SchagerCourant
zsA'sxm**-
NAAR HET LAHB VAN MU8SÜUN
Uil bel faail van Huiiauii.
Een trepÉ op het trapportaal.
Zaterdag 24 Juli 1926.
69ste Jaargang. No. 7882.
Derde Blad.
n.
Waarneer wo ontwaken, is hot loven in Genua
roods in vollen gong. Aan het ontbijt wordt do
Shitto grond van do stad voor don dag: gehaald on
o plannen bosprokon. Nat.uu.rUik ia do eerste fcooht
die naar do weroldboroomdo Garnpo Santo, hot
reusachtig uitgebreide kerkhof niet zijn vorzaino-
ling praehtigo boeldliouwwerken in marmer en
brons. Waar ik vorloden jaar roods ovor deze Campo
Santo liob geschreven, oohoet ik daar thans mot
vorder op iu to gaan. ik volsta dus met te zoggen, Deze ^"chtmonscü ootont <mget^rma op zwr
dat wo gonoton van do schoonneid, en do kunst, velen eon iascineorondon in\loed. ioon vragen u
p i onszelf ar: Itoc lang z.u zun rijk duren.-'
afceTd. Telkens komen .er groep ert fascasten, al Jen
[Tiet 'fc bekende zwarte herad. t Zjjn moo-fc jonge
lieden, naar 'fc uiterlijk te oordeelon, van gooden
huize. Trouwens de goheele befcooging draagt een
zuiver burgerlijk karakter. Arbeiderstenen worden
nagenoeg niet opgemerkt. De Genoor-i"he courant
schrijft don volgenden dag wol over dl „doliranto
mamfestaziono ui popolo'', maar hot oia ilijko po-
polo (heb volk) was or niettemin hooi sohaarsoh
vertegenwoordigd.
vVe sfcuau op oonigon afstand van het grooto
sta nd boold. waarvóór hot sprockgostoolto is op
gericht, in sponning te wachten op do dingen, die
konion zullen.
De oorsto spreker, Broooardi, staat gereed t
woo'ra"*to vooron. Do menigte zwijgt en daar galmen
do Ifcaliaaiisoho klanken door do lucht. We lnmiion
natuurlijk niet verstaan wat de hart^bochtelijko re
denaar zegt-, maar wo staan niettemin verbaasd
over het geweldig enthousiasme, de vurige geest
drift, waarmede gesproken wordt. Zóó kunnen al
leen de menscheen in 'fc zonnige Zuiden zich opwin
den. Na Broocardi richten zich nog andoren tot do
menigte. Als stortvloeden zijn-hunne toespraken.
Als Id'arocmgesohal daveren do ons bekende ldanktm
,,11 Duoo o siilvol Viva il l'Ifcalia salva.
Viva rifcaffial" -
We hebben hot oindo dor demonstrutio mot at-
gowaohfc. Wo gaan naar hot hotel terug met onze
indrukken on ouzo godaoliten. Wo zien Iioo op vele
Ïobouwtm hot portret van Mussolini is geschilderd,
a, wol staat Italië in hot tooken van MusSoüm!
DeZe krachtmonsch oefent ongetwijfeld op zeer
weiko hier in naast benauwenden ^\er\laeu
bijeengebracht. Maar tevens werden wo getroffen
door den erbarmdijken wansmaak der Gtmueezen,
die hunne dooden vereering niet beter kunnen laten
blijken dan door de miserabels te kandelaars, lamp
jes en kransen bij! de graven hunner afgestorvenen
to plaatsen. Als ik MussoJini was, dan zou ik liet
verbieden. Hij heeft nas het vloeken verboden en
straibaar gesteld, womu laat hem ook dit verbie
den, want dit vloekt tegen do eerste eischen van
aeathotica.
