Alieiecn Nieiis-
69ste Jaargang'. No. 7808.
Uitgevers i N.V. v.b. TRAPMAN Co., Schagen.
Uit en Voor de Pers.
91
:n
:ei
ge
'9
Binnenlandse!» Nieuws.
Mooie Handen
FEUILLETON.
DE GELUKKIGE HELD
m
ii
PUROL
teru-?-
evest
A.
ïeri
:hai
i, spe
elcv
Donderdag 11 Maart 1926.
Bit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woonsdag, Donder
dag en Zaterdag. BIJ Inzonding tot 's morgens 8 uur, worden Advor-
tontldn nog zooveel mogelijk in hot ooïstultkomond nummoï geplaatst.
E
'ijk
op
000 graan we dan samen voort, den ouden koers
geilend.
Op dat laatste leg ik nadruk.
♦Steeds sterker voel ik, dat moeilijke tijden na-
I derende zijn.
T De zichtbare afbrokkeling van .het parlementai
re stelsel de verwording daarvan tot parlemenbar
risme, zooata Benoist het onlangs uitdrukte in de
1 meeste landen van Europa, plaatst voor uiterst
Imoeilijke vragen.
I Het wegvallen ten onzent van de samenwerking
der reohteche partijen, en daarmee voorshands van
de mogelijkheid van een normalen toestand op re-
geeringstorrein, roept tot zeer ernstige bezinning.
Ik blijf welbewust voorstander van die samenwer-
Mng en zal "haar ook in ons blad naar vermogen be
vorderen. Alleen tegen overhaasting waarschuw ik
.thans reeds.
Toen ik .in 1920 als leider onzer partij optrad,
vond ik een toestand die reeds veel1 verschilde van
dien van 10 jaren vroeger. Het coalitiegebouw ver
toonde onmiskenbaar ernstige scheuren.
Het jarenlang samengaan van .partijen, waarvan
de een dit, de anders gindsoh offer had moeten
brengen; het tot een goed einde brengen van den
strijd om de school; het niet klaar en gaaf gereed
zijn met de oplbssing voor allerlei andere vragen
waarop Kuyper met zdjn vragend „wat nu?';
reeds heengewezen had dat alles was oorzaak,
dat met een uiteenvallen van de Coalitie te eeniger
prij itjjd ernstig gerekend gerekend moest worden.
Wat te duchten viel, is dan nu geschied.
Maar nu moet dan ook 'de eenheid weer groei
en. Gemaakt mag ze niet!
Bezinning is noodig. Bij alle drie.
sset Ook hierom, wijl' de onmiskenbaar sterke stroo
■mingen van onzen tijd tot ernstige overweging van
ons standpunt ter zake nopen.
Men heeft het van den kant der moderne demo
oratie wel' willen doen voorkomen, alsof de anti-
revolutionnaire partij, haar verleden in de laatste
jaren heeft verloochend en in een verstard conser
vatisme, b{j voorkeur reactie geheeten, was verval
len; maar ook dat gaat voorbij.
Op zijn tyd zal men 'toestemmen, dat een gezonde
financieel e toestand de onmisbare voorwaarde is
POSTREKENING No. 23330.
Prijs per 8 maanden fl.05. Lo&ao nummors G cent. ADVERTEN-
>«l oui.uyuu. TIftN van j tol 5 rögoifl fl l0| lodoro rogol moor 20 cont (bowij**»o,
INT. TELEP. no. 20. I inbegrepen). Grooto lottere wocdon naar plaatagulmto horekond.
OUD-MINISTER COLIJN OVER DE SAMENWERj
king der recht sche partijen.
Oud-Minister H. Colijn heeft het hoofdredao-
arschap van „De Standaard1" weer opgevat. In
n artikel „Weer qp de brug" schrijit hjj_ o.a.:
„De Standaard" is niet veranderd, al is hfi
grooter geworden, en ik ben dezelfde gebleven, met
eenige toeneming in ervaring op het terrein der
ïaq
VANi
eril
?eb:
•n I
olie
van
UIi
AGi
h
1005
sch.
dei
tbq
t 1
TI
igen
aaj
voor een progressieve politiek die duurt.
