Alicncci Billis-
Anna Paulownapolder*
Geen geweten.
Dinsdag 7 September 1926.
Ullijuvüis i N.V. v il. THAi'MAN 8- Cu., Schaijnii.
Eerste Blad.
Feuilleton.
)it blad vorBchiJn/ viermaal por wook: Dinsdag, Woonsdag, Dondor-
ag on Zaterdag. BIJ Inzending tot 'u morgens 8 uur, worden \dvor-
iiitidn nog zooveel mogelijk i<.( lint ooretuitkomond nummer geplant;»!
Jnnrgmifr No. 7907-
rOSTiU-KKNlNG No. 1'XV.M.
ÏNT. T1C1.KF. iio. 2».
1'rljs por 3 manndon f 1.06. Losso nummoa 6 cont. ADVBBTlt®»
TIoN van 1 tot 5 rogola fl.10, iodoro gogol moojj BO cont (bcwJjóno,
inbegrepen). Grooto lottoro woeden naag RlaatfiroJmlo boaokonü,
DXT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN
Openbare vergadering van Dijkgraaf. Heemraden
_ii Hoofdingelanden van den Anna Paulownapolder
ip Zaterdag 4 September 1928, des morgens 10 uur.
•Voorzitter de heer C. Wijdenes Spaans Jr., dijk-
traaf, secretaris de heer C. Keljzer.
Afwezig zijn de boeren Van den Berg en Smit, do
seista met kennisgeving van verhindering.
Na opening volgt lezing der npiulen. ze worden on-
ler dankzegging aan den secretaris goedgekeurd.
Mededeelingen.
Medegedeeld wordt, dat Ged. Staten goedkeurden
bot beslui; tot afgifte van grond in erfpacht aan P.
Kossen., idem aan J. de Graaf, K. Smit e.a. Inmid-
tlels is de heer K. Smit overleden on waar de we-
u\ve geen prijs stolt op hot perceel, zal het bij de
erstvolgendo verhuring te huur wordon aangebo
nden.
Hij Koninklijk besluit i« de heer J. Lindenhergh
herbenoemd tot heemraad v.-i dezen polder. Voorzit
ter wenscht den heer L-indenbergh van harte geluk'
en voegt er do wenschen aan toe voor een aange-
name én krachtige samenwerking.
Aan den heer C. Rezelman Jz. te Wieringerwaard
is 'ogen een jaarlijksche recognitie van f 25 ver
gunning verloend een steiger te maken aan het Oude
Veer, en aan de American Petroleum Company tegen
een jaarlijksche recognitie van f 52, het plaatsen
van een benzinepomp bij den heer J. Jonker aan den
Zandvaartsweg.
(Bij de aanbesteding van de onderhoudswerken wa- I
ren naar het oordeel van het Dag. Bestuur de in-i
schrijvingen te hoog en is het werk daarna onder
hands opgedragen aan den heer P. Tuin te 't Zand
voor f 2715.
Ingekomen is het verslag over 1925 van de N.V.
Spoor-(Tram-)weg WieriugenSchagen. Uitgekeerd
zal worden, een dividend van 2,4 pet. Overigens, zegt
voorzitter, staat do zaak er niet zoo rooskleurig voor
en verwacht wordt dat de resultaten volgend jaar
mfndfer zullen zijn.
Blijken* het proces-verhaal van kasopname bij den
penningmeester, waren boeken en kas in orde.
Aan hot Bestuur is toegezonden het plan tot in
dijking van de Wieringermeer. Door het Bestuur is
aangedrongen op spoedige 2e verbinding van Wie-
ringen. nl. van Haukes naar Oostdijk en op het open
maken van het afwateringskanaal, opdat onze polder
uit zijn ongunstigen toestand worde verlost.
Ten aanzien van de bemalingsuitbreiding wordt
medegedeeld, dat het Bureau van Landbouwwerktui
gen to Wageningen met spoed de zaak heeft ter hand
genomen, maar het wordt, beter geoordeeld voor do
uitvoering het droge seizoen af te wachten, omdat
anders te groot risico ten aanzien van do bemaling
wordt geloopen.
Al deze mededeelingen worden voor kennisgeving
aangenomen.
Het voorstel van het Dag. Bestuur om aan de we
duwe van den oud-molenaar P. van Twuiver een
uitkeering toe te kennen van f 1.50 per week, wordt
zonder bespreking goedgevonden.