En nu ik toch eenmaal' den naam van Mussollim
heb genoemd, wil ik vertellen, waarom ik in mijn Op
schrift mot. sprak van Italië, maai- van liet land
van Mussolini. JLk heb dit gedaan, omdat, ik zeer
sterk den indruk heb vorkreg-en, dat dezo moderne
Napoleon inderdaad d e man is in Italië. D e man
d.w.z. degene, die om zijn bijzondere eigenschappen
zoowel gevreesd als geliefd, Zoowol bewonderd» en
verafgood als gehaat en veracht wordt. We zouden
dit op een bijzondere wijze bemerken. Juist tijdens
ons verblijf in Genua werd de aanslag op iyiussoiiru
gepleegd. Eerst begrijpen we niet recht wat er
aan do hand. is. W anneer we V middags in het
hotel éten, wordt daar ineens do nationale vlAg
uitgestoken. Wre zien hoe in de straat overal de
vlaggen verschijnen. De stad is in feestdos. De
aufcos, die ons voorbijsnorren, zijn beplakt met
groote papieren, waarop W. 11 Duoe. (Dit beteekent
leve de leider). We komen op de Piazza de Ferrari,
het drukke centrum, en zien honderden menschen
staan voor de met groote letters - gepubliceerde
nieuwstü dingen, die vóór het bureau van een der
gToote dagbladen zijn opgehangen heel in de hoog
te, ,zóó dat ieder in sbaat is om te lezen. .Midden op
•dit plein staat een ruiterstandbeeld. Up het enorme
voetstuk heeit men een oproep der' Fascisten aan
gebracht. Deze oproep wekt de zwartliemden op
om des avonds te demonstreeren. We hebben dus
hot vooruitzicht om een Itaiiaansoiie bctoogmg
mede te maken. Dat is juist iets voor mij! Waar
ik zoli zoo dikwijls .in Holland het woord heb
g-evoerd óók op drukke protest-bijeenkomsten, lijkt
't nio interessant iets dergelijks als toeschouwer in
oen vreemd land bij te wonen.«-We besluiten dus
om 's avonds van de partij te zijn. We willen
wel eens zien, hoe heb fascisme zich uit en welk
soort van menschen naar 't uiterlijk geoordeeld
daartoe behooren.
Inbusaoken koopen we kranten oan ons nader
op de koogto te stellen van 't gebeurde en tevens
om te zien hoe de burgerlijke pers zich uit.
liet eerst krijgen we een „seconda odizione sfcraor-
'dinaria" (tweede buitengewone uitgave) van de
„Giornaie di G^iova" (dagblad van Genua) in
handen. Eeli groot portret van Mussolini prijkt
op de vóórpagina. De rechterarm, is gestrekt naar
boven; dit is do groet der fascisten. Daar boven
mot grooto letters; „Se avanzo seguitcnii, se indi-
chcggio uccidetemi, so muoio vendicatemi". (Als ik
voorwaarts ga, volgt me, als ik achteruit wijk doodt
me, als ik sterf, wreekt me).
Eu onder ïozen we: Aan allo fascisten. Heden
avond om 9 uur worden alle fascisten bijeengeroe
pen op het „i'iazza De Ferrari" tot een grootsche
manifestatie van verontwaardiging over den laag-
hariigen aanslag 'op den getieiiigden persbon van
den Helder en van vreugde, omdat onze beminde
aanvoerder bewaard is gebleven tot meerder geluk
van het vaderland.
Wat den aanslag zelf betreft, deze blijkt vrij on
beduidend te zijn. Een kogel, die slechts de neus
van deu dictator verwondde.
Den tijd, dien we nog vóór ons hebben, eer de
avonddomonstratio zal woerden gehouden, benutten
we met de bezichtiging van de prachtige .stad. Wat
is Genua toch wondermooi met haar hoog en laag,
zoodat. op een afstand gezien, we soms 'dén indruk
krijgen of do huizen op elkaar gestapeld zijn.
Straten loopon op sommige plaatsen dwars over
elkaar heen. Dit geeft verrassende effecten. We
wandelen nog eens door hot merkwaardige oude
stadsdeel, waar straatjes zijn zóó smal, dat we
achter elkaar moeten loopon. Da.n rijzon de huizen
als hooge muren naast ons op. Tusscnen deze huizen
zijn overal touwen gespannen, waaraan het wason-
Opmerkelijk is ook, hoe de godsdienst met hot
fasci-me wordt vastgekoppeld.
God heeft Italië gered. God hoeft de misdaad
doen mislukken.
Ln do „Giornale di Genova lezen we: Ook deze
misdaad hooft geen doel getroffen. God heoft "t
niet toegestaan. Italië, krachtens de reinheid van
het edele hart van Benifco Mussolini, kan niet,
Zal niet getroffen worden in Hem.
Wolk oen eigenaardige godsdienstige opvattm-
fen moet men toch hebben om zulke dingen to
unnen noor,schrijven. Welle een kinderachtige, on
gerijmde Godsvoorstelling!
Maar genoeg over MussoJini ön do botooging.
