Burgerlijke Stand.
Binnenlandsch Nieuws.
Gemengd Nieuws.
vriendelijke verwijzing naar artikel 461 Wetboek
van Strafrecht.
De geschiedenis va» mijn grasveld je hiermee
voorloopig beëindigd. Over de toekomst ligt, ge
lukkig, nog een sluier, dus ik heb nog hoop. Denk
nu niet, dat ik de eenige ben, die over grasvelden*
uitwoidt. Engelsohe boeken zdjn er vol van.
Do lawn is immers de trots yan elk rechtgeaard
Engelschman. Hoe kan het jlan anders, 01 tien
tallen romans ruimen er oen meer of minder groofce
plaats voor inP
Daar is in de eerste praats TrolTope. TroIIo(pe
was zonder twijfel een kenner en ©en liefhebber
van lawns, want in bijna al zijn boeken spreekt
hij er over. Neem bijvoorbeeld The Smalil House at
AHingtan:
„De glorie van liet Kléine Hnis te AHingtom be
staat zonder twijfel in zijn grasveld, dat even glad
is en even vlak en even sterk doet denken aan
fluweel ais ooit een grasveld ter wereld gedaan!
heeft. Ta'Iv Dafe, cliefc rotsch is op haap eigen gras
veld, heeft vaak gezegd, dat je Iieusoh niet hoeft
te proboeren om croquet te spelen op het gras
veld bij het Groote Huis. Daar groeit, .zooals zij
zegt, liet gras in tasjes, en niets dat Hopkinh de
tuinman, kan of wil doen, maakt eenigen indruk
op die bosjes. Maar pp het veld bij het Kleine
Huis zijn geen bosjes."
En pp dat bosjeslooze grasveld van The Smaïï
House at A Rington krijgt Lily Dale later een
aanzoek van Adolphus Örosbie.
Trouwens, Trollope schijnt het grasveld een ge
schikte plaats te vinden voor aanzoeken. In Ralph
the Heir lezen we tenminste van Clarissa Under-
wood en Ralph Newton, die er heel wat van hun
tijd doorbrachten:
„Ralph, zooals hij daar lag op 't grasveld,
warm, met linnen broek en gekleurd flanellen over
hemd, een kleine stroohoed schuin op het randje
van zijn hoofd, Zijn jasje over zijn schouder, pijp
in zijn mond en een leeg glas naast zich, was
voor Clarissa, wat het uiterlijk betreft, het schoone
ideaal van een jongen man. En dan, al paste hij nu
niet zoo erg goed op, al was hij verkwistend en
lui, zijn zonden waren in elk geval niet zóó groot,
dat ze hem de liefde yan zijn vader en zuster had
don doen verliezenHij lag daar, op het villa gras
veld, niet als een indringer, maar als iemand, die,
als yan zelfsprekend, welkom is. „Groote goedheid,
K2aartje," zei hij, je weet, dat ik je lief heb?';
Toen sloeg hij zijn rechter arm om haar middel1,
zonder zijn pijp los te laten, en kuste haar."
Er zouden nog heel wat meer lawns in Trollope
te vinden zijn, o.a. in Orley Farm en 'in The
Warden. Thackeray heeft 't over meer dan een
grasveld in Arthur Pendennis, Meredith weidt
uit over de lawn vanSir Willoughby Patterne in
The Egoïst, waar Sir Willoughby herhaaldelijk
aan Clara Middléton .probeert duiaelijk te maken,
wolk een uitstekend on begeerenswaardig persoon
hij is; Mrs. GaskelT bréngt lawns te pas in haar
boeken, o.a. in North and South, waar zij vertelt,
lat, toen de 'pakkisten de voordeur werden uitge
bracht, „zelfs de aardige lawn naast het huis
slordig werd gemaakt door het stroo, dat er uit
Je ramen en de open deur op woei."
AD dergelijke groote en beroemde menscheen zoo
veel belangstelling hébben getoond in .grasvelden,
is het dan te verwonderen, dat het wel en weo
van mijn grasveldje, slechts eenigo vierkante me
ters groot, mij na aan 't hart ligt?
GEMEENTE NIEUWE NIEDORP.
