MMt- la
Woensdag 14 Juli 1926.
69ste Jaargang. No* 7876,
Uitgevers i N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Gemengd Nieuws.
Feuilleton.
Eenmaal Yoet aan boord
Dit blad verschijnt viermaal por wook: Dinsdag, Woonsdag, Dondor-
dng uii Zutordag. BIJ inzonding tot 's morgens 8 uur, worden Advor-
tontiOu nog zooveel mogolfjk iu hot oeretuitlcomond nummoc goplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELIÏF. no. 20.
Prijs por 8 maandon f 1.65. Losso'nummozs 6 co«*t. AD VERTEN-
TlóN van 1 tot 6 rogols fl.10, iodoro rogol moor 20 cent (bowljn.-o,
inhoffropon). Grooto lottere wozdon naar plaatsruimte boEokond.
HET 8 OLOWET SKTKI.O O STER.
Dr„ W. A. Wertogradow vertelt in. de Wereldkro
niek over dit gewezen klooster het vólgende:
In het verre Noorden van Rusland op een van de
eilanden in de Witte Zee, hesionds sinds eenige
eeuwen het beroemde Solowetski Klooster. Het leven
van de kloosterbroeders, afjgesloten van de geheelè
wereld onderscheidde zich door buitengewone ge
strengheid en bestond uit zwaron arbeid, vasten en
gebod.
"Steeds strijdende met de. ruwe natuur1, daarginds,
waar het bijna nooit, zomer is, moesten zij wel door
drongen zijn van een groote liefde tot den arbeid en
een onuitputtelijk geduld bezitten om kot de buiten
ge wono resultaten te komen, welke deze aan God
en den arbeide lieden bezaten.
Du monniken vischton en beoeJenden den landje
bouw. Deze laatste was tot de 'hoogste volmaaktheid
gebracht en op Solowki zag men gewassen die ge
heel vreemd waren in het ruwe Noorden. Zij bereid
den hun brood van eigen gezaaide tarwe; behalve de
ze.' trof men er ook zuidelijke planten aan. Dit be
reikten zij door het gewas langzamerhand aan het
vinnige Noordelijk klimaat te doen gewennen. Vele
geleerden, agronomen en plantkundigen gingen spe
ciaal naar Solowki toe om met eigen oogen de won
deren der natuur te zien, verkregen door menschelü-
ke volharding.
Toen Rusland onder de macht van de Derde In
ternationale kwam en de algemeene waarde van het
land begon te dalen, ontliep het Solowetski Klooster
ook het bitter noodlot niet.
De broeders werden verdreven, de bestuurders af
gezet en het klooster werd veranderd in een gevange
nis voor de openlijke en de verdachte tegenstandelra
van het Bolsjewisme.
Togcnwoordig zijn in dezer gevangenis meer dan
vijfduizend menschen opgesloten.
Menige politieke misdadigers wonen ln afzonderlijke
hutton, toehehoorende aan het klooster en genieten
een zekere vrijheid in tegenstelling met de andere op-
geslotenen. Hun is zelfs toegestaan een ijsbaan aan
te leggen. Maar deze sport eindigde voor vele hun
ner op oen treurige wijze, daar hun communistische
bewakers, in e^n brooddronken bui, hun vaardigheid
in het schieten wilden toonen en, bij gebrek aan an
der wild, de schaatsenrijders tot mikpunt namen,
Waarbij vo'le dezer gedood; worden.
De tweede en derde categorie van do gevangenen
beslaan uit boeven en contra-revolutionnairen die ver
spreid in don afgesloten hof (kremlin) van hot kloos
ter leven.
De levensomstandigheden daar zijn verschrikkelijk
en menschonteerend: ten volle afgesneden van de
buitenwereld, vruchteloos, protesteerend tegen welke
behandeling ook, eindelooze niet te ontkomen kwel
lingen dragend tot don dood, mittelooze gevangenis-
arbeid, gebrek, koude en een ongewone vervuiling in
de barakken.
