iliEicti Nisiws- Mrattitit- Mlnillal, Roieinsch Allerlei. Donderdag 27 Mei 1926. 69ate Jaargang. No. 7849. Uitgevers i N.V. v h. TRAPMAN Co., Scbagen. Feuilleton. Eenmaal voet aan boord nr. Reclames. Dit blad verschijnt viermaal por woelt: Dinsdag, Woensdag, Donder dag oii Zutordog. BIJ inzonding tot 'a morgona 8 nut, wordon Advor- toïitiön nog zoovool mogelijk in hot ootetuitkomond nummoj geplaatst# POSTREKENING No. 23880. INT. TELRF. no. 20. Prijs per 3 moandon f 1.65. Losso nummers 8 coat, ADVERTEN* TloN van i tot 5 regels i 1.10, iodoro rogol moor 20 cont (bowij. w, inhogropon). Grooto lottors wofidon naaa plaatsruimte horokond. -1- - volk een telegram van gelukwensch gezonden aanl Nobile voor die en zijne metgezellen. iHiji sioemt de reis een triomftocht. Het is een triomftocht voor het Italiaansche volk, omdat deze goede afloop weer gelijk geeft aan Mus solini en zijn regiem., dat zegt: Italianen vereenigt al eens meer gezegd, dat er in Italië hard gewerkt wordt. Niet overal, dat geef ik gaarne toe, de Italia- werd door de Romeinen sterk gevoeld. De Norge, het elegante Italiaansche luchtschip, koelere NoOTden^m^er n ^ni.r»n Italiaansche vlag te wordt! hard (j8werkti ln leder geval harder dan zaterdagavond voer het mooie zuatemohlp van de die eene avopIp^6' WaA^Sa!?zeer il00«e P°8itie bekleedt, eene conferentie om 9 mengde gevoelens. Waar waa de Norge? Die vraag W11t_ftn ftfin n kantnnr er sin* r3rP ^ria^eetekTmTt ee^hlSl reeda poet"e deur uit, toen Ik binnen kwam. Dan j i draak gestoken met een blad, dat 8preekt mun nog btj 0ns van lulo Italianen. Wanneer Ter?9, MuSloltel nog Uen iïï? ae£ betlAwiïd WIJfV enTei r.tta dreadloo»'ver. kaI! bevorderen, en het slechte zooveel moge- binding onmogelijk was. Hoe langer de berichten op zich deden wachten, hoe zenuwachtiger men werd. Dat kon niet uitblijven. Nu al maanden lang wordt het publiek bezig ge houden met de Noordpoolreis. Zoowel Koning Vic- torio Ëmanuele UT als Mussolini zijn bij. de zaak be trokken. Mussolini heeft aan deze zaak den stoot vr„„j„„i, _u_ koeue jktui uüvuiu«ibu, vu ubi »ibbumj «juvböi uuukc- ïïïSftrnniSïïSuf «ïf* draadlooze ver-I fgj tegenhouden, dan zal Italië een schoone toe komst tegemoet gaan. Het is een heel moeilijke taak, want natuurlijk zijn niet alle medewerkers van Mussolini te goeder trouw, zooals hij. Men moet ech ter erkennen, dat Mussolini over het algemeen ge lukkig is in de keuze zijner medewerkers. Ziet slechts weer naar Kolonel Nobile t "„rw I I11 die keuze van medewerkers zit de kracht van gegeven ,een nieuwe zet op het groote Italiaansch- Mussolini en incjien hij daarin gelukkig blijft, zit nationale schaakbord. Eo-. hMe goede zet mdlen d d k alles goed alliep, een geva*.iijke zet, omdat er Maor ,h talriik ziin de' eavarenl Met de vrootste Saren'^M'dez^ Poolrete^trokkei^Atoerika, °No«^moeite hee(t Mu89o'ini het bolsjewisme in Italië ön- wegeS Sf d* zSnND°erSnWvanbhersS nie? w^r'°pgenomenIk wil U eens W voorbeeld geven. De jaren vèor Maar in Italië was de £ak anders, daar was de fanbLT^l^van Bolo^f^SeVd TS eer van Italië zoo naar voren gebracht, dat eene mia-j^ trein op°fe SuÏ S ZTdÏ ia ord" ,U^iCkUPngebadXT^elllng getoond, maar' kruier door de controle wilde, woog de Mussolini's naam was bij de zaak betrokken. Het waa |!S(?Sv,.