tbapr Courant
BLUE BAUD
De nieuwe Wet.
II
Uer>sch QeAdrncf
Zaterdag 23 October 1926.
69ste Jaargang. No. 7934.
Tweede Blad.
30
Binnenlandsch Nieuws.
Reclames.
Stop die Rheumatiek.
,eu/i .iep in de kamer van den zieke rond, en
het geluid, van zijn voetstappen luisterde
den Tangramen gang van den dood, naar
^tigo Knorven. Hij was opgewonden, ouge-
verstoord, terwijl liet bleeke lichaam daar,
aren booh reeds getold waren, stom neerlag,
het nog een eeuwigheid van leveni voor zien.
i het landhuis begon het d.orp reeds in de
lering in te slapen. Toen Hij voor heb bed
hield hij de oogen gesloten, om de gelaatstrek
en den zieken bloedverwant,, de gelijkheid van
55.0.11, niet met het zijn© t© moeten zien. Hij
Jde slechts toe, en tastte naar den polls van
andero, zijn vingors leidden ais einden van een
d, de veroind.ng tusschen zijn gedachten en het
^endo gewricht, de vreeseluKe vraag van den
le aan den stervende: Hoe lang duurt het nog?
drukte zijn hand op zijn hart: Het sloeg, hij
rterk en gezond, en zeker niet gevoelloos. Maar
unig Iook het hem toe, dat dat uitgeputte wezen
niet sterven wilde. Misschien eerst morgen,
ohien slechts een minuut na middernacht. Dan
bt was alles verloren, dan stierf hij1 onder een
reoht, een nieuwe, zoo juist afgekondigd»
trad morgen in werking, en dan zou deze
wegglijden, ergens heenvallén, in het piet.
keek naar de kl'ok, zij' ging hem te snel, zij
ristte met haar duivelsoh onophoudelijk getik
<n laatsten kostbaren dag. Dan zag hij weer
dood in het bed: daarmee ging het zeer
naam, daar liet men zich door de uren aohter-
de eene ronde na de andere, totdat! de dood
zou komen. Misschien keerde men wel! weer
in hot leven. Dat was rechtvaardig en goed,
r! dacht hij. Onverdraaglijk was hem och-
f spel', do weddenschap, die de dood hier
te sluiten, dit belachelijke schommelen van
d tusschen twee wetten en het dreigende
Foude Mbk tikte zoo snel, dat Lorenz de uur-
r meende te kunnen zien gaan, zooals del main
sprookje het gTas zag groeien.
het venster werd het licht zonder ophou-
weggevraugd. Alleen het sterfbed door op zijn
harde gedraaide paoten kwam niet van zijn
is. Hijzelf was de vertwijfelde jockey in dezen
u-j had den tragen dood gaarne wat wil
len en den getóp van het licht wat willen
aden. Doch hij stond er machteloos tegenover,
pedrukt als in een benauwende droom,
(t breode venster werd nu donker, de nacht
in aantocht; nog slechts Vier uren was het
ernaohtelljk uur verwijderd,
eiz iam stond hij op, stak het licht aan en
zich over het bod. Het lamplicht kleurde
jkbïoeke gezicht in het kussen bruinde mond
rreede lippen zooals de zijne, neus, wenkhr.au-
011hh zag zijn gelijkenis met den stervende;
rorsohrikkebjko verwantschap. Maar deze bloed-
unt, deze stervende was een rijk manNen hij zijn
naam. Lag hij eerst maar in zijn graf, dan zou
mof anders worden, dan zou hij rijk en die daar
diepte heel arm zijn. Maar dan verscheen weer
pook van den nieuwo wet, die aan zulke bloed-
anten geen recht meer op elkander wilde
•om begon hij do kamer op en neer
wpon..
keek hij in het vertrek ernaast, waar één
yedienden waakte en van zijn stool' opstond,
rieke lég onbeweeglijk, ademde en wachtte ge-
ig het einde .af.