Ingeschreven gedurende de maand Juni 1926.
Geboren: Geertje Johanna, dochter van Simon
Gualtherus Wit en Marijtje Vetmah. Martha Evelina,
dochter vah Jan Dekker on Evelina Christoffina van
Vugt. Cornelia Adriana, dochter van Willem van der
Stoop en Maria Takken.
Ondertrouwd en getrouwd: geene.
Overleden: Pieter Bossen,, oud 58 jaren, echtgenoot
ven Stijntjo Ruiter.
GEMEENTE HOOGWOUD.
Ingeschreven van 1 tot en met 30 Juni 1926.
Geboren: Maria, dochter van Petrus Luiken en van
Maria Cornelia Pelt. Grietje, dochter van Klaas Le
ven en Anna de Vos.. Catharina Maria, dochter van
Jan Koemeester en van Johanna van Dam.
Overleden: Pieter Blauw, oud 40 jaren, man van
Maria Neef je9. Trijntje Visser, oud 66 jaren, vrouw
van Willem Slijksteeg. Jan Nieuweboer. oud 79 ja-
rep, man van Margaretha Maria Geertruida de Boer.
Aagje van Schaagen, oud 73 jaren, vrouw van Sige-
bertus Oud. Frits Bakker, oud 12 jaren, zoon van
Simon Bakker en van Meta Zikoll.
Ondertrouwd en getrouwd: geene.
HOOGWOUD.
Vertrokken en ingekomen personen van 1 tot' en
met 30 Juni 1926.
a
„Ik ga naar bed, als u dat bedoelt," antwoordde
Georgo hem.
Mr. Marrapit .kreunde. „Veracht dat. Schuw
luiheid. Zet de pit van kennis in de middernachte
lijke olie. BrnndT die, koester die."
George ging naar zijn kamer; stak zijn midder
nachtelijke pjjp in zijn mond; leunde uit het raam;
spoedde zich in gedachte naar Battersea.
V.
Een lid van het huishouden moest nog te slapen
gezonden worden. Mrs. Major tikte zaoht op de
deur; ging naar binnen; fluisterde: „Ik was bang
u te storen."
„U stoort mij nooit, Mrs. Major."
Een zacht gepiep sprong van den polsslag in het
hart der kranige vrouw.
„Zucht u, Mrs. Major?"
„O, Mr.^ Marrapit, ik kan het niet verdragen u
daar te zien liggen'. Het huis is zonder u niet
hetzelfde."
„Uw sympathie is een groote troost voor mij,
Mrs. Major."
„O, Mr. Marrapit." Zij schoot een pijl' af, die
hom op de^ proef moest stellen. „Ik zou graag
wiHen, dat ik het recht had u meer te geven."
„Uw positie in dit huis geeft u vrijen toegang!
tot mij, Mrs. Major. Beschouw u als een lid der
familie. Laat -'eerbied geen stijfheid brengen in
den omgang."
De kranige vrouw loosde een meesterlijken zucht.
„Als u eens wist, hoe ik pw hartelijkoid waar
deer, Mr. Marrapit. Voorwaar, zooals «ik iederen
avond tot mij zelf zeg, mooi is mijn lot. Die heer
lijke katten slapen ongedeerd. Ik kom regelrecht
vqn hen vandaan. O, hoe missen zij u! Hoe goed
wéten zij, dat u lijdt!"
„Weten ze dat?" Een trilling van geluk klonk
in Mr. Marrapit's stem.
„Ja, zij weten het." Mrs. Major vertelde hun
dag, hun menu. „Ik moet niet langer blijven" ein
digde zij. „u hebt rust noodig. Goeden nacht, Mr.
Marrapit. Slaap wol."
„Goeden nacht, Mrs. Major."
Mr. Marrapit blies Zijn kaars uit.
VI. i
En nu streek in alle kamers, op een na, de Slaap-
godin haar fluweel en' vingers over liggende ii-
ohamen; drukte oogleden toe met haar smachten!-
den kuslegde op haar warmen boezem gewillige
hoofden; sloeg haar Ciroe-armen om haar bedge-
nooten.