Onze nnancieel'e toestand was 'in 1922 zeer on
gezond geworden en is, ondanks alles wet ter
verbetering is gedaan, nog geenszins zooa's hij be
hoort te zijn.
Gelijk overeen paar jaar wel' blijken zal!f
Wie dien toestand klaar voor oogen heeft wijst
eenerzijds den drang tot daden waarvoor de tijd
nog niet gekomen is, terug en werpt aan den an
deren kant den blik vooruit naar het oogenól'ik, dat
het juiste tijdstip wèl' aangebroken zal zijn. Om dan
gereed te zijn voor hetgeen uitvoerbaar ia.
Dat óók hjerbij eenstemmigheid oïïcler de groe
pen der rechterzijde verkregen moet worden, voor
men weer saam het regeeringssckip gaat bemannen,
staat voor mij vasrt!.
Daartoe mede te werken, Zal mij oorzaak van
vreugde zijn. Vooral om "het te doen zoo als Cal
vinisten betaamt en zooalS het bij onze geaardheid
past.
Den hemel in het hart en beide voeten stevig
op den grond 1
jhet volk" en de proletariërs,
Wij lezen1 in „Het Centrum":
Uit de ingekomen Congres-voorstellen blijkt, dat
er in de S.D.A.P. zijn, die meenen, dat de Redactie
van „Het Volk" haar krant verkeerd redigeert: de
gewone arbeiders hebben er niets aan, 't gaat hun
allemaal1 veel te boog.
't Is niet prettig, voor de Redactie, als eigen par
tijgen oo ten zóó ovewhaar oordeelen. Want scherper
kritiek op de Redactie van een arbeiders-blad is
toch wel niet denkbaar.
iMaar 't ondenkbare blijkt toch te kunnen bestaan.
Erger is dezer dagon aan de Redactie van „Het
Volk" overkomen.
Daar plaatst ma nu de Directie van dit Arbeiders-
blad een groote advertentie in de meest kapitalisti
sche krant van ons land, de „Nieuwe Rotterdamsche
Courant".
Dat is al 'n beetje raar, en zal den bewusten pro-
letaren weinig smaken.
Maar 't ergste is toch wel, dat deze Directie zich
openlijk, in een kapitalistisch dagblad, schaart bij de
oppositie, die beweert, dat de gewone arbeiders niets
aan „Het Volk" hebben.
Immers zij adverteert:
„Een goede maatstaf voor de bepaling van het
gehalte der lezers is dc redactioneele verzorging
van de betrokken krant. Daarom beseft een ieder,
die ons blad onbevooroordeeld leest, dat onze le
zerskring slechts kan bestaan wit ontwikkelde
arbeiders en intellectueelen".
Aldus de eigen Directie van „HttC Vólk", dat dus
niet voor het volk is, maar slechts voor ontwikkelde
arbeiders en intellectueelen!
't Is mogelijk, dat „Hel Volk" hiermee wat meer
advertenties vaandelt, maar veel lezers zal 'ter niet
mee trekken!
En dan de mededeeling met vette letters dat de le-
lzers van „Het Volk" „kooplust en koopkracht" hebben
Waarom dit dien kapitalisten van de N.R.Ct. aari
den neus gehangen? Gij zult zien, dat ze er nog een
loonsverlaginkje uitkloppen!
Door ambtenaren wordt „Het Volk" blijkbaar niet
gelezen, Tenminste, is dit wèl zoo, dan zijn hun
klachten over Colijn toch wel erg overdreven, al
thans.... volgens de Directie van ..Het Volk". Er zal
eens een hartig woordje tusscben Directie en Redac
tie moeten gesproken worden!
ongeval door onvoorzichtigheid.