er hot venster kwam het misdoen uit den
naar binnen; tusschen de#boomen meende Lo-
giouden voorwerpen te zien schommelen, als
sn verboden -paraijds. Als eeni stralende hel
rte zonder ophouden de voortbewegende uur-
r deze droom en verdoelde zijn geluk, dat in
I
een uiteen dreigde te vallen. Plotseling i
lok, begeleid door de zware nagalmende bas,
■en. Elf uur! Hij stond met zijn knieën tegen
l geleund en liet de muziek van de wegster-
jl'agen aan zich voorbij trekken. Hun marsch
Ie met Tahg, maar hun tergende naklank hield
vyf minuten aan, al som het laatfilt» uur
dag aan te kondigen, de dag1 die hem
jkomst uit de handen zou rukken, fypoedig
iet teeken gegeven; iets wenkte grijnzend door
Msternis heen, het spook van den tijd, dat
eè meer ineenkromp het wenkte met een
*e uniform-mouw, waarin niet eens de knok-
8 arm van den dood stak, maar slechts! het kron-
teeken van een paragraaf.
T.Bi. Maar kon hij zelf niét de arm van den dood
arvan maken: Zou hij hu'peloos toezien, dat het
m zegevierde? Hij lu;si erde in de richting v. n
deur. De tijd .was nu gekomen, de tijd van de
ffddxdige gedachte, die me' gekromde vingers
is lang in het verste hoekje had zitten wachten.
I'ar kropen zijn handen o/er heb bei heen,
toeval pakken en wurgen! daar ligt het,
,n Dtrekkend terneer Of misschien daai
dacht hij, daar boven in de klbk? Hij zag
«ijzers p otbeling in het helle licht in de rondte
Mn zijn vuisten zwaaide, in wilde opgetogen
1, als bood zich nog een heel' andere keuze, en zij
si over don h.Js van den andere naar de
Hij liet haa.r stilstaan,
les verstomde. Lorenz ging de voorkamer bin-
on haalde den bediende. Hij: droeg hen\ op, bij
u7S|
hij zoo juist allé zorgen vet van zich weg-
jchoten en zijn doel daarbij getroffen. On-
Jgen gehik! Hij keek door heb open venster
™Wnen, de bediende was over heb bed gebogen
2J®i8terdo: Lorenz zal in d© 'nabijheid dienen
het duurt hoogstens nog een uur. He'
ins half twaalf Tusschen de struiken knik-
»Fueni eon belachelijke geest toe, met twee in
geslingerde haken als hoofd
ndef
r\St
te gaan zitten, en op alles acht te geven,
r D-xg, hij naar buiten, het park'ineen oogen
Mtond hij in het donker, diep adem te halen,
RB. en beonen. en
len f verwijderde zich en ging met snelle schre-
oon weg- op, het dorp m.
,nHgeen enkel huis was het licht meer op. Hij
V001; den kerktoren stil. De groote wijzerplaat
zilverachtig tusschen de wijzers, die mat
'e, stompe armen op negen en twaalf ston-
uij besteeg den smallon torentrap. Op een
a Platform, waar tusschen de zware stoffige
®e.n groote kast in den muur was inge-
1,.' Hield hij stil. Boven het klokkenhuis was
hn m waar door hij zich heen wrong, zoodat hij
ton on arm©n door de muur naar buiten kon
>erhorim(i £°lk, met de punt op zijn keel gericht,
i hon en de kleine wijzer van de klok, pre-
neüen hem, en daarnaast naderde een breed,
pojatf
ronddraaiend zwaard, dat eveneens, met nog enkele
rukken, een loodrechten doodenden stand wilde in
nemen. Toen gr.eep hij in den laatsten minuut met
beide vuisten toe en omklemde den dikken wijzer.
De scherpe kanten drongen hem in zijn vleesch.
Maai- hij hield hem vast, den ijskouden ijzeren wij
zer; hij voelde dat hij zich in zijn handen wilde be
wegen, een dier, dat zich dood houdt, maar innerlijk
nog leeft, en zich los tracht te wringen,maar hij
wilde den dood van dit dier. Het was geen mensch.
