Aliïicci Wiens--
Mtmiaiii- k Li
Donderdag 12 Augustus 1926.
C>9sto Jaargang. No. 7893.
Uitgevers i N.V. v.h. TUAPHIAN Co., Schagen;
Gemengd Nieuws.
Feuilleton.
teninaai voet aan boord
Dit blad verschijnt viermaal por wook: Dinsdag, Woonsdag, Donder
dag mi Zaterdag. Dij Inzonding tot 'u morgens 8 uur, wordon Advor-
toiilióu nog zoovool mogelijk in hot oorstuitkomond itmiuuor tsupluutut.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEP. no. 20.
Prijs poj; B maandon f 1.05. Losso nummers fl cr-.t. ADVEDTEN-
,TïoN van 1 tot B rogola £1.10, lodoro rogol moor 20 cont (bowijs,«ïO,
jinbogropon). Grooto lol tors wordon naar plaatarulmto borokond.
EEN MOORD DOOR MIDDEL VAN RADIUM.
In een sanatorium in Virginia^ (Vereenigde Sta
ten), was voor eeni^en tijd ae 72-jarige Robert Mo-
ran, die tientallen jaren geleden naar Amerika was
geëmigreerd en daar 'n flink vermogen liad bijeen
gegaard, gestorven. De man had vele maanden in
net ziekenhuis gelogen, zonder dat het mogelijk was
vast te stellen, waaraan hij eigenlijk leed. Als
doodsoorzaak werd tenslotte hartzwakte opgegeven.
Het vermogen van den grijsaard^ 400.ÜUO dollar,
kwam overeenkomstig de bewoordingen van het
testament, in handen van zijn schoonzoon. De ope
ning van het testament van den industrieel baarde
in geheel Virginia groot opzien, daar het algemeen
bekend was, dat do verhouding tusschen schoon
vader en schoonzoon veel te wensohen overliet, en
de oude man zich er herhaaldelijk tegenover beken
den over had uitgelaten, dat hij zijn geheole vermo
gen aan liefdadige instellingen vermaken zou, zulks
tomeer daar zijn eenige dochter zonder kinderen
overleden was. Spoedig deden geruchten de ron
de. dat de oude man geen natuurlijken dood go-i
storven was. Men moet hem uit den weg geruimd
hebben alvorens hij een ander testament had kun
nen maken. Het leek verdacht, dat zijn schoon
zoon, een apotheker, de eigendommen van Moran
met grooto naast te gelde maakte de huizen van
Moran werden bijvoorbeeld voor een spotprijs ver
kochten dat do erfgenaam zoo spoedig moge
lijk zijn biezen pakte.
Een nauwkeurig onderzoek leidde tot de volgen
de ontdekking: Na den dood van zijn schoon
vader bood de apotheker van een chemisch instituut
to New York een stuk radium te koop aan. Dit was
vroeger in een ring besloten geweest, die in plaats
van een steen een Jdein etuitje had. Deze ring- was
in bezit geweest van Moran en maakte deel uit van
de erfenis van den apotheker.
Volgens verklaringen van vrienden van den over
ledene heeft deze don ring eenige maanden voor
zijn dood van zijn schoonzoon ten geschenke ont
vangen en hij beschouwde hem als een soort talis
man. Nimmer deed hij den ring af. Ook toen hij
reeds doodziek in het ziekenhqjslag, hielci hij steeds
den ring bij zich. De politie is er thans ten stelilig-
sto van overtuigd, dat deze ring den dood van
Moran veroorzaakt heeft.
Hoewel zich in het etuitje slechts enkele milli
grammen radium bevonden, moet die hoeveelheid
vaköua deskundigen voldoende geweest zijn, om
den dood van eon persoon, die het radium altijld
bij zich draagt, te veroorzaken.
De apotheker is te New York in hechtenis ge
nomen. Msb.
KUNSTMATIG DROGEN VAN LANDBOUWGE
WASSEN.