In de verblijfplaats van de boeven heerscht zulk
een lucht, dat een mensch het er niet langer dan en-
kelo minuten in uithouden kan. De opgeslotenen be
staan uit gewezen aristocraten, ambtenaren van al
lerlei slag, vertegenwoordigers van handelsfirma's,
officieren, studenten en geestelijken.
Het aantal gevangenen neemt ieder oogenblik toe.
Niet lang geleden werden vanuit de Krim naar So
lowki zestig studenten overgebracht, beschuldigd
van contra-revolutionnaire samenzwering. Daarenbo
ven levert elke opstand en staking in het gebied van
de Derde Internationale door tusschenkomst van het
Noordelijk Leger nieuwe candidaten voor den hon
gerdood.
Men herinnere zich deze verschrikkelijke hel uit
het „Sowjet's paradijs'" in verband met de merk
waardige ontvluchting van vier Russische officie
ren onder oonvooi gezonden naar de zeekust
om rooden te breken voor bezems.
Volgens een vooraf gemaakte afspraak, doodden
de officieren den wachter^ toen zij de kust be
reikten: daarna wierpen zq zich in zee om zwem
mende het vaste land te bereiken. De afstand van
het eiland tot het vasteland bedraagt eenige kilo-
metera. Alle vier waren uitstekende zwemmers, die
kampend met de sterke golven de kust wisten te
bereiken, on toen hun koers riohtton naar Finland.
Niet wetend waar zij zioh bevonden, oriënteerden
Zij zich door middel van een kompas. Dm niet ii4
handen te vallen van politie van het Roode Leger
liepen do officieren niet over den weg, maar door
de booschen en moerassen. Op vele plaatsen waren
de moerassen zoo onoverkomelijk, dat zij tientallen
kilometers moesten omLoopen. Waarneer zij in het
moeras nog tot het middel kwamen, werd dat niet
als een ernstig bezwaar beschouwd jen trokken de
vluchtelingen er door.
Het voedsel1 kocht men bh* de plaatselijke inwo
ners; bij zulke gelegenheden werd er gewoonlijk een
verkenner op afgestuurd, terwijl de andere drie hem
Xachtten, verborgen in een, van 't dorp niet ver
degen bosch. Wanneer zich in het dorp geen
machthebbende ophield, begaven zij zich alle vier
daar ter ruste. Op een keer, tijdens zulk een rost-
boos, kwam in het dorp een afdeeding van het
Roode Leger aan, uitgezonden 'door de Bolsjewieken
tot het opvangen van de vluchtelingen. De officie
ren sprongen uit een raampje aan de tegenoverge
stelde zijde van het huis en vluchtten 't bosch m.
De Roode soldaten openden op de vluchtelingen een
levendig vuur, doch alles liep goed af. Een vol
gende maal* ontmoetten de oificieren twee gewa
pende roode soldaten, vielen hen aan en ontnamen
hun de geweren on voerden hen met gewold medo,
om hun geen gedegenheid te geven de overheden van
hun verblijf te verwittigen.
Na eenige dagen lieten zij een rooden soldaat
los, later op den dag den anderen.
.Om den tel dei' dagen niet kwijt te raken, toe
kende oen van de omoieren ze in zijn Evangelie-
boekje op.
Op den dertigeten dag van hun tocht, raakte 't
geld op, en waren zij genoodzaakt oom voedsel to
bedelen Wj de bewoners doch deze wanen zeer ge
ring in aantal en de vluchtelingen waren overgele
verd aun den meest nnpetuclen honger. Eindelijk
waren z\j zoo uitgeput, door honger on vermoeienis,
dat zij bereid waren zich over to geven aan do
autoriteiten. Op den vijf en dertigsfcon dag bij een
boer gekomen, vernamen de officieren text hun
groote vreugde, dat zij zich reeds in Finland bevon
den. Het voorkomen van de vluchtelingen was ont
zettend; uitgehongerd, met gescheurde kleederen,
die in flarden om hen heen hingenen mot tot
bloedens toe gewonde handen en voeten. Deson
danks weigerde de Finsche boer, bjj wien zij zich
bevonden, hun voedsel te versohaffen, met het ge
volg, dat 'de officieren met geweld den boer hot
voedsel ontnamen en zich verzadigden. De land
bouwer riep de hulp der Finsche gendarmerie in,
en de „roovors" werden gevangen genomen en
naar de stad Tawastoeg gezonden, waar men hen
zoolang hield, totdat de, in Helsingiors wonende
Russen, den boer het gevorderde bedrag voor de op
gegeten waren toezonden.