Hij wurgde- het, zelf bijna verstikt door de nauwe
opening in den steenen muur; al zijn spieren waren
tot het uiterste gespannen, en zijn voeten zochten
krampachtig naar een steunpunt: En hij zag niets
meer met zijn gesluierde oogen, zijn gehoor alleen
waakte, en hij was er zeker van, dat zich geen klok
slag meer in het dorp zou doen hooren. Alleen een
kort, regelmatig opspringend tikken was in het hou
ten uitbouwsel, waarop hij lag, te hooren, als het
vertwijfelde steunen van een onderliggende worste
laar. Hij zelf wist niet meer, of hij diep beneden in
oen graf lag, dan wel vol vertrouwen als in een
droom tusschen hemel en aarde zweefde. Maar zijn
arm lag als een grendel voor den tijd, en wilde niets
meer doorlaten, alleen den dood.
Zoo hing Lorenz onbeweeglijk uit den toren, een
eeuwigheid of eon half uur, totdat hij op eenmaal
losliet, en den tijd ontgrendelde, omdat nu wel ge
beurd zou zijn, wat alleen nog gebeuren moest. Hij
trok zijn bloedende hand terug. Dadelijk begon het
in de kast te snorren, en met lange, woedepde klan
ken, als verdeelde donderslagen, rolden de twaalf
9lagen luid den donkeren nacht in, weerkaatsten
dreigend, langer dan anders, zoodat de enkele
slag nauw-elijks te hooren was, die nog onmiddellijk
op de twaalf volgden. Het was namelijk de slag van
het tegegehouden'halve uur, een korte, weer natuur
rijke klank, half een.
Met kracht had Lorenz den wijzer rondgedraaid,
zoodat hij weer den goeden tijd aanwees. Tegen
den muur geleund voélde hij nog de toren tot in
zijn grondvesten trillen en beven.
Toen hij thuis kwam, wachtte de bediende hem
met een ernstig gezicht reeds in den tuin op, en
voerde hem naar den doode, die kort vóór het slaan
van het middernachtelijk uur de eeuwigheid was
ingegaan. Lorenz keek van het witte gezicht van
den afgestorvene naar de oude ,klok, die weer nor
maal tikte. Do bediende had haar blijkbaar na het
slaan van den torenklok weer op gang gebracht.,
?n zette haar gelijk, toen de torenklok één uur
sloeg. Daarbij onderhield hij zich luid met den be
diende in het vertrek er naast, die de al te korte
pauze tusschen de slagen niet bemerkte.
Zoo was het geketende raderwerk van den tijd
wederom in gang gebracht, nadat het te zijnen gun
ste gesproken had. Het bedrog was gelukt, doch al-
een het blinde toeval was bedrogen. v En gebeurde
niet alles' in plaats van een moord?
Ondanks wilde in de volgende dagen zich nog
ien verontrustende gedachte bij hem opdringen, die
»ij het licht van den dag zich onzeker voordeed,
maar in zijn droomen als een afgericht, grauwend
lier op hem toesprong, als-een ijzeren wijzer met
■cherpe klauwen. Uit de wolken begon een gouden
regen op de daken neer te vallen, en Lorenz greep
er in zijn droom door het luik van den toren naar
met beide handen, omdat het niet in zijn nabijheid
neer wilde vallen. Dan zag hij met kinderlijke ver
bazing, hoe het goud berieden geenszins in het niet
viel, want op het plein voor den toren stond een
opgedrongen menigte, die naar boven staarden en
het opvingen, en elk van hen kon er een droppel
van in zijn handen houden waarlijk, zichzelf zag
hij er onder. Met kloppend hart ontwaakte hij. Het
mooie, door het morgenlicht hel beschenen huis,
waaruit de doode reeds was weggedragen, en dat nu
spoedig hem zou toebehooren, verdreef de sombere
droomgedachten en sterkte hem opnieuw met de ze
kerheid der zichtbare dingen.
Het kostte nu niet veel moeite meer om den ge-
erfden rijkdom in ontvangst te nemen. Den tijd, dien
hij kort geleden echter nog zoo in zijn gang had
tegengehouden, zou hij nu "gaarne wat willen ver
snellen. De weinige dagen, waarin de rechterlijke
uitspraak inzake de overschrijving werd voorbereid,
drukten hem neer. Aan het einde der week werd
hij echter van zijnen zwaren last bevrijd en kwam
de dagvaarding om voor het gerecht te verschijnen,
tegelijk met den bediende.