Men meldt' uit Zundert.
Bij het passeeren van een vrachtauto trachtte een
jongen, die per fiets tegen wind in moest trappen,
den auto te grijpen om zich alzoo te laten voort
trekken. Ongelukkigerwijze kwam de knaap bierbij
te vallen, zoodat hij bewusteloos aan den weg bleef
liggen en vermoedelijk een hersenschudding bekwam.
De chauffeur, die het ongeval niet bemerkte, daar
dit achter hem plaats greep, werd door een anderen
wielrijder hierop attent gemaakt. De knaap werd
toen' opgenomen en naar de ouderlijke woning ver
voerd. Zijn toestand is zorgwekkend.
een autobus-historie.
Het „U. D." meldt:
Het talrijke publiek dat op zonnige Zondagen
naar buiten pleegt te trekken met tram en autobus,
heeft Zondag iets gemerkt van onregelmatigheid in
den dienst van de zoogenaamde Brockway-bussen
(„Zwaluw", „Kwikstaart" enz.) waarmee gereden
wordt tussohen Utreoht en Doorn, welke bussen bij
'tabletten.
tegen hoest
en toen de Zondag aanbrak, zijn beide partijen met
Brockway-bussen aan het lijden gegaan Inmiddels
was én de pólitie in de Bilt en de politie ju
Utrecht gewaarschuwd, omdat terecht werd ge
vreesd, dat nu de beide partijen met bussen op den
weg verschenen, men zou probeeren elkaar op alle
mogelijke manieren in de wielen te rijden, wat ten
koste van de publieke veiligheid zou gaan. Daarom
werd Zondag zoowel te Utrecht als in de Bilt en
hunne indiensttreding de algemeene aandacht van Zeist 'door de politie streng toegezien op dezebu:
het publiek trokken en .zich dan ook in een druk Te Utreoht werd in den 1'oop van den dag
vervoer mochten verheugen. Deze Brockway-bussen j Brockway-bus aangehouden, waarvan de remmen
behoorden aan een onderneming, aan een maat-niet m orde bleken to zij n^ de verkeerspolitie steldle
schap, welke gevormd werd door twee belangheb-
-on
K,
rhfl
29.
door A. S. M. HUTCHINSON.
Dora .was twee jaar jonger dan Rollo. Toen ®ij,
bij gelegenheid van het bezoek van Lady Burdon
in de salon werd geroepen, een opvallend mooi,
maar Zeer weinig kinderlijk kind, vertoonde ze
reeds de sporen van het raderwerk, dat haar op1
voeding regelde. Ze was keel netjes, heel zelL
ingenomen, heel' correct in haar spreken, en ze Zei
bij eiken ain het woord „Mama". Ze was haar
Moeders kind; ze was net zoo opgevoed, had zich
op de zelfde manier ontwikkeld.
Een zeer goed opgevoed kind, zooata Lady Bur
don later togen haar man zei/ ze zag in haar reeds
de schoonheid, die ze later worden zou. Ze zou
lang worden, want ze was nu al groot voor haar
leeftijd, ze jsou een bijzonder mooi teint krijgen,
«e had nu al' zoo'n mooi blank velletje, dat te
meer uitkwam ata aft op elke wang een klein
Lady Burdon plaagde haar eens gedurende het
gesprek. Ze hadden het over de Fransche les, waar-
'op ze uitriep: „O, vreeseÜjk, Lady Burdon, is het
'biet,- Mama?" Zo kreeg een ruurroode kleur en die
diepe bibs deed haar blanke huid bijna doorzichtig
lijken.
Om haar blankheid noemde Percival haar
Sneeuwwit en Rozerood.
Het was een naam uit Zijn sprookjesboek en hoor
de bij dit .fijne keurige meisje, dat het mooiste
Was. dat hij ooit gezien had.
