Alieitei Nisus- it- ia DE GELUKKIGE HELD Dinsdag 9 Maart 1926. Uitgevers i N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schogen. EJE&SÏE BLA1 Blmsealbndsch Nkum FEUILLETON. 69ate Jaargang. No. 7896. lt blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder- en Zaterdag. BIJ inzending tot 's morgens 8 uur, worden Advor- inilfin nog zooveel mogelijk in hot oorutuitkornond nummer goiduutst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEE. no. 20. Prijs per 3 maanden fl.06. Losse nummors 6 cent. ADVERTEN- TIöN van 1 tot 5 regels f 1.10, iodoro rogel moor 20 cont (hewiji«o, inbogrepon). Grooto lettors worden naar plaatsruimte borekond. dit nummer bestaat ui* twee bladen - NOORDS CH AR WOUDE. Marktoverziclit. Toen we de vorige week ons iverzicht schreven, dachten we aan de mogelijkheid, .at bet aan de markt de komende week zou gaan, [aar de temperatuur even kouder geworden was. STu we weer aan ons marktoverzioht bozig zijn en daarbij nog eens extra de marktnoteeringen be iden, kunnen we als een vreugdevol verschijnsel vastleggen, dat het goed geweest "is. De prijzen zijn meer omhoog gegaan dan we hadden durven hopen en het heeft ons dan ook bij vernieuwing doen zien van hoe grooten invloed 'het weer op de toestanden in de koolstreek kan zijn. Deze eene week heeft de aanhoudende daling van de geboete maand Februari weer goed gemaakt. Vandaag tot den dag gingen de prijzen omhoog, ondanks het f feit, dat ae toenemende aanvoer met den verhoog den prijs vrijwel gelijken tred> hield. Vooral voor de roode kool is dit geldende, want Zaterdag was daarvan 'do aanvoer net grootst en werden ook de hoogste prij.. n gemaakt. I Eenigszins breedvoerig hebben we de vorige week uitgeweid over de afgifte van bonnen, waarvan het staansreolit betwist wordt. Inmiddels heeft de L.G.C. de jaarvergadering 'touden, waarin men zich over dit punt heeft uifc- >roken. De daar gevoerde besprekingen beves- en dhze meening, dat de bonnen niet gemist ftunnen worden, zoolang er geen middel is om een ■voldoenden aanvoer te verzekeren, een voldoenden p< -et euvel be llij ft, dat bij te grooten aanvoer de koop- jSedon van een gedrukte markt profiteeren door peeulatief te koopen. Zeer terecht werd van de bestuurstafel' opge- nerkt, dat geen bonnen meer noodig zijn, zoodra i tuinders zioh niet meer door speculatiegee^t la- i drijven, maar o.i. schuilt daarin eenige halfheid de speculatieve geest bij de kooplieden beetaan [lijft. p Het is een zeer moeilijk vraagstuk, dage- Üks juist aan te voeren wat noodig is. Bloemen roor den man, die hiervoor den weg jveet te rinden. Een matig gebruik van bonnen, waarvan elke belangrijke af deeling kan profiteeren, lijkt ons nog rel de eenige weg. De voorraden worden van aar tot jaar grooter en daarom is het ook van iet allergrootste belang trachten alles te doen, wat den aanvoer kan Bevorderen. Als voldoende maatregelen genomen worden om fraude of over- natig gebruik te voorkomen, geloof ik dat de weg, n de vergadering ^.n de L.G.C. aangegeven, niet Boo lcwaad is. Nog eens, het blijft een moeilijk vraagstuk, want ook deze maatregel' zal zijn be swaren wel' weer meebrengen., De gedachte aan een drukkende markt blijft zeker bestaan. Na dit praatje in het algemeen bepalen we ons meer tot hetgeen deze week aan onze markt te con- Btoteeren viel*. Bij een nadere beschouwing zien we, dat de roode kool-aanvoer weinig minder was dan ■rige week. In het begin was de aanvoer matig, deze nam van dag tot dag- zoodanig toe, Zaterdag meer dan het dubbele van Maandag 'd aangevoerd. De beste kwaliteiten noteerden Maandag f 2.707.30, in de doorschot f 1.30 5.70. Na een dageÜjksehe stijging