De rechter ontving hem met het vriendelijke ge
zicht, zooals dat bij de behandeling van dergelijke
zaken gebruikelijk is. Hun werd medegedeeld, dat
de erflater bijna, aan de grens van twee burgerlijke
wetten gestorven was. Bij de thans geldende bema
lingen zou mijnheer geen erfgenaam geworden zijn:
gelukkigerwijze was echter de dood voor het ein
digen van den laatsten dag ingetreden, hetwelk door
den bediende aan de politie was verklaard. Alleen
diende deze verklaring nog onder eede te worden af
gelegd. 'Steek uw rechterhand in de hoogte, zei de
rechter tot den bediende, en, voegde hij er lachend
aan toe, het toeval zal bij dit keerpunt nog wel in
meerdere gevallen een rol gespeeld hebben en
zegt u mij na. zei hij tegen den man, die nog steeds
met opgeheven arm wachtte, en dan beëindigde hij
zijn zin: en in de meeste gevallen zal dit toe
val wel kunnen .worden toegeschreven aan het
individu inplaats van aan de algemeenheid. Aldus:
Ik zweer
Lorenz staarde nog steeds naar den arm van den
bediende, die een weinig gezakt was, en bij de eer
ste voorgezegde woorden van den eed weer om
hoog gegaan was, een dikke niets vermoedende naar
boven gekromde stang,, met twee spitse vingers, die
naar boven wezen.
Dan sprong hij onder het slaken van een kreet
op, greep den arm op het laatste moment vast,
zoodat de plechtige woorden den getuige in den
mond bestierven.
En Lorenz keek den zeer verbaasden rechter aan
en breidde tot antwoord alleen zijn armen uit.
Groote hoopen geld schenen uit zijn handen te
vloeien, schenen neer te storten op een groote men-
schcnmenigte, die daardoor hel verlicht werd, tot
dat zijn handen leeg waren.
ST. MAARTEN.
Voor Woensdagavond was uitgeschreven eene al
gemeen© vergadering om te komen tot oprichting
eener vereeniging van het Cefttr. Genootschap voor
Kindervacantiekolonies. «afd. St. Maarten.
De heer A. de Vries, Hoofd der school te Eenigen-
burg, had voor dezen avond de leiding op zich ge
nomen, en begon na opening mot te herinneren aan1
29 Sept. 1925, toen in ditzelfde gebouw een lezing
van Dr. Schmid en mijnheer Bos plaats had gehad,
-esp. over bestrijding t.b.c. en vacantiekolonies, meti
het doel ook alhier eene afdeeling te stichten. Na
dien is hier niet veel meer van gehoord en thans, nu
dat door onze bemoeiing elk ingezetene een convo
catie is uitgereikt, en door de heeren, mot dit werk
belast, al menig lid is verworven, kunnen wij tot op
richting overgaan en tot uiteenzetting van ons werk
overgaan. Daar deze vereeniging voor hier nog
nieuw en onbekend is. heeft spr. een mooie uiteen
zitting hiervan gegeven, waar wij uit aanstippen, dat
het lidmaatschap alsminimum f 0.50 bedraagt, dat
de vereeniging toegankelijk is voor alle gezindten
en de verplichting op de vereeniging rust om alk
zwak kind, hetwelk door het bestuur, na medisch
overleg, voor verpleging wordt aangewezen, moet
worden uitgezonden. Natuurlijk mag hij welke daar
toe in staat is in de kosten bijdragen of deze geheel
voldoen ter oplichting der vereeniging. De kosten
van verpleging gedurende 5 weken bedroeg, volgens
spr. des zomers f 45 a f 46.60 en voor de winterver-
pleging over 5 weken f 22 a f 24. Het verschil in
kosten is te vinden in het feit dat het Centr. Ge
nootschap door Rijk en Provincie geldelijk wordt
res eund en deze lichamen voor zomerverblijf to-
aal f 025 en in wintermaanden f 0.75 per dag en
per kind vergoeden. Hierna behandeling sultuten
en reglement, welke na kleine wijziging werden
goedgekeurd.
Besloten werd 7 bestuursleden te verkiezen en
aan hen toe te voegen oen commissie van advies, be
staande uit 6 dames, dit in verband met kleeding en
andere benoodigdheden bij uitzending.
