SchagerCourant
I
Het Eerste Pan«Europa«Congres
in Weenen.
Raad Petten.
Tweede Blad.
Gemengd Nieuws.
t %<!-'.
Pan-Europa.
Donderdag 28 October 1926.
69ste Jaargang. No. 7937.
M
aai
EEN WAARSCHUWING TEGEN SPORTOVER-
iRIJVING. i
Op den rljksparilidag van de Duitscho Volkspartij
te Keulen heeft minister Stresemann, sprekende
tover do blnneulandsche politieke quaestios, o.a. «er-
jop gewezpn, dat de partij, zelfs op gevaar af» aan
populariteit bij de «groote massa te verliezen; do voor
keur moet geven aan de geestolijke ontwikkeling
boven do lichamelijke. Strosomann verklaarde na
drukkelijk. dat het. geestelijke «lemont togenovor de
aport. niet vorder mag terugwijken zooals thans het
geval Is. Wij zijh vrienden van elke lichamelijke
tri living, maar zooals tolocht ook op den katholie
kendag gezegd ist kan de aristocratie des geostes
piot vorvangen worden door die van ..den biceps".
Waaraan do minister oen lernstigo waarschuwing
toovoogdo togen overdrijving.
In een artikol «in do „Frankf. Ztg." gaat <lr. v.
Ltiwi» hiorop door en constateert, dat het tijd wordt
om zoo van zelf sprekende zaken bij deti Juiflten
naam te noemen. De overdrijving In de sport, zoo
schrijft hij,- heeft reeds ftólaehelijke vormen aange
nomen. „Wij hebben geen «{inleiding om heet voor
beeld van andere volken te volgen' en do helden van
de sportprestaties als de hecroen van de natie to ver
héérlijken". Harmonie moet er zijn, geen eenzijdige
overdrijving.
„Waaraan is hot te wijten", vraagt de schrijver,
„dat het opgroeiend geslacht een afkeer heeft van
geestelijke ontwikkeling? Waarom is er gebrek aan
bruikbaar jong personeel voor zoo vele beroepen,
welke geen openbare beroemdheid beloven, maar
ilechts" innerlijke bevrediging en -een bescheiden
.staan? Waarom vermindert het wetenschappelijk
junnen van de studeerende jeugd zoo bedenkelijk,
Jat in kringen derhoogleeraren de grootste bezorgd
heid heerscht?"
Niet uitsluitend wil dr. Lüwis de verklaring zoe
ken in hartstocht voor de sport en in zucht naar ge
not; imaar een feit noemt hij het toch, dat breede
kringen van hot Duitscho volk hun genoegens en
■hun verstrooiing .slechts in een, en dan tnog meestal
passieve, deolneming aan sport zoeken. Daartegen
heeft minister Stresemann ziolj gekeerd, wien het.
als 'leider van de buitenlandsche politiek; zeker niet
ontgaan zal zijn, dat het Duitsche volk met zijn
sporioverdrijving goed op weg is zijn geestelijken
invloed in de wereld te verminderen. ,.Uit den mond
van Duitschers, die in het buitenland wonen, hoo-
ren wij do aanmaning toch het geloof te laten varen
als zouden Duitsche wetenschap en Duitsche tech
niek een onaantastbaarmonopolie zijn."
Minister Stresemann, zoo besluit dr. v. Löwis, was
als partijleider zeker van den bijval van zijn vrien
den. Maar imen moet, hopen, dat. hij ook den noodi-
gen steun zal vinden, wanneer bij in andere kringen
een zelfde taal zal .voeren. In toenemenden omvang
worden de openbare middelen ter beschikking ge
steld van sportieve doeleinden daartegenover
komt, de geestelijke sfeer te kort. Men imag daden
verwachten na de woorden te Keulen."
„NIEMAND WIL HEM TERUG".