Mrs. Maj oré kamer was die eenige uitzondering;
en in het appartement van die kranige vrouw zul-
Dirk Pranger, N.H., van Aartswoud F 13 naar
Middelie. Enno Timmer en gezin, N.H., van Kerke-
laan C 14a naar Oterleek. Jacob Warnar, N.H., van
Langereis A 29 naar Heerhugowaard. Johannesr Po
land, B.K.. van "Weere K 42 naar Edam. Klaas Mo
lenaar, R.K., vaD Weere K 10 naar Abbekerk. Johan
na Catharina van der Pol, R. K., van Weere K 7
naar Purmerend. Jansje Koeten, N.H., van Kerke-
Jaan C 11 naar Barsingorhom. Ariën Heddes, R.K.,
van Weere K 10 naar Venhuizen. Lutjen Zwiers, N.H.
van Noordend D 57 naar Barsingerhorn. Grietje Dek
ker, N.H.. van Obdam naar Lambertschaag L 16.
Sipke Jaarsma, N.H., van Westdongeradeel naar
Aartswoud G 1. Grietje Doekes, N.H., van Stapherst
r.aar Kerkelaan C 11. Cornelis Jacobus Kager, R.K.,
van Alkmaar naar Gouwe H 5. Pieter van der Oord.
en gezin, N.H., van Barsingerborn naar Aartswoud,
Kerkebuurt E 56. Alida Elisabeih Degeling. R.K., van
Harenkarspel naar Zuidend D 18. Cornelia Geertrui-
da Bruin, NH„ van Zaandam naar Gouwe H 39.
GEMEENTE SCHOORL.
Ingeschreven gedurende de maand Juni 1926.
Geboren: Marijtje, dochter van Bastiaan Pieter
Glas en van Trijntje van Twuijver. Elisabeth Maria,
dochter van Johannes Kaandorp en van Margaretha
Cornelia Lievendag. Anna, dochter van Gerrit Druy-
ven en van Paulina Coset. Nicolaas Johannes, zoon
van Johannes Louwe en van Cornelia Maria Praat.
Polycarpa Alida Suzanna, dochter van Johannes
Peetoom en van Jacoba Antonette de Keijzer.
Ondertrouwd en getrouwd: Joannes Kuijs te Ber
gen en Martina Tamis. Antoon Ger,ard van den'
Benden te Amsterdam en Johanna Korver.
Overleden: Levenloos aangegeven kind van Arie
Hoogvorst en van Marijtje Peijs.
TRAMBOTSING TE GULPEN.
Gistermiddag ontstond bij het kruispunt te Gul
pen een botsing tusschen de tram Vaals-Maastricht en
drie losgebroken goederenwagens.
Te Wittem was de remmer van de drie goederen
wagens afgesprongen; hi> werd dood opgenomen; de
heer Meys uit Vaals, mevrouw Nepperetz en haar
dochtertje uit Gulpen, mej. Grobber uit Lemier, de
machinist en conducteur zijn levensgevaarlijk ge
wond. Een paard werd gedood, een auto midden door
gereden. De materieele schade is zeer groot.
Het V.D.-bureau meldt uit Gulpen:
Op de nieuwe tramlijn van de Limburgsche Tram
weg Maatschappij van Gulpen naar Vaals is voor de
tweede maal binnen een jaar, een ernstig ongeluk
gebeurd.
Gistermiddag omstreeks 3 uur vertrok een perso
nentrein van Gulpen. Toen de trein op ongevoer
500 M. van het station Gulpen verwijderd was, be
merkte de machinist, dat op hetzelfde spoor van den
tegenovergestelden kant vier wagons in razende
vaart naderden. De machinist wist den trein tijdig tot
stilstaan te brengen, doch hij kon een ernstige botsing
niet verhinderen.
De botsing was zóó hevig, dat de slag ver in den
omtrek gehoord werd. Drie wagons werden totaal
vernield, de personentrein werd voor het grootste
gedeelte verbrijzeld. De vier wagons, die in zoo snelle
vaart uit de richting Vaals waren komen aanrijden,
waren afkomstig uit Vaals. Men had mfct deze wagons
gerangeerd op het emplacement aldaar. De conduc
teur Verlinden, die een déraillement vreesde, had
daar de remblokken losgemaakt en zoo werden de
wagons van Vaals, een der hoogste punten van Ne
derland, haar het in het dal gelegen Gulpen afge
rold.