'fc Verheugt me, dit te hebben meegemaakt, om
dat ik er oon uiting in heb gezien van wat bij eötf
deel. Vam het Italiaansche volk in dozen tijd loeft.
En ik vraag mezelf af hoe het den Italiaans eken
koning to moede zal zijn, die zich door dezen mach
tigen leider, absoluut ziet verdrongen naar den
achtergrond.
Als wo bij ons hotel zijn gekomen, dat vlak bij
'fc station gelegen is, schittert ons de illumina
tie van dit gebouw in de oogen. Die illuminatie
is inderdaad grootsch. De kroonlijst telt eenige
rijen hel-witte lichten en daarboven uit glanst in
gekleurd licht het symbool van het fascismeoen
-bundel saamgebonden pijlen. Dan wacht *>n- hel
%>ed en de rust. liet is nog vroeg en op straat is
het nog druk. Maar we zijn verstandige reizigers.
En verstandige reizigers gaan vroeg ter kooi. Bui
tendien weten we dat den volgenden dag een groote
tocht naar buiten, naar de wondervolle omgeving
van Genua op het program staat: Nervi, Rapallo en
Porbofino-Kulm.
Het weer workt niet mede om de landschaps-
schoonhedon te 'verhioogen. Het is wat druilerig.
sWo zullen misschien prachtige lichteffecten moeten
missen. In vredesnaam! Om tien uur ongeveer
nemen we plaats in een mooie, ruime auto en tuffen
weg in do richting NerviRapallo. Daar krijgt do
zon medelij don met ons en Iaat haar goud-glinste
rende schijf zien. Het garische aspect wordt nu
anders. We rijden vlak langs de kust der Mi.dd.el.-
landscho Zee on er staat een sfceyigo bries. Men
moet dezo zee en kust zelf gezien hebben om
zich daarvan oen goede voorstelling ta vormen. Het
is iets, dat zoo sterk verschilt van wat wc in'
Holland gewoon zijn. Ik houd van onze Noordzeo
met haar gele stranden, maar zij haalt nliet bü dé
Middellanasche zee met haar uitgevreten rotskus
ten, waar slechts hier en daar een klein stukje
str nd i niet van zmd, maar van kiezelsteenlen.
Ook do k.eur van 't zeewater is anders: prachtig1
blauw met smaragdgroene plekken en daarbij van
groote helderheid. Als ge dan bedenkt, dat tot aan
do zee #too de boomen en planten groeien, dan
zult ge iets kunnen beseffen van de overweldigende
schoonheid van do combinatie zee en land, welke
hier is. Aan de ééne zijde de boomen en planten 011
bloemen, als een kleurige trofee soms hangend van
de rotsen, aan de andere zijde de golven, die op
en tegen die rotsen, in miJliarden sohuimdruppels
brekend, opstuiven. Soms is 't of de rotsen als
een voorpost de zee^ inschieten, of enkele vereen
zaamde kokken grillig en hoekig de wacht houden.
En altijd maar aodr doet de zee hare aanvallen en
8toot zich te pletter tegen 't harde graniet. Een
schouwspel om lang, heel lang naar te kijken.
Hf Rapallo geliefd vacantio- en rustoord van
rijke Engelschen en Amerikanen maken we een
groote wandeling. We dalen, waar w.o oon voetpad
ispeuren, Moor een boschje steil' naar omlaag. Het.
is een eigenaardige gewaarwording als Wo onder
de boomen staan en de spatten van de brekehldü
go!ven_ ons nat maken. Wanneer we opklimmen en
terugzien, treft 't ons, hoe tooveraohtig mooi 't
blauw 'van do Zee, het wit van t schuim is, gezien
door de donkergroene idenneboomen. Dat is iets om
nooit meer te vergeten. Als* ik deze regelen neer
schrijf, zie ik 'fc weer yoon me in af zijn ver
heven schoonheid.