In het socialistische blad „Vorwarts" was er
gewezen, dat geen enkel orgaan 'der rechtsche par
tijen het voor een terugkeer van ex-keizer Wilhelm
naar Duitschland had opgenomen. Dienaangaande
merkt thans de „Taglischo Rundschau", een blad
dat het dan eens met, do Duitsch-nationalen, dan
weer met de Volkspartij houdt en dat zeker van re
•publikeinsche smetten vr.ij is, -het volgende op:
„Er is wel bijna geen -monarchist in Duitschland
die niet voelt, dat Wilhelm II de kroon niet meer
kan dragen. Om 'slechts twee feiten te noemen, die
het diepst/ in de ziel branden: Wilhelm II wilde zijn
eigen chef, van den generaled staf zijn en toen ons
uur aan de Marne sloeg, was hij ér. niet. Hij luister
de meestal slechts naar zich zelf, zelden naar goede
raadgevers, maar toen in November 1918 hij naar
de stem van zijn eigen koninklijk innerlijk had
moeten luisteren, luisterde hij naar anderen, ver
liet het leger en zocht in Holland zijn toevlucht.
„Groot is zeker ook de schuld van het volk dat
niet te rechter tijd zich zijn medebeslissingsrecht
[wist te verzekeren maar voor Wilhelm II geldt het
j,woord, dat een kroon die op dergelijke wijze verlo
ren ging. niet meer door den drager er van kan
[worden opgezet.
1 „Wanneer de tegenwoordige raadgevers van Wil
helm II hem van de stemming van -het Duitsche
volk niet voldoende op de hoogte houden, dan moet
de pers er voor zorgen, dat de keizer, wordt ingelicht.
Als Wilhelm II, na lange jaren, in rustige tijden, als
gewoon privaat persoon naar Duitschland wenscht
terug te keeren, dan zal die terugkeer hem niet
worden belet. Als keizer echter, die een recht wil
laten gelden op de kroon „wiil ihn niemand", wil
niemand hem die naar een gekroond hoofd in
Duitschlad verlangt."
Het Berl..Tagehl. voegt er nog aan toe:
Arme Wilhelm! Erger had geen geheten demo
craat het kunnen zeggen, dat hij eens en voor ai
uitgespeeld is. De opmerking dat het Duitsche volk
„zich niet te rechter tijd zijn medebeslissingsrecht
wist. te verzekeren", .is zer juist. Maar daarin werd
het helaas door de toenmalige vrienden der „Tüg-
Uchen Rundschau" verhinderd.
EEN BLOE3DBAD.
Volgens de „Chicago Tribune" moot eon treffen
van gewapende Indianen met rogeoringstroopen aan
de spoorlijn Tepic-Mazatulan In Mexico, tot oen
goweldig bloedbad gelold hebben. Po Indianen,' 000
man sterk, hadden een overval. In den zin op een
tapreatajein, om do bagagewagens te (plunderen en
do passagiers to berooven. De bende werd echter
door eon troepenafdeeling verrast on er ontwikkelde
lloh een regelmatig gevecht, dat, acht uur en mot
Ion torugtocht der Indianen naar de bergen, ein-
Uo megeeringstroepon haddon 140 dooden to l>e-
Buren De verliezen der Indianen zijn onbekend.
EEN ZESVOUDIGE MOORD.
.Te. Morton. in den Staat Ohio, V. St., is een ver
bluffende misdaad gepleegd. Zekere W. O. Potter,
tot voor eenigen tijd officier van justitie, die vroe
ger ook senator van Ohio was geweest, had zlin
vrouw van 56 jaar en,,zijn dochter van 16 in hun
slaap met een zwarën. pook de hersens verbrijzeld.
Toen begaf de man zlpji naar dó kamer waar zijn
getrouwde dochter sli,ép. Ook zij word afgemaakt,
évenals haai twee nog heel jonge kinderen: het
eene was (Irie'jaar, het andere zes weken.
Toen ging de krankzinnige naar een diepen wa
terput, en liet zich daarin vallen mte het hoofd
vooruit. Men heeft zijn lijk gevonden.
Vermoedelijk hebben de ontzetting uit zijn ambt
on geldelijke verliezen tengevolge van den orkaan
«n Miami, hem tot zijn toestand van verbijstering
Böbracht.
De Avondvergadering.
I.