De conducteur Verlinden Is van de laatste wagen
gevallen of gesprongen. Hij werd althans dood gevon
den. Hij laat een vrouw en drie kinderen achter.
Bij de botsing zijn nog circa tien personen ge
wond, waarvan zes ernstig. Twee hunner zijn naar
het ziekenhuis Calvariënberg te Maastricht ver
voerd, terwijl de overigen thuis worden verpleegd.
De namen der gewonden zijn: Hildebrand uit Vaals,
do machinist Willems, te Gulpen; P. H. Sangen te
Houthen; mej. Schobben, Lemiers (België); Boosteen
Maastricht; mej. Francken te Vaals met haar kindje;
mevr. Bellefroid to Maastricht; mevr. Hupperetz te
Gulpen met haar dochtertje en de conducteur Selden.
Een der inzittenden deed aan den Limburgschen
redacteur der Msb. het volgent! verhaal:
We waren met de stoomtram van 2 uur uit
Maastricht vertrokken. De trein bestond uit locomo
tief en een personenrijtuig, waarin een 15-tal perso
nen zat.
Achter Gulpen bij hét transformatiehuisje van de
Stroomverkoop-Mij. van den Rijksweg naar Aken, dus
niet ver van de plaats, waar onlangs nog een ernstig
ongeluk plaats had, gebeurde het: de botsing met
een viertal geladen goederenwagens komende uit de
richting Vaals.
Op het emplacement Lemiers was men bezig met
rangeeren. Daarbij was niet voldoende zorg gedragen,
dat de wagens niet te ver konden wegrollen. Toen
Ien wo nu binnendringeff.
Haastend zicli lialf te ontkleeden; zioh nogmaals
vergewissend, dat de sleutel omgedraaid was; voor
de laatste maal kijkend naar inbrekers onder liet
bed, scharrelde Mrs. Major met sleutels voor haar
koffer deed do deksel open.
Door een stapel kleeren stak zij haar arm. Haafr
zoekende vingers sloten zich om wat zij zocht en
een heel mooie glimlach verzachtte haar gelaat
een glimlach van rustig vertrouwen en van gelbof.
Mrs. Major richtte zich op, den glimlaah nog
op haar gelaat, en de maan door hq£ ra^am zonder
gordijnen belichtte de kleine vreugde, die zij uit de
diepten van haar koffer gehaald had
„Old Tom Jenever."
De hals van Old Tom's ffesqfi rinkelde tegen een
glas; Old Tom klokte heerlijk,verdween door den
gestadigen glimlach, dien hij .opgewekt had.
Mrs. Major zettte een karaf water op een kléin
tafeltje: Jiet haar dat deelén met Old Tomliet
zich achter het paar in een makkelijken stoel val-
lenj sloot haar oogen.
Nu en dan, terwijl de klok van elf naar -twaalf
kroop, sloeg zij ze weer open; wanneer zij dat
deed, dan daalde Old Tom in het glas en in over
eenstemming daarmede in de flesoh.
Hoe verdér Old Tom naar beneden kroop, met
des te grooter omzichtigheid deed. Mie. jMajor haar
oogen open. Een langdurige ervaring had deze kra
nige vrouw geleerd, dat Old Tom met een gestadi
gen wil beheerscht moest worden: anders veroor
loofde hij zich vrijheden.
vn.
i
In Mr. Marrapifs droom en drong een gefluit
door. Hij duwde tegen de Slaapgodin; zij kreunde
tegen hem: hij vlijde zich tegen haar aan.
Op zijn hersens klopte dan een schel „Waf!"
Hij wrikte zich weg van zijn bedgenoote; zij sloeg
haar arm om hem heen en trok hem naar
zich toe. k
Nu volgde een gestadige golfslag van geluid
opkomend, vallena, voortdurend prevelend tegen
zijn zinnen.