I DE MIJNWERKERSSTAKING IN ENGELAND.
De eigenaars in Cheshire en Lancashire alsmede in
Sunderland en. het grootste deel van het 'graafschap
Dlurham) hebben gistermorgen hun mijnen openge-
VAN R IJ S W U K'S
SCHOENHANDEL. SCHOENMAKERIJ.
UITGEBREIDE KEUZE.
PRIJZEN UITERST BILLIJK.
2a
door A. 9. M. HJUTGHINSON,
Voor Nederland bewerkt doojj
W. J, A, ROLDANUS Jr.
XI.
Naar den hppelboom roepend, dat alles veilig was,
te zeer in zijn denkbeeld verdiept om verder tn vra
gen naar do reden voor het schieten en voot de
aanwezigheid van Bill's hond, ging George naar het
huis terug.
Hij liep naar Mr. Marrapit's studeerkamer, gooide
de luiken open de dag was inmiddels aangebroken
zette op een telegramformulier Mary's naam en
adres; peinsde; vatte dan zijn grootsch denkbeeld sa
men in deze woorden:
„Ga vanochtend naar plaatsingsbureau. Laat
je inschrijven. Vind je daar. Vermoedelijk hier
betrekking voor je. George".
„Zoodra het telegraafkantoor open is", zeide George;
ging naar zijn kamer.
HOOFDSTUK Hl.
steld. In alle 3 de graafschappen heeft zich echter
geen enkél arbeider aangemeld, zoodat de poorten
tusschen 2 en 3 uur 's middags maar weer gesloten
werden. De kolennood in Manchester is nu zoo nij
pend geworden, dat gisteren 3 groote waschinrichtin-
gen en een bierbrouwerij hun bedrijft bebben? moeten
Blaken.
De eigenaars van mijnen in Noordelijk Wales heb
ben gisteren een bijeenkomst te Wrescham gehouden
om over openstelling van hun mijnen op de nieuwe
voorwaarden te beraadslagen. De vergadering is n'a
een uitvoerige ge dachten wisseling verdaagd, omdat
de omstandigheden van zoo'n ernstigen aard blekon,
dat het de vraag is of sommige mijnen wel de moeite
van het heropenen loonen, zelfs al zouden de arbei
ders in verlenging van den werktijd toestemnfen. Ook
kon men niet tot overeenstemming komen over den
loonschaal die aangeboden zou worden.
DE PRIJSVERLAGING DER FORDS.
De correspondent der N.R.Crt. te New York schrijft
d,d. 30 Juni:
„Alles wat betrekking heeft op Ford, heeft de al-
genieene belangstelling" treet het hier altijd. Hoe
groot is de belangstelling dan wel niet, wanneer zoo-
veel duizenden direct bij dit nieuws belang hebben.
I De nieuwe verlaging der prijzen van de Ford-auto-
i mobielen heeft bij honderdduizenden groote vreugde
verwekt. Automobiel handelaren beweren, dit reeds
j lang verwacht te hebben. De concurrentie tusschen
j Ford-auto's en de andere goedkoope merken is vooral
gedurende het laatste jaar, buitengewoon sterk ge
weest. Hoewel niet officieel toegegeven, word afge
leid dat de verkoop van Fords iets minder vlot was
geweest en dat de winsten der Ford-maatschappij
waren afgenomen.
