iliEicti Nisiws-
Mrattitit- Mlnillal,
Roieinsch Allerlei.
Donderdag 27 Mei 1926.
69ate Jaargang. No. 7849.
Uitgevers i N.V. v h. TRAPMAN Co., Scbagen.
Feuilleton.
Eenmaal voet aan boord
nr.
Reclames.
Dit blad verschijnt viermaal por woelt: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag oii Zutordog. BIJ inzonding tot 'a morgona 8 nut, wordon Advor-
toïitiön nog zoovool mogelijk in hot ootetuitkomond nummoj geplaatst#
POSTREKENING No. 23880. INT. TELRF. no. 20.
Prijs per 3 moandon f 1.65. Losso nummers 8 coat, ADVERTEN*
TloN van i tot 5 regels i 1.10, iodoro rogol moor 20 cont (bowij. w,
inhogropon). Grooto lottors wofidon naaa plaatsruimte horokond.
-1- -
volk een telegram van gelukwensch gezonden aanl
Nobile voor die en zijne metgezellen. iHiji sioemt de
reis een triomftocht.
Het is een triomftocht voor het Italiaansche volk,
omdat deze goede afloop weer gelijk geeft aan Mus
solini en zijn regiem., dat zegt: Italianen vereenigt
al eens meer gezegd, dat er in Italië hard gewerkt
wordt. Niet overal, dat geef ik gaarne toe, de Italia-
werd door de Romeinen sterk gevoeld.
De Norge, het elegante Italiaansche luchtschip,
koelere NoOTden^m^er
n ^ni.r»n Italiaansche vlag te wordt! hard (j8werkti ln leder geval harder dan
zaterdagavond voer het mooie zuatemohlp van de die eene
avopIp^6' WaA^Sa!?zeer il00«e P°8itie bekleedt, eene conferentie om 9
mengde gevoelens. Waar waa de Norge? Die vraag W11t_ftn ftfin n kantnnr er sin*
r3rP ^ria^eetekTmTt ee^hlSl reeda poet"e deur uit, toen Ik binnen kwam. Dan
j i draak gestoken met een blad, dat 8preekt mun nog btj 0ns van lulo Italianen. Wanneer
Ter?9, MuSloltel nog Uen iïï? ae£ betlAwiïd WIJfV enTei
r.tta dreadloo»'ver. kaI! bevorderen, en het slechte zooveel moge-
binding onmogelijk was.
Hoe langer de berichten op zich deden wachten,
hoe zenuwachtiger men werd. Dat kon niet uitblijven.
Nu al maanden lang wordt het publiek bezig ge
houden met de Noordpoolreis. Zoowel Koning Vic-
torio Ëmanuele UT als Mussolini zijn bij. de zaak be
trokken. Mussolini heeft aan deze zaak den stoot
vr„„j„„i, _u_ koeue jktui uüvuiu«ibu, vu ubi »ibbumj «juvböi uuukc-
ïïïSftrnniSïïSuf «ïf* draadlooze ver-I fgj tegenhouden, dan zal Italië een schoone toe
komst tegemoet gaan. Het is een heel moeilijke taak,
want natuurlijk zijn niet alle medewerkers van
Mussolini te goeder trouw, zooals hij. Men moet ech
ter erkennen, dat Mussolini over het algemeen ge
lukkig is in de keuze zijner medewerkers. Ziet slechts
weer naar Kolonel Nobile t
"„rw I I11 die keuze van medewerkers zit de kracht van
gegeven ,een nieuwe zet op het groote Italiaansch- Mussolini en incjien hij daarin gelukkig blijft, zit
nationale schaakbord. Eo-. hMe goede zet mdlen d d k
alles goed alliep, een geva*.iijke zet, omdat er Maor ,h talriik ziin de' eavarenl Met de vrootste
Saren'^M'dez^ Poolrete^trokkei^Atoerika, °No«^moeite hee(t Mu89o'ini het bolsjewisme in Italië ön-
wegeS Sf d*
zSnND°erSnWvanbhersS nie? w^r'°pgenomenIk wil U eens W voorbeeld geven. De jaren vèor
Maar in Italië was de £ak anders, daar was de fanbLT^l^van Bolo^f^SeVd TS
eer van Italië zoo naar voren gebracht, dat eene mia-j^ trein op°fe SuÏ S ZTdÏ ia ord"
,U^iCkUPngebadXT^elllng getoond, maar' kruier door de controle wilde, woog de
Mussolini's naam was bij de zaak betrokken. Het waa |!S(?Sv,.<46 11464 5 ie?ratond m8t de 'haild