Hij keerde de slaapgodin zijn rug toe. Zij kreun
de; hij wrikte van haar weg. Lokkend volgde zij;
hij gaf een trap tegen haar been, stak een arm op
en deed haar pijtn. Boos-sloop zrij uit 'bed on liét
bem alleen; een koude plek 'latend, waar zij warm
gelegen had.
Mr. Marrapit rilde; voelde naar de Slaapgodin!;
merkte, dat zij weg was; ging met een ruk recht
zitten.
u .de stroomléadende dam weg was, drong die
golf van geluid, welke óm zijn zinnen gekabbeld
de locomotief dan ook afstootte, begonnen die de hel
ling af te rollen.
De hellingen op deze' lijn zijn de sterkste van ons
land. De vaart werd zoo groot, dat de wagens in
razend tempo de helling Niswiller opliepen en daar
achter opnieuw in al sneller wordende vaart in de
richting Gulpen daalden. De remmer bij het rangee
ren betrokken, heeft nog kans gezien, om op den
achtersten wagen te springen en moeizaam van wa
gen op wagen klimmend den voorsten te bereiken,
aan welks benedendeel zich het remwerk bevond.
Het is niet de eerste keer, dat hier wagens op hol
slaan. Op dit gevaarlijke traject moet het reecis vijf
maal zijn gebeurd. Ditmaal werd de afloop bijzon
der noodlottig. Eerst kwamen de wagens in botsing
r^t een vrachtauto. De vijf mannen die erop en erin
zien, redden door er vanaf te springen hun leven.
De vrachtauto werd in stukken gereden.
Toen botsten de wagens tegen een paard, welks
achterlijf werd afgereden. Dan kwam de botsing met
de tram uit Maastricht. Waarschijnlijk heeft de ma
chinist het ongeluk zien aankomen en heeft hij door
met alle kracht te remmen dit pogen te voorkomen.
We voelden tenminste eerst een geweldigen schok,
waarbij het leek, of de bovendeelen van den wagen
vooruit gingen schuiven.
Dan volgde een geweldige slag.
De wanden van het personenrijtuig ïeken uit el
kaar te wijken. Het plafond dreigde neer te komen.
We zagen de locomotief met de achterste radoren
omhoog gaan. De trein hield zich vrij goed. Er had
geen déraillement plaats, dat vanaf de berm van den
spoordijk ter plaatse zeer vreeselijk had kunnen
worden. De eerste van de vier losgeloopen wagens
werd vrijwel vernield. De inhoud, veekoeken, werd in
het rond verspreid.
De gevolgen der botsing zijn wel noodlottig ge
weest.
De ongelukkige remmer wejd door den schok van
den trein af geslingerd, zoo ontzettend hard tegen een
paal, dat hem de schedel werd ingedrukt. Hij moet
terstond dood geweest zijn. De machinist vloog met
het hoofd door de ruit van zijn machine en liep ern
stige verwondingen in het gezicht op.
Wij, jn het personenrijtuig, werden met geweld door
elkander tegen den vloer en door de ruiten geslin
gerd. We waren onder de eersten, die tot bezinning
kwamen. De anderen lagen erbarmelijk over den
vloer en op de banken. Hier en daar zag ik reeds
plassen bloed. De meeste zware verwondingen zijn
dan ook gezichts- en hoofdwonden geweest.
Van de 15 inzittenden zijn er maar vier zonder
kneuzingen afgekomen.
We hebben spoedig de gewonden met behulp der
toegeschoten menschen uit de omgeving uit de wa
gens gedragen. Een der inzitténden, een apothekers
assistent, heeft snel verbandmiddelen gehaald en
heeft met een zekere madame Erven het mogelijke
gedaan voor de voorloopige verzorging der gekwet
sten. De ziekenauto van den Gemeentetijken Genees
kundigen Dient te Maastricht heeft een tweetal
zwaar gewonden naar Maastricht overgebracht. Het
is de machinist en zekere mevr. Schobbe. Vooral de
laatstgenoemde is ernstig in het gezicht gewond.
De materieele schade is groot.
ZUIDSCHARWOUDE.
De Coop Boerenleenbank besloot f 25 hij te dra
gen om eenige schadevergoeding te kunnen aanbie
den. althans aan de behoeftige leden, van de twee
Boerenleenbanken, aangesloten in het Land van
Maas en Waal, bij de Centrale te Utrecht, en welke
door den watersnood zoo in 't bijzonder hebben go-
ledon.