Hoe Kerenski er uitzog? Iets of wat lijdend; was
bleek, mager en bezorgd. Als bij sprak werden zij
ne wangen vluchtig rood gekleurd, maar zijn slem
is iiiog scherp en beslist. Zijne -oogen echter staar
dol' en moe. Eéns schittorden ze van «talen wils
kracht, van geestdrift, welke weerklank vond in de
kl-oton van hol. volk van Rusland1,- dat hij óens ge
heel in de hand gehad heeft.
Rusland ln 1917.... de diktator komtl Vlaggen
overal, eindeloos veel vlaggen, militairen welke zich
losgemaakt hebben uit'do discipline, geestdriftige
uitroopen van het volk -dat geen druk, igoon hand
meor voelt, trompetgeschal en.-het onophoudelijk go-
zang van rovolutionnaire liedoren. Temidden hier
van «tnat do kalme, eenvoudig «ckieede man, in de
Engolscho khaki-unlform: Kerenski! Hij, de opper
bevelhebber en ministerpresident, trekt oen© stad
binnen. Wild joelt en schreeuwt do massa door tal
kaar. Bereden, militie rijdt door hot volk hoen, om
de unpdiringoiidon terug te houden.
v.Wij willen hem zien, onzen lieveling, «dat kar.
men ons niet weigeren".
Daar verschijnt hij. Iloeral Bevrijder! Rodderl De-
zo man werd door zijn volk evenzeer verafgood als
Mussolini heden door hot ItaÜoansche volk. Volk is
volk on is overal hetzelfde. Vandaag biedt «het gun
sten aan oenen staatsman, welke morgen reeds
weer vervloekt wordt. Kerenski hoeft dat aan zijn
eigen persoon ondervonden. Verguisd, bespot, lee.ft
de vroegere diktator, een schaduw van zijne eigen
persoonlijkheid, als journalist in Parijs. Hij wil niet
lang dn «Weenen blijven. A-ll-een wil hij zeggen -dat de
Russische democraten don Duitschen en Oostcnrijk-
schen politieke broeders sympathie toedragen en
dat niet enkel de tsaristische of de bolsjewistische
partijen Duitschland welgezind zijn. De Russische
republikeinen zijn de oprechte vrienden van Duitsch
land en zoo zijne regeering -in 1919 te Versailles ver
tegenwoordigt geweest ware, idan zou Rusland het
praktisch bewijs hiervoor hebben kunnen leveren.
Dan zou het verdrag van Versailles anders uitge
vallen zijn.
Hij voelt zich van oudsher de verdediger van on
derdrukte volkaren, heeft steeds de zelfbesturing der
met-Russische volken voorgestaan, wilde het Pool-
sche rijk in zijne drie deelen weer hersteliênv de
Esthen, Letten en- Litauers hunne rechten hergeven.
Elk volk heeft recht op vrijheid en ontwikkeling
ook zijn Russisch volk. Ilij hoopt dat de" 'Baltischc
landen zich maatschappelijk of politiek weer 'bij ihei
toekomstige democratische Rusland zullen aanslui
ten, waarin hij blijft gelooven en hij gelooft dat hei
hen veel nut zal aanbrengen.
De Russische democratie zal en niet aan denken
de Baltische landen met geweld van wapenen te
willen «heroveren. Hij gelooft -ook niet dat de bolsje
wisten de roode -troepen, in deze -landen zullen ko
men, want Sovjet-Rusland is inT, geheel niet. in
staat eene veroveringspolitiek te voeren. Onzin is
het, wanneer men beweren wil dat do sovjetregee-
ring de imperialistische politiék voortzet van het
Tsarisme. Hij ziet geen heil in vredesverdragen en
zekerheidsstellingen met de Sovjetregeering. De
Bolsjewisten kennen geen eerbied en houden de
verdragen niet voor heilig, ze zullen elk verdrag
mot voeten treden, zoodra hen dat loonend voor
komt Zoo denk ik ook over het Russisch-Lit.hausch
verdrag. Of hij gelooft aan eene verandering van
het politieke systeem an Rusland? Ja, rotsvast.