waren de noteerin- gen Zaterdag voor de beste f 3.209.20 en voor de doorschot f 2.508.30. Als we dan zien, dat 27. door A. S. M. HUTCHINSON. bijv. op 1 Feblrüari f 3.508.40 on 1.807.90 ge noteerd werd, zeggen we niet te veel, met te oon- stateeren dat de stijging in deze ééne week gelijk staat aan de daling van de heele maand Februari. Natuurlijk zijn de te lage prijzen dier maand hier mee niet goedgemaakt, maar toch denken we nog eens aan den optimist, waarover we het de vorige week hadden. Ook de gel'e kool zijn omhoog gegaan, maar niet in die sterke mate. Dooreengenomen is echter de stijging ook van belang, omdat de doorschot, waarvan de aanvoerverreweg het grootste is, het meest in de verhooging godeeld heeft. Was Maan dag de noteering voor de besten f 2.905.20 en voor de doorschot f '1.60—4.50, Zaterdag was dit respectievelijk f 3.406.60 en f 2.70—5.90, terwijl de doorschot Woensdag en 'Vrijdag nog hooger noteerde. De aanvoer was slechts .een viertal wagons grooter dan de vorige week. Ook de Deensche witte, dit jaar „het" product voor Amerika, gingen met den dag omhoog. Deze noteerden Maandag* f 2.70!5.70 en f 2.305, terwijl. Zaterdag de noteering f 3.807.90 en f 2.60—6.30 was. Hiervan 'zijn de beste kwaliteiten heb Sterkst in prijs gestegen, zoodat de prijsstijging voor het gros der aanvoerders van niet zoo heel veel belang geweest is. De aanvoer was vrij gelijk aan die der vorige week. De uien-aanvoer was vooral' Dinsdag en Woens dag vrij beduidend. Het blijkt echter, aat de vraag naar dit artikel niet groot is. De prijzen gingen deze beide dagen omlaag- en vooral Woensdag in vrij sterke mate. De volgende dagen was de aanvoer veel' geringer ,dooh de prijs kwam er slechts voor een kTein.deel weer op. Ook drielingen werden bijna dagelijks aangevoerd. De prijs daarvan was onge veer een gulden hooger dan van de uien en liep tot ten hoogste f 7.40. Ook de vraag naar wortelen is niét groot. Al was de aanvoer ongeveer 40 pet. minder dan de vorige week, toch was direct met den eepigszóns grooteren aanvoer van Dinsdag en Woensdag de Srijs lager. Ook hiervan kwam de prijs van Ma&n- ag niet terug. Kroten werden alleen in het beg'in van de week aangevoerd. De prijs was 11% ct. per Kg. In totaal' werd aangevoerd 62.500 Kg. uien, 33.700 Kg. peen, bijna 102 wagons roode. 34% wagons gele en ,klein 63 wagons Deensche witte kool, en 2700 Kg. kroten, totaal bijna 209 wagons, tegen 216 de vorige week. De koolaanvoer was hier 199 wagons, in Broek op Langendijk 175 wagons en in Warmenhuizen 72 wagons, dus totaal 4'46, tegen 418 de vorige1 UIVELBANK ALKMAAR ZITDAG SCHACEM CAFÉde BEURS 2" »r 4: DOMOERDAG drr MAAND 'waarvan 208 roode, 127 gele en Hl D. witte kool' F<" - Gedurende de maand Tfebruari zijn aan de drie 'markten tezamen 1665 wagons kool aangevoerd. Met inbegrip van den verkoop op bonnen, kunnen we de verzending gevoegelijk op 1900 wagons stellen. i We Zullen niet zoo heel ver mis zijn als we de koolVoorraad aan deze drie markten nog op onge veer 2500 wagons schatten. Na 15 December zy'n er 4500 aangevoerd. NOORD SCHARWOUDE. De Concordia.bazaar, welke Zaterdagmiddag ge opend is, mag zich. in een bijzondere belangstelling serhéugen,. We hebben direct Zaterdagmiddag een kijkje genomen en zagen er reeds spoedig een ge zellige bedrijvigheid. De tentoongestelde artikelen voor den verkoop brokken reeds spoedig koopers en de verschillende attracties welke er zijn maakten ook spoedig reeds de belangstelling gaande. Het trof ons, dat de belangstelling van de zijde van fabrikanten, grossiers, winkeliers en particulieren zoo groot was. Ben groote voorraad zeer verkoop bare artikelen is aanwezig