Op enkele groote bedrijven, vooral in de omgeving
van Parijs, aldus bericht de rijkslandbouwconsulent
aan de N. R. Crt. te Parijs, beeft men zeer gunstige
resultaten verkregen met bet kunstmatig drogen van
landbouwgewassen. De werking van dit systeem, in
Frankrijk procédé S. G. A genoemd, komt vrijwel
overeen met het Engelsche. Men richtte boven in den
grond gegraven gangen in rijen geplaatste mijtén op.
Als centrale kamers deden een soort van kuipen
dienst. Speciale instrumenten, Bacthermos genaamd,
wijzen den graad van germentatie aan. Men laat 'n
geringe broei optreden, welke op een bepaald punt
tot stilstand moet wordeD gebracht. Dit geschiedt door
middel van een luchtstroom, welke door een speciaal
gebouwden ventilator, gedreven door een tienpaards
motor, wordt verwekt. Onder invloed van dien lucht
stroom ziet men dan groote hoeveelheden waterdamp
ontwijken. Men verkreeg bij gunstig weder volkomen
droging bij minder dan 20 uur werking van de toe
stellen. Hoe de temperatuur ook zij, nooit wordt de
lucht voorverwarmd en het is uitsluitend de warm
te ontstaan bij de germentatie, die het vocht uit
de fourages of granen snel doet verdampen.
In de aldus behandelde mijten is nog geen enkel
geval van beschimmeling of gisting geconstateerd.
Het behandelde groenvoeder was volkomen droog en
kon geheel vergeleken worden met bij gunstig weder
op de gewone wijze gowonnon voeder. Vooral bij de
vlinderbloemige voedergewassen blijven op deze wijze
veel beter de voedzame blaadjes behouden, die anders
door de vele werkzaamheden van bet gewone hooien
voor een groot deel verloren gaan.
De resultaten waren in het regenachtige oogstsei-
zoon 1925 onberispeLijik. Het procédé veroorloofde toen
ook het tijdig droog binnenhalen van tarwe, gerst,
haver en andere nutte granen,
DAT'GING TE VER.
Te San Diego in Californië ontfermde de politie
zich dezer dagen over eon verwaarloosd uitzienden
man, die cp een bark in een park in slaap was ge-
vanen. Toep de „-tramp", zooals dergelijke lar.dloo-
pers in de Vereen. Staten genoemd worden, géén
identiteitsbewijzen bij zich bleek te hebben, en daar
hij van verdacht uiterlijk was, werd hij voor den
politierechter geleid. Daar stelde hij zich voor als
Edward Brown, bezitter van 60 fabrieken en 30
huizen, met een tegoed op de bank van dertigmil-
lioen dollars. Het straatleven leidde hij zoo nu en
dan, volgens zijn zeggen, om te weien boe bet er
met hem uit zou zien als bij eens geen millionnair
was.
Deze verklaringen maakten op den politierechter
die ze als verzinsels beschouwde weinig indruk, en
bij veroordeelde den amateur-landlooper tot tien da
gen hechtenis. Den volgenden dag liet zich de
gevolmachtigde van den heer Brown bij den rechter
aandienen om de verklaringen van zijn meester, dat
deze louter voor zijn pleizier zich met dergelijk soort
sport ophield, te bevestigen. Maar ook dit argument
maakte op den -politierechter- geen indruk en hij ver
klaarde den verbluften man: „Uw broodheer zal, als
hij zijn tien dagen gezeten heeft, een ervaring rijker
zijn. Wie leven in een vrij land, dat geen standsver
schil kent. Millionnairs zijn evenals de stiefkinderen
van het geluk, gehouden identiteitspapieren bij zich
te hebben en ze desgewenscht den bewakers van de
wet te toonen".
BEWEGENDE SCHILDERIJEN?