.Hij vond, dat het nog meer bij haar hoorde, toen
hij vernam, dat zij veertien was en net teruggeko
men voor haar eerste vaoantie van een zeer bij
zondere school1, waar Ze> heen gezonder was. Op
dat tijdstip was de vriendschap tik.-ohen Lady
Burdon eai Mevrouw Espart op haar hoogtepunt. Ze
ontmoetten elkaar dikwijls met Rollo en Dora in
Honden en Abbey Royal' was nooit gesloten als
Kasteel "Burdon bewoond was. Mevrouw Espart
had haar honing tegenover dat jongetje van het
Doos 30 ct.
Uw handen worden mooier
en tevens blanker door
schap, welke gevormd werd door twee belangheb
benden, waarvan de eene partij als importeur van
autobussen de wagens verhuurde^ aan de maat
schap en de andere partij meer in het bijzonder
belast was met de exploitatie van de autoDuslijn.
Tusscihen de beide leden van de maatschap schijnt
liet den laatsten tijd niet al te best geboterd
te hebben: de eene partij verweet de andere een
onvoldoende exploitatie en 'n onvoldoende onder
houd van de bussen de andere partij beantwoord
de deze grieven met de mededeeling, dat de
middelen voor een hetero exploitatie en een gere-
golder onderhoud van de bussen in onvoldoende
mate door de wederpartij ter beschikking werden
gesteld. Zijn onze inlichtingen juist, dan heeft de
zaak verder het volgende verloop gehad.
In het contract dat de beide partijen bij de in
stelling van de autobussen hadden aangegaan
stond o.a. deze clausule, dat de maatschap ontbon
den zou worden geacht, in geval een vennootschap
zou worden geformeerd, in welk geval de autobus
sen in eigendom zouden toevallen aan die vennoot
schap. Een der firmanten ging eenigen tijd geleden
zonder voorkennis van den ander over tot de stich
ting eener naaml'ooze vennootschap en eischte toen
op grond van de betrekkelijke eontractbepaliug de
eigendommen van jde maatschap op. Tegen dien
ei8Cih stelde de andere firmant zich te weer, onder
aanvoering dat het contract natuurlijk bedoeld had
de oprichting van een vennootschap, waartoe bei
de partijen zouden toetreden, doch dat. het oprich
ten eener vennootschap met buitensluiting van één
der partijen, van geenerlei invloed kon Zijn op
de maatschap. Over die kwestie is toen een proces
gevoerd in Amsterdam: de partij die buiten de
vennootschap was gehouden koos zich mrs. Schorer
en Wesseling, advooaten te Utrecht, tot raadslieden,
de andere partij wendde zioh tot mr. Gil'tay Veth,
advocaat te Amsterdam. Deze laatste partij, de
partij dus, die het materiaal' had opgevorderd om
net in te brengen in de nieuwe vennootschap,
werd door de rechtbank in het ongelijk gesteld en
zoo bleven de Brockway-bussen in station te Drie
bergen als eigendommen van de niet ontbonden
maatschap Door den uitslüag van dit proces schijnt
de in het ongelijk-gestelde partij verbitterd te zijn
en zij heeft nu in den nacht van Zaterdag op Zon
dag geprobeerd zich in het bezit te stellen van de
Brockway-bussen, die te Driebergen in de remise
stonden.
Met behulp van film. 20 man heeft deze partij
het meerejjtdeel van de bussen naar buiten gebracht,
daarbij tevens trachtende het personeel van de on
derneming op haar hand te krijgen. Deze öqène
heeft aanleiding gegeven tot ruzie .want niet alle
leden van het personeel wensohten zich bij dezen on-
verwacht-intredenden toestand neer te leggen; zoo
moet het gebeurd zijn dat in den Zondagnacht een
Brockway-bu9 over den weg slingerde, bestuurd
door twee chauffeurs, t.w. eén chauffeur van de
eene partij en één chauffeur van de andere partij,
terwijl 'i n den wagen de aanhangers van beide par
tijen aan den klop waren, om meester te blijven van
het terrein. Dit neeft'de Zeister ifolitie aanleiding
gegeven om in te grijpen; zij maakte aan de ruzie
één eind en nam de autobus, die over den weg zeil
de. doordat twee chauffeurs aan het stuur Zaten
te trekken, in beslag!