Nu komen de nieuwe prijzen die vooral daarin be
staan dat alle extra's van nu af aan onder den prijs
van den wagen begrepen zijn en dat de gesloten
wagens voorzien zijn van ballon-banden. De prijs
van den open wagen is met inbegrip van selfstarter,
demonteerbare velgen on ook de ballon-banden. De
grootste prijsreductie heeft do Tudor sodon onder-
gaan, die 45 dollar goedkoöper Is geworden,
i Waarschijnlijk moet de prijs-verlaging der Ford
auto's worden toegeschreven aan do aankondiging
1 der John U Wlill'ys organisatie, dat binnen èen maand
door deze firma een nieuwe lichte vier cylinder
automobiel zou' worden op de markt gebracht vrijwel
gelijkend op de Ford, maar met een laag hangenden
wagen.
i Gedurende dit seizoen waren de'grootste concur
renten, die do Ford had op het gebied der goedkoo
I pere wagons, de Dodge, on dan de Chevrolet, beiden
i viercylinder wagens, vervolgens do vier-cylinder
Chrysler, de „Mash light six", de- Overlond- vier- en
I zescylinder, de Essex (eveneens een zes-cylinder wa-
gen) en de nieuwe „Pontiac six". Bijna al deze mer-
ken werden tijdens dit seizoen heter verkocht dan zij
ooit te voren verkocht werdon.
Steeds weer doet in de bladen bet bericht de ronde
dat Ford spoedig een lichte zes-cylinder automobiel
zal gaan verkoopen, maar dit bericht is xot nu toe
l^oor geen der bpide heeren Ford bevestigd.
DE REDDING VAN DEN BELGISCHEN PRANG
De Belgische ministerraad, dio gistermiddag en
-avond vergaderde, samen met gedelegeerden van de
voornaamste Brüsselscke banken, beeft een roeks
haast distatoriale maatregelen getroffen om den
Val van den frano tegen te honden.
In verband hiermede zal morgen een, nieuwe ver
klaring in het parlement worden afgelegd. De con
trole op de wisseloperaties zal scherper .worden.
Dc regeering zal morgen oen wetsvoorstel indie-
nen om aan den koning gedurende zes maanden
volmacht te geven voor het regelen van aangelegen;
heden betreffende den geldoimloop, de leeningen,
de bevoorradingen en het versterken van het anior-
tisatiefionds.
Men zal een mengingsmaatstaf vaststellen voor
het in brood te verwerken meel' om een half milli-
oen per dag te bezuinigen ,op den meolimport.
Ook in verband met den export van ^graange
wassen, suiker en kolen zullen nieuwe bepalingen
worden vastgesteld.
De luxe consumptie zal beperkt worden en de
spoorwegtarieven voor goederen en de prijken van
de abonnementen zullen resp. met tien en twintig
j percent verhoogd worden.
MINISTERS AANDEELHOUDERS,
I Uit Londen, In verband m.et de kwestie, dat Eh-
gelsche kabinetsleden- aandeelen in maatschappijen
hebben, die contracten met de regeering hebben,
heeft het labourlid Henderson, in het Lagerhuis een
voorstel ingediend om een commissie te benoemen,
die deze aangelegenheid zal hebben te onderzoeken.
Baldwin zeide in zijnl antwoord, dat hij met het oog
op de aanvallen op den minister voor gezondheid, Ne-
ville Chamberlain, gedaan, het verzoek om een com-
missie in te stellen op 't oogenblik niet kon steunen.
Wanneer de tijd gekomen was, zou hij echter een
voorstel der conservatieven steunen, waarin het ver-
langen wordt uitgesproken, dat er een algemeen on-
j derzoek zal worden ingesteld naat de wenschelijkheid
om: de oude regels en gebruiken, welke de ministers
op het oogenblik tot leidraad dienen en die altijd
strikt zijn gevolgd, te herzien.