en toen we de prijzen zagen was alle twijfel of ze aftrek zouden hebben weggenomen. De bezoekers konden er meestal zeker van zijn met een koopje naar huis te gaan. Ook de theetuin, 't Is Rollo, die Percival een smeekenden blik tóewerpt, wanneer Lord Burdon hen om een kwart je om 't hardst laat loopen, en 't is Percival, die hem bij het weghoJen toefluistert: „We zullen te gelijk aankomen.'' „Dat was aardig van je, Percival," Zegt Rollo als ze samen den prijs verdoelen in het snoepwinkeltje van Mrs. Minuefie. „Ik vind er niets leuks aan, om het van elkaar te wurmen, als andere mensehen er naar staan te kijken," antwoordt Percival, „zullen we ook nog limonade nemen?" De verhouding waarin ze tot elkaar staan was voor het eerst gebleken, toen ae naar Mr. Hannaford gingen om het kleine zwarte paard te koopen. Rollo was angstig, terwijl Percival dol verlangend was om te mogen rijden; toen haal- de Percival hem oVer om het eens te probeeren en moedigde hem aan. Nu de jaren hun karakters heb ben ontwikkeld en hun trouwe vriendschap de kloof tusschen hun naturen nog steviger overbrugd beert, neemt de een des te krachtiger de leiding op ach en volgt de ander; des te natuurlijker is het, dat de eene steunt, waar de andere leunt. Ieder y merkt het op Tante Maggie, die alleen maar gtaniacht; Lady Burdon, die zegt: „Rollo, Perci val is altijd zoo vaderlijk voor je, laat hij maar niet Aeelemaai de baas over je worden. Je moet niet vergeten wie je bent, m'n jongen.' Ja, Zelfs Egbort unf.Mz,e^ het. Runt is nog altijd in Rollo's per soonlijken dienst. Hij heeft ihinder last van hoofd- pynen. maar zijn haat voor de tirannen is geduren de z;jn lange dienstjaren nog toegenomen. Hij geeft minder uit voor pastilles, maar besteedt veel van zUn loon aan socialistische litteratuur van een zeker opruiend karakter; maar nooit vergeet hij Perci- 'sympathie in de hoofdpijn-dagen en hij is goede vrienden met al' degenen die door de zonnige natuur van den, jongen worden aangetrokken. „Ik Den altijd blij je weer eens te zien," Zegt Ilunt. .A/ï is iets in je wat me aantrekt. Diegene, die voor jou werken moet, zal' nooit een slaaf zijn." „Wie zou er ooit voor mij moeten werken?" lacht Percival. 5 „Dat is 'tl" Zegt Hunt somber en plechtig, „dat is t juist." Hij zoekt in zijn zakken en haalt eenige beduimelde krantjes voor den dag, net zooals hij vroeger zijn zakken doorzocht en pastilles te voor schijn haalde. „Slechts in de onderste lagen," hjj raadpleegt weer zijn krantje, „in de onderste lagen der maat schappij is het, dat men mannen zal kunnen vinden, die geschikt zijn het volk te leiden, maar ze zijn verdrukt onder den voet der tirannen. Wij moeten de bloedzuigers dienen," hii slaat op het krantje „Bloedzuigers", noemen ze henl „Klets, zegt Percival'. „Ja, jij bent nog jong," antwoordt Hunt, Jij bent jong. Je zult wel anders piepen, als ze be ginnen met je bloed uit te zuigen. Je staat op een hoogere trap dan ik, jongeheer Percival, door je opvoeding, maar je leeft onder de bloedzuigers; ze knijpen je uit als een citroen en gooien je dan weg. Heden ik, morgen gij!" en terwijl 'hij weer op het krantje wijst, zegt hij: „Hier is een flink stuk, met als titel1 „uitgeknepen citroenen." 