<46 11464 5 ie?ratond m8t de 'haild nie? onder «itoplen en banken cestont dat de Duee d» niijn bagage en verklaarde het te zwaar, ik moest de deelneniing van Italië'was ente^ de Norge de Pool bereikt had. men in Italië vernomen J t? cS'crüf kruier had, dat de Italiaansche vlag door Nobile, den com- dadélilk de hai?L nn trt mandaat van bet luchtschip op de pool was gewor- iïPS 2Lwï ^^fchaal zetten Ik non toen kreetr vooral Mussolini de eer Diens nor- i sPrak em aan en maakte er pp attent dat ik een tra?' om en bH de Noive ln elk^blad g«>üSÏ-,'r<JemdellI1K was en dat mijne bagage zoo zwaar werd en dtensi^am^teeds^ weer genoemd omda'---- >a het Noorden allerlei boeken en Dimr kwïëf d^ttfenalag- OMn ^riSit van de broch"res ten geschenke had gekregen voor mijne Noree tegenslag, geen hertcht van de 6mdle 0Ter Itallë dal vf>randert d6 zaakj dan Men kan zich de onrust in allerlei en niet hetvlr" minst in de fascistische kringen voorstellen. i m.oV, Opeens kwam Se ontspanning. Zaterdagavond tril- L^L ,m ^menvfat T de in Rome het bericht door de lucht: de Norge is 'i,aar?P a'r® ^Kdaf>°^°i®,v"iioeIene?:lv ™rklaard®' op \la«ka geland vond, dat ze volkomen geluk hadden, be- Dadolilk de trams genavoiReord van voln hniran hkhkte hem en mijn kruier en ik stapten weer- weg. do vlaggen «uit, alle openbare gebouwen geillumi-eontrole werd de kruier echter niet dadolijk neerd. Er mooht geen twijfel overblijven, dat de nï verklaar.de, was al- Noree geslaagd ws' dat het ItaUsanihe lurhtsrhin les ohmtddelluk in orde. Het kostte mij wel een paar S commando^^aa een ItaUaana^ luchtvatnder mdn"ten' maar au tond de re6«eltae den tocht naar en over de Pool met succes had vol- kN?« 7^'w.Ter Tr.w. ^age' voerd. De zet op het natioaal Italiaansche schaak- „w u i? f 3 ordeJn p1'10 e° b0^stem„gwërdtenTprSp4TiKne7endrie kleuren ?an h6t nieuwe SeeT^ri^op'rtïïtto ^.Xnd^S irMMfs' dni,dïïï I ontschuldigen, er wordt zoo gaarne misbruik ge- als opgeroepen werden om 's avonds om 7 uur op de Piazza Colonna de door de op touw. gezette betooging weer eene geweldige betooging met Mussolini troef. De luchtvaarders hebben den Koning Victor Ema- nuel een telegram gezonden, maar buitendien heeft Colonel Nobile een telegraphisch rapport uit Teller op Alaska aan Mussolini gezonden. Uit dat rapport blijkt, dat hij in 172 uur van Rome naar Teller is gevlogen en dat bij den tocht Spits bergen—NoordpoolTeller 5300 kilometer dn 71 uur werd afgelegd, bet traject Noordpool-Teller ODder zeer moeilijke omstandigheden, wai wind en atmos- pheer betreft. Mussolini heeft namens het geheele Italiaansche praten en lachen en naar elkander kijken. Dat kij- door A. S. M. HTJTCHINSON, Voor'Nederland bewerkt dooj W. J. A- ROLDANUS Jr. 4. n. Zij behoorde tot degenen, die van nature morbide zijn; die zichzelf misleiden als zij zich verbeelden, dat zij genieten van de ontspanningen, die de groo te meerderheid vroolijk maken. Slëohts de opi)er- vlakte van hun geest rimpelt zich. onder derge lijke briesjes; om het geheel' in beroering te bran- Ten moet gij zorgen voor een verlustiging aan me lancholie. T)it is eon eigenschap, welke veel voor komt onder de lagere standen, die hun grootste geluk in begrafenissen vinden. De sombere op schik; witte zakdoeken tegen zwarte kleeron; tra nen, het mysterie van droefheid deze doortinte len al hun zinnen met een warmen gloed. Zij worden als opgewekt door droefheid, zooals een dronkaard opgewekt wordt door wijn. Zoo was het gesteld met Margaret etü voor haar bracht 't kleed van melancholie, waarin zij th^ina gehuld was, nog een neiuwe gelukzaligheid als zij daarin gedrapeerd was, was zij het best in staat om verzen te dichten. Niet noodzakelijkerwijze droeve kleine verzen; velë van haar opgewektste