Onderhandsche verhuring.
f
Besloten wordt goedgunstig te beschikken op ver
zoeken van de heeren P. Kooiman en Jm. Noorden,)
tot het onderhands huren van perceelen bouwland.;
Afwijzend werd beschikt op een dergelijk verzoek'
van 'den heer T. Rentenaar, omdat het Dag. Bestuur
hiervoor geen bijzondere reden aanwezig achtte.
Voorts werd een perceel grasgewas aan P. Dekker
verhuurd voor f 20. aan idem een perceel grasgewas
aan den Lagedijk voor f 150.
De heer Stammes wees er op, dat op bedoelde per
ceelen paarden liepen van Kos, doch het blijkt dat
Dekker ook nog andere perceelen in huur heeft, wel
ke perceelen hij dan niet meer zal inhifren, omdat
hij thans minder paarden heeft.
Geen bijzondere sport oi liefheb
berij voor de gemeente.
Door het Dag. Bestuur wordt verder voorgesteld
aan de gemeente onderhands te verhuren, voor woon
wagenpark een perceeltje grasgewas.
VAN RIJSWIJK'S
SCHOENHANDEL. SCHOENMAKERIJ.
UITGEBREIDE KEUZE.
PRIJZEN UITERST BILLIJK.
Voorzitter wijst er op. dat het hier niet betreft een
bijzondere psort of liefhebberij voor de gemeente,
maar een noodzakelijkheid. Het ligt in de bedoeling
voor woonwagenpark te doen gebruiken een perceel
tje tusschen de woningen van de Woningbouwver-
eeniging en den Grasweg, welk gedeelte afgesloten
kan worden van den openbaren weg en niet onmid
dellijk in de bebouwde gemeente ligt. De huurprijs
te bepalen op f 20 per jaar.
De heer Stammes vraagt, of het niet de bedoeling
was hetzelfde bedrag van de gemeente te vragen, dat
andere jaren van het perceeltje werd verkregen.
Voorzitter zegt, dat dit bedrag moeilijk to zeggen
was. het was ongeveer f 16 on toen hebben we het
maar afgerond.
Roman van REINHOLD ORTMANN.
HOOFDSTUK III.
Een kleine wolk van onaangename verrassing ver
toonde zich op professor Wallroths gelaat, toon hij
den vreemden jongen man in de salon van mevrouw
van Manstein in het oog kreeg. Maar hij bezat als
man van de wereld te goede manieren, om zijn be
vreemding door woord of gebaar te laten blijken.
Hij kuste ridderlijk de hand van zijn verloofde en
wierp haar een vragenden blik toe, nadat hij de
eerbiedige buiging van den doctor met een vrionde-
lijkcn hoofdknik had beantwoord.
Met een ongedwongen glimlach 0je na de opwin
ding van het laatste kwartier van een bewonderens
waardige zelfbeheersching getuigde, zeide Edith:
..Moet ik de heeren eerst aan elkander voorstellen?
Zou de meester zijn leerling niet meer weten te
herinneren?"
Professor Wallroth trachtte zijn verlegenheid ach
ter een zeer beleefde gelaatsuitdrukking to verbergen.
De ander kwam hem te «hulp.
„Doctor Siegmund Artois!" zeide hij, wederom met
een diepe buiging. „Ik had gedurende een reeks
van jaren het buitengewone voorrecht uw colleges te
kunnen volgen, professor!"
Met de innemende vriendelijkheid, die hem in ge
zelschap eigen was, reikte de professor hem de
hand.
„Ik herinner mij u zeer goed, waarde doctor. Dn
jk verheug mij, u weer eens te ontmoeten. Naar ik
hoop bent u onze wetenschap trouw gebleven?"
a, professorl Maar ik zou er haast aan tóe wil
len voegen: helaas! Want ik vrees, dat ik niet onder
uw gelukkigste jongeren gerangschikt kan worden".
„Doctor Artois is een speelkameraad uit onze
jeugd", mengde Edith zich onbevangen in het ge
sprek. „Wij waren vele jaren lang buurkinderen en
goede kameraden. Je bent hoop ik niet boos op
{mi, dat ik onze verloving voor hem niet geheim ge
houden heb".
„Nu ik dit heuglijke'nieuws zoo juist bij monde
van uw verloofde vernomen heb, zult u mij stellig
toestaan, professor, u mijn oprechte gelukwenschen
aan te bieden."