N.i, do wandeling smaakt ons een goed diner
opperbest. Maar de zon meent dat zij zich nu ge-
- - - - - noeg voor ons heeft uitgesloofd cn trekt zich achter
goed te drogen hangt: een der typische dingen van do coulissen terug. Als we met de auto wegrijden
Genua. Bepaald trisch is 't in deze straatjes niet- en de hoogte opstijgen naar Portefino-kulm
Eigenaardige geurtjes komen int diverse winkem enkele hondorden meters boven de zee! dan Mfc-
tot ons De vi,oh- en yleesehwinkels zien or voor ten we al heel spoedig in een dichte mist. Als ge
ons, Hollanders, met bqster smakelijk uit. We zien weet, dat de weg zig-zag met scherpe bochten om-
een etalage van dierlijke organen als magen en I hoog gaat, zult ge begrypon, dat er heel wat vaar-
dergeiyke dingen, die onze eetlust met, bevorderen, digheid en uiterste voorzichtigheid van den chauf-
Maarinteres.antis alles ongetwijfeld. Voor iemand,feUr noodig is om ons veilig naar boven te brem-
die belangstelt in fc volksleven, zijn. zulke plekken -u3 txt v
in hooge mate aantrekkelijk. Zoo viel ons o.a. op
up een badplaat», niet vroeg naar bed kunnen; er
komen immers zoo velen aan de zee genezing
zoeken tegen slapeloosheid en daarvoor in de eerste
plaats Is „Chez Gaston" zoo bij uitstek geschikt, om-
De aanhechting althans van Voorburg zal niet dat de gasten na hot sluitingsuur, het late slui-
zonder strijd gaan. Het dorp Wensch; do stad jfliot tingsuur wel te verstaan, zich nog langs den gein-
Julchond in do armen te vallen cn in haar op to crimineerden binnenweg naar het hotel konden bege-
gaan, do Voorburgers achten 't geen promotlo, wan- ven om als gasten van den vrlondclljkon gastvrijen
neer zij tot Hagenaars zouden wordon verheven. hotelhouder nog een on ander to nuttigen, dat óf don
Zij hobbon getracht,/de Hagunaars zolvon daar- slaap kan opwekken, óf hot gedwongen wakon al-,
van te overtuigen, lloagsche Journalisten zijn op vor- thans minder onaangenaam maken,
zeek van een Voorburgsch comité tegen de annoxa- Nu, als de burgemeester oon redelijk mensch is,
tie eens bet dorp komen bekijken. Men hoeft then als hij alleen mnnr geen onmensch is, zal hij moe
zoo waar rondgereden in auto's, net als Amerika- ton toegeven, dat inen óf een kuur doet, óf geen kuur
nón, om hun zoo een on an'der van deze imorkwaai^ on dat ais men wél oon kuur doet, gonózing komt
digo iplaats to laton zien. Mnnr do taal, waarvan mop zooken in onzo gbedo stad voor hot ernstig lijden
zich bij, de uitleggingen bediende was do N'edorland- aan slapeloosheid, gelegenheden als „Chez Gaston"
sche, immers al spoedig kwam men tot de verras- mot late vergunning en binnenwegen naar gelegon-
sendo ontdekking, dat H'aagsch en Voorburgsch zoo- heden om de late vergunning in eon nog latere te
voel op elkander leken, dat men zich gemakkelijk doen overgaan, ten eenennjalo onontbeerlijk zijn.
in de moedertaal aan de vreemde gaston verstaan- .Maar hoe dan ook on hoe dit schrikkelijk pleit
baar kon maken, overigens leek 't wel op eon ont- van whiskey of soda ook eindigen moge, onze chic,
dekkings'tocht in een ander werelddeel. Waarom, «ookonze rang van wereldstad cn weroldbadplaats is
niet? Velen der gasten zullen inderdaad de voor- bowezon alleen al doordat dit pleit ontstaan kon!
naamste boulevards van Parijs beter kennon dan do
voornaamste lanen van hot imooie tuindorp Voor
burg. dat inon van uit do Hapgsche Adelhoidstraal
binnentreedt zonder ihot te weten. De allornauste
omtrek is voor volen niet belangwekkend, zooals er
iienduizondon Hagenaars zijn, dio nooit hot Mnu-
ritshuis hobbon betreden, dat dag aan da£ vol j
vreemdelingen is.stelt u zich het volgende voor: ik ga in eon ka-
voorburg is ook daarom veel onbekender in Den zernewoning, ongeveer om twee uur in den nacht,
Haag dan Rijsw'ijk, waarvan het een deel wil in- zonder kaars, de trap naar mijn kamers op. Als ik
Sjokken, omdat Voorburg een inwoner als Henri ter mijn sleutel uit mijn zak haal de rillen loopen mij
ilaü te Rijswijk mist. die wel zorgt, dat de gemeen- nog over den rug. wanneer ik aan dat oogenblik
te, welke do eer heeft hem te herbergen, niet onver- denk valt hij mij uit do handon. Ik hoor het nog
ïr.aard blijft. Ie Voorburg geen feestelijke muziek- hoe hij tweemaal kletterend tegen ijzerwerk van de
rondgangen, geen huldebetuigingen en herdenkings^lift aanslaat, en toen hoorde ik hem heelemaal bene-
&en*TT den, in de verre verte op een houten trede neer-
De Haagsche journalisten hebben bij deze gele- vallen....