Spr. weigerde echter eon commissie in te stellen,
I wartnoer zulks een concessie beteekende aandege-
organiseerde campagnt van laster en insinuatie die
door de feiten niet gerechtvaardigd werd.
HET ENGELSCHE INVOERVERBOD VOOR
VERSCH VLEESCH.
Reuter meldt uit Londen:
In het Ehgelsche Lagerhuis heeft, de arbeidersaf
gevaardigde Will Thorne gevraagd of ministerr Guin-
nesa wist, dat, zoo er. voor September, als het seizoen
voor varkonsvleesch is aangebroken, geen maatrege
len genomen worden, het vooruitzicht bestaat, dat
de prijs van varkonsvleesch nogmaals xnet 25 per-
I cent za'1 stijgen. Guiness antwoorde. dat zijn inlich
tingen anders luidden. Men heeft hem meegedeeld,
dat de toestand op de Londensche markt heel bu-i
tengewoon was en dat er geen reden was om eenige
verandering van beteekenis te verwachten, in den
prijs van het varkensvleesch. Er zijn elk-jaar schom
melingen in den prijs en er is geen kant van do vee-
teelt, die meer van afwisselende overvöerdheid en
gebrek aan aanvoer te lijden heeft dan deze.
FAMILIEDRAMA.
To Berlijn-Halensee heeft Zondagochtend een vree-
selijk familiedrama plaats gehad. Een bekende 38-
jarige industrieel sloeg zijn vrouw op het hoofd met
een ijzeren staaf, schoot vervolgens zijn zesjarig
zoontje dood en stak zich ten slotte een mes in de
borst. De toestand van de vrouw is ernstig. De in
dustrieel zelf is buiten gevaar. Overdreven jaloersch-
heid van zijn vrouw schijnt do man tot deze daad to
hebben bewogen.
EEN PRINS ADVOCAAT.
Prins George van Saksen-Meiningen heeft zich
Meiningen als advocaat gevestigd.
Mr. Mamapit neemt een lekker, warm' bad.
Zooals Mr. Marrapit gezegd had, had het gebeurde
in den nacht zijn ongesteldheid op de -vlucht ge
jaagd.
Hij verscheen aan het ontbijt. Geen woord werd
gesproken. Hij at iets.
Slechts eenmaal gaf. hij blijk van belangstelling.
Halverwege den maaltijd drongen gedempte gelui
den tot de ontbijttafel door. Voetgeschuifel in den
hall bracht een aandachtig licht in Mr. Marrapit's
oogen; het toeslaan der voordeur rukte hem rechtop
in zijn stoel; wielen en hoeven in de oprijlaan
irokken zijn blik naar het raam. Een rijtuig rolde
voorbij; een melancholiek paard; een welgedane
koetsier met. zijn beenep.over een koffer: een zwarte
gestalte, kaarsrecht, zakdoek voor de oogen.
Het visioen ging voorbij. Mr. Marrapit keek he
melwaarts; zijn dunne lippen bewogen-zich.
Vulgaire nieuwsgierigheid zal* er ons niet toe ver
leiden een onderzoek in te stellen naar de houding
die deze man een uur te voren aangenomen had te
genover Mrs. Major. Over het geweeklaag dier onge-
lukkigo vrouw, haar explicaties, haar tranen, die uit j
•haan oogen met bloed doorloopen in eon door Old
Tom duivelachtig gemarteld hoofd stroomden, zul
len wij niet spreken. I
Margaret strekte haar hand naar nog meer brood
uit. Door de ontroerende scènes, welke zij in den
nacht met haarBiil doorleefd had, had haar eetlust
niets geleden. Met haar maaltijden vorkeerde haar i
sentimentaliteit op den bosten voet.
Zij strekte haar hand uit naar een derde boterham.
Mn Marrapit schraapte zijn keel. Het geluid trof
haar. Zij ving zijn blik op en die blik doorboorde
haar. Haar uitgestrekte hand viel neer op het tafel
laken. speelde met kruimeltjes.