't doet je bloed koken als je 't leest." „Mijn bloed kookt al1," zegt Percival, ,'t is zóó warm vandaag. Ik begrijp alleen maar niet, dat als je niet tevreden bent met wat je bent je niet wat anders bent geworden." „Wat zou dat geven?" zegt Hunt. „Onder den voet van den éénen tiran naar dien van den an deren te verhuizen? Wij moeten 1'ijden en verdragen, wij arme pitroenen, tot den dag, dat zij als kaf voor den wind zu.len worden weggeblazen „Maar wie zal' Ze dan wegblazen en wie moet ér weggeblazen worden?" vraagt Percival1 een én al belangstellend. „Ja!" zegt Hunt geheimzinnig. Wie?" je wordt er dol' van." „Ik zou maar niet te veelr tobben," zegt Per cival op denzelfden toon, waarop hij vroeger zei: „Heb je weer Zoo'n hoofdpijn?" Werkelijk je moet je niet zoo opwinden. Ik maak me ook dikwijls boos; je moet maar wat afJéiding zoeken. Kijk, daar is Rollo! Kom mee en help ons dat vlot maken in den vijver. Dat zal gezellig zijn. Rollo, Hunt zal ons heiben, wc kunnen er dan een groote plank heenbrengen.Kom Hunt." Hii ho.t weg naar Rollo, en Hunt, die hem na- welke er keurig uitziet, trok reeds bezoek en geen wonder. Een kop thee of koffie voor 10 cent is voor de meesten wel te betalen. Het strijkje, dat was opgesteld, bracht er de vroo- lijkheid spoedig in, een vroolijkheid die verhoogd werd door de verschillend1© dames die gecostumeerd als verkoopsters optraden. Hoe, meer de avond naderde, hoe drukker het werd en 's avonds en den geheelen Zondag was het er ver bazend druk. De kooplust werd door de vele behulpzame dames in ruime mate gaande gehouden en de bedienaars van de verschillende attracties i hadden handen te kort. Het doel van een en ander strekt tot steun aan de plaatselijke muziek, tooneel, zang en gymnastiek- vereenigingen en we twijfelen geen oogenblik of de opzet zal volkomen gelukken, OUDKARSPEL. Zondagmorgen heeft Da, G, de Leeuw afscheid ge nomen van zijn gemeente. De belangstelling voor de zen morgen was vrij goed, doch de bezoekers kwa- men voor een vrij belangrijk deel uit naburige ge meenten. De predikant schetste in het kort de ervaringen In de 14 jaar door hem in zijn gemeente opgedaan en wijdde een belangrijk deel aan het feit dat in den loop der jaren velen hem1 den rug hebben toege keerd, vrij zeker voor een groot deel omdat hij! in de eer9te jaren niet begrepen werd. Hij wees op de nood zakelijkheid dat ook een predikant op de sympathie zijner gemeentenaren moet kunnen rekenen en bij het ontbreken daarvan die arbeid zwaar is. Hij- wees op de oorlogsjaren, die een sluimerende gedachte bij hem wakker maakten, met gevolg dat deze gedach ten temperamentvol naar voren werden gebracht, op een wijze mogelijk in den aanvang niet door al len begrepen en sprak de hoop uit, dat, mocht nog eens een ander voorganger op deze plaats benoemd worden, deze allen steun van de gemeente mng on dervinden. 0 Kerkvoogden, notabelep enz., organist, koster en voorzanger kregen een speciaal afscheidswoord en tegen de beëindiging van den dienst werd op verzoek van enkelen de predikant staande; toegezongen, ANNA PAULOWNAi. Door de afdeelingen „Anna Paulowna" der S.DAJP. en van den Landarheidersbond, was Zaterdag 6 Maart een filmavond georganiseerd, in de zaal van den heer C. Slikker. Deze filmvertooning ging uit van het Instituut voor Arbeidersontwikkeling. De hoofdfilm bevatte de opnamen van het Pinksterfeest der A.J.C. (Arbeiders Jeugd Centrale) en gaf ons een denkbeeld van de wijze, waarop ieder jaar op de heide bij Vierhouten het groote feest der Ar beidersjeugd wordt gevierd. Van den eersten aan vang af maakten wiji als het ware alles mee. Wijl za gen op de uitgestrekte heid'e de voorbereidingen tref fen en de makkers vervolgens in volle actie, om het kamp op te bouwen, waarna wij uit alle steden de jongens en meisjes onder hun wapperende vlaggen naar de stationsgebouwen zagen optrekken. Op de perrons aanschouwden wij do ontmoeting der afdee lingen uit het Noorden en Zuiden, uit het Oosten en Westen, waarna wiji ze, als een stoet van duizenden van het station 'Nunspeet naar het kamp zagen trek ken. En