Het is een nieuwe uitvinding en ze komt, natuur
lijk, uit Amerika. Men herinnert zich, ook hier, den
Russischen beeldhouwer Archipenko? Hij is de man
van de bewegende schilderij. Hij beeft ze uitgevon
den, er twee jaar lang aan gewerkt, en nu is ze er,
de wonderbaarlijke en toch in den grond heel een-
•voudiga machine, waarover geschreven wordt in het
„Berl. Tagebl." Het schijnt dat niet iedere schilderij
geschiki is om „bewegelijk" te worden gemaakt. De
schilder kiest en gebruikt zijn kleuren naar welge
vallen, maar de vormenduiding is aan vaste regelen
gebonden. Archipenko heeft er nu een geschilderd
met een zoogenaamd „abstract" vormenschema;
door middel van de nieuwe machine wordt de voor
stelling langzaam in beweging gebracht, totdat er een
figuurstuk, een dame in avondmantel ontstaat. Het
model, dat Archipenko aan de reclame-industrie
hoopt te verkoopen. kan natuurlijk op alle manie
ren gevarieerd worden.
BOODEUJK ONGELUK.
Op de Keulsche wielerbaan is bij den wedstrijd op
de 300 KAU voor motoren, een der deelnemers, Wron-
VAN RIJSWIJK'S
8CH0 EN HANDEL. SCHOENMAKERIJ.
UITGEBREIDE KEUZE.
PRIJZEN UITERST BILLIJK.
45.
door A. S. M. HUTCHINSON,
Voor Nederland bewerkt door
-W. J. A. ROLDANUS Jr.
m.
i. Li
Toen zij Moh den volgenden ochtend met 't
mandje, waarin de sleutel lag, die het paradijs
voor haar moest openen, naast zich met den trein
naar Heron's Holt spoedde, veranderde Mrs. Major
ecnigszins lxaar plannen. Het was haar bodoeling
geweest, om onmiddellijk met haar buit op Mr.
.viarrapit aan te vallen. dadelijk de wanhopige
proefneming te wagen of hij al dan nio. het dier al&
de Roos zou aanvaarden. Maar voor zij Paithey Hill
bereikt had, had zij haar plannen gewijzigd. De kat,
die zij gestolen had, was zóó zeer het sprekend even
beeld van de Roos, dat de gedachte hij haar op
kwam, dat zij evenals de Roos van onschatbare
waarde kon zijn en dat er moord en brand ge
schreeuwd zou worden over haar verlies.
Als dat gebeurdo en vooral als Mr. Marrapit twij
felde, of de kat zijn Roos was, zou het gevaalijk zijn
hem te laten weten, dat zij haar ontdekkingen in
Londen gedaan had. Veronderstel, dat hij hoorde, dat
een Londénsche kat, in uiterlijk gelijk aan de Roos,
vermist werd, en dat hij -zich herinnerde, dat deze
kat waaraan hij het eerste oogenblik getwijfeld
haduit Londen, gestolen was?'Dat zou het succes
in oen mislukking kunnen doen veranderen. De kans
daarop was zeer gering, maar de kranige vrouw wil
de geen risico loopen. Zij besloot, dat zij bij haar
aankomst' te Paltley Hill haar kat zou verbergen:
den volgenden ochtend opnieuw op onderzoek uit
te gaan; het dier te vinden en daarmede naar huis
terug te vliegen.
De plek, waar zij1 haar verbergen zou, had zij dade
lijk gevonden. Zij kende slechts één plek en zij was
overtuigd, dat zij geen betere zou kunnen vinden. De
ingevallen hut in het kreupelboschje ter boogte van
den Shipley Road, waarheen zij in de dierbare doo-
de dagen, die niet teruggeroepen konden worden,
Beslopen was. om te praten met Old Tom. was in alle
opzichten veilig. Niemand kwam daar in gewone tij-
den^ nu de omtrek niet langer doorzocht werd naar
de hoos behalve door haar zelf, was de plek veilige.'
dan ooit Zij zou haar kat daar dien dag en nacht
laten. V o.gens dit besluit handelde de kranige vrouw;
kar, die in razende snelheid wilde uitwijken, voor
een op de baan liggendo motorfiets, tegen de afslui
ting gereden, waarbij hij tusschen de toeschouwers
geslingerd werd. Wronker was op slag dood. Een
vrouw liep zware verwondingen op, terwijl een aan
tal toeschouwers licht gewond werden.