Wederom volgde een levendig handendrukken en
won doctor Artois zich bescheiden wilde terugtrek-
Vele reizen naar China en Indië
heeft de zeeman reeds gemaakt
en vele thee-plantages toerden door
hem bezocht
Het viel hem steeds op) dat de
fijnste pluk der beste thee
struiken steeds tot eindbestem
ming kregen
Firma C. KEG - ZAANDAM (Holland).
Daarom drinkt de zeeman thuis altijd: KEG's THEE.
V0L0T OOK U DIT GOEDE VOÜNGtELD I
Uw winkelier levert U gaarne KEG's THEE in prijzen van:
48-42-39-37-32 en 30 ets. per ons.
De heer Stammes, lachend: En naar boven.
Het voorstel van het Dag. Bestuur wordt goedge
keurd.
Goedkeuring wordt gehecht aan het voorstel tot
onderhands verhuren aan D. Ros van een perceel
grasgewas aan de Benedenbuurt en wel voor f 50.
Goedgevonden wordt de woning, eerder in gebruik
bij den oudbeambte van den polder, den' heer A.
Smaal, te verhuren aan Wed. Eriks voor f 2.50 per
week cn tot uitgifte van ee^ perceel berm van den
Balgweg in erfpacht aan Jh. Wendel tegon eon ca
non van 2M cont per M2.
Een geoorloofde percentage-heffing.
Aan de orde wordt gesteld de vaststelling van de
voorwaarden voor de openbare verpachting van
landerijen en het grasgewas langs wegen, boezomka-
den, enz. Hierbij wordt voorgesteld, dat ten aanzien
van het gewas langs de wegen, de polder zal zorgen
voor het 'weghouden van de schadelijke gewassen,
waarvoor de huurders 10 pet. van dehuurpenningen
aan den polder zullen moeten betalen.
•Voorzitter herinnert er aan, dat geen percenrago
op do verhuringen mag worden gesteld en ovcrwo-
gen is daarom) cf de uitvoering van het voorstel van
het Dag. Bestuur wol geoorloofd, is. Geoordeeld
wordt evenwel van wel, want het verbod slaat op do
kosten van verhuring, terwijl het hier betreft kosten
van schoonhduden. Bovendien valt de polder buit-en
verdenking op deze wijze kosten op de verhuring te
willen leggen, omdat voor het in werking treden van
het wettelijk verbod de polder reeds had besloten
geen opcenten te heffen.
Misschien zal de 10 pet. der huurpenningen voor
het schoonhouden in het le jaar niet voldoende zijn,
doch het Dag. Bestuur verwacht dat dit voor vol
gende jaren wel het geval zal zijn en de voorgestelde
regeling wordt voor de wegen beter geoordeeld.
De heer J. Tijsen acht het heffen van percentage
toch niet gewenscht en vraagt of de polder de kosten
van schoonhouden niet voor zijn rekening kan ne
men.
Voorzitter zegt, dat die mogelijkheid er is, maar de
kosten zullen niet meevallen.
De heer Stammes ziet in deze heffing een onbil
lijkheid, omdat er perceelen zijn waar weinig aan te
doen is en weer andore perceelon waar heel wat aan
te doen is. Spr. noemt als voorbeeld het perceel van
den heer J. Kuiper, dat zoo keurig in orde wordt
gehouden. Zoo iemand zal liever zelf zorgen voor
schoonhouden, dan het percentage te betalen.
Voorzitter meent toch, dat do huurders rekening
kunnen houden met de kosten voor sOhoonhouden.
Wanneer de huursom f 100 was. en de huurder be
steedde f 5. voor schoonhouden, dan kan hij nu bij do
verhuring f 96 bieden, er rekening mee houdonde dat
het bedrag met 10 pet. wordt vermeerderd voor het
schoonhouden.
De heer Stamme^ wijst er op. dat evenwel andere
menschen hooger kunnen gaan bieden.
Voorzitter zegt, dat die mogelijkheid altijd bestaat
en er is al meermalen gewezen op het gevaar dat
iemand die zijn perceel best onderhoudt, in dit op
zicht looft. Daarvoor zou dan een andere voorziening
moeten wordon gemaakt.
De heer Stammes zegt, dat hem het idée-Tijsen
toch wel toelacht, en het is de vraag of het den pol
der wel veel zal kosten.
De heer Waiboer ziet niet in, dat er een onbillijk
heid in het voorstel van het Dag. Bestuur is. De ge
gadigden zijn in de gelegenheid om voor de verhu
ring den prijs te berekenen in verband met de nieu
we condities en voor den polder is het een gemak
kelijke manier om de kosten van schoonhouden te
rug te krijgen.