genheid inderdaad een en ander van Voorburg leeren Ik heb reeds menigmaal in het leven pech gehad,
kennen. Zij hebben gezien, dat Voorburg in staat is, ik heb ook veel feuilleton^ gelezen on ken daaruit
straten en pleinen aan to leggen en te bebouwen genoeg ongevallen. Maar zooiets vreeselijks had ik
on geld heeft en over heeft voor grondaankoop, daar- m'ij nog nooit voorgesteld. Op het eei*9te moment was
mee voordeelige zaken kan doen en minder flaters ik nog niet in staat de geheele draagwijdte van dit
niaa,kt dan hei vorstelijk 'sGravenhage bij dit be-voorval te omvatten; ik bleef onbeweeglijk staan, als
drijf, zooals tusschori 'twee haakjes don 1-Iaagschen verwachtte ik dat de sleutel uit zich zoïf weer naar
journalisten nog oven werd meegedeeld. De zwak- boven zou komen of 'dat hij op zijn minst geno-'
neidvan de Haagsche beweegredenen voor de aan- nien zou roepen. Mijn allereerste gedachte was vree-
hechtmg werd zooveel mogelijk ad oculos goderaon-i solijk dom, ofschoon zij eigenlijk heel natuurlijk was.
streerd. Zoo deze, dat er een straat te Voorburg zou Toen ik namelijk het neervallen van den sleutel heel
zijn, die mm of meer verwaarloosd werd door het diep onder op de trap hoorde, dacht ik:
gemeentebestuur, die straat werd bezocht bij den„Hij is dood!"
rondrit, opdat de journalisten konden oordeelen, dat j Ondanks alle domheid was de gedachte toch zeer
die verwaarloozing toch waarlijk niet zoo erg was en logisch. Een simpele verbinding van plotseling opko-
zeker geen opheffing, van de gemeente rechtvaar-! mende ideeën. De gedachte, van een hooge trap af te
digde. Maar vooral was de tocht ondernomen om te vallen, moet toch met de gedachte aan den dood sa-
lateü zien, dat Voorburg een dorp was, dat er gijn menhangen. Eomt de ééne gedachte, zoo volgt de
mocht, dat een eigen aard had en dat Nederland andere snel. U, geëerde lezer, zou het ev%nzoo ver
niet zou kunnen missen zonder ernstig verarmd te gaan, alleen weet ik niet, of u aan mijn oprecht-
worden. Na de beschrijving \hn de zeden en gebrui- hoid twijfelt. Mij is namelijk veel daaraan gelegen,
ken der Voorburgers, beriepen hun vertegenwooFdi-opdat u eveneens geloof zult slaan aan hetgeen ik
•gers zich hierop, dat Voorburg door de Romeineu u nu zal vertellen.
geslicht werd en een belangrijke plaats was 1200 j Toen ik eenigszins van den eersten schrik bekomen
jaar voordat zoo n Hollandsch graafje ^Willem II. de was, ving ik aan, de trap weer af te loopen. Ik over-
Hoomsche koning) op de gedachte kwam, een jacht- legde bij mij zelf, dat de sleutel'naar alle waarschijn»
huis te houwen, dat later een beetje zou worden ver- lijkheid tusschen de benedenverdieping en de eerste
groot tot Den Haag. verdieping moest liggen. Voorzichtig daalde ik naar
inderdaad! Voorburg is een dozijn eeuwen ouder beneden. Lucifers had ik niet, en weer naar buiten
aan de stad, die thans de toupet heeft, hei te willen gaan kon ik niet, want de nachtportier had de deur
inslikken. Is het niet, alsof een kleine kwajongen j achter mij gesloten. Toen ik meende de eerste ver-
dat er veel straathandel werd gedreven.