AARDBEIEN NAAR ENGELAND.
Men meldt uit Beverwijk:
Het wil met den export van aardbeien naar En
geland nog* niet te best vlotten. In hoofdzaak wordt
dit veroorzaakt door het feit, dat aan de Zwijn-
drechtsché veilingen de aardbeien aanmerkelijk la
ger in prijs zhn. Soms is de Reverwijkisohe markt
tweemaal zoo hoog. Vanaf Rotterdam worden dan
ook groote hoeveelheden aardbeien op Hall en Lon
den verladen, waardoor de vrucht uit Kennemer-
land. waarvoor alhier grif 40 a 45 ets. per Kg.
wordt betaald, zioh niet op de Engelsohe markt
kan handhaven. Dinsdag werd voor het eerst in de
haven van het Hoogovenbedrij f voor Huil geladen
nL 5000 Kg. met en 10.000 Kg. zonder dop. Van de
markt te Huil zal afhangen of deze kwantums kun
nen worden opgevoerd.
IN GROOTE BEROERING-
Een der dorpen aan de Lek js verleden week in
„groote beroering" gebracht door.... een pagekopje».
Een der bewoonsters zoo lezen we in het „R.
N." van het don» had in Rotterdam gelogeerd
en daar .haar coiffure laten moderniseeren. Dat
jonge meisjes dat doen, dat kan er nog 'mee door,
maar voor een 56-jarige komt dat toch met moor
te pas.... ten minste, zoo schijnt men er over te
denken in dat dorpje aan de Lek
De omroeper trok daarom in den namiddag door
het dorp en verkondigde, na bekkenslag, aan een
had, op hem aan. Overblijvende sporen van 'cLe
aanraking der Slaapgodin oodon nog even weer
stand dan stortte de golf zich over hom uit
stemmen!
Mr. Marrapit schraapte heftig zijn "keel. De
stem mep gingen door. Weer heftig. Nog gingen
zij door. Verschrikkelijk een derde maal. Toch gin
gen zij door. Daaruit trok hij de conclusie, dat lzij
niet heel dicht bij zijn deur konden zijn. Ingespan
nen luisterde hij, dan wist hij ze thuis te brengen
zij kwamen uit den tuin. Hij voelde naar de pel,
die naar Mr. Fletcheris kamer leidde; zette zijn
duim erop; drukte stevig.
Dé slaapgodin haalde in Mr. Fletcher's bed geen
trucs uit. Als een overspelige maitresse, die op hee-
terdaad betrapt wordt, sprong zij bij het eerste rin
kelen van het electrische belletje uit de lakens en
vluchtte de kamer uit.
„Inbrekers!" riep Mr. Fletdher; stopte zijn hoofd on
der de dekens en worstelde in gebed.
Het snijdende belletje hield niet op. Gestaag en
doordringend deed het zijn roep rinkelen. Mr. Flet-
cher wachtte op gillen. Geen kwam er. Hij stak het
laken tusschen zijn klapperende tanden, luisterde
naar stokslagen en zware vallen. Niets. Dat belletje
nam alleen bezit van den nacht. De mogelijkheid, dat
alleen patrouilleeren van hem geëischt zou worden,
staalde hem, om uit zijn schuilplaats te komen. Hij
stak een' kaars aan; schoot zijn trillende beenen in
een broek; ging met knikkende knieën de tfrap op
naax Mr. Marrapit's kamer.
„.Judas!" begroette Mr. Marrapit hem.
Mr. Fletcher loosde een zucht van verlichting. ,Ik
dacht, dat het inbrekers waren
„Je hebt het in je gestelde vertrouwen verraden.
Je bent Iscariot".
„Ik ben gekomen, toen u belde."
„Stil! Ik heb stemmen gehoord".
„God sta ons bij", kreunde Mr. Fletcher vroom; de
kaars trilde in zijn bevende handen.
„Godslasteraar^ Hij zal de lafaards niet helpen.
Omgord je".
„Ik zal Mr. George roepen."