Daaromtrent denkt hij optimistisch. De communis
tische -partij is gespleten, het systeem is ziek en
kraakt in alle voegen. De ontevredenheid onder hot
volk is -ongetwijfeld groot. De «partij kan niet meer
eensgezind worden. De crisis is gekomen en duurt
voort«tot de ommekeer. Men heeft gelachen over
het optimisme van ,ons, emigranten en onze voor
spellingen bespot. En toch: de omwenteling zal ko
men en, zooals alle revoluties, verrassend, plotseling
De «oneenigheid in de partij en alles wat wij daar
buiten nog zien in Rusland, zijn 't begin der veran
dering. In hot -buitenland verliest Sovjet eiken dag
krediet. Jozef Wirth. de man van het Rapallo-ver-
drag, keert zich steods meer naar het Westen.
Duitschland's aansluiting bij den Volkenbond, het
Du-itsch-Fransche naderkomen tot elkaar beteeke-
nen eene verandering in Duitschland's buitenland-
sche'poldtiek, welke wij -emigranten met de grootste
belangstelling aanzien. Op de vraag wien hij van de
bolsjewistische leiders persoonlijk gekend heeft,
antwoordt hij: „Niemand. Ik heb Lcnin slechts
ééns in mijn leven vluchtig gesproken. ;Wij komen
uit dezelfde stad. Mijn vader was directeur van het
gymnasium in Simbirsk, dat ook door Lenin be
zocht. werd. Hij was twaalf jaar ouder dan ik, zoo
dat we als kinderen peen v-oeling inef. elkaar had
den. Toen ging hij naar 'het buitenland, ik verloor
hem uit het oog. Wij hebben elkaar op -de barrica
den voor het eerst weergezien. Op den dag -der «oor
logsverklaring was ik op een schip op de Wolga,
waar ik zijne zuster ontmoette. Deze -oorlog zal uw
broede rweer naar Rusland terugbrengen, zei-de dk
tot haar. Den- «beroemden Kamenew heb ik eens ver
dedigd 'bij eon politiek proces. Anders- -ken ik nie
mand van de bolsjewisten."
Dit «kugev gesprek wist de gevallen volksheld nog
te voeren, terwijl we ha de thee in .het raadhuis eens
gingen kijken wie er aan de verschillende tafeltjes
zaten na te praten
En Karin .Michaolis? Do levendige, gezellige, mol
lige persoonlijkheid, met 'haar grljiskrullond loeuwon-
kapsol, kijkt helaas wat erg scheel, -daarom 1» het
moeilijk to we-ton wie ze precies aanziet, terwijl ze
hare beweringen houdt: „Pan-Europa, dui ts nog
eens wat! Ik begrijp niet dat de mensclien or nu -pas
op gekomen zijn: Mij lijkt het wel hot natuurlijkste
ter wereld. Bij ons in de Noordelijke landen ls do
beweging nog betrekkelijk weinig bekend t— maar
als ik thuis kom, dan zal i-k er wel geducht' do
trom voor rooron. Als er tegenkanting komt hin
dert dat «heeiemaal niet. Hot vóór on togen, |de Üo-
batton (maakt alle denkbeelden pas goed rijp. Bran-
dos «moet mij helpen, als ik hot alléén niet af kan.
Do zoon van Ibsen is bij «ons al lid geworden van
Pan-Europa. Maar we mooten do praktijk nog orin
brengen. Veel moet veranderen. Invoerrechten! Wat
is dat voor een- onding 1 Dat «begrijp ik niet. I)at is
net zoo iets als 'bij mij thuis, waar de bewoners van
het kleine eiland, waarop ik woon; -weigeren eene
brug te «bouwen naar het vasteland en liever met «de
pont overgezet worden, waarschijnlijk omdat die
paar schippers geld willen verdienen. Voo-r het al
gemeen belang zou het toch anders beter zijn! Waar
om dan «die overlast? Het nationaliteitsgevoel is
schuld, de taal! Iedereen wil zichzelf handhaven. Ik
breek geen lans voor Esperanto, tmen moest do kin
deren der verschillende landen en falen, zoodra zo
spreken kunnen, op een onbewoond' en afgelego.n
eiland brengen. Daar zouden ze eene nieuwe taal on
der -elkaar uitvinden on dat zou de juiste Europee-
Van de vele (berichten dat Europa zelf een
verbond tot samenwerking en cultureele
eenheid sluiten wil, is de Pan-Europeesche
Unie de meest héteekenende- Zij zal er ze
ker toe büdragen den volken een betere
toekomst te bezorgen.