nie? onder «itoplen en banken cestont dat de Duee d» niijn bagage en verklaarde het te zwaar, ik moest
de deelneniing van Italië'was ente^ de
Norge de Pool bereikt had. men in Italië vernomen J t? cS'crüf kruier
had, dat de Italiaansche vlag door Nobile, den com- dadélilk de hai?L nn trt
mandaat van bet luchtschip op de pool was gewor- iïPS 2Lwï ^^fchaal zetten Ik
non toen kreetr vooral Mussolini de eer Diens nor- i sPrak em aan en maakte er pp attent dat ik een
tra?' om en bH de Noive ln elk^blad g«>üSÏ-,'r<JemdellI1K was en dat mijne bagage zoo zwaar
werd en dtensi^am^teeds^ weer genoemd omda'---- >a het Noorden allerlei boeken en
Dimr kwïëf d^ttfenalag- OMn ^riSit van de broch"res ten geschenke had gekregen voor mijne
Noree tegenslag, geen hertcht van de 6mdle 0Ter Itallë dal vf>randert d6 zaakj dan
Men kan zich de onrust in allerlei en niet hetvlr"
minst in de fascistische kringen voorstellen. i m.oV,
Opeens kwam Se ontspanning. Zaterdagavond tril- L^L ,m ^menvfat T
de in Rome het bericht door de lucht: de Norge is 'i,aar?P a'r® ^Kdaf>°^°i®,v"iioeIene?:lv ™rklaard®'
op \la«ka geland vond, dat ze volkomen geluk hadden, be-
Dadolilk de trams genavoiReord van voln hniran hkhkte hem en mijn kruier en ik stapten weer- weg.
do vlaggen «uit, alle openbare gebouwen geillumi-eontrole werd de kruier echter niet dadolijk
neerd. Er mooht geen twijfel overblijven, dat de nï verklaar.de, was al-
Noree geslaagd ws' dat het ItaUsanihe lurhtsrhin les ohmtddelluk in orde. Het kostte mij wel een paar
S commando^^aa een ItaUaana^ luchtvatnder mdn"ten' maar au tond de re6«eltae
den tocht naar en over de Pool met succes had vol- kN?« 7^'w.Ter Tr.w. ^age'
voerd. De zet op het natioaal Italiaansche schaak- „w u i? f 3 ordeJn p1'10 e°
b0^stem„gwërdtenTprSp4TiKne7endrie kleuren ?an h6t nieuwe SeeT^ri^op'rtïïtto
^.Xnd^S irMMfs' dni,dïïï
I ontschuldigen, er wordt zoo gaarne misbruik ge-
als
opgeroepen werden om 's avonds om 7 uur op de
Piazza Colonna de door de
op touw. gezette betooging
weer eene geweldige betooging met Mussolini
troef.
De luchtvaarders hebben den Koning Victor Ema-
nuel een telegram gezonden, maar buitendien heeft
Colonel Nobile een telegraphisch rapport uit Teller
op Alaska aan Mussolini gezonden.
Uit dat rapport blijkt, dat hij in 172 uur van Rome
naar Teller is gevlogen en dat bij den tocht Spits
bergen—NoordpoolTeller 5300 kilometer dn 71 uur
werd afgelegd, bet traject Noordpool-Teller ODder
zeer moeilijke omstandigheden, wai wind en atmos-
pheer betreft.
Mussolini heeft namens het geheele Italiaansche
praten en lachen en naar elkander kijken. Dat kij-
door A. S. M. HTJTCHINSON,
Voor'Nederland bewerkt dooj
W. J. A- ROLDANUS Jr.
4.
n.
Zij behoorde tot degenen, die van nature morbide
zijn; die zichzelf misleiden als zij zich verbeelden,
dat zij genieten van de ontspanningen, die de groo
te meerderheid vroolijk maken. Slëohts de opi)er-
vlakte van hun geest rimpelt zich. onder derge
lijke briesjes; om het geheel' in beroering te bran-
Ten moet gij zorgen voor een verlustiging aan me
lancholie. T)it is eon eigenschap, welke veel voor
komt onder de lagere standen, die hun grootste
geluk in begrafenissen vinden. De sombere op
schik; witte zakdoeken tegen zwarte kleeron; tra
nen, het mysterie van droefheid deze doortinte
len al hun zinnen met een warmen gloed. Zij
worden als opgewekt door droefheid, zooals een
dronkaard opgewekt wordt door wijn.