DE RIJKE BEDELARES.
Do Berlijnsche politie drong dezen dagen op uit
drukkelijk verzoek van de huren de woning van een
oud vrouwtje in een volksbuurt binnen, daar de
lucht in 't heele huis bedorven werd door de stank
die uit deze woning kwam. Het vrouwtje was vroe
ger schoonmaakster op een van de Berlijnsche mark
ten. Zij is eenigen tijd geleden gepensionneerd,
doch sedert dien ging zij nog dagelijks naar de markt
bedelde daar 'n grooten zak met eetwaren bij elkaar,
dien zij mee naar huis nam en daar liet bederven. De
toestand van de woning was van dien aard, dat een
der agenten, die. er binnen was gegaan, flauw viel.
Eeu groote verrassing voor de pol;!ie was de ont
dekking, dat zich in een vieze stroozak een groot
vermogen bevond, bestaande uit oude goudstukken
voor een bedrag van 31.000 Mark, voorts -4000 mark.
in zilver, 42.000 mark in Kriegsanleihen, en een
Spaarbankboekje, staande op naam van bet vrouw
tje tot een bedrag van 116.000 mark.
Het vermogen van bet vrouwtje werd voorloopig
in beslag genomen. Zijzelf werd in een ziekenhuis
opgenomen en maakt bet best. In haar woning heb
ben zich reeds andere bewoners gevestigd, maar on
danks de groote schoonmaak met lysol, het nieuwe
behang en de nieuwe verf, schijnt de lucht er nog
steeds heel wat te wenschen over te laten.
VERSPEELD OP DE RENBAAN.
Men meldt uit Berlijn:
De 26-jarige procuratiehouder van een kleine Ber
lijnsche bank hee/t zich ter beschikking van de
justitie gesteld. Hij heeft van de firma, bij wie hij
ongeveer 6 jaar in dienst was, een bedrag van
M 280.000 verduisterd, dat hij gTootendeels op de
I renbaan heeft verspeeld. 'Hoewel hij slechts 3Q0 Mk.
j per maand verdiende, aarzelde hij niet op een enkel
paard 5000 Mk. te wedden. Toen het verduisterde be-
i drag 40.000 mark bedroeg, heeft hij op een dag 34.000
i mark op de renbaan gewonnen, maar in de hoop ook
de rest van zijn schuld te kunnen dekken, verder
gespeeld en toen niet alleen zijn winst maar nog veel
meer verloren.
DE ONGEVALLEN DER ENGELSCHE ONDER-
ZEEëRS.
In de „Daily Tel." vinden we een lijst van onge
vallen, die aan Engelsche onderzeeërs overkomen
zijn. In 1904 werd de A 1 door een linieschip ter
hoogte van het eiland Wight overvaren; de geheele
i bemanning verdronk. In 1905 zonk de A 8 in Ply-
mouth Sound; 14 leden der bemanningverdronken.
Idem in 1905: een petroleum-gasontploffing aan
boord van de A 5; zes dooden, negen gewonden. In
1908: een defect aan de machine van de No. 9 ter
hoogte van Folkestone; de bemanning bijna gestikt.
In 1909: de C 11 ter hoogte van Crower gezonken en
de C 17 terzelfder tijd zwaar beschadigd. In 1910: de
A 8 blijft een uur lang op den bodem der zee: de
bemanning weet haar echter weer boven te krijgen.
In 1912: de A 3 zinkt bij een aanvaring ter hoogte
van het eiland Wight; 14 dooden, Idem in 1912: de
B 2 wordt aangevaren; 15 dooden. In 1913: ontplof
fing aan boord van de E 5; drie dooden. In 1914: de
A 7 vergaat ter hoogte van Plymouth; 11 dooden. In
vóór zij naar Herons' Holt ging, sloot zij haar kat in
die binnenkamer van de hut op, waar eenige dagen
tevoren do Roos zelf gelegen bad.