Intusschen had de overrompelde partij kans ge
zien nog twee autobussen in haar bezat te houden
postkantoor veranderd, omdat Lady Burdon die
belachelijk vond. Ze hield niet van Percival, maar
Ze beschouwde hem als onafscheidelijk van Rollo
en dien haalde Zij aan ter wille van Dora. Daardoor
speelde Dora nu en dan een rol in dezen gelukkigen
tijd. Op haar veertiende jaar was ze al een goed
eind gevorderd op school', dank zij het raderwerk!
dat haar opvoeding regelde. Nu reeds Zag men hoe
zij Zijn zou als zij volwassen was. De buitengewone
schoonheid van haar teint, viel' nu reeds ieaer op,
dien zij ontmoette en evenzeer trof de lichte blos
op haar wangen, Zotodra zij in iets belang stelde.
Haar kléin welgevormd hoofd was als een bloem
op haar stengel. Haar trekken waren streng zoo
als eeen beeldhouwer een klassiek gelaat zou beeld
houwen, de rechte neus, de teere neusvleugels, de
korte mooie bovenlip. Haar oogen waren vreemd
donker van kleur, ze deden denken aan de zachte
dauw op een donkere viool', als de zon haar be
schijnt bij het aanbreken van den dag. Haar weel
derig haar droeg ze in een vlecht, aie reikte tot
haar middel. Ze was dof goud, maar als de zón er
op scheen, glansde ze si's koper Ze bewoog zich als
zij liep met de bevalligheid waarmee een bloem
Zich beweegt op haar stengel.
Ze was van een teerheid, dat de wind zelf bang
zou zijn haar aaa te raken. Percival' had niet go-
dacht, dat er zoo iets moois bestaan kon, en als
ze elkaar ontmoetten, werd hij verlegen hij"
zag haar aan met ongekunstelde bewondering. Hij
ook had' behoefte om voorzichtig om te gaan met
zoo iets fijns en moois. Hij kon haar alleen vergelijr
ken bij Sneeuwwit en Rozerood1 uit Zijn sprookjes
boek, voor hem hoorde zij tot een andere wereld, ze
was een gast, die men eerde, die het recht had om
wispelturig te zijn, en van wie men verwachten kon,
dat zij anders was dan anderen. Ze kwam dikwijls
theedrinken op het kasteel'. De jongens namen haar
dan mee voor een wandeling. En Percival droeg
.groote zorg voor haar. Hij vroeg telkens of ze niet
te ver voor haar gingen; en ata zij op een modde-
rigen weg kwamen, stelde hij altijd1 voor om terug
te gaan. Eens gebeurde het, dat een modderig eind
onmogelijk vermeden kon worden. Hij wees haar
een hooger pad vlak langs de heg, maar dit was
zoo smal, dat je er moeilijk je evenwicht kon
houden.