Zoo was het gesteld met Margaret etü voor haar
bracht 't kleed van melancholie, waarin zij th^ina
gehuld was, nog een neiuwe gelukzaligheid als
zij daarin gedrapeerd was, was zij het best in staat
om verzen te dichten. Niet noodzakelijkerwijze
droeve kleine verzen; velë van haar opgewektste
verzen waren geschreven in zwaarmoedigheid. Met
oijn in haar nart kon zij heel vroolhk zijn i—
iaar lachende versregels doen kTml-An juist zooals
martelaren rustig konden adem halen, omda«t per-
der dan ondanks, zij op zoo duivelsohë wijze ge
marteld' werden.
Maar dit was geen uur voor lachende regels.
Een met de laatste post teruggezonden manuscript
maakte haar melancholie nog grooteer. Zij kuste
haar vader goeden nacht en sloop, met een pijnlijk
verlangen om te schrijven, naar naar kamer.
Zij kleedde zioh uit, las een stuk uit de Imitatio
naar den man dien zij passeert alsof zij zeggen wil
bewonder je me niet? Vanzelf kijkt elke man naar
elke vrouw. Gisteren stond ik op een hoek van een
straat in zeer ernstig gespTek met een kennis van
mij. Plotseling werden wij door 2 dames, die voorbij
kwamen aangekeken met een blik die zeggen wilde:
wel drommel, hebben jullie niet eens nfeer «tijd om
naar twee knappe meisjes te kijken? Nu zult ge
denken, dat waren tocb zeker rare dames, heele-
maal niet, ziji wisten echter wat een scboone vrohw
in Italië toekomt: bewonderd te worden.
Iedere vreemdeling, dien ik in Rome ontmoet heb,
VAN RIJSWLJK'S
SCHOENHANDEL. SCHOENMAKERIJ, gen.
UITGEBREIDE KEUZE.
PRIJZEN UITERST BILLIJK.
wil dolgraag blijven of terug komen en gaat dan ook
trouw naar den beroemden fontein -in bet midden der
stad om daar een stukje geld te offeren. Dit geld
wordt dan later opgevisoht door de straatjongens.
Die hebben nu 'n midedl bedacht om meer te krij
gen en de „printa" uitgegeven: Rome kan men niet'
voor een soldo (5 centimen) koopen, men moet lo.
van het water uit den fontein drinken en 2o. min
stens 1 Lire in het water gooien. Men ziet weer hoe
intelligent de Italiaan is! :Ik vind die intelligentie
wel een der meest opvallende, karaktertrekken. In
eiken rang en stand blijkt die intelligentie dagelijks.
Iedere vreemdeling is het eens over de intelligentie
en hoffelijkheid der Italianen. Wanneer het onder
wijs beter zal worden, Mussolini werkt daar al druk
aan, dan zal dit volk een enorme kracht ontwikke
len.
Het is altijd grappig, om vreemdelingën te spre
ken, die om bepaalde redenen, b.v. omdat ze magen
zyn en den magonbestrijder Mussolini niet kunoen
uitstaan. Dan is elke zaak door Mussolini onderno
men. en doorgezet ah lang door anderen vóór hem
bedacht en gereed gemaakt. Mijn stereotiepe vraag
is dan: en uitgevoerd? Wiant daar gaat bet toch om.
Met goede voornemens is de weg naar de hel
plaveid.
Er is hier in de laatste jaren enorm veel tot
i stand gebracht en het is inderdaad een 'zegen ge
weest. dat men de socialisten en communisten, die
hier de geheele zaak overhoop gehaald hadden, tot
rede gebracht heeft. Helaas gaat zooiets altijd met
verbanning en soms srger tezamen, maar het is een.
feit, dat er vroeger geen individueele vrijheid meer i
heerschte en de meerderheid door een handjevol ex
tremisten geterroriseerd werd, terwijl nu orde
heerscht en de meerderheid vrijheid heeft en kan
werken.
1 Typisch is echter weer het volgende. Twee dames
in mijn pension bezoeken de Staatsbibliotheek en zei
den tegen mij: Kunt U het volgende verklaren: er;
loopen zooveel Joden, die elkaar allemaal kennen
iü de bibliotheek rond. Het zullen copiïsten zijn,
was mijn antwoord. Een der dames vertelde mij nu
gisteren: ik hen gebleven tot iedereen weg was en
ben toen de stapels lectuur, waarin die lieden zaten
to studeeren, en die nog op hunne plaatsen stonden,
eens na gaan zien. Bijna alle stapels bevatten: so-
I cialistiscbe, communistische en bolsjewistische lec-
i «tuur.