Toon zij ,op Heron's Holt. kwam, vertelde eon dienst
bode haar, dat Mir. Marrapit zich opgesloten had
met den jongen Mr. Wyvern,
IV.
j
In den namiddag ging Mrs. Major haar kat melk
brengen. Dien avond kon zij, daar Mary en Marga-
ret samen elders waren, een kalm uurtje met Mr.
Marrapit doorbrengen.
Hij was zeer terneergeslagen. „Een week is verloo-
pen, Mrs. Major. Iets zegt mij, dat ik mijn Roos
nooit terug zal zi«n. Vandaag heb ik den jongen
Mr. Wyvern en Mr. Brunger naar mijn neef Georgo
gestuurd. Het spoor, dat hij beweert te kennen, is
mijn laatste kans. Ik heb er geen vertrouwen in.
1 Bouw niet op
Mr. Marrapit liet een droefgeestigen zucht zijn zin
voltooien. Deze man had veel geleden.
Mrs. Major vouwde haar handen. „O, geef de hoop
niet op, Mr. Marrapit, Iets zegt mij, dat gij haar zien
zult spoedig, heel spoedig."
Mr. Marrapit zuchtte. „U spreekt iemand altijd
moed in, Mrs. Major."
„Iets zegt mij', dat ik reden heb dat .te doen, Mr.
Marrapit. Vannacht heb ik gedroomd, dat de Roos
i gevonden was." De moedinsprekende vrouw boog
zich voorover; reide met nadruk: „Ik heb gedroomd,
dat ik haar vond."
j Mr. Marrapit antwoordde haar niet op denzelfden
.toon. De melancholie had dezen man in haar stalen
greep. „Ik verlies de hoop", zeide hij. „De mensch
is geboren voor ongeluk, zooals de leeuweriken op
waarts vliegen. Vertrouw niet in droomen."
„O, maar ik wel!" zeide Mrs. Major met jongemeis-
jesachtige onstuimigheid. „Ik wel, Ik heb het altijd
gedaan. Mijn droomen komen zoo dikwijls uit. Geef
de hoop niet op, Mr. Marrapit." Eh schuchter ging
zij voort: „O, Mr. Marrapit, ik weet, dat ik hier
slechts geduld word, maar uw bedrukt gelaat geeft
mij den moed het zou uw armen geest een oogen
blik kunnen beletten te denken u 'n spelletje tric-
trac voor te stellen, zooals we dat vroeger deden
zij zuchtte.
„Ik zou bet heel graag doen", antwoordde Mr.
Marrapit.
Mrs. Major zette de bak klaar, schoof Mr. Marra-
pit's lievelingsstoel naar de tafel; rammelde met de
dobbelsteenen. Na enkele gooien zeide zij: „O, u wint
bet niet zooals vroeger."
„Ik heb bet ook in zoo'n tijd niet gedaan", beken
1921: de KI 6 zinkt in het Kanaal; 57 dooden. Idem
in 1921: de K 15 zinkt in de haven van Plymouth;
geen menschenlevens te betreuren. In 1922: de H 42
geramd door het oorlogsschip Verzatile, ter hoogte
van Gibraltar; 23 dooden. In 1924: de L 24, geramd
door het oorlogsschip Resolution, zinkt ter hoogte
van Portland Bill; 43 dooden. In 1925 de M 1 door
een koopvaardijschip ter hoogte van Start Point
overvaren; 68 dooden. En thans het zinken van de
H 29 in de haven van Devonport. waarbij men
schenlevens verloren gingen.
Men zal hebben opgemerkt, dat in deze lijst de
oorlogsjaren zijn overgeslagen,
ARME KUNSTENAARS.
Te Berlijn wordt in bet geheeil aan 1985 kunste
naars werkeloozen onderstand uitbetaald. O'p de lijst
dezer kunstenaars staan o.a. 634 tooneelspelers, 382
schilders, 233 operazangers, 101 beeldbouwers 87
schrijvers, 71 'toonkunstenaars; 69 koorzangers, 7 con
certzangers, 54 teekenaars, 31 kapelmeesters, 23 ar
chitecten, 10 studenten van de muziek, 7 schouw
burg-directeuren, enz. Deze allen hebben een artis
tieke opleiding genoten.