deze bus buiten dienst. Doordat ook een bus m
Zeist door de politie werd vastgehouden gevolg
van de nachtelijke historie miste men twee bus
sen, wat het al direct onmogelijk maakte den dienst
gisteren normaal te rijden. De politie lette er streng
op dat niet de beide partijen zouden brachten een
zelfde dienstregeling te rijden, door beide op het
zelfde tijdstip te vertrekken, wat natuurlijk onder
weg aanleiding zou hebben gegeven tot gekrakeel
voor de inzittenden. De Utreentscho verkeerspoli
tie die vreesde dat door de geschiedenis des nachts
niet alle bussen van deze autolijn gedurende don
nacht zouden zijn nagezien autobussen die dos
daags geregeld m bedrijf zijn moeten det nacht»
aan een geduchte controle op de ondordeelen wor
den onderworpen hield de meeste Brockway-
bussen 'Zondag aan 'om speciaal de rem-inrichting
der wagens na te .zien. Zoodoende werd één der
bussen afgekeurd en voorloopig naast hot póEtie-
bureau op het Vreeburg opgeborgen. Het publiek
heeft een en ander Wel gemerkt, vooral, omdat ver
schillende diensten dezer autobussen uitvielen. Bei
de partijen hebben met den Zondag gereden en
voorzoover wij weten ,is er niets bijzonders onder
weg voorgevallen. De Utreohtsche verkeerspolitie
zal haar strenge controle gedurende den duur van
dit conflict voortzetten, om de yeiligheid van het
verkeer zoo goed mogelijk te verzekeren.
zuiderzeewerken^
Aan het einde dezer maand zal een ploeg grond
werkers uit Veelerveen naar Wielingen vertrekKon,
om hij de Zuiderzeewerken aan den arbeid te gan"
de spoorwegen en het vee vervoer voor
tento onstellingen.
In verband met een onderhoud dat de besturen
van de Amsterdamsche en de Bossche veetentoon
stellingen met de directie der Nederlandsche spoor
wegen hadden, is, naar wijl vernemen, een gunstig
resultaat bereikt voor wat betreft de in zendingen
op veetentoonstellingen. Den inzenders vap vee op
de tentoonstellingen te Amsterdam, Rotterdam, den
Bosch. Zaandam, Eist, en 'Schagen zal nl. een re
ductie verleend worden op het vervoer van tentooon
stellingsvee.
De inzenders zullen' deze reductie kunnen krijgen
door hun zending te adresseeren aan het betreffende
tentoonstellingsbestuur, den vrachtbrief door den se
cretaris der tentoonstelling te laten afteekenen en de
zen vrachtbrief na afloop bi} de Nederl. Spoorwegen
voor het verkrijgen der reductie in te zenden.
Voor het welslagen van de veetentoonstellingen op
de bovengenoemde plaatsen, ral deze maatregel niet
nalaten gunstig te werken.
SCHOORL.
Voor de Zondag li Maart as., nam. 2 uur, te hou
den draverij zijn de volgende paarden ingeschreven:
I. Neophiet Prijs, o. d. man: Nerva, Oscar, Quick-
silver, H. N., Nico B., Orion, Mallingcrot, Neeltje O.,
O. Marie,
N. gequalif.: Lord D, hebbende meer dan twee lö
prijzen 800 M. baan gewonnen.
®I. Openings Prijs, A. Ned. .paarden, aangespan
nen: Nonnie B„ Oscar, Marie P„ Quicksilvèr H. n„
Lord D, Nerva, Nico B, Orion, Mallingcrot, Neeltje
O, Markies.
III. Welkom Prijs, B„ Ned. paarden, aangespan
nen: Dezelfde paarden als in den Openingsprijs A.
„Geef mij een hand," zei hij.
Als hij haar goeden dag zei, was het al iets bij
zonders voor hem geweest haar de hand te reiken,
en nu zou hij. die een heel'e poos vasthouden. Hij
nam haar klein gehandschoend handje. Warm 1«'
het in de zijne, en hij hield het zoo los vast,
hij bang was haar pijn te doen.
„Zeg maar, als ik je te stijf vasthoud," zei hij, Ik
doe mijn best om niet <te spatten," en hij liep voor
zichtig naast haar door den modder.
„O neen." riep Ze. „Maar wat zijn dat vreesellij-
ke wegen hierr i
Zij steunde op hem, hij had nog nooit zoo dicht
naast haar gel'oopen. De geur, die haaq omgaf,
ademde hij gretig in. De zachte vlecht hing over
haar borst. Met naar eene hand hield ze haar rok
op en trok dien strak om haar been en uit vrees
voor braamstruiken in de heg.