verzen waren geschreven in zwaarmoedigheid. Met oijn in haar nart kon zij heel vroolhk zijn i— iaar lachende versregels doen kTml-An juist zooals martelaren rustig konden adem halen, omda«t per- der dan ondanks, zij op zoo duivelsohë wijze ge marteld' werden. Maar dit was geen uur voor lachende regels. Een met de laatste post teruggezonden manuscript maakte haar melancholie nog grooteer. Zij kuste haar vader goeden nacht en sloop, met een pijnlijk verlangen om te schrijven, naar naar kamer. Zij kleedde zioh uit, las een stuk uit de Imitatio naar den man dien zij passeert alsof zij zeggen wil bewonder je me niet? Vanzelf kijkt elke man naar elke vrouw. Gisteren stond ik op een hoek van een straat in zeer ernstig gespTek met een kennis van mij. Plotseling werden wij door 2 dames, die voorbij kwamen aangekeken met een blik die zeggen wilde: wel drommel, hebben jullie niet eens nfeer «tijd om naar twee knappe meisjes te kijken? Nu zult ge denken, dat waren tocb zeker rare dames, heele- maal niet, ziji wisten echter wat een scboone vrohw in Italië toekomt: bewonderd te worden. Iedere vreemdeling, dien ik in Rome ontmoet heb, VAN RIJSWLJK'S SCHOENHANDEL. SCHOENMAKERIJ, gen. UITGEBREIDE KEUZE. PRIJZEN UITERST BILLIJK. wil dolgraag blijven of terug komen en gaat dan ook trouw naar den beroemden fontein -in bet midden der stad om daar een stukje geld te offeren. Dit geld wordt dan later opgevisoht door de straatjongens. Die hebben nu 'n midedl bedacht om meer te krij gen en de „printa" uitgegeven: Rome kan men niet' voor een soldo (5 centimen) koopen, men moet lo. van het water uit den fontein drinken en 2o. min stens 1 Lire in het water gooien. Men ziet weer hoe intelligent de Italiaan is! :Ik vind die intelligentie wel een der meest opvallende, karaktertrekken. In eiken rang en stand blijkt die intelligentie dagelijks. Iedere vreemdeling is het eens over de intelligentie en hoffelijkheid der Italianen. Wanneer het onder wijs beter zal worden, Mussolini werkt daar al druk aan, dan zal dit volk een enorme kracht ontwikke len. Het is altijd grappig, om vreemdelingën te spre ken, die om bepaalde redenen, b.v. omdat ze magen zyn en den magonbestrijder Mussolini niet kunoen uitstaan. Dan is elke zaak door Mussolini onderno men. en doorgezet ah lang door anderen vóór hem bedacht en gereed gemaakt. Mijn stereotiepe vraag is dan: en uitgevoerd? Wiant daar gaat bet toch om. Met goede voornemens is de weg naar de hel plaveid. Er is hier in de laatste jaren enorm veel tot i stand gebracht en het is inderdaad een 'zegen ge weest. dat men de socialisten en communisten, die hier de geheele zaak overhoop gehaald hadden, tot rede gebracht heeft. Helaas gaat zooiets altijd met verbanning en soms srger tezamen, maar het is een. feit, dat er vroeger geen individueele vrijheid meer i heerschte en de meerderheid door een handjevol ex tremisten geterroriseerd werd, terwijl nu orde heerscht en de meerderheid vrijheid heeft en kan werken. 1 Typisch is echter weer het volgende. Twee dames in mijn pension bezoeken de Staatsbibliotheek en zei den tegen mij: Kunt U het volgende verklaren: er; loopen zooveel Joden, die elkaar allemaal kennen iü de bibliotheek rond. Het zullen copiïsten zijn, was mijn antwoord. Een der dames vertelde mij nu gisteren: ik hen gebleven tot iedereen weg was en ben toen de stapels lectuur, waarin die lieden zaten to studeeren, en die nog op hunne plaatsen stonden, eens na gaan zien. Bijna alle stapels bevatten: so- I cialistiscbe, communistische