Nog dient vermeld, dat hot ledental thans reeds
is 101, terwijl de lijst van dB Stroet nog niet was
aangeboden.
Tot bestuursleden werden gekozen de heeren K.
van 't Veer, A. de Vries, W. C. Spoets, J. M. Nieu-
wenhuizen. J. L. Theunis, K. Appel en Jb. 'Scher-
merhorn. Het bestuur zal zichzelf een commissie van
advies kiezen.
Na nog eenige ondergeschikt© besprekingen ging
do tijdelijke voorzitter tot sluiten over, dank bren
gende aan allen welke de gelegenheid hadden open
gesteld om ook hier voor het zwakke kind daad
werkelijk te kunnen optreden.
PETTEN.
Onder begunstiging van niet al te mooi weer, heb
ben de Pe Weners hun kermis dit jaar gevierd. Niet
tegenstaande de vele regen- en hagelbuien, die tel
kens trachten de menschen thuis te doen blijven,
zijn toch zeer velen naar ons dorp opgetrokken, zoo
dat het zeer druk is geworden, wat natuurlijk in de
eerste plaats in de café's tot uiting kwam. Tot laat
in den nacht bleef het gezellig, wat ook wel eenigs-
zins te danken was aan de mooie kermismuziek.
Maandagmiddag hadden voor de schoolkinderen de
jaarlijksche spelletjes plaats, die voor de kinderen
onder veel spanning en voor de ouderen vaak onder
hilariteit verliepen. Het mooie einde was evenwel,
dat na afloop ieder kind een aardig cadeautje mocht
uitzoeken, zoodat ieder met iets naar zijn smaak
naar huis kon gaan.
's Avonds gaf in het Wapen van Petten voor een
dichtbezette zaal Petten's Tooneelgezelschap een
opvoering van „Onder één dak", van Jan Fabricius,
waarmee een groot succes is behaald. In bijzonder
heden omtrent deze uitvoering zullen we niet tre
den, daar dit elders in dit blad wordt gedaan.
Dinsdagmiddag had een harddraverij plaats met
13 paarden, waarbij na spannende ritten de eerste
prijs van f 40.werd gewonnen door Zwarte Bles
van K. Nottelman, de 2e prijs f25, door Claura van
gebrs. Koning, de 3e prijs f10 door Groote Vos van
P. de Boer, de 4e-prijs f5, door Dina van M. Breed,
terwijl een troostprijs, bestaande uit een kunstvoor
werp, werd toegewezen aan Snuitje, van A. Nottel
man.
Dinsdagavond om negen uur werd bet vuurwerk
ontstoken, wat weer heel wat menschen op de been
bracht, die luide hun enthousiasme lieten blijken,
daar het évenals vorige jaren weer schitterend slaag
de. Na afloop hiervan gingen velen naar café Breed,
waar gemaskerd bal werd gehouden. Een 26-tal
deelnemers had zich opgegeven. Heel mooie oostu-
mes waren te bewonderen, en ook houding en ma
nieren van velen waren keurig in orde. De jury
meende de prijzen, bestaande uit luxe voorwerpen,
te moeten toekennen aan: Nar, Sneeuwbal, Duivel,
Cupido, Russische Danseres, Heks, Creoline, Welte
rusten (groep).
In hetzelfde café trad Maandag en Dinsdag het
duo Les Divances op, over welker prestaties echter
de meeningen zeer uiteenliepen.
Woensdagmiddag had in het café van den heer
Van der Oort nog een biljartwedstrijd plaats, waar
aan door 32 personen werd deelgenomen. De prijzen
bestonden uit taarten, wijn en sigaren. Daar er een
handicapwedstrijd werd gehouden, waren er span
nende partijen te aanschouwen. De prijzen werden
gewonnen door de heeren Jo Brouwer, J. Vriendjes,
J. Eriks, A. Jongbloed en J. Kossen.
Zoo is onze kermis weer achter den rug en met
volle tevredenheid kunnen we er op terug zien,
daar alles zeer gezellig en zonder eenige wanklank
is verloopen.
VRACHTVERLAGINGN.
