krukken draaide.
Dan begon weer het naar boven zwoegen bij de
volgende hoogte,terwij 1' Mr. Purdie uit alle poriën
zweette en Percival vuurrood' maar steeds beweer
de: „Als u, toen we beneden waren, nu maar ge
trapt hadt en niet die ellendige rem gebruikt had,
dan waren we den heuvel al' half op geweest, en
luidden we niet zoo vreeselijk hoeven duwen."
„Al's je mij nu maar alsjebl eft niet duwt," zei
dan Mr. Purdie puffend en hijgend.
t Onheil gebeurde op don_ dag, dat er een
vlieg i n .het oog van Mr. Purdie vloog, iets waar
voor hij altijd bang was geweest.
Zo waren op de helling van de Five Furlong
heuvel'; Mr. Purdie zat in doodsangst terug ,te
trappen en Peroival staande op de stang van het
stuurrad.,t deed. zijn best vooruit te kijken langs het
onmogelijk dikke lïohaam van zijn leermeester en
spoorde hem telkens aan, al roepend: „Laat hem
nou gaan."
Het was de vlieg, die hem liet gaan. Joep, daar
vloog de vlieg in het oog van Mr. Purdie.
„Ai!" gilde Mr. Purdie. „Ajakkes, hemel'sche
goedheid. Ai!" op gingen Mr. Purdie's knieën van
de pijn; op ging zijn hand naar het gepijnigde oog:
rond draaide de losgelaten trappers, en voort
schoot de driewieler.
„Hoera!" gilde Peroival'., ,Mooi zoo; dat is leuk
van u V'
Wordt vervolgd.