„Laat dat na. Daar zal ik voor zorgen. Omgord
je! Neem het musket uit den hall. Het is geladen. Pa
trouilleer!"
„Ik heb het musket niet noodig."
„Wees niet overmoedig. Buiten kan je overgeleverd
zijn aan hun. genade."
„Buiten!"
„Natuurlijk,"
„Ik buiten patrouilleeren!"
„Dat is je plicht. Voorwaarts!"
Inmiddels was Mr. Marrapit opgestaan; had zich
in een kartierjftpon gehuld. Streng wendde hij zich
tot Mr. Fletcher. „Wanneer je vannacht je plicht
doet, zal ik de quaestie van je ontslag nog overwe-
ieder die maar luisteren wilde:
De vrouw vanheeft heur Raar geknipt'.
De omroei>er heefft .in zfc veeljarige praktijk nog
nooit aootn succes gehad. Het publiek verdrong' zien
;8 avonds voor de woning va® de geknipte, ofc
ook niet verlegen op oen stoel voor haar woning
ging zitten, om. de resultaten van de Rotterdam-
eoke tondeuse en schaar te laten bewonderen.
Doch later in demi avond werd de toeloop zoo groot/
dat de politie er aan te pas moest komen om ver
keersterm ining te voorkomen.
En dat alles om het pagekopje....
DE ONBEWAAKTE OVERWEGEN.
Gisterenavond omstreeks 5 uur werd op don on
bewaakte® overweg aan het Haantje nabij Delft
oen van 's Gravenhag© komende trein plotseling
tot stilstand gebracht, omdat aah daar een be
spannen voertuig.bevond., hetgeen de machinist van
den trein nog juist bijtijds had bemerkt.
ASSURANTIE-ZWENDEL.
De secretaris-generaal van het „Verband Deut-
scher Lichtspiel-Theater" (Vereeniging van biosco
pen in Duitschland) te Berlijn dr. Rannert, heeft zich
aain een grootsch opgezetten assurantiezwendel schul
dig gemaakt.
Van zijn relaties met de vereeniging, die een paar
duizend leden telt, maakte hij gebruik, om de
bioscoop-eigenaars te bewegen, zich tegen brand,
diefstal enz. bij een z.g. Engelsche verzekering-maat
schappij te verzekeren. Aan de bioscoop-eigenaars,
die daarop ingingen, verstrekte hij dan z.g. polissen
eener bekende Londensche assurantiefirma Rohert
Gardener Moutaine en Co. Echter waren dit steeds
valsche door Rannert zelf opgemaakte en ondertee-
kende polissen.
De omvang der zwendelarijen staat nog niet vast,
doch moet zeer groot zijn, daar ze reeds gedurende
twee jaar door Rënnen bedreven zijn.
Reeds gedurende geruimen tijd deden geruchten de
ronde, dat er met de polissen van Rannert iets niet
in orde zou zijn. Eerst thans evenwel, nu R&nnert,
door te vluchten de verdenking op zich heeft geves
tigd, heeft de politie den benadeelden verzocht, zich
bij haar aan te melden.
NOODWEER IN JAPAN.
Naar uit Tokio gemeld wordt, is West-Japa®
door eèn geweldige wolkbreuk geteisterd. 30 perso
nen zijn verdronken. Ongeveer 4500 huizen zijn
geheel verweest.
EEN DROEVIGE DOOD.
Te Market Weighto®, Yorkshire. werd Maandag
avond een kat, door het felle licht van pen auto
verblind, overreden. Het dienstmeisje van den
eigenaar zag het ongeluk aankomen en wilde het
deir redden; ze struikelde echter en werd dood
opgenomen.
MOTORBOOTONGELUK.
Een viertal echtparen uit Tuttiingen maakten
Maandag .een uitstapje op het Boden meer. Een
driehonderdtal meters van den Zwitsearache® oever
kantelde plotseling de boot. Allen raakten to water.
Viér personen verdronken, aleer hulp kwam op
dagen; -een vijfde kreeg na zijn redding een harb-
verlamming en stierf op hetzelfde oogenblik, ter
wijl een zesde in het ziekenhuis van Constanz is
overleden.