Er staan bekende namen op de lijst o.&. die van 'n
Berlijnsch kapelmeester, van eon opera-componist,
van den zoon van een zeer beroemden componist en
van een schouwburg-directeur te Berlijn die 17 jaar
aan het hoofd van een bekend theater heeft gestaan.
Er zijn te Berlijn voorts 800 intellectueelen, waar
onder genee3beeren en advocaten geheel werkloos.
Ze krijgen ook onderstand, tot nu toe niet uit open
bare middelen, maar van particuliere zijde. Daar de
ze middelen thans geheel uitgeput zijn, hebben da
bevoegde organisaties bet gemeentebestuur verzocht}
aan do werklooze intellectueelen voortaan de gewone
werkloozensteun uit te betalen,
MAS SA VERGIFTIGING.
Uit Praag, 10 Aug. Volgens „Ceske Slovo" zijn in
het staatskrankzinnigengesticht te Birschkowitz
meer dan 800 verpleegden en een gedeelte van het
personeel, na den maaltijd, die uit kalfsvleesch en
rijst bestond, ongesteld geworden. In de meeste ge
vallen is de ziekte van erastigen aard,
DOOR EEN TREIN GEGREPEN.
Te Bochum is gister nabij, bet station een ,auto
met twee inzittenden door een trein gegrepen.De
chauffeur kon zich, redden door uit de auto te sprin
gen, de twee passagiers zijn gedood,
DE «DERDE GRAAD".
In een strafproces tegen vijf beklaagden, dat dien
de voor een jury te Bronx (New York) is een teeke
nend incident voorgevallen. Een der gezworenen
kwam plotseling in opstand en schreeuwde, dat hij
het niet langer kon aanhooren. De beklaagden ver
telden nl. voor den rechter, op welke afgrijselijke
manier zij door de politie waren mishandeld en ge
marteld, om hen tot bekentenis te dwingen.
De rechter, Barreti, pleegde even overleg met de
advocaten van beklaagden en ontsloeg toen de'jury,
voor welke een andere zal worden in de plaats ge
kozen.
Voorts deelde hij een ferm standje uit aan het
kleinzeerige jury-lid, dat zeide de rechter zich
had blootgesteld aan een -vervolging wegens min
achting voor de rechtbank.
Ma.ir het jury-lid verklaarde zelf eens onschuldig
gedetineerd te zijn geweest en toen zóó gruwelijk
lichamelijk en zedelijk te zijn mishandeld, dat hij
verhelen over de ondervraging in den „derden graad"
niet meer kon aanhooren. Zij maakten hem onpasse
lijk. YVat de vijf beklaagden dan ook vertelden om
trent hun wedervaren op het politiebureau spot met
alle beschrijving. Een was er met een stuk gummi-
de M!r. Marrapit.
Mrs. Major wachtte even voor zij haar gooi deed.
„Een tijd niet gedaanl Maar Miss Humfray speelt
toch wel met u?"
„Neen, dat doet zij niet."
Mrs. Major liet een zucht hooren, die moer te
kennen gaf dan zij durfde zeggen.
Zij zuchtte weer toen het spel uit was. Mr. Marra
pit schoof zijn stoel achteruit. „Precies als vroeger",
prevelde Mrs. Major. „Goeden nacht, Mr. Marrapit,
en verlies de hoop niet. Denk aan mijn droom."
„Precies als vroeger", prevelde Mr. Marrapit.
ln haar handen wrijvend liep de kranige vrouw
de trap op.
i
Den volgenden ochtend ontheet Mrs. Major stevig.
Zij stond op het punt weer terug te koeren in het j
paradijs, maar zij verried of voelde geen beving vani
zenuwachtigheid.
Om elf uur verliet zij het huis; om twaalf uur trad
zij de hut binnen.
Mrs. Major wilde juist met de kat onder haar arm
het vervallen gebouwtje verlaten, toen een geluid'
van stommen-en voetstappen haar op don drempel
deed stilstaan. Zij, luisterde; de geluiden kwamen
nader-.