Er zitten natuurlek aljijd nog adders onder het
I gras en waar een intelligent ras als het Joodsche
juist bij het bolsjewisme geprofiteerd hoeft en de lei-
j ders in andere Janden daaruit ook opgekomen zijn,
zal op den duur van dien kant ook weer de aanval
ten behoeve van communisme en bolsjewisme ge
schieden.
j Of dat in Italië zal geschieden en zoo ja wanneer
dan is met geene mogelijkheid te zeggen, maar men
kan wel begrijpen, dat die elementen niet stil zitten
I en dat zoowel in Italië zelf ais in 'het buitenland
door de bannelingen ijverig gekuipt wordt tegen de
bestaande regeering.
I Wie gisterenavond echter, zooal® ik, om half 8 op
de Piazza Colonna stond, en de ovatie gezien heeft
aan Mussolini gebracht naar aanleiding van het sue-
ces der Norge, zal evenals ik overtuigd zijn, dat het
nu gevaarlijk zou wezen iets tegen de huidige re
geering te beginnen. Indien Mussolini .blijft leven en
hij weet steeds weer de menigte te boeien, met nieuwe
zaken, bezig te houden en te prikkelen, het nationa
lisme en de werkkracht te bevorderen, zal naar
mijne meening in Italië een toestand! ontstaan, die
gunstig zal blijven voor eene verdere rustige econo
mische ontwikkeling. Moeilijke problemen o.a. wat
de arbeiders-organisaties betreft, zullen iederen dag
nieuw gevaar-voor eene kentering bieden. Hoe lan
ger echter rust én arbeid voortduren, hoe meer de
kansen voor een gelukkige toekomst van Italië stil-
m.
(Ik zal nu binnen kort tijdelijk afscheid nemen van.
Rome, ik zal mijn soldo in de Ttevi worpen. Ik zal
voor mijn arbeid in September naar Italië terug
keer en, maar ik wil ook Rome weer zien, van Ro
me genieten, van bet Rome der oudheid en van het
Rome van heden, in een woord van het heerlijke,
Interessante
Eeuwige Rome.
Uw humeur wordt vergald, als gjj last hebt van
aambeien. Foataris Zalf geeft vanaf de oerste aan
wending' verlichting en heelt uw kwaaJi. Inderdaad
oun probaat gmeesmidldiel. Per dooa f 1.75pen
tuba f 1.
V
hi
efl ging 'dan aan haar tafel bij hert open raam
zitten. Twee uren brachten verlichting. Margaret
deed haar gedicht in een envelóppe, om het 'b
ochtends aan George te geven, en leunde uit het
raam.
.Uit haar gedachten verdween George plotseling;
zij snelden over de slapende velden naar -Mr.
WiMam Wyvern, die van Mr. Marrapit gezegd1 had,
dat hij hem deod danken aan een der kleme prophe-
ten geschoren. Dit was Margaretfs nachteüjkë
gewoonte, maar dien nacht was het jonge meisje
„heerlijk" melancholiek en met melancholie waren
haar gedachten aan haar Wilïïam getint. Zij had
hem diep dag niet gezien en thans peinsde zij over
de treurige gebeurtenis, die het noodig gemaakt
had, dat al haar samenkomsten met haar geliefde
vluchtig, heimelijk moesten zijn.
Want Mr. Wïlliam Wyvern werd' op Herons'
Holt nierb geduld.Toen de liefde haar eerste nieuws
gierigheid in WiMam's hart zond, had de jonge
man getracht de rusteloosheid ervan te verlichten
door een bezoek, schijnbaar aan George, in wer
kelijkheid aaa Margaret; hn had' daarbij echter
het ongeluk, dat Zijn drie buil-terriers vlak achter
hem aan sprongen.
Kor ah, Dathan en Abiram heetten Zij en het
waren buitengewoon speelsche en woeste dieren.
Toen WilEam dichterbij gekomen was, straalde
Mr. Marrapit bij de deur; in de laan zat de ko-
ninginklhke Boos van Saron; onmiddellijk volgde
de tragedie.
De honden Zagen, de Roos. Met hun roode tongen
uit hun bek vielen zij op haar aan. De waardigheid
delfde het onderspit voor den angst; woest, met
opgestoken staart, vluchtte zij.