„Ik zie, dat je klaar bent," zeide Mr. Marrapit.
„Ja", prevelde Margaret, Haar stem had een tril
lenden klank. Het is een hard gelag een boterham
waarom het geheele gastel gebiedend roep', ie verlie
zen.
Zij wierp een «nachtenden blik op het brood; gleed
uit de kamer.
II.
Toen zij de deur sloot, vermande George zich voor
zijn grootsch donkbeeld. Hij nam eon grooten s'ok
thee; trok zijn manchetten naar bendon; bestudeer
de die Zij waren bedekt met gepotloode aauteel^e-
ningen, die hij 's ochtends in de vroegte gemaakt had,
om hem te helpen, als het groote uur geslagen was.
Hij' las No. I over; zeide: „Ik vrees, dat de gebeur-
tenissen van den laatsten nacht u zeer bedroefd heb-
ben, Sir
„Zij zijn begraven. Wek ze niet tot nieuw leven."
George haastte zich tot No. 2. „Mijn medelijdon
met, u -
„Laat de dooden de dooden begraven. Beween hot
verleden niet."
George ging over tot No. 3. „Waar ik ma bezorgd
over maak, zijn de katten."
„Bezorgd? Jij?"
„Zeer zeker, Sir. Ik ben' niet demonstratief. Hebt u
mijn liefde voor katten niet geraden?"
„Neen, dat heb ik niet"
„Het is een groote liefde, geloof mij. Toen ik die
ongelukkige vrouw dronken onder den invloed
van geestrijke dranken zag, wat was toen mijn eerste
gedachte?"
„Geef zef het nawtoord."
George wierp nog een blik in No. 3. „Wat was toen
mijn eerste gedachte?" herhaalde hij. „Was het droef
heid hij den aanblik van een vrouw, die haar zedig
heid zoo vergat? Neen. Was het medelijden om de
wréede ontgoocheling, die zij u bereid bad? Vergeef
mij. Sir, maar dat was het niet'. (Hij raadpleegde zijn
notities). „Wat dan?"
Hij hield stralend op.*
„Het is een raadsel van jou", zeide Mr. Marrapit.
„Los het opl"
„Wat dan? Het' was de gedachte aan de gevaren,
welke de katten, die ik zoo liefheb, geloopen hebben,
terwijl zij toevertrouwd waren aan de zorgen van die
vrouw,"
Mr. Marrapit's gekreun inspireerde George. Hij
was op den goeden weg. Hij las No. 4. „Ik vroeg
mij af: Wie is verantwoordelijk voor hot gevaar,
waarin deze wezens verkeerd hebben? De hemel
woet, zeide ik, wat zij misschien geleden hebben.
Deze vrouw heeft misschien niet op hun eten ge-1
let. In een dronken bui kan zij ze vergiftigd, gesla
gen, honden op hen aangehitst hebben".
Mr. Marrapit kromp ineen in zielepijn.
George handelde zooals No. 4 hem voorschreef. Hij
liet zijn stem dalen. „Laat ons vertrouwen, Sir, dat
geen van die dingen plaats gegrepen hebben".
„Amen", prevelde Mr. Marrapit. „Amen".
Er kwam een 9trenge klank in George's stem.
„Maar ik vroeg mij af: Wie Is verantwoordelijk voor
die verschrikkingen, welke misschien plaats gegre
pen hebben?"
Mr. Marrapit liet zijn hoofd op zijn handen val
len. „Dat ben ik", stamelde hij. „Peccavi."
Met edele kalmte stond George op. Hij los No. 5;
gaf weer met grooten nadruk; „Neen Sir; dat ben
ik:"
„Jij!"