Ik heb altijd een bijzondere bewondering voor
straathandelaars en laat zelden na ook in
Amsterdam b.v. om een poosje te luisteren naar
wat die keeren hebben te vertellen. Dat zijn ge
woonlijk menschen, die de ga ve vanhet woord
bezitten en precies weten, hoe ze hun publiek moe-
ton aanpakken. Onbewuste psychologen, waaraan
menigeen, die in 'fc openbaar optreedt, een voorbeeld
zou kunnen niemen.
Het 19 hem toevertrouwd. Wanneer we op
den top zijn gekomen en afgestapt zijn in het
prachtige hotel, vertelt^ hij ons, dat we niet terug
kunnen gaan vóór de mist is verdwenen. We hebben
fc geluk, dat na niet af te lang wachten de mist
wegtrekt. Nog is 't wel niet geheel' helder, zoodat
wo ten volle kunnen genieten van het grandiose
natuurtafereel om ons heen, maar wo hebben
toch de voldoening daar iets van to zien. En wo
hebben oen veilige tocht naar beneden!
Wanneer wc in Genua terug Zijn en oen uurtje in
de conversatiezaal zitten van ons hotel, als' wo be-
,ïatrl.,T0tIkmo6' eetf Maanschto Wen, tja} j w5{jk eo gemakkelijk de fauteuils 1^7^ Ie®
?n Italiaansche straatkooplui YOeton aj, oon geaeUigo beschutting, donrlnvan we
in actie Zag. Jylofc élan en vuur ratelden de woordeii I nog eens bet geziene Dolt dat b opn vm r!« ■vélin
voor "anhihli n to8reim)ie^ Uitgezochte tafereeltjes bekoorlijkheden van liet reizen. Het is zoo gonooge-
2Wii u1' k woor to saven ibis- ovor wn(; w0 hebben aanschouwd na te praten
fc menschon sommigo praohttypen Vooij nn daardoor do verkregen indrukken te vorstorken
ons a troIii,en. aandnoht. i^n t troi Jh, dan komt do gedachte by ons op. dat 't heer-
Tzofck m® J(>nSwl?kc>M>0^, b« 1 lijk zou wezen, dat ieder op zijn beurt or zóó eens
warte l lTfliTw gaan, om iieuwe indrukken op te
fSbfc J£r J haaTbosl>eilf Want die hebben de doen. Zal 't zoo ver eens komen? En zuHon de
trotirh InJifnen 63 j -61'i I,15' 281 menschen leeren reizen? Want ook reizen is iels,
kere 1 dat moet worden geleerd ,rd. zóó te reiren dat mm
^tegren°di,'k''md^tint0t 4^' ^t^halên^Mel krij^n
geLUumineerd. Duizenden electrische gloeilampjes
zij 11 in straklce lijnen langs de gevels aangebracht.
Er zijn vele menschen saam gestroomd en talrijke
politieagenten staan op verschillende punten opge-
zijn overgrootvader onder zijn hoede nemen wil! Ei
geniijk vragen de Voorburgers zich af, of die Willem
II en die Floris V niets beters te doen hadden op
dien ongeluksdag, waarop zij op het onzalige domme
idee kwamen Den llaag te stichten. Wat had Willem
II Den Haag noodig? Kon hij zonder dat niet jagen
en als hij eens niet gejaagd had, ware dat zoo erg ge
weest? Gelijk hebben zij. Evenals Keizer Wilhelm II,
dieping te hebben bereikt, ging ik achterwaarts de
trap af, waarbij' ik. de treden de één na den ander
betastte. Zoo belandde ik, naar ik meende, op de eer
ste verdieping. Daarop ging ik weer naar boven. De
sleutel was niet te voorschijn gekomen.
Nog éénmaal ging ik naar beneden. Alles vergeef-
scho moeite. Ik baadde in het zweet. Daar schoot mij
de vernuftige inval 'te binnen, liever mijn zoeken te
die hij het vernemen Van Amerika's tusschenkomst in staken en aan mijn étagedeur te kloppen. Misschien
den grooten oorlog, gezegd moet hebben: „Wat had dat iemand mij inliet. Maar ik had in de dichte duis-
uie Coiurnbus toch zum Donnerwet.ter Amerika teternis elke oriënteering verloren en wist niet, op
ontdekken?!'' Volkomenjuist. Wie kan zeggen, of welke verdieping ik mijn woning zou zoeken,
die lamme Genuees die heele aardigheid van naar „Ik zal liever weer heelemaal naar het portaal
het westen te varen om in de oost te komen, nietterugkeeren" zei ik bij mij zelf „en dan de
heeft uitgehaald om den keizer een hak te zettenl En I verschillende verdiepingen tellen".