Oranje was de kat, wit de honden; als een oran
je en sneeuwwit lint vlogen zij met enorme vaart
om het huis. Met reusachtige sprongen bleef de
Boos haar vervolgers voor. Machteloos op den
drempel «taande, kreunde Mr. Marrapit, terwijl'
zijn geklaag telkens wanneer het gedeeltelijk ge
kleurde lint voor zijn oogen flitste, opsteeg tot pen
jammerklacht.
Met Mr. Fletcher was de ontknooping der tra
gedie gekomen. De tuinman, die binnenshuis
werkte, stormde, aangelokt door het lawaai, juist
langs zijn heer en meester, toen het lint voor de
vierde maal in hert gezicht kwam. Als een lawine
PLANTENZIEKTENLEER,
Daar ik tot 31 Juli afwezig ben, raad ik de
lezers mijner rubriek, die zieke planten hebben op
te sturen, of vragen hebben te doen, aan, ziob. te
wenden tot den plaatselijken correspondent: ot
rechtstreeks tot den Inspecteur, Hoofd van -den
Pkaitenziektenkundigen dienst te Wageningen-
ge" HET SPUITEN MET BORDEAUXSGHE PAP.
I
(Vervolg.)
Wij nemen dan nog eens wel eens voor onze
rekening het oppompen tot even boven het roode
streepje en vooral het dunne hout profiteert dan
vatf de eerste helft van den businhoud, die or dan
werkelijk zeer £jn verdeeld uitkomt. Verleden jaar
bestreden wij nog met veel succes clc appelapinael-
mot (Hypoaamenta molineila) met een lichte straal-
bespuiting van Parijsoh groen. Geen enkel' nest
vertoonde zich op de behandelde boomen, terwijl
in de niet behandelde vele nesten voorkwamen.
Naar aanleiding van wat we dus ondervonden
bij de bespuiting met Bordeauxsche pap, meenea
wij wel voort te mogen gaan met het spuiten niet
den stra,al'verstuiver bij wat droog en winderig
weer en hoogere boomen. In de meer speciale, fruit-
tuinou met z.g.n. kleinere vormen en de onderste
gedeelten der kronen in den boomgaard, verkiezen
ook wij bh stil weer dien nevefverstuiver.
Van andere Zijde werden een paar vragen gesteld,
die hier ook beantwoording mogen vinden,
j Ten eerste werd gevraagd waarom Bordpauxscha
pap tegenwoordig bestaat uit lVa Kg. kopersulfaat
en 1 Kg. ongebluschte kalk (plus 100 L. water)
terwijl' vroeger het recept was 3 Kg. van elk op
2 X 50 L. water. Nu slaat dit geheel op de be
spuiting tegen den bloeitijd want voor zomerbe-
spuitingen werd ook voor 20 jaar lichtere samecor
stelling opgegeven.
Waarom men dan nu de pap samenstelt uit o.ira
IV2 Kg. kopersulfaat, och, dat is zeer eenvoudig mi.
Die samenstelling heeft toch aangetoond, minstens
evengoed te helpen, dan wanneer 3 Kg, werd ge
bruikt.
En waar vraagsteller ook nog;, wilde weten, waar
om de samenstelJing 3 3 gewijzigd werd in IVj 1,
daar moet wat schoolsche kennis worden opge
haald om hem dit duidelijk te maken.
Waarneer we na willen gaan, hoeveel' ongebluschte
kalk we noodig hebben, dan gaan we als volgt te
werk. Het atoomgewioht van koper (Ou) is 63.5,
van zwavel (S) 32, van zuurstof (O) 16, van
kalk .(Ga) 40 en van waterstof (H) Het atootm-
gewicht van 1 molecule kopoi-sulfaat (Ou SOI) is
dan: 1 Ou 63.5, plus lS> 32 40=a64.
totaal 159.5. Het atoomgewicht van 1 molecule kalk
(Ca O) is 1 Ca 40 4- 1* O 16, toteal 56. (Nu
is 56 vrijwel van 159.5. Het blijk^ dus, dat -wie
stortte' het tegen zijn beenera; zooals de eik vaït,
zoo viel hij.
Iedere gretige kaak boet eens. Korah hapte in
de lucht. Diatham iü ot rechteroor dier kat. Zij
kromp ineen, bevrijdde zich, sprong met bloed op
haar huid, hoog op de portiek in veiligheid.
Abiram deed een nijdjgen beet in Mr. Flëfcchers
rechterbil.
WilEam riep zqjn honden; bleef verbijsterd staan.