daar maaken wij, het geheele feest met h.en mee. Daar waren wij getuigeA van hun nationale dansen, hun spel en ,hun sport. Daar zagen wij ook de jeugd in het eigenlijke kampleven, aan de wasch- plaatsen, bij het eten, ais corveeërs en wachtslieden, of genietend in het groote openluchttheater, Tot ein delijk het afscheidsuur gekomen was en Koos Vors, rink nog eenmaal tot hen allen het woord richtte. Aan deze hoofdfilm' wias voorafgegaan een zeer in teressante visscherijfilm, Dit werk, vervaardigd met medewerking der autoriteiten en opgenomen onder leiding van een rijksleeraar aan de visscherijschool, gaf een volledig beeld van ons moeizaam visscherijh bedrijf. Meer dan zeven maanden brachten de kino- fotografen op zee door om, dikwijls onder de aller ongunstige ewersomstandigheden hun opnamen te doen. Ondanks het slingeren van het schip is men er in geslaagd, het toestel zoo te plaatsen, dat de horizonlijn noodt op het doek verschijnt, waardoqg duizeligheid en zeeziekte bii de toeschouwers wordt voorkomen. Deze film, zoo rijk aan mooie ©ffectén, met tegenlichtopnamen, was ook '«middags reeda vertoond voor een zaal vol kinderen, die behalve een grappig nummer, een kijkje in Limburg kregen, ge volgd door een heel mooie film betreffende den ar beid in de mijnen van Heerlen, en besloten met het sprookje van „Doornroosje", dat met allerlei bloem motieven ten grondlaag, op een zeer eigenaardige wij ze verfilmd was, Jammer, dat men 's middags nog al eens pech had, waardoor b.v. de tafreelen uit Lim burg al heel flauw op het doek kwamen. De explica- tie echter was beide keeren uitstekend en hoogst on derhoudend, hoewel 's avonds het publiek uit vol wassenen bestond, terwijl het 's middags door een paar honderd kinderen werd gevormd. Door den ex plicateur evenwel werd dit blijkbaar geen oogenblik vergeten, waardoor hij de belangstelling van zijn jeugdig gehoor niet alleen wist op te wekken, maar ook voortdurend gaande te houden, WIE RINGEN. Onder de schapen van den landman P. H. Kooij te Oosterklief, is door bloeddorstige honden Vrijdagna middag een ware slachting gehouden. Niet minder dan elf dezer beesten werden verscheurd en waren dood, terwijl no. twaalf vreeselijk toegetakeld is en nog wel afgemaakt zal moeten worden. Van 't ge val is aangifte bij1 den burgemeester gedaan en werd terstond door de politie een onderzoek inge steld,. met uitslag dat 2 honden, een van den heer Nic. Takets en' een van den heer D. Dirks, beiden te Westerland in beslag zijn genomen als zijnde de vermoedelijke slachting te hebben gedaan. Proces verbaal is opgemaakt. Voor die eigenaars der honden kan dit een reuzenschadepost worden. NOORDSCHARWOUDE. In overeenstemming, met het indertijd uitgebrachte advies van den gemeenteraad hebben Ged. Staten, voor wat betreft de vaststelling van de salarissen van burgemeester, secretaris en ontvanger, deze gemeente van de 3e in de 4e klasse geplaatst. Voo-r de betrokken ambtenaren is dit een aardig finan cieel voordeel. ZUID SCHARWOUDE. Ged. Staten hebben gevolg gegeven aan het ad vies van den raad om deze gemeente in de 3e klasse te handhaven. LANGENDIJK. De vereeniging van groentehandelaars „De Koop handel", zal dit jaar haar 25-jarig bestaan feestelijk vieren in de kolfbaan van den heer P. Kramer te Zuidscharwoude. ZUIDSCHARWOUDE. In deze gemeente doet zich een geval van diphthe- ritis voor. kjjkt, terwijl hij hem langzaam volgt, mompelt bij zichzelf: „Jammer, dat er niet meer zijn zooals hij. Jij zoudt bij hen moeten hooren." Hij werpt een woedenden blik op Lady Burdon, die de jongens bij de -yoordeur staat toe te wuiven, „jij zoudt er een van hen moéten, zijn je