Zij sloot de deur; geluiden, nu luider, naderden
de hut. Zij liep naar de binnenkamer; een hand
werd op de buitenklink gelegd. Zij sloot de deur;
bracht haar oog voor eon spleet; George en Mary
kwamen binnen.
HOOFDSTUK IIL
Mrs. Major krijgt den sleutel.
George droeg een mand. Hij zette die op den grond.
Dan keerde hij zich om en kuste zijn Mary. Hij
sloeg zijn armen om haar heerf; hield haar een
oogenblik tegen zich aan; drukte zijn lippen op de
hare; hield haar op een afstand; dronk liefde uit
haar mooie oogen; kuste haar weer.
Zij hijgde: „Als je zoo belachelijk bent, zal ik bin
nen een halve minuut breken." Hij lachte; liet haar
los. Hij bracht haar naar de waggelende bank, die
aan den anderen kant van de kamer stond, liet haar
daar zitten, nam haar kleine gehandschoende hand
en streelde die tusschen do zijne.
„Heerlijk, Mary". zeide hij, „je weer te zien! Heer
lijk! Het lijkt wel maandenl"
„Jaren", fluisterde Mary, terwijl zij een van de
streel en de handen drükte. „Jaren, en je hebt me geen
briefje gestuurd. Ik heb geen woord van je gehoord,
na den dag, -dat je kwam. vertellen, dat je door je
examen was. Je hebt hem eenvoudig gesmeerd".
„Maar je hebt toch vanochtend mijn brief gekre
gen?" vroeg George. Hij liet haar hand los; zocht in
zijn zak naar zijn pijp. Hij werd een beetje zenuw
achtig, nu het groote oogenblik gekomen was.
„O, dat was niets", antwoordde Mary. „Dat was
zoo'n gekke brief! Wat) beteekende al die geheim*
zinnigheid?"
„Ik zal je de heele geschiedenis vertellen". Geor
ge stond van de bank op en begon, terwijl hij zijn
pijp stopte, heen en weer te loopen.
Met een -teeder glimlachje keek Mary naar het
dierbare gelaat van haar George. Dan, terwijl hij
bleef heen en weer loopen. zijn pijp aanstak en lus
tig dampte, maar niet sprak, kwam er een klein rim
peltje tusschen haar oogen. Er klonk een zweempje
trilling in haar stem, toen zij eindelijk vroeg: „Man
keert er iets aan, oude jongen?"
Vlug legde hij zijn pijp op de tafel; sprong naar
haar toe. Zijn rechterarm sloeg hij om haar heen, en
zijn linkerhand drukte haar beide handen. „Er man
keert niets aan", riep hij vroolijk. „Ileelemaal niets.
Mary, hot is een spel. een samenzwering!"
„Vertel het me", zeide zij stralend.
„Ik heb er je hulp hij noodig."
„M'aar vertel het me tochl"
„Zal je me heipon?"
„Natuurlijk, als ik kan. Maar vertel het me toch,
Georgiel"
„Ik zal het je laten zien, dat gaat vlugger."
Hij sprong, naar de mand; lichtte de deksel op;
wierp die achterover. Een prachtige oranje - kop
werd opgestoken, een koninginnelijke rug welfde
zich. Eén mooi lichaam stapte eruit.
„George!" riep Mary, „George! De Roos! Je hebt
haar gevonden!"
George lachte even zenuwachtig. „Ik heb haar
nooit verloren."
„Heb je haar nooit verloren! Neen, maar zij is
„Ik heb haar al den tijd gehad!"
,.A1 den
„Ik heb haar meegenomen!"
„Jij hebt haar meegenomen! Jij haar meegeno
men! O, George, spreek toch verstandig. Wat kan je
toch bedoelen?" Mary was opgesprongen, toen de
Roos uit het mandje stapte; nu was zij dicht bij
haar George haar gezicht1 eenigszins bleek, ver
bijsterd; haar handen gevouwen.
Wordt vervolgd.