-sche taal worden. 'Die moet dan gesproken worden
en alle wrijving onder de volken zal opgehouden zijn
Utopie? Wel mogelijk 1 Maar dat hindert niets.
Overdrijving verwekt tegenspraak* en in den strijd
worden nieuwe ideeën geboren. Ik ben als strijdster
ter woreld gekomen en ben blij in de gelederen te
mogen van -hen die voor Pan-Europa «te velde trek
ken." i
Zoo is het tusschen de congresuren dn. '«s Avonds
hebben weer vele eminente personen het woord. Ik
had mij nu vooraan, -op do dordo rij, eene «plaats
weten to veróveron, zoodat ik do sprekers beter dn
de oogon kon kijken. Graaf Coudcnhovo-Kalergi
luidt; met heb rinkelend kleine «klokje, de vergade
ring woeir in en zet ons dadel lik midden in Europa.
„Gisteren was hot een slagveld", zegt. bij, morgen
hoopt hij. dat het eon Statenbond zal zijn. Bravo,
wordt er geroepen. Als idee is het oud, in de prak
tijk is -hot nooit tot stand gekomen. Maar de techniek
ls nu allerwoge vooruitgegaan. Stoomschepon 'bren-
gon ons in unkelo dagen naar Amerika, spoorwegen
in luttele weken tot in bot hart van Azië, imon
vlieegt in oen dag naar Afrika. Teohnisch is do weg
bereid. iZalnu Europa meegaan met haren tijd of
vermolmen? Als hot niet gelukt «haar tempo naar do
verkeerstechniek «te «richten, zal er weer oope cata-
atrophe geboren worden. Men moest zich afgezanten
kiezen, welko iedere maand in Washington konden
samenkomen. Men kan zich lateer eene «hoofdstad kie
zen, waar do flnancieele en handelsaangeleg.enheden
besproken worden. 'Engeland «kan nog niet mee
doen:, daar het met zijne «koloniën rekening moe
houden, en Rusland is d-oo-r Aziatische «politieke aan
gelegenheden niet in staat toe «te treden. Toch ia
dit congres een mijl-paal op den weg naar «het doel:
Statenbond, niet bondsstaat. Wie niet Pan-Enro-
peaan is, is anti-Europeaan, wie nie/ meedoet, is te
gen, ook de passieve. Wij: moeten hieromtrent geen
neutraliteit kennep.
Wie gekozen" heeffc, heeft beslist. Het ïff mor een
strijd tegen de «tampizimiig.li-eidMen moet niet
wensohen, niet hopen, niet verlangen, maar men
moed willen. Mo«ed, offervaardigheid 1 Uit heroïs
me wordt «de ovieonvinmng gekozen. Zoo ligt Burop;
als «een groote gemeenschap ldfaar. Heb zal -worden
df oorlog, waarna, «een nieuwe uitputting volgt,
zegenrijke vrede in Pan-Europa. Eindeloos ge-
Politie, de Griek, spreekt in mooi Fransoh en alegc.
dat de Volkenbond, in plaats van Pan-Europa to
schaden, dit tot zeer veel 'voordeel zal strekken.
Locara-o is mogelijk. Er ontbreekt alleen de naam
Europa, aan. Men moet de Europeesohe gevaren
goed in de oogen zien. Do Volkenbond kan uit der
brand geholpen worden door Pan-Europa. Reeds i>
men 'het voorwerp geworden van het sarcasme der
Aziatische vólkern. Van Pan-Europa verwacht hi;
Zuivering on inviloeiiDg van nieuwe kracht.
Telegrammen worden voorgelezen, o.a. van senar
tor Lêorza uit Italië, welke 2iioh vetrontsohiiXdigh
dat hij weggebleven ia, maar hij zendt de hartelijk
ste groeten., Uit Chili werd een telegram gezonden
uit New York, va» de CarnGgie-corporatie, uit Noor
wegen van de Onpolitieke Vereeniging v. d. Volken
bond, van Mr. Amery, staatssecretaris der Engel
,sche koloniën, uit Lettland, uit de universifceitei'
van Chicago en Tokio en anderen. Czecho^SJowa-
kije sprak door den vroegeren Staatskanselier Dr.