Met ingang van 1 November 1926 zal op de tram
wegen Alkmaar-Schagen, Egmond-Alkmaar-Bergen^
v. Èwijcksluiis-Sc'hagen, Hioorn-Bovenkarspel Gr.,
K wad ij k- Bdam- Vo le ndam en SchagenrWo gmim
IV, een nieuw tarief worden ingevoerd voor het ver
voer van goederen, vee, enz., waardoor voorna
melijk voor zendingen van méér dan 5000 Kg. op één
wagen de vrachtprijzen voor vrachtgoed aanzien
lijk worden verlaagd.
Het minimum van de vracht per zending is terug
gebracht van f 0.20 op f 0.15; overigen® zijn de ver
lagingen grooter, dus de vrachtprijzen lager, naar
mate er meer goederen in een wagen zijn geladen.
Zoo kost thans het vervoer van een zending ijzer
waren, in een gesloten wagen, over een afstand van
15 K.M.:
indien dé zending 5.000 K.G. weegt: f 11.—,
indien de zending 10.000 K.G. weegt: f 22.
indien de zending 15.000 K.G. weegt f 33.
terwijl, na 1 November 1926, deze prijzen zullen be
dragen f 10.voor 5000 Kg.,i f 18.voor 10.000 Kg.
en f 25.50 voor 15000 Kg.
Deze beide laatste prijzen wprden echter alleen
dan in rekening gebracht, indien de zending in: één
wagen is geladen. Was b.v. de zending van 10.000 Kg.
gaeladen in 2 wagens, ieder van 5.000 Kg., dan zou de
vracht bedragen f 20.voor die beide wagens, dus
f 2.meer.
Voor een afstand van 30 K.M. bedraagt thans de
vracht voor goederen bij wagenlading, vervoerd in
gesloten wagens f 0.32 per 100 Kg., ongeacht of de in
een wagen geladen hoeveelheid 5000 Kg. of 10000 Kg.
of 15000 Kg. bedraagt. Na de invoering van het nieu
we tarief bedraagt deze vracht:
Voor zendingen van ten minste:
5.000 K.G. per wagen f 0.31 per 100 K.G.
10.000 K.G. per wagen f 0.28 per 100 K.G.
15 000 K G. per wagen f 0.26 per 100 K.G.
Uit het vorenstaande blijkt dus duidelijk] dat het
voor den afzender van het grootste belang is, dat hij
zooveel mogelijk goederen in of op een wagen laadt
en dat, in vele gevallen, de afzender het in zijne
hand heeft, te profiteeren van de laagste vracht.
- 'T ZAND.
Do bouw van een verplaatsbare keet voor de
Zuiderzeewerken te We s terland op_ Wie ringen, is
na inschrijving gegund aan P. Tuin, alhier.
Verwaarloos nimmer die geringste aanval van
rheumatiek. Die kan u maandenlang pijn en onge
mak kosten. Ofschoon weinig menschen bij voch
tig ot koud weer geheel van rheumatiek bevrijd
blijven, behoeft deze kwaal nieo die kwelling te
zijn, afe het geval is. De oorzaak is gewoonlijk
urinezuur, en zooals bekend, 'is 'h«et de taak der
nieren om dit urinezuur en andere schadelijke be-
standdeelen uit jhet bloed te filtreeren. Men kan
derhalve in het algemeen zeggen, dat men bevrijd
kan blijven van rheumatiek, als de nieren gezond
en geregeld werken.
Blij1 slécht weer en na een gevatte koude, öt als
ongewone inspanning de nieren verzwakt heeft,
is derhalve de eenige veilige weg om de werking
dezer allerbelangrijkste organen te versterken Da r
voor wordt geen middel stekker aan bet Men dan
Fosteris Rugpijn Nieren Pillen, want tgnzü «1©
nieren gezond zijn en goed werken, he >t gij kan,
niet van rheumatiek verschoond te blijven. Verzuim
geen kostbare tijd. Neem Fosteris 'Pillen zoodra
gij de minste rheumatische pijn voet; wek do tra.ro
nieren op en versterk ze, en bevrijd u zoodoende
van nierversoliijnseicn als riigpijn, spit, ischias,
rheumatiek en die ellendige urmestoornissen.
Verkrijgbaar (in giasverpakking met geel etiket
Iét hier vooral op) bij apotheken en drogis
ten a f 1.75 per flacon.