als dat zoo is, dan kan het even goed zijn, dat heel Drie trappen was ik afgegaan, toen ik het portaal
dat jachthuis door Willem II en de uitbreiding van reeds bereikte. Dit verwonderde mij zeer, omdat ik
i-loris V niet anders is geweest dan het gevolg van, msende, op de tweede verdieping te zijn geweest,
een of andere ruzie, die deze heeren met Voorburg i Ik begon weer omhoog te stijgen, maar toen ik
hadden, welke plaats zij straffen wilden door het met tellen bij de een-en-twintigste trede was aan
stichten van een andere in de onmiddellijke nabij- gekomen, was de trap eensklaps ten einde, en hoe
heid, zoodat de nieuwe vroeg of Iaat de oude zo.u ik ook mijn armen voor mij uitstrekte, ik raakte
opslokken. Een kleine zeven eeuwen later zou het er j slechts wanden. Om het portaal wederom te bereiken,
dan van komen. I moest ik zes-en-twintig treden afloopen. Dat zou
Dan: men is er nog niet, want de commissie uit toch zeer zeker voor een iecjer rede geweest zijn, om
de Haagsche burgerij heeft uitstel gevraagd van de i in woede te ontsteken, maar nog bewaarde ik mijn
beslissing tot in de tweede helft van September om kalmte. Bij een nieuwe poging, die ik nu ondernam,
haar meening te vormen en dat is blijkbaar een ge-waren de trappen geheel en al veranderd. In het
volg van de Voorburgsche anti-annexatie-beweging.gunstigste geval steeg de eene trede een meter hoo-
Dit succes heeft zij dan toch gehad. De geest des tijds j ger dan de andere, wanneer ik mijn voet wilde neer-
is haar ook gunstig: de zelfbeschikkingsrechten der zetten, en een volgende keer zakte de tweede trede
volken behoeven immers niet alleen<te gelden voor tot op het niveau van de eerste. In beide gevallen
volken, die door landsgrenzen zijn gescheiden. Sa- j bomde mijn voet met een gedreun, als een 'kanon-
menwerking is beter dan opslokking, zeggen de Voor- schot en ik bleef met een kloppend hart staan,
burgers ook. Inderdaad, zoo zeide Paulus dat trou- Hét nauwkeurige aantal treden was mij natuur-
wen beter is dan branden. lijk ook ontgaan, maar dit scheen mij zeker: twaalf
Overigens is het toch jammer, dat de Voorburgers verdiepingen moesten het geweest zijn. Ik ging wat
zoo weinig geven om de eer tot de Hagenaars te be- j zitten om uit te rusten, en toen steeg ik weer vijftien
hooren, al zijn we dan ook twaalf eouwen jonger dan I verdiepingen hooger. Ik moest mij thans op een ge-
zij. i weldige hoogte bevinden, ver boven de andere daken
Want een gewichtige stad zijn we toch wel en een i van Madrid uit. Ik trachtte zooveel mogelijk helder
voorname stad ook.
Zeker hebben wij geenhistorische opgravingen en
geen Wijkerbrug mét schommels en wip, maar wij
hebben hier weer op Scheveningen onze vreemde
lingen, we zijn weer in dat tijdperk gekomen, dat
onze trots gaande maakt, het tijdperk waarin we ons
te denken.
„Mijn huis" zoo dacht ik „heeft lang niet
zooveel verdiepingen, dus kan ik mij ook niet in
mijn huis bevinden."
Waarschijnlijk had ik mij in de deur vergist. Dat
r ~v-rwas licht, mogelijk; mijn oogenhlikkelijke geestelijke
wereldstad voelen en waarin we het trouwens ook I gesteldheid of mijn zenuwzwakte, zooals u het noe-
zijn, den tijd namelijk van het zop genaamde „hooge men wilt; maakte, dat ik dikwijls zulke verstrooid-
seizoen"
waarin op de badplaars in de voornaamsteheden beging.