en bolsjewistische lec- i «tuur. Er zitten natuurlek aljijd nog adders onder het I gras en waar een intelligent ras als het Joodsche juist bij het bolsjewisme geprofiteerd hoeft en de lei- j ders in andere Janden daaruit ook opgekomen zijn, zal op den duur van dien kant ook weer de aanval ten behoeve van communisme en bolsjewisme ge schieden. j Of dat in Italië zal geschieden en zoo ja wanneer dan is met geene mogelijkheid te zeggen, maar men kan wel begrijpen, dat die elementen niet stil zitten I en dat zoowel in Italië zelf ais in 'het buitenland door de bannelingen ijverig gekuipt wordt tegen de bestaande regeering. I Wie gisterenavond echter, zooal® ik, om half 8 op de Piazza Colonna stond, en de ovatie gezien heeft aan Mussolini gebracht naar aanleiding van het sue- ces der Norge, zal evenals ik overtuigd zijn, dat het nu gevaarlijk zou wezen iets tegen de huidige re geering te beginnen. Indien Mussolini .blijft leven en hij weet steeds weer de menigte te boeien, met nieuwe zaken, bezig te houden en te prikkelen, het nationa lisme en de werkkracht te bevorderen, zal naar mijne meening in Italië een toestand! ontstaan, die gunstig zal blijven voor eene verdere rustige econo mische ontwikkeling. Moeilijke problemen o.a. wat de arbeiders-organisaties betreft, zullen iederen dag nieuw gevaar-voor eene kentering bieden. Hoe lan ger echter rust én arbeid voortduren, hoe meer de kansen voor een gelukkige toekomst van Italië stil- m. (Ik zal nu binnen kort tijdelijk afscheid nemen van. Rome, ik zal mijn soldo in de Ttevi worpen. Ik zal voor mijn arbeid in September naar Italië terug keer en, maar ik wil ook Rome weer zien, van Ro me genieten, van bet Rome der oudheid en van het Rome van heden, in een woord van het heerlijke, Interessante Eeuwige Rome. Uw humeur wordt vergald, als gjj last hebt van aambeien. Foataris Zalf geeft vanaf de oerste aan wending' verlichting en heelt uw kwaaJi. Inderdaad oun probaat gmeesmidldiel. Per dooa f 1.75pen tuba f 1. V hi efl ging 'dan aan haar tafel bij hert open raam zitten. Twee uren brachten verlichting. Margaret deed haar gedicht in een envelóppe, om het 'b ochtends aan George te geven, en leunde uit het raam. .Uit haar gedachten verdween George plotseling; zij snelden over de slapende velden naar -Mr. WiMam Wyvern, die van Mr. Marrapit gezegd1 had, dat hij hem deod danken aan een der kleme prophe- ten geschoren. Dit was Margaretfs nachteüjkë gewoonte, maar dien nacht was het jonge meisje „heerlijk" melancholiek en met melancholie waren haar gedachten aan haar Wilïïam getint. Zij had hem diep dag niet gezien en thans peinsde zij over de treurige gebeurtenis, die het noodig gemaakt had, dat al haar samenkomsten met haar geliefde vluchtig, heimelijk moesten zijn. Want Mr. Wïlliam Wyvern werd' op Herons' Holt nierb geduld.Toen de liefde haar eerste nieuws gierigheid in WiMam's hart zond, had de jonge man getracht de rusteloosheid ervan te verlichten door een bezoek, schijnbaar aan George, in wer kelijkheid aaa Margaret; hn had' daarbij echter het ongeluk, dat Zijn drie buil-terriers vlak achter hem aan sprongen. Kor ah, Dathan en Abiram heetten Zij en het waren buitengewoon speelsche en woeste dieren. Toen WilEam dichterbij gekomen was, straalde Mr. Marrapit bij de deur; in de laan zat de ko- ninginklhke Boos van Saron; onmiddellijk volgde de tragedie. De honden Zagen, de Roos. Met hun roode tongen uit hun bek vielen zij op haar aan. De waardigheid delfde het onderspit voor den angst; woest, met