De heer K. A. Kaan meent, dat door het voorstel
kon, kon de professor als beleefd man niet an
ders doen, dan hem nog voor eenige oogenbiikken
het genoegen van zijn gezelschap te verzoeken. Hij
had waarschijnlijk verwacht, dat de jonge man de
uitnoodiging zou beschouwen als een beleefdheids-
phra.se, hetgeen ze ook in werkelijkheid was; maar
de doctor- gaf zónder aarzelen gevolg aan de vrien
delijke invitatie en hij gedroeg zich zoo onbevangen
als iemand, die zich op oude vriendschapsrechten
mag beroepen. Dat hij Edith vaker dan misschien
strikt noodzakelijk was, met het vertrouwelijke „je"
aansprak, scheen den professor oogenschijnlijk on
aangenaam te stemmen, hoezeer hij zich ook moeite
gaf zulks te verbergen. Edith wierp achter
zijn rug dan ook herhaaldelijk smeekende blikken
op Artois, zonder.dat deze de stomme bede in haar
oogen scheen te willen begrijpen.
Het. gesprek kwam op den tegenwoordigen werk
kring van den doctor en op zijn plannen voor de
naaste toekomst. Duidelijker nog clan eerst vertoon
de zich het kleine wolkje op het gelaat van den
professor, toen hij vernam, dat de jeugdmakker van
zijn verloofde voor goed in de hoofdstad dacht te
blijven en zijn gezicht verhelderde niet, toen Edith
achter zijn stoel ging staan en met een ongewoon
zachten klank in haar aangename stem zeide: „Sieg
mund wil de academische richting kiezen. En jij
zult hem een beetje onder je hoede nemen, niet
waar? Onder jouw machtige bescherming, zal hij
stellig menige moeilijkheid gemakkelijker overwin
nen".
„Het zal mij genoegen doen, je vriend van nut te
kunnen zijn," antwoordde hij ontwijkend, „maar je
cloet me te veel eer aan, als je denkt, dat mijn be
scherming van zulk een groote waarde is. Indien ik
werkelijk de macht bezat, die jij- mij schijnt toe te
kennen, dan zou ik die stellig reeds ten gunste vin.
mijn wakkeren, assistent Düringhoffen hebben aan
gewend, dien ik van harte een schitterende loopbaan
toewensch."
„Düringhoffen?" vroeg Artois, zonder zich door de
tamelijk duidelijke afwijzing ontstemd to toonen.
„Valentin Düringhoffen? Dat doet mij werkelijk ge
noegen den naam van dien braven jongen weer
eens te hoorenl Ik hoop dat het hem heel goed
gaat!"
„Wol, dat is een kwestie van opvmting", meen
de de professor eenigszins verlogen. „Zijn inkomsten
zijn nu niet bepaald ruim te noemen. U bent dus
met hem bevriend?"
„Ik leerde hem gedurende mijn studietijd hier in
de hoofdstad kennen en waardeeren. Hij was een van
de meest rechtschapen menschen. die ik ooit in mijn
leven ontmoet heb; voor een groot genie echter zou
ik hem weliswaar niet gehouden hebben".
„Ik beschouw hem evenwel stellig als zoodanig
- tenminste voor zoover het zijn wetenschap be
treft", zeide professor Wallroth op tamelijk beslis
ten toon. „Het lijkt mij niet in het minst twijfelach
tig, dat die jonge inan een prachtige toekomst tege
moet gaat".
„Natuurlijk zal ik niet verzuimen hem een be
zoek te brengen. Op het scheikundig laboratorium
van de universiteit kan men dus zijn adres te we
ten komen. En nu mag ik werkelijk niet lan
ger van je gastvrijheid misbruik maken, beste
Edith! Je wjlt zeker je moeder wel'mijn hartelijke
groeten overbrengen en haar zeggen, dat ik op den
sterfdag van je vader niet verzuimd heb gen krans
op zijn graf te leggen".
flij was opgestaan, terwijl do professor zijn voor
beeld volgde.
„Ik bemerk, dat u de nagedachtenis van den over
leden vader van mijn verloofde in hoogen -eere
houdt", zoide de professor.
„Was u tijdons zijn leven zulk een goed vriend
van hem?"
„Ik mag mij daarop stellig beroemen, professor!
Juist voor uw komst spraken wij nog over den
noodlottigen dag, waarop de edele man zoo plotse
ling uit dit leven werd weggeroepen".