'Renner, telegrafisch: Van dje velie berichten, dat
Europa Zelf een verbond tot samenwerking en oul1-
roeïe eenheid sluiten wil, is de Pan-Europeesohc
Unie de meest beteekenande. Zij' zal er zeker toe
bijdragen den1 volken een betere toekomst 'te bezor
gen. (Luidabijvalsbekugingen)
De Fransohe minister van buitenlandsche zaken
Rriand, had! den Fraaschen g-ozant opgedragen, uit
zijnen naam het «congres zijne sympathie te .betui
gen- en geluk' te w-ehschen,
Dr. Rudolf Goildsoheid, uit Weenen, houdt een
redevoering van bij'iia een uur, waarin hij zegt, dat
de groote plicht van onzen tijd is: een federatie!
Europa in do lijst van den Volkenbond gevat en
dat Europa' zijh oude cultuur- prijsgaf aan den on
dergang, toen het verzuimde haar nog te rechter
tijd te redden dr,or aanéénsluiting. Het idéé „de
V ereenigde Staten van Europa" verscheen reeds
voor enkele tientallen van jaren als ideaal program
ma en heden ten dage beginnen regeeronae staats
lieden zich te interesseeren voor Europa's aanéén
sluiting. De vredes-denkbeelTden worden nu niet-
meer met geringschatting terugjgewezen. Een be
wijs hiervoor wordt geleverd dootr de wereld-staat-
'huishoudkundige bijeenkomst yan den Volkenbond,
D e spreker (toonde toen aan; welke een onhoudbare
toestand het was, «dat Amerika zich zichtbaar van
Europa afwendde, 'om niet in de Europeoscliei
twisten betrokken de worden. Hij Zegt: Moeben wij;
Europeanen, hieti'niet als eene schande ondervinden
«dat men het Europeesohe probleem met hetzelfde
onbehagen en 'pessimisme behandelt als vroeger
Midden- en West-Europa liet Balkanprol doem Eu
ropa ais buskruitvat der wereld. Coudenliovc heeft
de kristallisatie van wen vwoenigd Europa, ortn Du -
ropa, dat aiiet door do rivaliteit dezer groote sba^
ton tot oen vijandelijke legerplaats gebruikt en ge
spleten wordt, maar dat alle landen van haar we
relddeel' vredelievend voreonigon wil', vódr alles Rus
land, want zonder eon staatkundig versterkt Rus
land is jgoen gezond Europa, denkbaar, dat staat
kundig iets tot «tand kan brengen. (Levendige in
stemming). Hoe kan een vorceniging mogelijk zijm,
alle de groote staten niet een nogin maken P Do
volken van Europa kunnen met tegelijkertijd den
Oorlog voorbereiden en den vrede willen organisee-
ren. Eén van beiden, of de zelfmoord «onzer be
schaving is' niet af te wenden. Is de Pan-Kuropee-
sohe beweging; sterk genoeg geworden, don zuilen
ook de oplossingen voor het Pan-Europeesche pro»
bleom gevonden worden. De menschheid heeft ten
slotte nog alle problemen opgelost, «die zij juist heeft
ingezien. Daarom: sticht Pan-Europa. Pan-Europa
moet mogelijk zijn, omdat het noodig is. (Levendig,
.lang-atuinou-dend applaus).
Wordt vervolgd.
zich daarom reeds de grootste verdienste der \yereld
verworven, met Zijn kruistocht voor Pan-Europa,
(doordat hij don kamp voor de Veroenigde Staten
van Eurepa doorzet. De spreker verwijst in dit
verband naar! de schitterende voorbeelden, ook voor-
,'gang'era van liet interaatioaifiJio vredeswerk: Alfred
II. Friod en Borbha v. Biibbnor. Zekerlijk worden er
bergen van moeilijk heden «opgeworpen. Maar wanen
de talrijke wonderwerken dor techniek soms een kin
derspel en moost er niet voel voll>raeht worden,
wat onmogelijk scheen, om do gohoolle wereld door
één spoorwegnet te verbinden r Wat dab betreft,
kunnen d«a politici jjcoren van de technici I De spre
ker zegt dan, onder voel' bij valsbetuigijigen, dat er
overal tot' wanhoop gebrachte, massa's tegenover
elkaar staan on heb niet moor dan natuurlijk ia,
dat wanhopige® tot gewelddadigheden overgaan.