opgestoken staart, vluchtte zij. Oranje was de kat, wit de honden; als een oran je en sneeuwwit lint vlogen zij met enorme vaart om het huis. Met reusachtige sprongen bleef de Boos haar vervolgers voor. Machteloos op den drempel «taande, kreunde Mr. Marrapit, terwijl' zijn geklaag telkens wanneer het gedeeltelijk ge kleurde lint voor zijn oogen flitste, opsteeg tot pen jammerklacht. Met Mr. Fletcher was de ontknooping der tra gedie gekomen. De tuinman, die binnenshuis werkte, stormde, aangelokt door het lawaai, juist langs zijn heer en meester, toen het lint voor de vierde maal in hert gezicht kwam. Als een lawine PLANTENZIEKTENLEER, Daar ik tot 31 Juli afwezig ben, raad ik de lezers mijner rubriek, die zieke planten hebben op te sturen, of vragen hebben te doen, aan, ziob. te wenden tot den plaatselijken correspondent: ot rechtstreeks tot den Inspecteur, Hoofd van -den Pkaitenziektenkundigen dienst te Wageningen- ge" HET SPUITEN MET BORDEAUXSGHE PAP. I (Vervolg.) Wij nemen dan nog eens wel eens voor onze rekening het oppompen tot even boven het roode streepje en vooral het dunne hout profiteert dan vatf de eerste helft van den businhoud, die or dan werkelijk zeer £jn verdeeld uitkomt. Verleden jaar bestreden wij nog met veel succes clc appelapinael- mot (Hypoaamenta molineila) met een lichte straal- bespuiting van Parijsoh groen. Geen enkel' nest vertoonde zich op de behandelde boomen, terwijl in de niet behandelde vele nesten voorkwamen. Naar aanleiding van wat we dus ondervonden bij de bespuiting met Bordeauxsche pap, meenea wij wel voort te mogen gaan met het spuiten niet den stra,al'verstuiver bij wat droog en winderig weer en hoogere boomen. In de meer speciale, fruit- tuinou met z.g.n. kleinere vormen en de onderste gedeelten der kronen in den boomgaard, verkiezen ook wij bh stil weer dien nevefverstuiver. Van andere Zijde werden een paar vragen gesteld, die hier ook beantwoording mogen vinden, j Ten eerste werd gevraagd waarom Bordpauxscha pap tegenwoordig bestaat uit lVa Kg. kopersulfaat en 1 Kg. ongebluschte kalk (plus 100 L. water) terwijl' vroeger het recept was 3 Kg. van elk op 2 X 50 L. water. Nu slaat dit geheel op de be spuiting tegen den bloeitijd want voor zomerbe- spuitingen werd ook voor 20 jaar lichtere samecor stelling opgegeven. Waarom men dan nu de pap samenstelt uit o.ira IV2 Kg. kopersulfaat, och, dat is zeer eenvoudig mi. Die samenstelling heeft toch aangetoond, minstens evengoed te helpen, dan wanneer 3 Kg, werd ge bruikt. En waar vraagsteller ook nog;, wilde weten, waar om de samenstelJing 3 3 gewijzigd werd in IVj 1, daar moet wat schoolsche kennis worden opge haald om hem dit duidelijk te maken. Waarneer we na willen gaan, hoeveel' ongebluschte kalk we noodig hebben, dan gaan we als volgt te werk. Het atoomgewioht van koper (Ou) is 63.5, van zwavel (S) 32, van zuurstof (O) 16, van kalk .(Ga) 40 en van waterstof (H) Het atootm- gewicht van 1 molecule kopoi-sulfaat (Ou SOI) is dan: 1 Ou 63.5, plus lS> 32 40=a64. totaal 159.5. Het atoomgewicht van 1 molecule kalk (Ca O) is 1 Ca 40 4- 1* O 16, toteal 56. (Nu is 56 vrijwel van 159.5. Het blijk^ dus, dat -wie stortte' het tegen zijn beenera; zooals de eik vaït, zoo viel hij. Iedere gretige kaak boet eens. Korah hapte in de lucht. Diatham iü ot rechteroor dier kat. Zij kromp ineen, bevrijdde zich, sprong met bloed op haar huid, hoog op de portiek in veiligheid. Abiram deed een nijdjgen beet in Mr. Flëfcchers rechterbil. WilEam riep zqjn honden; bleef verbijsterd staan. Mr. Marrapit strekte smeekend zijn armen naar zijn aangebedene uit. Mr. Fletcher viel plat op zijn buik De gewonde Roos gleed op Mr. MarrapiFs boe zem. Haar tegen1 zijn borst drukkend, wendde h.