Edith had den wenk begrepen, dien deze lang
zaam en met nadruk uitgesproken woorden bevat
ten; met een haast, die bijna iets verraderlijks had,
voorkwam zij het antwoord van haar verloofde.
„Doctor Artois heeft mijn moeder en mij destijds
onschatbare diensten bewezen. Wij zullen hem daar
voor altijd dank schuldig blijven."
Opnieuw reikte de beroemde geleerde den jon
gen man de hand. „Ik behoef u zeker wel niet te
zeggen, doctor, dat de vrienden van mevrouw van
Manstein ook de mijne zijn. Mijn huis zal ten allen
tijde voor u open staan en ik zal het als een eer
beschouwen, wanneer u mij zoo spoedig mogelijk
met een bezoek komt verrassen. Wij zullen dan
wat breedvoeriger op uw toekomstplannen ingaan".
Misschien was het slechts deze uitnoodiging ge
weest, waarop dr. Artois tot nu toe gewacht had:
want nauwelijks had de professor uitgesproken, of
hij maakte opvallend veel haast om afscheid te ne
men. Edith geleidde hem tot aan de deur en daar
wissolden zij Oen blik met elkander, die voor hun
heiden veel meer beteekende dan honderd woor-
den.
Het is toch zonderling, dat je mij over dezer
vertrouwden vriend tot nu toe met geen enkel
woQ"d gesproken hebt, liefste Edith." merkte de
professor op, toon zij alleen waren. „Ik bevond mij
daardoor tegenover hem in een eenigszins pijnlijken
toestand."
Zij was naar hem toegesneld en liefkoozcnd streel
den haar slanke vingers zijn reeds grijzend haar.
„Kjun jo boos op mij Zijn, Ludwig omdat ik m
jouw gezelschap nergens anders gedachten heb dan
voor jou en voor onze liefde? Stellig .Zou ik
b"e ook eens bij gelegenheid van hem verteld hebben,
want hij hü is zoo'n braaf mensch."
„Nu, wij zullen zien wat we voor hem kryinen
doenAlleen zou ik, eerlijk gèzegd, graag willen,
dat hij je niet zoo veel bozoekon bracht. Niet dat
ik nanverig ben, maar het geeft zoo gauw aanlei
ding tot praatjes, Je Zult me daarin toch gelijk
moeten geven, liove Edith."
Edith legde haar arm om zijn hals en kuste
hem. „Ik zou er immers trotsoh opkunnen zijn.
geliefde, indien ik je op een naijverig gevoel zou
betrappen. Want dat zou een bewijs voor mij zijn,
dat mp bezit je werkelijk nog iets waard is."
„Vleistertjel" zeide hij glimlachend, tenvijl hij
haar liefkoozing "beantwoordde. „Verkeer je daar
omtrent dan nog in twijfel? Maar ik hou veel te
veel' van je, dan dat ik je ooit. zou kunnen wan
trouwen. Bovendien zou ik op mijn leeftijd toch wel
een heel eigenaardig figuur maken, indien ik den
ijverzuchtigen echtgenoot wilde spelen."
„Och, spreek me toch .niet van je jaren!" vleide
ze. „Het is immers juist je rijpe mannelijkheid,
waarop ik zoo trotsoh ben.
Hoewel, de plotselinge ontdekking van de tot
voor eenige oogenbiikken onbekende jeugdvriend
schap van zijn verloofde eerst werkelijk een gevoel
van misnoegen in professors gemoed had teweeg
gebracht, was het nu echter in ieder geval aan
Ediths handigheid gelukt, dio ontstemming tot
op de Laatste herinnering te doen verdwijnen.
Nog eenigen tijd keuvelden zij schertsend met
elkander als twee jonge verliefden, toen vroeg
Edith plotseling„En Ingeborg? Zif is niet met
jo meegekomen? Iïeb je haar dan nog nietsi gezegd?
Professor Wallroths juist nog van geluk stralend
gelaat werd opeens somber. „Ik ben je volledige
openhartigheid schuldig, lieve Edit. Ja, ik
heb met mijn dochter gesproken; maar zij hoeft
de mededeeling van mijn. verloving niet met zulk
oen vreugde begroet, als ik het wel verwacht had.
Wij zullen haar den^ tijd moeten laten, .zich aan
de gedachte van nrijn aanstaand huwelijk to ge-
wennon." i
Wordt vervoegd.