(Mensclien, welke lieven onder omstandigheden, die
«hen tot wanhoop «drij'voüi latan Zich niet meer Op
voeden. Met do bovrediging van Europa wordt ae
voornaamst-o «tap gedaan tot lievTodigim; dor we
reld "Pan-Europa zal' voel spoediger, vredig wordon
dan het verscheurde Europa. De gewichtigs te factor
Voor do eensgezi ndheid van Europa is de staathuis
houdkundige vorzoknrdhoid van don vrede, dozo
moet «echter vóór alles de fdaatirundige verzekerd
heid «zijn van den mensch. Wij' moeten bekennen
dati het hiet voldoende is, enkel' met handelsgoede
ren economisch! ocm te gaan, maar ook met het men-
scheliük materiaal moeten we Zuinig: omgaan. Daar
we do menKohcn-eoonomio Zoo veiWaarlioozen, ^wil^
len we niet toegeven dat do, menschen-uitbuiting
don vrede bedreigt en do eenheid van Europa onder
mijnt. Slechts inx eon verscheurd Europa kunnen
middiolfeouweoho roactionnai.Ve| uitwassen een rol sjve-
len en polTitiek sterk blijven. (Stormachtige instem
ming). Wat wij hot dringendst behoeven is, tna
het poRtieke Locarno, oen staathuishoudkundig Do-
oarno. (Inötomming)., Frankrijk, Duitschln.ud nn
Eng-oland moeten de, in Looarno begonnen politiek,
voootzottanu opdat humw naneomil,uiting wordt toé
Maandagavond vcrp;aderdG de Raad in spoed-
elschcndo verfcadcrinK.
ToRonwoordig alle leden, met «uitzondering van
den heer Koopman.
Do voorzitter opent de vergadering De notulen
der vorige Vergadering worden onderdankzegging
goedgekeurd.
In verband «met de notulen deelt do voorzitter me-
do, dat «kalkbries -eon host middel 1» vour «wegbehar-
ding on er voldoondo voorraad ia. De lovering ge
schiedt door Mol.
D«e «hoor.Blom vratigt, of do schuit van. Mol is op
gemeten.
Do voorzitter zegt, van do vorige wel, dozo niet.
Tusschen de «hoeren Timmerman en Blom bestaat
verschil over den inhoud, waai- do een «denkt 18 ion
en do andere minder.
De voorzitter stelt de voordeelen van 'kalkbries in
«het licht.
Ingekomen stukken.
Goedkeuring wijziging begrooting 1924,van (Ged.
Staten.
Een rapport van de commissie -uit de vereeniging
van Nederlandsche Gemeenten, -inzake huurproble-
men. V-oor kennisgeving aangenomen.
Begrooting 1026,
i
Ingekomen ia een afschrift van «het Koninklijk «be
sluit, waarbij 'het beroep op de Kroon inzake goed
keuring van «de begrooting 1926 niet ontvankelijk is
verklaard, w«egena te late inzending. Gcd. Siaten
handhaven «hun bezwaar en verzoeken dringend de
begroeting, alsnog te wijzigen, ml. heffing van 100 op
centen op de Rijksinkomstenbelastimg en een plaat
selijke inkomstenbelasting van 6 ipct, van het belast
baar inkomen. Voorts vaste leening f 14000 al -te
lossen in .7 jaren en f 2000 uittrekken voor subsidie
van Rijk en «Provincie.
De voorzitter deelt «het ingekomen schrijven inedo,
'floch de brief van Ged. Staten. 18 Mei, werd ontvau-
genen het beroepschrift 11 Juni <La.v. werd verzon
den.
De thee? Blom vindt annexeeren bij de -Zijpe de
beste oplossing en stelt de vraag, of Petten dat zelf
niet vragen moet. -Terugzenden geeft 'niet en bot
voorstel aannemen kan volgens spreker ook niet.