ü zich tot WilEam: „Dat Woed zal ik u betaald zetten!" .,Het spijt me zeer, mi" stamelde WEIiacm „Alsl „Kom nooit meer op mijn grondgebied. Ik zal je mormel» laten doodschieten." Mormel» wa» een ongelukkige uitdrukking; het drietal' had een prachtagen stamboom. „Al» die idioot van eon tuinman niet in den' wegi gestaan had!, zou de kat ontsnapt zijn," riep Wil Eam driftig. Verontwaardigd keerde hij zich om. Verbanning was op dat oogenblïk piets; later zou het iets vrëesetijks worden. Mr. Marrapit was togen den nog steeds inéén krimpenden Mr. Fletcher uitgevaren. „Hoor je dat?" riep hij uit. „Stommeling! Jij bent verantwoordelijk voor dat alles." Hjj raakte het met bloed bevlekte vel, het afgerukte oor aan; drukte de Boos tegen zich aan; riep om warm water. Mr; Fletcher bracht zijn handl aan zijn wond, terwijl hn bevend opstond. „Ik wil' zün kat gaan redden!" zeide hjj. „Ik word' haast dood gebeten door honden. Ik ben 'een stommeling. Ik ben verantwoordelijk. Het is hard vervlóekt hard. Ik ben een tuinman, geen honr denmuilband." Een waas verduisterde MargareFs mooie oogen, toen zij dit droevige beeld zij was getuige yan de scène weer voor zich zag. Zij prevelde: „O, Bill!" strekte haar zachte armen' uit naar den nacht; bewoog haar lippen in een smeekbede aan haar geliefde; kroop tusschen de lakens en maakte jde melanoholifl tot naar bedgenoote. IV. Tegen zeven uur was zij op en in den fris&hen tuin. George was er eerder dan zlü- „Wat ben iü vroeg!" riep zij vroolijk en liep naar hem toe heel knap in naar wit japonnetje: óp haar borst een roos, het gedieht ritselend in haar hand. „Ja, vandaag ©order dan jij." George's toon beantwoordde niet "aan haar stem; ming. „Sla je een nieuw blad om?" ging zqj eohter op denzelfden opgewekten toon voort. Hij trommelde met zijn hak op het gras. „Ja vandaag." Hij stak haar rijn hand toe. „Maar jn hetzelfde oude boek. Ik heb het nu acht of negen jaar gedaan; en nu komen er nog drie maanden bij.' „Arme George! Maar bedenk hoe die drie maan- dan izullënomvliegen Hij was wanhopig somber. „Ik «bezat jopw fanta sie niet. ledore dag ervan befceekent een ochtend hier; een avond hier." „O, is liet zoo erg?" „Ja; nu. Het is nu vrijwel doodoEjk. Kijk eens, toen ik me nu niet bepaald vermoordde door over dreven hard werken, was het zoo erg niet. "^Van- neer het drie of vier jaar geleden was, in ieder geval, voor ik mijn vrijheid zou kunnen krijgen, zou den een paar extra maanden door het straten yoor een examen me niet kunnen scheten. Maar*dit is iets anders. Ik stand op het punt vrij te worden van dit alles" met een handgebaar omvatte hij tuin en huis „ik rekende er vast op, en nu zit ik hier weer aan vast.' „Maar je hebt ditmaal Zoo hard gewerkt. Ge orge. Je behoeft jezelf niets te verwijten.' Zij stak haar hand door zijn arm. „Bij jou kan geen sprake zijn van wroeging. Datgene, wat een misiuldog zoo vreeselijk maakt, is de wetenschap, dat hot anders geweest had kunnen zijn, als men gewild had." George laohte vroolijk. Deze jonge man kon nooit lang somber blijven. „Je bent een lieve medd," zeide hij. „Je moest gelijk hebben, maar je hebt ongelijk. Toen ik niet werkte, kon het mij niet schelen or ik zakte. Maar nu ik hard gewerkt heb, hindert het me erg." Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1926 | | pagina 1