Het blijkt, dat het ongeluk, dat alzoo zes jnen-
schenlevens eischte,# te wijten is aan de ongeloof
lijke lichtvaardigheid en onkunde va® den stuur
man en zioh voor dezen uitgaf. Hoewel hij geen
vergunning bezat en de boot nog niet op personen
vervoer was gekeurd, ondernam hij den foohfc. Op
300 meter van den Zwitsersohen oever moet hij een
paal geramd hebben, wat het ongeluk tengevolge
had. In de boot moet slechts een enkele reddings-
gordel aanwezig geweest zijn, waarvan de stuur
man zich^ echter voor zichzelf meestor maakte,
zoodat hij" gered werd. De Zwitserache politie
heeft den jongeman, wiens lichtzinnigheid zes
menschenlevens te verantwoorden heeft, in verze
kerde bewaring gesteld.
FAMILIEDRAMA.
Woensdagavond heeft zich. in de Rieterstrasze te
Neurenberg een bloedig familiedrama afgespeeld. De
echtelieden Teichmann, die sedert jaren voortdurend
in twist met elkander leefden, kregen gisteren, toen
zij van de rechtbank terugkeerden, waar hun schei
dingsproces wordt behandeld, opnieuw woorden. De
twist liep zoo hoog, dat Teichmann zijn vrouw door
een schot in het hoofd van het leven beroofde, waar
na hij de hand aan zichzelf sloeg.
MOORD EN TWEEVOUDIGE ZELFMOORD.
Op een boerenhoeve nabij Bordeaux heeft zich een
bloedig drama afgespeeld. De pachter der hoeve be
rooide zich van het leven, na eerst een scherpe
woordentwist to hebben gehad. Zijn zoon, die meen
de, dat de eigenaar van de hoeve zijn vader vermoord
had, schoot dien dood, verwondde diens schoonzoon
en eeD klein meisje zwaar en pleegde daarna zelf
moord.
ZOO NIET BEDOELD.
De Finsche luitenant Tino Kempi,, die op bezoek
te^Parijs was, heeft daar een .eigenaardig avontuur
beleefd.
Hij maakte namelijk een auto-tochtje naar Versail-
les en terug, toen hij op een gegeven oogenblik be
merkte, dat zijn portefeuille verdwenen was. Ditzelfde
was het geval met den passagier., die in de toeristen-
auto naast hem had gezeten, en die hem waarschijn
lijk het vermiste voorwerp afhandig had weten te
maken. Spoedig daarna echter zag de luitenant het
verdwenene op den bodem van de auto liggen; bank
biljetten, ter waarde van een tweehonderd francs,
waren er uit verdwenen.
De portefeuille 'aan een nader onderzoek onderwer
pend, ontdekte hij evenwel, dat ze een mooien gou
den ring bevatte, die er nooit tevoren in had gezeten
en die twee of driemaal zooveel waard was als do
vermiste bankbiljetten.
Blijkbaar had de dief. bij het vlug doorzoeken van
do portefeuille, ongemerkt zijn ring van zijn vinger
laten glijden.
De luitenant deed aangifte van zijn vondst bij de
politie, waar de zakkenroller zijn eigendom echter
wel niet zal komen opeischen.
gen; als er bloed vergoten wordt, komt het op Jouw
hoofd."
Mr. Fletcher huiverde. „Dat is het juist. Het is
hard vervloekte hard."
„Voorwaarts, Iscariot". Mr. Marrapit joeg Judas
voor zich uit, nam in den hall het geweer van den
muur en drukte het in de bevende handen. Hij
schoof de 'grendels weg, drong Mr. Fletcher naar
buiten en probeerde de deur te sluiten.
Mr. Fletcher greep de knop. Mr. Marrapit duwde,
siste door de spleet: „Weg! Doorzoek iederen hoek.
Speur, ga na, volg!"
„Ik zou wel een^ willen vragen", protesteerde Mr.
Fletcher heesch door de opwinding, „of ik daarvoor
in dienst genomen ben, Mr. Marrapit. Ik ben een
tuinman
.J>at stem ik toe. Naar Je "tuin. Verdedig dien met
je leven."
Mr. Marrapit sloot de deur.
Wordt vervolgd.