wordt er dol van." HOOFDSTUK VI. Japhra en Ima en Sneeuwwit en Rozerood. Er waren drie iiieuwe vrienden, die het hunne toebrachten tot dezen gelukkigen tijd, en ook in de latere jaren een rol zouden spelen. Het waren Japhra en Ima, die in een gel'en kermiswagen woonden, en iiu dan verbonden waren aan Maddox's Wilde Beestenspel' en aan het Koninklijk circus, waarmee Mr. Hannaford handel' dreef m kleine peerdjes. En dan Dora, wier Moeder Mevrouw Espart was, die zooals Juffrouw Oxford aan Lady Bur don verteld had, haar dochtertje niet naar Juf frouw Purdie had will'en sturen, omdat Ze het jon getje uit het postkantoor lés gaf. Percival' ontmoette Japhra en Ima voor het eerst niet lang na het einde van RoBo's eerste bezoek, toen hij zich zonder zijn vriendje wat eenzaam voelde. Hij kwam van den kant van het moeras, liep tusschen de boomen door, die het omgaven en bleef in verrukking staan over wat hij voor zich Zag. Hier stond een gelé kermiswagen met gordijn tjes voor de ramen een wonder van geheimzui- uitgespannen te gra~ mg een ijzeren pot boven een vrool'ijk vuur van tokken. Op het trapje van den wagen Zat een meisje te breien zoowat van Percivai's leeftijd. Ze had een donker gezichtje met lang zwart haar, haar beenen waren bloot en leken erg lang, vond Percival. Bij het vuur zat op een boomtronk een kleine man met een bruin gezicht, verweerd als dat yan een zeeman. Hij hield de lippen stijf op elkaar, met een kort pijpje er tusschen, dat er bij scheen te hooren, hij droeg een lange jas en een hooge muts 'van ruigbruin bont. Hij las in een boek, en terwijl Percival' naar hem keek, hield hij zijn vinger tot waar hij gekomen was en keek l&ng*- ^aam, alsof hij wist, dat Percival' daar stond, maar alsof hij tot een zeker punt wilde lézen, vóór htf gestoord werd. Hij keek op en het trof Percival1 dadelijk, dat de oogen in dat bruine verweerde gezicht buiten gewoon helder waren. „Welkom hier, jongeheer" Zei hij. „Neem u niet kwalijk, dat ik zoo kijk" zei Per cival, „ik heb zoo iets nog nooit gezien." „Ga je gang maar," zei de man en zijn oogen tintelden, „het is het prettigste dat op de wereld te vinden is'. Percival kwam naar hem toe, vol belangstelling. „Woont u in den wagen PV „Ja, daar wonen we, baasje, Ima en ik." Percival keek naar het meisje op het trapje, dat ook naar hem keek en toen begon te lachen. „Ima, wat een grappige naam," zei hij. Misschien is ze ook wei een grappig meisje/' zei de kléine man en zijn oogen tintelden vroolfijk. Percival nam het voor ernst op: „Ja haar beenen z\jn zoo lang," zei hij. „Ze kunnen toch hard lbopen, hoor," riep het meisje. Ze had een buitengewoon zachte stem, wat Percival', dadelijk opviel. Maar ze maakte hem een beetje verlegen, en nij vroeg heel ernstig aan den kiemen man: ,,Hebt u ook zoo'n grappigen naam?' De dunne lippen van den man werden nog dun ner. Later wist Percival, dat dit een teeken was dat iets hem amuseerde. Hij opende zijn lippen even als hij sprak, en het korte pijpje, dat er aan vast leek te Zitten, scheen hem niet te hinderen bij het spreken. „Dat moet je zelf maar uitmaken," zei hij- heet Japhra". „Dat heb ik nog nooit gehoord," zei Percival beleefd. vindt toch niet erg als ik u wat vraag? Ik vind het allemaal Zoo grappig hier." „Ga je gang, baasje, ik houd. zélf ook van vragen. Ik vraag altijd. Ik ga mijn leven door zoekend naar een antwoord." „Waarom?" vroeg Percival1. „Dat is juist de kwestie, baasje." zei de kléine man, „Waarom? Wie zal' het zeggen?" Percival heek hem aan met d.en zelfden ver baasden blik, waarmee hij dikwijls Tante Maggie aanzag. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1926 | | pagina 1