„Ja! Ik heb, sinds ik u verlaten heb, niet ge
slapen, Sir. Ik heb mijn kamer op en neer geloopen
en stap voor stap heeft de wroeging mij gevolgd. Heb
ik mijn ooin geholpen, vroeg ik me af, toen hij deze
Mrs. Major koos? Stond ik aan zijn rechterhand om
hem te raden? Neen Heeft mijn opleiding in hot
hospitaal, mijn omgang met duizenden patiënten mij
niet geleerd gezichten te lezen als een open boek? Jo,
had ik niet aan zijn zijde moeten staan, om hem te
helpen,vtoen hij een vrouw koos, om* te zorgen voor
onze vergeef mij, Sir. dat ik onze zeg om te
zorgen voor onze katten? Daar had ik moeten zijn.
Ik heb mij afgevraagd hoe ik dat goed maken kon.
Alleen door mijn oom vergiffenis te vragen voor mijn
onverschilligheid en door hem te smeeken mijn hulp
te mogen verleenen bij de keuze van een andere
vrouw'.
Een meesterlijke pauze liet hij volgen door de
smeekbede: „O, Sir, ik smeek u om vergiffenis; ik
smeek u, laat ik het goed maken door u bij uw vol
gende keuze bij te staan."
Mr. Marrapit veegde zijn vochtige oogen af. „Zoo'n
diep gevoel had ik niet in je vermoed."
„Daar heb ik u geen reden .voor gegeven", zeide
George gebroken.
„Dat heb je zoker niet", antwoordde Mr. Marrapit
op grimmigen toon.
George keek naar No. 6; vluchtte uit de gevaar
lijke zone.
„De fout, die bij Mrs. Major gemaakt is", ging hij
voort, „is, vrees ik, dat zij geen volmaakte dame was.
Onze katten zijn beschaafde katten van voorname^e-
boorte. Hun verzorgster moet van gelijke afkomst zijn.
Zij moet beschaafd zijn, voornaam van geboorte, in
éón woord een dame".
„Jo hebt gelijk. Zooafe de zee roept tot de zee,
zooals de gelijke roept tot den gelijke, zoo moet een
ob en vloed van sympathie in beweging gebracht
worden tusschen miin katten en hun verzorgster.
Is dat je bedoeling?"
Vol bewondering prevelde George: ,,In mooie
iwoorden is dat nujn bedoeMng." Hu hield op. Nu
moest het schot gelost worden. Hij vuurde af:
„Ik heb een voorstel."
„Leg het mij voor."
Nu waren geen aanteekeningen meer noodig. Go-
orge schroof zijn manchetten in de hoogte; 6likte do
opwinding, die zijn mond droog maakte, in. „Dit
is mijn voorstel. Omdat ik ervaring heb in het
lozen van gezichten; omdat ik mijn aandeel' in dc
catastrophe van Mrs. Major's hierzijh goed maken
wil; omdat
„Jo verdrinkt onder redenen. Keer terug tot do
oppervlakte."
Welnu dan, om al dio redenen Ste® Ik u voor,
dat ik vandaag naar de stad ga on aBe plaatsings-
buroaux afloop, tot ik voor u oen dame vind, die
naar mijn oordeel geschikt is."
Mr. Marrapit dacht een oogenblik na.
„Dat vind ik good," zeide hij dam.
George had van blijdschap kunnen schreeuwen'.
„Tk vind het goed. Ik heb je verkeerd beoor
deeld. In deze zaak vertrouw ik or> jou. Neem dat
vertrouwen,, verzorg het, koester het, druk 't aan
jo borst, opdat het niet koud en dood aan mij
teruggeven worde. Spoed je."
„Laat u mij de vrije hand?," vroeg George.
„Zeer beslist niet. Je moet alles in het werk stel
len om zoo weinig mogelijk uit te geven. Hier heb
te twee shilling. Je moet die verantwoorden. Wat
iet salaris betreft
„O, zij zal voor alles komen," liet George zioh
ontvallen.
Mr. Marrapit keek verbaasd op. e,Zjj? WieP"
George wierp een deken uit om zijn leelijken blun
der te Bedekken. „Eon echte dame zal, als zii. hoort
welk een huis 't hier is. graag voor een heel klein
salaris komen," legde hij uit.
Wordt vervolgd.