hoteis meer vreemde talen dan Hollandsch wordt
gehoord en thans is dit bizonder sterk omdat de uit
vreemde landen gekomen gasten niet zoo gauw als
de Hollanders voor het afschuwelijke weer op den
loop gaan. Want wie kan, gaat weg. Dat komt niet
de gezelligheid, maar wel den chic ten goede. Daar
bij komt, dat vele Belgen cn Franschen, die anders
Scheveningen bezoeken zouden, vanwege den slech
ten toestand, waarin hun gemeenschappelijke dier
bare bloedverwant, de Frank, verkeert, niet zijn ko
men opdagen en daarentegen vele Hollanders, die
gaarne wat geld uitsparen, juist naar die landen ge
gaan zijn om onzo goede buren te troosten en meed
in te spreken. Dat alles versterkt het percentage
van de gasten uit vreemde landen met goede va
luta. Eindelijk zorgt de lieve zomer van '26, dat het
strand, dat democratische verblijf, leeg is en de dans
en muziekgelegenheden vol. Dat dus de witte pakken
on petten en linnen schoenen in de kasten on kof
fers blijven en do avondkleeding, de gelakte en hal
schoenen ijverig dienst dóen.
Die dansende en feestende wereld is daar juist in
rep en roer geraakt omdat oen der beroemde gele
genheden van dezen aard „Chez Gaston" (men denkt
dat deze benaming het toppunt van chic is!) zijn
late-avondvergunning ie kwijtgeraakt. De oorzaak
schijnt te zijm, dat gebleken is. dat dezo gelegen
heid een binnenverbinding had met het daarboven
gelegen hotel en de burgemeester, allicht daarop ge
wezen door de velen, die tegenwoordig vrijwillig de
politie helpen bij haar opsporingswerk van dezen
aard, er iets inzag* dat misschien niet in den haak
was of te ecniger tijd uit den haak zou kunnen ra
ken. De betrokken kastelein schijnt rechtskundigen
bijstand te hebben ingeroepen tegen den maatregel,
doch de advocaat moest wel verklaren, d^t er in
rechte niets tegen te d9en is omdat de burgemeester
naar wet en verordening nu eenmaal vrij is in het ge
ven of weigeren, dus ook in het intrekken van ver
gunningen tot laat openblijven. Pogingen zullen nu
worden aangewend om den burgervader door er-
Ik had mij dus in het huis vergist, dat stond vast.
Er bleef nu nog over aan de weet zien te komen,
waar of ik mij dan eigenlijk bevond.
„Alzoo, laten we overleggen" zei ik tot me
zelf „welk huis in Madrid heeft vijf-en-twintig
verdiepingen?
Vijf-en-twintig verdiepingen... vijf-en-twintig ver
diepingen...."
Verschrikt sloeg ik de oogen op; mijn hart begon
heftig te kloppen, angstig maakte ik een kruis, toen
ik mijzelf het verschrikkelijke antwoord geven
moest:
„Er is in Madrid geen enkel huis met vijf-en-
twintig verdiepingen!
Neen, ik wist het zeker. Geen huis in Madrid....
Verstaat u wel....?. Kunt. u zich voorstellen, wat dat
beteekent?.... Wanneer het feit waarheid bevatte,
wanneer er in Madrid geen huis was met vijf-en-
twintig verdiepingen?...! .dan was ik ook niet in
Madrid!!!" Mijn ontzetting, was zoo hevig, dat ik
moest gaan* zitten. Het koude zweet brak mij uit.
- „Kalmte, kalmte!" zei ik tot mij zelf „tracht
je te herinneren,... Wat heb je in den laatsten tijd
ondernomen? Waar ben jq in den trein gegaan?"
-- „Ik ben noch gisteren, noch vandaag, noch in
deze maand, ja noch in dit jaar in een trein ge
stapt", was mijn eigen antwoord.
Ik stel mij een wolkenkrabber voor en argwaan
kwam in mij op.
„Waarschijnlijk ben ik in New York" zuchtte
ik, „hoe ik daar gekomen ben, weet ik wel is waar
niet, maar ik ben zeker in New York. Het is uit met
mij"
Op de trap zittend, verborg ik mijn gezicht in de
handen, en verzonk in diep gepeins. Mijn leven was
voor altijd verwoest. Daar ik geen Engelsch kon, zou
het voor mij zwaar, ja zelfs onmogelijk zijn, in dit
land een loopbaan te beginnen, mij ooit een aanne
melijke positie te verschaffen. En zelfs, als het mij
gelukte, weer naar Spanje terug te keerén, wat zou er
dan uit mij worden, daar ik toch klaarblijkelijk
reding te overtuigen, dat menschen, die heil zoeken I geestelijk zoo volkomen absent was, dat ik van het