Mr. Marrapit strekte smeekend zijn armen naar zijn
aangebedene uit. Mr. Fletcher viel plat op zijn buik
De gewonde Roos gleed op Mr. MarrapiFs boe
zem. Haar tegen1 zijn borst drukkend, wendde h.ü
zich tot WilEam: „Dat Woed zal ik u betaald
zetten!"
.,Het spijt me zeer, mi" stamelde WEIiacm
„Alsl
„Kom nooit meer op mijn grondgebied. Ik zal
je mormel» laten doodschieten."
Mormel» wa» een ongelukkige uitdrukking; het
drietal' had een prachtagen stamboom.
„Al» die idioot van eon tuinman niet in den' wegi
gestaan had!, zou de kat ontsnapt zijn," riep Wil
Eam driftig. Verontwaardigd keerde hij zich om.
Verbanning was op dat oogenblïk piets; later zou
het iets vrëesetijks worden.
Mr. Marrapit was togen den nog steeds inéén
krimpenden Mr. Fletcher uitgevaren.
„Hoor je dat?" riep hij uit. „Stommeling! Jij
bent verantwoordelijk voor dat alles." Hjj raakte
het met bloed bevlekte vel, het afgerukte oor aan;
drukte de Boos tegen zich aan; riep om warm
water.
Mr; Fletcher bracht zijn handl aan zijn wond,
terwijl hn bevend opstond.
„Ik wil' zün kat gaan redden!" zeide hjj. „Ik
word' haast dood gebeten door honden. Ik ben 'een
stommeling. Ik ben verantwoordelijk. Het is hard
vervlóekt hard. Ik ben een tuinman, geen honr
denmuilband."
Een waas verduisterde MargareFs mooie oogen,
toen zij dit droevige beeld zij was getuige yan
de scène weer voor zich zag. Zij prevelde: „O,
Bill!" strekte haar zachte armen' uit naar den
nacht; bewoog haar lippen in een smeekbede aan
haar geliefde; kroop tusschen de lakens en maakte
jde melanoholifl tot naar bedgenoote.
IV.
Tegen zeven uur was zij op en in den fris&hen
tuin. George was er eerder dan zlü-
„Wat ben iü vroeg!" riep zij vroolijk en liep naar
hem toe heel knap in naar wit japonnetje: óp
haar borst een roos, het gedieht ritselend in haar
hand.
„Ja, vandaag ©order dan jij."
George's toon beantwoordde niet "aan haar stem;
ming. „Sla je een nieuw blad om?" ging zqj
eohter op denzelfden opgewekten toon voort.
Hij trommelde met zijn hak op het gras. „Ja
vandaag." Hij stak haar rijn hand toe. „Maar jn
hetzelfde oude boek. Ik heb het nu acht of negen
jaar gedaan; en nu komen er nog drie maanden bij.'
„Arme George! Maar bedenk hoe die drie maan-
dan izullënomvliegen
Hij was wanhopig somber. „Ik «bezat jopw fanta
sie niet. ledore dag ervan befceekent een ochtend
hier; een avond hier."
„O, is liet zoo erg?"
„Ja; nu. Het is nu vrijwel doodoEjk. Kijk eens,
toen ik me nu niet bepaald vermoordde door over
dreven hard werken, was het zoo erg niet. "^Van-
neer het drie of vier jaar geleden was, in ieder
geval, voor ik mijn vrijheid zou kunnen krijgen, zou
den een paar extra maanden door het straten yoor
een examen me niet kunnen scheten. Maar*dit is
iets anders. Ik stand op het punt vrij te worden
van dit alles" met een handgebaar omvatte hij
tuin en huis „ik rekende er vast op, en nu
zit ik hier weer aan vast.'
„Maar je hebt ditmaal Zoo hard gewerkt. Ge
orge. Je behoeft jezelf niets te verwijten.' Zij stak
haar hand door zijn arm. „Bij jou kan geen sprake
zijn van wroeging. Datgene, wat een misiuldog zoo
vreeselijk maakt, is de wetenschap, dat hot anders
geweest had kunnen zijn, als men gewild had."
George laohte vroolijk. Deze jonge man kon nooit
lang somber blijven.
„Je bent een lieve medd," zeide hij. „Je moest
gelijk hebben, maar je hebt ongelijk. Toen ik niet
werkte, kon het mij niet schelen or ik zakte. Maar
nu ik hard gewerkt heb, hindert het me erg."
Wordt vervolgd.