Percival keek naar haar kleine voetjes en hij
begon te lachen.
„"Waarom lach jeP" vroeg ze.
„Mijn schoenen en die van jou! -Je hebt Ze
ker heel' kleine voetjes." Ze trok haar hand' even
„Je bent de ongemanierdste jongen, dien ik
ken." zei ze.
„O, ik bedoelde heelemaal niet om ongemanierd
te zijn/' Bei Percival'.
En op haar gedeoideerden toon ging Ze voort:
„Je bent tóch ongemanierd, al "ben je in andere
opzichten wel aardig. Ik heb nog nooit iemand
gezien, die me zoo zat aan te staren."
„Datjkomt omdat ik nooit iemand gezien heb,
zooals jij," legde Percival' uit.
Ze «tak haar kin in de lucht.
En hij .ging voort: „Weet je hoe ik je noem?
Ik noem je Sneeuwwit en Rozerood." Hij zag dén
blos op haar wangen dieper worden. Het was
prettig ora zoo genoemd te worden. „Wat klinkt
dat gek," zei ze, „wat is dat?"
„Uit een sprookje. Ken je het niet?"
„Ik houd niet .van 1'ezeri."
„Wat doe je het "liefst?"
„Ik geloof rijden Ze gleed 'bijna uit en riep:
„Aan zulke tochten heb ik een hekel."
„Je kunt onmogelijk vallen," stelde Percival
haar gerust.
Ze gaf geen antwoord. Ze liepen de laan Zwij
gend ten einde. Toen ze weer op den drogen grond
stond, dankte ze hem hartelijk.
Met Roll'o die minder onder den indruk van
haar was en dien ze meet zag, was ze op gewoner
voet; het driétal' wandelde dit keer naar het kasteel
terug, vriendschappeliiker dan gewoonlijk. Toen Do
ra wegging, verbaasde het Percival, dat ze hem
nog eens bedankte, ze verbaasde hem nog meer door
hem .een rood plekje op de hand ter wijzen, die hü
had vastgehouden en hem lachend te plagen, dat
dit zjjn schuld was.
Na dien tijd als ze hem tegenkwam, schonk sre
hem altijd een glimlach.
Hij yond het prettig.
Ze kwam hem dikwijls in de gedachten, al wist
hij niet waarom. Eens kwam hij bij Tante Maggie
met een droom, dien hij gehad had.
„Zoo'n gekke droom, Tante Maggie, Ik droomde,
dat ik haar achterna liep en altijd maar riep:
Sneeuwwit, Sneeuwwit! Rozerood, Rozerood en elu
ken keer als ik haar bijna had. kwam RoHó en
hield'me tegen en dan was ze weer weg. En ver
beeld u, toen ging ik vechten met Rollo. Wat zijn
droom en toch mal hè?"
Tante Maggie bracht haar hand aan haar voor
hoofd. „En was dat het eind, mijn jongen?"
„Neen, het eind was nog veel gekker. Hoe ik ook
mpn best deed, ik kon niet lbskomen. Rollo deed me
pijn, en ik kon niets doen, en hij gooide me op den
frond en liep weg met Dora, Een belachelijke
room. Denk u eens in, RoWo sterker dan( ik.
Hebt u hoofdpijn, Tante Maggie?"
„Even maar, een steek net. is al óver. Ter
wijl hij zijn droom veftelde en Zij er over nadacht,
had ze weer een van die trillingen gevoeld in haar
hoofd. Het was voorbij, maar de nawerking bleef.
„Ata je ooit met hem kibbelde zei ze. Per
cival lachte: „Dat zou ik nooit doen, nooit."
„Houdt je voel van hem, Percival'?"
Roll'o zou dien dag teruggaan naar Londen. „Tk
vind het vreesel'Hk, dat 'hij weggaat," zei hij. Jk
wou, dat hij altijd hier blééf, en hij wou het ook/7
Wordt vervolgd.