De heer Timmerman vraagt, of een adres tot an
nexatie reeds is behandeld.
De voorzitter zegtv alle verslagen .be «hebben nage
gaan, doch er is niets van gebleken.
De heer Blom meent, dat de leden van Ged. Sta
ten aheer moeten worden ingelicht en audiëntie bij
Gd. Staten «moet worden aangevraagd.
De voorzitter zegt, dat Ged. Staten verlangden on
verwijlde bijeenroeping van den Raad lot wijziging
der, begroeting.
De heer Nottelman vraagt haar de notulen van de
vergadering waarin de vorige brief behandeld is.
De voorzitter zegt, dat die brief eensluidend is met
den eerste en lees de daarop betrekking hebbende,
notulen voor.
De «hoer Timmerman vraagt, of er tusschen de
beide «brieven geen vergadering is geweest.
Do voorzitter zegt van niet.
Verschillende sprekers meonen, dat de in «het laat
ste schrijven aangehaalde omtrent de data van
vroegere hrieven niet juist «is. Een nota van opmer
kingen op 10 Maart en weer een op 12 Maart wordt
niet mogelijk geacht.
De voorzitter leest verschillende brieven voor en
acht audinëtie bij Ged. Staten ook bet beste.
De heer De -Graaff zegt, dat de nu ontvangen brief
niet kan verwijzen naar de opmerkingen van 10
Maart.
De voorzitter zegt, dat nu blijkt dat 'de aangehaal
de datum van 12 Maart abuis is en 12 Mei moet zijn.
De «beschikking van Ged. Staten tot onthouding, der
goedkeuring is aan de Kroon opgezonden.
De beer Van der Vlies merkt op; dat de belasting
te hoog wordt.
De heer Blom wenscht te schrijven,- dat de Raad
zich er niet mede kan vereenigen en wel aan Ged-
Staten en aan de 'heeren Mie-hels en Kooijman.
De voorzitter gelooft «dat het beste zal zijn de bo-
grooting in den geest van Ged. Staten te wijzigen.
De beer Blom. zegt, wij kunnen het. niet doen.
De voorzitter acht ook gewenscht een onderhoud'
aan to vragen. De druk die Ged. Staten toepassen,
wordt te zwaar.
De heer Blom vraagt, wat bet beteekend, voor een
inkomen van f 1500.
De heer Nottelman zegt, dat dezelfde heffing ook
in Engeland toegepast is, en zoolang «een belasting
wordt geheven in overeenstemming «met, andere ge
subsidieerde gemeenten, zullen wo geen subsidie
krijgen.
Do heer Van der Vlies zegt ook niet te -moeten toe
geven.
De voorzitter berekend, dat voor een inkomen van
f 1500 «betaald zal moeten worden aan, «de gemeen
te f ül.50, thans ia «dit f 45.41; dus f 16.00 «meer.
De -heer Timmerman dacht, dat het verschil groo-
ter zou zijn.
De hoer Nottelman ziet geen kans er aan te ontko-
men.
De hoer Van der Vlies meent, dat andeiro gemeen
ten or anders voor kunnen staan. Groote gemeenten
hobbon alles en hier is niets. Egmond is een groot
dorp, verschillende scholen zijn or en het levenson
derhoud is er goodkoopor.
De heer Nottolman zegt, dat hot beide kustplaatsen
zijn.
De heer de Graaff denkt, dat toot levensonderhoud
er niet goedkoopex is.
De hoer Blom zegt, dat Egmond ook eon arme ge
meente is.
De hoor Van der Vlies noemt het levensonderhoud
op het platteland duurder dan in de stad.
De heer Nottelman zegt, dat de huishuur daar veel
hooger is.
De hoer Blom meent, dat aardappelen en
groenten er goedkooper zijn, Spr. wenscht een on
derhoud met de «betrokken afdoeling ter Provinciale
qfdeeling.
De heer Nottelmftn verwacht niets van een on
derhoud bij Ged. Staten, doch wil blijven hameren
op «uhsldie-aanvrago.
De heer Timmerman ziet de belasting steeds hoo
ger wonden.
